Share
บทที่ 24
Related chapter
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 25
คนเลว!เลวที่สุด!ร่างกายของหลินเซียงอ่อนปวกเปียก แต่ก็ยังออกแรงดิ้นรนตอนกลางวันเขายังช่วยเซี่ยหว่านอยู่เลย ตอนกลางคืนกลับมาตักตวงความสุขจากเธออะไรกัน?เซี่ยหว่านสนองความต้องการของเขาไม่ได้เหรอ?หน้าผากของลู่สือเยี่ยนมีเหงื่อซึมออกมา เขาจับร่างเธอกดไว้ด้านใต้ ด้วยการกระทำที่รุนแรงและแข็งกร้าว “เซียงเซียง เชื่อฟังหน่อย ไม่งั้นเราจะลำบากกันทั้งคู่นะ”หลินเซียงตาแดง “ไป ไปให้พ้น!”เธอทุบเขา “คุณไม่ได้มีคนที่ต้องรับผิดชอบหรอกเหรอ? ไปหาเธอสิ ไปเลย”ลู่สือเยี่ยนไม่อยากได้ยินคำพูดเหล่านั้นจากเธอ จึงประกบจูบเธออีกครั้งเสียงสะอื้นในห้องดังขึ้นเรื่อย ๆ จนกลายเป็นครวญคราง อุณหภูมิทวีความร้อนระอุ การต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไปกลางดึกทุกอย่างกลับคืนสู่ความสงบหลินเซียงหันหลังให้เขา “ค่าจ้างหย่าเพิ่มอีกห้าสิบล้าน”ลมหายใจของลู่สือเยี่ยนหนักหน่วงขึ้นเล็กน้อย แต่ไม่ได้ตอบกลับอะไรหลินเซียงหลับตาลง ขนตาเป็นแพยาวสั่นระริก ยิ่งใกล้ชิดกับเขามากเท่าไหร่ แผลในใจของเธอก็ยิ่งบาดลึกขึ้นเท่านั้นความหนาวเย็นปกคลุมร่างเสียจนเจ็บปวด อดไม่ได้ที่จะขดตัวทันใดนั้น แขนที่แข็งแรงก็โอบรอบเอวเธอร่างกา
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 26
เมื่อคำพูดจบลง บรรยากาศก็เงียบสงัดหลินเซียงกะพริบตา ยิ้ม ยกมือขึ้นผลักเขาออกห่าง “ลู่สือเยี่ยน ทำแบบนี้ไม่มีประโยชน์หรอก”อยากหย่าก็อยากหย่า อยากนอนด้วยก็อยากนอนด้วย โลกนี้มีใครใจกว้างขนาดนั้นด้วยเหรอ?หลินเซียงลุกขึ้นไปล้างหน้าแปรงฟันทันทีในที่สุด ลู่สือเยี่ยนก็สงบสติอารมณ์ลงได้ แต่ยังไม่วายรู้สึกหงุดหงิดอีกครั้งเมื่อหลินเซียงออกมา ลู่สือเยี่ยนก็จากไปแล้วเธอไม่มีแสดงสีหน้าใด ๆ เดินไปที่ห้องครัว ต้มบะหมี่กินไปได้สองคำ ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาซ่งจั่ว“สวัสดีครับ คุณหลิน”หลินเซียงพูดว่า “วันนี้ฉันขอลาหยุดนะคะ รบกวนคุณซ่งแล้ว”ซ่งจั่วตกใจ ถามว่า “ขอถามหน่อยได้ไหมครับ ว่าคุณหลินขอลาหยุดเพราะอะไร?”หลินเซียง “ไปหย่าค่ะ”ซ่งจั่วเงียบ “...”เขาถามละลาบละล้วงเกินไปจริง ๆ“ได้ครับ ผมจะช่วยคุยให้”“ขอบคุณค่ะ”พอวางสายแล้ว หลินเซียงก็ลุกไปล้างจานจากนั้นก็เริ่มเก็บห้อง ทำความสะอาดยกใหญ่ พอมองไปยังห้องที่ดูสะอาดตามากขึ้น ก็รู้สึกว่ามีอะไรผิดแปลกสายตาเหลือบไปเห็นแก้วน้ำคู่บนโต๊ะรกสายตาหลินเซียงรีบหาลังเปล่าที่ไม่ได้ใช้ใบหนึ่ง แล้วโยนข้าวของเครื่องใช้ที่เป็นของอีกคนหนึ่
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 27
หลินเซียงตกใจ “จะไปไหน?”สีหน้าของลู่สือเยี่ยนเคร่งเครียด เปิดประตูรถด้านข้างคนขับแล้วก็ผลักเธอเข้าไป ท่าทางค่อนข้างรีบร้อนเมื่อเขาขึ้นรถ หลินเซียงก็ถามพลางขมวดคิ้ว “เรากำลังจะไปไหนกัน?”ลู่สือเยี่ยนตอบ “คุณย่าอาการกำเริบ”คุณย่าลู่?ในใจของหลินเซียงนึกถึงภาพคุณย่าที่ป่วยเป็นโรคสมองเสื่อมผู้น่ารักคนนั้น ความรู้สึกในใจพลันซับซ้อนเล็กน้อยตลอดทาง เธอไม่ได้พูดอะไรมาก จนกระทั่งรถจอดที่บ้านพักคนชรา ลู่สือเยี่ยนเดินนำหน้า หลินเซียงเดินตามหลังหลังจากลัดเลาะผ่านทางเดินยาว ก็มาถึงอาคารเล็ก ๆ ที่ตกแต่งอย่างสวยงาม ผู้ดูแลหลายคนที่อยู่ข้างในกำลังสับสนว่าควรจะรับมืออย่างไรดี ได้ยินเสียงร้องไห้โวยวายของหญิงชราดังมาแต่ไกล“หลานสะใภ้ ฉันอยากเจอหลานสะใภ้ ฮือ ๆ... หลานสะใภ้…”หลินเซียงได้ยินคำพูดเหล่านั้นแล้วก็ตกตะลึงเล็กน้อยผู้ป่วยโรคสมองเสื่อมมักจะจำอะไรไม่ได้เลย เธอคิดว่าคุณย่าลู่คงลืมเธอไปแล้ว ไม่นึกว่าเวลาผ่านมานานขนาดนี้แล้ว อีกฝ่ายกลับยังจำเธอได้พวกเขารีบเดินเข้าไปในบ้านพักคนชรา คุณย่าลู่กำลังนั่งอยู่บนโซฟา ไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้ ร้องหาหลานสะใภ้ตลอดเวลา“คุณย่า”ลู่สือเยี่ยนเดินเ
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 28
ลู่สือเยี่ยนขมวดคิ้วแล้ววางสายทันที จากนั้นก็เดินออกไปในสวน เซี่ยหว่านมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าคุณย่าลู่แล้วเธอถือขนมมาร์ชเมลโลว์ไว้ในมือ ส่งให้คุณย่าลู่ “คุณย่าคะ ดูแมวตัวนี้สิ น่ารักไหมคะ?”คุณย่าลู่เห็นขนมมาร์ชเมลโลว์ก็ตาเป็นประกาย แต่ไม่ได้เอื้อมมือไปรับ กลับกระตุกมือหลินเซียงแทน“หลานสะใภ้ ซื้อขนมมาร์ชเมลโลว์ให้ย่าหน่อย ย่าไม่ชอบแมว ย่าชอบกระต่ายมากกว่า”เมื่อเซี่ยหว่านปรากฏตัว เส้นประสาทของหลินเซียงก็ตึงเครียดขึ้นโดยไม่รู้ตัวแต่เมื่อเสียงคุณย่าลู่ดังขึ้น หัวใจของเธอก็คลายความตึงเครียดลงทันที ความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูกผุดขึ้นมา ทำให้เธอรู้สึกเศร้าระคนอยากร้องไห้“ได้ค่ะ ไว้ฉันจะซื้อให้นะคะ”คุณย่าลู่ยิ้มแป้น “หลานสะใภ้น่ารักที่สุด”เซี่ยหว่านถือขนมมาร์ชเมลโลว์ มือแข็งค้างอยู่กลางอากาศเธอค่อย ๆ หดมือกลับ แล้วมองไปที่หลินเซียง “คุณย่าดูจะชอบคุณมากเลยนะคะ”หลินเซียงตอบกลับอย่างจืดชืด “คุณย่าแค่บังเอิญถูกชะตาฉันเท่านั้นเองค่ะ”เซี่ยหว่านยิ้ม ก้มหน้าลง แววตาแวบหนึ่งฉายความไม่พอใจเธอพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง?หมายความว่าคุณย่าลู่ไม่ถูกชะตาเธออย่างนั้นเหรอ?“คุณย่าครับ”ทั
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 29
หลินเซียงละสายตา หันหลังเดินออกจากบ้านพักคนชรา…… “ขอบคุณนะ สือเยี่ยน อยู่ดี ๆ ฉันก็รู้สึกเจ็บขายังไงไม่รู้”เซี่ยหว่านจับแขนลู่สือเยี่ยน ค้ำจุนร่างกายของตัวเอง แล้วพูดด้วยเสียงและสีหน้าเหยเกลู่สือเยี่ยนจ้องไปที่ขาเทียมของเธอ แล้วพูดเสียงแผ่ว “ต้องใช้รถเข็นไหม?”เซี่ยหว่านส่ายหัวพร้อมกับยิ้ม “ไม่เป็นไร อาการเจ็บทำนองนี้เกิดขึ้นทุกวัน อดทนหน่อยก็หายแล้ว คงเป็นอาการข้างเคียงจากการบาดเจ็บเมื่อสองปีก่อน…”พูดไปก็เบิกตากว้าง เหมือนเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าตัวเองพูดอะไรไป จึงรีบพูดต่อ “สือเยี่ยน อย่าคิดมากนะ ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น ฉันแค่…”“เดี๋ยวผมไปส่งคุณเอง” ลู่สือเยี่ยนพูดขัดจังหวะ แล้วประคองเธอเดินออกไปเซี่ยหว่านก้มหน้าลงเล็กน้อย เมื่อครู่นี้เธอเห็นหลินเซียง จึงแกล้งทำเป็นขาเจ็บ เพื่อให้ลู่สือเยี่ยนเข้ามาประคองตัวเองจากมุมมองของหลินเซียง อีกฝ่ายต้องเข้าใจผิดคิดว่าลู่สือเยี่ยนกำลังกอดเธออยู่แน่ ๆถึงแม้นั่นจะเป็นแค่ความเข้าใจผิดแต่เธอก็ต้องทำอะไรสักอย่างเธอต้องทำให้หลินเซียงรู้ว่า เธอกับลู่สือเยี่ยนต่างหากที่เกิดมาคู่กัน หลินเซียงเป็นแค่คนที่เข้ามาแทรกกลาง!เธอโลภจะตักตว
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 30
“เซียงเซียงเพื่อนรัก ออกไปเที่ยวกันไหม ฉันไปเจอบาร์บาร์หนึ่งล่ะ” เสียงตื่นเต้นของซ่งซ่งดังขึ้นหลินเซียงสูดหายใจลึก ๆ แล้วพูดว่า “ได้ ส่งตำแหน่งมาให้ฉันหน่อย”“ได้เลย รออยู่นะ”จากนั้นก็วางสายไปหลินเซียงเงยหน้าขึ้นมองดวงอาทิตย์อีกครั้ง ความเจ็บปวดที่หัวใจยังไม่จางไป เธอหัวเราะเยาะตัวเองเขายังไปนอนกับเซี่ยหว่านเลย แล้วเธอยังต้องสนใจอะไรอีก?ได้ค่าจ้างหย่ามาเมื่อไหร่ เธอจะต้องมีหนุ่มน้อยหน้าใสขนาบซ้าย และมีหนุ่มน้อยหน้าหวานขนาบขวา สบายใจไร้กังวล!ตอนนี้ คิดว่าทดลองสัมผัสชีวิตแบบนั้นล่วงหน้าก็ไม่เสียหายไม่ใช่เหรอ?เฟยหลินบาร์เมื่อหลินเซียงไปถึง ซ่งซ่งก็ยืนรออยู่ที่หน้าประตูก่อนแล้ว เมื่อเห็นเธอ ก็รีบเข้ามาต้อนรับแล้วสวมกอดอย่างแรง“เซียงเซียงสวยจัง ไม่เจอกันแค่ไม่กี่วัน ดูสิสวยขึ้นเป็นกองเลย”หลินเซียงถูกเพื่อนสาวยกยอก็หัวเราะ “เธอนี่ปากหวานที่สุดเลย”ซ่งซ่งคล้องแขนเธอแล้วเดินเข้าไปในบาร์ “ฉันได้ยินมาว่าดีเจของที่นี่งานดีมากเลยล่ะ เธอต้องชอบแน่ ๆ”หลินเซียงพูด “เธอลืมไปแล้วหรือ ฉันแต่งงานแล้วนะ”ซ่งซ่งหัวเราะ “จำไปทำไม? ผู้ชายคนนั้นจำได้ที่ไหนล่ะว่าตัวเองเป็นผู้ชายที่แต่ง
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 31
“อะไรนะ?”ซ่งซ่งเห็นหลินเซียงสะบัดผมลุกขึ้น ยิ้มตาหยี เมื่อเห็นเธอเดินไปหาหนุ่มหล่อผู้ย้อมผมสีเทา ใบหน้าของเธอก็ปรากฏรอยยิ้มขึ้นทันทีเยี่ยมไปเลย!ทิ้งผู้ชายเลว ๆ ซะ แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่!ฉินโหย่วหานสวมหูฟังข้างหนึ่งไว้ที่หู ปรับแต่งซาวด์เพลงด้วยมือข้างหนึ่ง สีหน้าเจ้าเล่ห์อารมณ์ร้าย ยามเม้มริมฝีปากยิ้ม ความทรงเสน่ห์ก็แผ่ซ่านไปทั่วหญิงสาวหลายคนจ้องมองการกระทำของเขาพร้อมกับส่งเสียงกรี๊ดหลินเซียงเบียดฝูงชนเข้าไป แล้วตรงเข้าไปหาเขา “สุดหล่อ ดื่มด้วยกันสักหน่อยไหมจ๊ะ?”ฉินโหย่วหานใช้มือข้างหนึ่งประคองหูฟัง ไม่ได้ยินคำพูดของหลินเซียงเลย เอาแต่หลุบตาลง เคลื่อนไหวโยกย้ายช้า ๆ สบาย ๆ ควบคุมเพลงต่อไปอย่างไม่สนใจทำไมไอ้หมอนี่ถึงทำเมินคนอื่นกันนะ?แก้มของหลินเซียงแดงก่ำ จู่ ๆ ก็ยื่นมือไปแย่งหูฟังเขามาวางไว้ข้าง ๆ ทันที “นี่ ฉันกำลังคุยกับนายอยู่นะ!”เสียงเพลงดังกระหึ่ม แต่บรรยากาศโดยรอบกลับเงียบสงบลงทันทีทุกคนหันไปมองหลินเซียงฉินโหย่วหานก็เช่นกันไม่เคยมีใครกล้าแย่งของที่อยู่ในมือเขา!เขาจ้องมองเธออย่างไม่พอใจ “คุณว่าอะไรนะ?”หลินเซียงทำท่ากระดกแก้วดื่ม “ดื่มด้วยกันไหมจ๊ะ?”
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 32
เซี่ยหว่านนั่งอยู่ข้างๆ เขา กำลังใช้โทรศัพท์ดูสูตรอาหาร เหมือนจะเห็นกับข้าวอะไรบางอย่างน่าสนใจ จึงขยับหน้าจอเข้าไปใกล้ลู่สือเยี่ยน “สือเยี่ยน มาทำเมนูนี้กันไหม แต่เราต้องแวะซูเปอร์มาร์เก็ตก่อนนะ ของในตู้เย็นน่าจะไม่พอ”คิ้วของลู่สือเยี่ยนขมวดเข้าหากันเล็กน้อย จู่ ๆ ก็พูดว่า “จอด”คนขับรถจอดรถทันทีเซี่ยหว่านมองเขาด้วยความไม่เข้าใจ “สือเยี่ยน ทำไมล่ะ?”แต่ลู่สือเยี่ยนกลับพูดกับคนขับ “ช่วยส่งคุณเซี่ยกลับบ้านอย่างปลอดภัยด้วยนะ”เขาหันไปมองเซี่ยหว่าน “ผมยังมีธุระ ต้องไปจัดการก่อน”พูดจบก็เปิดประตูรถออกไปทันที“สือเยี่ยน...”เซี่ยหว่านเรียกเขา แต่เขาไม่แม้แต่จะหันกลับมาเซี่ยหว่านกำโทรศัพท์แน่น ใบหน้าเย็นเยียบลงอย่างรวดเร็ว!เธอเห็นแล้ว ลู่สือเยี่ยนเพิ่งกดดูโพสต์ของเพื่อน และเห็นหลินเซียง เขาเลยรีบไป!ทั้ง ๆ ที่เพิ่งสัญญาว่าจะไปกินข้าวที่บ้านเธอแท้ ๆ!หรือว่าหลินเซียงคนนี้จะครอบครองพื้นที่หัวใจของเขาเข้าแล้วจริง ๆ?ไม่!เธอจะไม่ยอมให้เกิดเรื่องแบบนั้นเด็ดขาด!...ในบาร์แสงไฟสลัว บรรยากาศคึกคักหลินเซียงฉุดแขนฉินโหย่วหานลากกลับไปที่โต๊ะทันที แล้วตบไหล่ซ่งซ่ง “ดูสิ ฉันพาเขา
Latest chapter
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 220
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 219
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 218
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 217
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 216
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 215
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 214
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 213
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 212
