Share

EP.47 คืนร้อนคืนรัก

last update Terakhir Diperbarui: 2025-04-29 15:56:37

ให้ตายเถอะ เสียวมากอยู่หรอก แต่ดูเหมือนคนที่ยืนอยู่จะเสียวกว่าฉันมากไปหน่อยไหม เล่นสอบเอวใส่ปากฉันจนมิดลำแทบสำลัก ดีนะว่าควบคุมมันไว้ทัน

ทันทีที่เขากระตุกตัวปล่อยน้ำขุ่นอุ่นร้อนของเขาออกมาเต็มโพรงปากฉัน ฉันก็ตั้งใจกลืนมันทุกหยดไม่ให้เหลือ รอบนี้เหมือนเขาไม่ได้บังคับ แต่เป็นฉันเองที่เสียวซ่านจนอยากจดจ่ออยู่ตรงกึ่งกลางกลายเขาอีกสักหน่อย แต่พอโลมเลียได้ไม่ทันไร มันกลับมาแข็งขืนขึ้นอีกครั้งแล้ว

‘พี่เวลล์ แอบหื่น นะเนี่ย’

พอฉันละปากออกจากเจ้าแท่งที่ตอนนี้มันพยักหงึก ๆ อีกรอบนั้น ฉันก็ทรุดลง มือยันพื้นหยัดตัวไว้ หอบหายใจแรงจนต้องเปลี่ยนมานั่งขัดสมาธิ ยกมือเช็ดคราบบริเวณริมฝีปากพลางหายใจหอบถี่ด้วยความเหนื่อย แต่นั่งได้ไม่นาน คนที่ยืนจ้องมองกันอยู่ก็สอดแขนใต้รักแร้ฉัน ดึงฉันขึ้นให้ยืนจากนั้นก็สวมกอด

“เหนื่อยแล้วเหรอ” เขากระซิบด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ส่วนฉันหอบหายใจแรงเหนื่อยจริง ๆ นั่นแหละหายใจไม่ทัน

“ค่ะ เหนื่อย” ฉันตอบไปตามตรงแม้ว่าตรงนั้นจะปวดหนึบเพราะอยากมากก็ตาม

“แต่พี่ไม่เหนื่อยเลยนะ” เขาเอ่ยเสียวแผ่วเบาก่อนจะงับใบหูเล็กๆ ของฉัน ตอนนี้เขาคงอารมณ์มาเต็มที่เพราะลมหายใจที่รดฉันมันร้อนมาก ร้อนชนิดที่เหมือนไฟจ่ออยู่ตรงนั้น

เขาเชยคางฉันให้แหงน บรรจงจูบอย่างแผ่วเบา มืออีกข้างก็เลื่อนต่ำลงไปลากนิ้วเกี่ยวหวัดอยู่ตรงร่องกลีบอวบฉ่ำของฉันไปมาช้า ๆ ก่อนที่ใบหน้าจะลดต่ำลงจ่ออยู่ตรงหน้าปทุมถันที่มันยังคงถูกเสื้อกีฬาของเขาที่ให้ฉันสวมขึ้น แถมยังมีปราการอย่างบราลูกไม้บดบังมันอยู่

เขาใช้ปากเคล้าคลึงเลีย ผ่านร่มผ้า หายใจแรง แต่เพราะมือของเขาไม่ว่างพอที่จะถอดเสื้อให้ฉันได้เขาจึงเอ่ยออกมาส่งสายตาที่เต็มไปด้วยอารมณ์พลุ่งพล่านนั่น “ถอดเสื้อหน่อยสิ” เสียงแหบพร่าทรงเสน่ห์กระซิบข้างหู จนฉันระทวย อยู่ในภวังค์จะรอดเหรอ รีบเลยค่ะ เสื้อที่มีอยู่ถอดอย่างไว แม้กระทั่งบราตัวโปรดก็รีบทอดปาปลิวไปคนล่ะทิศ จนตอนนี้เป็นฉันที่ล่อนจ้อนสวมชุดวันเกิดไปก่อนแล้ว ความอายเหรอก็ไม่มีตั้งแต่ต้น ส่วนเขาที่ยังสวมเสื้อเชิ้ตอยู่ก็ถูกฉันจัดการถอดมันให้เรียบร้อย แผงหน้าอกแกร่งนี้ของเขาดูกี่ครั้งก็ทำให้น้ำลายไหล หน้ามืดตามัวตลอด แม้ว่านิ้วมือเขาจะยังคงถูไถ่กลีบอวบฉ่ำของฉันจนตอนนี้น้ำรักหวานของฉันไกลเป็นทางตามง่ามมือเขา ฉันเองก็ไม่ยอมหรอก เพราะหัวนมเซ็กซี่ของเขาก็ถูกฉันโลมเลีย ด้วยปลายลิ้นนุ่มเหมือนกัน บางครั้งอดใจไม่ไหวก็ใช้อุ้งปากครอบงำมันดูดจนเสียงดังสนั่น

ไม่ต้องบอกก็รู้ตอนนี้เสียงครางฉันระงม ส่วนอีกคนก็ครางในลำคอแหงนหน้าไม่ต่างกัน

“อ่า......” ฉันกระตุกตัวแรง  เขาสำเร็จความใคร่ให้ฉันด้วยนิ้วของเขา เหอะ..คนหื่น ๆ อย่างฉันที่สุขสมด้วยนิ้วตัวเองมานาน ตอนนี้ดันมาเสพติดนิ้วของพี่เขาซะได้ ยากจะถอน

“พี่ขอสอดใส่นะ”  สิ้นประโยคก่อนที่เขาจะเดินออกไป เป็นฉันเองที่วิ่งแจ้นไปคว้ากระเป๋าตัวเองก่อนจะหยิบถุงยางโชว์ต่อหน้าเขา เขาเลิกคิ้วตั้งคำถาม

“เดี๋ยวนี้ถึงขนาดพกเองเลยเหรอ”

“ก็แหม ไม่ใช่แค่พี่กลัวตัวเองมีอารมณ์นะคะ แจนเองก็กลัวคุมอารมณ์ตอนอยู่กับพี่ไม่ได้เหมือนกันนินา”

ฉันยกยิ้มมุมปาก จิกมองเขานัยน์ตาอ่อยสุดฤทธิ์จนถูกเขาดึงเข้าตัวอย่างจัง พร้อมบดจูบที่รุนแรง ไม่นานเขาก็จับฉันให้หันหน้าไปทางโต๊ะอาหาร ส่วนเขาก็ทาบตัวแนบชิดจากด้านหลัง สองมือเขากอบกุมหน้าอกกลมโตของฉันพลางบีบขย้ำรุนแรง  ไม่พอสอบเอวถูไถ่แท่งแข็งขืนไปมาบนกลีบอวบฉ่ำ โดยที่มันเหมือนจะหลุบเข้ารูรักฉ่ำของฉันเป็นรอบ ๆ  หัวใจฉันสั่นสะท้าน ทั้งตื่นเต้น วาบหวาม เสียวซ่านไปทั้งตัว

“อ่า.....อั่ก...” พี่เวลล์ดันแท่งแข็งขืนที่แข็งเต็มที่ กดหนัก แรงไปหนึ่งครั้ง ทำเอาฉันสะดุ้งขาอ่อนสั่นไปหมด ได้แต่กลืนน้ำลาย หายใจเป็นทางยาว

“อั่ก....จะ...เจ็บ” เขาสอบเอวกระทุ้งแรงหนักมาอีกครั้งคราวนี้มันเจ็บและจุก เข้ามามิดลำ เพราะฉันรับรู้ได้ว่าท้องน้อยฉันแน่นคับไปหมด

“อื้อ......อื้ม ของแจนแน่นจัง....ฟวู่... ” เขาหยุดนิ่งคาแท่งมันไว้อย่างนั้น ฉันที่อึดอัด ปวดหนึบที่ร่องกลีบ เริ่มยืนไม่ไหว จึงโน้มลำตัวราบไปบนโต๊ะอาหาร ทำให้ก้นกลมกลึงของฉันเด่นสง่าต่อหน้าเขาไปอีก เขาเอามือลูบไปมาบนแผ่นหลังขาวเนียนของฉัน ยิ่งได้แสงจันทร์ทอดแสงมา ยิ่งทำให้ได้ความโรแมนติก

‘เพี๊ยะ...เพี๊ยะ’ เสียงฝ่ามือของเขาฟาดหนักมาที่ก้นกลมกลึง จนฉันสะดุ้งแอ่นตัวแหงนหน้า หันไปมองเขาที่กำลังยิ้มร้ายจ้องมา

“พะ..พี่เวลล์ ยิ้มอะไร อ่ะ..อ่ะ” ไม่ทันไรเขาสอบเอว ช้า แต่หนักสุดลำทุกการกระแทก กดสะโพกเข้าหาฉันที่คว่ำหน้าทาบลงบนโต๊ะอาหาร

‘พั่บ...พั่บ...พั่บ...’ เสียงระหว่างกึ่งกลางกายของกันและกันเสียดสีกระทบกันอย่างหนัก ฉันที่ตอนนี้อารมณ์หลุดเข้าไปในภวังค์ของกามารมณ์ทนไม่ไหวจนต้องกัดแขนตัวเองไว้ เพื่อไม่ให้ตัวเองเปล่งเสียงอันน่าอาย แต่ดูเหมือนคนด้านหลังที่เอาแต่กระหน่ำสอบเอว จะไม่พอใจเขาโน้มตัวคว้าแขนของฉันไขว้ไว้ด้านหลังก่อนจะเอ่ยความต้องการของตนเองออกมา

“ไม่ต้องกลั้น พี่อยากได้ยินเสียงครางของแจน” เขาไม่พูดเปล่า แต่กลับอัดสะโพกสวนเข้ามาอย่างแรง

“อ่ะ อ๊าก...... พะ พี่เวลล์จริงจังป่ะเนี่ย หื่นเกินไปแล้ว อ่ะ..อ่ะ” ฉันถึงกลับอุทานอย่างเสียฟอร์ม แต่เพราะทนความเสียวที่เขาประเคนมาไม่ได้ จึงได้เพียงก้มหน้าแนบไปกับโต๊ะอาหารส่งเสียงครางแค่นั้น

ไม่นานนัก ฉันเริ่มรู้สึกจะถึงจุดขีดสุด ราวกับฉี่จะราด ก่อนจะกระตุกแรงเป็นจังหวะแหงนหน้าสูดอากาศหายใจให้เต็มปอดก่อนจะฟุบหน้าลงโต๊ะ

“พี่ยังไม่เสร็จเลย ช่วยพี่ก่อนนะ” เขาไม่รอช้าถอดถอนแท่งอันแข็งขืนออกจากรูร่อง ก่อนจะจับตัวฉันพลิกหันหน้าเข้าหาเขา สองมือกอบกุมก้นกลมกลึงยกตัวฉันให้นั่งบนโต๊ะอาหาร พร้อมทั้งแยกขาของฉันวางบนโต๊ะอยู่ในรูปตัวเอ็ม ให้ตายเถอะอายมาก เพราะตอนนี้กลีบอูมฉ่ำร่องชมพูดตรงนั้นของฉันมันอ้าซ่า ยิ่งมันเยิ้มไปด้วยน้ำล่อลื่น พอโดนลมเข้าหน่อยก็เย็นวาบไปทั้งตัวอดไม่ได้ที่สองมือจะยกมาปิดโดยอัตโนมัติ แต่ปิดไม่นานพี่เวลล์ก็รีบจับสองมือของฉันให้พ้นทางจนฉันต้องเปลี่ยนเอาสองแขนไปหยัดค้ำยันตัวไม่ให้หงายหลังแทน

เขากดกึ่งกลางกายนั่นเข้ามาเพราะตอนนี้อารมณ์ของเขาเครื่องติดขีดสุด ใบหน้าที่แดงฉาน ตัวร้อนราวกับถ่านไฟที่ถูกเผาจนได้ที่ ตาฉ่ำเยิ้มจ้องมา ราวกับฉันจะถูกกลืนกินทั้งตัว  เรียวลิ้นเลียไปรอบริมฝีปาก จ้องมองต่ำดูแท่งสวรรค์ของเขาสอดใส่รูรักเข้าออกไปเป็นจังหวะ ภายตรงหน้าฉัน มันค่อนข้างหน้าอาย แต่ก็ได้อารมณ์สยิวเหมือนกัน

“อื้ม....ทนหน่อยนะ อีกนิด” สิ้นคำ เขาโหมแรงที่มีทั้งหมดสอบเอวแกร่งลงกด เน้นทุกดอก แรงทุกอัด มิดยันโคนทุกครั้ง  ทำให้ฉัน จุกทุกครั้งที่มันสอบเข้ามา เริ่มรู้สึกระบมไปยันท้องน้อย แต่ใครจะห้ามได้เขาสายตาเลื่อนลอย ส่วนฉันก็เสียวทุกอณู จนแผ่นหลังนอนแผ่ราบบนโต๊ะอาหารชันเข่าเป็นรูปตัวเอ็มให้เขากระหน่ำสอบเอวอย่างเต็มที่

หากมีผีสางกำลังนั่งดูหนังสดคนพลอดรักกันกันที่มุมห้อง  แสงจันทร์ที่สอดส่องเข้ามาคงพาลทำให้ จากที่มันจะเป็นหนังโป๊ ก็ดูคล้ายจะเป็นหนังอิโรติกมากกว่า ความสีโทนมืดแสงจันทร์สลัวที่สาดส่องต่างก็ทำให้เห็นของกันและกันนวลตาไม่ประเจิดประเจ้อเท่าไหร่  มีแค่เสียงร้องประสานระงมเท่านั้นแหละที่ดูจะไม่เข้ากับภาพที่เห็นเพราะมันดันเหมือนหนังโป๊ ควบหนังฆาตกรรม โดยที่พี่เวลล์แสดงบทฆาตกร ครางในลำคอซู้ดปากหนักแน่น  ส่วนบทฉันคือถูกขึ้นเขียงรอสับ เสียงแผดราวกับโดนกรีดเนื้อ แทบบ้า

“อวู้วววว อ๊า......” ตัวเขากระตุกแรง จากนั้นก็สอบเอวหนักหน่วงอีกสองสามทีก่อนที่น้ำรักขุ่นอุ่นร้อนนั้นจะทำให้ฉันรูปสึกวาบหวามภายในรูร่องฉ่ำ และดูเหมือนจะทะลักไม่น้อย

“แฮ่ก...แฮ่ก” พี่เวลล์หายใจแรงโน้มตัวทับลงมาที่ฉันซึ่งนอนแผ่บนโต๊ะอาหารอยู่ก่อนแล้ว  ใบหน้าเขาฟุบลงข้างหู ลมหายใจร้อนรดซอกคอถี่ ๆ เขาคงเหนื่อยจากการสอบเอวเป็นระยะเวลานานนั่นแหละก่อนนะใช้ริมฝีปากและเรียวลิ้นแหย่หูฉันจนขนลุก

“ไม่เอาแล้ว พอก่อนค่ะ เหนื่อยจะแย่”

“เป็นไงที่บอกว่าหิว ตอนนี้อิ่มไหมครับ”

“ค่ะ แจนอิ่มแล้ว อิ่มจนจุกเลยค่ะพี่” ฉันเอ่ยด้วยเสียงเหนื่อยหอบไม่แพ้กัน เขาหยัดแขนขึ้นสายตามองใบหน้าฉันด้วยรอยยิ้มก่อนจะเลื่อนต่ำมองยอดปทุมถันของฉันอีก พอถูกโลมเลียด้วยสายตาแบบนั้นทำให้ฉันรีบยกมือสองข้างปิดเต้าคู่สวยของฉันไว้ก่อนจะมองค้อนเขา

“อย่าจ้อง เดี๋ยวมีอารมณ์ขึ้นมาอีก”

“รู้ได้ไงว่าพี่จะมีอารมณ์อีก”

“ก็พี่ยังไม่ถอนเจ้านั่นออกจากตัวฉันเลย ตอนนี้มันหงึกๆ อีกแล้ว”

“โทษพี่ไม่ได้นะ ต้องโทษแจนที่ทำให้พี่หื่นอยู่ตลอดแบบนี้”

“ว๊าย พี่เวลล์”

จากนั้นการบรรเลงความรักท่ามกลางแสงจันทร์ก็ยังคงฉายวนอยู่แบบนั้น อีกครั้ง อีกครั้งและอีกครั้ง จนฉันรู้สึกได้ว่า สติที่มีอยู่ค่อย ๆ เลื่อนหาย และก็ดับวูบไปในที่สุด

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terkait

  • หมอมาดนิ่งกับยัยวิศวะมาดดุ   EP.1 ชีวิตมหาลัย

    ณ. คอนโด “แจนมึงตื่นได้แล้ว นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ววะ จะสายแล้วนะมึง” เสียงของยัยมีน เพื่อนรูมเมทของฉัน เรียกฉันตื่นจากภวังค์ที่กำลังเฝ้าพระอินทร์อยู่ ร่างกายของฉันเหยียดตรงบนฟูกนอนหนาอันแสนนุ่มสบาย บิดซ้ายขวา ด้วยความขี้เกียจก่อนเอ่ยไปด้วยความหงุดหงิด“กูไม่มีเรียนเช้า มีเรียนบ่ายสองโมงโน้น” ฉันตอบไปในขณะที่ลูกตายังไม่พร้อมเปิดด้วยซ้ำ“ทำไมมึงไม่บอกกูไว้ก่อนล่ะ คนอุตส่าห์เข้ามาปลุก” มีนทำหน้านิ่วใส่ ก่อนจะนั่งลงเก้าอี้ตรงเครื่องแป้งปลายเตียงของฉัน ฉันลืมตาตื่นมาก็พบว่ามันนั่งได้น่าเกลียดมาก“นี่ยัยมีน มึงอยู่ในชุดนักศึกษารัดติ้ว กระโปรงก็แทบจะเสมอหู ช่วยนั่งดีๆ หน่อย เห็นหมดแล้ว” ฉันได้แต่เอิอมกับความไม่ระวังตัวของเพื่อนสนิทคนนี้ เอาล่ะฉันจะมาแนะนำก่อน พวกเราสองคนเรียนด้วยกันมาตั้งแต่ ม.ต้น จวบจน ม.ปลาย แม้แต่มหาลัย เรายังเลือกเรียนที่เดียวกันอีก เพียงแต่เราไม่ได้เรียนคณะเดียวกัน ยัยมีนมีความฝันอยากเป็น นักข่าว พิธีกร อะไรทำนองนี้ นางจึงเลือกเรียนนิเทศ ส่วนฉันเรียนวิศวกรรมเครื่องกล เพราะอยากเรียนแค่นั้นแหละ เราสองคนค่อนข้างตัวติดกันไปไหนไปกัน แม้รสนิย

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-26
  • หมอมาดนิ่งกับยัยวิศวะมาดดุ   EP.2 ปาร์ตี้ สาวสาวสาว

    วันนี้ฉันมีเรียนเพียงคาบเดียวเท่านั้น แต่ก็ยังกลับทันทีไม่ได้ เนื่องจากงานกลุ่มที่ต้องช่วยกันระดมความคิด กว่าจะลงตัวก็ปาไปสองทุ่มกว่าแล้ว พอกำลังจะกลับ เสียงไลน์ก็ดังขึ้นและแน่นอนว่ามันมาจากเพื่อนสนิทฉันเองMeeny : วันนี้ไปลั๊นลากันเพื่อนรักJanny : ไม่ไปMeeny : มึงต้องไปค่ะเพื่อน กูจองโต๊ะแล้วค่ะJanny : เพื่ออะไรMeeny : กูเพิ่งอกหักนะ ก็ต้องยาใจป่ะJanny : ยาใจที่ว่าคือดื่มงั้นเหรอMeeny : ใช่แล้ว โสดแซ่บขนาดนี้ ก็ต้องดื่มต้องเที่ยว ควงผู้สักหน่อยJanny : จะไปกันสองคน?Meeny : มีกุ้กอีกคนJanny : ไม่ได้เจอมันมาสักพักเลย ไปก็ไปMeeny : พูดง่ายแบบนี้ดีมากเพื่อนสาว ไว้เจอกันรีบกลับล่ะ ฉันขับรถมาถึงคอนโด ก็พบว่ายัยมีนแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว ชุดเดรสสั้นเกาะอกสีขาว โชว์เนินนม และเรียวขา แน่นอนว่าต้องเอ็กซ์ ราวกับแม่เสือน้อยสุดยั่วอย่างเคย ผมลอนยาวสลวย พ่วงด้วยเครื่องประดับวิบวับ ส่วนฉันแน่นอนว่ามันตรงกันข้าม จัดเดรสดำยาวถึงเข่าด้านหน้ามิดชิด แต่มีลูกเล่นเว้าหลังจนเกือบสะโพกเผยให้เห็นแผ่นหลังอันขาวเนียน ตัดกับสีผมไวน์แดงสั้นประบ่า สวยเฉี่ยวน่าหลงใหลไม่แพ้กัน

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-26
  • หมอมาดนิ่งกับยัยวิศวะมาดดุ   EP.3 รุ่นพี่หมอ

    จากนั้นจึงลุกมุ่งไปยังโต๊ะของเหล่ารุ่นพี่หมอปีห้า ที่ยัยมีนบอกไว้ เดินผ่านเบียดเสียดคนมากมาย บางคนก็ดูเหมือนจะรู้จักฉันอยู่บ้างพยายามจะเดินเข้าหา แต่ฉันก็ยกแก้วเป็นการปฏิเสธไปด้วยหน้าตาเรียบเฉยเมื่อแหวกฝูงชนจนมาถึงโต๊ะ ก็เห็นยัยมีนยืนคุยจ้อกับบรรดาหนุ่มๆ อย่างสนุก เอาเถอะปล่อยนางสักวัน อกหักมาก็แทบตาบวมมาหลายวัน ส่วนยัยกุ้กก็นั่งตัวแข็งทื่อราวกับหลักกิโล นางคงทำตัวไม่ถูกสินะ ส่วนบรรดารุ่นพี่ในโต๊ะนั้นมี สามคน อืม...ก็สมควรที่ยัยมีนจะโดนตกง่าย ๆ แต่ละคนดูหล่อ สะอาดเนี้ยบ เข้าท่าอยู่ ยัยมีนคงสนใจรุ่นพี่คนที่ยืนคุยด้วยกันนั่นสินะ อีกคนผมยาวมัดรวบแอบเห็นเหล่ไปมองยัยกุ้กอยู่เหมือนกัน แต่อีกคนนี่สิเอาแต่ควงแก้วเหล้าดื่มเงียบๆเหมือนไม่ได้สนใจวงสนทนาเท่าไหร่ ยอมรับว่าคนนี้ดูหล่อสุดๆ และเป็นจุดสนใจของโต๊ะนี้ เพราะไม่ว่าจะมองไปสาว ๆ โต๊ะไหน ก็ต้องมีเหล่มามองเขาตลอดทั้งนั้น“ยัยมีน กุ้ก” สิ้นเสียงเรียก ยัยมีนหันหลังมากวักมือยกใหญ่ ส่วนกุ้กนั้นก็ฉีกยิ้มราวกับเห็นแสงสว่างปลายอุโมงค์ เหนื่อยหน่อยนะกุ้ก“โทษที พอดีไปเอาเครื่องดื่มนิดหน่อย” หลังจากกระซิบข้างหูยัยมีนแล้ว ฉันก็นั่งลงโซฟาข้าง ๆ รุ่นพี่

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-26
  • หมอมาดนิ่งกับยัยวิศวะมาดดุ   EP.4 Spark

    ฉันเองก็ยืดตัวกลับมายังตำแหน่งที่เดิม ราวกับไม่ได้พูดอะไรออกไป หันไปสนใจแก้วเหล้าต่อ เอาจริงฉันยอมรับว่ารุ่นพี่เวลล์หล่อมาก ๆ ทั้งรูปร่างหน้าตาเขาก็ทำให้ฉันรู้สึกอย่างว่าจริง ๆ เนื้อแท้ของฉันเป็นคนติดเรื่องอย่างว่าแต่เพราะประสบการ์ณบนเตียงกับแฟนเก่าเมื่อนานมาแล้วมันห่วยแตก แย่สิ้นดี และกลับพบว่าการช่วยตัวเอง รวมไปถึงเซ็กทอยยังทำให้ฉันไปถึงฝั่งฝันกว่าแฟนเก่าซะอีกก็ทำให้ฉันปรับเปลี่ยนวิธีระบายไป แถมผู้ชายที่พยายามจะเข้าหาฉันนั้นก็ไม่ดึงดูดเลยสักนิด แต่กลับคนตรงหน้านี้ ไม่รู้ฉันเป็นอะไรแบบอยากได้ชิบหาย แค่อยากได้เรื่องอย่างว่านะ ไม่ได้ต้องการความรู้สึกผูกพันฉันแฟนแต่อย่างใดเราสองคนยังนิ่งเงียบแบบนั้น ต่างคนต่างอยู่ในภวังค์ของตัวเอง สลับมองกันไปมาอย่างหยั่งเชิง ไม่มีใครเริ่มปริปากพูดจวบจนที่ทั้งสี่คนที่ออกไปเต้นไปสูบบุหรี่กลับมานั่งยังที่เดิมแล้ว“น้องแจนไม่ออกไปเต้นบ้างเหรอครับ ไม่เบื่อเหรอ” พี่แม็กเอ่ยถาม ฉันได้แต่เงยหน้ายิ้มไม่ได้ตอบอะไร และตอนนี้ฉันรู้สึกได้ว่าเครื่องแอลที่ฉันดื่มไปเริ่มออกฤทธิ์ทำเอาสะลึมสะลืออยู่เหมือนกัน แต่ยังควบคุมสติได้อยู่“พี่แม็กคะ ยัยแจนไม่ใช่สายเต้น สายสูบ

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-26
  • หมอมาดนิ่งกับยัยวิศวะมาดดุ   EP.5 คืนแรก คืนเดียว เร่าร้อน

    EP.5“ให้ตายเถอะ ตื่นเต้นชะมัด” ฉันเข้าห้องน้ำจากนั้นออกมายืนส่องกระจกมองหน้าของตัวเอง ตอนนี้หัวใจฉันเต้นแรงเร็วทะลุนรกสัสๆ ไม่ใช่เพราะฉันประหม่าอะไรหรอก แต่มันเป็นความรู้สึกหิวกระหาย ผู้ชายคนนี้แรงดึงดูดให้เข้าหามากมายจริงๆ สมแล้วที่เพียงเขาเดินมาตามทางผู้หญิงในคลับก็จ้องตาเป็นมัน แต่ขอโทษนะที่ฉันขอคว้าโอกาสนี้ตัดหน้าพวกหล่อนไปก่อนโดยปกติฉันเป็นคนนิ่งพูดน้อย แต่พอเป็นเรื่องอย่างว่าภายในร่างกายมันก็ซู่ซ่าไปหมด ก็นะคนเราย่อมมีเรื่องดำมืดภายในตัว แต่อย่างน้อยสิ่งที่ฉันชอบจะไม่ทำผิดศีลธรรมเด็ดขาด นั้นคือคำปฏิญาณของฉันฉันคว้ากระเป๋าเดินออกมาจากห้องน้ำหยุดมองไปยังรุ่นพี่เวลล์ที่ยืนอยู่มุมอับอันมืดสลัว ก่อนจะยักคิ้ว และเดินนำไปก่อน เพราะคลับแห่งนี้ฉันมาบ่อยมาก บางครั้งหากเมาหนักๆ ฉันก็มักจะเปิดห้องนอนที่นี่เลย เพียงแค่ไลน์หาพี่พลเจ้าของคลับ พนักงานด้านบนก็สามารถจัดหาห้องว่างให้ทันที และแน่นอนครั้งนี้ฉันก็ไลน์ด่วนจองแล้วเหมือนกันเมื่อฉันเอื้อมมือเปิดประตูห้อง ก็หันมองรุ่นพี่เวลล์ที่มีท่าทีสงสัยเขาหยุดตรงหน้าประตูมองฉันอย่างมีคำถามมากมาย แต่สุ

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-27
  • หมอมาดนิ่งกับยัยวิศวะมาดดุ   EP.6 ณ.ห้องสวีท คลับ

    ฉันกำลังบรรเลงเพลงรักเร่าร้อนบนเตียงกับรุ่นพี่เวลล์อยู่ ตอนนี้ใบหน้าเขาฝังหมกหมุ่นอยู่กับระหว่างขาฉัน ให้ตายเถอะเสียวจนใจจะขาด เขาใช้ลิ้นได้เก่งมาก ทำเอาฉันแทบขึ้นสวรรค์อยู่รำไร คิดไม่ผิดจริง ๆ ที่หน้าด้านอ่อยกับเขาตรงๆ“พี่เวลล์ ขอเร็วอีกนิดค่ะ ซี๊ดดดด มะ ไม่ไหวแล้ว” เขาตอบสนองฉันเร็วมาก ลิ้นเขารัวแรงเร็วกว่าเดิมเยอะ ก่อนที่ฉันจะเสร็จสม ฉันก็ใช้แรงที่มีกดหัวเขาแรงขึ้น เด้งสะโพกเข้าหาด้วยความดิบเถื่อนก่อนที่น้ำรักของฉันจะพรั่งพรูออกมาเปื้อนแฉะไปหมด“พี่เวลล์....อ่า” ฉันคลายมือออก ค่อยๆ พยุงตัวขึ้นมองเขาใบหน้าอันหล่อเหลานั้นยิ้มกรุ่นมองฉันราวกับถือชัย หึ...ยอมรับว่าฉันโดนเขาน็อคไปหนึ่งยก เสร็จสุขสมใจล่ะ แต่เอาเถอะฉันจะไม่ยอมให้เขาอยู่เหนือกว่าฉันหรอก ฉันจะทำให้ใบหน้ายิ้มกรุ่นของเขานั้นกลายเป็นเหยเกให้ได้เลยฉันเข้าไปคล้องคอเขาอีกครั้งยื่นหน้าประกบจูบอย่างตั้งใจ คราวนี้เป็นฉันที่เป็นฝ่ายผลักเขานอนราบลงบ้าง มือทั้งสองข้างของเราประสานกันมองตากันด้วยความโหยหา“พี่เวลล์ ขอฉันสำรวจร่างกายพี่บ้างนะคะ” สิ้นคำเขาจัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองออกแสดงให้เห็นถึงหุ่นพระเจ้าปั

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-28
  • หมอมาดนิ่งกับยัยวิศวะมาดดุ   EP.7 เช้าวันใหม่..

    โอ๊ยเมื่อยตัวไปหมด เมื่อคืนฉันกับพี่เวลล์จัดหนักกันยกใหญ่จนตีสี่ กว่าฉันจะตื่นนอนก็ปาไปเกือบเที่ยง ดีนะว่าวันนี้มีเรียนบ่ายสองโมง ส่วนเขายังอยู่และดูเหมือนจะตื่นก่อนฉันเสียอีก ซึ่งเขากำลังเล่นมือถือ อยู่เงียบ ๆ ข้างฉันเราสองคนต่างมองหน้ากัน แต่กลับไม่มีใครปริปากพูดอะไรเลย เหมือนเรากลับมาเป็นอีกตัวตนหนึ่งที่เป็นคนเงียบๆ พูดน้อย ที่พูดมากตอนกลางคืนนั้นก็คงเป็นฤทธิ์แอลที่ถาโถมซัดดื่มอย่างกับน้ำเปล่านั่นแหละฉันละจากหน้าเขาหยิบผ้าขนหนูผืนหนึ่งที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงพันรอบตัวเพื่อเข้าไปอาบน้ำแต่ทันทีที่ลุก กลับโดนคนข้างๆ ดึงแขนให้กลับไปในอ้อมแขนของเขาก่อนจะก้มลงประทับริมฝีปากจูบเฉยเลย ก็จูบตอบเขาแหละเอากันทั้งทีก็เอาให้คุ้ม เพราะคงไม่มีโอกาสแบบนี้อีกแล้ว แต่เพราะมีเรียนบ่ายสอง ถ้าขืนมัวต่อมีหวังติดลมดังนั้นจึงกลั้นใจผลักเขาออกไป“ขอตัว พอดีมีเรียนต่อค่ะ” ฉันหยักคิ้วก่อนจะลุกไปอาบน้ำชำระร่างกายทันที เพราะตอนนี้เหนียวตัวจากเหงื่อสุดๆ พออาบน้ำเสร็จก็พบว่าเขาแต่งตัวเรียบร้อยไปก่อนแล้ว“พี่ไม่อาบน้ำก่อนเหรอคะ”“ไม่ครับ จะกลับไปอาบที่ ร

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-29
  • หมอมาดนิ่งกับยัยวิศวะมาดดุ   EP.8 บาดเจ็บ

    EP.8การทำธุระให้พ่อครั้งนี้สำเร็จลุล่วงไปด้วยความราบรื่น เจอลูกค้าดีอย่างคุณเจมส์ไม่ต้องให้ถึงมือฉันเตะต่อยฉันก็โล่งใจ นึกว่าวันนี้จะได้ปะทะซะแล้วฉันขับรถออกจากโกดังสินค้า มุ่งหน้ากลับไปยังคอนโดของตัวเอง แต่แล้วก็เจอรถคันหรูจอดข้างทางคันหนึ่ง มีผู้หญิงแต่งตัวด้วยเดรสสีชมพูโบกไม้โบกมือยกใหญ่ด้วยสีหน้ากังวลอย่างเห็นได้ชัด ไม่ช่วยไม่ได้หรอก แถวนี้ค่อนข้างเปลี่ยวแสงไฟตามไรทางไม่ได้สว่างมากนัก หากขับผ่านไปฉันคงรู้สึกแย่แน่ ๆ เลยตัดสินใจจอดเทียบรถคันดังกล่าว ก่อนจะลดกระจกรถเอ่ยถามหญิงสาวคนนั้นทันที แต่ยังไม่ทันจะได้เอ่ยถามเธอก็แทรกเสียงเอ่ยขึ้นมาก่อน“ระ.. รุ่นพี่แจนใช่ไหมคะ ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหม”“ฮืม...”“หนูชื่อวีค่ะ ปีสองนิเทศ เรียนคณะเดียวกับพี่มีนค่ะ”“อ่อ แล้วรู้จักฉันเหรอ”“ค่ะ ต้องรู้จักแน่นอนสิคะ พี่ดังจะตาย”“เหอะๆ ชื่อเสียงไร้สาระนั่นนะเหรอ อย่าไปใส่ใจ ว่าแต่ทำไมมาจอดรถอยู่ตรงนี้ รถเสียเหรอ”“ค่ะ วีกำลังจะกลับบ้าน ต้องผ่านทางนี้ตลอด แต่วันนี้ไม่รู้เป็นอะไรยางรถรั่วค่ะ ขับไม่ได้เลย”“แจ้งช่างรึยัง”“แจ้งแล้วค่ะ แต่เพราะตรงนี้ห่างไกล ช่างแจ้งกับวีว่าจจะมาช้าน่ะค่ะ”“งั้นพี่ไปส่งใ

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-31

Bab terbaru

  • หมอมาดนิ่งกับยัยวิศวะมาดดุ   EP.47 คืนร้อนคืนรัก

    ให้ตายเถอะ เสียวมากอยู่หรอก แต่ดูเหมือนคนที่ยืนอยู่จะเสียวกว่าฉันมากไปหน่อยไหม เล่นสอบเอวใส่ปากฉันจนมิดลำแทบสำลัก ดีนะว่าควบคุมมันไว้ทันทันทีที่เขากระตุกตัวปล่อยน้ำขุ่นอุ่นร้อนของเขาออกมาเต็มโพรงปากฉัน ฉันก็ตั้งใจกลืนมันทุกหยดไม่ให้เหลือ รอบนี้เหมือนเขาไม่ได้บังคับ แต่เป็นฉันเองที่เสียวซ่านจนอยากจดจ่ออยู่ตรงกึ่งกลางกลายเขาอีกสักหน่อย แต่พอโลมเลียได้ไม่ทันไร มันกลับมาแข็งขืนขึ้นอีกครั้งแล้ว‘พี่เวลล์ แอบหื่น นะเนี่ย’พอฉันละปากออกจากเจ้าแท่งที่ตอนนี้มันพยักหงึก ๆ อีกรอบนั้น ฉันก็ทรุดลง มือยันพื้นหยัดตัวไว้ หอบหายใจแรงจนต้องเปลี่ยนมานั่งขัดสมาธิ ยกมือเช็ดคราบบริเวณริมฝีปากพลางหายใจหอบถี่ด้วยความเหนื่อย แต่นั่งได้ไม่นาน คนที่ยืนจ้องมองกันอยู่ก็สอดแขนใต้รักแร้ฉัน ดึงฉันขึ้นให้ยืนจากนั้นก็สวมกอด“เหนื่อยแล้วเหรอ” เขากระซิบด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ส่วนฉันหอบหายใจแรงเหนื่อยจริง ๆ นั่นแหละหายใจไม่ทัน“ค่ะ เหนื่อย” ฉันตอบไปตามตรงแม้ว่าตรงนั้นจะปวดหนึบเพราะอยากมากก็ตาม“แต่พี่ไม่เหนื่อยเลยนะ” เขาเอ่ยเสียวแผ่วเบาก่อนจะงับใบหูเล็กๆ ของฉัน ตอนนี้เขาคงอารมณ์มาเต็มที่เพราะลมหายใจที่รดฉันมันร้อนมาก ร้อนช

  • หมอมาดนิ่งกับยัยวิศวะมาดดุ   EP.46 เปลี่ยนบรรยากาศ

    EP.46(Well Part)จู่ๆ คนเมาในอ้อมแขนของผมก็กระซิบบอกรักผมซะงั้น ถ้าในเวลาปกติของแจนล่ะก็ไม่มีทางจะได้ยินคำบอกรักด้วยแววตาเสน่ห์แบบนี้เป็นแน่ สงสัยผมต้องขอบคุณคนที่คิดค้นน้ำมึนเมาขึ้นมานี้แล้วล่ะ เพราะมันสามารถเปลี่ยนคนที่แข็งกร้าวในยามปกติ ให้กลายเป็นคนขี้อ่อย ขี้อ้อนมาได้แต่นั่นก็ทำให้ผมเริ่มคิดอีก ถ้าเธอไปดื่มหนักที่ไหน เธอจะมีท่าทีแบบนี้กับคนอื่นด้วยรึเปล่า ไม่ได้การหลังจากนี้ผมคงต้องเข้มงวดกับเธอหน่อย ก็ตอนนี้เธอคือแฟนผมผมอุ้มคนเมามายวางลงโซฟากลางห้อง เพราะผมยังไม่ได้ทายาบริเวณขาและเข่าของเธอที่มันยังปรากฏรอยฟกช้ำ แม้ตอนนี้มันเป็นรอยจางสีม่วงแล้วก็ตาม แต่เพราะเธอทำตัวยุกยิกนั่งไม่นิ่ง จนผมต้องนั่งโอบรัดเธอจากด้านหลัง“นั่งนิ่งๆ พี่ทายาให้ก่อน” ผมบีบยาลงในมือก่อนจะเอื้อมลูบไปตามรอยแผลฟกช้ำอย่างเบามือ “ยังเจ็บอยู่ไหม” ผมเอ่ยข้างหูเธอ“ไม่ค่ะ ไม่เจ็บแล้ว” เสียงอันบางเบาของเธอตอบผม“ถ้าหายแล้วงั้น.....” ผมพูดให้เธอคิด ก่อนจะงับใบหูของเธอเบาๆมือผมเริ่มอยู่ไม่สุขละจากการทายาเลื่อนมาสัมผัสหน้าอกของเธอคลึงเบาๆ ผ่านเสื้อยืนแสนบางที่ผมให้เธอเปลี่ยน ใบหน้าผมโน้มลงเล็กน้อยมองต้นคอระหงส์ท

  • หมอมาดนิ่งกับยัยวิศวะมาดดุ   EP.45 แฟนผมครับ

    EP.45พี่เวลล์พาฉันขับรถออกจากร้านอาหาร ฉันมองเขาอย่างคาดเดาความคิดไม่ได้สักนิดว่าเขาจะพาฉันไปที่ไหน ทำอะไร ฉันรู้ได้แค่ว่าตอนนี้เขารู้สึกเหมือนร่างท่านมารสุดหล่อสายตาสุดแซ่บที่สามารถชี้นิ้วสั่งฉันให้ทำอะไรก็ได้แบบนั้น สายตาความอ่อนโยนที่เคยเห็นมันไม่มีเลยสักนิด ดูร้ายๆ เหมือนจ้องจะงับเหยื่ออยู่ตลอด“วันนี้พี่แปลกๆ นะคะ” ฉันจ้องมองเขาตาไม่กะพริบ ก็ดูสิขนาดขับรถอยู่ก็ทำมุมปากยกยิ้มเป็นระยะ ดื้อๆ เขาเหมือนคนโดนเข้าสิงอ่ะ“ฮ่า....พี่ยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ”“เนี้ย หัวเราะแบบนี้ก็แปลกแล้ว พี่ไปโดนยาอะไรมารึเปล่า” ฉันยืดหน้าไปมองเขาที่กำลังตั้งใจขับรถใกล้ๆ จ้องเขาอย่างคาดคั้น แต่ไม่ทันที่ฉันได้ตั้งตัว เขากลับหันมาจุ๊บฉันหนึ่งทีที่ริมฝีปากแล้วกลับไปสนใจกับการขับรถต่อฉันหดตัวกลับมานั่งประจำที่ตัวเอง ยกมือลูบปากตัวเองเบา ๆ ก่อนจะมองค้อนคนข้าง ๆ วันนี้ปากฉันเปื่อยไปหมดแล้วเพราะเขาแต่ถามว่าชอบไหม ริมฝีบางของเขาฉันต้องชอบอยู่แล้วล่ะ“พี่จะบอกฉันได้รึยังว่าจะพาฉันไปไหน”&ldquo

  • หมอมาดนิ่งกับยัยวิศวะมาดดุ   EP.44 ปรับความเข้าใจ

    EP.44แม้ตอนนี้ฉันจะมีอะไรให้คิดมากมาย แต่เมื่ออยู่กับเพื่อน ๆ ฉันก็ต้องเฮฮาให้เต็มที่ สายตาอาจจะยังดูออกว่าหนักอึ้งเพราะยังเอาแต่คิดถึงเขา แต่ฉันก็ต้องฝืนเพราะพวกเราทุกคนในโต๊ะนี้ต่างผ่านนรกที่เรียกว่าโปรเจคเล็ก ๆ ปีสามกันมาจะให้มาเสียบรรยากาศเพราะฉันได้ยังไงล่ะอาหารที่สั่งเริ่มทยอยจัดวางบนโต๊ะของพวกเรา จากโต๊ะที่โล่งโจ้ง ตอนนี้กลับดูแคบไปถนัดตา เพราะหน้ามืดตามัวสั่งกันแบบไม่ยั้งคิด ตอนนี้ก็เลยมาลำบากท้องของพวกเราเองล่ะนะ“สั่งกันขนาดนี้จะกินหมดเหรอ” พลอยมองอาหารบนโต๊ะพลางทำหน้าเจื่อน“แค่เห็นก็รู้สึกอิ่มแล้วนะเนี้ย” ฉันพูดพลางกอดอกพิงหลังลงพนักพิง“จะมาโทษฉันคนเดียวไม่ได้นะเว้ย พวกแกเองก็พูดสิ่งที่อยากกินออกมาทั้งนั้น ฉันก็สั่งไปตามนั้น” ไอ้นัทลุกขึ้นยืนยันโต๊ะเถียงขาดใจ“ก็ยังไม่มีใครว่าอะไร นั่งลง ๆ” มิกที่อยู่ข้าง ๆ ไอ้นัทดึงตัวมันนั่งลง“เออ ใจเย็นก็แค่บ่น ๆ กันเท่านั้น ทานกันเถอะเดี๋ยวอาหารเย็นชืดหมด”พวกเราทั้งสี่คน ต่างเอ็นจอยกับอาหารที่อยู่ต

  • หมอมาดนิ่งกับยัยวิศวะมาดดุ   EP.43 เข้าใจผิด

    EP.43ณ.คอนโดตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาล ฉันก็ปิดมือถือเครื่องนั้นไปเลย ฉันรู้ว่าถ้าเดินออกมาพี่แม็กต้องรีบไปบอกพี่เวลล์แน่ ๆ ฉันยังไม่พร้อมที่จะคุยอะไรกับเขา เพราะตอนนี้แค่พูดเสียงสะอึกอันน่าอายนี่เขาต้องได้ยินแน่ ๆรู้นะว่าภาพที่เห็นนั่นมันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้ แต่ฉันคิดมากไง มากเสียจนไม่อยากจะควานหาคำตอบ ทั้งที่เดินเข้าไปตรงนั้นถามให้รู้เรื่องก็คงจบแล้ว แต่ที่ไม่กล้า เพราะกลัว กลัวจะได้คำตอบที่ไม่อยากได้ยินขึ้นมานะสิฉันผิดเอง ที่จู่ ๆ ก็กลายเป็นคนงี่เง่า เอาไว้อารมณ์อ่อนไหวต่อความรักนี่ลดลง ฉันจะเป็นฝ่ายไปหาเขาเองเพราะยังไงฉันก็เชื่อใจพี่เวลล์อยู่แล้วล่ะ“อ่าวมาแล้วเหรอ” ยัยมีนที่กำลังนั่งกินขนมดูซีรีส์อยู่กลางห้องหันมาทักทายฉัน“พลอยยังไม่มาเหรอ” ฉันที่มองซ้ายมองขวาไม่เห็นเพื่อนอีกคน“ยังไม่เห็นนะ แกไม่โทรถามล่ะ”“ฉันปิดมือถือ” ฉันพูดก่อนจะโยนกระเป๋าลงโซฟาแล้วนั่งข้าง ๆ ยัยมีนที่มันกำลังวางถุงขนมละสายตาจากซีรีส์และหันมาสนใจฉัน“เ

  • หมอมาดนิ่งกับยัยวิศวะมาดดุ   EP.42 เข้าใจผิด?

    EP.42(Well Part)ช่วงนี้ผมไม่ได้เจอแจนเลย เพราะผมยุ่งอยู่กับวอร์ดค่อนข้างมาก แถมต้องสะสางงานที่ต้องส่งมหาลัยด้วย จึงได้แค่แชตส่งข้อความ ไม่ก็โทรหากันไม่กี่นาที เหมือนแจนเองก็ยุ่งวุ่นกับการเรียนของเธอเหมือนกัน แต่การไม่ได้เห็นหน้ากันเป็นเวลานานแบบนี้ก็ทำเอาผมรู้สึกแย่เหมือนกันนะ ผมเองก็อยากเจอหน้าเธอสักนิดก็ยังดี อยากได้กำลังใจจากเด็กดื้อคนนั้นตอนนี้ผมอยู่ที่โรงอาหารของโรงพยาบาล กว่าจะว่างมานั่งทานข้าวได้อย่างสบายใจในรอบหลายวันแบบนี้ไม่ได้มีกันง่าย ๆ อีกอยาก เพราะความดื้อดึง ของน้าสาวของผมที่ ตอนนี้กลับมาเป็นแพทย์ประจำการที่โรงพยาบาลของตระกูลหลังจากใช้ชีวิตหลายปีในต่างประเทศน้าใช้อำนาจความเป็นใหญ่คะยั้นคะยอให้ผมมาทานข้าวเป็นเพื่อน มีเหรอที่ผมจะปฏิเสธได้“นี่หลานรัก ช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง” น้าผมเอ่ยถามผมด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม“ก็เรียนหนักครับ” ผมก้มหน้าทานข้าวเงียบ ๆ ขรึม ๆ ตามสไตล์ของผมนั่นแหละ“น้ากลับจากต่างประเทศเอาของฝากมาให้หลานเยอะเลยนะ อ่อ ฝากเผื่อพี่ส

  • หมอมาดนิ่งกับยัยวิศวะมาดดุ   EP.41 ภาพที่ไม่อยากเห็น

    EP.41หลายวันผ่านมาฉันกับพี่เวลล์ไม่ได้เจอกันเลยตั้งแต่วันนั้น เราได้แต่โทรคุยกันครั้งล่ะไม่เกินสองนาที แชตไลน์ที่กว่าจะตอบกันก็ทิ้งช่วงหลายชั่วโมง ไม่ใช่แค่พี่เวลล์ที่ไม่มีเวลาให้ ฉันเองก็ไม่มีเวลาเหมือนกัน สภาพเพื่อนๆ ทั้งสาขาแทบเหมือนศพเดินได้ ไฟลนตูด ฉันไม่ต่างอะไรกับยัยเพิ้งหัวยุ่ง ยังดีที่พลอยยังเป็นสมาชิกกลุ่มโปรเจคของฉัน ทำให้พอกลับมาห้องก็ยังช่วยกันปั่นงานต่อ ไม่งั้นงานยิ่งไม่เดินแน่ ยัยมีนที่มองสภาพฉันกับพลอยด้วยความสงสาร ก็คอยซื้อข้าวซื้อน้ำมาประเคน คอยจิกให้ทานข้าว เพื่อไม่ให้ตายกันซะก่อนฉันกับยัยพลอยจ้องหน้ากัน พลางหัวเราะ ใส่กันราวกับคนบ้า บางครั้งก็ร้องไห้ฮือออกมากันซะดื้อ ๆ ที่แท้การเรียนหนักจนแทบบ้ามันเป็นแบบนี้นี่เองและแล้วขุมนรกของพวกเราก็ใกล้จะผ่านพ้นไป กลุ่มสมาชิกทั้งห้าคนของพวกเราวางเอกสารปึกใหญ่เกี่ยวกับโปรเจคที่ทำกันแทบขายวิญญาณต่อหน้าคณะอาจารย์สาขา ที่ตอนนี้กำลังเพ่งมองพวกเราด้วยความคาดหวัง สมาชิกกลุ่มทุกคนหันหน้าให้กำลังใจ ปลอบใจกันไปมา พวกเราทำกันเต็มที่แล้วจริง ๆ จนเมื่ออาจารย์

  • หมอมาดนิ่งกับยัยวิศวะมาดดุ   EP.40 เปิดตัว ณ.มหาลัย

    EP.40พี่เวลล์นั่งลงตรงข้ามฉัน ส่วนฉันก็เอาแต่ก้มหน้าก้มทางก๋วยเตี๋ยวแทบไม่มองคนข้างหน้า พอลองเหลือบมองก็พบว่าเขาเอาแต่จ้องฉันอีก แถมคนอื่น ๆ ในโรงอาหารก็ดันสามัคคีรวมพลังกันเงียบเฉียบ ทำอย่างกับรอเสือกข่าวชามโตซะอย่างนั้น ใครจะไปทนความอึดอัดแบบนี้ได้กัน“อะแฮ่ม...พี่มาที่นี่ได้ยังไงคะ” ฉันพยายามพูดออกมาให้เบาที่สุดเท่าที่จะทำได้ “ไหนเราตกลงกันแล้วไงว่า อย่าเจอกันในมหาลัย”“ก็ใช่ พี่ก็บอกว่าแล้วแต่แจน” เขาโน้มตัวขยับใบหน้าเข้าใกล้ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเบาบาง“แล้วที่พี่ทำอยู่นี่มันยังไงคะ”“ก็พี่บอกว่าแล้วแต่แจนครับ แต่พี่ไม่ได้บอกว่าพี่จะทำตามด้วยซะหน่อย”“พี่เวลล์!!!” ฉันลืมตัว เผลอลุกขึ้นอุทานเรียกชื่อเขาดังลั่น จนตอนนี้ทุกคนยิ่งสนใจพวกเรามากขึ้นไปอีก“โกรธพี่เหรอ” เหอะ... ดูเอาเถอะเอาคำนี้มายอกย้อนฉัน หายใจเข้า หายใจออก ยัยแจนแกต้องตั้งสติ“พี่รอฉันอยู่ตรงนี้เดี๋ยวฉันมา” ใบหน้าฉันไม่สามารถเก็บสีหน้าบูดบึ้ง และอารมณ์ห

  • หมอมาดนิ่งกับยัยวิศวะมาดดุ   EP.39 โรงอาหาร

    EP.3912.00 น. (ณ. มหาวิทยาลัย)“แปลกๆ....” ที่พออาจารย์ออกจากห้องไป ไอ้นัทก็เดินดุ่มๆ วนรอบโต๊ะของฉัน ใบหน้ามองฉันด้วยความสงสัย“เป็นอะไรของแกไอ้นัท ทำไมเอาแต่จ้องฉันแบบนั้น” ฉันเหลือบมองด้วยสายตาดุไปที่มัน“แจน แกเปลี่ยนไปนะ”“เหอะ....ไอ้นัทแกทำให้ฉันงง” ฉันส่ายหัวไปมาก่อนจะหันไปสนใจเก็บสมุดลงกระเป๋า“แปลกยังไงเหรอนัท พลอยไม่เห็นเข้าใจที่นัทพูด” พลอยที่นั่งข้างกันเอ่ย“พลอย แกไม่เห็นเหรอวันนี้แจนมันใส่กระโปรงพลีทยาว” ไอ้นัทเอ่ย พลางดึงเก้าอี้มานั่งหันหน้าเข้าหาฉัน“ใส่กระโปรงพลีทยาว ละ..แล้วมันแปลกตรงไหนเหรอ ฉันยังใส่เลย” พลอยทำหน้าสงสัย ฉันเองก็สงสัยทำไมการที่ฉันใส่กระโปรงพลีทยาว มันถึงเป็นเรื่องแปลกไปได้ใครๆ ก็ใส่กันไม่ใช่เหรอ“ไอ้นัท..กระโปรงพลีทยาวคนในม.เขาใส่กันให้เบือ”“คนอื่นใส่อ่ะไม่แปลก แต่แกใส่แล้วแปลก”“ฉันไม่เข้าใจความคิดแกว่ะ ทำไมวะ”

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status