แชร์

บทที่ 464

ซูหนานกำลังคุยกับผู้นำตระกูลซู ทั้งคู่นับว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องที่ห่างกันรุ่นนึง แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคต่อความสัมพันธ์อันแนบแฟ้นของพวกเขา

ชายชุดดำคนหนึ่งเดินเข้ามา

เขาเดินมาตรงหน้าของทั้งคู่ แล้วพูดด้วยความนอบน้อม "นายท่าน นายน้อยซู นายน้อยแห่งตระกูลจ้านมาพบครับ"

"เชิญเขาเข้ามา"

ชายหนุ่มรับคำด้วยท่าทีนอบน้อมเล็กน้อย แล้วหมุนตัวเดินออกไป

ซูหนานชี้ไปที่ซองเอกสารสีเหลืองที่วางอยู่บนโต๊ะ "จ้านหยินมาเอาของครับ"

"การที่เขามาด้วยตัวเอง ก็เท่ากับมาหาฉัน"

ผู้นำตระกูลซูเรียกคนรับใช้ สั่งให้คนรับใช้ชงชา เตรียมผลไม้สำหรับแขก

ปกติแล้วเขามักจะใช้อำนาจของตระกูลตัวเองเพื่อช่วยเหลือซูหนาน ไม่สิ ช่วยจัดการธุระให้จ้านหยิน ซึ่งจ้านหยินเองก็รู้ดีอยู่แก่ใจ การที่เขามาถึงที่นี่ด้วยตัวเอง ก็เพื่อมาขอบคุณเขาเป็นแน่แท้

"จ้านหยินอยากมาเจอพี่ตั้งนานแล้ว แต่เพราะพี่ยุ่งมาก ส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยอยู่บ้าน เขาก็เลยไม่มีโอกาส"

"เขาเป็นเพื่อนของนาย ก็ย่อมเป็นเพื่อนของพี่ด้วยเหมือนกัน ระหว่างเพื่อนก็ต้องช่วยเหลือกัน ไม่ต้องเกรงใจขนาดนั้น นายพิสูจน์คุณค่าของตัวเองแล้วตอนที่อยู่จ้านซื่อกรุ๊ป พี่ดีใจแทนจริงๆ"

ผู้นำตระกูลซ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status