Share
บทที่ 453
Related chapter
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 454
“เจ้าต้องการมอบสถานะให้นางเปา?”คำพูดเหล่านี้ ทำให้เซี่ยเชียนฮวันประหลาดใจซืออวี้สวี่พยักหน้าอย่างเคร่งขรึม“องค์หญิงแปดทรงเห็นด้วย?” นางหันไปมองเซียวหมิงเซียนเซียวหมิงเซียนแสดงสีหน้าไม่อดทน “ก็แค่อนุภรรยาคนหนึ่งจะเป็นไรไป!”“แล้วลูกสองคนของนางเปาล่ะ?”“ข้าจะรับไว้ดูแล และเป็นแม่ใหญ่ของพวกเขา!”“พูดเช่นนี้แล้ว องค์หญิงทรงพระทัยกว้างขวางมาก”“ไร้สาระ”เซียวหมิงเซียนพ่นจมูกอย่างไรก็ตาม การแสดงออกของเซี่ยเชียนฮวันดูละเอียดอ่อนเล็กน้อยองค์หญิงเกเรคนนี้ซึ่งทุบตีและด่าเด็กสองคนไปเมื่อวาน มาวันนี้กลับมีทัศนคติที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ไม่เพียงแต่จะตกลงรับพวกเขาเข้ามาเท่านั้น แต่ยังขอให้พวกเขายอมรับนางเป็นแม่ใหญ่อีกด้วยซืออวี้สวี่ใช้อะไรโน้มน้าวนาง?ด้วยนิสัยใจแคบของเซียวหมิงเซียน แค่ไม่ตัดสินใจจะฆ่าผู้หญิงคนนั้นก็นับว่าดีมากแล้ว แต่จะรับพวกเขาเข้าไปอยู่ในจวนองค์หญิงนั้นเป็นไปได้หรือเซี่ยเชียนฮวันรู้สึกทะแม่งๆ!“เรื่องก็เป็นเช่นนี้แล รบกวนพระชายาเรียกนางเปามา เพื่อให้พวกข้าได้พูดคุยสักหน่อย ถือว่าเห็นแก่เด็กสองคน” น้ำเสียงของซืออวี้สวี่ดูจริงใจมากเซี่ยเชียนฮวันหรี
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 455
เซียวหมิงเซียนยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่าคำพูดของเซี่ยเชียนฮวันน่าขบขันสิ้นดี คิดไม่ถึงว่าจะหัวเราะจนไม่อาจหยุดลงได้!นางชี้ไปที่ใบหน้าของเปาอิ๋งหันที่เหมือนหลุมตะโกก็ไม่ปาน แล้วกล่าวออกมาอย่างเยาะเย้ยว่า: “ข้าไม่เคยเห็นผู้หญิงที่อัปลักษณ์เช่นนี้มาก่อนเลย! หากนางอยากจะสวยขึ้น เว้นเสียแต่ว่าไปเกิดใหม่!”ซืออวี้สวี่กล่าวออกมาอย่างเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มว่า: “องค์หญิงเหมือนดั่งแสงจันทร์บนท้องฟ้า ท่ามกลางแสงระยิบระยับของท่าน แน่นอนว่านางเปาย่อมเหมือนดั่งมดปลวกก็ไม่ปาน”เปาอิ๋งหันชะงักไปชายหนุ่มผู้นี้ก็เคยประคบประหงมนางไปจนถึงบนท้องนภา บัดนี้กลับถีบนางเข้าไปจมกองโคลนตมต่อหน้าของเมียน้อย เปรียบเปรยเป็นมดปลวก......“ท่านแม่ไม่อัปลักษณ์! ผู้หญิงเลว อย่ามารังแกแม่ข้า!”บุตรีของเปาอิ๋งหันจู่ๆก็ร้องไห้และพุ่งถลาเข้าไป สะบัดกำปั้นเล็กๆขึ้นจะไปทำร้ายเซียวหมิงเซียน!“ถิงเอ๋อร์!” เปาอิ๋งหันรีบห้ามปรามทันใดแต่ว่าไม่ทันแล้วเซียวหมิงเซียนเปล่งเสียงหัวเราะเย็นชาออกมาหนึ่งที ใช้มือข้างหนึ่งบีบใบหน้าของเด็กผู้หญิงตัวน้อยเอาไว้แน่น เผยอปากกล่าวออกมาว่า: “แม่หน้าตาอัปลักษณ์ ลูกสาวก็อัปลักษณ์เช่นกัน ดูใบหน
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 456
“อวี้เออร์ เจ้าเป็นอะไรไป?!”ในตอนนี้พอดี เซียวเย่หลันก็ปรากฏตัวอยู่นอกประตูโถง!เขาเพิ่งจะกลับมาจากสนามฝึก ได้ยินว่าเซียวหมิงเซียนมา ก็เลยเดินมาดูหน่อยคิดไม่ถึงว่าพอเข้าเข้ามาก็เห็นท่าทางซูอวี้เออร์ที่ล้มอยู่บนพื้นเลือดไหลอยู่!เซียวเย่หลันรีบพุ่งเข้ามาด้านหน้าทันที ประคองซูอวี้เออร์ขึ้นมาโอบอยู่ในอ้อมอกของตนเอง กล่าวออกมาอย่างตื่นเต้นว่า: “เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”“ท่านอ๋อง ท่านอย่าโทษพี่หญิงเลย......พี่หญิงนางไม่ได้เจตนา ล้วนเป็นข้าเองที่ไม่ดี......”ซูอวี้เออร์เจ็บจนปากก็สั่นเทาไปหมด ขดตัวอยู่ในอ้อมอกของชายหนุ่มอย่างน่าสงสารจับใจเซี่ยเชียนฮวันหัวเราะอย่างเย็นชาออกมา “ชอบแสดงขนาดนี้ มิน่าถึงได้สามารถเป็นเพื่อนซี้เซียวหมิงเซียนได้! เมื่อครู่เห็นชัดๆว่าเจ้าจะลงมือกับข้าให้ได้เลย สุดท้ายล้มลงไปเอง ยังจะมาโทษว่าเป็นความผิดข้าอีกงั้นหรือ?”“พี่หญิง ข้าทราบดีว่าเป็นความผิดของข้า......”คำพูดของซูอวี้เออร์ดูอ่อนแรงมาก อ่อนปวกเปียกอย่างยิ่งเซียวเย่หลันเงยศีรษะขึ้นมา กล่าวตำหนิอย่างโมโหว่า: “เซี่ยเชียนฮวัน หรือว่าเจ้าหูหนวก ฟังไม่ออกว่าอวี้เออร์กำลังแก้ต่างให้เจ้าน่ะ?”“เหอะ หากนาง
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 457
หากกล่าวอย่างจริงจังแล้วน่าจะน่าจะอาศัยบารมีของเซี่ยเชียนฮวัน......ตั้งแต่เข้ามาในจวนจ้านอ๋อง ซูอวี้เออร์ก็ไม่ได้เข้าห้องหอกับเซียวเย่หลันอย่างสำเร็จหากไม่ใช่เซี่ยเชียนฮวันร่วมห้องเดียวกันทั้งคืนกับเซียวเย่หลันที่หมู่บ้านรกร้าง อีกทั้งยังถูกนางแอบอ้างฐานะอีก วันนี้นางยังไม่รู้ว่าควรจะอธิบายยังไงจริงๆ!“ท่านอ๋อง ข้าเจ็บมากเลยน่ะ ลูกของข้าใกล้จะไม่มีแล้วหรือเปล่า......”ซูอวี้เออร์อาศัยโอกาสนี้ แสดงออกมาได้น่าเวทนามากแค่ไหนก็แค่นั้นเลยเป็นอย่างที่คิดจริงๆ การแสดงนี้ของนางดึงความน่าสงสารของเซียวเย่หลันขึ้นมา “อย่ากลัว มีข้าอยู่ เจ้าจะไม่เป็นอะไรอย่างแน่นอน”กล่าวจบเขาก็หันหน้าไปมองเซี่ยเชียนฮวัน กล่าวออกมาด้วยเสียงโหดๆว่า: “มานี่ ข้าต้องการให้เจ้ารักษาลูกในท้องของอวี้เออร์เอาไว้ หากรักษาไว้ไม่ได้ ข้าจะไต่สวนเจ้า!”เซี่ยเชียนฮวันเม้มปากขึ้นมาในที่สุดนางก็เดินมาด้านหน้าอยู่ดี นั่งลงที่ข้างเตียง ใช้มือที่สั่นเทาหยิบเข็มหยกดําออกมา“พวกเจ้าออกไปให้หมด”เซี่ยเชียนฮวันไม่ได้พบว่าตนเองแม้แต่น้ำเสียงก็เริ่มสั่นเครือออกมาเซียวเย่หลันทราบดีว่าตอนที่นางใช้เข็มไม่ชอบให้มีคนนอกมาล้อมดู
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 458
“นางไม่เป็นไรแล้ว”สีหน้าของเซี่ยเชียนฮวันซีดขาว พิงอยู่บนวงกบประตูอยู่ เพื่อให้ตนเองได้พักสักหน่อยเซียวเย่หลันกลับยังจะไล่ถามอีกว่า: “เด็กรักษาเอาไว้ได้หรือเปล่า?”“ยินดีกับท่านอ๋องด้วยที่เป็นพ่อคน”เซี่ยเชียนฮวันไม่อยากจะพูดกับเขาให้มากความ จับผนังประตูเอาไว้ ค่อยๆก้าวเดินออกไปเซียวเย่หลันไม่มีเวลาที่จะเจาะลึกความหมายคำพูดประโยคนี้ของนาง พุ่งเข้าไปในห้องอย่างรีบร้อน เห็นซูอวี้เออร์ถูกผ้ายัดอยู่ในปากเอาไว้แน่นอย่างคาดไม่ถึง ใบหน้าหล่อเหลาก็เกิดแสดงอารมณ์ไม่พอใจออกมาผู้หญิงคนนั้นไม่รังแกอวี้เออร์ ดูเหมือนว่าจะไม่สบายไปทั้งตัว!เขาหยิบผ้าที่อยู่ในปากของซูอวี้เออร์ทิ้งไป กล่าวออกมาด้วยเสียงอบอุ่นว่า: “ตอนนี้เจ้ารู้สึกเป็นยังไงบ้าง”“หลังจากท่านอ๋องไปแล้ว พี่หญิงทั้งตีทั้งด่าข้า ยังใช้ผ้ายัดใส่ปากของข้าไว้แน่น ไม่อนุญาตให้ข้าพูด......”ซูอวี้เออร์จ้องไปที่เซียวเย่หลันนิ่งๆด้วยน้ำตา ราวกับว่าถูกรังแกจนไม่อาจจะทนได้แต่นางจิตใจดีเช่นนี้ จะต้องให้อภัยและเข้าใจในพฤติกรรมอันเลวร้ายแต่ละอย่างของเซี่ยเชียนฮวันแน่นอน “ข้าก็สามารถเข้าใจได้ถึงอารมณ์ในตอนนี้ของพี่หญิง ท่านอ๋อง ท่านอย่า
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 459
“พระชายาหมอเทวดา ขอให้ท่านช่วยแม่ข้าด้วย!”เด็กผู้หญิงตัวน้อยก็ดึงชายเสื้อของเซี่ยเชียนฮวันเอาไว้ คุกเข่าลงมาทางนางเด็กผู้ชายที่อยู่ด้านข้างก็เรียนรู้จากพี่หญิงคุกเข่าลงและคำนับศีรษะลงไปเซี่ยเชียนฮวันรีบประคองพวกเขาให้ขึ้นมา แล้วกล่าวปลอบใจว่า: “แม่ของพวกเจ้าจะไม่เป็นอะไรแน่นอน ข้าจะไปหานางเดี๋ยวนี้”โชคดีที่สองสามีภรรยาเซียวหมิงเซียนไม่ได้พาเด็กสองคนนี้ไปแม้แต่เสือร้ายก็ไม่ทำร้ายลูกของตนไม่รู้ว่าเป็นเพราะว่าซืออวี้สวี่ยังพอมีความรู้ผิดชอบชั่วดีอยู่บ้าง หรือว่าพวกเขารีบร้อนไปหน่อย แค่มาทันนำตัวเปาอิ๋งหันไปเท่านั้นแต่เด็กสองคนนี้จะจัดการอย่างไร ก็เป็นอีกปัญหาหนึ่งในใจของเซี่ยเชียนฮวันครุ่นคิดหาหนทางอยู่ ตอนนี้รับรองว่าจะไม่ส่งพวกเขากลับไปยังโรงเตี๊ยมเดิมเป็นแน่ ที่นั่นไม่ปลอดภัยแล้ว แต่แม้ว่าจะอยู่ที่จวนจ้านอ๋อง ก็ไม่ใช่วิธ๊การที่ปลอดภัยที่สุดเมื่อครู่ซูอวี้เออร์และเซียวหมิงเซียนค่อยๆปล่อยวางอารมณ์ได้หากเด็กอยู่ในจวนจ้านอ๋อง ไม่แน่ว่ามนทางตรงกันข้ามอาจจะถูกซูอวี้เออร์หากโอกาสทำร้ายก็เป็นได้“หลินซวี่” เซี่ยเชียนฮวันคิดทบทวนไปมา ได้เพียงเรียกหลินซวี่ออกมา “เจ้าพาพวกเด็
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 460
“ไม่นึกว่าพวกเขาจะลงมือเร็วขนาดนี้ ข้าประเมินจิตใจอันชั่วร้ายของเซียวหมิงเซียนต่ำเกินไป!”เซี่ยเชียนฮวันใจสั่นเมื่อครู่ ถ้าข้าเพียงแต่เมินเฉยต่อเซียวเย่หลันแล้วมาเร็วกว่านี้!“พระชายา ไม่แน่ว่าคนอาจจะยังไม่ตาย ยังมีลมหายใจอยู่ หลังจากที่พวกเขาออกไปแล้ว พวกเราค่อยลงจากรถแล้วไปดูกัน” เสี่ยวตงกล่าว“อืม”เซี่ยเชียนฮวันพยักหน้าพวกนางเฝ้าดูอยู่ห่างๆ และเห็นกลุ่มคนรับใช้นำ “ศพ” ในเปลหามเข้าไปในสุสานที่ประตูเปิดกว้าง จากนั้นก็รีบเดินจากไป“ไป พวกเราลงไปดูกันเถอะ”หลังจากที่ทุกคนจากไปแล้ว เซี่ยเชียนฮวันก็พาเสี่ยวตงไปที่หลุมศพไร้ญาติสีท้องฟ้าค่อยๆ เข้มขึ้นเมื่อยืนอยู่ด้านนอก จะมองเห็นได้ไม่ชัดเจนนักว่าเกิดอะไรขึ้นในสุสาน“เสี่ยวตง เจ้าอยู่ข้างนอกคอยดูต้นทางไว้ ข้าจะไปหาเปาอิ๋งหัน” เซี่ยเชียนฮวันพูด“ไม่ได้ๆ ถ้าหากมีอันตรายอยู่ข้างในจะเป็นเช่นไร? ให้บ่าวเข้าไป แล้วพระชายาก็รออยู่ข้างนอกเถอะ”เสี่ยวตงรู้สึกหวาดกลัวเมื่อมองดูสุสานที่มืดมิด นางจะวางใจปล่อยให้เซี่ยเชียนฮวันเข้าไปข้างในคนเดียวได้อย่างไร เซี่ยเชียนฮวันตบไหล่นาง “เจ้าไม่รู้ทักษะทางการแพทย์ ถ้าหากเปาอิ๋งหันยังหายใจอยู
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 461
“อาเฉิง อาเฉิง”เสี่ยวตงคุกเข่า เขย่าร่างของคนขับรถม้าอย่างสิ้นหวังใบหน้าของนางซีดเผือดไม่ดีแล้วนี่คือกับดัก!เสี่ยวตงลุกขึ้นยืนแล้ววิ่งหนีไปในไม่ช้า ทหารองค์ของเซียวหมิงเซียนก็ไล่ตามมา และตีวงล้อมเสี่ยวตงอย่างแน่นหนา จะไปข้างหน้าก็ไม่ได้ จะถอยกลับก็ไม่ดีบนมีดของทหารองค์ยังคงมีเลือดไหลหยดลงบนพื้น คนที่ฆ่าอาเฉิงคนขับรถม้าเมื่อครู่คงเป็นเขาเสี่ยวตงจำชายที่ยืนอยู่ข้างๆ ทหารองค์รักษ์คนนั้นได้!“ราชบุตรเขยซือ” นางกัดฟันแน่น “ท่านรู้หรือไม่ ใครก็ตามที่คิดจะลอบสังหารพระชายา จะต้องโทษประหารชีวิต”ซืออวี้สวี่ยิ้มน้อยๆ “พระชายาหายสาบสูญไปแล้ว จะเป็นการลอบสังหารไปได้เยี่ยงไร? ส่วนกระดูกขาวสองศพในสุสานนั่น ผ่านไปหลายร้อยปีก็ไม่มีใครรู้ว่าพวกนางเป็นใคร”“ท่านเป็นนักศึกษาคนหนึ่ง แต่กลับมีหัวใจที่ชั่วร้ายเพียงนี้ ไม่กลัวผลกรรมตามสนองเลยหรือ?!” เสี่ยวตงถลึงตาด้วยความโกรธ“ดังสุภาษิตโบราณที่ว่า ไม่โหดเหี้ยมไม่นับเป็นชายชาตรี ข้าแซ่ซือเพียงแต่เชื่อว่าโชคชะตาอยู่ในมือของตัวเอง และไม่เชื่อในการลงโทษ”ซืออวี้สวี่ยกยิ้มมุมปาก ทันใดนั้นดวงก็ตาเย็นชาขึ้นมา “จัดการ”ทหารก็ขยับมือทันทีเสี่
Latest chapter
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 514
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 513
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 512
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 511
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 510
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 509
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 508
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 507
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 506
