บทที่ 1027

เมื่อย่าไห่เห็นลูกสะใภ้และหลานๆ ของเธอ ล้วนชักชวนไห่ถงไปนั่งที่บ้านอย่างแข็งขัน นอกจากนี้เธอยังก่อเรื่องมาตั้งนาน เธอไม่เพียงแต่ไม่ได้รับประโยชน์เท่านั้น แต่ยังถูกชาวบ้านหัวเราะเยาะอีกด้วย

เธอทำหน้าดีขึ้นและพูดว่า “ไห่หลิง ไห่ถง ป้าสะใภ้ของพวกเธอพูดถูก พวกเรายังไงก็เป็นครอบครัวเดียวกัน ถ้ามีเรื่องอะไร ก็เข้าไปนั่งคุยกันข้างในบ้านอย่างช้าๆ ก็ได้”

"ย่าก็ไม่อยากโต้เถียงกับพวกเธอแล้ว รอเมื่อปู่ของเธอเขากลับมาค่อยว่ากัน อย่างไรก็ตาม บ้านของย่าก็คือบ้านของย่า"

ไห่ถงยิ้มเย็นชา "ฉันก็ไม่อยากโต้เถียงกับย่า ไม่อยากทะเลาะกับพวกคุณ พวกเราไปเจอกันที่ศาลแล้วกัน"

การฟ้องร้องคือการกําหนดส่วนแบ่งมรดกที่ถูกต้องที่สุด จากคําพูดของป้าใหญ่ บ้านหลังนี้เป็นทรัพย์สินร่วมของพ่อแม่ของเธอหลังจากแต่งงาน ครึ่งหนึ่งเป็นทรัพย์สินของแม่ของเธอ อีกครึ่งหนึ่งถึงเป็นทรัพย์สินของพ่อเธอ

ทรัพย์สินของพ่อของเธอแบ่งกันเท่าๆ กันระหว่างสองพี่น้องกับปู่ย่า บ้านของเธอมีพื้นที่ 100 ตารางเมตร โดยครึ่งหนึ่งเป็นของแม่เธอ ส่วนอีกครึ่งหนึ่งที่เหลือแบ่งกันเท่าๆ กันระหว่างสองพี่น้องและผู้อาวุโสสองคน ซึ่งเท่ากับผู้อาวุโสทั้งสองสามารถแ