แชร์
บทที่ 40
บทที่เกี่ยวข้อง
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 41
“ไม่มีอาการโดนพิษหรือ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”เสี่ยวตงยังไม่เข้าใจเซี่ยเชียนฮวันบีบเปลือกถั่วลิสงแตกละเอียด และกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “มีความเป็นไปได้เพียงแค่สองอย่างเท่านั้น อย่างแรก ซูอวี้เออร์ไปช่วยเซียวเย่หลัน แต่โชคดีที่ไม่โดนพิษฉิงฮวา จึงแกล้งทำเป็นอ่อนเพลียเพื่อหลอกให้เซียวเย่หลันเห็นอกเห็นใจ อย่างที่สอง ซูอวี้เออร์ไม่ได้ช่วยเซียวเย่หลัน คนที่โดนพิษฉิงฮวามักจะไร้สติ แม้จะมีคนช่วยเขาแก้พิษ แต่เขาก็จำไม่ได้ว่าคนผู้นั้นเป็นใคร บวกกับแผนการในใจของซูอวี้เออร์ หากนางต้องการสวมรอยว่าเป็นผู้แก้พิษให้นั่นก็ไม่ใช่เรื่องยาก”ครานี้ เสี่ยวตงเข้าใจกระจ่างแล้วนางกล่าวด้วยความดีใจว่า “นั่นก็หมายความว่า ไม่ว่าจะเป็นอย่างแรกหรืออย่างหลัง เท่ากับซูอวี้เออร์โกหกทั้งสิ้น! พระชายา เรารีบไปหาท่านอ๋อง และเปิดโปงนางเถอะเพคะ!”เซี่ยเชียนฮวันส่ายหน้าพลางกล่าว “ไม่มีประโยชน์หรอก ทุกคนล้วนแต่มีความคิดความอ่านเป็นของตัวเองทั้งนั้น เซียวเย่หลันเห็นข้าเป็นคนชั่วจิตใจโหดเหี้ยม เห็นซูอวี้เออร์โพธิสัตว์ผู้ศักดิ์สิทธิ์ เว้นแต่ว่าเขาจะเจอหลักฐานที่แน่ชัดเท่านั้น มิเช่นนั้นเขาจะคิดว่าข้าทำไปเพราะความ
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 42
“ก็แค่เรื่องซุบซิบนินทาของเจ้ากับจ้านอ๋อง อย่างไรเสียเจ้าก็ชินกับเรื่องเหล่านี้แล้วไม่ใช่หรอกหรือ”ดูเหมือนว่าเซี่ยเหยียนไม่ได้เก็บเรื่องเหล่านี้มาใส่ใจแต่อย่างใดเลยในสายตาเขา เมื่อใดที่น้องสาวของเขาไม่ถูกผู้คนนินทา เมื่อนั้นแหละถึงจะเป็นเรื่องแปลกก็ใครใช้ให้นางได้ชื่อว่าบ้าผู้ชายที่สุดแห่งเมืองหลวงกันเล่าเซี่ยเชียนฮวันกลับหรี่ตาเล็กน้อยพลางกล่าวว่า “ท่านพี่ ข้าอยากรู้ว่าคนพวกนั้นว่าอะไรข้าบ้าง”“เอ่อ…เจ้าแน่ใจหรือ”“อืม”“ก็ได้ เช่นนั้นเจ้าออกไปข้างนอกกับข้าประเดี๋ยวสิ เราสองพี่น้องไม่ได้ไปเดินเล่นด้วยกันนานแล้วนะ”เซี่ยเหยียนวางถ้วยชาในมือลงเขามีคบค้าสมาคมกับตระกูลชั้นสูงอย่างกว้างขวางในเมืองหลวง และเป็นลูกค้าประจำในหอสุราและหอน้ำชา วันนี้จึงพาเซี่ยเชียนฮวันมาที่โรงน้ำชาที่ครึกครื้นที่สุดแห่งหนึ่งเซี่ยเชียนฮวันรักษาอาการบาดเจ็บอยู่ในจวนอ๋องมาโดยตลอด ยากนักกว่าจะมีโอกาสออกมาเดินเล่นเช่นนี้ได้นางเห็นทุกอย่างเป็นของแปลกใหม่หมดเซี่ยเหยียนมองนางด้วยความรัก แม้ว่าน้องสาวของเขาจะแต่งงานมีครอบครัวไปแล้ว แต่เขายังคงเห็นว่านางเป็นเด็กอยู่เสมอ ไม่ว่านางจะชื่นชอบ และปรารถนาสิ่
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 43
เซี่ยเชียนฮวันเอาโอสถขวดเล็กออกมาขวดหนึ่งนางดึงจุกปิดขวดออก เทยาในขวดใส่ลงไปในถ้วยชา พลางกล่าวเสียงเบาว่า “สมุนไพรที่ใช้ทำโอสถนี้กว่าเสี่ยวตงจะรวบรวมมาได้ครบมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย นึกไม่ถึงว่าจะต้องใช้มันเร็วเพียงนี้”“มันคือสิ่งใดกัน” เซี่ยเหยียนกล่าวถาม“มันคือโอสถพูดความจริง” เซี่ยเชียนฮวันตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ใช้สมุนไพรที่สามารถกระตุ้นประสาทส่วนกลางหลายชนิด หลังจากดื่มมันเข้าไป คนผู้นั้นก็จะพูดความจริงออกมาอย่างมิอาจควบคุมตัวเองได้”“ฮวันฮวัน นี่เจ้าปรุงยาเป็นตั้งแต่เมื่อใดกันนี่”เซี่ยเหยียนแสดงสีหน้าท่าทางตกใจออกมาเซี่ยเชียนฮวันยังคงใช้คำพูดเหมือนตอนอยู่วังบูรพามาอธิบายนางเทโอสถลงไปในถ้วยชาสองใบ ผลักไปที่เซี่ยเหยียน พลางยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ “ท่านพี่ ท่านพี่ข้ารูปงามถึงเพียงนี้ แม่นางน้อยผู้นั้นไม่มีทางปฏิเสธของที่ท่านมอบให้เป็นแน่”เซี่ยเหยียนเข้าใจความหมายของนาง เอามือตบหน้าออกด้วยความมั่นใจพลางกล่าว “มอบให้เป็นหน้าที่ข้าเอง”กล่าวจบ เขาก็ถือถ้วยชาสองใบเดินไปตรงหน้าซวงชิง ปลอมเป็นคุณชายตระกูลสูงศักดิ์ผู้มีนิสัยขี้เล่น อันที่จริงแล้วไม่ต้องปลอมตัวก็ได้ เพราะเขาก็เป็
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 44
ข่าวลือที่แพร่สะพัดในโรงน้ำชามาหลายวัน ความจริงได้ถูกเปิดเผยกระจ่างแจ้งแล้ว“มิน่าล่ะ บ้านข้าก็มีคฤหาสน์อยู่หลังหนึ่ง อยู่ใกล้ๆ กับคฤหาสน์ของจ้านอ๋อง ช่วงสองสามวันที่ผ่านมานี้มักจะได้กลิ่นเหมือนหลุมส้วม เหม็นยิ่งนัก”คนผู้หนึ่งขมวดคิ้วพลางกล่าวหลังจากที่ทุกคนขบคิดขึ้นได้ พวกเขารู้สึกรังเกียจซูอวี้เออร์กับซวงชิงมาก“ข่าวลือทั้งหมดเหล่านี้เป็นเพราะว่าซูอวี้เออร์กลัวตนเองไม่ได้รับความโปรดปราน จึงจงใจให้สาวใช้ข้างกายไปแพร่ข่าวลือทั่วเมืองเช่นนี้“ก็ข้าบอกแล้วอย่างไรเล่าว่าเซี่ยเชียนฮวันไม่ได้วางแผนเก่งกาจเช่นนั้นหรอก นางซื่อบื้อ ไร้ความสามารถเหมือนพี่ชายนางต่างหากเล่า”“ใช่ ข้าได้ยินมาว่าพี่ชายนางสอบคัดเลือกติดกันสามครั้งแล้วก็ยังไม่ผ่าน แม้แต่ตำแหน่งซิ่วไฉก็ยังสอบเข้าไม่ได้ น้องสาวเขาจะมีปัญญาเพียงใดกันเล่าเซี่ยเหยียนที่นั่งอยู่มุมร้านได้ยินเช่นนี้ก็พูดไม่ออก “...”จู่ๆ ก็รู้สึกเหมือนมีของอะไรมาทิ่มแทงใจแต่เขาก็ไม่ได้สนใจคำพูดของคนเหล่านี้ รอยยิ้มอย่างมีความหมายลึกซึ้งกินใจกลับปรากฏที่มุมปากของเขา“ท่านพี่ ประเดี๋ยวข้ามานะ”เซี่ยเชียนฮวันเห็นว่าถึงเวลาอันสมควรแล้ว นางจึงลุกข
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 45
เซี่ยเชียนฮวันขมวดคิ้วมุ่นคนเฝ้าประตูนรกยังไม่ทันมา อ๋องมารพญายมนั่นกลับชิงมาเสียก่อนจนได้แค่เขามาก็รู้เลยว่าไม่ใช่เรื่องดีในขณะที่เซียวเย่หลันปรากฏตัวนั้น โรงน้ำชาที่เดิมทีส่งเสียงครึกครื้น พลันเงียบลงทันใดทุกคนไม่กล้าพูดเสียงดังอีก ต่างพากันกล่าวด้วยความเคารพว่า “คารวะท่านอ๋อง”เซียวเย่หลันเพ่งมองไปที่เซี่ยเชียนฮวันเขาก้าวเท้าเดินมาตรงหน้านาง ดวงตาราวกับคมมีดอันเย็นยะเยือกสามารถสังหารคนได้ เขากล่าวเสียงขรึมว่า “จะขายสาวใช้ผู้นี้ไม่ได้”“ท่านอ๋อง ท่านไม่มีงานราชสำนักทำหรืออย่างไร ถึงได้มาสนใจแม้กระทั่งเรื่องหยุมหยิมของสาวใช้วังหลังเช่นนี้” เซี่ยเชียนฮวันกรอกตามองบนอย่างฮึกเหิมเซียวเย่หลันกล่าว “นางติดตามอวี้เออร์มานานหลายปี แม่ว่านางจะทำผิด คนที่ตัดสินก็ควรเป็นอวี้เออร์กล่าววาจาเช่นนี้ต่อหน้าสาธารณะชน เท่ากับเป็นการตบหน้าเซี่ยเชียนฮวันอย่างโหดร้ายโดยมิต้องสงสัยเลย!นางเป็นถึงพระชายาผู้สูงศักดิ์เชียวนะกลับไม่มีแม้กระทั่งอำนาจลงโทษสาวใช้ผู้หนึ่งคล้ายดั่งว่าซูอวี้เออร์ผู้ที่รูทวารไม่มีหูรูดและถูกส่งตัวไปอยู่ที่อื่นผู้นั้นได้ตำแหน่งพระชายาตัวจริงก็มิปานมุมปากเซี่ยเช
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 46
“เซี่ยเชียนฮวัน เจ้าโวยวายพอแล้วหรือยัง”เซียวเย่หลันขบเขี้ยวเคี้ยวฟันต่อให้จะยากใช้กลยุทธ์ปล่อยเพื่อจับเพียงไหน สตรีผู้นี้ก็ทำเกินไปแล้วจริงๆเซี่ยเชียนฮวันมุมปากยกยิ้มหยัน “จ้านอ๋องเพคะ หม่อมฉันไม่ได้โวยวายนะ สองสามวันมานี้นอกจากพักรักษากาย สิ่งเดียวที่หม่อมฉันตั้งใจทำมากเป็นพิเศษก็เขียนหนังสือหย่าฉบับนี้”“พักรักษากาย? รักษากายจากอะไร! ฮวันฮวัน เจ้าได้รับบาดจิบตรงไหนรึ”เซี่ยเหยียนพอได้ยินดังนั้น ทันใดนั้นเขาก็ตื่นตระหนกขึ้นเขาสังเกตเห็นตั้งแต่แรกแล้วท่าทีการเดินเหินของน้องสาวเขาไม่ค่อยถูกต้องนักเหมือนว่าหลังโดนบิด“ในจวนจ้านอ๋องนี้ แม้ข้าจะได้รับของมาไม่มาก แต่บาดแผลนั้นกลับได้มาไม่น้อย”เซี่ยเชียนฮวันพูดไปด้วย แล้วค่อยๆ ถอดผ้าพันคอไหมที่พันอยู่รอบคอ บาดแผลที่ยังไม่หายดีปรากฏต่อหน้าผู้คนรอยแผลแดงประหนึ่งโลหิตสุด แสดงให้เห็นชัดว่าความทุกข์ที่นางถูกข่มขู่ชีวิต“นี่มันเรื่องอะไรกัน” เซี่ยเหยียนขมวดคิ้วจ้องอย่างกริ้วโกรธ กำหมัดแน่น คุณชายที่ดูสุภาพเรียบร้อยเปลี่ยนไปเป็นประหนึ่งสิงโตที่บ้าเลือด“......”เซียวเย่หลันไม่มีวาจาจะตอบกลับรอยแผลนี้ เขาเป็นคนทำเองจริงๆเซ
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 47
เซี่ยเชียนฮวันเพิ่งจะโยนหนังสือหย่าของนางและเขาออกมาในเมื่อครู่ หันหลังเพียงแวบเดียว นึกไม่ถึงเลยว่าผลตรวจของท่านหมอบอกว่านางตั้งครรภ์เหล่าบรรดาผู้สอดแนมทั้งหลายในเมืองหลวงตาแสดงสีหน้าท่าทางราวกับว่าตนเองไม่เคยสอดแนมเรื่องน่าตื่นเต้นเช่นนี้มาก่อน“ท่านแน่ใจนะว่าไม่ได้วินิจฉัยผิดพลาด น้องสาวข้าตั้งครรภ์อย่างนั้นหรือ” เซี่ยเหยียนไม่อยากจะเชื่อ“ตอบนายท่าน ถึงแม้ว่าข้าน้อยเหมยหรงซีจะไม่ได้มีชื่อเสียงใหญ่โต แต่ก็ตั้งมานานนับยี่สิบปีแล้ว ข้าน้อยมิใช่หมอยาต้มตุ๋นที่ไร้ความสามารถแม้กระทั่งจับชีพจรครรภ์ไม่ได้นะขอรับ”“แล้วที่นางเป็นลมล้มลงไป หรือเป็นเพราะการเคลื่อนไหลของทารกในครรภ์นางอย่างนั้นหรือ”“เป็นเช่นนั้นขอรับ หลังจากที่สตรีตั้งครรภ์ก็มักจะมีอารมณ์แปรปรวน โดยเฉพาะพระชายา พระนางยังปรับตัวกับทารกในครรภ์ไม่ได้ ทางที่ดีพระนางควรพักผ่อนให้มากๆ และควรดื่มโอสถบำรุงครรภ์ให้มากพ่ะย่ะค่ะ…”เซี่ยเชียนฮวันที่นอนสะลึมสะลืออยู่ได้ยินคำพูดของคนข้างกายในใจนางมีเพียงความคิดเดียวแย่แล้วหลายวันที่ผ่านมานี้ ร่างกายของนางบอกเป็นนัยหลายครั้งแล้ว แต่นางกลับไม่อยากเผชิญหน้ากับความจริงนั้น และในที่
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 48
“เขามันก็แค่ไอ้เด็กเวรที่ไร้หัวใจ พร่ำพูดอยู่นั่นแหละว่าเด็กในท้องของเจ้าไม่ใช่ลูกของเขา ข้าโกรธเจียนตายแล้ว ข้าไม่มีคำพูดอะไรดีๆ จะพูดกับเขาแล้ว”อันติ้งโหวโกรธจัดจนด่าสาดเสียเทเสียฮูหยินอันติ้งโหวเห็นเซี่ยเชียนฮวันเอาแต่เงียบ จึงรีบส่งสายตาให้สามีตน “เวลานี้ฮวันฮวันต้องการพักผ่อน เรื่องเล็กเรื่องน้อยพวกนี้พวกเราค่อยตกลงกันทีหลังเถิดเจ้าค่ะ”เซี่ยเชียนฮวันหลับตา พูดขึ้นว่า “ท่านพ่อท่านแม่เชิญกลับไปก่อนเถิดเจ้าค่ะ ข้ารับมือเองได้”“เช่นนั้นเจ้าพักผ่อนดีๆ นะ อย่าไม่สบายใจเป็นอันขาด หากเจ้าคิดว่าอยู่เป็นคู่ต่อกันไปไม่ได้แล้ว ก็แค่กลับจวนโหวเรา อย่าไปทนอารมณ์ผู้อื่น”ฮูหยินอันติ้งโหวแตะมือเซี่ยเชียนฮวัน ลุกขึ้นยืนเดินออกจากห้องไปพร้อมกับอันติ้งโหวเซี่ยเชียนฮวันส่งพวกเขาด้วยสายตา สายตามองไปเห็นของบำรุงมากมายที่อยู่บนโต๊ะ เป็นของที่ท่านทั้งสองนำมาให้สมกับเป็นพ่อแม่แท้ๆ เลยสมมุติว่านางไม่ได้แต่งงานกับเซียวเย่หลันคนเวรตะไลผู้นี้ ตอนนี้นางคงใช้ชีวิตกินอยู่สุขสบายเป็นคุณหนูใหญ่เสียดายที่ชีวิตไม่มีคำว่าสมมุติเซี่ยเชียนฮวันถอนหายใจ นวดไปที่ท้องน้อยเบาๆ หลับตานึกว่าจะทำอย่างไรต่อไป
บทล่าสุด
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 514
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 513
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 512
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 511
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 510
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 509
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 508
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 507
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 506
