ทั้งหมดนี้ทำเกือบผ่านไปในพริบตาตอนแรกคิดว่าโจวเฉินจะยอมแพ้ถึงแม้ว่าทั้งสองฝ่ายจะดวลกันอยู่ แค่เขาก็ไม่จำเป็นต้องฆ่าบอดี้การ์ดของตระกูลถังจริงๆคิดไม่ถึงว่าคนนี้สังเกตเห็นอะไรแปลกๆ เขายังจู่โจมหลินเฟิงต่อไป“หยุด ผ่านทั้งหมดสามครั้งแล้ว หลินเฟิงชนะแล้ว”ตอนช่วงสำคัญ ถังหว่านก็ตะโกนเสียงดังโจวเฉินได้ยินก็หยุดทันที อย่างไรก็ตามเจ้านายก็แค่ขอให้เขาเตือนเด็กคนนี้เขารู้ดีแก่ใจว่าไม่สามารถฆ่าหลินเฟิงได้จริงๆเขาก้าวถอยหลังไปอย่างเงียบๆ เขาจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย ตอนนั้นเขาก็พึ่งรู้ว่ากระดุมที่คอเสื้อของเขาหายไปคำสาปแช่งในใจ “แม่งเอ้ย กระดุมหายไปไหนแล้ว?”“แม่ ตอนนี้เอาเสวียนหลิงโสมให้หลินเฟิงได้หรือยัง?”นางถังพยักหน้า “ไม่มีปัญหา”“ครั้งนี้ฉันอยู่เจียงโจวนานไม่ได้แล้ว โจวเฉินจะอยู่เคียงข้างคุณ เขารับผิดชอบในการปกป้องคุณ”“ปกป้องฉันเหรอ? มันไม่จำเป็น ตอนนี้หลินเฟิงเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของฉันแล้ว อีกอย่างเธอก็เป็นคนดูแลลูกสาวประธานฉินคุณไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยของฉัน”ถังหว่านปฏิเสธทันทีมีมือคว้าแขนของหลินเฟิงไว้หลินเฟิงถึงกับพูดไม่ออกเล็กน้อยตัวเองเป็นบอดี้การ์ด
“โครงการอะไร?” หลินเฟิงถามด้วยความสงสัยถังหว่านมองไปที่หลินเฟิงด้วยสายตาคลุมเครือ “ฉันวางแผนที่จะจัดตั้งบริษัทยาอีกแห่ง แบบนี้ฉันจะได้รวบรวมยาอันล้ำค่าจากทั่วทุกมุมโลกให้กับคุณหลิน”“ฉันทำทั้งหมดนี้เพื่อคุณหลิน!”“เฮอเฮอ......”หลินเฟิงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเขาเพิ่งรู้จักเธอได้ไม่กี่วัน เขาไม่เชื่อว่าถังหว่านผู้หญิงคนนี้จะทำอะไรเพื่อเขาได้“ทุกคนคงไม่ทำเรื่องลับๆ บอกมาสิ อยากให้ฉันทำอะไร”เขายังคงตื่นเต้นมากเกี่ยวกับบริษัทยาของถังหว่านแต่หลินเฟิงรู้ดีว่าไม่มีอาหารกลางวันฟรีในโลกการที่เอาของคนอื่นไป ก็ต้องจ่ายราคาบางส่วนไปตามธรรมชาติถังหว่านยิ้มแล้วพูดว่า “ฉันอยากให้คุณเป็นแฟนของฉัน”“อืม?”หลินเฟิงสับสนไปหมด“อย่ามาล้อเล่นนะ”ถังหว่านหมั้นแล้ว เขาไม่อยากหาเหาใส่หัวและการสร้างศัตรูที่แข็งแกร่งให้กับตัวเขาเองเมื่อเห็นหลินเฟิงไม่เห็นด้วยถังหว่านจึงพูดว่า “ฉันแค่ล้อคุณเล่น”“จริงๆ แล้วตระกูลถังต้องการพัฒนาอุตสาหกรรมยาในจงโจวด้วย ฉันรับผิดชอบโครงการนี้มาโดยตลอด"“แต่ตระกูลของฉันก็ส่งแทรกแซงในเรื่องนี้อย่างแน่นอน”“แต่ฉันอยากรับผิดชอบด้านการพัฒนาของบริษัทอย่างเต็มที่
หลี่ฮุ่ยหรานไม่กล้าล่าช้าเลยรีบมาที่ห้องผู้ป่วยของคุณปู่ห้องโบราณแต่เดิม ตอนนี้เต็มไปด้วยกลิ่นของยาฆ่าเชื้ออุปกรณ์ช่วยชีวิตวางอยู่เต็มห้องนางพยาบาลตัวน้อยสองกำลังยุ่งหน้ายุ่งหลังหลี่ฮุ่ยหรานวิ่งไปที่ข้างของหลี่ฮ่ายชาน มองดูคุณปู่ของตัวเองที่กำลังจะสิ้นลมเจ็บปวดหัวใจ “คุณปู่...”“เสี่ยวเฟิง? คือ... คุณใช่ไหม?” หลี่ไห่ชานลืมตาขึ้นช้าๆ เขาพึมพำชื่อของ หลินเฟิงหลี่ฮุ่ยหรานพูดซ้ำแล้วซ้ำอีก “คุณปู่ ฉันเอง ฉันชื่อฮุ่ยหราน”“ฮุ่ยหราน?”ชายชราสะดุ้งเมื่อได้ยินสิ่งนี้ จากนั้นเขาก็ได้สติขึ้นแล้วพูดว่า “คุณมาแล้วหรอเหรอ? หลินเฟิง? ทำไมเขาไม่มากับคุณหละ?”หลี่ฮุ่ยหรานรู้สึกทำตัวไม่ถูกเลยพูดว่า “คุณปู่... หลินเฟิงกับฉันหย่ากันแล้ว ปกติเขาจะไม่มา”เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ชายชราก็หายใจแรงขึ้น เสียงของเขาก็รีบเร่ง“ฮุ่ยหราน คุณไม่ควรหย่ากับหลินเฟิงจริงๆ... คุณไม่ควรจริงๆ…”หลี่ฮุ่ยหรานตกใจกับสถานการณ์ของปู่ของเขา “คุณปู่ อย่าทำให้ฉันกลัว อย่าตื่นตัวจนเกินไป”นางพยาบาลตัวน้อยที่อยู่ด้านข้างถอนหายใจ “คุณปู่มักจะพูดถึงหลินเฟิงตลอด แม้กระทั่งตอนเขาจะกินอาหารหรือดื่มชาตลอดทั้งวัน”หลี่ฮุ่ยหร
“หวางเส้าช่วยเรามากขนาดนี้ จะถือว่าเป็นคนนอกได้อย่างไร?” จางกุ้ยหลานไม่เห็นด้วยอย่างมากของคำพูดของหลี่ฮุ่ยหรานหลี่เหวินเชาที่อยู่ข้างๆก็พูดเสริม “ถูกต้อง เอาจริงนะทำไมไม่ให้หวางเส้าเป็นพี่เขยของฉันล่ะ? มันยังดีกว่าหลินเฟิงมากไม่ใช่หรอ?”“คุณหุบปากไปเถอะ”หลี่ฮุ่ยหรานจ้องมองไปที่พี่ชายของเขาและหยุดพูดคุยกับพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง หลินเฟิงก็รีบไปที่บ้านของตระกูลหลี่เมื่อทุกคนเห็นหลินเฟิง ไม่มีใครลุกขึ้นมาทักทายด้วยซ้ำอย่างไรก็ตามในสายตาของญาติเหล่านี้ หลินเฟิงไม่ได้ดีเท่ากับลูกเขยที่เข้ามาหาฝ่ายหญิงด้วยซ้ำมีเพียงหลี่ฮุ่ยหรานเท่านั้นที่ยืนขึ้นทักทาย แต่เพราะเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ เธอกับหลินเฟิงก็ยังเครืองกันอยู่ “คุณมาแล้วเหรอ?”หลินเฟิงรีบถาม “อาการของคุณปู่เป็นยังไงบ้าง?”“อาการหนักมากดูท่าไม่ค่อนดีนัก”หลินเฟิงพยักหน้า “ฉันไปพบคุณปู่ก่อน”เขาเดินผ่านกลุ่มคนตรงไปที่ห้องผู้ป่วยของหลี่ไห่ซาน“คุณปู่ คุณเป็นยังไงบ้าง?”คุณปู่รออยู่นาน สุดท้ายก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยจึงรีบเงยหน้าขึ้นมองหลินเฟิง“เสี่ยวเฟิง คุณมาแล้วหรอ?”หลินเฟิงรีบจับคุณปู่ อีกทั้งยังจับ
ตอนนั้นประตูก็ถูกผลักคนถูกผลักอย่างกะทันหันจางกุ้ยหลานกับคนอื่นๆก็หลั่งไหลเข้ามาเมื่อเห็นหลินเฟิงกดคุณปู่ ก็รีบวิ่งไปข้างหน้าเพื่อหยุดเขาทันที “แซ่หลินหรอ?คุณจะทำอะไร?"หลินเฟิงขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “ฉันกำลังช่วยคุณปู่รักษาโรคของเขา”“ช่วยคุณปู่รักษาโรคงั้นเหรอ?”จางกุ้ยหลานมีสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม “คนไร้ค่าอย่างคุณจะช่วยคุณปู่รักษาโรคงั้นหรอ?”“รีบไปซะ”หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็ผลักหลินเฟิงออกไป“คุณ...” หลินเฟิงพูดถึงกลับไม่ออกคุณปู่ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “เสี่ยวเฟิงกำลัง... กำลังรักษาฉันอยู่...”จางกุ้ยหลานถามว่า “เขาจะรักษาโรคอะไรได้”“คุณปู่ โปรดผ่อนคลายเถิด หวังเส้าได้ยินว่าคุณป่วย เขาจึงใช้เงินจำนวนมากเพื่อซื้อเสวียนหลิงเพื่อยืดอายุของคุณ”คุณปู่กัดฟันแล้วพูดว่า “ฉันไม่ต้องการให้คนอื่นมารักษาฉัน มังกรตัวนั้น... รีบไปซะ”“คุณปู่คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร หวางเช่าช่วยครอบครัวของเราไว้มาก และเขาสนใจฮุ่ยหรานมาก”จางกุ้ยหลานพูดอย่างภาคภูมิใจ “อีกไม่นาน หวางเช่าจะเป็นลูกเขยของตระกูลหลี่ของเรา”“คุณ...” เมื่อคุณปู่ได้ยินว่าหลี่ฮุ่ยหรานกำลังจะแต่งงานกับหวางเช่า เขาก็โกรธมากจนเป็
หัวใจของหวางเส้าหลงเต้นรัวเมื่อวานฉันดื่มกับหลิวไฮ่เทา ยังได้ยินเรื่องยาอมตะเลือดราชันย์จากปากเขา แต่ไม่มีอันที่สองหลังจากได้ยินเรื่องอาการป่วยของคุณปู่ เขาเลยซื้อยาอาหารเสริม มันรักษาโรคไม่ได้ แต่แค่ไม่ได้เป็นอันตรายเขาโกหกว่าผู้ว่าการหลิวใช้ยาเป็นยาอมตะเลือดราชันย์แต่ยังไงก็รักษาหายแล้ว รักษาไม่หายก็เป็นจุดจบของคุณปู่ไม่คิดว่าหลินเฟิงจะพูดตรงๆว่าน้ำอมฤตของเขาเป็นของปลอมก่อนที่เขาจะพูดจางกุ้ยหลานดุ “หุบปากซะ คนไร้ค่าอย่างคุณจะรู้เรื่องงั้นหรอ?”“คุณยังสงสัยหวางเส้าอีกงั้นหรอ”หลี่เหวินเชาดูถูกเหยียดหยามมากขึ้น “ถูกต้อง คุณมีคุณสมบัติอะไรมาสงสัยหวางเส้า?”หวางเส้าหลงมีความสุขอย่างมาก ตราบใดมี่มีตระกูลหลี่อยู่ ฉันไม่จำเป็นต้องเอ่ยคำพูดใดๆด้วยซ้ำฮ่าๆๆ......หลินเฟิงจ้องมองทั้งสองคนแล้วพูดว่า “ฉันขี้เกียจเกินกว่าจะเถียงกับคุณ ตอนนี้ฉันแค่อยากจะช่วยคุณปู่”ทั้งสองยืนอยู่ขวางไม่ยอมให้เขาเข้าเข้าใกล้จางกุ้ยหลานพูดอย่างเหยียดหยาม “ฉันก็สงสัยเหมือนกันว่าคุณอยากจะฆ่าคุณปู่”หลินเฟิงมองไปที่หลี่ฮุ่ยหรานอย่างเบื่อหน่าย “ฮุ่ยหรานให้ฉันไปรักษาคุณปู่เถอะ”หลี่ฮุ่ยหรานลังเลอย
แม้แต่หลี่ฮุ่ยหรานก็มองไปที่หวางเส้าหลงอย่างไม่น่าเชื่อ หวางเส้าหลงรู้สึกทำตัวไม่ถูกเล็กน้อย ในใจก็รู้สึกเหลือเชื่อมากยิ่งขึ้นเขาไม่ได้ซื้อยาอมตะเลือดราชันย์ของจริงหรอกมั้ง?ดูเหมือนว่าฉันจะซื้อตุนเพิ่มตอนกลับ“ฮ่าฮ่า คุณปู่ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว”จางกุ้ยหลานจ้องไปที่หลินเฟิงที่ยืนอยู่ข้างๆ “ฮึ่ม คุณไม่ได้บอกว่ายาอมตะเลือดราชันย์ของหวางเส้าเป็นของปลอมไม่ใช่เหรอ?”“ตอนนี้คุณปู่จากขีดอันตรายเป็นปลอดภัย คุณยังมีอะไรจะพูดอีกไหม?”หลินเฟิงมองบน อาการคุณปู่จากขีดอันตรายแล้วปลอดถัยไม่ได้เกี่ยวข้องกับยาเม็ดนั้นเลยแต่ตอนนี้ตัวเองไม่ว่าจะพูดอะไรพวกเขาก็ไม่เชื่ออยู่ดีเขาก็ยังขี้เกียจจะอธิบายด้วยหลี่เหวินเชาพูดอย่างไร้ความปราณี “แม่ คุณคิดว่าเขาเป็นหมอมหัศจรรย์จริงๆ งั้นเหรอ?”“คำที่เขาพูดกับการตดมันแตกต่างกันอย่างไร”หลินเฟิงหันหลังกลับเพื่อจะจากไปคุณปู่เรียกเขาเพื่อให้หยุดทันที “เสี่ยวเฟิง คุณจะไปไหน? อยู่กินข้าวเย็นก่อนสิ”หลินเฟิงพูดอย่างขมขื่น “ไม่หรอก ฉันมีอย่างอื่นต้องทำงั้นไปก่อนนะ”“อย่าสิ”คุณปู่หลี่ไม่ต้องการให้หลินเฟิงจากไป แล้วพยายามอย่างเต็มที่เพื่อ
บรรยากาศระหว่างทั้งสองก็เริ่มตึงเครียดทันทีทันใดนั้นแท็กซี่ที่หลินเฟิงเรียกก็มาถึงหวังเส้าหลงไม่ได้ทำอะไรแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “แซ่หลิน ต่อไปเดินต้องระวังด้วยนะ”หลินเฟิงพูดอย่างเหยียดหยาม “ฉันจะมอบประโยคนี้ให้กับคุณ”“ให้ตายเถอะ” หวังเส้าหลงแอบสาปแรถก็ขับออกไปภายในบ้านพักเก่าของตระกูลหลี่คุณปู่หลี่เห็นหลินเฟิงจากไป เขาก็ไม่ได้สนใจจางกุ้ยหลานกับคนอื่นๆจางกุ้ยหลานเดินไปข้างหลี่ฮุ่ยหราน แล้วพูดว่า “ลูกสาวของบอสหม่าแห่งบริษัทเอเวอร์ไบรท์ก็ป่วยหนักเหมือนกันเหรอ?”หลี่ฮุ่ยหรานพยักหน้า “ใช่ ทำไมหรอ?”บริษัทเอเวอร์ไบรท์เป็นคนรับผิดชอบการขายวัสดุก่อสร้างหลัก ตระกูลหลี่ได้รับสินค้ามากมายจากตระกูลหม่า ราคาก็ยุติธรรมคุ้มค่ายิ่งกว่านั้นบอสหม่ายังใจดีมากจางกุ้ยหลานพูดอย่างรวดเร็ว “หวางเส้าหลงเอายายาอมตะเลือดราชันย์ให้สองเม็ด ตอนนี้ยังเหลืออีกหนึ่งเม็ด”“ถ้าถึงตอนนั้นอาการของเจ้าของหม่าดีขึ้น คุณจะเป็นผู้มีพระคุณของตระกูลหม่า”“เมื่อถึงเวลาจะเจรจากับตระกูลหม่าจะง่ายดายขึ้นไม่ใช่หรอ?”หลี่ฮุ่ยหรานขมวดคิ้วทันทีแล้วกำลังคิดอย่างถี่ถ้วนสิ่งที่แม่ของเขาพูดดูสมเหตุสมผลโครงการพัฒนาซี
“หลินเฟิง ผม...ผมผิดไปแล้ว ผมไม่กล้าแล้ว ต่อไปผมไม่กล้าอีกแล้ว ขอร้องคุณล่ะไว้ชีวิตผมด้วย ขอร้องคุณ..”“แกร่ก!”เสียงกระดูกลำคอแตกหักดังขึ้นมาเสียงขอความเมตตาของสยงก้วนก็หายไปทันทีเฝิงไฉ่เซวียนสูดหายใจเข้าลึกๆ เกือบจะเป็นลมล้มไปทันทีเธอมีเรื่องบาดหมางกับอสูรองค์ไหนกันแน่เนี่ย! หรือว่าคนที่ชื่อหลินเฟิงคนนี้ ความเป็นจริงคือนักบู๊ขอบเขตเทพงั้นเหรอ?นักบู๊ตระกูลเฝิงที่เธอพามา แต่ละคนมีความสามารถกันทั้งนั้น อย่าว่าแต่ที่เมืองหนิงโจว ต่อให้เป็นทั่วทั้งหัวตง คนที่สามารถตีเสมอได้ก็มีไม่เยอะแต่กลับถูกหลินเฟิงฆ่าตายง่ายๆ แบบนี้ได้ตอนนี้ ทั่วทั้งห้องโถงของหลี่ซื่อกรุ๊ป เงียบสงัดจนน่าหวาดกลัว“ฉันให้โอกาสเธอสักครั้ง เธอไปเถอะ”“อย่ามาหาเรื่องฉันอีก”หลังจากเงียบขรึมอยู่นาน เสียงแหบแห้งของหลินเฟิงก็ดังขึ้นช้าๆ ที่ข้างๆ หูของเฝิงไฉ่เซวียนเฝิงไฉ่เซวียนหันหลังทันที และมีสีหน้าเหลือเชื่อเขาไม่ฆ่าฉันอย่างนั้นเหรอ?เห็นสีหน้าตกตะลึงของเฝิงไฉ่เซวียน หลินเฟิงเหมือนรับรู้ถึงความคิดของเธอ จึงโบกมือพูดว่า:“ฉันไม่ได้อยากฆ่าเธอ แน่นอนว่า ถ้าหากเธออยากตายล่ะก็ ฉันก็ไม่รังเกียจที่จะตอบสนองเ
“ไม่...”ไม่รอให้นักบู๊ตระกูลเฝิงท่านนี้เบิกตากว้าง พูดจบด้วยความหวาดกลัว หลินเฟิงก็โจมตีศีรษะของเขาด้วยหมัดเดียวพลังชี่แท้ที่พลุ่งพล่านออกมาพร้อมกับคราบเลือดที่เห็นได้ชัด พุ่งทะลุหน้าต่างของห้องโถงนักบู๊ของตระกูลเฝิงห้าสิบหกสิบคนเต็มๆต่างก็ตายภายใต้พลังชี่แท้ที่เกิดขึ้นจากหมัดเดียวถึงขั้นที่ยังไม่ทันได้ตั้งสติกลับมาได้ด้วยซ้ำ หลินเฟิงก็ปรากฏตัวขึ้นที่ด้านข้างนักบู๊คนอื่นๆ ของตระกูลเฝิงกลับไปสู่ความเรียบง่ายหลินเฟิงใช้เพียงแค่หมัดและเท้า พลังชี่แท้ที่ถูกปล่อยออกมาจากในนั้นไม่ใช่ว่านักบู๊ระดับเซียนเทียนเหล่านี้ จะมีโอกาสสามารถต่อต้านได้“ตึง”หลังจากศพร่างแรกล้มลงบนพื้นนักบู๊ตระกูลเฝิงสามสิบกว่าคน ตอนนี้สูญเสียลมหายใจไปแล้วถึงขั้นที่ยังไม่ถึงวินาที“นี่มัน…”เฝิงไฉ่เซวียนงุนงงไปหมดเธอยืนอึ้งอยู่ที่เดิม ไม่รู้จะทำอย่างไรดีเธอมองเหล่านักบู๊ตระกูลเฝิงที่เมื่อครู่นี้ยังมีความฮึกเหิมประดุจมังกรและเสือที่ผาดโผน บอกว่าพวกเขาจะต้องจัดการหลินเฟิงได้อย่างแน่นอนขณะนี้ต่างเลือดอาบและล้มลงบนพื้นพวกเขาไม่สามารถรับมือหลินเฟิงได้แม้แต่กระบวนท่าเดียวหลินเฟิงคนนี้เป็นใครกัน
จู่ๆ เขาก็เกิดความรู้สึกกลัวขึ้นมาจากส่วนลึกของหัวใจหลินเฟิงคนนี้ ไม่ได้ล้อเล่นกับเขาอยู่!หลินเฟิงอยากจะฆ่าเขาจริงๆ!“หลินเฟิง นายใจกล้ามาก!”เฝิงไฉ่เซวียนขวางอยู่ตรงหน้าแฟนหนุ่มของตัวเอง และยิ้มเยาะพูดกับหลินเฟิง“ฉันอยู่ตรงนี้ ยังกล้าพูดจาอวดดีแบบนี้ นายไม่สู้มองดูรอบๆ ตัวเอง ที่นี่เต็มไปด้วยนักบู๊ของตระกูลเฝิงของฉัน!”“วันนี้คนที่ตายไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นนาย!”“หือ? งั้นเหรอ?”หลินเฟิงยิ้มเยาะพูดว่า:“งั้นทำไมพวกเธอไม่ลองดูล่ะ?”“แกมันสารเลว ใกล้จะตายอยู่แล้วยังกล้าคุยโวอย่างหน้าไม่อาย ลุยเข้าไปให้หมด ถลกหนังของหลินเฟิงมาให้ฉัน!”เฝิงไฉ่เซวียนตะโกนเสียงดังทันใดนั้นนักบู๊ที่อยู่รอบๆ ก็พากันโบกมือปล่อยวิชาการต่อสู้ต่างๆ ออกมา และพุ่งโจมตีไปทางหลินเฟิงส่วนพนักงานที่อยู่ภายในห้องโถงใหญ่ของหลี่ซื่อกรุ๊ป ก็พากันหลบหนีไปด้วยความตกใจ“ไอ้หนุ่ม นายมีเรื่องกับใครไม่มี ดันมามีเรื่องกับคุณหนูเฝิงไฉ่เซวียน วันนี้ฉันจะให้นายตายลืมตาดูว่า พวกเราจะถลกหนังของนายออกมายังไง!”นักบู๊ของตระกูลเฝิงที่อยู่รอบๆ มีความสามารถอยู่บ้างจริงๆแตกต่างจากพวกนักบู๊ที่เคยพบเจอก่อนหน้านี้ เห็นได้ชั
เรื่องราวยังต้องพูดถึงทางด้านของเผิงกวงฉี่หลังจากที่คนของเขาสั่งสอนสยงก้วนยกหนึ่ง ก็พาเขาไปทิ้งไว้ที่โรงแรมที่ตระกูลสยงบริหารสยงก้วนรอโอกาสนี้อยู่เขาไม่สนใจสายตาตกตะลึงของพนักงานต้อนรับ เดินกะเผลกไปที่เคาน์เตอร์ด้วยความสั่นเทา และโทรศัพท์ไปหาเฝิงไฉ่เซวียนแฟนสาวของเขาเฝิงไฉ่เซวียนคนนี้เป็นลูกสาวคนรองของตระกูลเฝิง มีความสัมพันธ์ที่ดีกับสยงก้วนมาโดยตลอดอีกทั้งตระกูลเฝิงเมืองหนิงโจว ก็เป็นผู้มีอำนาจที่เป็นใหญ่ตระกูลหนึ่งตระกูลก็เป็นตระกูลบู๊ที่มีชื่อเสียงในหัวตงภายในตระกูลของเขาจัดการบริหารบริษัทบอดี้การ์ด ผู้คุ้มกัน และเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอีกทั้งธุรกิจอื่นๆ ถึงขั้นที่ยังเกี่ยวดองไปถึงธุรกิจสีดำจำนวนไม่น้อย ที่เมืองหนิงโจวถือว่ามีอิทธิพลค้ำฟ้าและเมื่อได้ยินว่าแฟนหนุ่มของตัวเองถูกทำร้าย อีกทั้งยังถูกทำร้ายอย่างหนักแบบนี้ ถึงขั้นที่บ้านของเขาก็ยังถูกคนอื่นบังคับซื้อไปเฝิงไฉ่เซวียนอดทนไม่ไหวอยู่แล้วเธอพานักบู๊และผู้คุ้มกันของตระกูลเฝิงของตัวเองมุ่งหน้าไปที่เมืองเจิ้งเต๋อทันที และบุกเข้าไปในโถงใหญ่ของหลี่ซื่อกรุ๊ป ทำร้ายกลุ่มเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจนเลือดตกยางออก
“แม่งเอ๊ย พวกแกบังอาจมาก กล้าแตะต้องฉัน พวกแกรู้ไหมว่าลุงของฉันเป็นใคร?”“คนที่อยู่เบื้องหลังคุณลุงของฉันคือตระกูลหลง ถ้าหากพวกแกกล้าลงมือต่อฉันที่นี่…”ได้ยินสยงก้วนยังกล้าพูดข่มขู่ทุกคนอยู่ตรงนี้ ดินไม่พูดพร่ำทำเพลง เข้าไปเหยียบนิ้วมือของสยงก้วนโดยตรงเสียงดังแกร่กเหยียบจนนิ้วมือแตกหัก“อ๊ากกกกก!”นิ้วมือเชื่อมต่อหัวใจความเจ็บปวดแสนสาหัสทำให้สยงก้วนกุมฝ่ามือของตัวเองเอาไว้ นอนหมอบอยู่บนพื้นกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งด้วยความเจ็บปวด“คุณชายสยง ตอนนี้อยากจะคุยกับผมดีๆ แล้วยัง?”หลินเฟิงก้มตัวลง ถามด้วยสีหน้านิ่งเฉย“คุย…คุยแม่งสิ! แกคอยดูเถอะ…คอยดูเถอะ!”สยงก้วนเจ็บจนสูดลมหายใจเข้าอย่างแรง พร้อมทั้งด่าทออย่างบ้าคลั่ง“ยังกล้ากำเริบเสิบสานต่อหน้านายท่านอีกงั้นเหรอ?!”ดินเหยียบลงไปอีกครั้ง ครั้งนี้ทำให้ทั้งฝ่ามือของสยงก้วนแตกละเอียดทันที ครั้งนี้สยงก้วนเจ็บจนเกลือกกลิ้งบนพื้นน้ำเสียงก็อ่อนลงในที่สุดท้าย ถึงขั้นสะอื้นไห้เล็กน้อย“พวกแกจะทำอะไรกันแน่?! พวกแก…พวกแกกล้ามาก่อเรื่องที่ตระกูลสยง พวกแกไม่อยากมีชีวิตแล้วงั้นเหรอ?”“ผมเคยพูดแล้ว คุณชายสยง พวกเรามาซื้อบ้านอย่างเป็นมิตร”
ไม่มีทางสองจิตสองใจหลินเฟิงรู้ว่าคำพูดของสองคนนี้ไม่มีความน่าเชื่อถือเท่าไหร่นักแต่ตอนนี้พวกเขาไม่มีที่ไปแล้วไม่เพียงทำภารกิจของตระกูลสยงไม่สำเร็จ ยังเผยความลับของตระกูลสยง ไม่ต้องพูดว่าตระกูลสยงจะยอมรับพวกเขาใหม่ ตระกูลสยงไม่หาคนมาฆ่าพวกเขาสองคนก็ถือว่าเป็นเมตตามากพอแล้วหลงซวี่จวินไม่มีทางปล่อยพวกเขาเอาไว้ประการที่สองคือ ข้อเสนอที่หลินเฟิงให้กับพวกเขานั้นมีแรงดึงดูดอย่างมากในเมื่อนักบู๊ทั่วๆ ไป ไม่มีการถ่ายทอดและสืบสานใดๆ พวกเขาอยากจะฝึกบำเพ็ญ อาศัยศิลปะการต่อสู้ขั้นต่ำที่ซื้อมาจากตลาดมืดด้วยราคาที่แพงมากสำหรับวิชาศิลปะการต่อสู้ระดับสูง ต่างเป็นสมบัติล้ำค่าภายในสำนักไม่มีทางหลุดออกมาถึงตลาดมืดต่อให้มี พวกเขาก็ใช่ว่าจะมีกำลังซื้อแต่ตอนนี้ไม่เหมือนกันแล้วถ้าหากพวกเขาติดตามหลินเฟิงงั้นหลินเฟิงเป็นถึงยอดฝีมือขอบเขตเทพ ศิลปะการต่อสู้ที่เขาถ่ายทอดให้ ไม่มีทางที่จะเป็นขยะที่เอามาขายในตลาดมืด โดยต้องใช้เงินจำนวนมหาศาลซื้อมาดังนั้นถึงแม้พวกเขาทำเพื่อตัวเอง จึงเกาะติดต้นไม้ใหญ่อย่างหลินเฟิง ถือว่าทำตามความฝันระดับสูงสุดของพวกเขาแล้วไม่มีนักบู๊คนไหนไม่อยากเลื่อนขั้นคว
“พวกนายสองคนหัวเราะอะไร?!”บอดี้การ์ดที่นำหน้ามาจ้องมองดินกับน้ำทั้งสองคนอย่างดุดัน ก่อนที่ทั้งสองจะหยุดยิ้มอย่างรวดเร็ว แล้วส่ายหน้าบ่งบอกว่าไม่มีอะไรทั้งนั้น แต่ก็ยังคงมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้าอยู่ในเมื่อคนสี่คนที่ยืนอยู่ต่อหน้าบอดี้การ์ดที่อวดดีกลุ่มนี้ ต่างก็เป็นนักบู๊กันทั้งหมดแถมแต่ละคนก็มีความแข็งแกร่งจนเกินเหตุอีกด้วยคำข่มขู่ของบอดี้การ์ดเหล่านี้ จึงดูตลกมากสำหรับคนทั้งสองคนเพราะอย่างนั้นจึงทนไม่ไหวหลินเฟิงก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาถ้าหากเป็นไปได้ อันที่จริงเขาไม่อยากเกิดการปะทะกันเขาเพียงอยากจะได้วิลล่าที่เงียบสงบนี้มาครอบครอง และไม่อยากทำให้ที่นี่นองไปด้วยเลือดในเมื่อพรุ่งนี้ยังต้องไปรับเสวี่ยฮุ่ยกับฮุ่ยหรานและคนอื่นๆ มาอยู่ด้วยเพราะอย่างนั้นเขาจึงโบกมือและพาสองสามคนแยกไปทางด้านข้างประตูเหล็ก แล้วกลับไปที่ใกล้ๆรถ ท่ามกลางสายตาที่เหยียดหยามของบอดี้การ์ดพวกนั้น ก่อนจะติดต่อโทรหาเผิงกวงฉี่หลังจากรอจนเขาบอกเล่าเรื่องราวความเป็นมาแล้วเผิงกวงฉี่ก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ“แม่ง ไอ้สารเลวนั้นมีชื่อว่าสยงก้วน เขาติดหนี้พนันและเป็นฉันที่ช่วยเขาจ่ายหนี้ พ่อของเขาหาเงินมาได้
“แต่หลี่ซื่อกรุ๊ปได้วางแผนไว้ล่วงหน้าเรียบร้อยแล้ว ดังนั้นฉันจึงไม่ได้ขายให้กับพวกเขา”“หลังจากนั้นพวกเขาก็เสนอความร่วมมือที่จะพัฒนาร่วมกัน แต่ฉันก็ยังไม่ได้ตอบรับพวกเขา”“โอเค ผมรู้แล้ว”หลินเฟิงวางสายโทรศัพท์ พร้อมกับใบหน้าที่แสดงรอยยิ้มเยาะเย้ยออกมามิน่าล่ะดูเหมือนว่าที่ดินผืนนี้ที่เขาซื้อมาจากจางกุ้ยหลาน คิดไม่ถึงว่าจะได้รับความชอบเป็นพิเศษจริงๆถึงขั้นที่ชีพจรมังกรก็ยังซ่อนอยู่ในนั้นด้วยในเมื่อชีพจรมังกรตกอยู่ในมือของเขาแล้ว งั้นก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องยกให้กับคนอื่นจ่อให้ทำลายชีพจรมังกรเส้นนี้หลินเฟิงก็จะไม่ยกให้หลงซวี่จวินของตระกูลหลงเด็ดขาดหลังจากนั้นไม่นาน รถเก๋งสีดำก็จอดลงที่ข้างทางข้าง ๆกันนั้น ก็เป็นประตูเหล็กขนาดใหญ่ และเป็นวิลล่าเดี่ยวหลังหนึ่งที่มีพื้นที่กว้างขวางด้านหน้าและด้านหลังรายล้อมไปด้วยสวนดอกไม้ โรงจอดรถ สวนสาธารณะและทุก ๆอย่างที่ต้องการถึงแม้จะไม่ได้หรูหราและใหญ่โตเท่าที่เมืองจิงอย่างตระกูลถังและตระกูลจี แต่ก็มีทำเลทางภูมิศาสตร์ที่ดีอย่างมากเงียบสงบและสง่างามถึงแม้จะอยู่ห่างไกลจากตัวเมือง แต่ก็ไม่ได้ห่างไกลกันมากใช้เวลาขับรถจากอาคารหลั
“แน่นอนว่าที่สำคัญกว่านั้นก็คือ ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังวางแผนอะไรบางอย่าง บอกว่าที่ดินผืนหนึ่งมีความสำคัญ และเพิ่งตกไปอยู่ในมือของหลี่ซื่อกรุ๊ปเมื่อไม่นานมานี้”“ตระกูลสยงพยายามที่จะซื้อมันหลายครั้ง แต่หลี่ซื่อกรุ๊ปไม่ขายให้พวกเขา ดังนั้นถึงได้.....”เมื่อได้ยินแบบนี้ หลินเฟิงก็รู้สึกถึงอะไรบางอย่างในความคลุมเครือ เขาคิดว่าหลงซวี่จวินของตระกูลหลงนี้ จะต้องมีเป้าหมายบางอย่างที่คล้ายคลึงกับหยินหลิงอย่างมากแน่ ๆเขาหันกลับไปมองหยินหลิง ก่อนจะขมวดคิ้วถามว่า :“หยินหลิง ก่อนหน้านี้เธอเคยพูดถึงชีพจรมังกรทางโทรศัพท์ มันเรื่องอะไรกัน?”“ชีพจรมังกร?”ทางฝั่งดินและน้ำที่อยู่ด้านหน้าก็ยืดคอเพื่อแอบฟังด้วยเช่นกันแต่ทว่า ในเวลานี้หยินหลิงกลับแสดงสีหน้าวิตกกังวลออกมา แถมยังรู้สึกกระสับกระส่ายเล็กน้อยอีกด้วย“หยินหลิง?”หลินเฟิงเรียกชื่อของเธออีกครั้ง หลังจากนั้นเธอถึงตอบสนองกลับมา“ขอโทษ พี่หลินเฟิง ฉันคิดว่า....ตอนนี้พวกเราไม่ควรไปยั่วโมโหตระกูลสยงนะ”ใครจะคิดว่า เธอเปิดปากก็โน้มน้าวให้หลินเฟิงยอมแพ้“ทำไม?”หลินเฟิงตะลึงงัน“หลงซวี่จวิน”หยินหลิงสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะพูดด้วยแววต