แชร์

บทที่ 465

ผู้เขียน: กู่หลิงเฟย
"ตื๊ด ๆ ๆ ๆ..."

โทรศัพท์ของผู้นำตระกูลซูดังขึ้น

หลังจากกดรับสาย เขาก็พูดอย่างรู้สึกผิด "นายน้อยจ้าน ผมมีเรื่องด่วนต้องออกไปจัดการ คงต้องขอตัวก่อน"

จ้านหยินรีบลุกขึ้นยืน

"ซูหนาน นายดูแลนายน้อยจ้านให้ดีๆแทนพี่ด้วย"

ผู้นำตระกูลซูกำชับน้องชายประโยคนึง แล้วออกไป

เมื่อผู้นำตระกูลซูออกไปแล้ว ซูหนานจึงพาจ้านหยินไปที่บ้านของเขา จากนั้นจ้านหยินก็นั่งฟังแม่ซูบ่นให้ฟังทั้งคืนว่าซูหนานอายุอานามก็ตั้งเท่าไหร่แล้ว แต่ยังไม่มีแฟน

กว่าจะออกจากบ้านตระกูลซูได้ลำบากแทบแย่ จ้านหยินก็พูดกับซูหนานว่า "ครั้งหน้าถ้าแม่นายอยู่บ้าน ไม่ต้องเรียกให้ฉันเข้าไปนั่งในบ้าน"

ซูหนานหัวเราะคิกคัด "ฟังเข้าหูซ้าย ทะลุออกหูขวาก็พอ"

"นายกับคุณเซินดูตัวกันเป็นยังไงบ้าง? ไม่ได้บอกที่บ้านหรอ?"

"มีผู้นำที่รู้ ส่วนคนอื่นไม่ได้บอก เกรงว่ายังพูดไม่ทันจบคำ พวกเขาจะแห่ไปเตรียมขบวนขันหมาก เดี๋ยวจะทำเอาคุณเซินตกใจกลัวซะเปล่าๆ"

จ้านหยินตบบ่าของเขาอย่างเห็นใจ "ถ้าชอบ ก็พยายามหน่อย ลงจากคานได้ก็สบายแล้ว"

"พอลงจากคาน ก็จะเร่งให้มีลูกอีก พอมีลูก ก็จะให้มีคนที่สองสามต่อ พวกผู้ใหญ่น่ะไม่เคยหยุดจู้จี้หรอก"

ซูหนานไม่เชื่อเลยว่าหากตั
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 466

    เขามีความตั้งใจแบบนั้น ไห่ถงก็ดีใจ แต่เธอก็ขอปฏิเสธอยู่ดีตอนที่จ้านหยินรีบร้อนอยากจะพูดอะไรสักอย่าง เธอที่ใช้มือนึงกอดดอกไม้ อีกมือนึงโอบรอบคอของเขา ดึงศีรษะของเขาให้เข้ามาเบื้องหน้าของเธอ แล้วกระซิบว่า "ในบ้านห้ามวางดอกไม้เยอะเกินไป ไม่งั้นเจ้าของจะหลายใจมากขึ้นเรื่อยๆ"พูดจบเธอยังไม่วายตบหน้าอกจ้านหยินเบาๆ บอกเป็นนัยว่า ห้ามหลายใจจ้านหยิน "..."มีความเชื่อแบบนี้ด้วยหรอ?วันไหนต้องถามซูหนานหน่อยไห่ถงขึ้นรถของเขาจ้านหยินก็กลับขึ้นรถตัวเองเหมือนกัน เขาสตาร์ทรถพร้อมกับถามเธอว่า "หยางหยางเป็นยังไงบ้าง?""ยังไม่ได้หายบวมซะทีเดียว เมื่อคืนไข้ขึ้น ร้องไห้ทั้งคืน เช้านี้ไข้ลดลงแล้ว แล้วก็คงร้องไห้จนเหนื่อยถึงได้หลับไปในอ้อมกอดของพี่สาวฉัน"พอพูดถึงหยางหยาง จิตใจที่แจ่มใสของไห่ถงก็มัวหมองลง"จ้านหยิน"ไห่ถงเบนศีรษะไปมองเขา แล้วว่า "สมมติ ฉันบอกว่าสมมตินะ อีกหน่อยถ้าสมมติว่าพวกเราก็มีลูก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไม่ว่าความสัมพันธ์ของเราจะเปลี่ยนไปยังไง ก็ห้ามเอามาลามทำร้ายลูกด้วยเด็ดขาด ได้ไหม?"จ้านหยินเบรครถทันควันเขาก็เบนหน้ามามองไห่ถงเช่นกันสองสามีภรรยาประสานสายตากัน ต่างคนต

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 467

    หลังจากที่จ้านหยินจอดรถเรียบร้อยแล้ว ก็นึกเรื่องหลักฐานโอนย้ายทรัพย์สินของโจวหงหลินขึ้นมาได้ จึงเรียกไห่ถงที่กำลังจะลงจากรถ"ผมไปขอให้เพื่อนช่วยสืบเรื่องที่โจวหงหลินโอนทรัพย์สิน เพื่อนของผมลงแรงไปมาก ส่งหลักฐานมาให้ผมตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ผมวางไว้เบาะหลังรถ อยู่ในซองเอกสารสีเหลือง""เพื่อนของคุณทุ่มแรงมากจริงๆ ไม่ทันไรก็ช่วยรวบรวมหลักฐานได้แล้ว"นอกจากความซาบซึ้งใจที่ไห่ถงมีต่อเพื่อนคนนั้นแล้วยังมีความสงสัยอยู่ดี อยากจะรู้จักซะจริงเธอยังนึกว่าต้องใช้เวลานานมากกว่าจะรวบรวมหลักฐานได้ซะอีก เพราะยังไงซะโจวหงหลินก็ไม่ได้โอนเอาตอนนี้ แต่เริ่มทำมาตั้งนานแล้วแต่ระยะเวลาแค่หนึ่งวัน อีกฝ่ายก็รวบรวมหลักฐานมาได้"จ้านหยิน เพื่อนคุณคนนั้นไม่เปิดสำนักงานนักสืบนี่น่าเสียดายมากเลยนะ"เมื่อไห่ถงลงจากรถ ก็เปิดประตูเบาะหลังออก หยิบซองเอกสารสีเหลืองที่วางไว้บนเบาะหลังขึ้นมา"ในตระกูลของเขามีคนทำงานเกี่ยวกับสืบข่าวโดยเฉพาะอยู่ พวกเขามีเส้นสายเยอะ แล้วก็ทำงานดีมาก"เครือข่ายข้อมูลของตระกูลซูครอบคลุมอยู่กว้างขวาง แล้วกวนเฉิงก็เป็นรังเดิมของตระกูลซู เครือข่ายข้อมูลในกวนเฉิงก็เลยยิ่งแข็งแกร่งขึ้นไปอีก

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 468

    “ป้าเหลียงคะ พี่ฉันและหยางหยางกว่าจะหลับตาลงได้ไม่ง่ายเลย ดังนั้นอย่าเพิ่งปลุกพวกเขาเลยค่ะ รอพวกเขาตื่นก่อนแล้วค่อยทำโจ๊กเสิร์ฟค่ะ”ป้าเหลียงพยักหน้า "รับทราบค่ะ"สามคนทานอาหารร่วมกัน ไห่ถงชงกาแฟสำเร็จรูปหนึ่งแก้วดื่ม เพื่อทำให้ตัวเองรู้สึกกระปรี้กระเปร่าหลังจากที่ป้าเหลียงกินอิ่มแล้ว ก็ออกจากร้านอาหาร จ้านหยินคว้าช่วงเวลานี้เอื้อมมือไปคว้ามือข้างหนึ่งของไห่ถง"ถงถง"จ้านหยินพูดอย่างอบอุ่น "คุณอยู่บ้านและพักผ่อนนะ ฉันจะไปได้"ไห่ถงจับมือเขาและปลอบโยน "ฉันไม่เป็นไรค่ะ ดื่มกาแฟแก้วหนึ่งก็อิ่มแล้ว นอกจากนี้ไปหาตระกูลเหรินนั่น อาจมีปากมีเสียงกันได้ และคุณก็ทะเลาะกับคนไม่เก่งเท่าฉัน หรืแม้กระทั่งพี่ๆ น้องๆ ของคุณก็เถียงไม่ทันโจวหงอิงค่ะ”พวกเขาล้วนเป็นสุภาพบุรุษ ดังนั้นการมีปากมีเสียงกับคนอื่นจึงส่งผลไม่ดีต่อภาพพจน์“ฉันเป็นน้าของหยางหยาง และหยางหยางถูกพวกเขารังแกแบบนั้น ฉันต้องไปทวงคืนความยุตธรรมให้เขา เมื่อวานหยางหยางเป็นลมและฉันสนใจหยางหยางเท่านั้น ฉันไม่มีเวลาไปจัดการกับครอบครัวเริ่น ตอนนี้ หยางหยางดีขึ้นเล็กน้อยแล้ว ฉันก็มีกะจิตกะใจที่จะไปคิดบัญชีกับพวกเขาแล้ว”จ้านหยินมองเธอ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 469

    ตอนที่ไห่ถงรู้สึกไม่สบายใจนั่นเอง ซางเสี่ยวเฟยพูดด้วยน้ำเสียงที่สงบมากและถามไห่ถง "ไห่ถง คุณแม่ของฉันจะกลับบ้านมาในตอนเที่ยงนี้ ฉันขอไปรับหยางหยางมาเล่นที่บ้านได้ไหม?"ซางเสี่ยวเฟยจำหน้าคุณน้าของตัวเองไม่ได้ แม้ว่าเธอจะดูรูปถ่ายแล้วก็ไม่สามารถแยกแยะได้ จากคำพูดของไห่ถงเด็กๆ จะน่ารักมากเมื่อตอนยังเล็กอยู่ถ้าหยางหยางเหมือนคุณน้า แม้ว่าจะมีความคล้ายคลึงกันเพียงเล็กน้อย เธอก็จะไม่ปล่อยออกผ่าน เธอต้องการพาหยางหยางไปให้คุณแม่ของเธอดูซางเสี่ยวเฟยจำได้ว่าเธอต้องการสนิทกับไห่ถงอย่างแปลกประหาก ตอนที่เจอเธอครั้งแรกตอนที่เห็นหยางหยางก็ตกหลุมรักทันทีหากหยางหยางเป็นลูกหลานของคุณน้า นี่อาจอธิบายได้ว่าทำไมเธอถึงตกหลุมรักหยางหยางตั้งแต่แรกเห็นเธอไม่เคยเห็นเด็กน้อยตัวใหญ่เท่าหยางหยางมาก่อน แต่มีเพียงหยางหยางเท่านั้นที่ทำให้เธอชอบทันที เพื่อแค่มองแวบเดียวเท่านั้น เธอหวังว่าเธอจะสามารถแย่งหยางหยางมาเป็นหลานชายของเธอได้ และซื้อของเล่นให้เขาโดยไม่ต้องเกรงใจ และหวังว่าจะสามารถเปิดโรงงานผลิตของเล่นให้หยางหยางล่นโดยเฉพาะและจะทำแบบนั้นเช่นเดียวกับไห่ถงด้วยในฐานะชางเสี่ยวเฟยคืออะไรกัน รอบตัวไม่เคย

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 470

    “อืม ครอบครัวของพวกเขาเป็นครอบครัวใหญ่น่ะ เสี่ยวเฟยขอบใจนะ”ซางเสี่ยวเฟยได้ยินว่าสามีของไห่ถงได้พาพรรคพวกไปช่วยเหลือด้วยก็รู้สึกโล่งใจและพูดว่า "ไห่ถง สามีของเธอใช่ที่แต่งงานแบบสายฟ้าแลบหรือเปล่า? เขาใช้ได้เลยนะ เมื่อมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับพวกเธอ ก็มีเขาอย่างน้อยที่เต็มใจที่จะช่วยเหลือ"ไม่เหมือนกับสามีของไห่หลิงที่รู้จักกันมาสิบสองปีทำอะไรได้บ้าง?เมื่อเทียบกับสามีของไห่ถงที่แต่งงานแบบสายฟ้าแลบ“ตามนั้นแล้วกัน คราวนี้ฉันออกหน้าแล้ว แต่คราวหน้าถ้าเจอกับปัญหาอะไรมาต้องบอกฉัน ไม่งั้นจะไม่ถือว่าฉันเป็นเพื่อนเธอแล้ว ช่วยส่งที่อยู่พี่เธอมาให้ฉันด้วย ฉันจะไปบ้านพี่เธอ เพื่อดูหยางหยางหน่อย”ไห่ถงไม่ได้ปฏิเสธคำขอของเธอหลังจากวางสายแล้ว ไห่ถงก็ส่งที่อยู่ของพี่เธอไปให้ซางเสี่ยวเฟยจ้านหยินเงี่ยหูฟังบทสนทนาระหว่างไห่ถงกับซางเสี่ยวเฟยเมื่อจ้านหยินรู้ว่าซางเสี่ยวเฟยต้องการนำคนมาด้วย เขาก็กำพวงมาลัยไว้แน่นหากซางเสี่ยวเฟยมา ตัวตนของเขาจะถูกเปิดเผยเขาไม่ต้องการที่จะเปิดเผยแบบนั้น กลัวว่าไห่ถงยังไม่ได้เตรียมใจและเป็นเรื่องยากที่จะยอมรับ นอกจากนี้จะทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับภรรยาสั่นคล

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 471

    อาจเป็นไปได้ว่า ซางเสี่ยวเฟยไม่สามารถจินตนาการได้ว่าน้าของเธอหน้าตาเป็นอย่างไรเมื่อเธอโตขึ้นไห่ถงคิดว่าหลังจากกลับจากครอบครัวเหรินแล้ว เธอจะเริ่มวาดภาพคุณน้าซางตอนโต และมันจะคล้ายกับพี่เธอมากไหม?“ถ้าพูดแบบนี้ งั้นแม่ของคุณเป็นน้าของคุณหนูซางเหรอ?”จ้านหยินคิดออกเพียงสองคำ: น้ำเน่า!น้ำเน่าเกินไปแล้ว!เรื่องน้ำเน่าเช่นนี้เกิดขึ้นกับภรรยาของเขายิ่งกว่านั้นชางเสี่ยวเฟยสารภาพรักกับเขาอย่างเปิดเผ ยและไล่ตามจีบเขา แถมไห่ถงยังช่วยชางเสี่ยวเฟยจีบเขาอีกด้วยหากไม่ใช่เพราะเขาสวมแหวนและโชว์ซางเสี่ยวเฟยเห็น ซางเสี่ยวเฟยก็คงคอยรบกวนเขาอยู่ทุกวัน ซึ่งมันทำให้เขารำคาญมากตอนแรกวางแผนที่จะสั่งสอนบทเรียนหนักๆ กับชางเสี่ยวเฟย แต่ใครจะรู้ว่าชางเสี่ยวเฟยและไห่ถงเป็นเพื่อนกัน ดังนั้นเขาไม่สามารถทำอะไรได้เลยคนที่คปฏิบัติต่อไห่ถงด้วยใจจริง เขาต้องตอบแทนอย่างดีเป็นพิเศษพวกขยะตระกูลไห่เพิ่งหายหน้าหายตาไปและไม่มีปัญหากับไห่ถงอีก เพราะจากเขาและชางเสี่ยวเฟยลงมือจัดการตระกูลไห่ไม่รู้ว่าคนที่อยู่เบื้องหลังไห่ถงคือเขา เพราะคิดว่าเป็น ซางเสี่ยวเฟย ดังนั้นพวกเขากลัวตัวตนของซางเสี่ยวเฟย และทำให้พวกเขาส

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 472

    แต่ต้องทวงความยุติธรรมให้กับหยางหยาง ที่อยู่ตรงหน้าก่อนเรื่องตามหาคนควรจะเลื่อนออกไปสักพักก่อน เนื่องจากเขาจะไปที่เมือง A เพื่อเข้าร่วมงานแต่งงานขอเย่จวินโป๋และมู่ชิงเร็วๆ นี้อีกยังไงซะ ถ้าเลื่อนได้สักระยะหนึ่งก็แค่จะล่าช้าอีกนิดเขาต้องการสารภาพกับไห่ตงก่อนที่คุณนายซางจะเห็นเขาก่อนหวังว่า......ท่าทีของไห่ถงจะไม่ควรรุนแรงเกินไปเขาไม่มีความรู้สึกอะไรกับเธอในตอนแรก และปกปิดตัวตนของเขาเพื่อทดสอบนิสัยของเธอ ซึ่งเขาคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติด้วยฐานะของเขา ใครจะรู้ได้ยังไงว่าผู้หญิงที่เข้ามาหาเขานั้นทำเพื่อเงินหรือเพื่อตัวเขา?ตอนนี้ นิสัยของไห่ถงรวมถึงวิธีการรับมือกับสิ่งต่าง ๆ ความมั่นใจ การไม่ยอมแพ้และการพึ่งพาตนเองนั้นน่าดึงดูดใจสำหรับเขามาก และเขาก็ถูกเธอดึงดูดอย่างไม่รู้ตัวหลังจากซางเสี่ยวเฟยวางสายจากไห่ถงแล้ว ก็สั่งรีบคนรับใช้ทันทีว่า "ป้าเฟิง ช่วยเตรียมอาหารบำรุงมาให้หน่อยนะคะ อาหารที่เหมาะกับเด็กน้อยกินค่ะ และฉันอยากจะเอาไปให้คน"ป้าเฟิงถามว่า “คุณหนูคะ หนูน้อยคนนั้นอายุเท่าไหร่?”"สองขวบกว่าค่ะ"“เด็กน้อยอายุ 2 ขวบนิดๆ ไม่จำเป็นต้องทานอาหารบำรุงค่ะ หากไม่เจ็บป่วย”ป้

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 473

    คุณนายซางงุนงงเมื่อได้ยินสิ่งนี้ "จ้านหยินมีเจ้าของแล้ว?"“เขาแต่งงานแล้วและปฏิบัติต่อภรรยาเป็นอย่างดี เอาใจใส่และปกป้องเธอ พี่ชายเองก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าภรรยาของเขาคือใคร”คุณนายซาง "....ถ้าเข้ามีเจ้าของแล้ว ลูกก็ตัดใจนะ เขาไม่ได้เป็นของลูก แต่มันเป็นความปรารถนาของลูกเองมาโดยตลอด"คุณนายซางชื่นชมจ้านหยินมาก และเธอก็รู้ว่าจ้านหยินไม่ชอบลูกสาวเธอลูกสาวอยากลองดูหากหลังชนกำแพงแล้วก็จะยอมแพ้"คุณแม่ หนูมีข่าวดี"ซางเสี่ยวเฟยไม่ต้องการพูดถึงจ้านหยินกับแม่อีก แค่พูดถึงหนึ่งครั้งก็ทำให้ใจเธอปวดร้าวหนึ่งครั้งชายที่รักมาหลายปี จู่ๆ ก็รู้ว่าเขาก็แต่งงานแล้ว และเธอก็เกือบจะกลายเป็นเมียน้อย และที่เธอปล่อยมือ แล้วบอกว่าไม่เจ็บก็โกหกตอนนี้เธอพยายามอย่างดีที่สุดที่จะไม่พูดถึงจ้านหยิน เพื่อหลีกเลี่ยงความรู้สึกเจ็บปวด“เรื่องอะไร? แม่จะถึงบ้านแล้ว รอแม่ถึงบ้านก่อนค่อยคุยกัน?”“หนูคิดว่าสิ่งที่แม่มีความสุขที่ได้ยินตอนนี้ เพราะนี่คือเบาะแสใหม่เกี่ยวกับน้า”แน่นอนว่าสีหน้าของคุณนายซางตึงเครียดขึ้น และถามอย่างประหลาดใจ "เสี่ยวเฟย ลูกเจอเบาะแส? ตอนนี้น้าอยู่ที่ไหน?"“ไห่ถงเพื่อนของหนู ซึ่งเคยข

บทล่าสุด

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1309

    "ฉันคิดว่าคุณนายลู่ถ่ายรูปคุณหนูหยูและแสดงให้พี่สาวดูโดยตั้งใจ เพื่อทดสอบว่าเธอมีความรู้สึกกับตงหมิงหรือไม่ อย่างไรก็ตาม ผลก็คือเธอไม่มีความคิดนั้นอย่างแน่นอน เธอไม่เคยคิดอะไรกับตงหมิงเลย ตอนนี้เธอหมกมุ่นอยู่กับร้านอาหารเช้าและต้องการเพียงแค่ประกอบอาชีพและหาเงิน"จ้านหยินก็มองไห่หลิงออกเช่นกัน"ถ้าเธอมีความคิดอะไรกับตงหมิง คุณนายลู่คงจะไม่ยอมให้เธอเปิดร้านที่นั่นต่อไป"ไห่ถงเห็นด้วยกับสิ่งที่สามีของเธอพูดคุณนายลู่กำลังทดสอบพี่สาวของเธอ พี่สาวของเธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย แต่ไม่เป็นไร เธอจะได้ไม่ได้รับผลกระทบ"ที่รัก คุณคิดว่าฉันควรบอกเรื่องพวกนี้กับพี่สาวของฉันไหม?""คุณนายลู่คงทำอะไรไม่ได้ แสดงให้เห็นว่าเธอเพียงสงสัยเช่นเดียวกับเรา แต่ไม่สามารถพิสูจน์ได้ คุณไม่จำเป็นต้องพูดอะไรกับพี่สาวของคุณ ฉันแค่ต้องคุยกับตงหมิงและบอกเขาว่าอย่าไปทานอาหารเช้าที่บ้านพี่สาวของเราในอนาคต"จ้านหยินบ่นให้เพื่อนๆ ฟังว่าครอบครัวของเขาไม่ได้เตรียมอาหารเช้าไว้ ลู่ตงหมิงต้องรีบไปร้านกินได้ไม่อั้นแต่เช้าเพื่อทานอาหารเช้าในวันหยุดสุดสัปดาห์ใช่ไหม"ตกลง"หลังจากจ้านหยินกินและดื่มจนอิ่มแล้ว ไห่ถงก็ยิ้มและถา

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1308

    ไห่ถงรู้สึกโชคดีอีกครั้ง เธอได้แต่งงานกับผู้ชายที่แม้จะแสดงอาการงอแงเล็กน้อยเป็นครั้งคราว แต่เขาก็ปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดี เขาไม่เคยใช้ความรุนแรงในครอบครัวกับเธอ และเขาไม่ต้องกังวลว่าเขาจะนอกใจด้วยกุญแจสำคัญอยู่ที่การเลี้ยงดูของเขา บ้านสามีที่่ใจกว้างและมีเมตตาอย่างแม่สามีตระกูลจ้าน เป็นสิ่งที่หาได้ยากในตระกูลที่ร่ำรวยเมื่อคิดย้อนกลับไปเมื่อคุณยายจ้านบอกกับเธอว่าเธอช่วยชีวิตอีกฝ่ายไว้และจะไม่แนะนำหลานชายที่ไม่ดีให้เธอรู้จักที่จริงแล้ว หลานชายทุกคนในครอบครัวของหญิงชราอย่างเธอนั้นนั้นดีมากจ้านหยินเป็นหลานชายคนโต และหญิงชราก็เลือกที่จะจับคู่เธอกับหลานชายที่ดีที่สุด"คุณนายลู่ได้ช่วยประธานลู่หาภรรยาที่เหมาะสมแล้ว เธอคือคุณหนูหยูหยินหยิน ทั้งสาว สวย และดูเฉลียวฉลาดและมีความสามารถ เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นคนที่อยู่ในแวดวงชั้นสูงมายาวนาน ความมั่นใจและรัศมีแห่งความสง่างามที่แผ่ออกมาจากทุกการเคลื่อนไหว ท่าทางของเธอบ่งบอกว่าเธอมาจากภูมิหลังที่ร่ำรวยหรือสูงศักดิ์ นั่นสามารถทำให้คุณนายลู่ชอบเธอได้โดยไม่ต้องลำบากอะไร""ฉันรู้"จ้านหยินพูดขณะกิน "เป็นเพราะคุณนายลู่เลือกภรรยาที่เหมาะสมกับตงหมิง

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1307

    "ไม่ต้องพูดถึงว่าเราทุกคนต่างก็มีสิ่งที่ต้องทำ แม้ว่าในอนาคตเราจะเกษียณ เราก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าเราจะตื่นขึ้นทุกวันและพบกันเมื่อเราลืมตาขึ้น"มีคนตื่นก่อนเสมอ และมีคนตื่นทีหลังเสมอจ้านหยินรู้ว่าเขาสร้างปัญหาโดยไม่มีเหตุผล"ป้าเหลียงบอกว่าคุณยังไม่ได้กินข้าว คุณหิวไหม ออกไปกินข้าวกันเถอะ ฉันจะอยู่กับคุณ"ไห่ถงรู้ว่าการยืดเวลาการสนทนาออกไปอาจทำให้เกิดความตึงเครียดระหว่างพวกเขามากขึ้นหลีกเลี่ยงการทะเลาะเบาะแว้ง เพราะอาจทำให้ทั้งคู่โกรธกันได้"อืม"จ้านหยินพยักหน้าแล้วปล่อยภรรยาที่รักของเขาจากอ้อมแขนไห่ถงดึงเขาออกมาป้าเหลียงเตรียมอาหารเช้าของจ้านหยินไว้บนโต๊ะอาหารแล้วนายน้อยชอบทำตัวจุกจิกจู้จี้ แต่ต่อหน้านายหญิง เขามักจะต้องก้มหัวและประนีประนอมอยู่เสมอป้าเหลียงไม่กังวลเลยว่าอาหารเช้าที่เธอทำจะเสียเปล่า"ทำไมคุณไม่พาหยางหยางมาล่ะ?"จ้านหยินทานอาหารเช้ากับภรรยา และอารมณ์ของเขาก็ดีขึ้น เขาเลิกทำหน้าเย็นชาและถามถึงเจ้าตัวน้อย"พี่สาวของฉันบอกว่าวันนี้เธอจะปิดร้านเร็วและปล่อยให้หยางหยางเล่นในร้าน เธอจะพาหยางหยางกลับบ้านเร็วๆ นี้ จ้าน...ที่รัก พาหยางหยางมาอยู่ที่นี่กันเถ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1306

    "เมื่อไหร่คุณยายจะกลับมา? ฉันคิดถึงเธอมาก"ไห่ถงคิดถึงวันที่คุณยายจ้านเคยอยู่ที่นี่มากป้าเหลียงพูด: "เมื่อฉันรู้ตัวว่าต้องเตือนนายหญิง มันก็สายเกินไปเสียแล้ว คุณผลักประตูเปิดและเดินเข้าไปแล้ว"ไห่ถงถอนหายใจอีกครั้งและพูดว่า "ฉันจะไปล้างมือ"เธอล้างมือสองครั้งด้วยสบู่และกลับไปที่ห้องที่เธอเคยอยู่ เธอหยิบชุดเสื้อผ้าที่สะอาดจากตู้เสื้อผ้า เปลี่ยนชุด แล้วกลับไปที่ห้องนอนใหญ่"ที่รัก ฉันล้างมือและฆ่าเชื้อสองครั้ง ฉันยังเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีขนแมวติดตัวของฉัน"ไห่ถงเดินไปข้างหลังจ้านหยิน และขณะที่เธอพูด เธอก็เอื้อมมือไปโอบรอบเอวของเขา"ที่รัก ฉันขอโทษ ฉันลืมไปจริงๆ ว่าฉันกำลังอุ้มแมวอยู่เมื่อกี้ จริงๆ แล้วพวกมันน่ารักมาก คุณให้ฉันเลี้ยงพวกมัน และพวกมันก็มีค่าสำหรับฉันทั้งหมด คุณพูดว่า ถ้าฉันให้หญ้าคุณหนึ่งกำมือ คุณจะถือว่ามันเป็นสมบัติ ในทำนองเดียวกัน ไม่ว่าคุณจะให้อะไรกับฉัน ฉันก็จะรักมันมาก"จ้านหยินไม่หันหลังกลับและปล่อยให้เธอโอบเอวของเขาเขากล่าว: "ฉันตื่นมาแล้วไม่เห็นคุณ ฉันถามป้าเหลียงแล้วเธอก็บอกว่าคุณออกไปแต่เช้า ฉันรู้สึกเหมือนถูกคุณทิ้งเอาไว้ข้างหลัง เมื่อคุ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1305

    ไห่ถงก้มตัวลงและอุ้มแมวขึ้นมา"นายหญิง คุณไปง้อนายน้อยก่อนเถอะ นายน้อยเพิ่งตื่นและยังไม่ได้กินข้าว"ป้าเหลียงรู้สึกไร้เรี่ยวแรงเมื่อจู่ๆ นายน้อยของเธอกลายเป็นคนคิดเล็กคิดน้อยถ้าเธอไม่มาทำงาน เธอคงไม่รู้ว่านายน้อยจะมีด้านที่คิดเล็กคิดน้อยเช่นนี้ไห่ถงลูบแมวแล้วถามป้าเหลียง: "ป้าเหลียง คุณต้องบอกฉันว่าทำไมเขาถึงโกรธ ฉันถึงจะง้อได้ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย"ป้าเหลียงกระซิบ: "ฉันเดาว่านายน้อยคงโกรธที่คุณออกไปข้างนอกแต่เช้าในวันหยุดสุดสัปดาห์ นายน้อยพักผ่อนที่บ้านและหวังว่านายหญิงจะอยู่กับเขา"ไห่ถง: "... ฉันแค่ไปช่วยงานพี่สาวของฉัน แม้ว่าจะเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่โรงงานหลายแห่งไม่มีวันหยุดและยังต้องทำงาน ดังนั้นร้านอาหารเช้าของน้องสาวฉันจึงยังคงยุ่งมาก ฉันออกไปเร็วแต่ก็กลับมาเร็วเช่นกัน ฉันยังกลับมาก่อน 10 โมง"เธอไม่เคยคิดว่าจ้านหยินจะกลายเป็นคนใจแคบเพราะเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ป้าเหลียงก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรเหมือนกัน"ฉันจะเข้าไปง้อเขา"ไห่ถงซึ่งรู้ดีว่าสามีของเธอเป็นคนแบบไหน เดินเข้าไปในห้องอย่างช่วยไม่ได้พร้อมกับแมวของเธอในอ้อมแขนหลังจากที่เธอผลักประตูเปิดและเข้าไป ป้าเหลียงก็จำ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1304

    ขณะที่ยุ่งอยู่ตรงนี้ จ้านหยินก็ตื่นขึ้นตามปกติ ก่อนที่เขาจะลืมตา เขาหันข้างและเหยียดแขนยาวของเขาออกไปเพื่อกอดภรรยาที่รักของเขา แต่สุดท้ายก็คว้าลมนั่นคือตอนที่เขาลืมตาขึ้นแน่ล่ะ ไห่ถงไม่อยู่ในห้องอีกต่อไปเมื่อมองดูท้องฟ้าภายนอก พระอาทิตย์กำลังขึ้นสูงจ้านหยินหันกลับมาและหยิบโทรศัพท์จากโต๊ะข้างเตียงเพื่อดูเวลา"ตอนนี้เก้าโมงแล้ว!"จู่ๆ เขาก็ลุกขึ้นนั่งแม้กระทั่งในวันหยุดสุดสัปดาห์ เขาก็ไม่เคยเข้าตื่นสายขนาดนี้มาก่อนบางทีอาจเป็นเพราะว่าเขากลับบ้านดึกเมื่อคืนก่อนเขารีบอาบน้ำและเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าลำลอง โดยตั้งใจเลือกชุดที่ไห่ถงซื้อมาให้เขาเมื่อเขาเปิดประตู เขาก็เห็นป้าเหลียงกำลังนั่งอยู่บนโซฟา อุ้มแมวตัวหนึ่งไว้และดูทีวี เมื่อได้ยินเสียงประตูเปิด เธอจึงหันไปมองเขา จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนพร้อมรอยยิ้ม “นายน้อย คุณตื่นแล้ว คุณอยากกินอาหารเช้าไหม?”"ตอนนี้เก้าโมงกว่าแล้ว"จ้านหยินบ่นพึมพำขณะเดินออกไป“ถึงจะเก้าโมงกว่าแล้ว ก็ยังควรกินอะไรนะ นายหญิงได้สั่งเราไว้ก่อนที่เธอจะออกไป ให้เตือนนายน้อยว่าควรกินอาหารเช้าเมื่อเขาตื่นนอน”"นายหญิงของคุณอยู่ที่ไหน? เธอตื่นและออกไปข้างนอกตั้ง

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1303

    หยูหยินหยินก็ไม่ได้โกรธเช่นกันเธอและลู่ตงหมิงรู้จักกันมาเป็นเวลานานแล้ว แต่พวกเขาแทบจะไม่ได้พูดคุยกันเลย ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่าพวกเขาไม่ได้รู้จักกันดีนักเขาไม่รู้เกี่ยวกับอดีตของเธอ ก็ถือเป็นเรื่องปกติ"คุณหนูหยู นี่อาหารเช้าของคุณ"หลังจากไห่หลิงทำอาหารเช้าให้หยูหยินหยินแล้ว เธอก็เอามาวางไว้ตรงหน้าเธอ ด้วยรอยยิ้ม เธอกล่าวกับหยูหยินหยินว่า "คุณหนูหยู ทานให้อร่อยนะคะ"หยูหยินหยินตอบด้วยรอยยิ้มไห่หลิงกลับไปที่นั่งและนั่งลง"พี่ คุณเจอเธอเมื่อไหร่?"ไห่ถงกระซิบกับพี่สาวของเธอ"คุณนายลู่แวะมาวันก่อนและเข้ามานั่งคุยกับฉัน ขณะที่คุยกับฉัน เธอบอกฉันว่าเธอต้องการจับคู่คุณหนูหยูกับประธานลู่ และแสดงรูปถ่ายของคุณหนูหยูให้ฉันดู ฉันก็เลยจำเธอได้"ไห่หลิงตอบน้องสาวของเธอด้วยเสียงต่ำและกระซิบ: "เห็นไหม พวกเขาเข้ากันได้อย่างสมบูรณ์แบบ คุณหนูหยูก็ให้ความรู้สึกสบายใจมากเช่นกัน โดยไม่มีความรู้สึกห่างเหินแบบทายาทเศรษฐี"ไห่ถงมองน้องสาวอย่างละเอียด จากนั้นก้มหัวลงเพื่อกินบะหมี่และกระซิบว่า "เข้ากันได้ดีทีเดียว"ป้าเคยพูดว่าคุณนายลู่เข้ากับคนยากมากจ้านหยินก็พูดเช่นกันเนื่องจากคุณนายลู่ม

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1302

    เขาไม่มีอะไรจะคุยกับไห่ถงมากนักและด้วยไห่ถงที่อยู่ที่นี่ ลู่ตงหมิงและไห่หลิงก็ไม่ได้พูดอะไรมากนักลูกค้าก็เริ่มทยอยเข้ามาเพื่อกินเกี๊ยวนึ่ง ผู้ช่วยร้านเป็นคนจัดการรับออเดอร์ พนักงานจะเสิร์ฟอาหารเช้าให้พวกเขาแทนไห่หลิงซึ่งเป็นเถ้าแก่เนี้ยเองเธอสามารถนั่งลงในที่เดิมและกินบะหมี่ต่อไปได้"พี่ลู่"คำว่าพี่ลู่นั้น ทำให้ลู่ตงหมิงหมดความอยากอาหารทันทีพี่น้องไห่มองไปที่หญิงสาวสวยที่เปิดประตูกระจกและเดินเข้ามา ไห่ถงไม่เคยรู้จักหยูหยินหยิน แต่ไห่หลิงเคยเห็นภาพของหยูหยินหยิน เมื่อมองไปหยูหยินหยินที่เข้ามา เธอคิดว่าหยูหยินหยินสวยกว่าในรูปเข้ากันได้ดีกับลู่ตงหมิง"คุณหนูหยู คุณอยากทานอาหารเช้าไหม?"ไห่หลิงวางตะเกียบลงและยืนขึ้นอีกครั้งเพื่อต้อนรับแขกสายตาของหยูหยินหยินละสายตาจากลู่ตงหมิงและจ้องมองไปที่ไห่หลิง เธอเคยเห็นไห่หลิงหลายครั้งจากไกลๆ แต่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นหน้าอีกฝ่ายกับตาตัวเอง เมื่อมองดูไห่หลิงอย่างดีๆแล้ว หยูหยินหยินรู้สึกว่าไห่หลิงเป็นหญิงสาวที่สวยมาก“ฉันได้ยินมาว่าอาหารเช้าที่นี่อร่อยมาก ฉันจะทานเหมือนกับพี่ลู่ ขอบคุณ”หยูหยินหยินเดินไปที่โต๊ะของลู่ตงหมิง วางกระเ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1301

    "ตกลง"น้องของเธออยากกินบะหมี่เครื่องในหมู ไห่หลิงยังต้มบะหมี่เครื่องในหมูสองชามด้วย เธอไม่ชอบผักชี ดังนั้นจึงมีแต่ชามน้องของเธอเท่านั้นที่ใส่ผักชีในชามของเธอ"บะหมี่เสร็จแล้ว"ไห่หลิงเรียกน้อฃให้มาเอาบะหมี่ที่ปรุงแล้วไห่ถงหยุดงาน ล้างมือ แล้วเดินไปหยิบชามบะหมี่ของเธอสองพี่น้องนั่งลงที่โต๊ะ ไห่ถงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาอย่างเป็นนิสัยและเตรียมกินบะหมี่ไปพร้อมกับอ่านข่าวไปด้วย"เวลากิน อย่ามัวแต่ดูโทรศัพท์ข เก็บโทรศัพท์ของเธอลงไป"ไห่หลิงไม่ยอมให้เธอกินในขณะที่เล่นโทรศัพท์ของเธอแบบนี้"ฉันแค่จะดูมันเฉยๆ"ไห่ถงพูด แต่ก็เก็บโทรศัพท์ของเธอกลับเข้าไปในกระเป๋าอย่างเชื่อฟัง"ต่อไปนี้ กินข้าวอยู่ห้ามเล่นโทรศัพท์ไปด้วย""เข้าใจแล้ว"ต่อหน้าพี่สาวของเธอ ไห่ถงไม่กล้าที่จะดื้อรั้น นอกจากนี้ การใช้โทรศัพท์ขณะกินอาหารก็เป็นนิสัยที่ไม่ดีจริงๆ“พี่ คืนนี้พี่จะไม่ไปงานเลี้ยงกับฉันจริงๆ เหรอ”"ไม่ไป""พี่ ฉันคิดว่าคุณควรออกไปเปิดโลกบ้าง"ไห่หลิงค่อยๆ กินบะหมี่ที่เพิ่งปรุงเสร็จและร้อนมาก"ฉันไม่จำเป็นต้องไปดูโลกแล้ว ฉันยังไปไม่ถึงระดับนั้น เธอแตกต่าง เธอเป็นนายหญิงคนโตของตระกูลจ้าน เธอต้

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status