บทที่399

จ้านหยินถอดเสื้อท่อนบนออก หันกลับมาก็เห็นไห่ถงกำลังมองเขาราวกับจะกลืนกิน พอเห็นว่าเขากำลังมองเธออยู่ เธอก็ถาม "ยังจะถอดอีกไหม?"

เธอยังชี้ไปที่กางเกงของเขา เป็นการบอกว่าเขายังไม่ได้ถอดกางเกง

จ้านหยินมีสีหน้าบึ้งตึง

ที่เขาถอดช่วงบนออกเพราะกลัวว่าตอนล้างหน้า มันจะเปียกไปถึงเสื้อ

นี่เธอคิดว่าเขาจะถอดเสื้อผ้าทำไม?

หมุนตัวกลับมาจ้านหยินก็สาวขายาวเข้าไปยืนตรงหน้าไห่ถง จนใกล้กันมากขึ้น ไห่ถงยื่นมือออกหวังจะจับซิกแพ็กแน่นๆของเขา ทั้งยังเอ่ยชมไม่ขาดปาก "ผู้ชายที่ออกกำลังเป็นประจำ ก็จะหุ่นดีแบบนี้แหละ"

มือข้างนึงของจ้านหยินคว้ามือที่แสนบังอาจของเธอเอาไว้ ไม่ให้เธอลูบเขาได้

เขาแผดเสียงแหบต่ำเตือนเธอด้วยสีหน้าดำทะมึน "ไห่ถง คุณรู้หรือเปล่าว่าลูบแล้วผลที่ตามมาจะเป็นยังไง?"

ไม่รอให้เธอตอบ มืออีกข้างนึงของเขาก็ดีดหน้าผากเธออีกครั้ง คนเราน่ะ พอได้ทำอะไรหลายๆครั้งเข้า มันก็จะชินไปโดยปริยาย

หลังจากที่จ้านหยินดีดหน้าผากไห่ถงหลายครั้งเข้า เขาก็ชอบทำแบบนี้ไปซะแล้ว

แน่นอนว่าเขาควบคุมน้ำหนักได้ดี ไม่แรงไม่เบา ไม่งั้นเดี๋ยวทำเธอเจ็บแล้วจะมาชักสีหน้าใส่เขาได้

ไห่ถงยิ้มตาหยี "คุณถอดเสื้อผ้าก็เพราะอยาก