Share
บทที่ 461
Related chapter
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 462
เซี่ยเชียนฮวันไม่เห็นเสี่ยวตงแต่เป็นเปาอิ๋งหันที่นอนอยู่ข้างๆ ซึ่งตื่นขึ้นมา และเรียกหานางอย่างอ่อนแรงด้วยแสงสลัวๆ เซี่ยเชียนฮวันก็จับชีพจรของเปาอิ๋งหัน “ตอนนี้เจ้ารู้สึกอย่างไรบ้าง?”“ขอบพระทัยพระชายาที่ช่วยชีวิตข้า”เปาอิ๋งหันเต็มไปด้วยความละอายใจหากไม่ใช่เพราะนางเจ็บปวดมากจนขยับตัวไม่ได้ นางก็อยากจะลุกขึ้นและโขกหัวให้กับเซี่ยเชียนฮวันจริงๆ “เป็นเพราะข้า ที่สร้างปัญหาให้กับพระชายา...”“ไม่โทษเจ้าหรอก พวกเขาโหดร้ายเกินไป และใช้เจ้าเป็นเหยื่อล่อเพื่อล่อข้า”เซี่ยเชียนฮวันขมวดคิ้วเล็กน้อยซืออวี้สวี่ผู้นั้น สมแล้วที่ฮ่องเต้แต่งตั้งให้เป็นจอหงวน หัวสมองของเขานั้นฉลาดจริงๆแต่น่าเสียดายที่ใช้ในทางที่ผิดในใจเต็มไปด้วยความคิดอันเลวทราม“พระชายา ตอนนี้พวกเราจะทำเช่นไรดี?” เปาอิ๋งหันถามอย่างกังวล“ไม่ต้องกลัว เสี่ยวตงสาวใช้ของข้ากำลังไปหาคนมาช่วย อีกไม่นานจะมีคนมาช่วยพวกเราออกไปจากที่นี่”เมื่อพูดถึงเสี่ยวตง ในใจของเซี่ยเชียนฮวันก็รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยเปาอิ๋งหันแสดงความไม่สบายใจของนางออกมาอย่างระมัดระวัง “ดูเหมือนว่าเราจะถูกขังอยู่ที่นี่ทั้งคืน หากมีคนมาช่วยจริงๆ พวกเขาก็
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 463
“จ้านอ๋องมีชื่อเสียงโด่งดังในใต้หล้า แม้แต่ผู้หญิงบ้านนอกอย่างข้าก็ยังเคยได้ยินชื่อเสียงของเขา ทุกคนล้วนบอกว่าเขาคือเทพแห่งสงครามที่ปกป้องแคว้นต้าเซี่ย เขาจะต้องมาปกป้องพระชายาอย่างแน่นอน” เปาอิ๋งหันปลอบใจนางเซี่ยเชียนฮวันหัวเราะเยาะตัวเอง “บางทีเขาอาจจะเป็นผู้พิทักษ์แคว้นต้าเซี่ย แต่ไม่ใช่ของข้าอย่างแน่นอน”“เป็นไปได้อย่างไร พระชายาหายตัวไป จ้านอ๋องคงจะกังวลมากในตอนนี้ และกำลังตามหาท่านทุกที่”“ไม่ เจ้าคิดผิดแล้ว” เซี่ยเชียนฮวันถอนหายใจเบาๆ “พระชายารองซูอวี้เออร์เพิ่งจะตั้งท้อง และตอนนี้เขาน่าจะยุ่งอยู่กับสนมรักของเขา ไม่ว่างมาสนใจข้าหรอก”เปาอิ๋งหันตะลึงหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง นางก็สถบออกมา “ผู้ชายในใต้หล้านี้ หาดีไม่ได้สักคน! คนที่ใจร้ายและไร้หัวใจเหล่านี้สมควรโดนฆ่าจริงๆ แต่เกรงว่าคงมีคนเช่นนี้อยู่มากมาย แม้อยากจะฆ่าให้ตายแต่ก็คงไม่หมดไม่สิ้น! แค่กๆ...”เธอก่นด่าอย่างรุนแรงจนกระทบต่อบาดแผล และเริ่มไอเซี่ยเชียนฮวันยิ้มอย่างขมขื่น “จริงๆ แล้วยังมีผู้ชายดีๆ เหลืออยู่ บิดาและพี่ชายของข้าไม่ได้แย่ เพียงแต่พวกเขาไม่ได้แข็งแกร่ง แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าข้าหายตัวไปทันเวลา แต่ไม่รู้ว่
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 464
เซี่ยเชียนฮวันก็ได้ยินเช่นกันแพขนตางอนยาวของนางสั่นระริกเล็กน้อย นางยืนขึ้นโดยจับผนังแล้วเดินไปที่ขั้นบันได“ครืน…”เสียงก้องกังวานอย่างชัดเจน ดังมาจากด้านนอกประตูหิน!อย่างไรก็ตาม ทันทีที่นางไปถึงหน้าขั้นบันได นางก็สูญเสียพละกำลังทั้งหมด ไม่สามารถก้าวต่อไปได้ และทรุดตัวลงอย่างอ่อนแรงเปาอิ๋งหันที่ยังมีกำลังเหลืออยู่ พยายามดิ้นรนปีนขึ้นบันได“เป็นอย่างไรบ้าง มีคนมาช่วยพวกเราหรือไม่?” เซี่ยเชียนฮวันถามด้วยริมฝีปากที่สั่นเทา“เป็นเสียงฟ้าร้อง...”เปาอิ๋งหันไม่สามารถซ่อนความผิดหวังในน้ำเสียงของนางเดิมทีคิดว่าเสียงนี้เป็นเสียงของคนจากข้างนอกที่กำลังขยับประตูหิน แต่กลับกลายเป็นว่า เป็นเพียงเสียงฟ้าร้องเท่านั้น ซึ่งแตกต่างจากที่พวกนางคาดไว้อย่างสิ้นเชิงไม่นานนัก สีหน้าประหลาดใจก็ปรากฏบนใบหน้าของเปาอิ๋งหัน “ฝนมาแล้ว พระชายา พวกเรามีน้ำให้ดื่มแล้ว!”นางนอนหมอบอยู่บนขอบประตูหิน ดื่มน้ำฝนที่ผสมตะกอนจากข้างนอกอย่างตะกละตะกลาม หลังจากดื่มไปสองสามอึก นางก็รู้สึกว่าจิตใจชัดเจนขึ้นมากนางรีบใช้ใบไม้รองน้ำที่สะอาดกว่าอย่างระมัดระวัง แล้วนำกลับมาให้เซี่ยเชียนฮวันดื่ม“ดูสิ ข้าบอกแล้วว่า
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 465
เซี่ยเชียนฮวันรู้สึกเหมือนปลาที่สูญเสียทิศทาง จมอยู่ในความมืดเป็นเวลานาน และในที่สุดก็ฟื้นคืนสติอย่างช้าๆ“พระชายา ในที่สุดท่านก็ตื่นแล้ว”หลังจากที่นางลืมตา สิ่งแรกที่นางเห็นคือนางเว่ยที่ดูซีดเซียวนั่งอยู่ข้างเตียงแม่ของเสี่ยงตงกับเย่ซิ่น“ป้าเว่ย” เซี่ยเชียนฮวันพยายามลุกขึ้นจากเตียง “นางเปาเป็นอย่างไรบ้าง?”“พระชายาโปรดวางใจ หญิงผู้นั้นยังมีชีวิตอยู่”นางเว่ยรีบเอื้อมมือไปช่วยเซี่ยเชียนฮวันเซี่ยเชียนฮวันเลียริมฝีปากที่แตกเพราะขาดน้ำ และพูดด้วยเสียงที่แหบแห้งว่า “นำน้ำมา”นางเว่ยตอบรับ แล้วรีบไปรินชา จากนั้นก็นำผลไม้สดจำนวนหนึ่งเข้ามาด้วยเมื่อจิตใจค่อยๆ ชัดเจนขึ้น เซี่ยเชียนฮวันก็จับชีพจรของตัวเอง เพื่อยืนยันว่าอาการของทารกในครรภ์คงที่ จากนั้นก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาในสถานการณ์ที่ไม่มีการเติมพลังงาน ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่ทารกจะอยู่กับนางได้นานขนาดนี้เซี่ยเชียนฮวันดื่มชาไปหนึ่งถ้วยใหญ่แล้วถามว่า “เสี่ยวตงล่ะ?”นางไม่คาดคิดว่า คำถามของตัวเองนั้นจะทำให้นางเว่ยนิ่งงัน และดวงตาก็เปลี่ยนเป็นสีแดงทันที!“เสี่ยวตงนาง...นาง...ตายแล้วเจ้าค่ะ...”นางเว่ยตอบเสียงสะอื้นเซี่ยเชียนฮ
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 466
“ผู้หญิงคนนั้นกำลังตั้งท้อง แล้วฮวันฮวันไม่ท้องหรือ? ท้องของนางใหญ่กว่าผู้หญิงคนนั้นซะอีก ตอนนี้นางนอนหมดสติอยู่ด้านใน แต่ท่านกลับไม่แม้แต่จะมองนางเลย!”เซี่ยเหยียนโกรธจัดเซียวเย่หลันกลับพูดว่า “หมอหลวงบอกว่านางพ้นขีดอันตรายแล้ว”“ไม่ว่าจะพ้นขีดอันตรายหรือไม่ นางก็ต้องมีท่านอยู่ข้างๆ !!”หลังจากที่เซี่ยเหยียนตะโกนจบ ก็ไม่ได้ยินเสียงของเซียวเย่หลัน บางทีคงขี้เกียจเกินกว่าจะสนใจเขา และเดินจากไป แต่เซี่ยเหยียนก็ไล่ตามไปแล้วต่อว่าต่อ“เดี๋ยวก่อน ท่านไม่ได้รับอนุญาตให้ไป! เซียวเย่หลัน ท่านอย่าบังคับให้ข้าลงมือนะ!”เห็นได้ชัดว่าทัศนคติที่เย็นชาของเซียวเย่หลัน ทำให้เซี่ยเหยียน พี่ภรรยาของเขาโกรธมากเขาพับแขนเสื้อขึ้น จะเห็นได้ว่าชายทั้งสองกำลังจะต่อสู้กันทันใดนั้น ประตูก็ถูกผลักเปิด!เซี่ยเชียนฮวันเดินออกมาจากด้านใน เมื่อเห็นดวงอาทิตย์ แม้ว่าจะเป็นดวงอาทิตย์ที่อบอุ่นในฤดูหนาว แต่ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกแสบตา จึงยกมือขึ้นเล็กน้อยเพื่อปิดกั้น ใบหน้าซีดเซียวใต้แขนเสื้อของนางดูป่วยและอ่อนล้าอย่างเห็นได้ชัด“ฮวันฮวัน!”เมื่อเซี่ยเหยียนเห็นเซี่ยเชียนฮวัน เขาก็เพิกเฉยต่อการต่อสู้ และรีบวิ่
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 467
“รอเดี๋ยวก่อน”ในครั้งนี้ กลับเปลี่ยนเป็นเซียวเย่หลันดึงเซี่ยเชียนฮวันเอาไว้แน่นเขากล่าวถามเสียงเบาๆออกมาว่า: “ร่างกายของเจ้ายังไม่แข็งแรง ตอนนี้คิดที่จะไปที่ไหนอีก?”“ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับท่านอ๋อง”“เซี่ยเชียนฮวัน ด้านนอกมีคนมากมายที่จะรังแกข่มเหงเจ้า เจ้าอย่าไม่เรียนรู้บทเรียน”“ยังไงก็ไม่ต้องถึงขั้นให้ท่านอ๋องมาอบรมข้าหรอก”เซี่ยเชียนฮวันคิดถึงการตายของเสี่ยวตงขึ้นมา และตัวเองพอลืมตาขึ้นมา ข้างกายก็มีเพียงนางเว่ยเท่านั้น และก็ไม่มีใครแล้ว ในใจก็เลี่ยงไม่ได้ที่จะเกิดความเศร้าโศกเจ็บปวดขึ้นมาอย่างยิ่งนางเดินไปด้านหน้า แต่เดินไปไม่กี่ก้าวก้าวทั้งสองข้างก็อ่อนแรงลง ล้มลงไปในทันใดเซียวเย่หลันตกใจเล็กน้อย กำลังจะยื่นมือไปอุ้มเอาไว้ ทว่าเซี่ยเหยียนกลับมาแย่งอุ้มเซี่ยเชียนฮวันขึ้นมาก่อน แล้วพุ่งไปในห้องมือของเขาเพียงแค่ค้างอยู่กลางอากาศในตอนนี้ด้านหลังของเขาก็มีเสียงเร่งเร้าของอวิ๋นซีดังขึ้นมา “ท่านอ๋อง พระชายารองเริ่มอาเจียนไม่หยุดอีกแล้ว นางทรมานมาก ท่านอ๋องรีบไปดูนางหน่อยเถอะเพคะ!”สุดท้ายเซียวเย่หลันก็ไม่ได้ตามเข้าไปในห้องอยู่ดี แต่จากไปอย่างเงียบๆเซี่ยเชียนฮวันถูกเซ
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 468
“พระชายารองซูเพียงแค่มีความเห็นใจเท่านั้นเอง จึงให้บ่าวมาส่งยา ใครจะไปคิดว่าพระชายากลับไม่รู้จักความดีของคน....”ความสามารถพิเศษพของอวิ๋นซีก็สืบทอดจากรุ่นสู่รุ่นมาจากซูอวี้เออร์สามารถกล่าวได้ว่าได้รับการสืบทอดอย่างแท้จริงมาจากเจ้านายอย่างซูอวี้เออร์ท่าทางร้องไห้สะอึกสะอื้นของนาง ราวกับว่าตนเองถูกรังแกอย่างโหดร้ายก็ไม่ปาน สาบานจะให้เซี่ยเชียนฮวันมีภาพลักษณ์พระชายาที่โหดเหี้ยมไร้ความเมตตาไร้คุณธรรมให้ได้“หุบปาก” เซี่ยเชียนฮวันกล่าวออกมาอย่างไม่ทน “จะว่าไปครั้งที่แล้วเจ้าก็โดนโบยไปยังไม่พอหรอกหรือ หากยังไม่ไปให้พ้นอีก ข้าจะเอาชีวิตสุนัขรับใช้ของเจ้าเดี๋ยวนี้แหละ!”เซี่ยเชียนฮวันขี้เกียจจะยื้อยุดกับบ่าวรับใช้ผู้นี้ ก็เลยทำให้นางตกใจหนีไปเลยนางปิดประตูเข้ามา เดินกลับมาตรวจดูน้ำยาที่สาดกระจายอยู่บนพื้น ใช้มือแตะเล็กน้อยแล้วเอามาดม มีพิษจริงๆด้วยพิษของมันไม่นับว่าชัดเจนนัก เพียงแค่อาจจะนำมาซึ่งผลในทางกลับกัน หากดื่มบำรุงเยอะเกินไปสำหรับเปาอิ๋งหันซึ่งเป็นผู้ที่เพิ่งจะได้รับบาดเจ็บหนักมาก่อนเช่นนี้ถึงตอนนั้นแม้ว่าเปาอิ๋งหันจะตายไป แต่ซูอวี้เออร์ก็สามารถผลักความผิดไปให้หมอที่มีวิชา
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 469
“พระสนมกุ้ยเฟย ท่านมีอะไรก็พูดมาเลยตรงๆ”สีหน้าของเซี่ยเชียนฮวันเคร่งเครียดขึ้นมา!ท่านแม่ของนางไปที่จวนไท่เว่ย แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเฉิงกุ้ยเฟยด้วย?ฟังน้ำเสียงของเฉิงกุ้ยเฟยเห็นได้ชัดว่าแอบข่มขู่!เฉิงกุ้ยเฟยหัวเราะเยือกเย็นออกมา “ข้าเพียงแค่เป็นห่วงฮูหยินอันติ้งโหวสักหน่อยก็เท่านั้นเอง ได้ยินว่าช่วงนี้มีพวกผู้ร้ายหลบหนีการจับกุมมาที่เมืองหลวง ตอนนี้ยังจับไม่ได้ ตอนที่ฮูหยินอันติ้งโหวออกไปข้างนอกก็ต้องเพิ่มความระมัดระวังให้มากหน่อยจะดีกว่า เพื่อเลี่ยงไม่ให้เกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้น พระชายาจ้านอ๋องท่านว่าถูกหรือเปล่าล่ะ”“ไม่รบกวนกุ้ยเฟยให้เป็นพะวง ประเทศชาติก็มีกฎหมาย หากมีคนกล้าลงมือกับฮูหยินระดับสูงคนหนึ่งจริงๆ ไม่ว่าเขาจะเป็นใครมาจากไหน ก็ต้องได้รับการลงโทษอย่างแสนสาหัสแน่นอน”เซี่ยเชียนฮวันกล่าวออกมาด้วยเสียงเคร่งขรึมนางเข้าใจดีว่าตอนนี้เฉิงกุ้ยเฟยไม้อ่อนใช้ไม่ได้ก็เลยใช้ไม้แข็งคิดไม่ถึงว่าจะกล้าเอาชีวิตของฮูหยินอันติ้งโหวมาข่มขู่นางได้สายตาของเฉิงกุ้ยเฟยไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรเลย “พระชายาจ้านอ๋อง เจ้าเยาว์วัยเกินไปแล้ว แม้ว่าประเทศชาติจะมีกฏหมายของมันเอง แต่ความผิดถูกของท
Latest chapter
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 514
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 513
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 512
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 511
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 510
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 509
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 508
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 507
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 506
