เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 33
บทที่เกี่ยวข้อง
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 34
หลินเฟิงตกตะลึง คิ้วขมวดเธอไปขอร้องถังหว่านจริงเหรอ?มิน่าล่ะที่ฉินหยิงจะอยู่ที่นี่เขาเพิ่งเปิดเผยความสัมพันธ์ระหว่างฉินหยิงและถังหว่านไป หลี่ฮุ่ยหรานก็ผลักเขาออกไปหลินเฟิงรีบคว้าข้อมือของเธอ "ข้างในอาจเข้าใจผิดกัน ... "“ไม่ต้องอธิบายแล้ว จากนี้คุณก็เป็นสุนัขรบใช้ของถังหว่านต่อไปได้”หลี่ฮุ่ยหรานสบัดแขนของหลินเฟิงออกไปด้วยความรังเกียจจากไปด้วยความโกรธจางกุ้ยหลานมองเขาด้วยความรังเกียจ "จะบอกความจริงให้นะ ฮุ่ยหร่านโทรเรียกพี่หญิงคนโตของตระกูลถังด้วยตัวเอง แต่เค้าไม่สนว่าคุณจะเป็นหรือตาย"“เพราะลูกสาวฉันสงสารคุณ และไปขอร้องคุณหลัวด้วยตัวเอง”“ถ้าไม่ใช่เพราะฮุ่ยหราน คุณตายก็คงไม่รู้ว่าตายยังไง”หลินเฟิงตัวแข็งทื่อ สงบสติอารมณ์ได้แปบเดียวคิดไม่ถึงว่าหลีฮุ่ยหรานมาหาหลัวเฟยหู เพื่อขอความเมตตาให้ตัวเองสิ่งที่เพิ่งพูดไปเมื่อกี้แรงไปหน่อยจริงๆแต่หลี่ฮุ่ยหรานเดินไปไกลแล้วหวังเส้าหลงกลับยิ้มมุมปาก ในบรรดาคนทุกคนมีแต่เขาที่มีความสุขที่สุดจางกุ้ยหลานมองหลินเฟิงอย่างดูถูก และจากไปพร้อมกับหวังเส้าหลงในคืนที่หนาวเหน็บ มีแค่หลินเฟิงยืนอยู่คนเดียว บนถนนอันกว้างใหญ่อย่างเงียบ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 35
ในเมืองหลวงเจียงโจวหลิวกั๋วฮุ่ยไอไม่หยุดบนเตียง และไอเป็นเลือดเป็นครั้งคราว“หมอจาง ทำไมอาการป่วยของผมถึงรุนแรงขนาดนี้?”เวลานี้จางเต๋อหลินยิ่งสับสนมากขึ้นลูบเคราตัวเองไม่หยุด“คุณหลิว ชีพจรของคุณผิดปกติมาก ช่วงนี้ได้กินอะไรที่ไม่ควรกินหรือเปล่า?”หลิวกั่วฮุ่ยส่ายหัวแล้วส่ายอีกและตอบว่า "ไม่นะ ช่วงนี้ผมกินยาตามปกติตามคำแนะนำของคุณ"จางเต๋อหลินยิ่งสับสนมากขึ้นไปอีกเขากัดฟันแล้วพูดว่า "คุณหลิว อาการป่วยของคุณแปลกเกินไป ผมช่วยคุณไม่ได้แล้ว!"“อะไรนะ? เป็นอย่างนี้ได้ไง?”หลิวไห่เทาที่อยู่ด้านข้างก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและคว้ามือของจางเต๋อหลิน "หมอจาง คุณเป็นหมอเทวดาอันดับหนึ่งในเมืองเจียงโจว คุณต้องหาทางช่วยพ่อของผมให้ได้"จางเต๋อหลินพูดอย่างขมขื่น "แน่นอนว่าผมไม่ต้องการให้เกิดอะไรขึ้นกับคุณหลิว แต่ทักษะทางการแพทย์ของผมมีจำกัด""จริงๆแล้ว......"เขาพูดไม่จบครึ่งประโยค โดยพื้นฐานแล้วไม่มีความหวังหลิวไห่เทาหมดเรี่ยวแรง เดินโซเซไปนั่งข้างๆพ่อหลิวไห่เทาสงบมากตอนนี้ "ก็แค่นั้นแหละ เกิดแก่เจ็บตายล้วนเป็นเรื่องปกติ ไม่มีใครสามารถเปลี่ยนแปลงโชคชะตาได้"บรรยากาศในห้องนอนมืดมน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 36
ขณะนี้ เสียงเคาะประตูดังขึ้นรัวๆหลินเฟิงเปิดประตู มีชายแปลกหน้ายืนอยู่ที่หน้าประตูสวมชุดสูทและรองเท้าหนังดูเหมือนมีฐานะไม่น้อยข้างหลังเป็นชายฉกรรจ์สวมชุดสูทและแว่นกันแดด"คุณคือ?"หลิวไห่เทาไม่พูดให้เสียเปล่า จึงพูดตรงๆ "ผมเป็นลูกชายของหลิวกั๋วฮุ่ย คุณคือหลิวเฟิง?"ได้ยินมาว่าเขาเป็นลูกชายของหลิวกั๋วฮุ่ยหลินเฟิงเข้าใจทันที“ดูเหมือนอาการป่วยของพ่อคุณ จะร้ายแรงกว่าที่ผมคิด”เมื่อได้ยิน หลิวไห่เทาก็คว้าคอเสื้อของหลินเฟิง“ไอ้หนู แกทำอะไรพ่อฉันหรือเปล่า?”แม้ว่าพ่อของตัวเองจะป่วยหนัก แต่ปกติก็ปลอดภัยไม่มีโรคภัยไข้เจ็บหลังพบกับเด็กคนนี้อาการก็ไม่ปกติถ้าเด็กคนนี้ไม่ลงมือ เขาก็คงไม่เชื่อหลินเฟิงหัวเราะ "พ่อของคุณป่วยหนัก ปอดของเขาได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงตอนเป็นเด็ก จวนจะไม่ไหวเต็มทีแล้ว"“ถ้าผมอยากฆ่าเขา แค่ดีดนิ้วเดียวก็ทำได้ ทำไมต้องสร้างปัญหาให้ใหญ่โตด้วย”หลิวไห่เทาคิดอยู่นาน และพูดอย่างเย็นชา "ไอ้หนู ตามมารักษาโรคของพ่อฉันเดี๋ยวนี้"“ถ้ารักษาหายแล้ว อยากได้อะไรขอแค่บอกมา แต่ถ้ายังไม่หาย ผมก็ไม่สนว่าคุณกับถังหว่านจะเป็นอะไรกัน”“ผมยังกำจัดคุณได้”ดวงตาของหลิ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 37
ทุกคนรีบวิ่งไปที่ประตูไม่มีเงาของหลินเฟิงเลย มีเพียงหลิวไห่เทาเท่านั้น ที่วิ่งกลับมาโดยกดแขนตัวเองไว้“ไห่เทา หลินเฟิงคนนั้นล่ะ?” เจ้าแห่งสำนักดาบสวรรค์ถามอย่างเร่งรีบหลิวไห่เทากัดฟันแล้วพูดว่า "ไอ้เด็กคนนั้นหยิ่งเกินไปจริงๆ บอกว่าปอดของพ่อผมบาดเจ็บสาหัสตอนเป็นเด็ก จริงๆควรจะตายนานแล้ว"“ยังอยากให้พ่อผมไปหาเขาด้วยตัวเองอีก”“ผมอยากจะฆ่าเขา แต่โดนเขาหักแขนก่อน”"อะไรนะ?"เจ้าแห่งสำนักดาบสวรรค์ตะโกนด้วยความโกรธ "ไอ้เด็กนี้มันบ้าไปแล้วจริงๆ ให้ผมจับเขาเองเถอะ"“เดี๋ยวก่อน” จางเต๋อหลินตะโกนเสียงดัง รีบวิ่งไปหาหลิวไห่เทา "เมื่อกี้พูดอะไรนะ?"“เขารู้จริงๆว่าเกิดอะไรขึ้นกับพ่อของคุณตอนยังเด็กเหรอ?”หลิวไห่เทาตกตะลึงและพูดว่า "ผมคิดว่าเด็กคนนั้นแค่พูดไร้สาระ พ่อของผมไม่เคยบอกเรื่องนี้กับผมเลย"จางเต๋อหลินหายใจเข้าลึกๆ "หัวใจและปอดของหลิวซือโส่วได้รับบาดเจ็บสาหัสจริงๆ ตอนเขายังเด็ก แต่อาการบาดเจ็บที่หัวใจและปอดหายดีนานแล้ว"“นอกจากผม เขาก็ไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลย”“แม้แต่ถังหว่านก็ไม่รู้!”หลังได้ยินแบบนี้ ทุกคนก็มองหน้ากันทันที“นี่… เป็นไปได้ไหมที่เด็กคนนั้นจะมีความสามารถจริง
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 38
พวกเขาสามคนอยากรู้อยากเห็น ว่าหวังเส้าหลงไปพบใคร?มองตามร่างของหวังเส่าหลงไป เห็นแค่หวังเส้าหลงคร่ำครวญ หมือนทาสคนหนึ่งจางกุ้ยหลานตกใจ "ฮึ...คนพวกนี้เป็นใคร?"แม้แต่หวังเส้ายังเกรงใจพวกเขา?หลี่ฮุ่ยหรานหรี่ตา แม้เธอจำคนเหล่านี้ไม่ได้ทั้งหมด แถมยังรู้จักหนึ่งในนั้น นั่นคือประธานหอการค้าเจียงโจว เซี่ยงหนานตง“หนึ่งในนั้นควรเป็นประธานหอการค้าเจียงโจว คนที่เหลือฉันไม่รู้จัก”หลี่เหวินเชามองอย่างอิจฉา "โอ้พระเจ้า หวังเส้าพูดคุยกับประธานหอการค้าเจียงโจวได้จริงเหรอ น่าทึ่งจริงๆ!"เมื่อไหร่ตัวเองจะได้พูดคุยหัวเราะกับพวกคนใหญ่โตอย่างหวังเส้าบ้างนะ?จางกุ้ยหลินดูจริงจัง "ฮึ... คนที่อยู่กับประธานหอการค้าเจียงโจวจะเป็นคนธรรมดาได้ยังไง?"“คิดไม่ถึงว่าหวังเส้าจะกว้างขนาดนี้”“ฮุ่ยหราน คุณต้องพยายามจับตัวหวังส้าให้เร็วที่สุด!”หลี่ฮุ่ยหรานพูดไม่ออก "แม่ เรื่องของหนู อย่าเข้ามายุ่งเลย"“แม่จะไม่ยุ่งได้ยังไง ตอนนี้ลูกหย่าแล้วนะ”“ก็ได้แม่ รีบไปกินข้าวเถอะ อีกสักพักหนูต้องกลับบริษัทแล้ว” หลี่ฮุ่ยหรานเลิกสนใจเขาแล้วก้มหัวกินข้าวหวังเส้าหลงก็กลับมาตอนนี้เช่นกันจางกุ้ยหลานรีบถาม “หวงเส้า
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 39
หลิวไห่เทารู้สึกไม่พอใจ พูดด้วยความโกรธ "อยากได้เงินเท่าไหร่ เราให้คุณหมดเลย คุณบอกราคามาได้เลย"หลินเฟิงหัวเราะอย่างดูถูก "เงินไม่มีความหมายสำหรับผมเลย"“‘งั้นคุณต้องการอะไร?” ประธานหอการค้าเจียงโจวถามในโลกนี้มีใครบ้างที่ไม่ชอบเงิน? น่าขันจริงๆหลินเฟิงตอบ "คุณมีบัวหิมะเจ็ดสีจากเทือกเขาเทียนซาน และเห็ดหลินจือสีผสมจากทะเลจีนใต้ไหม?""นี้......"สองสิ่งที่หลินเฟิงพูดนั้นหายากพอๆ กับซวนหลิงเซินคนธรรมดาจะไม่มีวันได้เจอหน้ากันตลอดชีวิต ยิ่งพูดยิ่งไม่มีหลิวไห่เทาบอกว่า "เราไม่มีสิ่งเหล่านี้จริงๆ แต่ตราบใดที่คุณรักษาพ่อของผมหาย ผมจะช่วยคุณทุกอย่างเท่าที่ทำได้"“ต้องออกใบรับเงินไหม?” หลินเฟิงถามหลิวไห่เทาอธิบายว่า "แต่ วัตถุดิบยาเหล่านี้ไม่สามารถรวบรวมได้ในเวลาอันสั้น"“อย่างน้อยก็ต้องให้เวลาเราบ้าง?”จางไห่หลินเหลือบมองหลิวกั๋วฮุ่ยบนรถเข็นเห็นได้ชัดว่าหายใจออกมากขึ้นหายใจเข้าน้อยลงหากปล่อยให้เป็บแบบนี้ต่อไป หลินเฟิงจื่อก็ไม่จำเป็นแล้ว และทุกคนก็ไม่จำเป็นเขาก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและพูดว่า "คุณหลิน แม้ว่าเราจะไม่มีวัตถุดิบยาที่คุณพูดถึง แต่ไป๋เฉ่าถังของเราก็ก่อตั้งขึ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 40
“ความรู้สึกนี้มันดีมากจริงๆ”เขาเดินตรงไปตรงหน้าหลินเฟิงแล้วโค้งคำนับอย่างเคารพ “เพื่อนหลินตัวน้อย หลิวแต่ก่อนมองผิดมังกรที่แท้จริง ยังเคยทำไม่ดีมากก่อน”หลินเฟิงพูดอย่างใจเย็น “คุณไม่จำเป็นต้องเกรงใจหรอกคุณหลิว ฉันแค่ทำเรื่องที่แพทย์ควรจะทำสำเสร็จแล้ว”“เพื่อนหลินตัวน้อยช่างน้ำใเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เป็นผู้นำของคนรุ่นใหม่จริงๆ”หลิวกั๋วฮุยหัวเราะเสียงดังแล้วหยิบบัตรธนาคารออกมา “เพื่อนหลินตัวน้อย นี่คือเงินห้าล้าน เป็นน้ำใจจากหลิวโปรดรับมันไว้เถอะ”หลินเฟิงส่ายหัว “ค่ารักษาของคุณ ท่านผู้นำจางจ่ายเรียบร้อยแล้ว”จางเต๋อหลินที่อยู่ข้างๆก็ยิ้มอย่างทำตัว “จางไม่มีความสามารถ ทักษะทางการแพทย์เกือบจะทำร้ายท่านผู้ว่าหลิว โชคดีที่คุณหลินอยู่ที่นี่วันนี้!”พายุอยู่ในใจของเขาก็ได้พัดพาไปแล้วตอนแรกฉันคิดว่าหลินเฟิงใช้วิธีการไหนเพื่อรักษาหลิวกั๋วฮุยเขาก็อยากเรียนรู้ได้ด้วยตัวเองไม่คิดเลยว่าว่าเขาจะรักษาให้หายขาดได้ด้วยยาเพียงเม็ดเดียวนี่มันยาอมฤตมหัศจรรย์อะไรเช่นนี้น่าแปลกไม่ใช่แค่เขา ท่านประธานหอการค้าเจียงโจวกับเจ้าสำนักดาบสวรรค์ก็อยากรู้เช่นกันดวงตาของเขามีร่องไฟถ้ามียาอมฤตนี้ผ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 41
หลินเฟิงเรียกรถแท็กซี่สองคันไปที่บ้านของถังหว่านตอนที่ถึงวิลล่าของตระกูลถัง นอกจากถังหว่านกับและถังว่านหลี่ ยังมีคนอีกสองคนหญิงสาวสวยคนหนึ่งที่นั่งข้างถังหว่าน ด้านหลังเธอเป็นชายในชุดสูทที่ไหล่กว้างตัวกลมๆดูเหมือนเป็นบอดี้การ์ด“เพื่อนหลินตัวน้อย ในที่สุดคุณก็มาถึงแล้ว” เมื่อเห็นหลินเฟิงกับถังว่านหลี่ก็ลุกขึ้นมาทักทาย “คุณถัง” หลินเฟิงพยักหน้าตอบคุณผู้หญิงที่นั่งข้างถังหว่านคนนั้น ครั้งนี้เธอดูนิ่งขึ้นมาก เหมือนเป็นผู้หญิงที่ว่านอนสอนง่าย“คุณคือหลินเฟิงใช่ไหม” ทันใดนั้นหญิงสาวก็เอ่ยปากถามในแววตาของก็มีความเหยียดหยามซ่อนอยู่หลินเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาถามกลับว่า “คุณคือ”ก่อนที่ถังหว่านจะพูดได้ หญิงสาวสวยก็แนะนำตัวเองว่า “ฉันเป็นแม่ของถังหว่าน”“จริงๆแล้วเป็นนางถัง ขอโทษด้วย” หลินเฟิงพยักหน้าเล็กน้อยไม่คิดว่าออร่าของแม่ของถังหว่านจะแข็งแกร่งขนาดนี้เธออาจเป็นลูกสาวของตระกูลใหญ่โตลองคิดมันก็จริง ตระกูลร่ำรวยอย่างตระกูลถัง จะไม่มีความเกี่ยวข้องทางการเมืองได้อย่างไรนางถังมองดูหลินเฟิงอย่างชัดๆ เธอพูดอย่างใจเย็น “ฉันฟังลูกสาวพูดว่า คุณเก่งมาก?”“ไม่เพียงทักษะทางกา
บทล่าสุด
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1188
ดูเหมือนว่าอันธพาลแก๊งหมาป่าสีเลือดพวกนี้ต้องการที่จะหนีหลินเฟิงก้าวไปข้างหน้าขัดขวางทางหลบหนีของท่านจิ่วก็เลยได้แต่บอกว่าหลินเฟิงชื่นชมท่านจิ่วอย่างมากเขายอมรับว่า หมัดที่ตัวเขาเองเพิ่งจะปล่อยออกไปนั้นเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น แต่เพราะหมดนี้ท่านจิ่วกลับสามารถรับรู้ถึงความแข็งแกร่งของตัวเขาเองได้ในทันที และตัดสินว่าพวกเขานั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลินเฟิงการยอมรับความพ่ายแพ้อย่างไม่มีขอบเขตหากพูดจากมุมมองนี้ ท่านจิ่วก็เป็นคนที่ตรงไปตรงมาคนหนึ่ง“คิดจะหนี? จบแล้ว”หลินเฟิงพูดซ้ำกับสิ่งที่ท่านจิ่วเคยพูดไว้เหมือนเดิมทุกประการกลับคืนไป จากนั้นเขาก็ยิ้มพร้อมกับพูดขึ้นว่า :“ท่านจิ่ว...ที่นี่น่าจะไม่ใช่สมาชิกของแก๊งหมาป่าสีเลือดทั้งหมดหรอกใช่ไหม?”“อ่ะ?!”เมื่อได้ยินคำถามของหลินเฟิง ท่านจิ่วก็ถูกทำให้ตกใจจนเหงื่อแตกพลั่กหรือว่ายอดฝีมือคนนี้ต้องการจะจัดการกับแก๊งหมาป่าสีเลือด?เขากลืนน้ำลายอย่างยากลำบากพร้อมกับกัดฟันและพูดขึ้นว่า:“ท่านยอดฝีมือพูดถูก ที่นี่....ที่นี่เป็นเพียงส่วนเล็ก ๆของแก๊งหมาป่าสีเลือดของพวกเราเท่านั้น”“จริง ๆแล้ว....เมื่อเร็ว ๆนี้แก๊งหมาป่าของพวกเ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1187
เมื่อท่านจิ่วออกคำสั่ง อันธพาลพวกนี้ก็รีบพุ่งเข้าไปเพื่อที่จะฉีกหลินเฟิงเป็นชิ้น ๆ โดยตรง“ไอ้หนู ฉันชื่นชมความกล้าหาญของนายมากนะ ไม่รู้ว่านายเป็นใครมาจากไหนงั้นเหรอ?”ท่านจิ่วหรี่ตาลง เมื่อต้องเผชิญหน้ากับผู้ชายที่ดูอวดดีและมั่นใจอย่างมากคนนี้ ในใจของเขาก็รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาเล็กน้อยหรือว่าเขาจะเป็นลูกชายของตระกูลที่มีอิทธิพลหรือเปล่า?หรือว่าเป็นลูกศิษย์ของสำนักหนานไห่?“ฉันคือ หลินเฟิง เป็นหัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยของหลี่ซื่อกรุ๊ป”เมื่อหลินเฟิงตะโกนชื่อนี้ออกมาด้วยความมั่นใจ แม้แต่ท่านจิ่วก็เกิดภาพลวงตาบางอย่างขึ้นมาชั่วขณะหนึ่งหลี่ซื่อกรุ๊ป? หลี่ซื่อกรุ๊ปอะไร?หรือว่าที่เขาถึงก็คือหลี่ซื่อกรุ๊ปของเมืองเจิ้งเต๋อ? อ่ะ? หัวหน้าฝ่ายความปลอดภัย?ท่านจิ่วตั้งสติอยู่นาน ถึงได้เข้าใจหลังจากเข้าใจถึงตัวตนของหลินเฟิงแล้ว ความรู้สึกอับอาบขายหน้าก็ผูดขึ้นมาในใจเป็นมอันดับแรก ไอ้หัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยของหลี่ซื่อกรุ๊ปบ้าอะไรนั้น ก็เป็นแค่ยามเฝ้าประตูไม่ใช่เหรอ? แค่งยามคนเดียวก็กล้าข่มขู่ฉันงั้นเหรอ?ทันใดนั้นท่านจิ่วก็โกรธขึ้นมาทันที ก่อนจะตะโกนไปทางหลินเฟิงว่า:“ไปเลย
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1186
พวกเขาทั้งหมดต่างก็ถือไม้เบสบอลและมีดสปาต้า พร้อมกับปิดกั้นทางของหลินเฟิงและหลี่ฮุ่ยหรานไว้ในชั่วพริบตา อาคารที่พักอาศัยทั้งตึกก็เปลี่ยนจากอาคารร้างเป็นครึกครื้นทันที“ฮึ่ม ฮึ่ม ฮึ่ม!”พร้อมกับเสียงเครื่องยนต์รถจักรยานยนต์และเสียงร้องไม่กี่ครั้ง ก็มีอันธพาลขี่รถจักรยานต์นับสิบคนพุ่งเข้ามาจากด้านนอกของเขตที่พักอาศัยยางล้อรถเสียดสีกับพื้น ก่อนที่สพวกเขาจะหยุดลงที่ข้าง ๆหลินเฟิงและหลี่ฮุ่ยหรานในตอนนี้ทั้งสองคนไม่มีที่ให้ถอยกลับอีกแล้ว ทั้งสี่ทิศทางก็ถูกล้อมไว้อย่างแน่นหนา“ติดจะไปตอนนี้ ก็สายเกินไปแล้ว!”แล้วอันธพาลที่มีทรงผมโมฮอร์กก็หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง“ฮ่าฮ่าฮ่า....”อันธพาลที่อยู่โดยรอบต่างก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน เสียงหัวเราะของผู้คนนับร้อย ดังมากจนทำให้อาคารที่พักอาศัยโดยรอบถึงกับสั่นสะเทือน“พวกคุณคิดจะทำอะไร?!”หลี่ฮุ่ยหรานเข้าใจว่า พวกเขาได้เข้ามาในถ้ำของพวกโจรแล้วถึงแม้ในใจจะมั่นใจในความแข็งแกร่งของหลินเฟิง แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับคนจำนวนมากขนาดนี้ในเวลาเดียว ก็ทำให้หลี่ฮุ่ยหรานอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหม่า
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1185
“ฮ่าฮ่าฮ่า....”แต่คิดไม่ถึงว่า หลังจากที่หลินเฟิงสำรวจทั้งกลุ่มเสร็จแล้ว จู่ ๆก็หัวเราะออกมาเสียงดังรอยยิ้มนี้ กลับทำให้พวกอันธพาลที่เข้ามาใกล้ ๆตกใจแทน“หลินเฟิง คุณเป็นอะไร?”หลี่ฮุ่ยหรานมองไปทางหลินเฟิงด้วยความกังวล หรือเป็นเพราะว่าจ่ายเงินสองพันห้าร้อยล้านบาทเพื่อซื้อที่ดินแย่ ๆแบบนี้ ก็เลยโกรธจนสติมีปัญหางั้นเหรอ?หลี่ฮุ่ยหรานที่คาดเดาความเป็นไปได้ต่าง ๆอยู่ในใจแต่เธอเห็นหลินเฟิงหัวกลับมา พร้อมกับยิ้มและกระพริบตาให้เธอและพูดว่า :“ถ้าหากผมเดาไม่ผิดละก็ ครั้งนี้แม่ของคุณจะต้องขาดทุนครั้งใหญ่”“อะไรนะ?”หลี่ฮุ่ยหรานเบิกตากว้างอย่างไม่เข้าใจในตอนนี้เธอรู้สึกหวาดกลัวอยู่เล็กน้อยจริง ๆว่าหลินเฟิงอาจจะมีปัญหาทางจิต“ที่ดินนี้ ไม่ถึงครึ่งเดือนก็ต้องถูกรื้อแล้ว เมืองเจิ้งเต๋อจะสร้างทางหลวงพิเศษที่ต้องผ่านทางจากตรงนี้พอดี!”หลินเฟิงหันหน้าไปมองหลี่ฮุ่ยหรานด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะพูดขึ้นว่า :“คุณรู้ไหมว่ามันหมายถึงอะไร?”ไม่รอให้หลี่ฮุ่ยหรานตอบกลับ หลินเฟิงก็พูดขึ้นกับตัวเองว่า :“นี่หมายความว่า ราคาของที่ดินนี้จะต้องเพิ่มขึ้นมากว่าสิบเท่าอย่างแน่นอน! หึหึ ฮุ่ยหราน ครั้งนี้พวก
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1184
เมื่อเห็นที่อยู่ที่นี่ ใจของหลี่ฮุ่ยหรานก็จมดิ่งลงไปกว่าครึ่งการจราจรที่นี่ไม่ค่อยจะสะดวกสบายเท่าไหร่ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงอาคารสำนักงานหรือโรงงานเลย มันไม่มีทางที่จะเปิดได้เช่นกันยิ่งไม่ต้องพูดว่า....หลี่ฮุ่ยหรานยืนอยู่หน้าที่ดินที่อยู่ห่างออกไปจากตัวเมืองแห่งนี้ และภายในต่างก็เต็มไปด้วยอาคารที่พักอาศัยเก่า ๆที่ทรุดโทรมอาคารที่พักอาศัยจำนวนไม่น้อยที่มีอายุการใช้งานที่เกินกำหนดแล้วแม้แต่กำแพงก็ยังมีรอยแตกร้าวขนาดใหญ่ และมีบางรอยที่ยังเอียงไปด้านใดด้านหนึ่งอีกด้วย ซึ่งแสดงให้เห็นว่ามันทรุดโทรมมาหลายปีโดยไร้การซ่อมแซม“หลินเฟิง ที่อยู่นี่ สองพันห้าร้อยล้านบาทนะ! และตอนนี้มันก็อยู่ในมือของพวกเราแล้ว”หลี่ฮุ่ยหรานถอนหายใจด้วยความหดหู่มองจากมุมของเธอ เดิมทีที่ดินนี่ก็ไม่ได้มีค่าอะไรเลยจนกระทั่งผู้อาศัยภายในอาคารพักอาศัยต่างก็อพยพออกไปมากกว่าครึ่งแล้ว ทำให้บ้านมากมายกลายเป็นบ้านผีสิงไป“หึหึ มันก็ไม่แน่นอนหรอก”หลินเฟิงยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะเดินเข้าไปเขตที่อยู่อาศัยแห่งนี้“รีบวางไพ่เร็วเข้าสิ นายแม่งมองอะไรอยู่ได้?”“เฮยจื่อ นายเห็นผีหรือไง?”ทั้งสองคนยังเดินไปไม่เท่าไหร่ ก็เห
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1183
เธอกลัวว่าหลินเฟิงจะกลับคำหากเป็นแบบนั้น การตีสนิทกับรอยยิ้มที่เธอทำมาเกือบครึ่งชั่วโมง ก็สูญเปล่าทั้งหมดแต่เห็นได้ชัดว่า จางกุ้ยหลานคิดมากไปเงินแค่สองพันห้าร้อยล้านบาทเอง หลินเฟิงไม่ได้เห็นอยู่ในสายตาด้วยซ้ำเขาโทรศัพท์หาจ้าวเทียนหัวทันที ให้เธอโอนเงินเข้าบัญชีของจางกุ้ยหลาน และเซ็นชื่อของเขาลงบนสัญญาหลี่ฮุ่ยหรานที่อยู่ด้านข้างเห็นหลินเฟิงเซ็นชื่อจริงๆ สีหน้าก็ไม่พอใจทันทีจางกุ้ยหลานกลับหน้าตายิ้มแย้ม“เอ๊ะเอ๊ะเอ๊ะ หลินเฟิง ไม่สู้วันนี้นายไม่ต้องกลับไปหรอก มา ฉันเป็นเจ้ามือเอง เลี้ยงข้าวนายกับฮุ่ยหราน”“ไม่ต้องครับ”หลินเฟิงส่ายหน้า พูดเสียงเข้มว่า:“ผมจะถือโอกาสนี้ไปดูที่ดินที่พวกคุณโอนมาให้ผม ผมคิดหาวิธี ดูว่าที่ดินผืนนั้นมีประโยชน์อะไรบ้าง อย่างน้อยก็อย่าขาดทุนเยอะเกินไป”หลินเฟิงตอบอย่างซื่อสัตย์จริงใจ ในตอนนี้จางกุ้ยหลานก็ได้รับข้อความเงินเข้าบัญชีจากทางธนาคารเมื่อเห็นเงินเข้าบัญชี จางกุ้ยหลานก็รู้สึกโล่งใจสักที ทันใดนั้นสีหน้าก็เปลี่ยนไปเป็นมิตรต่างจากเมื่อคู่นี้“ได้ ในเมื่อนายอยากไปดู งั้นก็ไปเถอะ ฉันไม่รั้งพวกเธอเอาไว้”จางกุ้ยหลานนอนกลับลงไปบนเตียงของเธอ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1182
“หลินเฟิงไม่สนใจ”หลี่ฮุ่ยหรานยืนออกมา ขวางอยู่ตรงหน้าหลินเฟิง จ้องมองไปที่แม่ของตัวเองแล้วพูดตวาด“แม่ หนูรู้ว่าแม่กำลังคิดอะไรอยู่ แต่ในเมื่อนี่เป็นเรื่องที่พวกแม่ทำ งั้นพวกแม่ก็ต้องรับผลที่ตามมาเอง อย่ามาดึงหลินเฟิงเข้าไปเกี่ยวข้อง!”“ฮุ่ยหราน ทำไมลูกถึงเข้าข้างคนนอกล่ะ?”จางฮุ่ยหรานโมโหลูกที่ไม่ได้ดั่งใจจึงพูดว่า:“ถ้าหากที่ดินผืนนี้ขายไม่ออก งั้นวันนี้แม่ก็ทำได้แค่ตายอยู่ตรงนี้ หรือว่าหลินเฟิงอยากแต่งงานกับลูกสาวของฉัน จะไม่แสดงท่าทีสักหน่อยเหรอ?!”“ก่อนหน้านี้หลินเฟิงเคยให้ทับทิมเม็ดหนึ่งกับพวกคุณ แต่กลับถูกพวกคุณทิ้งไปเอง!”หลี่ฮุ่ยหรานเริ่มพูดเรื่องเก่าๆตอนนี้เธอไม่อยากให้คนในครอบครัวของตัวเองสร้างเรื่องวุ่นวายให้หลินเฟิงอีกแล้ว“งั้น...เรื่องหนึ่งก็ส่วนเรื่องหนึ่ง!”จางกุ้ยหลานมีความไม่มั่นใจเล็กน้อย แต่ไม่นานนัก เธอก็หน้าด้านพูดขึ้นมาอีกว่า:“เรื่องอัญมณีทับทิมที่ทำหายเป็นปัญหาของพวกเรา แต่นั่นเป็นเรื่องก่อนหน้านี้!”“ตอนนี้ลูกสาวของฉันค่าตัวไม่เหมือนเดิมแล้ว”“ไม่เพียงมีหลี่ซื่อกรุ๊ปเมืองเจียงโจว ยังมีหลี่ซื่อกรุ๊ปเมืองเจิ้งเต๋อ และก็ยังมีโฮมสเตย์ที่หรูหราอย่าง
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1181
“ใช่แล้ว!”เมื่อได้ยินคำเตือนของจางซิน จางกุ้ยหลานก็ตบที่ศีรษะ และรู้ตัวขึ้นมาทันที ก่อนจะพูดว่า :ทำไมฉันถึงคิดเรื่องนี้ไม่ออกนะ? หรือว่าสมองของจางซินจะปรับตัวได้แล้ว!” “เหอะ นั่นมันแน่นอน เพียงแต่ว่า.....”จางซินทำเสียงเย็นชา พร้อมกับเหลือบไปมองหลี่ฮุ่ยหรานด้วยสายตาคลุมเครือ ก่อนจะเม้มปากและพูดว่า : “แค่มีคนไม่เจียมตัวก็เท่านั้น”หลี่ฮุ่ยหรานรู้ว่าสิ่งที่จางซินพูดอยู่ก็เพื่อให้ตัวเองได้ยินแต่เธอไม่ได้คิดเล็กคิดน้อย แต่พูดขึ้นมาอย่างจริงจังว่า :“ฉันคิดว่าโอกาสที่เรื่องนี้จะสำเร็จมีน้อยมาก เพราะว่าใครก็ตามที่ใช้เงินมากขนาดนั้น จะต้องมีมันสมองที่ไม่ดีแน่ ๆ” “ที่ดินแห่งนี้ แม้ว่าอยากจะหลอกลวงคน แต่ก็ยากที่จะให้หลุดมือไป”“อ่อ ความหมายของคุณก็คือสมองของคุณป้าไม่ดีอย่างนั้นเหรอ? พี่สาว คำพูดของพี่มีเลศนัยจริงๆ !”จางซินกลัวว่าจะไม่ใช่เรื่องใหญ่ ดังนั้นจึงพูดขึ้นอย่างเยาะเย้ยเมื่อได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าของจางกุ้ยหลานก็ดูไม่ดีอย่างมากถึงแม้ตัวเองที่เชื่อหลี่เหวินเชาครั้งนี้จะผิดจริง ๆ แต่ลูกสาวของตัวเองที่พูดตำหนิคนหนึ่งอยู่แล้วพูดประชดอีกคน จะทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1180
ในที่สุดเสียงตะโกนร้องของหลี่ฮุ่ยหรานก็ทำให้กำแพงของจางกุ้ยหลานพังทลายก่อนที่เธอจะกระโดดลงจากเตียงแล้วพุ่งไปที่กำแพง“ฮุ่ยหราน แม่ขอโทษ แม่ก็ไม่มีทางแล้วเหมือนกัน ให้แม่ตายตอนนี้ เพื่อชดใช้หนี้ของลูก...”จางกุ้ยหลานร้องสะอื้น พร้อมทั้งกระแทกใส่กำแพงอย่างแรงกระแทกไปเพียงสองครั้ง ผ้าก๊อซบนหัวของเธอก็เริ่มมีเลือดไหลออกอีกครั้ง“หยุดนะ!”หลี่ฮุ่ยหรานคว้าแม่ของตัวเองไว้ ก่อนจะตะโกนว่า :“แม่เอาการฆ่าตัวตายมาข่มขู่อยู่ตรงนี้ แล้วจะเอาชีวิตมาชดใช้หนี้ของหนูได้ยังไง? แทนที่แม่จะคิดหาวิธีดี ๆว่าควรจะเอาเงินกลับมาได้ยังไง!”“ตอนนี้แม่หาหลี่เหวินเชา ให้เขารีบมาที่นี่!”หลี่ฮุ่ยหรานพูดขึ้นด้วยความโกรธ“ได้ได้ได้....”จางกุ้นหลานเอาโทรศัพท์มือถือขึ้นมา ก่อนจะรีบต่อสายหาหลี่เหวินเชาทันทีแต่เสียงดังไม่กี่ครั้ง หลี่เหวินเชาก็ตัดสายไป“หืม? เกิดอะไรขึ้น?”หลี่ฮุ่ยหรานมองไปที่หลินเฟิงอย่างสงสัย หรือว่าหลี่เหวินเชาจะถูกน้องชายของโจวเซวียโหลวจับตัวไปแล้ว?“ผมโทรเอง”หลินเฟิงเดินเข้ามา แล้วเอาหมายเลขโทรศัพท์มือถือของหลี่เหวินเชาจากจางกุ้ยหลานและกดโทรออกเสียงดังขึ้นสองครั้ง หลี่เหวินเชา
