เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 339
บทที่เกี่ยวข้อง
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 340
"บอกหน่อยสิทำไมเธอถึงได้ดื้อด้านถึงขนาดนี้?""ก็ดื้อด้านจริงๆนั่นแหละ"ซางหวู่เหิงรู้สึกตึงเครียด"จ้านหยินไม่มีทางชอบเธอ แล้วตระกูลจ้านเองก็ไม่ได้ปลื้มเธอเท่าไหร่"ซางหวู่เหิงวิเคราะห์ให้น้องสาวฟัง "คุณยายจ้านแห่งตระกูลจ้านเป็นยายหญิงชราที่จิตใจยังสาว ในบรรดาหลานชายเก้าคน นอกจากคนเล็ดสุดสองคนที่ยังไม่ถึงวัยแต่งงาน เจ็ดคนที่เหลือควรจะแต่งงานได้แล้ว คนแก่น่ะตั้งหน้าตั้งตารอให้หลานชายแต่งงานอยู่""เธอจีบจ้านหยินอย่างเปิดเผยมาสักพักแล้วแท้ๆ คุณยายจ้านออกมาเคลื่อนไหวอะไรบ้างไหม? ไม่มีเลยสักนิด ทำอย่างกับไม่รู้ว่าเธอกำลังไล่ตามจ้านหยินอยู่อย่างงั้น เพราะอะไร? เพราะคุณยายไม่ได้หมายตาให้เธอเป็นหลานสะใภ้ใหญ่ยังไงล่ะ""ไม่งั้นนิสัยอย่างคุณยายจ้าน ถ้ารู้ว่ามีคนออกตัวประกาศว่าจะจีบจ้านหยินล่ะก็ ต้องยื่นมือมาช่วยสุดชีวิต ขนาดที่ว่าสามารถทำเรื่องเกิดเบอร์ขนาดไหนก็ย่อมได้ เช่นเอาจ้านหยินมาส่งให้เธอถึงเตียง แล้วให้พวกเธอได้เสียกันซะ แล้วคุณยายจะได้อุ้มหลานเร็วๆ""ถ้าเธอกับจ้านหยินได้เสียกัน ไม่ว่าจะเป็นตระกูลจ้านหรือตระกูลของเรา ก็จะต้องเรียกร้องให้จ้านหยินรับผิดชอบเธอ ต่อให้เขาไม่อยากแต่งก็ต้
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 341
ซางหวู่เหิงมองดูใบหน้าของน้องสาวที่เปลี่ยนเป็นสีซีด ก็รู้ได้ว่าการที่เธอพูดคำพูดเหล่านั้นออกมาเต็มไปด้วยความเสียใจอย่างที่สุดเขาก็เคยมีความรักมาก่อน ถึงแม้ว่าชีวิตแต่งงานตอนนี้จะมีความสุขดี แต่กว่าจะมีถึงจุดนี้เขาก็เคยเสียใจและสิ้นหวังมาก่อน จึงเข้าใจดีกว่าความรักนั้นทำลายหัวใจของมนุษย์ได้ดีที่สุดแต่เขาก็เห็นชัดเต็มสองตา จ้านหยินไม่มีทางรักน้องสาวของเขา ขืนน้องสาวยังตามตื๊อเขาต่อไป สุดท้ายแล้วเธอก็จะเป็นคนที่ถูกทำร้ายจิตใจมากที่สุด สู้ให้น้องสาวยอมตัดใจซะตั้งแต่ตอนนี้ยังดีกว่าเขาพูดพลางถอนหายใจ "เสี่ยวเฟย ไม่ใช่ว่าพี่ไม่อยากช่วยสืบข่าวจ้านหยิน แต่เธอลองคิดดูสิว่าคนข้างกายของจ้านหยินเป็นใคร? นั่นคือซูหนาน แล้วตระกูลซูทำธุรกิจอะไร? แค่พี่คิดว่าจะสืบจ้านหยิน จ้านหยินก็รู้ตัวก่อนแล้ว""เธอคิดว่าเขาจะปล่อยให้พี่สืบไหม? อีกอย่าง คนของพี่ถูกจัดแจงให้ไปค้นหาคุณน้ากันหมดแล้ว"ซางเสี่ยวเฟยเงียบเธอรู้ว่าสิ่งที่พี่พูดเป็นความจริงทั้งหมดซูหนานที่ตัวติดกับจ้านหยินเกิดจากตระกูลซู ความเทพของตระกูลซูอยู่ที่เรื่องอะไร คนทั้งกวนเฉิงต่างก็รู้กันทั้งนั้น"เสี่ยวเฟย ผู้ชายดีๆบนโลกนี้มีถมเถไป ลื
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 342
แต่กลับลังเลครุ่นคิดอยู่นานถึงสิบนาที กว่าเขาจะยอมเปิดประตูลงจากรถ เดินเข้าไปในร้านดอกไม้"คุณผู้ชาย ซื้อดอกไม้หรอคะ? ให้แฟนหรอคะ?"หลังจากจ้านหยินเดินวนทั่วร้านหนึ่งรอบ ก็ถามเจ้าของร้านว่า "จะให้ภรรยาครับ"เจ้าของร้านพูดยิ้มๆ "วันเกิดของเธอหรือเป็นวันครบรอบแต่งงานของพวกคุณคะ?""ไม่ใช่ทั้งสอง ก็แค่อยากให้น่ะครับ"เจ้าของร้านพูดยิ้มๆ "งั้นเป็นช่อดอกกุหลาบประดับแซมด้วยดอกยิปโซเป็นยังไงคะ?"จ้านหยินที่ไม่เคยให้ช่อดอกไม้ผู้หญิงมาก่อน ก็คิดว่าที่เจ้าของร้านเสนอมานั้นแม่นยำดี จึงพยักหน้า "เอาตามที่คุณบอกเลยครับ""รอสักครู่นะคะ"เจ้าของร้านดูออกว่านี่เป็นครั้งแรกที่ชายหนุ่มให้ดอกไม้ภรรยาใช้เวลาอยู่สักครู่ เจ้าของร้านก็ส่งช่อดอกไม้ให้จ้านหยิน จ้านหยินรับช่อดอกไม้มาอุ้มไว้ เมื่อจ่ายเงินเสร็จ ก็หอบช่อดอกไม้หมุนตัวออกจากร้านเขาเอาช่อดอกไม้วางลงเบาะข้างคนขับ ขณะที่กำลังขับรถก็คอยมองช่อดอกไม้อยู่เป็นระยะขณะเดียวกันก็ยังคิดว่า เขาควรจะใช้เหตุผลอะไรมาอ้างเพื่อให้ช่อดอกไม้นี้ต่อหน้าไห่ถงดี?ไม่นาน ก็มาถึงหน้าประตูโรงเรียนมัธยมกวนเฉิง เนื่องจากเขาเลิกงานก่อนเวลา ตอนนี้นักเรียนเพิ่งจะเลิก
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 343
จ้านหยินไม่ได้หงุดหงิดเลยสักนิด โจวหยางให้เขาทำอะไรเขาก็ทำ แถมยังสอนวิธีเล่นแบบใหม่ให้กับโจวหยางอีกด้วยไห่ถงอดคิดไม่ได้ว่า อีกหน่อยถ้าเขามีลูกเป็นของตัวเอง จะต้องเป็นพ่อที่มีความรับผิดชอบสูงมากแน่ๆ"เป็นอะไร?"เซินเสี่ยวจวินสังเกตุว่าเพื่อนรักของเธอจับจ้องไปยังจุดนึง เลยเบียดเข้ามามองด้วย ทันใดนั้นเธอก็ลอบยิ้มกรุ้มกริ่ม แล้วตบบ่าของไห่ถง "เธอคิดว่าคุณจ้านของเธอหล่อสุดๆเลยใช่ไหมล่ะ?""ฉันไม่ต้องคิดหรอก เขาก็หล่อสุดๆมาตั้งนานแล้ว""รีบๆเผด็จศึกเขาสิ เห็นไหมว่าเขาดีกับหยางหยางขนาดไหน ความอดทนสูงมาก ผู้ชายแบบนี้เนี่ยมองภายนอกเย็นชาอย่างกับน้ำแข็ง แต่ลึกๆแล้วอ่อนโยนสุดๆ เขาต้องเป็นผู้ชายรักเด็กแน่ๆ เธอรีบจับเขาทุ่มลงเตียง เผด็จศึกซะ ก็มีมีลูกน้อยหน้าตาเหมือนเขาได้แล้ว ฟินจะตายไป"ไห่ถงหุบยิ้ม "พูดอย่างกับฉันทำเพื่อแค่ให้มีลูกอย่างนั้นแหละ"เงียบไปชั่วอึดใจ เธอก็กระซิบว่า "แค่มองหน้าดุดันอย่างกับปีศาจน้ำแข็งของเขา ต่อให้ทุ่มลงเตียงได้ ก็ไม่กล้าเผด็จศึกหรอก"ผู้ชายลักษณะนิสัยอย่างจ้านหยินอ่อยยากซะด้วยหรือต่อให้อ่อยสำเร็จ อย่างมากก็แค่จูบเธอตอบล่ะมั้งเซินเสี่ยวจวินขำพรืด ก่อนจะรีบ
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 344
"พี่สาวฉันบอกว่าจะไม่กลับมากินข้าว ระยะทางค่อนข้างไกล เห็นบอกว่าถ่อกลับมาลำบากมาก ตอนเที่ยงก็ไม่มีเวลาพัก ในบริษัทมีโรงอาหาร เธอจะกินข้าวที่บริษัท"จ้านหยินรับคำสั้นๆ"ตอนเย็นพี่เลิกงานกลับมา ถามด้วยว่าพี่ปรับตัวได้หรือเปล่า โดนใครรังแกไหม ผมพอจะคุยประธานลู่ได้อยู่ ถ้ามีใครังแกพี่ ผมจะขอให้ประธานลู่ช่วยเป็นแบ็คอัพให้"ไห่ถงหันกลับมามองเขาอีก "ไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมพี่ถึงห่วงคุณขนาดนั้น เอาแต่กำชับฉันเป็นล้านรอบว่าต้องทำตัวดีๆกับคุณ"ใบหน้าของจ้านหยินแดงระเรื่อเวลาอยู่ต่อหน้าพี่ภรรยาเขามักจะวางตัวได้อย่างดีเพราะเวลาค่อนข้างคับขัน ไห่ถงจึงเตรียมอาหารเที่ยงที่เรียบง่ายมากโชคดีที่ จ้านหยินกินอย่างเอร็ดอร่อย ไม่มีท่าทีรังเกียจสังนิดไห่ถงคิด แค่เครื่องในหมูที่เขาไม่กิน แล้วก็ไม่ชอบกินกระเทียมกับต้นหอมผักชีแล้ว ที่จริงเขาก็เลี้ยงง่ายมากเหมือนกันหลังมื้ออาหาร จ้านหยินไม่ได้กลับไปในทันทีไห่ถงล้างเครื่องจานชามเสร็จก็ออกมาจากห้องครัว เมื่อเห็นว่าเขายังอยู่ ก็ล้วงโทรศัพท์ออกมาดูเวลา แล้วเดินไปหาเขาพร้อมกับถาม "คุณจ้าน ตอนบ่ายคุณไม่ต้องทำงานหรอ? บ่ายโมงกว่าแล้วนะ ฉันจำได้ว่าที่ผ่านมาค
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 345
จ้านหยินมองไห่ถงเงียบๆชั่วครู่ แล้วเขาก็ไม่พูดจริงๆ แล้วก็หมุนตัวเดินไปไห่ถงอ้าปากอยากจะเรียกเขา แต่ก็ล้มเลิกความตั้งใจ ถ้าเขาไม่อยากพูดต่อให้ง้างปากเขาออก เขาก็ไม่มีทางพูด"เวลาจะพูดก็ไม่พูดเอาแต่อ้ำๆอึ้งๆนี่น่าเบื่อที่สุด ทำไมพูดออกมาตามที่รู้สึก?"ความปากหนักของจ้านหยินทำเอาไห่ถงหงุดหงิดจนถากถางออกมามนุษย์ทุกคนต่างก็มีความขี้สงสัยกันทั้งนั้น เขามาพูดอมพะนำแบบนี้ ล่อเอาความอยากรู้อยากเห็นในใจของเธอออกมาแล้ว จนเอาแต่คิดว่าเขาอยากจะพูดอะไรกับเธอกันแน่ไม่ถึงสองนาที ชายหนุ่มที่พูดอมพะนำคนนั้นก็หอบช่อดอกไม้เดินเข้ามาไห่ถงมองเขาอย่างอึ้งๆไม่อยากจะเชื่อว่าจ้านหยินจะอุ้มช่อดอกไม้อยู่เธอขยี้ตาแล้วมองดูให้อีกที ก็เป็นคุณจ้านของเธอจริงๆนี่นานี่เขา อยากจะให้ดอกไม้เธองั้นหรอ?พิลึก หัวใจของไห่ถงเต้นเร็วระรัว เส้นประสาททั้งตัวจู่ๆก็ตึงขึ้นมา ผีหลอกน่ะ นี่เธอกำลังตื่นเต้นมาก!ดอกไม้ช่อนั้นไม่ได้ส่งให้เธอต่อหน้าตรงๆ แต่ถูกมือใหญ่คู่นั้นวางเอาไว้บนโต๊ะแคชเชียร์ เธอได้ยินชายหนุ่มที่ราวกับกลัวดอกพิกุลจะร่วงออกจากปากพูดว่า "ระหว่างทางผ่านร้านดอกไม้เห็นในนั้นมีดอกไม้สวยมาก ก็เลยซื้อมาให
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 346
"สามีให้ฉัน สวยใช่ไหมล่ะ? ฉันว่ามันสวยมาก ชอบสุดเลย"หลังจากที่ไห่ถงถ่ายรูปช่อดอกไม้ไปไม่น้อยแล้ว ก็วางโทรศัพท์ลง อุ้มช่อดอกไม้เข้าหาตัวแล้วดม "หอมมาก!"จางเหนียนเซิงเห็นภาพเหล่านั้นเต็มสองตา บาดหัวใจเกินไปมาก"ที่แท้พี่เขยเป็นคนให้พี่ไห่ถงนี่เอง วันนี้เป็นวันพิเศษอะไรหรอ? ที่ผ่านมาไม่เคยเห็นเขาให้ดอกไม้พี่ไห่ถงเลยนี่" รอยยิ้มของจางเหนียนเซิงค่อนข้างแข็งทื่อ คำพูดที่เขาพูดออกมาก็แฝงไว้ด้วยความริษยา ในขณะเดียวกันก็แฝงถึงการจ้องจับผิดอยู่ด้วยไห่ถงเงยหน้ามองเขา แล้วว่า "ระหว่างสามีภรรยา จะให้ดอกไม้กันต้องเป็นวันพิเศษด้วยหรอ? ถ้าฉันชอบ สามีฉันก็พร้อมจะซื้อมาให้ทุกวันนั่นแหละ เมื่อก่อนน่ะ เป็นเพราะฉันเสียดายเงิน ดอกไม้ช่อนึงก็ไม่ใช่ถูกๆ แถมกินก็ไม่ได้ ฉันบอกเขาว่าแทนที่จะให้ดอกไม้ช่อนึงสู้ซื้อเนื้อดีๆให้ฉันกินดีกว่า เขาก็เลยไม่ได้ให้"จางเหนียนเซิง "...มันก็ใช่""เหนียนเซียง มีธุระอะไรจะบอกพี่จวินหรือเปล่า? ไม่งั้นโทรหาเธอไหม เธอก็น่าจะใกล้กลับแล้วล่ะ""ไม่มีอะไร ผมแค่ผ่านมาเลยแวะมาเยี่ยม พี่ไห่ถง ผมกลับบริษัทไปทำงานก่อนนะ""โอเค"ไห่ถงรับคำสั้นๆ แล้วหันกลับไปชื่มชมช่อดอกไม้ที่จ้า
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 347
"เธอเชื่อจริงๆหรือว่าไม่ได้มีความหมายอื่น? ถงถง ถ้าเกิดว่าฝ่ายชายเขามีใจ เธอต้องคว้าโอกาสนี้ให้ดีล่ะ ฉันรอไปกินเหล้า เป็นเพื่อนเจ้าสาวในงานแต่งจริงๆของเธออยู่"เซินเสี่ยวจวินหยอกล้อเพื่อนสาว"เธอคิดไปไกลมากนะ""ฉันว่าไม่ได้ไกลเลยนะ ฮ่าๆ ถงถง ฉันเรียกให้เหนียนเซียงรออยู่ เดี๋ยวเราสองพี่น้องจะไปกินกาแฟกัน เธออยากดื่มอะไร เดี๋ยวฉันซื้อกลับมาให้"ไห่ถงครุ่นคิด แล้วว่า "เอาชานมรสเผือกหอมให้ฉันแก้วนึงแล้วกัน""โอเค"เซินเสี่ยวจวินตอบรับอย่างร่าเริง "เธอดูร้านไปนะ ฉันไปกินกาแฟก่อน""ไปเถอะ"ถึงยังไงตอนนี้ที่ร้านก็ไม่มีลูกค้า ปกติเวลานี้ถ้าไม่นอนฟุบอยู่หน้าแคชเชียร์เธอก็จะถักงานฝีมือของเธอเซินเสี่ยวจวินออกไปแล้วจางเหนียนเซิงรออยู่ข้างนอกเมื่อเซินเสี่ยวจวินออกมา ก็รีบเก็บรอยยิ้มบนใบหน้า"ไปกันครับ"จางเหนียนเซิงเดินขึ้นรถของจางเหนียนเซิงจางเหนียนเซิงเห็นสีหน้าของญาติพี่ค่อนข้างจริงจัง ทันใดนั้นก็รู้สึกใจฝ่อขณะเดียวกันที่จ้านซื่อกรุ๊ปจ้านหยินเดินเข้าลิฟต์อย่างอารมณ์ดีเลขาจ้าวเดินถือจดหมายฉบับนึงเข้ามา"บอสครับ จดหมายฉบับนี้ ประธานซูสั่งว่าต้องเอามาให้ท่านเองกับมือ บอกว่า
บทล่าสุด
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1309
"ฉันคิดว่าคุณนายลู่ถ่ายรูปคุณหนูหยูและแสดงให้พี่สาวดูโดยตั้งใจ เพื่อทดสอบว่าเธอมีความรู้สึกกับตงหมิงหรือไม่ อย่างไรก็ตาม ผลก็คือเธอไม่มีความคิดนั้นอย่างแน่นอน เธอไม่เคยคิดอะไรกับตงหมิงเลย ตอนนี้เธอหมกมุ่นอยู่กับร้านอาหารเช้าและต้องการเพียงแค่ประกอบอาชีพและหาเงิน"จ้านหยินก็มองไห่หลิงออกเช่นกัน"ถ้าเธอมีความคิดอะไรกับตงหมิง คุณนายลู่คงจะไม่ยอมให้เธอเปิดร้านที่นั่นต่อไป"ไห่ถงเห็นด้วยกับสิ่งที่สามีของเธอพูดคุณนายลู่กำลังทดสอบพี่สาวของเธอ พี่สาวของเธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย แต่ไม่เป็นไร เธอจะได้ไม่ได้รับผลกระทบ"ที่รัก คุณคิดว่าฉันควรบอกเรื่องพวกนี้กับพี่สาวของฉันไหม?""คุณนายลู่คงทำอะไรไม่ได้ แสดงให้เห็นว่าเธอเพียงสงสัยเช่นเดียวกับเรา แต่ไม่สามารถพิสูจน์ได้ คุณไม่จำเป็นต้องพูดอะไรกับพี่สาวของคุณ ฉันแค่ต้องคุยกับตงหมิงและบอกเขาว่าอย่าไปทานอาหารเช้าที่บ้านพี่สาวของเราในอนาคต"จ้านหยินบ่นให้เพื่อนๆ ฟังว่าครอบครัวของเขาไม่ได้เตรียมอาหารเช้าไว้ ลู่ตงหมิงต้องรีบไปร้านกินได้ไม่อั้นแต่เช้าเพื่อทานอาหารเช้าในวันหยุดสุดสัปดาห์ใช่ไหม"ตกลง"หลังจากจ้านหยินกินและดื่มจนอิ่มแล้ว ไห่ถงก็ยิ้มและถา
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1308
ไห่ถงรู้สึกโชคดีอีกครั้ง เธอได้แต่งงานกับผู้ชายที่แม้จะแสดงอาการงอแงเล็กน้อยเป็นครั้งคราว แต่เขาก็ปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดี เขาไม่เคยใช้ความรุนแรงในครอบครัวกับเธอ และเขาไม่ต้องกังวลว่าเขาจะนอกใจด้วยกุญแจสำคัญอยู่ที่การเลี้ยงดูของเขา บ้านสามีที่่ใจกว้างและมีเมตตาอย่างแม่สามีตระกูลจ้าน เป็นสิ่งที่หาได้ยากในตระกูลที่ร่ำรวยเมื่อคิดย้อนกลับไปเมื่อคุณยายจ้านบอกกับเธอว่าเธอช่วยชีวิตอีกฝ่ายไว้และจะไม่แนะนำหลานชายที่ไม่ดีให้เธอรู้จักที่จริงแล้ว หลานชายทุกคนในครอบครัวของหญิงชราอย่างเธอนั้นนั้นดีมากจ้านหยินเป็นหลานชายคนโต และหญิงชราก็เลือกที่จะจับคู่เธอกับหลานชายที่ดีที่สุด"คุณนายลู่ได้ช่วยประธานลู่หาภรรยาที่เหมาะสมแล้ว เธอคือคุณหนูหยูหยินหยิน ทั้งสาว สวย และดูเฉลียวฉลาดและมีความสามารถ เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นคนที่อยู่ในแวดวงชั้นสูงมายาวนาน ความมั่นใจและรัศมีแห่งความสง่างามที่แผ่ออกมาจากทุกการเคลื่อนไหว ท่าทางของเธอบ่งบอกว่าเธอมาจากภูมิหลังที่ร่ำรวยหรือสูงศักดิ์ นั่นสามารถทำให้คุณนายลู่ชอบเธอได้โดยไม่ต้องลำบากอะไร""ฉันรู้"จ้านหยินพูดขณะกิน "เป็นเพราะคุณนายลู่เลือกภรรยาที่เหมาะสมกับตงหมิง
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1307
"ไม่ต้องพูดถึงว่าเราทุกคนต่างก็มีสิ่งที่ต้องทำ แม้ว่าในอนาคตเราจะเกษียณ เราก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าเราจะตื่นขึ้นทุกวันและพบกันเมื่อเราลืมตาขึ้น"มีคนตื่นก่อนเสมอ และมีคนตื่นทีหลังเสมอจ้านหยินรู้ว่าเขาสร้างปัญหาโดยไม่มีเหตุผล"ป้าเหลียงบอกว่าคุณยังไม่ได้กินข้าว คุณหิวไหม ออกไปกินข้าวกันเถอะ ฉันจะอยู่กับคุณ"ไห่ถงรู้ว่าการยืดเวลาการสนทนาออกไปอาจทำให้เกิดความตึงเครียดระหว่างพวกเขามากขึ้นหลีกเลี่ยงการทะเลาะเบาะแว้ง เพราะอาจทำให้ทั้งคู่โกรธกันได้"อืม"จ้านหยินพยักหน้าแล้วปล่อยภรรยาที่รักของเขาจากอ้อมแขนไห่ถงดึงเขาออกมาป้าเหลียงเตรียมอาหารเช้าของจ้านหยินไว้บนโต๊ะอาหารแล้วนายน้อยชอบทำตัวจุกจิกจู้จี้ แต่ต่อหน้านายหญิง เขามักจะต้องก้มหัวและประนีประนอมอยู่เสมอป้าเหลียงไม่กังวลเลยว่าอาหารเช้าที่เธอทำจะเสียเปล่า"ทำไมคุณไม่พาหยางหยางมาล่ะ?"จ้านหยินทานอาหารเช้ากับภรรยา และอารมณ์ของเขาก็ดีขึ้น เขาเลิกทำหน้าเย็นชาและถามถึงเจ้าตัวน้อย"พี่สาวของฉันบอกว่าวันนี้เธอจะปิดร้านเร็วและปล่อยให้หยางหยางเล่นในร้าน เธอจะพาหยางหยางกลับบ้านเร็วๆ นี้ จ้าน...ที่รัก พาหยางหยางมาอยู่ที่นี่กันเถ
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1306
"เมื่อไหร่คุณยายจะกลับมา? ฉันคิดถึงเธอมาก"ไห่ถงคิดถึงวันที่คุณยายจ้านเคยอยู่ที่นี่มากป้าเหลียงพูด: "เมื่อฉันรู้ตัวว่าต้องเตือนนายหญิง มันก็สายเกินไปเสียแล้ว คุณผลักประตูเปิดและเดินเข้าไปแล้ว"ไห่ถงถอนหายใจอีกครั้งและพูดว่า "ฉันจะไปล้างมือ"เธอล้างมือสองครั้งด้วยสบู่และกลับไปที่ห้องที่เธอเคยอยู่ เธอหยิบชุดเสื้อผ้าที่สะอาดจากตู้เสื้อผ้า เปลี่ยนชุด แล้วกลับไปที่ห้องนอนใหญ่"ที่รัก ฉันล้างมือและฆ่าเชื้อสองครั้ง ฉันยังเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีขนแมวติดตัวของฉัน"ไห่ถงเดินไปข้างหลังจ้านหยิน และขณะที่เธอพูด เธอก็เอื้อมมือไปโอบรอบเอวของเขา"ที่รัก ฉันขอโทษ ฉันลืมไปจริงๆ ว่าฉันกำลังอุ้มแมวอยู่เมื่อกี้ จริงๆ แล้วพวกมันน่ารักมาก คุณให้ฉันเลี้ยงพวกมัน และพวกมันก็มีค่าสำหรับฉันทั้งหมด คุณพูดว่า ถ้าฉันให้หญ้าคุณหนึ่งกำมือ คุณจะถือว่ามันเป็นสมบัติ ในทำนองเดียวกัน ไม่ว่าคุณจะให้อะไรกับฉัน ฉันก็จะรักมันมาก"จ้านหยินไม่หันหลังกลับและปล่อยให้เธอโอบเอวของเขาเขากล่าว: "ฉันตื่นมาแล้วไม่เห็นคุณ ฉันถามป้าเหลียงแล้วเธอก็บอกว่าคุณออกไปแต่เช้า ฉันรู้สึกเหมือนถูกคุณทิ้งเอาไว้ข้างหลัง เมื่อคุ
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1305
ไห่ถงก้มตัวลงและอุ้มแมวขึ้นมา"นายหญิง คุณไปง้อนายน้อยก่อนเถอะ นายน้อยเพิ่งตื่นและยังไม่ได้กินข้าว"ป้าเหลียงรู้สึกไร้เรี่ยวแรงเมื่อจู่ๆ นายน้อยของเธอกลายเป็นคนคิดเล็กคิดน้อยถ้าเธอไม่มาทำงาน เธอคงไม่รู้ว่านายน้อยจะมีด้านที่คิดเล็กคิดน้อยเช่นนี้ไห่ถงลูบแมวแล้วถามป้าเหลียง: "ป้าเหลียง คุณต้องบอกฉันว่าทำไมเขาถึงโกรธ ฉันถึงจะง้อได้ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย"ป้าเหลียงกระซิบ: "ฉันเดาว่านายน้อยคงโกรธที่คุณออกไปข้างนอกแต่เช้าในวันหยุดสุดสัปดาห์ นายน้อยพักผ่อนที่บ้านและหวังว่านายหญิงจะอยู่กับเขา"ไห่ถง: "... ฉันแค่ไปช่วยงานพี่สาวของฉัน แม้ว่าจะเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่โรงงานหลายแห่งไม่มีวันหยุดและยังต้องทำงาน ดังนั้นร้านอาหารเช้าของน้องสาวฉันจึงยังคงยุ่งมาก ฉันออกไปเร็วแต่ก็กลับมาเร็วเช่นกัน ฉันยังกลับมาก่อน 10 โมง"เธอไม่เคยคิดว่าจ้านหยินจะกลายเป็นคนใจแคบเพราะเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ป้าเหลียงก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรเหมือนกัน"ฉันจะเข้าไปง้อเขา"ไห่ถงซึ่งรู้ดีว่าสามีของเธอเป็นคนแบบไหน เดินเข้าไปในห้องอย่างช่วยไม่ได้พร้อมกับแมวของเธอในอ้อมแขนหลังจากที่เธอผลักประตูเปิดและเข้าไป ป้าเหลียงก็จำ
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1304
ขณะที่ยุ่งอยู่ตรงนี้ จ้านหยินก็ตื่นขึ้นตามปกติ ก่อนที่เขาจะลืมตา เขาหันข้างและเหยียดแขนยาวของเขาออกไปเพื่อกอดภรรยาที่รักของเขา แต่สุดท้ายก็คว้าลมนั่นคือตอนที่เขาลืมตาขึ้นแน่ล่ะ ไห่ถงไม่อยู่ในห้องอีกต่อไปเมื่อมองดูท้องฟ้าภายนอก พระอาทิตย์กำลังขึ้นสูงจ้านหยินหันกลับมาและหยิบโทรศัพท์จากโต๊ะข้างเตียงเพื่อดูเวลา"ตอนนี้เก้าโมงแล้ว!"จู่ๆ เขาก็ลุกขึ้นนั่งแม้กระทั่งในวันหยุดสุดสัปดาห์ เขาก็ไม่เคยเข้าตื่นสายขนาดนี้มาก่อนบางทีอาจเป็นเพราะว่าเขากลับบ้านดึกเมื่อคืนก่อนเขารีบอาบน้ำและเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าลำลอง โดยตั้งใจเลือกชุดที่ไห่ถงซื้อมาให้เขาเมื่อเขาเปิดประตู เขาก็เห็นป้าเหลียงกำลังนั่งอยู่บนโซฟา อุ้มแมวตัวหนึ่งไว้และดูทีวี เมื่อได้ยินเสียงประตูเปิด เธอจึงหันไปมองเขา จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนพร้อมรอยยิ้ม “นายน้อย คุณตื่นแล้ว คุณอยากกินอาหารเช้าไหม?”"ตอนนี้เก้าโมงกว่าแล้ว"จ้านหยินบ่นพึมพำขณะเดินออกไป“ถึงจะเก้าโมงกว่าแล้ว ก็ยังควรกินอะไรนะ นายหญิงได้สั่งเราไว้ก่อนที่เธอจะออกไป ให้เตือนนายน้อยว่าควรกินอาหารเช้าเมื่อเขาตื่นนอน”"นายหญิงของคุณอยู่ที่ไหน? เธอตื่นและออกไปข้างนอกตั้ง
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1303
หยูหยินหยินก็ไม่ได้โกรธเช่นกันเธอและลู่ตงหมิงรู้จักกันมาเป็นเวลานานแล้ว แต่พวกเขาแทบจะไม่ได้พูดคุยกันเลย ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่าพวกเขาไม่ได้รู้จักกันดีนักเขาไม่รู้เกี่ยวกับอดีตของเธอ ก็ถือเป็นเรื่องปกติ"คุณหนูหยู นี่อาหารเช้าของคุณ"หลังจากไห่หลิงทำอาหารเช้าให้หยูหยินหยินแล้ว เธอก็เอามาวางไว้ตรงหน้าเธอ ด้วยรอยยิ้ม เธอกล่าวกับหยูหยินหยินว่า "คุณหนูหยู ทานให้อร่อยนะคะ"หยูหยินหยินตอบด้วยรอยยิ้มไห่หลิงกลับไปที่นั่งและนั่งลง"พี่ คุณเจอเธอเมื่อไหร่?"ไห่ถงกระซิบกับพี่สาวของเธอ"คุณนายลู่แวะมาวันก่อนและเข้ามานั่งคุยกับฉัน ขณะที่คุยกับฉัน เธอบอกฉันว่าเธอต้องการจับคู่คุณหนูหยูกับประธานลู่ และแสดงรูปถ่ายของคุณหนูหยูให้ฉันดู ฉันก็เลยจำเธอได้"ไห่หลิงตอบน้องสาวของเธอด้วยเสียงต่ำและกระซิบ: "เห็นไหม พวกเขาเข้ากันได้อย่างสมบูรณ์แบบ คุณหนูหยูก็ให้ความรู้สึกสบายใจมากเช่นกัน โดยไม่มีความรู้สึกห่างเหินแบบทายาทเศรษฐี"ไห่ถงมองน้องสาวอย่างละเอียด จากนั้นก้มหัวลงเพื่อกินบะหมี่และกระซิบว่า "เข้ากันได้ดีทีเดียว"ป้าเคยพูดว่าคุณนายลู่เข้ากับคนยากมากจ้านหยินก็พูดเช่นกันเนื่องจากคุณนายลู่ม
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1302
เขาไม่มีอะไรจะคุยกับไห่ถงมากนักและด้วยไห่ถงที่อยู่ที่นี่ ลู่ตงหมิงและไห่หลิงก็ไม่ได้พูดอะไรมากนักลูกค้าก็เริ่มทยอยเข้ามาเพื่อกินเกี๊ยวนึ่ง ผู้ช่วยร้านเป็นคนจัดการรับออเดอร์ พนักงานจะเสิร์ฟอาหารเช้าให้พวกเขาแทนไห่หลิงซึ่งเป็นเถ้าแก่เนี้ยเองเธอสามารถนั่งลงในที่เดิมและกินบะหมี่ต่อไปได้"พี่ลู่"คำว่าพี่ลู่นั้น ทำให้ลู่ตงหมิงหมดความอยากอาหารทันทีพี่น้องไห่มองไปที่หญิงสาวสวยที่เปิดประตูกระจกและเดินเข้ามา ไห่ถงไม่เคยรู้จักหยูหยินหยิน แต่ไห่หลิงเคยเห็นภาพของหยูหยินหยิน เมื่อมองไปหยูหยินหยินที่เข้ามา เธอคิดว่าหยูหยินหยินสวยกว่าในรูปเข้ากันได้ดีกับลู่ตงหมิง"คุณหนูหยู คุณอยากทานอาหารเช้าไหม?"ไห่หลิงวางตะเกียบลงและยืนขึ้นอีกครั้งเพื่อต้อนรับแขกสายตาของหยูหยินหยินละสายตาจากลู่ตงหมิงและจ้องมองไปที่ไห่หลิง เธอเคยเห็นไห่หลิงหลายครั้งจากไกลๆ แต่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นหน้าอีกฝ่ายกับตาตัวเอง เมื่อมองดูไห่หลิงอย่างดีๆแล้ว หยูหยินหยินรู้สึกว่าไห่หลิงเป็นหญิงสาวที่สวยมาก“ฉันได้ยินมาว่าอาหารเช้าที่นี่อร่อยมาก ฉันจะทานเหมือนกับพี่ลู่ ขอบคุณ”หยูหยินหยินเดินไปที่โต๊ะของลู่ตงหมิง วางกระเ
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี บทที่ 1301
"ตกลง"น้องของเธออยากกินบะหมี่เครื่องในหมู ไห่หลิงยังต้มบะหมี่เครื่องในหมูสองชามด้วย เธอไม่ชอบผักชี ดังนั้นจึงมีแต่ชามน้องของเธอเท่านั้นที่ใส่ผักชีในชามของเธอ"บะหมี่เสร็จแล้ว"ไห่หลิงเรียกน้อฃให้มาเอาบะหมี่ที่ปรุงแล้วไห่ถงหยุดงาน ล้างมือ แล้วเดินไปหยิบชามบะหมี่ของเธอสองพี่น้องนั่งลงที่โต๊ะ ไห่ถงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาอย่างเป็นนิสัยและเตรียมกินบะหมี่ไปพร้อมกับอ่านข่าวไปด้วย"เวลากิน อย่ามัวแต่ดูโทรศัพท์ข เก็บโทรศัพท์ของเธอลงไป"ไห่หลิงไม่ยอมให้เธอกินในขณะที่เล่นโทรศัพท์ของเธอแบบนี้"ฉันแค่จะดูมันเฉยๆ"ไห่ถงพูด แต่ก็เก็บโทรศัพท์ของเธอกลับเข้าไปในกระเป๋าอย่างเชื่อฟัง"ต่อไปนี้ กินข้าวอยู่ห้ามเล่นโทรศัพท์ไปด้วย""เข้าใจแล้ว"ต่อหน้าพี่สาวของเธอ ไห่ถงไม่กล้าที่จะดื้อรั้น นอกจากนี้ การใช้โทรศัพท์ขณะกินอาหารก็เป็นนิสัยที่ไม่ดีจริงๆ“พี่ คืนนี้พี่จะไม่ไปงานเลี้ยงกับฉันจริงๆ เหรอ”"ไม่ไป""พี่ ฉันคิดว่าคุณควรออกไปเปิดโลกบ้าง"ไห่หลิงค่อยๆ กินบะหมี่ที่เพิ่งปรุงเสร็จและร้อนมาก"ฉันไม่จำเป็นต้องไปดูโลกแล้ว ฉันยังไปไม่ถึงระดับนั้น เธอแตกต่าง เธอเป็นนายหญิงคนโตของตระกูลจ้าน เธอต้
