Share

บทที่ 32

หลินเฟิงไร้ความปราณี ยกมีดขึ้น และสังหารหลัวเฟยหูเพียงฉับเดียว

กษัตริย์รุ่นหนึ่งแห่งเขตซีเฉิง ก็ล่มสลาย

หลัวปินที่นั่งอยู่บนรถเข็นก็สั่นไปทั้งตัว

มองดูศพของพ่อตัวเอง เขารู้สึกว่าทั้งหมดเป็นเรื่องไม่ช่ความจริง

พ่อของตัวเองเป็นคนที่รบร้อยครั้ง ชนะร้อยครั้ง

มาตายเอาตอนนี้เหรอ?

หลัวปินหมุนล้อรถเข็นของเขาอย่างสิ้นหวัง พยายามหลบหนีจากสำนักงานที่เหมือนกับนรกบนดินนี้

หลินเฟิงเตะเขาลงไปกองบนพื้น

"ไว้ชีวิต ไว้ชีวิตด้วยหลินเฟิง... ผมรู้ว่าผมคิดผิด ผมไม่ควรทำร้ายหลี่ฮุ่ยหราน ได้โปรดปล่อยผมไปเถอะ..."

หลัวปินสูญสิ้นความเย่อหยิ่งทั้งหมด คุกเข่าคำนับลงบนพื้นอย่างสิ้นหวัง

ตอนนี้เขาเสียใจจริงๆ น่าจะรู้ตั้งนานแล้วว่าเบื้องหลังหลี่ฮุ่ยหรายมีคนฝีมือดีขนาดนี้

ต่อให้ยืมผู้กล้าสักสิบคน เขาก็ไม่กล้ายั่วยุหลี่ฮุ่ยหราน

หลินเฟิงมองลงไป น้ำเสียงของเขาเย็นชาราวกับยมทูต "เสียใจตอนนี้ ก็สายเกินไปแล้ว"

ทันทีที่พูดจบ ศีรษะของหลัวปินก็กระเด็นไปอีกจุด

หลินเฟิงเก็บดาบ กอดหลี่ฮุ่ยหรานที่หมดสติและออกจากห้องทำงาน

ตอนนี้ ฉินหยิงได้รับคำสั่งให้ไปไนต์คลับเทียนตู

เพื่อรับรองความปลอดภัยของหลินเฟิง เธอพาผู้เชี่ยวช
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status