Share

บทที่ 12

Author: เสี่ยวฉู่
สาวสวยท่านนี้ คุณไม่สนใจผมเกินไปแล้ว”

หวางเส้าหลงโกรธขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินประโยคก่อนหน้านี้

ฉันเป็นถึงคุณชายผู้สูงส่งแห่งตระกูลหวาง สู้คนไร้ค่าอย่างหลินเฟิงไม่ได้ตรงไหน?

ถังหว่านพูดอย่างดูถูก “เพราะแบบนี้ไงฉันถึงไม่สนใจคุณ”

มุมปากของหวางเส้าหลงกระตุก มือกำหมัดจนเส้นเลือดขึ้น

“คนสวย ผมบอกคุณตรง ๆ นะ นายนี่จนถึงตอนนี้แม้แต่งานจะทำยังไม่มีเลย”

“ไม่อย่างนั้นหลี่ฮุ่ยหรานคงไม่หย่ากับเขาหรอก”

“นอกจากหน้าตาที่พอไปวัดไปวาได้แล้ว เขาสามารถให้อะไรกับคุณได้บ้าง?”

ทันทีที่ได้ยินถังหว่านก็หันไปมองหลินเฟิง และชมว่า “คุณหลินขาดแค่เวลาเท่านั้น ฉันเชื่อว่าแค่ให้เวลาเขาสักหน่อย”

“ก้าวนำหน้าตระกูลหวางภายในหนึ่งเดือน ไม่ใช่เรื่องยากเลย”

“ฮ่าฮ่าฮ่า...”

หวางเส้าหลงรู้สึกขบขันและหัวเราะเสียงดัง

หนึ่งเดือน เริ่มต้นจากศูนย์และก้าวนำหน้าตระกูลหวาง เป็นเรื่องที่เหลวไหลไร้สาระที่สุดในโลก

“คนสวยคุณนี่พูดจาได้ตลกจริง ๆ”

ถังหว่านยิ้มและพูดว่า “ฉันไม่ได้ล้อคุณเล่นนะ งั้นเรามาพนันกันไหมล่ะ?”

“ถ้าคุณหลินก้าวนำหน้าตระกูลหวางได้ภายในหนึ่งเดือน คุณจะต้องคุกเข่าลงและขอโทษฉัน”

หวางเส้าหลงหรี่ตาลงเล็กน้อย และเริ่มรู้สึกสนใจขึ้นมาทันที

“แล้วถ้าก้าวนำหน้าไม่ได้ล่ะ?”

“ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะคุกเข่าลงและขอโทษคุณ” ถังหว่านพูดอย่างไม่ร้อนใจ

“ได้ นั้นพวกเราก็ตกลงตามนี้เลย” หวางเส้าหลงตอบกลับทันที

กลัวว่าอีกฝ่ายจะเสียใจ

หลินเฟิงหรี่ตาลงเล็กน้อย และมองไปที่ถังหว่าน

ผู้หญิงคนนี้ชอบทำให้มีเรื่องจริง ๆ

เขาไม่อยากเข้าไปมีส่วนเกี่ยวข้องกับการปะทะฝีปากของคนพวกนี้

เขาหันหลังกลับแล้วเดินไปที่ห้องจัดเลี้ยง

“คุณหลิน รอฉันด้วยสิคะ” เมื่อถังหว่านเห็นแบบนั้นก็รีบเดินตามเขาไปทันที

เธอคว้าแขนของหลินเฟิงมาควงไว้

“เมื่อกี้ฉันเดิมพันไว้ว่าคุณจะชนะ คุณต้องให้กำลังใจฉันบ้าง”

“ผมไม่สนใจที่จะเป็นเดิมพันของพวกคุณ หลินเฟิงกล่าวเรียบ ๆ

ถังหว่านพูดอย่างอ้อน ๆ “ถ้าอย่างนั้นคุณจะยอมทนเห็นฉันไปคุกเข่าต่อหน้าชายนิสัยไม่ดีคนนั้นหรอ”

มองไปแล้วยิ่งเหมือนกับคู่รักที่กำลังง้องอนกันอยู่

“หลินเฟิง ฉันอยากคุยกับคุณสักหน่อย” จู่ ๆ หลี่ฮุ่ยหรานก็พูดขึ้น

“เรื่องอะไร พูดเถอะ”

“พวกเราไปคุยกันตามลำพังได้ไหม? แค่พวกเราสองคน”

หลินเฟิงหัวเราะอย่างเย็นชา “ตามลำพังงั้นหรออย่าเลย เดี๋ยวจะถูกคนอื่นนินทาเอาได้”

พูดจบ เขาก็เดินออกไปโดยไม่หันหลังกลับมามอง

“คุณ...”

หลี่ฮุ่ยหรานคิดไม่ถึงว่าเขาจะเมินเฉยต่อเธอถึงเพียงนี้

ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอขอให้เขาช่วยอะไรแม้เพียงเล็กน้อย เขาก็จะพยายามทำตามคำขอของเธออย่างสุดความสามารถ

ถังหว่านยิ้มอย่างมีเลศนัย “ดูเหมือนว่าคุณหลินจะไม่อยากคุยกับคุณนะ!”

“คุณหลี่ควรไปให้ความสนใจกับโครงการของตระกูลถังเถอะค่ะ อย่าไปสนใจความคิดของคุณหลินเลย”

หลี่ฮุ่ยหรานกัดฟันพูด “เรื่องนี้คุณไม่ต้องกังวลหรอกค่ะ”

ถังหว่านล้วงมือเข้าไปในกระเป๋า เผยให้เห็นรอยยิ้มที่มั่นใจ

“ฉันแค่กังวลว่าตระกูลหลี่ของพวกคุณจะไม่สามารถคว้าโครงการของตระกูลถังมาได้ และเมื่อถึงตอนนั้นคุณจะขายหน้า”

หลังจากที่ถังหว่านพูดจบ เธอก็หันหลังกลับและเดินตามหลินเฟิงไป

มองดูด้านหลังของทั้งสองคนที่จากไป

หลี่ฮุ่ยหรานรู้สึกผิดหวังลึก ๆ ในใจอย่างมาก

กำมือทั้งสองข้างแน่น ไม่ยอมปล่อย

ตั้งแต่ต้นจนจบ หลินเฟิงไม่ได้หันมาสบตาเธอตรง ๆ เลยสักครั้ง

ยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่คิดที่จะอธิบายเกี่ยวกับผู้หญิงที่อยู่ข้าง ๆ เขาให้เธอฟังเลยด้วยซ้ำ

หรือว่าเขาลืมความรู้สึกตลอดสามปีที่ผ่านมาหมดแล้วจริง ๆ?

หวางเส้าหลงที่ตอนนี้เดินเข้ามาด้วยความพอใจอย่างมาก

“ฮุ่ยหรานคุณไม่ต้องกังวล หลังจากนี้หนึ่งเดือน ผมจะให้ผู้หญิงคนนี้คุกเข่าและขอโทษคุณ”

เวลาสั้น ๆ เพียงหนึ่งเดือน อยากจะก้าวนำหน้าตระกูลหวาง? เป็นฝันของคนโง่เท่านั้นแหละ

หลี่ฮุ่ยหรานกลับไม่ได้พูดอะไรในครั้งนี้

เธอกลับรู้สึกว่าผู้หญิงคนนั้นแปลก ๆ

ท่าทางเย็นชา และรอยยิ้มที่มั่นใจนั้นยังคงติดอยู่ในใจของหลี่ฮุ่ยหราน

ในสถานการณ์แบบนี้ ฉันไม่มีอารมณ์จะมาใจเย็นขนาดนั้น

ผู้หญิงคนนั้นเป็นแค่กิ๊กของหลินเฟิงจริง ๆ หรอ?

“ฉันรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีเท่าไร”

โรงแรมเทียนอวี่ ณ ห้องจัดเลี้ยงอัมพร 1

ในเวลานี้ภายในงานเลี้ยงมีนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงจำนวนไม่น้อยถยอยเข้ามา

ในฐานะที่ถังหว่านเป็นคนสำคัญหลักในงานเลี้ยงนี้ทำให้เธอไม่สามารถอยู่กับหลินเฟิงได้ตลอดเวลา

“คุณหลิน กรุณานั่งรอก่อนสักครู่ ฉันขอไปรับแขกคนอื่นก่อน”

หลินเฟิงพยักหน้า “คุณตามสบายเถอะ ไม่ต้องเป็นห่วงผม”

เขานั่งบนเก้าอี้ และเริ่มตักอาหารบนโต๊ะกินด้วยตนเอง

เขาไม่รู้จักเถ้าแก่ใหญ่เหล่านี้เลยสักคน และก็ไม่จำเป็นที่จะต้องคุยกับพวกเขา

ในเวลานี้ หลี่ฮุ่ยหรานกับอีกสองคนก็เดินเข้ามาในงานเลี้ยง

เถ้าแก่หลายคนเมื่อเห็นดังนั้นก็หยิบแก้วไวน์เดินเข้าไปห้อมล้อมทันที

“คุณหลี่ ยินดีด้วย ตอนนี้คุณถังหายจากอาการป่วยหนักแล้ว ตระกูลหลี่ครั้งนี้คงจะสำเร็จแบบก้าวกระโดดเป็นแน่”

“ทีนี้โครงการในซีเฉิงจะเป็นของใครไปได้นอกจากตระกูลหลี่”

“ใช่แล้ว หลังจากนี้คุณหลี่ได้โปรดช่วยสนับสนุนพวกเราด้วยนะครับ”

หลี่ฮุ่ยหรานยิ้มกว้างจนจะถึงหู และค่อย ๆ ปิดริมฝีปากสีแดงของเธอ “ไม่หรอก ฉันก็จะพยายามอย่างสุดความสามารถ”

หัวใจของเธอเบิกบานอย่างมีความสุข

เมื่อเช้านี้ได้รับข่าวว่าคุณถังหายจากอาการป่วยหนัก เธอรีบสั่งให้เลขากระจายข่าวออกไปทันที

ตอนนี้สิ่งที่ตัวเธอเองปรารถนา ได้มีแสงสว่างจากผู้มีพระคุณอย่างคุณถังมาช่วยชีวิตไว้

ใครจะสามารถทำแบบเธอได้?

ฝ่ากลุ่มคนที่รายล้อม หลี่ฮุ่ยหรานเดินมาถึงแถวหน้าแล้ว

ร่างของคนที่ไม่เข้าพวกปรากฏอยู่ตรงหน้าเธอ

“หลินเฟิง ใครให้นายมานั่งตรงนี้ ไสหัวไปเดี๋ยวนี้” หวางเส้าหลงตะโกนด้วยความโกรธ

นี่คือโต๊ะรับรองหลักของตระกูลถัง และคนที่มีสิทธิ์จะนั่งตรงนี้ได้มีแค่หลี่ฮุ่ยหรานเท่านั้น

หลินเฟิงวางตะเกียบลง แล้วเช็ดครีมออกจากปาก “คุณถังให้ฉันนั่งตรงนี้ นายมีข้อโต้แย้งอะไรไหม”

“เหอะ...”

หวางเส้าหลงพูดอย่างเหยียดหยาม “นายนี่มันอวดดีจริง ๆ ทำไมคุณถังต้องให้นายนั่งตรงนี้”

“นายมีคุณสมบัติพอที่จะพบคุณถังหรอ?”

“คนนี้เป็นใครกัน?”

เถ้าแก่ทุกคนต่างมองไปที่หลินเฟิงอย่างสงสัย

หวางเส้าหลงกลอกตาแล้วพูดว่า “คนนี้ก็คือสามีเก่าของคุณหลี่ เขาไม่มีงานทำมาสามปีแล้ว วันทั้งวันก็อาศัยคุณหลี่เลี้ยง”

“ตอนนี้คุณหลี่หย่ากับเขาแล้ว เขาก็ยังตามมาสร้างเรื่องถึงที่นี่”

หลังจากที่ได้ฟัง ทุกคนต่างก็เริ่มพูดกัน “อะไรกัน? บนโลกใบนี้ยังมีคนที่ไร้ยางอายแบบนี้อยู่อีกหรอ?”

“ให้ตายเถอะ คิดว่าเขาเป็นคนแบบไหนกัน”

“ขนาดมีดกับส้อมยังใช้ไม่เป็นเลย แค่มองแวบเดียวก็เหมือนคนบ้านนอก มีสิทธิ์อะไรถึงมารบกวนคุณหลี่?”

ตอนนี้ตระกูลหลี่มีอิทธิพล แน่นอนว่าทุกคนก็ต้องเข้าข้างตระกูลหลี่เป็นธรรมดา

เมื่อหลี่ฮุ่ยหรานเห็นว่าทุกคนต่างกล่าวหาหลินเฟิง ก็รีบก้าวไปด้านหน้าพร้อมกับพูดเสียงเบาว่า “หลินเฟิง คุณควรออกไปก่อนดีกว่า”

หลินเฟิงค่อย ๆ เงยหน้าขึ้น “ทำไม? แม้แต่คุณก็จะไล่ผมออกไปเหรอ?”

หลี่ฮุ่ยหรานขมวดคิ้ว “คุณคิดว่ามันยังขายหน้าไม่พอหรอ?”

“ขายหน้า?”

หลินเฟิงพูดอย่างเหยียดหยาม “เป็นเพราะคุณกลัวว่าผมจะทำให้ตระกูลหลี่ต้องขายหน้าละสิ? ตลอดสามปีที่ผ่านมานี้ผมอยู่ในตระกูลหลี่ของพวกคุณยังมีหน้าให้พูดถึงอยู่อีกหรอ?”

จางกุ้ยหลานดึงหลี่ฮุ่ยหรานกลับมา “เธอไปพูดเรื่องไร้สาระอะไรกับเขากัน!”

“รอให้คุณถังมาก่อน เขาได้ตายโดยไม่รู้ตัวแน่”

หวางเส้าหลงเดินไปหาหลินเฟิงอย่างผู้ชนะ “นี่นาย หนังหน้าของนายนี่มันคงหนามากเลยจริง ๆ สินะ ทุกคนต่างไล่ให้นายออกไป แต่นายกลับยังสามารถนั่งนิ่งเฉยได้อยู่”

“ถ้าฉันเป็นนาย คงไม่รอช้าที่จะเอาหน้าแทรกแผ่นดินหนีไปแล้ว”

หลินเฟิงเหลือบมองเขา “เห็นแก่หน้าตระกูลถัง ฉันไม่อยากมีเรื่องในงานเลี้ยง ดังนั้นออกไปซะ”

“เหอะเหอะ อยากจะตีฉันเหรอ? มาเลย ฉันก็อยากรู้ว่านายจะกล้ามากแค่ไหน”

หวางเส้าหลงยิ้มเยาะ และเริ่มที่จะเอาหน้าของเขาเข้ามาใกล้มากขึ้น

พูดด้วยเสียงที่มีแค่พวกเขาสองคนได้ยิน

“ฉันจะบอกนายให้ คืนนี้ฉันได้จองห้องไว้ที่โรงแรมชุนเจียง เพื่อที่จะได้จัดงานฉลองให้กับฮุ่ยหรานในคืนนี้”

“ได้ยินมาว่านายไม่ได้นอนกับหลี่ฮุ่ยหรานเลยตลอดสามปีที่ผ่านมา? นายนี่มันใช้ไม่ได้”

“อยากให้ฉันบันทึกวิดีโอส่งให้นายดูคืนนี้ไหม?”

หลินเฟิงมองด้วยสายตาพิฆาต ความเคียดแค้นพุ่งสูงขึ้นมาในทันที

“เพี๊ยะ” เสียงฝ่ามือฟาดเข้าที่หน้าเขาอย่างรุนแรง

“อ๊ะ...”

หวางเส้าหลงส่งเสียงร้องดังลั่น

แค่รู้สึกเหมือนกับว่าโลกหมุนไปพักหนึ่ง

ตัวทั้งตัวลอยออกไป

“นี่...”

ทันใดนั้น เสียงดังทั้งหมดก็หยุดลงไปในทันที

ทุกคนต่างตกตะลึงอ้าปากค้าง คิดไม่ถึงเลยจริง ๆ ว่าชายคนนี้จะกล้าทำร้ายใครในงานเลี้ยงตระกูลถัง

“แม่งเอ้ย...”

ใบหน้าของหวางเส่าหลงบิดเบี้ยว ตะเกียกตะกายขึ้นมาอย่างโซซัดโซเซ

รู้สึกปากเบี้ยวไปเล็กน้อย

“คุณหวาง คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม”

จางกุ้ยหลานตกใจจนหน้าซีด

เธอมองไปที่หลินเฟิงและต่อว่า “นายหลิน นายบ้าไปแล้วหรอ นายกล้าดียังไงมาทำร้ายคุณหวาง?”

หลินเฟิงสะบัดข้อมือของเขาเล็กน้อย “ผมไม่ฆ่าเขาก็ดีเท่าไรแล้ว”

หลี่ฮุ่ยหรานก็คิดไม่ถึงว่าเขาจะระเบิดอารมณ์ขนาดนี้ จึงพูดขึ้นด้วยความโกรธ “หลินเฟิง ทำไมคุณถึงต้องลงมือทำร้ายคนอื่นด้วย?”

“คุณรีบขอโทษคุณหวางเร็ว”

หลินเฟิงชะงักไปทันที และมองไปที่หลี่ฮุ่ยหรานอย่างเหลือเชื่อ “คุณให้ผมขอโทษเขาอย่างนั้นหรอ”

“เมื่อกี้ตอนที่เขาเป็นคนเริ่มทำให้ผมขายหน้า ทำไมคุณถึงไม่ให้เขาขอโทษผม”

หลี่ฮุ่ยหรานหลบตาเขา “เมื่อสักครู่คุณหวางก็ทำไม่ถูก แต่คุณก็ไม่สามารถที่จะลงมือทำร้ายใครได้!”

หลินเฟิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก “ขอโทษที ฉันก็แค่ใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหา ถ้าคุณไม่สบายใจก็มาแก้แค้นแทนเขาได้”

“คุณ...คุณนี่มันเกินเยียวยาแล้วจริง ๆ” หลี่ฮุ่ยหรานมองเขาด้วยสีหน้าผิดหวัง

“คุณถังมาแล้ว...”

ท่ามกลางฝูงคนไม่รู้ว่าใครส่งเสียงตะโกนขึ้นมา

ทุกคนต่างหลีกทางออกเป็นทางเดิน

หวางเส้าหลงยิ้มขึ้นที่มุมปาก พูดกับหลินเฟิงอย่างเยาะเย้ย

“นายหลิน นายแย่แน่ กล้าที่จะทำร้ายคนในงานเลี้ยงของตระกูลถัง แม้แต่พระเจ้าก็ไม่สามารถปกป้องนายได้”

เขาหันกลับไปมองท่ามกลางฝูงชน

ทันใดนั้นก็ตาค้างไปทันที
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Mga Comments (6)
goodnovel comment avatar
ชนาวุธ ประทุมชาติ
ผมไปล้างโทรศัพท์ทำให้ข้อมูลหายต้องมาเริ่มอ่านใหม่ต้องทำอย่างไร
goodnovel comment avatar
Heart
สนุกดีค่ะ ชอบ
goodnovel comment avatar
เซบายชายสี่ ตระกูลตั้ง
สนุกน่าติดตาม
Tignan lahat ng Komento

Kaugnay na kabanata

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 13

    ถังหว่านเดินเข้ามาใกล้ ๆ ท่ามกลางฝูงคนที่รายล้อมหลี่ฮุ่ยหรานตกใจจนตัวแข็งเมื่อเห็นพฤติกรรมที่คนรอบตัวปฏิบัติต่อเธอ บุคคลนี้แท้จริงแล้วก็คือคุณหญิงใหญ่แห่งตระกูลถังหลี่ฮุ่ยหรานที่ก่อนหน้านี้ยังปฏิบัติต่อเธออย่างดูถูกเหยียดหยามก็รู้สึกละอายใจขึ้นมาทันทีผู้หญิงคนนี้ไม่ได้มีแค่รูปร่างหน้าตาที่ดีและเพียบพร้อมกว่าฉันเท่านั้น ขนาดฐานะทางบ้านของเธอฉันเองยังเทียบไม่ติดเลยสักนิดตอนนี้เธอเพิ่งจะเข้าใจประโยคที่ถังหว่านบอกว่าตัวเธอเองนั่นแหละที่จะต้องขายหน้านั้นหมายความว่าอย่างไรถ้ามีเธออยู่ ฉันจะสามารถคว้าโครงการของตระกูลถังมาได้ยังไงหวางเส้าหลงพูดจาตะกุกตะกักไปในทันที “คุณ... คุณคือคุณหญิงใหญ่แห่งตระกูลถังหรอ?” “ทำไม ฉันเป็นคุณหญิงใหญ่แห่งตระกูลถัง ทำให้คุณผิดหวังมากเลยหรอ?”ถังหว่านมองเขาอย่างหยอกล้อ “เมื่อกี้คุณใช่ไหมที่ดูถูกคุณหลิน?” “หึเขาไม่มีอะไรดีสักอย่างก็สมควรแล้วที่ผมจะดูถูก”หวางเส้าหลงพูดหน้าตาเฉยในสายตาของเขาหลินเฟิงก็เป็นแค่ขยะไร้ค่าเท่านั้นปีนสูงขึ้นไปเทียบขั้นคุณหญิงใหญ่แห่งตระกูลถัง ก็คงจะเป็นได้แค่ของเล่นของถังหว่านเท่านั้นถ้าหากว่าถังหว่านถึงกับยอมออกหน้าเพื่อปกป้อ

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 14

    สุดท้ายบทเรียนในอดีตก็ได้สอนบางอย่างให้กับเราทำให้เธอนึกถึงก่อนที่เธอจะเข้าไปในงานเลี้ยง คำพูดที่ถังหว่านพูดกับเธอโครงการที่ซีเฉิงในครั้งนี้ ตัวเธอเองคงจะพลาดไปแล้วจริง ๆเมื่อคิดมาถึงตรงนี้ หลี่ฮุ่ยหรานก็รู้สึกวิงเวียนศีรษะหน้ามืดขึ้นมาทันทีหวางเส้าหลงในเวลานี้พูดด้วยสีหน้ามึนตึง “ไม่ต้องกังวล ไอ้ขยะนั่นเป็นได้แค่ผู้ชายที่เกาะถังหว่านกินเท่านั้น” “และอีกอย่างพ่อของผมกับคุณปู่ตระกูลถังเป็นมิตรที่ดีต่อกัน แค่เพียงโทรเจรจานิดหน่อย คุณปู่ตระกูลถังจะต้องเข้าใจเรื่องทั้งหมดอย่างแน่นอน”จางกุ้ยหลานเพิ่งจะนึกได้ว่า ยังมีหวางเส้าหลงอยู่นี่“ในช่วงเวลาวิกฤต ยังไงก็ต้องดูแลคุณหวางให้ดี!”หลี่ฮุ่ยหรานที่ในตอนนี้หันไปมองเขาอย่างน่าสงสาร “คุณหวางครั้งนี้คงต้องลำบากคุณแล้วจริง ๆ”ตอนนี้เธอไม่กล้าฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่หลินเฟิงแล้วโครงการที่ซีเฉิงเกี่ยวข้องกับการพัฒนาในอนาคตของหลี่ซื่อกรุ๊ป ดังนั้นเธอจึงต้องให้ความสำคัญเป็นพิเศษหวางเส้าหลงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา หามุมเงียบสงบเพื่อโทรหาพ่อของเขาไม่ช้าเสียงของหวางเจิ้นไห่ผู้นำตระกูลหวางก็ดังมาจากปลายสายอีกด้าน “เฮ้ มีเรื่องอะไร? โทรมาหาฉันดึกข

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 15

    หลังจากที่คิดทบทวนอยู่หลายครั้งหลินเฟิงสูดหายใจเข้าเฮือกใหญ่แล้วพูดว่า “การตัดช่องทางการทำเงินของคนอื่น ก็ไม่ต่างอะไรกับการฆ่าพ่อแม่ตัวเอง”“ในเมื่อคุณถังก็พิจารณาหลี่ซื่อกรุ๊ปไว้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แล้วผมจะไปทำให้เรื่องมันวุ่นวายไปอีกทำไม”ถังหว่านมองไปที่หลินเฟิงอย่างยิ้ม ๆ “ฉันว่าคุณหลินน่าจะไม่อยากทำให้เรื่องมันวุ่นวายไปมากกว่านี้มากกว่าใช่ไหมคะ” “เพราะว่าคุณยังรักคุณหลี่อยู่ใช่ไหม?”หลินเฟิงเหลือบมองไปที่เธอ “ถ้าคุณคิดแบบนี้ผมก็ไม่มีอะไรจะพูด” “ตอนนี้คุณหลินก็โสดแล้ว ไม่คิดจะมีรักครั้งใหม่บ้างหรอคะ?”หลินเฟิงส่ายหน้า “ไม่อยาก” “คุณหลินนี่น่าเบื่อจริง ๆ”ถังหว่านทำปากมุ่ยน่าผิดหวังอยู่ไม่น้อยแต่เธอก็ไม่ได้ซักไซ้เรื่องนี้ต่อหลินเฟิงเพิ่งจะหย่ากับหลี่ฮุ่ยหรานได้สองวัน เรื่องบางเรื่องก็ไม่สามารถเร่งรีบได้เธอใช้มือเปิดกล่องผ้าอย่างสบาย ๆ “ฉันว่าคุณหลินสนใจเรื่องยาสมุนไพรมากกว่า” “ถ้าอย่างนั้นเห็ดหลินจืออายุร้อยปีนี้ก็ให้คุณละกัน”ทันทีที่เปิดกล่องผ้า กลิ่นหอมจาง ๆ ก็กระทบเข้ากับจมูกหลินเฟิงเริ่มมีแรงจูงใจขึ้นมาทันที ดวงตาทั้งคู่ค่อย ๆ สังเกตอย่างละเอียดถี่ถ้วนถังหว่านยักไหล่ข

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 16

    นี่ถึงทำให้เธอพบว่ามีกล้องวงจรปิดติดอยู่ด้านบนศีรษะของเธอจุดไฟสีแดงกระพริบอย่างต่อเนื่อง “บอกตามตรง ฉันไม่อยากให้คุณรับผิดชอบโครงการพัฒนาที่ซีเฉิงเลยจริง ๆ” “แต่น่าเสียดายมีคนไม่อยากให้หลี่ซื่อกรุ๊ปของคุณต้องล่มสลาย ฉันเองก็ไม่สามารถทำอะไรได้!” “สองวันหลังจากนี้มาที่อาคารสำนักงานใหญ่ถังซวนเพื่อเซ็นสัญญาละกัน”เมื่อได้ยินว่าถังหว่านให้ตัวเองเข้าไปเซ็นสัญญาหลี่ฮุ่ยหรานดีใจไม่ออกไปพักหนึ่งเธอพูดด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง “คุณถัง คุณตามดูคนอื่นลับหลังแบบนี้ก็ไม่ดีหรือเปล่า?”ถังหว่านที่อยู่ในห้องวงจรปิดยิ้มเยาะ “ตราบใดที่ฉันต้องการ ทั้งวันคุณเข้าห้องน้ำกี่ครั้งฉันก็สามารถรู้ได้” “ครั้งนี้ ฉันจะยกโทษให้ ครั้งหน้าถ้ายังกล้าพูดถึงฉันไม่ดีลับหลังอีก ระวังฉันจะไม่เกรงใจ” “ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด”หลี่ฮุ่ยหรานค่อย ๆ วางสายโทรศัพท์ลงจางกุ้ยหลานถามด้วยความสังสัย “ใครหรอ?” “ถังหว่าน” “คุณถังพูดว่าอย่างไรบ้าง?” จางกุ้ยหลานถามด้วยแววตาเป็นประกายทั้งสองข้าง “เธอบอกว่ามีคนไม่อยากให้หลี่ซื่อกรุ๊ปต้องล่มสลาย หลังจากนี้สองวันให้ฉันเข้าไปเซ็นสัญญาที่ตึกสำนักงานใหญ่ถังซวน”หลี่ฮุ่ยหรานพูดอย่างเหนื่อยใจถึงแม

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 17

    หวางเส้าหลงพูดขึ้นทันที “ฮุ่ยหราน พวกเราอย่าเสียเวลาเปลืองน้ำลายไปพูดกับคนบ้านี้เลย” “วันนี้มีเรื่องมากมาย ผมคิดว่าคุณคงเหนื่อยแย่แล้ว” “ผมเปิดห้องวีไอพีไว้ที่โรงแรมเทียนอวี่ คุณกับคุณป้าไปพักผ่อนก่อนดีกว่าไหม?”จางกุ้ยหลานตอบตกลงอยู่หลายครั้ง “ดีเลย ดีเลย วันนี้ฉันเหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว” “ลูกสาว พวกเราไปกันเถอะ”จางกุ้ยหลานดึงมือลูกสาวอย่างเร่งเร้าหลี่ฮุ่ยหรานยืนนิ่งอยู่กับที่ “แม่คะช่างมันเถอะ”เธอรู้ดีว่าหวางเส้าหลงกำลังคิดอะไรอยู่แต่ว่าตอนนี้เธอยังไม่พร้อมที่จะเริ่มความสัมพันธ์ใหม่จางกุ้ยหลานเหลือบมองไปที่หลินเฟิง “ช่างมันอะไรกัน ลูกจะรีบกลับบ้านเร็วไปทำไม? ยังไงเสียที่บ้านก็ไม่มีผู้ชาย”เมื่อหวางเส้าหลงเห็นแบบนั้น เขาก็รีบตีเหล็กในขณะที่ยังร้อนอยู่ “ใช่แล้ว ฮุ่ยหราน ดีเลยคืนนี้พวกเราจะได้คุยกันต่อเรื่องการเซ็นสัญญาในวันพรุ่งนี้”ในเวลานี้ หลินเฟิงลุกขึ้นด้วยสีหน้าท่าทางเย็นชา แต่น้ำเสียงของเขากลับเต็มไปด้วยความโกรธ “หลี่ฮุ่ยหราน ผมแนะนำให้คุณรีบกลับบ้านอย่าเถลไถลไปไหน”ภรรยาของตัวเองที่เพิ่งจะหย่าได้สองวัน จะไปเปิดห้องกับชายอื่นเสียแล้วในใจของหลินเฟิงรู้สึกโกรธขึ้นมาอย่างไม

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 18

    ภายในห้องมีโต๊ะอยู่เพียงตัวเดียว ซึ่งในตอนนี้หลายคนก็ได้นั่งไปแล้วถังหว่านยิ้มและพูดว่า “หลินเฟิง ฉันขอแนะนำคุณสักหน่อย” “ท่านนี้คือผู้ว่าเมืองเจียงโจว หลิวกั๋วฮุย”ท่านแรกเป็นชายวัยกลางคนที่มีใบหน้าทรงเหลี่ยมน่าเกรงขามพยักหน้าให้เล็กน้อยหลินเฟิงยกมือขึ้นคารวะแล้วพูดว่า “ผมเคยพบกับท่านผู้ว่าหลิวแล้ว”จากนั้นเธอก็ค่อย ๆ ไล่แนะนำต่อไปเรื่อย ๆ “ท่านนี้คือประธานหอการค้าเจียงโจว ท่านผู้นำแห่งสำนักเจียงโจวเทียนเตา ท่านผู้นำอุตสาหกรรมยาสมุนไพรเจียงโจว...”หลังจากแนะนำไปแล้วรอบหนึ่ง ผู้คนบนโต๊ะเกือบทั้งหมดต่างก็เป็นผู้นำด้านอุตสาหกรรมต่าง ๆ ในเมืองเจียงโจวหลินเฟิงคำนับทักทายพวกเขาทีละคนสุดท้ายถังหว่านก็ได้แนะนำเขาให้ทุกคนรู้จัก “ท่านนี้ก็คือหลินเฟิงที่ฉันพูดถึง”ท่านผู้นำแห่งสำนักเจียงโจวเทียนเตากล่าวขึ้นทันที “ดูจากมารยาทของคุณหลินแล้ว คงจะเคยฝึกฝนศิลปะการต่อสู้มาอยู่บ้าง”หลินเฟิงกล่าวอย่างถ่อมตัว “พอรู้แค่เล็กน้อย ไม่ถึงกับเก่งกาจอะไรหรอกครับ”เกี่ยวกับเรื่องที่หลินเฟิงฝึกพัฒนาหัตถ์สายฟ้า ถังหว่านยังไม่ได้พูดขึ้นมาให้ใครฟังและก็ยังสั่งให้ฉินอิ๋งเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับอย่างเด็ดขาด

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 19

    ระหว่างคิ้วของหลินเฟิงแสดงถึงความมั่นใจอย่างแน่วแน่ “ไม่เพียงเท่านั้น ท่านผู้ว่าหลิวทุกเช้าหลังจากตื่นนอนจะรู้สึกได้ว่ากล้ามเนื้อเอวเมื่อยล้า แขนขาอ่อนแรง”หลิวกั๋วฮุยสูดหายใจเข้าเฮือกใหญ่ และมองไปที่หลินเฟิงอย่างจริงจัง “คุณรู้ได้อย่างไร?”เจ้าเด็กนี่ยังไม่เคยได้จับชีพจรของเขาเลยสักครั้ง และก็ยังไม่เคยได้ตรวจร่างกายของเขาเลยอาจจะเป็นไปได้ว่าถังหว่านไปเล่าอาการป่วยของตัวเองให้เขารู้ก่อนหน้านี้?”หลินเฟิงพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “อาการเจ็บป่วยทั้งหมดของท่านผู้ว่าหลิวต่างเขียนแสดงอยู่บนใบหน้า แค่มองก็รู้แล้ว”หลิวกั๋วเฟิงหัวเราะเยาะออกมา “แค่มองหน้าฉันก็สามารถรู้อาการของฉันได้หมดเลยหรอ?” “ถ้าอย่างนั้นนายลองบอกมาว่าแท้จริงแล้วฉันเป็นโรคอะไร?”หลินเฟิงตอบกลับอย่างตรงไปตรงมา “เลือดและลมปราณพร่อง ไฟหยินกำเริบ จัดอยู่ในกลุ่มอาการของหัวใจและปอด” “ท่านผู้ว่าหลิวป่วยเป็นโรคปอดขั้นรุนแรง ถ้าตามการคาดการณ์ของผมอีกไม่เกินสามวัน อาการของเขาจะเปลี่ยนไปในทิศทางที่แย่ลงไปอีก” “ควรได้รับการรักษาอย่างเร็วที่สุด”ทันทีที่พูดจบ ภายในห้องก็เงียบกริบไปชั่วขณะหนึ่งวินาทีต่อมาก็มีเสียงหัวเราะดังขึ้น “ฮ่าฮ

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 20

    ณ โรงพยาบาลเจียงโจวหลี่เหวินเชาที่นอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลส่งเสียงร้องอย่างโอดครวญแขนของเขาถูกดามด้วยเฝือก ไม่สามารถขยับได้เลยแม้แต่น้อยดวงตาของจางกุ้ยหลานเอ่อล้นไปด้วยน้ำตา เธอกล่าวออกมาพร้อมกับสีหน้าที่เจ็บปวด “เหวินเชา นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่? ใครทำร้ายลูกจนต้องมาอยู่ในสภาพแบบนี้ห้ะ?”หวางเส้าหลงพูดอย่างโกรธเคือง “เหวินเชา ใครทำร้ายนาย บอกฉันมา ฉันจะไปล้างแค้นให้นาย”หลี่เหวินเชาร้องอย่างโอดครวญ “จะเป็นใครไปได้ ก็ไอ้สารเลวหลินเฟิงนั่นแหละ”หลี่ฮุ่ยหรานชะงัก “คืนนี้หลินเฟิงอยู่ที่โรงแรมเทียนหวาตลอด” “เขาส่งลูกน้องมาทำร้ายผมไง!”หลี่เหวินเชากัดฟันพูดตอนแรกเขาอยู่ที่โรงแรมกำลังเตรียมตัวจะไปงานเลี้ยง แต่แล้วไอ้สารเลวเหลยเปียวนั่นก็โผล่เข้ามาทุบตีเขาอย่างรุนแรงเขาบอกเองว่าหลินเฟิงส่งเขามาเพียงแต่ว่าหลี่เหวินเชาไม่ได้บอกเรื่องที่เขาส่งคนไปทำร้ายตีแขนของหลินเฟิงก่อน”หลี่ฮุ่ยหรานกลับรู้สึกว่ามีบางอย่างแปลก ๆ “ทำไมหลินเฟิงต้องหาคนมาทำร้ายนาย?”เท่าที่เธอรู้จักเขาเขาไม่ได้เป็นคนที่คิดเล็กคิดน้อยแบบนั้น?เป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นเพราะแค่เห็นน้องชายของเธอขัดหูขัดตา แล้วถึงกับจะต้อง

Pinakabagong kabanata

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1496

    “ถูกต้องแล้ว”อวี๋จื่อเสวียนพยักหน้าเหมือนลูกไก่จิกข้าว เธอวางสองมือลงบนประตูรถสปอร์ตของผู้หญิงคนนั้นแล้วขมวดคิ้วถาม:“คุณซุน ฉันได้ยินมาว่าฟางเลี่ยงป่วย? เขาเป็นยังไงบ้าง? อาการหนักหรือเปล่าคะ?”"เขา......"หญิงสาวลากเสียงยาว สีหน้าลังเลหลังจากนั้นครู่หนึ่ง ก็ฝืนยิ้มแล้วพูดว่า:“เขาสบายดี แค่เป็นหวัดเล็กน้อยในช่วงนี้ และลุกจากเตียงไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถพบใครได้ในตอนนี้”“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้เอง…”อวี๋จื่อเสวียนดูผิดหวังเล็กน้อยแล้วจึงถามว่า:“แล้วเมื่อไหร่เขาจะดีขึ้น?”"เมื่อไร......"หญิงผู้นั้นพูดคลุมเครือเล็กน้อย แต่หลินเฟิงก็ยืนขึ้นในขณะนี้เขาเปิดโปงคำโกหกของหญิงคนดังกล่าวโดยตรง หยิบอาหารเสริมที่เธอวางไว้บนเบาะผู้โดยสารขึ้นมาแล้วพูดว่า:“ยาเหล่านี้เป็นยาจีนที่จดสิทธิบัตร ซึ่งใช้เพื่อเติมพลังชี่และสร้างเลือด และไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับอาการหวัดแต่อย่างใด”“อ๊ะ?!”เมื่อหญิงสาวได้ยินว่าหลินเฟิงเป็นผู้เชี่ยวชาญ เธอหน้าซีดและโบกมือเพื่ออธิบายว่า:“ไม่ ไม่ ไม่ ยาพวกนี้เขาสั่งให้ฉัน ช่วงนี้ฉันก็ป่วย ดังนั้น...”“ไม่จำเป็นต้องอธิบายครับคุณซัน”หลินเฟิงพิงประตูรถแล้ว

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1495

    “อ่อ เอ่อ...ก็จริงแฮะ”อวี๋จื่อเสวียนเป็นเพราะโมโหจนหน้ามืด เธอเกาหัวอย่างเก้ๆ กังๆ แล้วพูดด้วยความโกรธเคืองว่า:"แม่มดแก่ที่เพิ่งบอกให้ฉันไสออกไป ออกมาเดี๋ยวนี้นะ!"ในขณะที่พูดอย่างนั้น อวี๋จื่อเสวียนก็เตะประตูเหล็กอย่างแรงอีกครั้ง"สามหาว!"ขณะที่อวี๋จื่อเสวียนกำลังตะโกนและด่าทอที่ประตูเหล็ก รถเก๋งลินคอล์นสีขาวเงินคันหนึ่งก็หยุดลงข้างๆ อวี๋จื่อเสวียนชายวัยกลางคนที่มีใบหน้าสี่เหลี่ยมเดินลงมาจากเบาะหลังรถและตะโกนใส่อวี๋จื่อเสวียน“นี่เป็นสมบัติของตระกูลซุนของฉัน พวกเธอเป็นใคร กล้าทำตามอำเภอใจแบบนี้ที่นี่ได้อย่างไร!”“หึ แล้วคุณเป็นใคร?”อวี๋จื่อเสวียนหยุดเตะประตูและหันไปมองชายวัยกลางคนที่มีใบหน้าเหลี่ยมด้วยความดูถูก“ท่านนี้คือคุณซุนหยวนเหว่ยจากตระกูลซุน ประธานบริษัทการค้าเทียนเหว่ย พวกเธอเป็นใครกัน กล้ามาก่เอเรื่องที่บ้านคุณซุนได้ยังไง!”คนขับรถรีบเข้าไปปกป้องซุนหยวนเหว่ยที่อยู่ด้านหลังเขา และตะโกนใส่อวี๋จื่อเสวียนและหลินเฟิง“ซุนหยวนเหว่ย คนกระจอกอะไรกัน ไม่เคยได้ยินเรื่องนี้เลย”คำพูดของอวี๋จื่อเสวียนทำให้ความดันโลหิตของชายวัยกลางคนที่มีใบหน้าสี่เหลี่ยมพุ่งสูงขึ้นไม่

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1494

    อวี๋จื่อเสวียนที่ยืนเท้าเอวอยู่ข้างรถสปอร์ต จ้องมองหลินเฟิงด้วยสีหน้าไม่พอใจเห็นได้ชัดว่าอยากจะเร่งให้หลินเฟิงออกจากสถานที่ที่เฮงซวยแห่งนี้โดยเร็วที่สุดแต่ทว่าหลังจากที่ลังเลเล็กน้อย หลินเฟิงก็ส่ายหน้าไปทางอวี๋จื่อเสวียนอย่างช้าๆ“ฉันเกรงว่าเพื่อนสมัยเด็กของเธอไม่ใช่ไม่อยากเจอเธอ”"อะไรนะ?"อวี๋จื่อเสวียนเบิกตากว้างและหัวเราะเยาะ:“ถ้าเขาไม่ได้ไม่อยากพบฉัน แล้วทำไมเขาถึงไม่กล้าตอบอินเตอร์คอมตอนนี้ล่ะ? อาจารย์หลิน ฉันรู้ว่าคุณต้องการปลอบใจฉัน แต่ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้…”"ฉันพูดจริงนะ"หลินเฟิงยืนอยู่ที่นั่น มองดูรถหรูหายเข้าไปในโรงรถ จากนั้นลูบคางของเขาแล้วพูดว่า:“ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากเจอเธอ แต่เขาไม่สามารถเจอเธอได้”“เธอลืมสิ่งที่แม่บ้านคนนั้นพูดไปแล้วหรือ?”"อะไร?"ความสงสัยปรากฏบนใบหน้าของอวี๋จื่อเสวียนเรื่องนี้เองเผยให้เห็นบางสิ่งที่แปลกประหลาด แม้ว่าเธอจะสับสนมาก แต่ความโกรธของเธอก็ยังส่งผลต่อการตัดสินใจของเธอและเธอไม่ต้องการเสียเวลาของหลินเฟิง“คนรับใช้คนนั้นบอกว่าเพื่อนสมัยเด็กของคุณไม่สะดวกที่จะพบปะผู้คน ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากเจอ แต่ไม่สะดวกต่างหาก เธอเข้าใจที่ฉ

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1493

    หญิงวัยกลางคนกล่าวอย่างเย็นชา:“ฉันขอย้ำอีกครั้งว่า ฟางเลี่ยงไม่ต้องการพบใครในตอนนี้ รวมถึงเพื่อนสมัยเด็กของเขาด้วย ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ ไม่งั้นฉันจะเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย!”ใบหน้าของอวี๋จื่อเสวียนเปลี่ยนเป็นเศร้าหมองทันทีเมื่อเขาถูกปฏิเสธ“ไอ้เวรเอ๊ย!”อวี๋จื่อเสวียนพับแขนเสื้อขึ้น ชี้ไปที่อินเตอร์คอมแล้วสาปแช่ง:“ฟางเลี่ยง นายออกมาเลยนะ เจ้าถั่วงอก แต่งงานเข้าตระกูลร่ำรวยแล้วจะกล้ารับฉันเป็นเพื่อนสมัยเด็กของนายอีกเหรอ!”“ยังมีคุณ มนุษย์ป้าที่พูดจาหยาบคาย คุณเป็นอะไรกับฟางเลี่ยง? ถึงกล้าให้ฉันไสหัวไป?”เห็นได้ชัดว่าการดุของอวี๋จื่อเสวียนทำให้หญิงวัยกลางคนที่อยู่ปลายสายอินเตอร์คอมตั้งตัวไม่ทันเธอตอบกลับอย่างเย็นชาทันที:“ฉันคือคนรับใช้ของตระกูลซุน นังหนู ฉันเตือนเธอให้รีบไสหัวไปเร็วๆ เลย เธอกล้าพูดจาไม่เกรงใจที่นี่อีก รอนายท่านกับคุณนายกลับมา เธอต้องเจอดีแน่!”“ที่แท้ก็คนรับใช้นี่เอง”อวี๋จื่อเสวียนถูกทำให้โมโหจนหัวเราะ คนรับใช้คนหนึ่งกล้าตะโกนใส่เธอ ให้เธอไสหัวไป?เขาเห็นตัวเองเป็นคนสำคัญอะไร?“คุณไปเรียกฟางเลี่ยงมากให้ฉัน ฉันจะพูดคุยกับเขาเอง เพิ่งผ่านไปไม่

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1492

    "ครับ"หลงหยวนตอบและหันหลังเพื่อจะออกไปมองดูแผ่นหลังของลูกชายคนโตที่เดินจากไป หลงเทียนเว่ยก็พึมพำกับตัวเองว่า:“ตอนนี้ตระกูลหลงของเราสะสมชีพจรมังกรได้สามชิ้นแล้ว”“ที่เหลือ ก็เหลือเพียงสามชิ้นที่อยู่ในตระกูลร่ำรวยตระกูลอื่นๆ และหนึ่งชิ้นที่หายสาบสูญอยู่ที่เมืองเจิ้งเต๋อ ยังมีอีกชิ้นที่ไม่ทราบว่าอยู่ที่ไหน”ขณะที่หลงเทียนเว่ยกำลังพึมพำกับตัวเอง จู่ๆ ลูกน้องก็เข้ามารายงาน“ผู้นำตระกูล มีคนจากสำนักร้อยพิษต้องการพบท่าน”"สำนักร้อยพิษงั้นเหรอ?"หลงเทียนเว่ยส่งเสียงไม่พอใจในลำคอและหลับตาลง“สำนักร้อยพิษ มีธุระอะไรมาที่ตระกูลหลงของฉัน?”“ไม่ทราบครับ แต่มีชายชราหัวโล้นคนหนึ่งพูดว่าสำนักร้อยพิษของเขารู้ที่อยู่ของชีพจรมังกรชิ้นหนึ่ง”"โอ้?"หลงเทียนเว่ยก็ลืมตาขึ้นทันทีจู่ๆ ก็มีลำแสงพุ่งออกมาจากดวงตาสีขาวของเขา“ให้เขาเข้ามา”......“อาจารย์หลิน ก่อนออกจากเมืองจิง ฉันยังมีเรื่องเล็กน้อยต้องจัดการ”อวี๋จื่อเสวียนนั่งอยู่ที่เบาะผู้โดยสารของรถหรูและถลึงตาจ้องมองหลินเฟิง“เธอยังมีเรื่องอะไรอีก?”วันนี้หลินเฟิงจะพาอวี๋จื่อเสวียนกลับเมืองเจิ้งเต๋อแล้วถังหว่านกลับต้องอยู่ในตระกูลถั

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1491

    เป็นเพราะเรื่องจัดการตระกูลถังก่อนหน้านี้หลงยวนถูกผู้นำตระกูลลงโทษและไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไปจากตระกูลหลงแม้แต่ก้าวเดียวเขาไม่ได้โอดครวญใดๆ ช่วงนี้ได้ฝึกฝนตนเองในตระกูลหลงอยู่ตลอด อ่านและเขียนหนังสือ ไม่สนใจเรื่องทางโลกวันนี้เมื่อเขาได้ยินเสียงเรียกจากผู้นำตระกูลหลง เขาแสดงออกเหมือนคาดเดาได้แล้ว จึงทำแค่พยักหน้าไม่มีอารมณ์ผันผวนมากนักแต่ลูกน้องที่อยู่ข้างกายหลงหยวนรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก“ขอแสดงความยินดีด้วยคุณชายหลงหยวน วันนี้ท่านผู้นำตระกูลได้เรียกคุณมา ท่านคงมีเรื่องสำคัญบางอย่างที่ต้องไหว้วานคุณ ดูเหมือนว่าคุณจะสามารถหลุดพ้นจากข้อจำกัดนี้ได้ในที่สุด”“จริงด้วยครับคุณชายหลงหยวน ผู้นำตระกูลฉลาดและทรงพลังมาก เขาจะไม่เพิกเฉยต่อท่านนานอย่างแน่นอน วันนี้คือวันที่คุณต้องเปลี่ยนโชคชะตา”เมื่อได้ยินคำเยินยอจากผู้คุ้มกันทั้งสองที่อยู่รอบๆ ตัวเขา หลงหยวนก็ยังคงสงบนิ่งเขาไม่ได้ยกคิ้วขึ้นเลยด้วยซ้ำ“ท่านผู้เฒ่าคงมีเหตุผลส่วนตัวที่เรียกฉันมา ฉันไม่ได้รู้สึกทุกข์ใจเลย จะเอาความเสียใจหรือมีความสุขมาจากไหน”หลงหยวนมีสีหน้าเย็นชาและสะบัดแขนเสื้อเดินจากไปเหลือเพียงผู้คุ้มกันสองคนที่จ

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1490

    “พ่อทำแบบนี้ไม่ได้นะ พ่อทำแบบนี้ไม่ได้นะ! แม้แต่เสือก็ยังไม่กินลูกตัวเอง พ่อ... หรือว่าพ่ออยากจะเห็นฉันกลายเป็นคนไร้ประโยชน์ไปตลอดชีวิตจริงๆ เหรอ!”"พ่อ!"เมื่อถึงเวลานี้ถังเจี้ยนหยวนได้ตัดสินใจแล้วโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาสังเกตเห็นแววตาเคียดแค้นในดวงตาของถังจื้อสิงที่มีต่อถังหว่าน เขาก็ตัดสินใจแล้วเราจะต้องไม่เปิดโอกาสให้ถังจื้อสิงสร้างความหายนะให้กับตระกูลถังทั้งหมดถังจื้อสิงต้องชำระสิ่งที่ควรต้องจ่ายต่อให้เป็นลูกชายของเขาเองก็ไม่มีข้อยกเว้น!“ท่านอาจารย์ถัง การลงโทษนี้...”หลังจากได้ยินคำตัดสินของถังเจี้ยนหยวนเกี่ยวกับถังจื้อสิง ผู้คนจากตระกูลสาขาโดยรอบก็รู้สึกลังเลเล็กน้อย นี่อาจเจ็บปวดกว่าการฆ่าถังจื้อสิงเสียอีก“ใช่แล้วพ่อ พ่อ...พ่อทำแบบนี้กับผมไม่ได้!”“ฉันบอกว่า กฏตระกูล!”ถังเจี้ยนหยวนตะโกนขึ้น มองไปที่ผู้คุ้มกันของตระกูลถังที่อยู่ข้างๆ เขา และกล่าวว่า:“พวกนายไม่เข้าใจสิ่งที่ฉันพูดเหรอ? ลากเขาออกไปซะ!”"ครับ!"หลังจากเงียบไปชั่วขณะด้วยความตกตะลึง ผู้คุ้มกันทั้งสองของตระกูลถัง ก็รีบลากถังจื้อสิงที่กำลังร้องขอความเมตตาออกจากห้องจัดเลี้ยง"พ่อออออ!"เสียงกรี

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1489

    เมื่อถังจื้อสิงได้ยินว่าเขาสูญเสียคุณสมบัติในการเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งผู้นำตระกูลถัง ทั้งตัวของเขาก็สั่นสะท้านแต่เขารู้ว่าเขาไม่เหลือที่ว่างให้ต่อต้าน ดังนั้นเขาจึงได้แต่ก้มหัวลงและยอมรับความจริงข้อนี้“ตระกูลถังควรจะมีผู้สืบทอดเป็นธรรมดา”หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ถังเจี้ยนหยวนก็พูดขึ้นช้าๆคราวนี้ เขาหันไปมองหลินเฟิงและเปลี่ยนหัวข้อ:"ในฐานะลูกเขยของตระกูลถังของเรา หลินเฟิงได้ช่วยตระกูลถังของเราจากอันตรายมาแล้วหลายครั้ง"“วันนี้เขาช่วยชีวิตพวกเราทุกคนอีกครั้ง ถ้าไม่มีเขา เราคงถูกสารเลวอย่างถังจื้อสิงฆ่าตายไปแล้ว”ในขณะที่เขากำลังพูด ถังเจี้ยนหยวนก็หยุดชะงัก มองไปที่คนจากสาขาตระกูลถังทั้งหมด และพูดเสียงดังว่า:“ดังนั้น ฉันขอเสนอให้หลินเฟิงเป็นผู้สืบทอดตระกูลถังของเรา พวกคุณคิดยังไง?!”“อ๊ะ?!”"อะไรนะ?!"เมื่อทุกคนที่อยู่ที่นั่นได้ยินถังเจี้ยนหยวนประกาศข่าว พวกเขาก็ตกตะลึงให้คนนอกมากเป็นผู้สืบทอดผู้นำตระกูลถังของพวกเขา นี่มันน่าขำมากเลยไม่ใช่เหรอ? !แม้ว่าจะมีบุญคุญใหญ่หลวงต่อตระกูลถังของพวกเขาแต่การทำแบบนี้ก็ยังเกินขอบเขตไปมาก“ฮ่าๆ ฉันแค่ล้อเล่น”เมื่อทั้งสถานที่เงียบส

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1488

    หลินเฟิงเปิดเครื่องดักฟังบนตัวของหลงอวี่และพูดเรียบๆ ว่า:“เครื่องดักฟังบนตัวหลงอวี่แตกต่างจากของนาย มันมีฟังก์ชันบันทึกและสนทนา ฉันจะแสดงให้นายเห็นว่าพี่ชายสุดที่รักของนายปิดบังนายทำเรื่องอะไร”เห็นเพียงแค่หลินเฟิงกดปุ่มบนเครื่องดักฟังภายใต้การสนับสนุนของไมโครโฟน เสียงของหลงอวี่ดังก้องไปทั่วทั้งห้องโถง“วางใจเถอะท่านผู้นำ ถังจื้อสิงเป็นเพียงคนโง่เขลา ผมหลอกใช้นิดหน่อย เขาก็ซาบซึ้งต่อผมอย่างมาก แทบจะฆ่าพ่อแท้ๆ ของเขาแทนผมแล้ว”“หึหึ วางใจได้ แผนการในครั้งนี้แยบยลไม่มีที่ติ”“เพียงแต่ผมยังต้องการให้ผู้หญิงคนนั้นเขียนจดหมายท้าสู้ เพื่อที่ถังเจี้ยนหยวนจิ้งจอกแก่ตัวนั้นจะได้ไม่สังเกตเห็นความพิรุธ”“ใช่แล้ว ไม่ต้องกังวล ครั้งนี้ผมจะเอาชนะตระกูลถังได้แน่นอน! เอามังกรชีพจรของพวกเขามามอบให้คุณ”ในขณะที่บันทึกเสียงของหลงอวี่ในเครื่องดักฟังก็จบลงถังจื้อสิงและแม้กระทั่งคนทั้งตระกูลถังต่างเบิกตากว้าง เผยให้เห็นแววโกรธและความเหลือเชื่อ“พี่ใหญ่...พี่ใหญ่หลงอวี่ เขา...เขาหลอกใช้ฉันงั้นเหรอ”ถังจื้อสิงนอนคว่ำอยู่บนพื้น ร่างกายของเขาสั่นไปทั้งตัวคนทั้งคนดูเหมือนจะสูญเสียศรัทธา และลูกตาก

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status