แชร์

บทที่ 431

“เอาของที่ผมต้องการมาด้วยหรือเปล่า?” เซี่ยงหลงถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา

หลินเฟิงค่อย ๆหยิบเช็คหนึ่งหมื่นล้านบาทกับตำรับยาปรับประสานพลังออกมาจากในกระเป๋าแล้วพูดขึ้นว่า “นี่ก็คือของที่คุณต้องการ”

เซี่ยงหลงยื่นนิ้วมือมาเกี่ยว

แต่ทว่าหลินเฟิงกลับเก็บสิ่งของเข้ากระเป๋าอีกครั้ง

“ปล่อยถังหว่านซะ”

เซี่ยงหลงขมวดคิ้ว “นี่คุณกำลังเจรจาข้อตกลงกับผมงั้นเหรอ?”

ฉินเสี่ยวเทียนเอ่ยอย่างเหยียดหยาม “ผมว่านะเซี่ยงหลง นี่เป็นการค้าขายยื่นหมูยื่นแมว พวกเราเอาของมาแล้ว คุณก็ควรปล่อยคนได้แล้ว”

“ฮ่าฮ่าฮ่า....”

ทันใดนั้นเสียงหัวเราะของเซี่ยงหลงก็ดังขึ้น: “พวกคุณมีคุณสมบัติอะไรที่จะมาเจรจาข้อตกลงกับผม?”

ฉินเสี่ยงเทียนพูดด้วยน้ำเสียงโมโห “ผมสั่งคุณในฐานะนายกรัฐมนตรีเจียงโจว สิ่งที่คุณทำอยู่มันเข้าข่ายลักพาตัว”

“นายกรัฐมนตรีเจียงโจว? คิดว่าอะไรซะอีก?” เซี่ยงหลงกรอกตาไปมา

“นาย...” ฉินเสี่ยวเทียนก็ถูกน้ำเสียงการพูดของเขาทำให้โกรธจนเลือดขึ้นสมองทันที

ไม่ว่าอย่างไรก็ตามเขาก็คือบุคคลสำคัญในเจียงโจว คิดไม่ถึงว่าชายหนุ่มคนนี้จะไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาเลย

แบบนี้เขาทนได้ที่ไหนกัน

เขาโกรธจนอยากจะพุ่งออกไปทันที

อยากจ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status