เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 34
บทที่เกี่ยวข้อง
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 35
ในเมืองหลวงเจียงโจวหลิวกั๋วฮุ่ยไอไม่หยุดบนเตียง และไอเป็นเลือดเป็นครั้งคราว“หมอจาง ทำไมอาการป่วยของผมถึงรุนแรงขนาดนี้?”เวลานี้จางเต๋อหลินยิ่งสับสนมากขึ้นลูบเคราตัวเองไม่หยุด“คุณหลิว ชีพจรของคุณผิดปกติมาก ช่วงนี้ได้กินอะไรที่ไม่ควรกินหรือเปล่า?”หลิวกั่วฮุ่ยส่ายหัวแล้วส่ายอีกและตอบว่า "ไม่นะ ช่วงนี้ผมกินยาตามปกติตามคำแนะนำของคุณ"จางเต๋อหลินยิ่งสับสนมากขึ้นไปอีกเขากัดฟันแล้วพูดว่า "คุณหลิว อาการป่วยของคุณแปลกเกินไป ผมช่วยคุณไม่ได้แล้ว!"“อะไรนะ? เป็นอย่างนี้ได้ไง?”หลิวไห่เทาที่อยู่ด้านข้างก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและคว้ามือของจางเต๋อหลิน "หมอจาง คุณเป็นหมอเทวดาอันดับหนึ่งในเมืองเจียงโจว คุณต้องหาทางช่วยพ่อของผมให้ได้"จางเต๋อหลินพูดอย่างขมขื่น "แน่นอนว่าผมไม่ต้องการให้เกิดอะไรขึ้นกับคุณหลิว แต่ทักษะทางการแพทย์ของผมมีจำกัด""จริงๆแล้ว......"เขาพูดไม่จบครึ่งประโยค โดยพื้นฐานแล้วไม่มีความหวังหลิวไห่เทาหมดเรี่ยวแรง เดินโซเซไปนั่งข้างๆพ่อหลิวไห่เทาสงบมากตอนนี้ "ก็แค่นั้นแหละ เกิดแก่เจ็บตายล้วนเป็นเรื่องปกติ ไม่มีใครสามารถเปลี่ยนแปลงโชคชะตาได้"บรรยากาศในห้องนอนมืดมน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 36
ขณะนี้ เสียงเคาะประตูดังขึ้นรัวๆหลินเฟิงเปิดประตู มีชายแปลกหน้ายืนอยู่ที่หน้าประตูสวมชุดสูทและรองเท้าหนังดูเหมือนมีฐานะไม่น้อยข้างหลังเป็นชายฉกรรจ์สวมชุดสูทและแว่นกันแดด"คุณคือ?"หลิวไห่เทาไม่พูดให้เสียเปล่า จึงพูดตรงๆ "ผมเป็นลูกชายของหลิวกั๋วฮุ่ย คุณคือหลิวเฟิง?"ได้ยินมาว่าเขาเป็นลูกชายของหลิวกั๋วฮุ่ยหลินเฟิงเข้าใจทันที“ดูเหมือนอาการป่วยของพ่อคุณ จะร้ายแรงกว่าที่ผมคิด”เมื่อได้ยิน หลิวไห่เทาก็คว้าคอเสื้อของหลินเฟิง“ไอ้หนู แกทำอะไรพ่อฉันหรือเปล่า?”แม้ว่าพ่อของตัวเองจะป่วยหนัก แต่ปกติก็ปลอดภัยไม่มีโรคภัยไข้เจ็บหลังพบกับเด็กคนนี้อาการก็ไม่ปกติถ้าเด็กคนนี้ไม่ลงมือ เขาก็คงไม่เชื่อหลินเฟิงหัวเราะ "พ่อของคุณป่วยหนัก ปอดของเขาได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงตอนเป็นเด็ก จวนจะไม่ไหวเต็มทีแล้ว"“ถ้าผมอยากฆ่าเขา แค่ดีดนิ้วเดียวก็ทำได้ ทำไมต้องสร้างปัญหาให้ใหญ่โตด้วย”หลิวไห่เทาคิดอยู่นาน และพูดอย่างเย็นชา "ไอ้หนู ตามมารักษาโรคของพ่อฉันเดี๋ยวนี้"“ถ้ารักษาหายแล้ว อยากได้อะไรขอแค่บอกมา แต่ถ้ายังไม่หาย ผมก็ไม่สนว่าคุณกับถังหว่านจะเป็นอะไรกัน”“ผมยังกำจัดคุณได้”ดวงตาของหลิ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 37
ทุกคนรีบวิ่งไปที่ประตูไม่มีเงาของหลินเฟิงเลย มีเพียงหลิวไห่เทาเท่านั้น ที่วิ่งกลับมาโดยกดแขนตัวเองไว้“ไห่เทา หลินเฟิงคนนั้นล่ะ?” เจ้าแห่งสำนักดาบสวรรค์ถามอย่างเร่งรีบหลิวไห่เทากัดฟันแล้วพูดว่า "ไอ้เด็กคนนั้นหยิ่งเกินไปจริงๆ บอกว่าปอดของพ่อผมบาดเจ็บสาหัสตอนเป็นเด็ก จริงๆควรจะตายนานแล้ว"“ยังอยากให้พ่อผมไปหาเขาด้วยตัวเองอีก”“ผมอยากจะฆ่าเขา แต่โดนเขาหักแขนก่อน”"อะไรนะ?"เจ้าแห่งสำนักดาบสวรรค์ตะโกนด้วยความโกรธ "ไอ้เด็กนี้มันบ้าไปแล้วจริงๆ ให้ผมจับเขาเองเถอะ"“เดี๋ยวก่อน” จางเต๋อหลินตะโกนเสียงดัง รีบวิ่งไปหาหลิวไห่เทา "เมื่อกี้พูดอะไรนะ?"“เขารู้จริงๆว่าเกิดอะไรขึ้นกับพ่อของคุณตอนยังเด็กเหรอ?”หลิวไห่เทาตกตะลึงและพูดว่า "ผมคิดว่าเด็กคนนั้นแค่พูดไร้สาระ พ่อของผมไม่เคยบอกเรื่องนี้กับผมเลย"จางเต๋อหลินหายใจเข้าลึกๆ "หัวใจและปอดของหลิวซือโส่วได้รับบาดเจ็บสาหัสจริงๆ ตอนเขายังเด็ก แต่อาการบาดเจ็บที่หัวใจและปอดหายดีนานแล้ว"“นอกจากผม เขาก็ไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลย”“แม้แต่ถังหว่านก็ไม่รู้!”หลังได้ยินแบบนี้ ทุกคนก็มองหน้ากันทันที“นี่… เป็นไปได้ไหมที่เด็กคนนั้นจะมีความสามารถจริง
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 38
พวกเขาสามคนอยากรู้อยากเห็น ว่าหวังเส้าหลงไปพบใคร?มองตามร่างของหวังเส่าหลงไป เห็นแค่หวังเส้าหลงคร่ำครวญ หมือนทาสคนหนึ่งจางกุ้ยหลานตกใจ "ฮึ...คนพวกนี้เป็นใคร?"แม้แต่หวังเส้ายังเกรงใจพวกเขา?หลี่ฮุ่ยหรานหรี่ตา แม้เธอจำคนเหล่านี้ไม่ได้ทั้งหมด แถมยังรู้จักหนึ่งในนั้น นั่นคือประธานหอการค้าเจียงโจว เซี่ยงหนานตง“หนึ่งในนั้นควรเป็นประธานหอการค้าเจียงโจว คนที่เหลือฉันไม่รู้จัก”หลี่เหวินเชามองอย่างอิจฉา "โอ้พระเจ้า หวังเส้าพูดคุยกับประธานหอการค้าเจียงโจวได้จริงเหรอ น่าทึ่งจริงๆ!"เมื่อไหร่ตัวเองจะได้พูดคุยหัวเราะกับพวกคนใหญ่โตอย่างหวังเส้าบ้างนะ?จางกุ้ยหลินดูจริงจัง "ฮึ... คนที่อยู่กับประธานหอการค้าเจียงโจวจะเป็นคนธรรมดาได้ยังไง?"“คิดไม่ถึงว่าหวังเส้าจะกว้างขนาดนี้”“ฮุ่ยหราน คุณต้องพยายามจับตัวหวังส้าให้เร็วที่สุด!”หลี่ฮุ่ยหรานพูดไม่ออก "แม่ เรื่องของหนู อย่าเข้ามายุ่งเลย"“แม่จะไม่ยุ่งได้ยังไง ตอนนี้ลูกหย่าแล้วนะ”“ก็ได้แม่ รีบไปกินข้าวเถอะ อีกสักพักหนูต้องกลับบริษัทแล้ว” หลี่ฮุ่ยหรานเลิกสนใจเขาแล้วก้มหัวกินข้าวหวังเส้าหลงก็กลับมาตอนนี้เช่นกันจางกุ้ยหลานรีบถาม “หวงเส้า
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 39
หลิวไห่เทารู้สึกไม่พอใจ พูดด้วยความโกรธ "อยากได้เงินเท่าไหร่ เราให้คุณหมดเลย คุณบอกราคามาได้เลย"หลินเฟิงหัวเราะอย่างดูถูก "เงินไม่มีความหมายสำหรับผมเลย"“‘งั้นคุณต้องการอะไร?” ประธานหอการค้าเจียงโจวถามในโลกนี้มีใครบ้างที่ไม่ชอบเงิน? น่าขันจริงๆหลินเฟิงตอบ "คุณมีบัวหิมะเจ็ดสีจากเทือกเขาเทียนซาน และเห็ดหลินจือสีผสมจากทะเลจีนใต้ไหม?""นี้......"สองสิ่งที่หลินเฟิงพูดนั้นหายากพอๆ กับซวนหลิงเซินคนธรรมดาจะไม่มีวันได้เจอหน้ากันตลอดชีวิต ยิ่งพูดยิ่งไม่มีหลิวไห่เทาบอกว่า "เราไม่มีสิ่งเหล่านี้จริงๆ แต่ตราบใดที่คุณรักษาพ่อของผมหาย ผมจะช่วยคุณทุกอย่างเท่าที่ทำได้"“ต้องออกใบรับเงินไหม?” หลินเฟิงถามหลิวไห่เทาอธิบายว่า "แต่ วัตถุดิบยาเหล่านี้ไม่สามารถรวบรวมได้ในเวลาอันสั้น"“อย่างน้อยก็ต้องให้เวลาเราบ้าง?”จางไห่หลินเหลือบมองหลิวกั๋วฮุ่ยบนรถเข็นเห็นได้ชัดว่าหายใจออกมากขึ้นหายใจเข้าน้อยลงหากปล่อยให้เป็บแบบนี้ต่อไป หลินเฟิงจื่อก็ไม่จำเป็นแล้ว และทุกคนก็ไม่จำเป็นเขาก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและพูดว่า "คุณหลิน แม้ว่าเราจะไม่มีวัตถุดิบยาที่คุณพูดถึง แต่ไป๋เฉ่าถังของเราก็ก่อตั้งขึ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 40
“ความรู้สึกนี้มันดีมากจริงๆ”เขาเดินตรงไปตรงหน้าหลินเฟิงแล้วโค้งคำนับอย่างเคารพ “เพื่อนหลินตัวน้อย หลิวแต่ก่อนมองผิดมังกรที่แท้จริง ยังเคยทำไม่ดีมากก่อน”หลินเฟิงพูดอย่างใจเย็น “คุณไม่จำเป็นต้องเกรงใจหรอกคุณหลิว ฉันแค่ทำเรื่องที่แพทย์ควรจะทำสำเสร็จแล้ว”“เพื่อนหลินตัวน้อยช่างน้ำใเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เป็นผู้นำของคนรุ่นใหม่จริงๆ”หลิวกั๋วฮุยหัวเราะเสียงดังแล้วหยิบบัตรธนาคารออกมา “เพื่อนหลินตัวน้อย นี่คือเงินห้าล้าน เป็นน้ำใจจากหลิวโปรดรับมันไว้เถอะ”หลินเฟิงส่ายหัว “ค่ารักษาของคุณ ท่านผู้นำจางจ่ายเรียบร้อยแล้ว”จางเต๋อหลินที่อยู่ข้างๆก็ยิ้มอย่างทำตัว “จางไม่มีความสามารถ ทักษะทางการแพทย์เกือบจะทำร้ายท่านผู้ว่าหลิว โชคดีที่คุณหลินอยู่ที่นี่วันนี้!”พายุอยู่ในใจของเขาก็ได้พัดพาไปแล้วตอนแรกฉันคิดว่าหลินเฟิงใช้วิธีการไหนเพื่อรักษาหลิวกั๋วฮุยเขาก็อยากเรียนรู้ได้ด้วยตัวเองไม่คิดเลยว่าว่าเขาจะรักษาให้หายขาดได้ด้วยยาเพียงเม็ดเดียวนี่มันยาอมฤตมหัศจรรย์อะไรเช่นนี้น่าแปลกไม่ใช่แค่เขา ท่านประธานหอการค้าเจียงโจวกับเจ้าสำนักดาบสวรรค์ก็อยากรู้เช่นกันดวงตาของเขามีร่องไฟถ้ามียาอมฤตนี้ผ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 41
หลินเฟิงเรียกรถแท็กซี่สองคันไปที่บ้านของถังหว่านตอนที่ถึงวิลล่าของตระกูลถัง นอกจากถังหว่านกับและถังว่านหลี่ ยังมีคนอีกสองคนหญิงสาวสวยคนหนึ่งที่นั่งข้างถังหว่าน ด้านหลังเธอเป็นชายในชุดสูทที่ไหล่กว้างตัวกลมๆดูเหมือนเป็นบอดี้การ์ด“เพื่อนหลินตัวน้อย ในที่สุดคุณก็มาถึงแล้ว” เมื่อเห็นหลินเฟิงกับถังว่านหลี่ก็ลุกขึ้นมาทักทาย “คุณถัง” หลินเฟิงพยักหน้าตอบคุณผู้หญิงที่นั่งข้างถังหว่านคนนั้น ครั้งนี้เธอดูนิ่งขึ้นมาก เหมือนเป็นผู้หญิงที่ว่านอนสอนง่าย“คุณคือหลินเฟิงใช่ไหม” ทันใดนั้นหญิงสาวก็เอ่ยปากถามในแววตาของก็มีความเหยียดหยามซ่อนอยู่หลินเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาถามกลับว่า “คุณคือ”ก่อนที่ถังหว่านจะพูดได้ หญิงสาวสวยก็แนะนำตัวเองว่า “ฉันเป็นแม่ของถังหว่าน”“จริงๆแล้วเป็นนางถัง ขอโทษด้วย” หลินเฟิงพยักหน้าเล็กน้อยไม่คิดว่าออร่าของแม่ของถังหว่านจะแข็งแกร่งขนาดนี้เธออาจเป็นลูกสาวของตระกูลใหญ่โตลองคิดมันก็จริง ตระกูลร่ำรวยอย่างตระกูลถัง จะไม่มีความเกี่ยวข้องทางการเมืองได้อย่างไรนางถังมองดูหลินเฟิงอย่างชัดๆ เธอพูดอย่างใจเย็น “ฉันฟังลูกสาวพูดว่า คุณเก่งมาก?”“ไม่เพียงทักษะทางกา
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 42
ทั้งหมดนี้ทำเกือบผ่านไปในพริบตาตอนแรกคิดว่าโจวเฉินจะยอมแพ้ถึงแม้ว่าทั้งสองฝ่ายจะดวลกันอยู่ แค่เขาก็ไม่จำเป็นต้องฆ่าบอดี้การ์ดของตระกูลถังจริงๆคิดไม่ถึงว่าคนนี้สังเกตเห็นอะไรแปลกๆ เขายังจู่โจมหลินเฟิงต่อไป“หยุด ผ่านทั้งหมดสามครั้งแล้ว หลินเฟิงชนะแล้ว”ตอนช่วงสำคัญ ถังหว่านก็ตะโกนเสียงดังโจวเฉินได้ยินก็หยุดทันที อย่างไรก็ตามเจ้านายก็แค่ขอให้เขาเตือนเด็กคนนี้เขารู้ดีแก่ใจว่าไม่สามารถฆ่าหลินเฟิงได้จริงๆเขาก้าวถอยหลังไปอย่างเงียบๆ เขาจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย ตอนนั้นเขาก็พึ่งรู้ว่ากระดุมที่คอเสื้อของเขาหายไปคำสาปแช่งในใจ “แม่งเอ้ย กระดุมหายไปไหนแล้ว?”“แม่ ตอนนี้เอาเสวียนหลิงโสมให้หลินเฟิงได้หรือยัง?”นางถังพยักหน้า “ไม่มีปัญหา”“ครั้งนี้ฉันอยู่เจียงโจวนานไม่ได้แล้ว โจวเฉินจะอยู่เคียงข้างคุณ เขารับผิดชอบในการปกป้องคุณ”“ปกป้องฉันเหรอ? มันไม่จำเป็น ตอนนี้หลินเฟิงเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของฉันแล้ว อีกอย่างเธอก็เป็นคนดูแลลูกสาวประธานฉินคุณไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยของฉัน”ถังหว่านปฏิเสธทันทีมีมือคว้าแขนของหลินเฟิงไว้หลินเฟิงถึงกับพูดไม่ออกเล็กน้อยตัวเองเป็นบอดี้การ์ด
บทล่าสุด
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1534
“บ้าเอ๊ย ทนไม่ไหวแล้ว!”จวงฉุนรีบถีบประตูห้องทำงานของหัวหน้าโรงงานทันทีสิ่งแรกที่เขาเห็นคือเริ่นโหย่วไฉที่เหงื่อไหลท่วมตัวและยืนอยู่ตรงนั้นอย่างโง่เขลาและอิ่นนั่วเจียผู้มีเสน่ห์กำลังนั่งอยู่บนโซฟา“อิอิอิ…”จวงฉุนเลียริมฝีปากและเผยรอยยิ้มหื่นกามออกมาทันทีตอนนี้เขาโยนคำพูดของเริ่นโหย่วไฉไปไกลโพ้นทันที เพียงแค่จ้องมองไปที่หุบเขาที่คอเสื้อของอิ่นนั่วเจียแล้วแสยะยิ้มพูดว่า:“คุณอิ่นนั่วเจีย ผมมารับคุณแล้ว”"โอ้?"ใครจะไปรู้ว่ารอยยิ้มของจวงฉุนไม่ได้ทำให้อิ่นนั่วเจียตกใจหรืองุนงง เธอยิ้มให้จวงฉุนแล้วพูดว่า:"ฉันรอคุณมานานแล้ว""รอผม?"จวงฉุนตกใจเล็กน้อย จากนั้นก็หัวเราะออกมา“ที่แท้คุณหญิงอิ่นนั่วเจียก็สนใจผมด้วย ดังนั้นการเตรียมการทั้งหมดนี้เกินความจำเป็นไปแล้ว!”ขณะที่จวงฉุนกำลังหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง สวีโจวที่เดินเข้ามาเห็นอิ่นนั่วเจียและหลินเฟิงกำลังนั่งอยู่ที่เก้าอี้เถ้าแก่ในห้องทำงาน สีหน้าของเขาดูตกตะลึงเล็กน้อย“พี่สวี มีอะไรหรือเปล่า?”นักบู๊ตระกูลหลงที่อยู่ด้านหลังเขาเห็นท่าทางแปลกๆ ของสวีโจว จึงรีบถามแต่สวีโจวกลับไม่สนใจคนข้างหลังเขา กลับก้าวไปข้างหน้าและคว้าแขน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1533
“ใช่ครับ!”เริ่นโหย่วไฉพูดอย่างกระวนกระวาย: "คุณรีบพาคนมาที่นี่เร็วๆ เถอะครับ ทางด้านผม... ผมจะต้านไม่อยู่อีกต่อไปแล้ว!"“ต้านไม่อยู่?”จางฉุนรู้สึกตกใจเล็กน้อยหรือว่าคนที่อยู่ข้างกายอิ่นนั่วเจียจะเก่งขนาดนั้นเลยเหรอ?ที่นี่เริ่นโหย่วไฉมีผู้คุ้มกันนับร้อยคน เขาคนเดียวสามารถจัดการผู้คุ้มกันทั้งหมดได้?”จางฉุนไม่เชื่อเรื่องนี้แต่ไม่นานความคิดอีกอย่างก็ผุดขึ้นมาในใจเขาเริ่นโหย่วไฉคนนี้คงจะพูดเกินจริงไปมากอยากได้ผลประโยชน์จากตัวเองเพิ่มมากขึ้นหลังจากสาปแช่งจิ้งจอกแก่แล้ว จางฉุนก็เพียงแต่เร่งฝีเท้าของลูกน้องเขาให้เร็วขึ้นเท่านั้นแต่ที่แปลกคือระหว่างทางกลับเงียบสงบมากและพวกยามโรงงานเสื้อผ้าที่อยู่ที่นี่แต่เดิมก็หายไปไหนไม่รู้"เดี๋ยวก่อน!"สวีโจวยื่นมือออกไปเพื่อหยุดทุกคนไม่ให้ก้าวไปข้างหน้าเขาจ้องดูใบหน้าที่ใจร้อนของจางฉุนแล้วขมวดคิ้วพูด:“คุณ...จางฉุน หรือว่าคุณไม่รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติบ้างหรือ?”“ไม่ปกติอะไร?”ในขณะนี้จางฉุนเอาแต่นึกถึงรูปร่างที่น่าสะพรึงกลัวและใบหน้าที่งดงามของอิ่นนั่วเจียเพียงเท่านั้นยิ่งระยะทางใกล้เข้ามา เขาก็ยิ่งรู้สึกว่าไฟที่อยู่ด้านล่
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1532
“นี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของแผนของรองผู้จัดการหลงซิ่วด้วยหรือเปล่า?”"เอ่อ... ใช่"พูดอย่างตรงไปตรงมา จวงฉุนก็เป็นแค่สุนัขของหลงซิ่วเนื่องจากเขาไม่ใช่นักบู๊และไม่ได้รู้จักผู้คนมากมาย เขาจึงถูกหลงซิ่วส่งมาที่เมืองเจิ้งเต๋อทำหน้าที่เป็นผู้นำเล็กๆ ของคนเหล่านี้แต่คนเหล่านี้จากตระกูลหลงล้วนเป็นนักบู๊ ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วพวกเขาจึงดูถูกจวงฉุนที่เป็นคนโลภโมบและหื่นกามอย่างเขาดังนั้นครั้งนี้พวกเขาถูกเรียกมา เพราะเห็นแก่หน้าของหลงซิ่วเท่านั้น จวงฉุนก็ไม่มีอำนาจที่จะสั่งพวกเขาได้เลยจวงฉุนก็รู้ดีถึงเรื่องนี้เช่นกันดังนั้นเอาหลงซิ่วออกมาเป็นโล่ไม่อย่างนั้น คนพวกนี้คงหันหลังแล้วจากไปทันที“ก็ได้ งั้นเราควรรีบลงมือปฏิบัติการ หากหลี่ซื่อกรุ๊ปพบเห็นเรา เราคงเดือดร้อนแน่”“อย่ากังวล คนจากหลี่ซื่อกรุ๊ปจะไม่รู้เรื่องนี้”จวงฉุนยิ้มอย่างเย็นชาเขาคิดว่าเขาทำหน้าที่เก็บความลับได้ดีมาก แต่เกรงว่าจวงฉุนคิดจนหัวระเบิดก็ยังไม่เข้าใจอิ่นนั่วเจียจริงๆ แล้วเป็นคนของหลี่ซื่อกรุ๊ปและคนที่อยู่ข้างกายอิ่นนั่วเจีย ไม่ใช่บอดี้การ์ดส่วนตัวของอิ่นนั่วเจีย แต่เป็นคนของกลุ่มหลี่ซื่อกรุ๊ปไม่ควรยุ่งด้วยมา
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1531
“เถ้าแก่เริ่น ผมว่าผมเป็นคนใจดีมากและไม่ชอบใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหา คุณเชื่อผมไหม?”หลินเฟิงไม่ตอบคำถามที่น่ากระอักกระอ่วนอย่างยิ่งของเริ่นโหย่วไฉ แต่กลับถามคำถามด้วยรอยยิ้มแทนคำถามนี้ของหลินเฟิง ทำให้ใบหน้าของเริ่นโหย่วไฉกระตุกอย่างควบคุมไม่ได้“แม่งเอ๊ย”“ทำร้ายคนของฉันไปหลายคนในพริบตาเดียว ยังพูดว่าเราถูกล้อมรอบโดยแกเพียงผู้เดียว ตอนนี้แกยังบอกฉันอีกว่าแกเป็นคนใจดี ไม่ชอบแก้ปัญหาด้วยความรุนแรงอีกเหรอ?”เริ่นโหย่วไฉเกือบจะกลอกตาไปด้านหลังศีรษะแต่เมื่อลองคิดดูดีๆ เขาเองก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?เขาเหลือบมองหลินเฟิง และเห็นได้ชัดจากท่าทางเยาะเย้ยว่าหลินเฟิงกำลังล้อเลียนเขาเป็นที่ชัดเจนว่าคำถามของหลินเฟิงในเวลานี้เป็นการเสียดสีต่อเริ่นโหย่วไฉเริ่นโหย่วไฉก็มีตอบสนองกลับมาได้ และรู้สึกซับซ้อนขึ้นมาทันใดเขาใช้ชีวิตเร่ร่อนในเมืองเจิ้งเต๋อมาครึ่งชีวิตแล้ว ระมัดระวังและหวาดกลัวอยู่เสมอ พยายามตัดสินใจเลือกทุกอย่างให้ปลอดภัยที่สุดแต่วันนี้การกระโดดซ้ำๆ ของเขาล้มเหลวอย่างสิ้นเชิงเพราะตัวเขาเองก็ไม่เข้าใจนักบู๊เลยเขาไม่สามารถเข้าใจความสามารถของหลินเฟิงได้เลยยิ่งกว่าพระเอกบู๊
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1530
“ผิดแล้ว เถ้าแก่เริ่น จากที่ผมดู เป็นพวกคุณที่ถูกผมล้อมเอาไว้เพียงคนเดียว"อีกทั้ง......"รอยยิ้มของหลินเฟิงลึกมากขั้น“แถมยังส่งคนที่อยู่เบื้องหลังที่จัดการหลี่ซื่อกรุ๊ปของผมมาตรงหน้าผมอีกด้วย ประหยัดเวลาที่ผมไม่ต้องตามหาพวกเขาทีละคน มันสะดวกจริงๆ”“อ๊ะ? นายกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไรอยู่? นายคนเดียวล้อมพวกเราไว้..”ก่อนที่ เริ่นโหย่วไฉจะพูดจบ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปจากความมั่นใจในชัยชนะกลายเป็นความตกตะลึงจากนั้นความตื่นตระหนกก็เกิดขึ้นหลินเฟิงกระโดดออกจากห้องทำงานและกลายเป็นเงาที่พร่ามัวทันทีเขาพุ่งเข้าไปในกลุ่มลูกสมุนจำนวนหลายร้อยคน ลำพังคนเดียวอย่างเปิดเผย“อ๊ากกกก!”"เอื้อกกก!"“อ้าก แขนฉัน แขนฉัน!”ท่ามกลางเสียงโอดครวญของพวกอันธพาลที่นี่ หลินเฟิงก็เหมือนกับสิงโตที่พุ่งเข้าใส่ฝูงแกะ และไม่มีใครหยุดเขาได้ด้วยซ้ำก่อนที่พวกอันธพาลเหล่านี้จะตอบโต้ หลินเฟิงก็ได้เคลื่อนไหวไปแล้ว เขาตัดแขนหรือต้นขาของพวกเขาอย่างไม่ใส่ใจ ราวกับว่าเขากำลังเดินเล่นอยู่ในสวนทำให้พวกเขาสูญเสียความสามารถในการโจมตีหลายๆ คนมองเห็นเงาดำแวบผ่านไปและรู้สึกเจ็บปวดอย่างอธิบายไม่ถูกเมื่อมองลงไป
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1529
“สหาย!”หลังจากที่เริ่นโหย่วไฉตะโกนใส่หลินเฟิง เขาก็มองไปที่กลุ่มสกายของเขาและออกคำสั่งเสียงดัง:"พวกนายแค่ลากผู้ชายคนนั้นออกไป!"“คุณชายจวงฉุนจะกลับมาแล้ว รอให้เขามาถึง เขาพายอดฝีมือของตระกูลหลง ก็สามารถฆ่าไอ้หมอนี่ได้โดยตรง!”"เรารอดูการแสดงก็พอ!""ดี!"ไม่พูดไม่ได้ว่า เริ่นโหย่วไฉหัวหน้าเล็กคนนี้มีเกียรติมากพอสมควรต่อหน้าพวกอันธพาลพวกนี้หลังจากเขาออกคำสั่ง ลูกสมุนพวกนี้ก็ล้อมรอบห้องทำงานที่หลินเฟิงและอิ่นนั่วเจียอยู่เอาไว้ท่าทางแบบนี้ ไม่ได้จะสู้ตายกับหลินเฟิงแค่อยากล้อมหลินเฟิงและอิ่นนั่วเจียไว้ที่นี่เท่านั้น"ต่ำทราม!"อิ่นนั่วเจียก็มองความคิดของเริ่นโหย่วไฉออก ยกคิ้วขึ้นทันที จากนั้นชี้ไปที่เริ่นโหย่วไฉและพูดด่าทอ“ต่ำทราม? หึ อิ่นนั่วเจีย อย่าคิดว่าเธอเป็นซูเปอร์สตาร์แห่งประเทศมังกร แล้วไม่มีใครกล้าแตะต้องเธอ!”“เธอในตอนนี้ไม่มีคนหนุนหลัง กลับยังอยากพึ่งพาตัวเองยิ่งใหญ่ขึ้นมา เธอไร้เดียงสาเกินไปแล้ว!”“น่ารังเกียจจริงๆ”อิ่นนั่วเจียกำหมัดแน่นจริงๆแล้วเริ่นโหย่วไฉก็พูดถูกครั้งนี้อิ่นนั่วเจียอยากสร้างชื่อเสียงให้กับตัวเองในวงการบันเทิงของประเทศมังกร ด้วยความพ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1528
ครั้งนี้หลินเฟิงไม่ปล่อยไปอีกแล้ว คว้าคอเสื้อของเขาแล้วกดไว้กับผนังอย่างแรง“อ๊า!”เริ่นโหย่วไฉท้ายทอยกระแทกกับกับกำแพงอย่างแรงเจ็บจนเขาร้องโอดครวญออกมา“เถ้าแก่เริ่น ดูเหมือนคุณจะยังไม่สามารถเห็นสถานการณ์ได้ชัดเจนนักนะ!”หลินเฟิงเข้าไปหาเริ่นโหย่วไฉแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม:"ตอนนี้ผมให้โอกาสคุณครั้งสุดท้ายแล้ว"หลินเฟิงเอื้อมมือไปหยิบเช็คจำนวนยี่สิบห้าล้านจากในกระเป๋า ต่อหน้าเริ่นโหย่วไฉ“คุณอยากเป็นสุนัขของตระกูลหลง ถูกผมบีบคอตายตอนนี้ หรือคุณอยากจะบอกทุกสิ่งที่คุณรู้ให้ผมฟัง”เมื่อเห็นหลินเฟิงฉีกเช็คแล้วโยนลงพื้น ใบหน้าของเริ่นโหย่วไฉก็บิดเบี้ยวด้วยความเสียใจ“ฉัน...ฉัน...”เริ่นโหย่วไฉพูดคำเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเขาตกอยู่ในความสับสนอย่างสิ้นเชิง“ตัดสินใจไม่ได้เหรอ? งั้นผมช่วยคุณเอง”หลินเฟิงยิ้มอย่างเย็นชา ประสานนิ้วเข้าด้วยกันเพื่อรวบรวมกระแสพลังชี่แท้ แทงมันไปที่จุดตันเถียนของเขาทันใดนั้นพลังชี่แท้เป็นเกลียวถูกหลินเฟิงปล่อยเข้าสู่ร่างกายของเริ่นโหย่วไฉในขณะที่พลังชี่แท้ยังคงหมุนวนและขยายตัวต่อไปพลังชี่แท้นี้ยังคงกระแทกอยู่ในร่างของเริ่นโหย่วไฉไม่หยุด ทำให้เขาต้องกรี
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1527
“นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย?”เริ่นโหย่วไฉหน้าตาโศกเศร้าเขาเป็นเพียงเจ้าของโรงงานเสื้อผ้าเล็กๆ ที่ต้องการสร้างรายได้ แม้ว่าจะมีอำนาจอยู่บ้าง แต่แค่ชื่อโรงงานเสื้อผ้าของเขาก็สามารถฟังออกโรงงานเสื้อผ้าหลงชิ่งจะเป็นโรงงานใหญ่โตอะไรได้ล่ะ?เงินที่เขาได้รับมาแค่พอเลี้ยงชีพพรรคพวกเมื่อครู่ได้เท่านั้นมีจวงฉุนจากตระกูลหลงมาก่อน บังคับให้ลูกน้องของเขาทำเครื่องแบบมากกว่าสิบชุดภายในเวลาไม่กี่วันใช้เพื่อปกปิดความเคลื่อนไหวของพวกเขาเขาจำนนต่อผลประโยชน์และการบังคับ ตัดเย็บเสื้อผ้าให้กับจวงฉุนและคนอื่นๆ อย่างเชื่อฟัง แต่คิดไม่ถึงว่าวันถัดมา เขาจะกลับมาอวดดีกับเขาอีกเขาและพรรคพวกได้ทำลายอุปกรณ์มูลค่าหนึ่งหมื่นล้านของหลี่ซื่อกรุ๊ป!แม่เจ้า นั่นมันหนึ่งหมื่นล้านเลยนะ!เมื่อได้ยินข่าวนี้เริ่นโหย่วไฉก็ตกใจจนสติแทบกระเจิง หากหลี่ซื่อกรุ๊ปตรวจสอบมาจนถึงเขาจวงฉุนของตระกูลหลงอาจจะสามารถหลบหนีไปได้ส่วนทางด้านเขาก็ซวย!ไม่ต้องพูดถึงการที่อิ่นนั่วเจียมาเยี่ยมเยียนด้วยตนเองแถมยังเอากดกระดุมของเขามาด้วย ซึ่งทำให้เขาตื่นตระหนกมากยิ่งขึ้นภายใต้การแสดง เงินทอง และออเดอร์ของอิ่นนั่วเจีย ในที่ส
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1526
“เขาขู่กรรโชคผมบ่อยมากในช่วงนี้”"ถ้าไม่ใช่เพราะเขามีภูมิหลังอย่างตระกูลหลง ผมคงสั่งให้ลูกน้องของผมฆ่าเขาไปแล้ว!"เมื่อพูดถึงตรงนี้ รอยยิ้มเยาะเย้ยบนใบหน้าของเริ่นโหย่วไฉก็กลายเป็นความจนปัญญา"ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง"หลินเฟิงพยักหน้า จากนั้นเหมือนจะนึกถึงบางอย่างได้ จึงมองไปที่เริ่นโหย่วไฉแล้วพูดว่า:“อ่อใช่ครับ เรื่องกระดุมที่คุณเพิ่งพูดเมื่อครู่นี้ผลิตที่นี่จริงๆ ใช่มั้ยครับ”“ถูก...ถูกต้องแล้ว”เริ่นโหย่วไฉตกตะลึงไปชั่วขณะ เขารู้สึกงุนงงเล็กน้อยหลังจากที่เขาพูดสถานการณ์ที่ตึงเครียดเช่นนี้ออกมา หลินเฟิงและอิ่นนั่วเจียก็ไม่ได้แสดงท่าทางกระวนกระวายหรือตึงเครียดอะไรออกมาตรงกันข้าม คนหนึ่งกลับสงบและมีสติมากกว่าอีกคน“พวกคุณอย่ากังวลเรื่องกระดุมเลย นี่มันก็สายมากแล้ว ผมคิดว่าจวงฉุนกับลูกน้องของเขาใกล้จะกลับมาแล้ว”"ถ้าคุณไม่ไปตอนนี้ ก็จะไม่มีโอกาสแล้ว"เริ่นโหย่วไฉ่พูดเร่งด้วยความร้อนรนในเมื่อเขาต้องการให้อิ่นนั่วเจียหนีไปและมอบเงินเช็คคงเหลือจำนวนยี่สิบห้าล้านบาทให้เขา!หากอิ่นนั่วเจียถูกจวงฉุนจับได้ เขาจะไปเอาเงินจากใคร?ตอนนี้กลับเป็นเริ่นโหย่วไฉที่งวิตกกังวลมากที่ส
