Share
บทที่ 457
Related chapter
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 458
“นางไม่เป็นไรแล้ว”สีหน้าของเซี่ยเชียนฮวันซีดขาว พิงอยู่บนวงกบประตูอยู่ เพื่อให้ตนเองได้พักสักหน่อยเซียวเย่หลันกลับยังจะไล่ถามอีกว่า: “เด็กรักษาเอาไว้ได้หรือเปล่า?”“ยินดีกับท่านอ๋องด้วยที่เป็นพ่อคน”เซี่ยเชียนฮวันไม่อยากจะพูดกับเขาให้มากความ จับผนังประตูเอาไว้ ค่อยๆก้าวเดินออกไปเซียวเย่หลันไม่มีเวลาที่จะเจาะลึกความหมายคำพูดประโยคนี้ของนาง พุ่งเข้าไปในห้องอย่างรีบร้อน เห็นซูอวี้เออร์ถูกผ้ายัดอยู่ในปากเอาไว้แน่นอย่างคาดไม่ถึง ใบหน้าหล่อเหลาก็เกิดแสดงอารมณ์ไม่พอใจออกมาผู้หญิงคนนั้นไม่รังแกอวี้เออร์ ดูเหมือนว่าจะไม่สบายไปทั้งตัว!เขาหยิบผ้าที่อยู่ในปากของซูอวี้เออร์ทิ้งไป กล่าวออกมาด้วยเสียงอบอุ่นว่า: “ตอนนี้เจ้ารู้สึกเป็นยังไงบ้าง”“หลังจากท่านอ๋องไปแล้ว พี่หญิงทั้งตีทั้งด่าข้า ยังใช้ผ้ายัดใส่ปากของข้าไว้แน่น ไม่อนุญาตให้ข้าพูด......”ซูอวี้เออร์จ้องไปที่เซียวเย่หลันนิ่งๆด้วยน้ำตา ราวกับว่าถูกรังแกจนไม่อาจจะทนได้แต่นางจิตใจดีเช่นนี้ จะต้องให้อภัยและเข้าใจในพฤติกรรมอันเลวร้ายแต่ละอย่างของเซี่ยเชียนฮวันแน่นอน “ข้าก็สามารถเข้าใจได้ถึงอารมณ์ในตอนนี้ของพี่หญิง ท่านอ๋อง ท่านอย่า
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 459
“พระชายาหมอเทวดา ขอให้ท่านช่วยแม่ข้าด้วย!”เด็กผู้หญิงตัวน้อยก็ดึงชายเสื้อของเซี่ยเชียนฮวันเอาไว้ คุกเข่าลงมาทางนางเด็กผู้ชายที่อยู่ด้านข้างก็เรียนรู้จากพี่หญิงคุกเข่าลงและคำนับศีรษะลงไปเซี่ยเชียนฮวันรีบประคองพวกเขาให้ขึ้นมา แล้วกล่าวปลอบใจว่า: “แม่ของพวกเจ้าจะไม่เป็นอะไรแน่นอน ข้าจะไปหานางเดี๋ยวนี้”โชคดีที่สองสามีภรรยาเซียวหมิงเซียนไม่ได้พาเด็กสองคนนี้ไปแม้แต่เสือร้ายก็ไม่ทำร้ายลูกของตนไม่รู้ว่าเป็นเพราะว่าซืออวี้สวี่ยังพอมีความรู้ผิดชอบชั่วดีอยู่บ้าง หรือว่าพวกเขารีบร้อนไปหน่อย แค่มาทันนำตัวเปาอิ๋งหันไปเท่านั้นแต่เด็กสองคนนี้จะจัดการอย่างไร ก็เป็นอีกปัญหาหนึ่งในใจของเซี่ยเชียนฮวันครุ่นคิดหาหนทางอยู่ ตอนนี้รับรองว่าจะไม่ส่งพวกเขากลับไปยังโรงเตี๊ยมเดิมเป็นแน่ ที่นั่นไม่ปลอดภัยแล้ว แต่แม้ว่าจะอยู่ที่จวนจ้านอ๋อง ก็ไม่ใช่วิธ๊การที่ปลอดภัยที่สุดเมื่อครู่ซูอวี้เออร์และเซียวหมิงเซียนค่อยๆปล่อยวางอารมณ์ได้หากเด็กอยู่ในจวนจ้านอ๋อง ไม่แน่ว่ามนทางตรงกันข้ามอาจจะถูกซูอวี้เออร์หากโอกาสทำร้ายก็เป็นได้“หลินซวี่” เซี่ยเชียนฮวันคิดทบทวนไปมา ได้เพียงเรียกหลินซวี่ออกมา “เจ้าพาพวกเด็
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 460
“ไม่นึกว่าพวกเขาจะลงมือเร็วขนาดนี้ ข้าประเมินจิตใจอันชั่วร้ายของเซียวหมิงเซียนต่ำเกินไป!”เซี่ยเชียนฮวันใจสั่นเมื่อครู่ ถ้าข้าเพียงแต่เมินเฉยต่อเซียวเย่หลันแล้วมาเร็วกว่านี้!“พระชายา ไม่แน่ว่าคนอาจจะยังไม่ตาย ยังมีลมหายใจอยู่ หลังจากที่พวกเขาออกไปแล้ว พวกเราค่อยลงจากรถแล้วไปดูกัน” เสี่ยวตงกล่าว“อืม”เซี่ยเชียนฮวันพยักหน้าพวกนางเฝ้าดูอยู่ห่างๆ และเห็นกลุ่มคนรับใช้นำ “ศพ” ในเปลหามเข้าไปในสุสานที่ประตูเปิดกว้าง จากนั้นก็รีบเดินจากไป“ไป พวกเราลงไปดูกันเถอะ”หลังจากที่ทุกคนจากไปแล้ว เซี่ยเชียนฮวันก็พาเสี่ยวตงไปที่หลุมศพไร้ญาติสีท้องฟ้าค่อยๆ เข้มขึ้นเมื่อยืนอยู่ด้านนอก จะมองเห็นได้ไม่ชัดเจนนักว่าเกิดอะไรขึ้นในสุสาน“เสี่ยวตง เจ้าอยู่ข้างนอกคอยดูต้นทางไว้ ข้าจะไปหาเปาอิ๋งหัน” เซี่ยเชียนฮวันพูด“ไม่ได้ๆ ถ้าหากมีอันตรายอยู่ข้างในจะเป็นเช่นไร? ให้บ่าวเข้าไป แล้วพระชายาก็รออยู่ข้างนอกเถอะ”เสี่ยวตงรู้สึกหวาดกลัวเมื่อมองดูสุสานที่มืดมิด นางจะวางใจปล่อยให้เซี่ยเชียนฮวันเข้าไปข้างในคนเดียวได้อย่างไร เซี่ยเชียนฮวันตบไหล่นาง “เจ้าไม่รู้ทักษะทางการแพทย์ ถ้าหากเปาอิ๋งหันยังหายใจอยู
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 461
“อาเฉิง อาเฉิง”เสี่ยวตงคุกเข่า เขย่าร่างของคนขับรถม้าอย่างสิ้นหวังใบหน้าของนางซีดเผือดไม่ดีแล้วนี่คือกับดัก!เสี่ยวตงลุกขึ้นยืนแล้ววิ่งหนีไปในไม่ช้า ทหารองค์ของเซียวหมิงเซียนก็ไล่ตามมา และตีวงล้อมเสี่ยวตงอย่างแน่นหนา จะไปข้างหน้าก็ไม่ได้ จะถอยกลับก็ไม่ดีบนมีดของทหารองค์ยังคงมีเลือดไหลหยดลงบนพื้น คนที่ฆ่าอาเฉิงคนขับรถม้าเมื่อครู่คงเป็นเขาเสี่ยวตงจำชายที่ยืนอยู่ข้างๆ ทหารองค์รักษ์คนนั้นได้!“ราชบุตรเขยซือ” นางกัดฟันแน่น “ท่านรู้หรือไม่ ใครก็ตามที่คิดจะลอบสังหารพระชายา จะต้องโทษประหารชีวิต”ซืออวี้สวี่ยิ้มน้อยๆ “พระชายาหายสาบสูญไปแล้ว จะเป็นการลอบสังหารไปได้เยี่ยงไร? ส่วนกระดูกขาวสองศพในสุสานนั่น ผ่านไปหลายร้อยปีก็ไม่มีใครรู้ว่าพวกนางเป็นใคร”“ท่านเป็นนักศึกษาคนหนึ่ง แต่กลับมีหัวใจที่ชั่วร้ายเพียงนี้ ไม่กลัวผลกรรมตามสนองเลยหรือ?!” เสี่ยวตงถลึงตาด้วยความโกรธ“ดังสุภาษิตโบราณที่ว่า ไม่โหดเหี้ยมไม่นับเป็นชายชาตรี ข้าแซ่ซือเพียงแต่เชื่อว่าโชคชะตาอยู่ในมือของตัวเอง และไม่เชื่อในการลงโทษ”ซืออวี้สวี่ยกยิ้มมุมปาก ทันใดนั้นดวงก็ตาเย็นชาขึ้นมา “จัดการ”ทหารก็ขยับมือทันทีเสี่
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 462
เซี่ยเชียนฮวันไม่เห็นเสี่ยวตงแต่เป็นเปาอิ๋งหันที่นอนอยู่ข้างๆ ซึ่งตื่นขึ้นมา และเรียกหานางอย่างอ่อนแรงด้วยแสงสลัวๆ เซี่ยเชียนฮวันก็จับชีพจรของเปาอิ๋งหัน “ตอนนี้เจ้ารู้สึกอย่างไรบ้าง?”“ขอบพระทัยพระชายาที่ช่วยชีวิตข้า”เปาอิ๋งหันเต็มไปด้วยความละอายใจหากไม่ใช่เพราะนางเจ็บปวดมากจนขยับตัวไม่ได้ นางก็อยากจะลุกขึ้นและโขกหัวให้กับเซี่ยเชียนฮวันจริงๆ “เป็นเพราะข้า ที่สร้างปัญหาให้กับพระชายา...”“ไม่โทษเจ้าหรอก พวกเขาโหดร้ายเกินไป และใช้เจ้าเป็นเหยื่อล่อเพื่อล่อข้า”เซี่ยเชียนฮวันขมวดคิ้วเล็กน้อยซืออวี้สวี่ผู้นั้น สมแล้วที่ฮ่องเต้แต่งตั้งให้เป็นจอหงวน หัวสมองของเขานั้นฉลาดจริงๆแต่น่าเสียดายที่ใช้ในทางที่ผิดในใจเต็มไปด้วยความคิดอันเลวทราม“พระชายา ตอนนี้พวกเราจะทำเช่นไรดี?” เปาอิ๋งหันถามอย่างกังวล“ไม่ต้องกลัว เสี่ยวตงสาวใช้ของข้ากำลังไปหาคนมาช่วย อีกไม่นานจะมีคนมาช่วยพวกเราออกไปจากที่นี่”เมื่อพูดถึงเสี่ยวตง ในใจของเซี่ยเชียนฮวันก็รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยเปาอิ๋งหันแสดงความไม่สบายใจของนางออกมาอย่างระมัดระวัง “ดูเหมือนว่าเราจะถูกขังอยู่ที่นี่ทั้งคืน หากมีคนมาช่วยจริงๆ พวกเขาก็
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 463
“จ้านอ๋องมีชื่อเสียงโด่งดังในใต้หล้า แม้แต่ผู้หญิงบ้านนอกอย่างข้าก็ยังเคยได้ยินชื่อเสียงของเขา ทุกคนล้วนบอกว่าเขาคือเทพแห่งสงครามที่ปกป้องแคว้นต้าเซี่ย เขาจะต้องมาปกป้องพระชายาอย่างแน่นอน” เปาอิ๋งหันปลอบใจนางเซี่ยเชียนฮวันหัวเราะเยาะตัวเอง “บางทีเขาอาจจะเป็นผู้พิทักษ์แคว้นต้าเซี่ย แต่ไม่ใช่ของข้าอย่างแน่นอน”“เป็นไปได้อย่างไร พระชายาหายตัวไป จ้านอ๋องคงจะกังวลมากในตอนนี้ และกำลังตามหาท่านทุกที่”“ไม่ เจ้าคิดผิดแล้ว” เซี่ยเชียนฮวันถอนหายใจเบาๆ “พระชายารองซูอวี้เออร์เพิ่งจะตั้งท้อง และตอนนี้เขาน่าจะยุ่งอยู่กับสนมรักของเขา ไม่ว่างมาสนใจข้าหรอก”เปาอิ๋งหันตะลึงหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง นางก็สถบออกมา “ผู้ชายในใต้หล้านี้ หาดีไม่ได้สักคน! คนที่ใจร้ายและไร้หัวใจเหล่านี้สมควรโดนฆ่าจริงๆ แต่เกรงว่าคงมีคนเช่นนี้อยู่มากมาย แม้อยากจะฆ่าให้ตายแต่ก็คงไม่หมดไม่สิ้น! แค่กๆ...”เธอก่นด่าอย่างรุนแรงจนกระทบต่อบาดแผล และเริ่มไอเซี่ยเชียนฮวันยิ้มอย่างขมขื่น “จริงๆ แล้วยังมีผู้ชายดีๆ เหลืออยู่ บิดาและพี่ชายของข้าไม่ได้แย่ เพียงแต่พวกเขาไม่ได้แข็งแกร่ง แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าข้าหายตัวไปทันเวลา แต่ไม่รู้ว่
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 464
เซี่ยเชียนฮวันก็ได้ยินเช่นกันแพขนตางอนยาวของนางสั่นระริกเล็กน้อย นางยืนขึ้นโดยจับผนังแล้วเดินไปที่ขั้นบันได“ครืน…”เสียงก้องกังวานอย่างชัดเจน ดังมาจากด้านนอกประตูหิน!อย่างไรก็ตาม ทันทีที่นางไปถึงหน้าขั้นบันได นางก็สูญเสียพละกำลังทั้งหมด ไม่สามารถก้าวต่อไปได้ และทรุดตัวลงอย่างอ่อนแรงเปาอิ๋งหันที่ยังมีกำลังเหลืออยู่ พยายามดิ้นรนปีนขึ้นบันได“เป็นอย่างไรบ้าง มีคนมาช่วยพวกเราหรือไม่?” เซี่ยเชียนฮวันถามด้วยริมฝีปากที่สั่นเทา“เป็นเสียงฟ้าร้อง...”เปาอิ๋งหันไม่สามารถซ่อนความผิดหวังในน้ำเสียงของนางเดิมทีคิดว่าเสียงนี้เป็นเสียงของคนจากข้างนอกที่กำลังขยับประตูหิน แต่กลับกลายเป็นว่า เป็นเพียงเสียงฟ้าร้องเท่านั้น ซึ่งแตกต่างจากที่พวกนางคาดไว้อย่างสิ้นเชิงไม่นานนัก สีหน้าประหลาดใจก็ปรากฏบนใบหน้าของเปาอิ๋งหัน “ฝนมาแล้ว พระชายา พวกเรามีน้ำให้ดื่มแล้ว!”นางนอนหมอบอยู่บนขอบประตูหิน ดื่มน้ำฝนที่ผสมตะกอนจากข้างนอกอย่างตะกละตะกลาม หลังจากดื่มไปสองสามอึก นางก็รู้สึกว่าจิตใจชัดเจนขึ้นมากนางรีบใช้ใบไม้รองน้ำที่สะอาดกว่าอย่างระมัดระวัง แล้วนำกลับมาให้เซี่ยเชียนฮวันดื่ม“ดูสิ ข้าบอกแล้วว่า
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 465
เซี่ยเชียนฮวันรู้สึกเหมือนปลาที่สูญเสียทิศทาง จมอยู่ในความมืดเป็นเวลานาน และในที่สุดก็ฟื้นคืนสติอย่างช้าๆ“พระชายา ในที่สุดท่านก็ตื่นแล้ว”หลังจากที่นางลืมตา สิ่งแรกที่นางเห็นคือนางเว่ยที่ดูซีดเซียวนั่งอยู่ข้างเตียงแม่ของเสี่ยงตงกับเย่ซิ่น“ป้าเว่ย” เซี่ยเชียนฮวันพยายามลุกขึ้นจากเตียง “นางเปาเป็นอย่างไรบ้าง?”“พระชายาโปรดวางใจ หญิงผู้นั้นยังมีชีวิตอยู่”นางเว่ยรีบเอื้อมมือไปช่วยเซี่ยเชียนฮวันเซี่ยเชียนฮวันเลียริมฝีปากที่แตกเพราะขาดน้ำ และพูดด้วยเสียงที่แหบแห้งว่า “นำน้ำมา”นางเว่ยตอบรับ แล้วรีบไปรินชา จากนั้นก็นำผลไม้สดจำนวนหนึ่งเข้ามาด้วยเมื่อจิตใจค่อยๆ ชัดเจนขึ้น เซี่ยเชียนฮวันก็จับชีพจรของตัวเอง เพื่อยืนยันว่าอาการของทารกในครรภ์คงที่ จากนั้นก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาในสถานการณ์ที่ไม่มีการเติมพลังงาน ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่ทารกจะอยู่กับนางได้นานขนาดนี้เซี่ยเชียนฮวันดื่มชาไปหนึ่งถ้วยใหญ่แล้วถามว่า “เสี่ยวตงล่ะ?”นางไม่คาดคิดว่า คำถามของตัวเองนั้นจะทำให้นางเว่ยนิ่งงัน และดวงตาก็เปลี่ยนเป็นสีแดงทันที!“เสี่ยวตงนาง...นาง...ตายแล้วเจ้าค่ะ...”นางเว่ยตอบเสียงสะอื้นเซี่ยเชียนฮ
Latest chapter
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 514
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 513
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 512
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 511
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 510
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 509
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 508
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 507
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 506
