แชร์

บทที่ 338

ซางเสี่ยวเฟยเห็นเขาลงรถแล้ว ก็ดีใจ

รู้สึกว่าความมุ่งมั่นขงเธอเริ่มเห็นผลนิดหน่อยแล้ว ดูได้จากที่จ้านหยินไม่แม้แต่จะแลสายตาจนกระทั่งยอมลงรถมาเจอเธอ นี่ก็เรียกว่าเริ่มเห็นผลแล้ว

"จ้านหยิน ฉันเตรียมอาหารเช้าไว้ให้คุณด้วย"

ซางเสี่ยวเฟยรีบยื่นกล่องอาหารเช้าแสนรักของตัวเองที่พกมาให้กับจ้านหยิน ขณะเดียวกันก็ยื่นช่อดอกไม้ออกไปด้วย แล้วยิ้มหน้าบาน "ดอกไม้ช่อนี้ฉันตัดมาจากสวนดอกไม้ที่บ้านเอง ตัดกิ่งก้านใบ แล้วจัดเรียงเป็นช่อเองกับมือ ฉันให้คุณ"

จ้านหยินมองหน้าซางเสี่ยวเฟยด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

เอาดอกไม้ให้ผู้ชายอกสามศอก ไห่ถงสอนซางเสี่ยวเฟยให้จีบผู้ชายยังไงกันแน่?

เห็นเขาเป็นผู้หญิงหรือไง?

จ้านหยินยื่นมือขวาออกไปรับช่อดอกไม้ก่อน แล้วค่อยยื่นมือซ้ายไปรับกล่องข้าว

ทันใดนั้นซางเสี่ยวเฟยก็รู้สึกเบิกบานใจฟู นี่จ้านหยินยอมรับเธอแล้วใช่ไหม?

วินาทีถัดมาเธอก็เห็นนิ้วนางข้างซ้ายของจ้านหยินมีแหวนทองสวมอยู่ แหวนทองวงนั้นยังมีขนาดใหญ่มากด้วย เมื่อสวมอยู่บนนิ้วนางข้างซ้ายของเขา ต่อให้วันนี้จะไม่มีแสงแดด แต่มันก็เป็นประกายแวววาวจนไม่อาจทำให้เธอมองผ่านไปได้

"จ้านหยิน!"

ซางเสี่ยวเฟยลอบถามเขาอย่างระมัดระว
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status