เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 394
บทที่เกี่ยวข้อง
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 395
ไห่หลิงส่ายหัวให้น้องสาวเธอเธอจะทะเลาะกับโจวหงหลินได้อย่างไร? นี่เป็นการต่อสู้ระหว่างสามีและภรรยา มันเป็นเรื่องของครอบครัว อย่างมากที่สุด ครอบครัว โจวจะให้โจวหงหลิน กลับบ้านเพื่อพักฟื้นเหมือนครั้งก่อนเธอทุบเย่เจียนี ซึ่งเป็นการลงมือกับชู้ ทุกคนคงคิดว่าเธอตบได้ถูกต้องและเย่เจียนีก็มีความผิดและจะไม่ทำอะไรเธอแต่ถ้าน้องสาวลงมือทุบตีโจวหงหลินและเย่เจียนี เพื่อระบายความโกรธของเธอ เนื่องจากนิสัยร้ายกาจของพวกตระกูลโจว จะฟ้องน้องสาวเธอและเรียกร้องค่าชดเชยค่ารักษาพยาบาล และเย่เจียนีก็จะทำเช่นเดียวกันไห่หลิงไม่อยากให้น้องสาวโดนกระทำไห่หลิงจับน้องสาวไว้แน่นแล้วกระซิบว่า “เชื่อฉันสิ ฉันจัดการได้”น้องสาวและสามีของเธอแค่ช่วยเธอรวบรวมหลักฐานเท่านั้น"โจวหงหลิน"ไห่หลิงเช็ดน้ำตา แล้วถามเขาว่า "แกอยากจะหย่ากับฉันจริงๆเหรอ?"โจวหงหลินพูดอย่างเหลืออด "ใช่ ฉันอยากหย่ากับคุณ!"“หยางหยางยังเล็กอยู่ คุณทนได้ไหมที่จะทิ้งแม่กับลูกไว้ตามลำพัง?”สายตาของโจวหงลินไม่มีความลังเลใด ๆ และเขาก็พูดอย่างเย็นชาว่า "ไห่หลิง คุณกลับบ้านไปก่อน พวกเราทุกคนควรจะสงบสติอารมณ์ลง และอีกสองสามวันก็จะเป็นวันเสาร์ พว
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 396
หลังจากคืนนี้ เธอจะไม่เศร้าหรือเสียน้ำตาให้กับโจวหงหลินอีกต่อไป"หยางหยาง"ไห่หลิงนึกถึงลูกชายขึ้นมาจู่ๆ ก็รู้สึกกังวล“พี่ ฉันขอให้ป้าเหลียงไปดูแลหยางหยางแล้ว หลังจากที่หยางหยางหลับไปเขาก็หลับไปจนรุ่งสางเลย”โจวหยางนั้นซุกซนมาก มักจะโปรยของเล่นให้ทั่วพื้น แต่เมื่อเขาทำตัวดีเขาก็จะทำตัวดีมากโดยเฉพาะในเวลากลางคืน เว้นแต่เขารู้สึกไม่สบายตัว ไม่อย่างนั้นเขาก็จะนอนหลับจนถึงฟ้าสว่างไห่หลิงก็สบายใจลง“ถงถง จ้านหยิน พวกคุณสองคนเจอที่นี่ได้อย่างไร?” ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับลูกชายแล้วไห่หลิงก็ยังมีเวลาและอารมณ์ที่จะถามออกมาไห่ถงตำหนิพี่สาวว่า “พี่ พวกเราเป็นพี่น้องกัน ตั้งแต่พ่อแม่จากไป พวกเราก็อยู่ด้วยกันมาตลอด 15 ปี ทุกอย่างที่พบเจอต้องค่อยปรึกษากัน แต่ครั้งนี้ พี่ก็ทอดทิ้งฉันไว้ แล้วฉันจสบายใจได้อย่างไร?”“เพื่อนของจ้านหยิน ช่วยรวบรวมหลักฐานเรื่องการนอกใจของโจวหงหลิน และเป็นคนที่มีความสามารถมาก เมื่อไปถาม เขาก็รู้อย่างรวดเร็วว่าโจวหงหลินอยู่ที่นี่ และ จ้านหยินกับฉันก็รีบมา”“พี่ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต พี่ต้องบอกฉัน โอเคไหม? อย่าเก็บไว้คนเดียว ฉันก็โตแล้วและไม่ใช่สาวน้อยที่พี่เ
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 397
พี่สาวเชื่อในตัวจ้านหยินมากกว่าที่เธอเชื่อและยังเล่าถึงเหตุการณ์น่าอาย ที่เธอขโมยเหล้าไหว้เทพเจ้าแห่งห้องครัวเมื่อตอนที่เธอยังเป็นเด็กอีกด้วยจ้านหยินมองไปที่ไห่ถง และการจ้องของเขาทำให้ไห่ถงอยากจะมุดดินหนี“พี่ เรื่องนั้นเกิดขึ้นมากี่ปีแล้ว?ยังเอามาพูดต่อหน้าจ้านหยินอีกไห่หลิงยิ้มและพูดว่า "วันนั้น เธอคลานขึ้นไปบนเตียงและนอนหลับทั้งวันหลังจากทานอาหารเสร็จ แม้ว่าเธอจะคออ่อน แต่เธอก็ยังชอบดื่ม หลังจากดื่มแล้วเธอจะนอนหลับจนฟ้ามืด"“จ้านหยิน จำไว้ว่าไม่มีงานเลี้ยงใหญ่โต อย่าให้เธอดื่ม”จ้านหยินเม้มริมฝีปาก แล้วยิ้มตอบว่า "พี่สาว ฉันจะจำไว้"ไห่หลิงพูดคุยเรื่องในอดีต และหลังจากที่ทุกคนหัวเราะออกมาแล้ว ความโศกเศร้าของพวกเขาก็ถูกชะล้างไปเรื่องการหย่าไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรโลกจะไม่ได้หยุดหมุนเพียงเพราะไม่เหลือใคร หากไม่มีโจวหงหลิน เธอ ไห่หลิงก็จะยังอยู่ดีมีสุขขณะที่เดินออกจากโรงแรม ไห่หลิงก็เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าสีดำแล้วหันไปพูดกับน้องสาวและน้องเขยว่า “ไปกันเถอะ พี่เลี้ยงอาหารท้อตอนดึกสักหน่อย ไม่ใช่สิ นี่มันเป็นอาหารเช้า ฉลองล่วงหน้าว่า พี่จะกลับไปเป็นโสดอีกครั้ง”ตอนนี้เป็นเวลา
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 398
เมื่อถูกเขามองอยู่ชั่วอึดใจ ไห่ถงก็พอจะมองออกนิดหน่อย จึงถามตะล่อม "คุณจ้าน คุณคงไม่อยากให้ฉันช่วยคุณล้างหน้าหรอกใช่ไหม?""หน้าผมดีปี๋ขนาดนี้ก็เพื่อคุณนั่นแหละ"หมายความว่า เธอควรจะรับผิดชอบไห่ถงพูดไม่ออก ทำไมเธอถึงรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้กลายเป็นคนหน้าไม่อายไปซะดื้อๆกันนะ?"ก็ได้ ฉันจะช่วยล้างให้ ใครบอกให้คุณทาหน้าซะดำปี๋ขนาดนี้เพื่อเรื่องของฉันกันล่ะ คุณควรจะทาให้ดำไปเลยทั้งหน้า แล้ววาดพระจันทร์ครึ่งเสี้ยวตรงหน้าผาก อย่างน้อยยังเป็นเปาบุ้นจิ้นได้"ไห่ถงพูดพลางลากเขาให้เดินไปที่ห้องครัวจ้านหยินเดินตามรอยของเธอไปได้สองก้าวก็หยุด เขาขมวดคิ้วเรียวถามไห่ถง "ทำไมมาที่ห้องครัว?""ในครัวมีน้ำไง ห้องของคุณเป็นโซนต้องห้ามสำหรับฉัน ไม่เคยอนุญาตให้ฉันย่างกรายเข้าไปแม้แต่ก้าวเดียว ถ้าไม่พาคุณไปห้องครัว จะล้างหน้าให้คุณยังไง? หรือคุณจะรอตรงนี้ ฉันไปซักผ้าขนหนูให้เปียกๆ แล้วค่อยมาเช็ดให้ ดูซิว่าจะเช็ดออกหรือเปล่า"จ้านหยิน "..."ปาหินก้อนใหญ่ที่แบกเอาไว้ลงใส่เท้านี่มันเจ็บมากโข เจ็บจนกระดูกข้อต่อที่เท้าจะแตกเป็นเสี่ยงๆอยู่แล้วหลังจากที่เงียบไปนิดหน่อย เขาก็พูดเสียงเรียบว่า "ห้องน้ำในห้องขอ
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่399
จ้านหยินถอดเสื้อท่อนบนออก หันกลับมาก็เห็นไห่ถงกำลังมองเขาราวกับจะกลืนกิน พอเห็นว่าเขากำลังมองเธออยู่ เธอก็ถาม "ยังจะถอดอีกไหม?"เธอยังชี้ไปที่กางเกงของเขา เป็นการบอกว่าเขายังไม่ได้ถอดกางเกงจ้านหยินมีสีหน้าบึ้งตึงที่เขาถอดช่วงบนออกเพราะกลัวว่าตอนล้างหน้า มันจะเปียกไปถึงเสื้อนี่เธอคิดว่าเขาจะถอดเสื้อผ้าทำไม?หมุนตัวกลับมาจ้านหยินก็สาวขายาวเข้าไปยืนตรงหน้าไห่ถง จนใกล้กันมากขึ้น ไห่ถงยื่นมือออกหวังจะจับซิกแพ็กแน่นๆของเขา ทั้งยังเอ่ยชมไม่ขาดปาก "ผู้ชายที่ออกกำลังเป็นประจำ ก็จะหุ่นดีแบบนี้แหละ"มือข้างนึงของจ้านหยินคว้ามือที่แสนบังอาจของเธอเอาไว้ ไม่ให้เธอลูบเขาได้เขาแผดเสียงแหบต่ำเตือนเธอด้วยสีหน้าดำทะมึน "ไห่ถง คุณรู้หรือเปล่าว่าลูบแล้วผลที่ตามมาจะเป็นยังไง?"ไม่รอให้เธอตอบ มืออีกข้างนึงของเขาก็ดีดหน้าผากเธออีกครั้ง คนเราน่ะ พอได้ทำอะไรหลายๆครั้งเข้า มันก็จะชินไปโดยปริยายหลังจากที่จ้านหยินดีดหน้าผากไห่ถงหลายครั้งเข้า เขาก็ชอบทำแบบนี้ไปซะแล้วแน่นอนว่าเขาควบคุมน้ำหนักได้ดี ไม่แรงไม่เบา ไม่งั้นเดี๋ยวทำเธอเจ็บแล้วจะมาชักสีหน้าใส่เขาได้ไห่ถงยิ้มตาหยี "คุณถอดเสื้อผ้าก็เพราะอยาก
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 400
"คนแก่ต่อให้เกษียณอยู่บ้านแล้ว แต่ก็ยังทำธุรกิจเล็กๆ ที่ไม่ได้เหนื่อย แต่ก็ไม่ได้หวังกำไรมากมาย แต่ก็ช่วยคลายเหงา ทำให้พวกเขารู้สึกใช้เวลาได้อย่างคุ้มค่า""ผมก็เคยให้เงินพ่อกับแม่ แต่พวกท่านไม่รับ ให้ครั้งนึง พวกท่านก็จะใก้กลับคืนมาอีกเท่าตัว บอกให้ผมเก็บเอาไว้เลี้ยงดูภรรยา"ไห่ถงนึกถึงครั้งก่อนที่เจอกัน ถึงแม้พ่อสามีจะเข้าสู่วัยชราแล้ว แต่ก็ยังอ่อนโยนสง่างาม ดูแลตัวเองดีมาก เป็นผู้ใหญ่ที่ภูมิฐานทรงคุณวุฒิคนนึงแม่สามีแม้จะไม่ได้ชอบเธอเท่าไหร่ แต่ก็รักษามารยาทได้ดีเช่นกัน รวมถึงไม่เคยสร้างความลำบากให้กับเธอ น้ำเสียงที่ใช้พูดกับเธอก็นุ่มนวลไพเราะ แม่สามีดูแลตัวเองดีมากยิ่งกว่า ขนาดที่เธอยังคิดว่าถ้าเดินคู่กับแม่สามี คนอื่นอาจจะเข้าใจผิดว่าเป็นพี่น้องได้เลยแต่งงานกันมาก็เป็นระยะเวลานึงแล้ว คนในครอบครัวที่ไห่ถงสนิทชิดเชื้อมากที่สุดก็ยังเป็นคุณยายจ้าน ที่เหลือก็ได้มีปฏิสัมพันธ์กันตอนที่เชิญมากินข้าวครั้งที่แล้ว หลังจากตอนนั้น คนในครอบครัวสามีจะปรากฎตัวให้เห็นก็ไม่บ่อยนัก ส่วนเธอก็ไม่รู้อีกว่าบ้านของสามีต้องไปยังไงคุณยายกับเธอสนิทกันขนาดนั้น เวลาที่ถามคุณยายก็จะบอกชื่อภูเขาลูกนึง บอก
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 401
ไห่ถงกลับมาที่ห้องของตัวเอง ปิดประตู แล้วทิ้งตัวลงกับบานประตู ลูบใบหน้าของตัวเอง ยังรู้สึกร้อนผ่าวอยู่เธอก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงได้หน้าแดงอาจจะเพราะเมื่อคืนไปจับชู้เป็นเพื่อนพี่สาว จนประสาทหลอนไปแล้วมั้งยืนค้างอยู่แบบนั้นชั่วอึดใจ ไห่ถงก็รีบไปอาบน้ำ อีกเดี๋ยวต้องไปทำอาหารเช้าให้จ้านหยินพอนึกถึงป้าเหลียง ไห่ถงก็รีบโทรหาป้าเหลียงอีก หลังจากที่ป้าเหลียงรับสาย เธอก็พูดว่า "ป้าเหลียง อีกเดี๋ยวพาหยางหยางไปที่ร้านได้เลยนะคะ ไม่ต้องกลับมาแล้วค่ะ""ได้ค่ะ""พี่ของฉันเป็นยังไงบ้างคะ?""ทำอย่างกับคนไม่มีอะไรอย่างนั้น กินอาหารเช้าเสร็จแล้วยังต้องไปทำงาน ป้าเตรียมกาแฟให้เธอแก้วนึง เมื่อคืนไม่ได้พักผ่อนเต็มที่ แล้วยังต้องไปทำงานต่อ กินแค่กาแฟให้ตัวเองตื่น"ไห่ถงสงสารพี่สาว แต่ก็รู้ว่าพี่สาวไม่กล้าลางาน เพราะยังไงซะก็เพิ่งจะทำงานได้แค่ไม่กี่วัน"บอกให้พี่ขับรถไปทำงานดีๆด้วยนะคะ""ได้ค่ะ"ไห่ถงวางสายแล้วจึงไปอาบน้ำเมื่อออกมาจากห้องน้ำ เธอก็เดินไปนั่งลงหน้าโต๊ะเครื่องแป้งตามความเคยชิน เตรียมจะหวีผมแต่บนโต๊ะกลับมีของสิ่งนึงหายไปปิ่นปักผมที่เธอวาดล่ะ?นั่นคือตัวอย่างที่เธอวาดขึ้นเพื่อจะเ
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 402
เธอจำไม่ได้เลยสักนิดดื่มไปแค่เบียร์สองขวด ถึงจะบอกว่าดื่มเบียร์แล้วจะทำให้เธอหลับลึก แต่นั่นก็ไม่นับว่าเมา ถ้าไม่เมาแล้วจะอ้วกได้ยังไง?ไม่มีทางเป็นเพราะเธฮกินเข้าไปเยอะเลยหนักกระเพาะจนอ้วกมั้ง?ไห่ถงสงสัยนิดหน่อย คิดได้ว่าแค่รูปวาดใบเดียวจ้านหยินไม่จำเป็นถึงขั้นต้องโกหกเธอ เธอก็ตอบกลับอ๋อไปคำนึง แล้วไม่ได้พูดอะไรต่อต้องเชื่อฟังที่พี่พูดซะแล้ว ต่อไปห้ามดื่มเหล้าเยอะ"จะเอากลับมาไหม?""ยังเอากลับมาได้หรอ? ถึงเอากลับมาได้ก็เปื่อยเป็นผง ใช้งานไม่ได้แล้ว ไม่เป็นไร ไว้ฉันหาเวลาว่างวาดใหม่ก็ได้"จ้านหยินพูดอย่างรู้สึกผิด "ผมไม่รู้ว่ารูปวาดนั้นสำคัญขนาดนั้น แค่ควานมือไปลวกๆ แล้วไปหยิบได้รูปของคุณเข้า ครั้งหน้าถ้าคุณวาดเสร็จอย่าวางไว้บนโต๊ะเครื่องแป้ง มันอยู่ใกล้เตียงเกินไป""อือ"ไห่ถงคิดในใจ เรื่องแบบนี้จะมาเกิดขึ้นทุกวันก็คงไม่ใช่เธอไม่ได้กินเหล้าทุกวันสักหน่อย"คุณจ้าน ไม่ต้องโทษตัวเองหรอกค่ะ ฉันไม่เก็บให้ดีเอง ไม่เป็นไร ฉันวาดใหม่ได้""ไม่งั้น ผมซื้อปิ่นของจริงไว้เป็นแบบร่างให้คุณ?"ไห่ถงรีบปฏิเสธอ้อมๆ "ไม่ต้องหรอกค่ะ ฉันวาดแบบร่างเองได้"จ้านหยินจึงได้แต่ยอมแพ้ตอนนั้นเ
บทล่าสุด
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1253
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1252
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1251
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1250
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1249
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1248
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1247
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1246
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1245
