หลิวไห่เทารู้สึกไม่พอใจ พูดด้วยความโกรธ "อยากได้เงินเท่าไหร่ เราให้คุณหมดเลย คุณบอกราคามาได้เลย"หลินเฟิงหัวเราะอย่างดูถูก "เงินไม่มีความหมายสำหรับผมเลย"“‘งั้นคุณต้องการอะไร?” ประธานหอการค้าเจียงโจวถามในโลกนี้มีใครบ้างที่ไม่ชอบเงิน? น่าขันจริงๆหลินเฟิงตอบ "คุณมีบัวหิมะเจ็ดสีจากเทือกเขาเทียนซาน และเห็ดหลินจือสีผสมจากทะเลจีนใต้ไหม?""นี้......"สองสิ่งที่หลินเฟิงพูดนั้นหายากพอๆ กับซวนหลิงเซินคนธรรมดาจะไม่มีวันได้เจอหน้ากันตลอดชีวิต ยิ่งพูดยิ่งไม่มีหลิวไห่เทาบอกว่า "เราไม่มีสิ่งเหล่านี้จริงๆ แต่ตราบใดที่คุณรักษาพ่อของผมหาย ผมจะช่วยคุณทุกอย่างเท่าที่ทำได้"“ต้องออกใบรับเงินไหม?” หลินเฟิงถามหลิวไห่เทาอธิบายว่า "แต่ วัตถุดิบยาเหล่านี้ไม่สามารถรวบรวมได้ในเวลาอันสั้น"“อย่างน้อยก็ต้องให้เวลาเราบ้าง?”จางไห่หลินเหลือบมองหลิวกั๋วฮุ่ยบนรถเข็นเห็นได้ชัดว่าหายใจออกมากขึ้นหายใจเข้าน้อยลงหากปล่อยให้เป็บแบบนี้ต่อไป หลินเฟิงจื่อก็ไม่จำเป็นแล้ว และทุกคนก็ไม่จำเป็นเขาก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและพูดว่า "คุณหลิน แม้ว่าเราจะไม่มีวัตถุดิบยาที่คุณพูดถึง แต่ไป๋เฉ่าถังของเราก็ก่อตั้งขึ
“ความรู้สึกนี้มันดีมากจริงๆ”เขาเดินตรงไปตรงหน้าหลินเฟิงแล้วโค้งคำนับอย่างเคารพ “เพื่อนหลินตัวน้อย หลิวแต่ก่อนมองผิดมังกรที่แท้จริง ยังเคยทำไม่ดีมากก่อน”หลินเฟิงพูดอย่างใจเย็น “คุณไม่จำเป็นต้องเกรงใจหรอกคุณหลิว ฉันแค่ทำเรื่องที่แพทย์ควรจะทำสำเสร็จแล้ว”“เพื่อนหลินตัวน้อยช่างน้ำใเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เป็นผู้นำของคนรุ่นใหม่จริงๆ”หลิวกั๋วฮุยหัวเราะเสียงดังแล้วหยิบบัตรธนาคารออกมา “เพื่อนหลินตัวน้อย นี่คือเงินห้าล้าน เป็นน้ำใจจากหลิวโปรดรับมันไว้เถอะ”หลินเฟิงส่ายหัว “ค่ารักษาของคุณ ท่านผู้นำจางจ่ายเรียบร้อยแล้ว”จางเต๋อหลินที่อยู่ข้างๆก็ยิ้มอย่างทำตัว “จางไม่มีความสามารถ ทักษะทางการแพทย์เกือบจะทำร้ายท่านผู้ว่าหลิว โชคดีที่คุณหลินอยู่ที่นี่วันนี้!”พายุอยู่ในใจของเขาก็ได้พัดพาไปแล้วตอนแรกฉันคิดว่าหลินเฟิงใช้วิธีการไหนเพื่อรักษาหลิวกั๋วฮุยเขาก็อยากเรียนรู้ได้ด้วยตัวเองไม่คิดเลยว่าว่าเขาจะรักษาให้หายขาดได้ด้วยยาเพียงเม็ดเดียวนี่มันยาอมฤตมหัศจรรย์อะไรเช่นนี้น่าแปลกไม่ใช่แค่เขา ท่านประธานหอการค้าเจียงโจวกับเจ้าสำนักดาบสวรรค์ก็อยากรู้เช่นกันดวงตาของเขามีร่องไฟถ้ามียาอมฤตนี้ผ
หลินเฟิงเรียกรถแท็กซี่สองคันไปที่บ้านของถังหว่านตอนที่ถึงวิลล่าของตระกูลถัง นอกจากถังหว่านกับและถังว่านหลี่ ยังมีคนอีกสองคนหญิงสาวสวยคนหนึ่งที่นั่งข้างถังหว่าน ด้านหลังเธอเป็นชายในชุดสูทที่ไหล่กว้างตัวกลมๆดูเหมือนเป็นบอดี้การ์ด“เพื่อนหลินตัวน้อย ในที่สุดคุณก็มาถึงแล้ว” เมื่อเห็นหลินเฟิงกับถังว่านหลี่ก็ลุกขึ้นมาทักทาย “คุณถัง” หลินเฟิงพยักหน้าตอบคุณผู้หญิงที่นั่งข้างถังหว่านคนนั้น ครั้งนี้เธอดูนิ่งขึ้นมาก เหมือนเป็นผู้หญิงที่ว่านอนสอนง่าย“คุณคือหลินเฟิงใช่ไหม” ทันใดนั้นหญิงสาวก็เอ่ยปากถามในแววตาของก็มีความเหยียดหยามซ่อนอยู่หลินเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาถามกลับว่า “คุณคือ”ก่อนที่ถังหว่านจะพูดได้ หญิงสาวสวยก็แนะนำตัวเองว่า “ฉันเป็นแม่ของถังหว่าน”“จริงๆแล้วเป็นนางถัง ขอโทษด้วย” หลินเฟิงพยักหน้าเล็กน้อยไม่คิดว่าออร่าของแม่ของถังหว่านจะแข็งแกร่งขนาดนี้เธออาจเป็นลูกสาวของตระกูลใหญ่โตลองคิดมันก็จริง ตระกูลร่ำรวยอย่างตระกูลถัง จะไม่มีความเกี่ยวข้องทางการเมืองได้อย่างไรนางถังมองดูหลินเฟิงอย่างชัดๆ เธอพูดอย่างใจเย็น “ฉันฟังลูกสาวพูดว่า คุณเก่งมาก?”“ไม่เพียงทักษะทางกา
ทั้งหมดนี้ทำเกือบผ่านไปในพริบตาตอนแรกคิดว่าโจวเฉินจะยอมแพ้ถึงแม้ว่าทั้งสองฝ่ายจะดวลกันอยู่ แค่เขาก็ไม่จำเป็นต้องฆ่าบอดี้การ์ดของตระกูลถังจริงๆคิดไม่ถึงว่าคนนี้สังเกตเห็นอะไรแปลกๆ เขายังจู่โจมหลินเฟิงต่อไป“หยุด ผ่านทั้งหมดสามครั้งแล้ว หลินเฟิงชนะแล้ว”ตอนช่วงสำคัญ ถังหว่านก็ตะโกนเสียงดังโจวเฉินได้ยินก็หยุดทันที อย่างไรก็ตามเจ้านายก็แค่ขอให้เขาเตือนเด็กคนนี้เขารู้ดีแก่ใจว่าไม่สามารถฆ่าหลินเฟิงได้จริงๆเขาก้าวถอยหลังไปอย่างเงียบๆ เขาจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย ตอนนั้นเขาก็พึ่งรู้ว่ากระดุมที่คอเสื้อของเขาหายไปคำสาปแช่งในใจ “แม่งเอ้ย กระดุมหายไปไหนแล้ว?”“แม่ ตอนนี้เอาเสวียนหลิงโสมให้หลินเฟิงได้หรือยัง?”นางถังพยักหน้า “ไม่มีปัญหา”“ครั้งนี้ฉันอยู่เจียงโจวนานไม่ได้แล้ว โจวเฉินจะอยู่เคียงข้างคุณ เขารับผิดชอบในการปกป้องคุณ”“ปกป้องฉันเหรอ? มันไม่จำเป็น ตอนนี้หลินเฟิงเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของฉันแล้ว อีกอย่างเธอก็เป็นคนดูแลลูกสาวประธานฉินคุณไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยของฉัน”ถังหว่านปฏิเสธทันทีมีมือคว้าแขนของหลินเฟิงไว้หลินเฟิงถึงกับพูดไม่ออกเล็กน้อยตัวเองเป็นบอดี้การ์ด
“โครงการอะไร?” หลินเฟิงถามด้วยความสงสัยถังหว่านมองไปที่หลินเฟิงด้วยสายตาคลุมเครือ “ฉันวางแผนที่จะจัดตั้งบริษัทยาอีกแห่ง แบบนี้ฉันจะได้รวบรวมยาอันล้ำค่าจากทั่วทุกมุมโลกให้กับคุณหลิน”“ฉันทำทั้งหมดนี้เพื่อคุณหลิน!”“เฮอเฮอ......”หลินเฟิงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเขาเพิ่งรู้จักเธอได้ไม่กี่วัน เขาไม่เชื่อว่าถังหว่านผู้หญิงคนนี้จะทำอะไรเพื่อเขาได้“ทุกคนคงไม่ทำเรื่องลับๆ บอกมาสิ อยากให้ฉันทำอะไร”เขายังคงตื่นเต้นมากเกี่ยวกับบริษัทยาของถังหว่านแต่หลินเฟิงรู้ดีว่าไม่มีอาหารกลางวันฟรีในโลกการที่เอาของคนอื่นไป ก็ต้องจ่ายราคาบางส่วนไปตามธรรมชาติถังหว่านยิ้มแล้วพูดว่า “ฉันอยากให้คุณเป็นแฟนของฉัน”“อืม?”หลินเฟิงสับสนไปหมด“อย่ามาล้อเล่นนะ”ถังหว่านหมั้นแล้ว เขาไม่อยากหาเหาใส่หัวและการสร้างศัตรูที่แข็งแกร่งให้กับตัวเขาเองเมื่อเห็นหลินเฟิงไม่เห็นด้วยถังหว่านจึงพูดว่า “ฉันแค่ล้อคุณเล่น”“จริงๆ แล้วตระกูลถังต้องการพัฒนาอุตสาหกรรมยาในจงโจวด้วย ฉันรับผิดชอบโครงการนี้มาโดยตลอด"“แต่ตระกูลของฉันก็ส่งแทรกแซงในเรื่องนี้อย่างแน่นอน”“แต่ฉันอยากรับผิดชอบด้านการพัฒนาของบริษัทอย่างเต็มที่
หลี่ฮุ่ยหรานไม่กล้าล่าช้าเลยรีบมาที่ห้องผู้ป่วยของคุณปู่ห้องโบราณแต่เดิม ตอนนี้เต็มไปด้วยกลิ่นของยาฆ่าเชื้ออุปกรณ์ช่วยชีวิตวางอยู่เต็มห้องนางพยาบาลตัวน้อยสองกำลังยุ่งหน้ายุ่งหลังหลี่ฮุ่ยหรานวิ่งไปที่ข้างของหลี่ฮ่ายชาน มองดูคุณปู่ของตัวเองที่กำลังจะสิ้นลมเจ็บปวดหัวใจ “คุณปู่...”“เสี่ยวเฟิง? คือ... คุณใช่ไหม?” หลี่ไห่ชานลืมตาขึ้นช้าๆ เขาพึมพำชื่อของ หลินเฟิงหลี่ฮุ่ยหรานพูดซ้ำแล้วซ้ำอีก “คุณปู่ ฉันเอง ฉันชื่อฮุ่ยหราน”“ฮุ่ยหราน?”ชายชราสะดุ้งเมื่อได้ยินสิ่งนี้ จากนั้นเขาก็ได้สติขึ้นแล้วพูดว่า “คุณมาแล้วหรอเหรอ? หลินเฟิง? ทำไมเขาไม่มากับคุณหละ?”หลี่ฮุ่ยหรานรู้สึกทำตัวไม่ถูกเลยพูดว่า “คุณปู่... หลินเฟิงกับฉันหย่ากันแล้ว ปกติเขาจะไม่มา”เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ชายชราก็หายใจแรงขึ้น เสียงของเขาก็รีบเร่ง“ฮุ่ยหราน คุณไม่ควรหย่ากับหลินเฟิงจริงๆ... คุณไม่ควรจริงๆ…”หลี่ฮุ่ยหรานตกใจกับสถานการณ์ของปู่ของเขา “คุณปู่ อย่าทำให้ฉันกลัว อย่าตื่นตัวจนเกินไป”นางพยาบาลตัวน้อยที่อยู่ด้านข้างถอนหายใจ “คุณปู่มักจะพูดถึงหลินเฟิงตลอด แม้กระทั่งตอนเขาจะกินอาหารหรือดื่มชาตลอดทั้งวัน”หลี่ฮุ่ยหร
“หวางเส้าช่วยเรามากขนาดนี้ จะถือว่าเป็นคนนอกได้อย่างไร?” จางกุ้ยหลานไม่เห็นด้วยอย่างมากของคำพูดของหลี่ฮุ่ยหรานหลี่เหวินเชาที่อยู่ข้างๆก็พูดเสริม “ถูกต้อง เอาจริงนะทำไมไม่ให้หวางเส้าเป็นพี่เขยของฉันล่ะ? มันยังดีกว่าหลินเฟิงมากไม่ใช่หรอ?”“คุณหุบปากไปเถอะ”หลี่ฮุ่ยหรานจ้องมองไปที่พี่ชายของเขาและหยุดพูดคุยกับพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง หลินเฟิงก็รีบไปที่บ้านของตระกูลหลี่เมื่อทุกคนเห็นหลินเฟิง ไม่มีใครลุกขึ้นมาทักทายด้วยซ้ำอย่างไรก็ตามในสายตาของญาติเหล่านี้ หลินเฟิงไม่ได้ดีเท่ากับลูกเขยที่เข้ามาหาฝ่ายหญิงด้วยซ้ำมีเพียงหลี่ฮุ่ยหรานเท่านั้นที่ยืนขึ้นทักทาย แต่เพราะเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ เธอกับหลินเฟิงก็ยังเครืองกันอยู่ “คุณมาแล้วเหรอ?”หลินเฟิงรีบถาม “อาการของคุณปู่เป็นยังไงบ้าง?”“อาการหนักมากดูท่าไม่ค่อนดีนัก”หลินเฟิงพยักหน้า “ฉันไปพบคุณปู่ก่อน”เขาเดินผ่านกลุ่มคนตรงไปที่ห้องผู้ป่วยของหลี่ไห่ซาน“คุณปู่ คุณเป็นยังไงบ้าง?”คุณปู่รออยู่นาน สุดท้ายก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยจึงรีบเงยหน้าขึ้นมองหลินเฟิง“เสี่ยวเฟิง คุณมาแล้วหรอ?”หลินเฟิงรีบจับคุณปู่ อีกทั้งยังจับ
ตอนนั้นประตูก็ถูกผลักคนถูกผลักอย่างกะทันหันจางกุ้ยหลานกับคนอื่นๆก็หลั่งไหลเข้ามาเมื่อเห็นหลินเฟิงกดคุณปู่ ก็รีบวิ่งไปข้างหน้าเพื่อหยุดเขาทันที “แซ่หลินหรอ?คุณจะทำอะไร?"หลินเฟิงขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “ฉันกำลังช่วยคุณปู่รักษาโรคของเขา”“ช่วยคุณปู่รักษาโรคงั้นเหรอ?”จางกุ้ยหลานมีสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม “คนไร้ค่าอย่างคุณจะช่วยคุณปู่รักษาโรคงั้นหรอ?”“รีบไปซะ”หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็ผลักหลินเฟิงออกไป“คุณ...” หลินเฟิงพูดถึงกลับไม่ออกคุณปู่ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “เสี่ยวเฟิงกำลัง... กำลังรักษาฉันอยู่...”จางกุ้ยหลานถามว่า “เขาจะรักษาโรคอะไรได้”“คุณปู่ โปรดผ่อนคลายเถิด หวังเส้าได้ยินว่าคุณป่วย เขาจึงใช้เงินจำนวนมากเพื่อซื้อเสวียนหลิงเพื่อยืดอายุของคุณ”คุณปู่กัดฟันแล้วพูดว่า “ฉันไม่ต้องการให้คนอื่นมารักษาฉัน มังกรตัวนั้น... รีบไปซะ”“คุณปู่คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร หวางเช่าช่วยครอบครัวของเราไว้มาก และเขาสนใจฮุ่ยหรานมาก”จางกุ้ยหลานพูดอย่างภาคภูมิใจ “อีกไม่นาน หวางเช่าจะเป็นลูกเขยของตระกูลหลี่ของเรา”“คุณ...” เมื่อคุณปู่ได้ยินว่าหลี่ฮุ่ยหรานกำลังจะแต่งงานกับหวางเช่า เขาก็โกรธมากจนเป็