แชร์

บทที่ 344

"พี่สาวฉันบอกว่าจะไม่กลับมากินข้าว ระยะทางค่อนข้างไกล เห็นบอกว่าถ่อกลับมาลำบากมาก ตอนเที่ยงก็ไม่มีเวลาพัก ในบริษัทมีโรงอาหาร เธอจะกินข้าวที่บริษัท"

จ้านหยินรับคำสั้นๆ

"ตอนเย็นพี่เลิกงานกลับมา ถามด้วยว่าพี่ปรับตัวได้หรือเปล่า โดนใครรังแกไหม ผมพอจะคุยประธานลู่ได้อยู่ ถ้ามีใครังแกพี่ ผมจะขอให้ประธานลู่ช่วยเป็นแบ็คอัพให้"

ไห่ถงหันกลับมามองเขาอีก "ไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมพี่ถึงห่วงคุณขนาดนั้น เอาแต่กำชับฉันเป็นล้านรอบว่าต้องทำตัวดีๆกับคุณ"

ใบหน้าของจ้านหยินแดงระเรื่อ

เวลาอยู่ต่อหน้าพี่ภรรยาเขามักจะวางตัวได้อย่างดี

เพราะเวลาค่อนข้างคับขัน ไห่ถงจึงเตรียมอาหารเที่ยงที่เรียบง่ายมาก

โชคดีที่ จ้านหยินกินอย่างเอร็ดอร่อย ไม่มีท่าทีรังเกียจสังนิด

ไห่ถงคิด แค่เครื่องในหมูที่เขาไม่กิน แล้วก็ไม่ชอบกินกระเทียมกับต้นหอมผักชีแล้ว ที่จริงเขาก็เลี้ยงง่ายมากเหมือนกัน

หลังมื้ออาหาร จ้านหยินไม่ได้กลับไปในทันที

ไห่ถงล้างเครื่องจานชามเสร็จก็ออกมาจากห้องครัว เมื่อเห็นว่าเขายังอยู่ ก็ล้วงโทรศัพท์ออกมาดูเวลา แล้วเดินไปหาเขาพร้อมกับถาม "คุณจ้าน ตอนบ่ายคุณไม่ต้องทำงานหรอ? บ่ายโมงกว่าแล้วนะ ฉันจำได้ว่าที่ผ่านมาค
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status