Share

บทที่ 29

Author: ดั่งสายน้ำ
last update Last Updated: 2024-07-23 15:58:44
หลินเซียงละสายตา หันหลังเดินออกจากบ้านพักคนชรา

……

“ขอบคุณนะ สือเยี่ยน อยู่ดี ๆ ฉันก็รู้สึกเจ็บขายังไงไม่รู้”

เซี่ยหว่านจับแขนลู่สือเยี่ยน ค้ำจุนร่างกายของตัวเอง แล้วพูดด้วยเสียงและสีหน้าเหยเก

ลู่สือเยี่ยนจ้องไปที่ขาเทียมของเธอ แล้วพูดเสียงแผ่ว “ต้องใช้รถเข็นไหม?”

เซี่ยหว่านส่ายหัวพร้อมกับยิ้ม “ไม่เป็นไร อาการเจ็บทำนองนี้เกิดขึ้นทุกวัน อดทนหน่อยก็หายแล้ว คงเป็นอาการข้างเคียงจากการบาดเจ็บเมื่อสองปีก่อน…”

พูดไปก็เบิกตากว้าง เหมือนเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าตัวเองพูดอะไรไป จึงรีบพูดต่อ “สือเยี่ยน อย่าคิดมากนะ ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น ฉันแค่…”

“เดี๋ยวผมไปส่งคุณเอง” ลู่สือเยี่ยนพูดขัดจังหวะ แล้วประคองเธอเดินออกไป

เซี่ยหว่านก้มหน้าลงเล็กน้อย เมื่อครู่นี้เธอเห็นหลินเซียง จึงแกล้งทำเป็นขาเจ็บ เพื่อให้ลู่สือเยี่ยนเข้ามาประคองตัวเอง

จากมุมมองของหลินเซียง อีกฝ่ายต้องเข้าใจผิดคิดว่าลู่สือเยี่ยนกำลังกอดเธออยู่แน่ ๆ

ถึงแม้นั่นจะเป็นแค่ความเข้าใจผิด

แต่เธอก็ต้องทำอะไรสักอย่าง

เธอต้องทำให้หลินเซียงรู้ว่า เธอกับลู่สือเยี่ยนต่างหากที่เกิดมาคู่กัน หลินเซียงเป็นแค่คนที่เข้ามาแทรกกลาง!

เธอโลภจะตักตว
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 30

    “เซียงเซียงเพื่อนรัก ออกไปเที่ยวกันไหม ฉันไปเจอบาร์บาร์หนึ่งล่ะ” เสียงตื่นเต้นของซ่งซ่งดังขึ้นหลินเซียงสูดหายใจลึก ๆ แล้วพูดว่า “ได้ ส่งตำแหน่งมาให้ฉันหน่อย”“ได้เลย รออยู่นะ”จากนั้นก็วางสายไปหลินเซียงเงยหน้าขึ้นมองดวงอาทิตย์อีกครั้ง ความเจ็บปวดที่หัวใจยังไม่จางไป เธอหัวเราะเยาะตัวเองเขายังไปนอนกับเซี่ยหว่านเลย แล้วเธอยังต้องสนใจอะไรอีก?ได้ค่าจ้างหย่ามาเมื่อไหร่ เธอจะต้องมีหนุ่มน้อยหน้าใสขนาบซ้าย และมีหนุ่มน้อยหน้าหวานขนาบขวา สบายใจไร้กังวล!ตอนนี้ คิดว่าทดลองสัมผัสชีวิตแบบนั้นล่วงหน้าก็ไม่เสียหายไม่ใช่เหรอ?เฟยหลินบาร์เมื่อหลินเซียงไปถึง ซ่งซ่งก็ยืนรออยู่ที่หน้าประตูก่อนแล้ว เมื่อเห็นเธอ ก็รีบเข้ามาต้อนรับแล้วสวมกอดอย่างแรง“เซียงเซียงสวยจัง ไม่เจอกันแค่ไม่กี่วัน ดูสิสวยขึ้นเป็นกองเลย”หลินเซียงถูกเพื่อนสาวยกยอก็หัวเราะ “เธอนี่ปากหวานที่สุดเลย”ซ่งซ่งคล้องแขนเธอแล้วเดินเข้าไปในบาร์ “ฉันได้ยินมาว่าดีเจของที่นี่งานดีมากเลยล่ะ เธอต้องชอบแน่ ๆ”หลินเซียงพูด “เธอลืมไปแล้วหรือ ฉันแต่งงานแล้วนะ”ซ่งซ่งหัวเราะ “จำไปทำไม? ผู้ชายคนนั้นจำได้ที่ไหนล่ะว่าตัวเองเป็นผู้ชายที่แต่ง

    Last Updated : 2024-07-23
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 31

    “อะไรนะ?”ซ่งซ่งเห็นหลินเซียงสะบัดผมลุกขึ้น ยิ้มตาหยี เมื่อเห็นเธอเดินไปหาหนุ่มหล่อผู้ย้อมผมสีเทา ใบหน้าของเธอก็ปรากฏรอยยิ้มขึ้นทันทีเยี่ยมไปเลย!ทิ้งผู้ชายเลว ๆ ซะ แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่!ฉินโหย่วหานสวมหูฟังข้างหนึ่งไว้ที่หู ปรับแต่งซาวด์เพลงด้วยมือข้างหนึ่ง สีหน้าเจ้าเล่ห์อารมณ์ร้าย ยามเม้มริมฝีปากยิ้ม ความทรงเสน่ห์ก็แผ่ซ่านไปทั่วหญิงสาวหลายคนจ้องมองการกระทำของเขาพร้อมกับส่งเสียงกรี๊ดหลินเซียงเบียดฝูงชนเข้าไป แล้วตรงเข้าไปหาเขา “สุดหล่อ ดื่มด้วยกันสักหน่อยไหมจ๊ะ?”ฉินโหย่วหานใช้มือข้างหนึ่งประคองหูฟัง ไม่ได้ยินคำพูดของหลินเซียงเลย เอาแต่หลุบตาลง เคลื่อนไหวโยกย้ายช้า ๆ สบาย ๆ ควบคุมเพลงต่อไปอย่างไม่สนใจทำไมไอ้หมอนี่ถึงทำเมินคนอื่นกันนะ?แก้มของหลินเซียงแดงก่ำ จู่ ๆ ก็ยื่นมือไปแย่งหูฟังเขามาวางไว้ข้าง ๆ ทันที “นี่ ฉันกำลังคุยกับนายอยู่นะ!”เสียงเพลงดังกระหึ่ม แต่บรรยากาศโดยรอบกลับเงียบสงบลงทันทีทุกคนหันไปมองหลินเซียงฉินโหย่วหานก็เช่นกันไม่เคยมีใครกล้าแย่งของที่อยู่ในมือเขา!เขาจ้องมองเธออย่างไม่พอใจ “คุณว่าอะไรนะ?”หลินเซียงทำท่ากระดกแก้วดื่ม “ดื่มด้วยกันไหมจ๊ะ?”

    Last Updated : 2024-09-03
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 32

    เซี่ยหว่านนั่งอยู่ข้างๆ เขา กำลังใช้โทรศัพท์ดูสูตรอาหาร เหมือนจะเห็นกับข้าวอะไรบางอย่างน่าสนใจ จึงขยับหน้าจอเข้าไปใกล้ลู่สือเยี่ยน “สือเยี่ยน มาทำเมนูนี้กันไหม แต่เราต้องแวะซูเปอร์มาร์เก็ตก่อนนะ ของในตู้เย็นน่าจะไม่พอ”คิ้วของลู่สือเยี่ยนขมวดเข้าหากันเล็กน้อย จู่ ๆ ก็พูดว่า “จอด”คนขับรถจอดรถทันทีเซี่ยหว่านมองเขาด้วยความไม่เข้าใจ “สือเยี่ยน ทำไมล่ะ?”แต่ลู่สือเยี่ยนกลับพูดกับคนขับ “ช่วยส่งคุณเซี่ยกลับบ้านอย่างปลอดภัยด้วยนะ”เขาหันไปมองเซี่ยหว่าน “ผมยังมีธุระ ต้องไปจัดการก่อน”พูดจบก็เปิดประตูรถออกไปทันที“สือเยี่ยน...”เซี่ยหว่านเรียกเขา แต่เขาไม่แม้แต่จะหันกลับมาเซี่ยหว่านกำโทรศัพท์แน่น ใบหน้าเย็นเยียบลงอย่างรวดเร็ว!เธอเห็นแล้ว ลู่สือเยี่ยนเพิ่งกดดูโพสต์ของเพื่อน และเห็นหลินเซียง เขาเลยรีบไป!ทั้ง ๆ ที่เพิ่งสัญญาว่าจะไปกินข้าวที่บ้านเธอแท้ ๆ!หรือว่าหลินเซียงคนนี้จะครอบครองพื้นที่หัวใจของเขาเข้าแล้วจริง ๆ?ไม่!เธอจะไม่ยอมให้เกิดเรื่องแบบนั้นเด็ดขาด!...ในบาร์แสงไฟสลัว บรรยากาศคึกคักหลินเซียงฉุดแขนฉินโหย่วหานลากกลับไปที่โต๊ะทันที แล้วตบไหล่ซ่งซ่ง “ดูสิ ฉันพาเขา

    Last Updated : 2024-09-03
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 33

    “เซียงเซียง อย่าดื่มโง่แบบนี้สิ” ตอนแรกซ่งซ่งตกใจมากพออยู่แล้ว แต่ตอนนี้เมื่อเห็นหลินเซียงสภาพย่ำแย่ เธอกลับกลัวยิ่งกว่าเดิมหลินเซียงผลักเธอออก “ถ้าฉันไม่ดื่มให้หมด เขาจะปล่อยฉันไปเรอะ?”พูดจบก็ดื่มเหล้าอีกแก้วรอยยิ้มบนใบหน้าฉินโหย่วหานจางหายไปทีละน้อย แววตาเย็นชาลงกว่าเดิม และยังแวบผ่านความสนใจขึ้นมาเลือนลาง!เหอะ!ผู้หญิงคนนี้ ก่อนหน้านี้กล้าได้กล้าเสีย ห้าวมาแย่งของจากมือเขาไป แต่ตอนนี้กลับขี้ขลาดขนาดนี้แต่ดูจากท่าทางของเธอแล้ว เหมือนกำลังยืมเหล้าของเขาเพื่อใช้คลายความเศร้าซะมากกว่า“พอแล้ว!”ฉินโหย่วหานพูดประโยคหนึ่งอย่างหงุดหงิดแต่หลินเซียงไม่ยอมหยุด เหล้าตรงหน้ามีแปดแก้ว เธอดื่มไปแล้วห้าแก้ว“ยังไม่หมดดด หยุดม่ายด้ายย”หลินเซียงส่ายหัว ตอนนี้สายตาของเธอพร่าเบลอเอามาก ๆ แล้ว แต่มือก็ยังหยิบแก้วเหล้าขึ้นมากระดกดื่มต่ออย่างแม่นยำ“ผมบอกให้พอไง!”ฉินโหย่วหานผุดลุกขึ้นฉับพลัน จับข้อมือเธอ แล้วแย่งแก้วเหล้าในมือเธอไปโยนทิ้งแก้วเหล้ากระแทกกับพื้น แตกเป็นเสี่ยง ๆ ทันที!ร่างกายของหลินเซียงสั่นคลอนซ่งซ่งรีบเข้าไปประคองเธอ “เซียงเซียง ไม่ต้องดื่มแล้ว ไม่เป็นไรแล้ว พวก

    Last Updated : 2024-09-03
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 34

    ลู่สือเยี่ยนกอดเอวหลินเซียง มองดูใบหน้าของเธอที่แดงก่ำจากความเมา ขมวดคิ้ว "เซียงเซียง ผมจะพาคุณกลับบ้าน""คุณเป็นใคร?"วิสัยทัศน์ของหลินเซียงพร่ามัว รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังถูกกอด เริ่มดิ้นรนโดยสัญชาตญาณทันทีลู่สือเยี่ยนตอบกลับด้วยความอดทน "ผมอาเยี่ยน"เมื่อหลินเซียงได้ยินสิ่งที่เขาพูด เห็นได้ชัดว่าตกตะลึงไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็พยายามดิ้นรนยิ่งกว่าเดิม "ไร้สาระ อย่ามาแตะต้องตัวฉัน ออกไป!"ใบหน้าของลู่สือเยี่ยนขรึมลงทันทีเส้นโค้งเจ้าเล่ห์หยักลึกอยู่ที่มุมปากของฉินโหย่วหาน "พี่ใหญ่ ไม่ได้ยินที่เธอพูดเหรอ? เธอไม่อยากให้คุณแตะต้องตัวเธอ"ลู่สือเยี่ยนเหลือบมองเขาอย่างเย็นชา "คนนอกอย่างคุณไม่ต้องสอดรู้มายุ่งเรื่องผัวเมีย"ฉินโหย่วหานแค่นยิ้ม ผัวเมีย?แต่เมื่อเขาเห็นหลินเซียงเอาแต่ดิ้นรนให้หลุดพ้นอยู่ตลอดเวลา ความรู้สึกโกรธอย่างอธิบายไม่ได้ก็ยิ่งเพิ่มขึ้น "แต่สำหรับผมแล้วดูไม่เหมือนเลยว่ะ ไหนล่ะ โชว์ทะเบียนสมรสของคุณเพื่อพิสูจน์ว่าพวกคุณเป็นผัวเมียกันจริง ๆ หน่อยซิ ไม่งั้น ผมคงปล่อยให้เธอกลับไปกับคุณไม่ได้”ใบหน้าของลู่สือเยี่ยนเคร่งขรึม ดวงตาเต็มไปด้วยแสงอันมืดมน หยิบสมุดทะเบียนสมรส

    Last Updated : 2024-09-03
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 35

    “คุณชายครับ ซุปแก้เมาได้แล้ว”เวลานี้เสียงคนรับใช้ก็ดังขึ้น"เอาเข้ามาเลย"ลู่สือเยี่ยนพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มคนรับใช้วางซุปแก้เมาค้างไว้บนโต๊ะข้างเตียง ก้มศีรษะลงแล้วเดินออกจากห้องไปปิดประตูลู่สือเยี่ยนจับตัวหลินเซียงไว้โดยตรงแล้วพูดว่า "หลินเซียง ดื่มซุปแก้เมาค้างหน่อย แล้วจะรู้สึกดีขึ้น"หลินเซียงยังคงดิ้นรนต่อไป “ไม่ ไม่เอา ปล่อยฉันไปเถอะ ฉันอยากกลับบ้าน”ลู่สือเยี่ยนบอกว่า "ผมจะพาคุณกลับบ้านก็ต่อเมื่อคุณดื่มหมดแล้ว"หลินเซียงคอเอียง ล้มตัวลงนอนบนเตียงนุ่ม ๆ "ฉันไม่กลับบ้าน ฉันอยากอยู่ในบ้านพื้นที่สามร้อยตารางเมตร!"ลู่สือเยี่ยนขมวดคิ้วเพราะเริ่มปวดหัวกับการรับมือ "นี่ไง นับจากนี้ไป คุณจะได้อยู่ที่นี่"หลินเซียง “คุณเป็นใครอ่ะ?”“ดูให้ดีสิว่าผมเป็นใคร”ลู่สือเยี่ยนจ้องมองเธอพร้อมกับบีบคางให้เชยขึ้นหลินเซียงหยุดดิ้นรนและมองดูอย่างจริงจัง หลังจากนั้นไม่นานก็พูดว่า "โอ้ หน้าคุ้นจังเลย คุณหน้าเหมือนสามีเก่าขี้โกงของฉันชะมัด"ลู่สือเยี่ยนขมวดคิ้ว "เรายังไม่ได้หย่ากัน"“เอาน่า เรียกงั้นไปเลย ยังไงเราก็จะหย่ากันเร็ว ๆ นี้แล้ว” หลินเซียงยกไม้ยกมือ “หลังหย่าแล้ว ฉันก็จะมีหนุ่ม

    Last Updated : 2024-09-03
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 36

    หลินเซียงต้องการลุกขึ้น แต่เขากลับดึงเธอล้มนอนลงตามเดิม"จะทำอะไรน่ะ..."เธอยังพูดไม่ทันจบ จูบอันดุเดือดของชายหนุ่มก็ทาบประทับลงมาหลินเซียงพยายามผลักเขาออก แต่เขากลับจับมือเธอแล้วกดไว้เหนือศีรษะจูบนั้นทวีความหนักหน่วงยิ่งขึ้น เรื่อยไล้ลามลงไปที่ลำคอ กระดูกไหปลาร้า...ลมหายใจของทั้งคู่เริ่มกระเส่ารุนแรงหลินเซียงมองเพดานห้องที่ได้รับตกแต่งอย่างประณีต หางตาเริ่มแดงก่ำ "ลู่สือเยี่ยน ฉันไม่ใช่เครื่องระบายอารมณ์ของคุณนะ ถ้ายังจำได้ว่าฉันเคยช่วยชีวิตคุณไว้ครั้งหนึ่ง ก็ปล่อยฉันไปเถอะ"อย่าทำแบบนี้เลยเธอรู้สึกแย่มากเมื่อตกอยู่ในสภาวะนี้ทั้ง ๆ ที่เขากำลังจะไปรับผิดชอบผู้หญิงคนอื่น แต่ก็ยังมาพัวพันกับเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าทำไมต้องทำแบบนี้ด้วยเขาไม่ได้ขอหย่าเองหรอกเหรองั้นก็ทำมันให้เด็ดขาดไปเลยสิลู่สือเยี่ยนหายใจรดลงบนกระดูกไหปลาร้าของเธอ แล้วออกแรงมากขึ้นอีกหน่อย แต่สุดท้ายเขาก็ปล่อยเธอแล้วเดินลงจากเตียงไปเข้าห้องน้ำหลินเซียงค่อย ๆ ปล่อยมือลงแล้วหลับตา พ่นลมหายใจออกแรง ๆ แต่ภายในใจกลับเต็มไปด้วยความรู้สึกหดหู่เธอหวังเหลือเกินว่าเขาจะพูดว่าไม่หย่าแล้ว เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ

    Last Updated : 2024-09-03
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 37

    "ไปเถอะ"ลู่สือเยี่ยนลุกขึ้นบังสายตาเธอหลินเซียงมองเขา “ไปไหน"ลู่สือเยี่ยนมองเธอจากมุมสูง "อยากไปสำนักงานเขตไม่ใช่เหรอ?"หลินเซียงก้มหน้า ไม่พูดอะไร แล้วก็ลุกขึ้นเดินตามเขาออกจากวิลล่าตระกูลลู่เมื่อหันกลับไปมองคฤหาสน์หรูหราอลังการหลังใหญ่โต หลินเซียงอดพูดไม่ได้ว่า "น่าเสียดายจัง ต่อไปคงไม่ได้มาที่นี่อีกแล้ว"เธอชอบที่นี่มากเลยนะ"คุณมาได้ตลอด"ลู่สือเยี่ยนพูดแทรกขึ้นทันทีหลินเซียงมองเขา ตาประสานสบกับนัยน์ตาสีดำสนิทของเขา ก่อนจะหัวเราะแล้วพูดว่า "ไม่มาหรอก เกิดมาเจอคุณกับเซี่ยหว่านกำลังพลอดรักกัน ฉันคงอึดอัดแย่"ลู่สือเยี่ยนขมวดคิ้ว ท่าทีเปลี่ยนเป็นเย็นยะเยือกเขาไม่มองหน้าเธออีกต่อไป เปิดประตูรถแล้วก้าวขึ้นไปนั่งหลินเซียงขึ้นไปนั่งที่เบาะข้างคนขับ แต่คนขับกลับไม่กล้าสตาร์ทรถเธอมองเขาด้วยหางตาด้วยความสงสัย "เป็นอะไร ไปสิ"หน้าผากคนขับมีเหงื่อซึมออกมา "คุณ… คุณไปนั่งข้างหลังดีกว่าครับ"หลินเซียงหันกลับไปมองลู่สือเยี่ยน เห็นว่าสีหน้าของเขามืดมนยิ่งกว่าเดิม เธอยิ้มขำ "ตอนแรกฉันนั่งข้างหลัง คุณก็บอกให้ฉันย้ายมานั่งข้างคนขับ แต่ตอนนี้ดันไม่ให้ฉันนั่งอีก คุณนี่มันเอาแน่เอ

    Last Updated : 2024-09-03

Latest chapter

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 506

    สายตาเย็นเยียบของลู่สือเยี่ยนจับจ้องไปที่เธอ ราวกับจะมองทะลุโทรศัพท์ของเธอไปมองฉินโหย่วหานสายตาที่แฝงไปด้วยแรงกดดันของเขา ทำให้หลินเซียงรู้สึกไม่สบายใจ เธอเหลือบมองเขาอย่างไม่พอใจแค่รับโทรศัพท์ก็ไม่ได้หรือไง?ลู่สือเยี่ยน “…”เขากำตะเกียบในมือแน่น ราวกับบีบคอของหลินเซียง!เสียงของฉินโหย่วหานดังมาจากปลายสาย “หลินเซียง ซ่งซ่งเป็นอะไรไป? เมื่อกี้ผมติดต่อเธอ อารมณ์ของเธอดูไม่ดีเลย”หลินเซียงหายใจติดขัด จากนั้นก็พูดว่า “ฉันทำให้เธอโกรธค่ะ แต่เดี๋ยวฉันค่อยไปง้อเอง”ฉินโหย่วหานตอบรับ จากนั้นก็ถามว่า “แล้วคุณเป็นไงบ้าง?”หลินเซียงอึ้ง “อะไรนะ?”ฉินโหย่วหานพูดว่า “บาดเจ็บหรือเปล่า? จริง ๆ แล้วเมื่อวาน ผมก็ไปที่นั่นเหมือนกัน แต่ช้าไปก้าวหนึ่ง”เมื่อเขาพูดจบก็หัวเราะเยาะตัวเองหลินเซียงไม่คิดว่าเขาจะไปด้วย ในดวงตาปรากฏความซาบซึ้ง “ขอบคุณค่ะ ฉันไม่เป็นอะไรมาก ไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย”ฉินโหย่วหาน “อืม ก็ดีแล้ว”บรรยากาศตกอยู่ในความเงียบชั่วขณะหลินเซียงกำลังคิดว่าจะวางสายหรือไม่ ฉินโหย่วหานก็ถามขึ้นว่า “หลินเซียง คุณ กับลู่สือเยี่ยน…”ขนตายาวของหลินเซียงสั่นเล็กน้อย และพูดว่า “พี่ห

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 505

    ซ่งซ่ง “ทำไมล่ะ?”หลินเซียงกล่าวว่า “ฉันคืนดีกับลู่สือเยี่ยนแล้ว”“อะไรนะ?”เสียงของซ่งซ่งดังขึ้นทันที ราวกับกระโดดกระทืบเท้าอยู่ตรงนั้น เสียงวุ่นวายสับสนเล็ดลอดเข้ามา“เซียงเซียง เธอไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม? นี่กลางวันแสก ๆ นะ มุกแบบนี้ไม่ตลกเลยสักนิด” ซ่งซ่งรู้สึกสับสนไปหมดเธอด่าลู่สือเยี่ยนอย่างแรงตั้งมากมาย กระทั่งยุยงให้พวกเขาหย่ากันมาตลอด แต่ตอนนี้หลินเซียงกลับบอกเธอว่าพวกเขาคืนดีกันแล้ว?พวกเขาคืนดีกันแล้ว แต่มันกลับทำให้เธอเหมือนเป็นตัวตลก!เสียงของซ่งซ่งร้อนรนมากยิ่งขึ้น “เซียงเซียง เธอจำความเจ็บปวดที่เคยได้รับไม่ได้เหรอ? เขาทำร้ายเธอไม่พอหรือไง? ทำไมถึงไปคืนดีกับเขา?”ในใจของหลินเซียงเศร้ามาก อยากจะพูดความจริงออกมา แต่สิ่งที่ลู่สือเยี่ยนพูดนั้นถูกต้อง ยิ่งคนรู้ความจริงน้อยเท่าไหร่ ความเสี่ยงก็น้อยลงเท่านั้นหากมีคนรู้ความจริงจากซ่งซ่ง สิ่งที่เธอทำมาทั้งหมดจะไม่สูญเปล่าหรอกเหรอ?เธอแค่อยากกลับไปใช้ชีวิตตามปกติเท่านั้นการหลบหนีไม่สามารถแก้ปัญหาได้หลินเซียงหลับตาลง และพูดว่า “จากเรื่องครั้งนี้ ฉันรู้ตัวแล้วว่าฉันยังตัดใจจากเขาไม่ได้ ดังนั้นฉันเลยอยากกลับไปลองคบกับเขาอี

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 504

    “ไอ้เวรเอ๊ย! ตัดสายฉันอีกแล้ว!”ซ่งซ่งมองโทรศัพท์ที่ถูกตัดสายด้วยความโกรธ อยากจะโทรกลับ แต่เมื่อคิดถึงสิ่งที่ลู่สือเยี่ยนพูดว่าหลินเซียงเหนื่อย เธอก็อดทนไว้รอให้หลินเซียงพักผ่อนให้เพียงพอซะก่อน เธอจะต้องฟ้องหลินเซียง!ให้หลินเซียงรู้ว่าลู่สือเยี่ยนรังแกเธออย่างไร!ด้านข้างฟู่จิ่นซิ่วจ้องมองซ่งซ่งที่โกรธจัด แล้วหัวเราะออกมาอย่างไม่ไว้หน้าซ่งซ่งได้ยินเสียงก็หันไปมองเขาแวบหนึ่ง ไม่พูดอะไร หันหลังเดินจากไปขณะนั้นมีรถแท็กซี่ผ่านมาพอดี เธอเปิดประตูเข้าไปนั่ง บอกที่อยู่กับคนขับแล้วมองไปทางอื่นไม่แม้แต่จะชายตามองฟู่จิ่นซิ่วฟู่จิ่นซิ่วกัดฟันแน่น ผู้หญิงคนนี้กล้ามากขึ้นเรื่อย ๆ จริง ๆคิดจริงหรือว่าเขาจะไม่ทำอะไรเธอ?ฟู่จิ่นซิ่วยกโทรศัพท์ขึ้นกดโทรออก…รถเพิ่งกลับมาถึงในเมือง ซ่งซ่งก็ได้รับโทรศัพท์จากเจ้าของสตูดิโอ ที่โทรมาต่อว่าเธออย่างรุนแรง!“ซ่งซ่ง ถ้าเธอทำให้งานของท่านประธานฟู่เสีย ก็เชิญเธอไสหัวออกไปได้เลย!” เจ้านายพูดด้วยน้ำเสียงโกรธจัดซ่งซ่งอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่โทรศัพท์ก็ถูกตัดสายไปแล้วเธอโกรธจนเกือบจะทุบโทรศัพท์ทิ้ง!บ้าจริง!ทำไมวันนี้ถึงมีแต่คนตัดสายเธอนะ

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 503

    ลู่สือเยี่ยนลุกขึ้นยืน ท่าทางที่เย็นชาและดุร้ายของเขาปกคลุมหลินเซียง ร่างกายของเขาโน้มเข้ามาใกล้เธอ มือสองข้างกดไว้ที่ข้างตัวของเธอ ทำให้เธอถูกกักขังในอ้อมแขนของเขา การเคลื่อนไหวอย่างกะทันหันทำให้ร่างกายของหลินเซียงเกร็งไปทันที ในดวงตากลมโตใสของเธอปรากฏความระแวดระวังขณะมองเขา“จะทำอะไร?”ลู่สือเยี่ยนหัวเราะเบา ๆ ดวงตาเรียวคมจ้องมองเธอ เสียงทุ้มต่ำพูดว่า “หลินเซียง คุณเปลี่ยนไปเป็นคนไม่ดีตั้งแต่เมื่อไหร่?”หลินเซียงกระตุกยิ้ม แต่กลับเผยให้เห็นรอยยิ้มเย็นชา “ฉันก็ไม่อยากเป็นแบบนี้ แต่พวกคุณทุกคนบีบบังคับฉัน”เธอเคยใช้ชีวิตอย่างง่าย ๆ และไม่คิดอะไรมากต้องโทษการบุกรุกอย่างแข็งกร้าวของเขา การไม่ยอมปล่อยไป และการบีบบังคับจากคนอื่น ความอิจฉาและความเกลียดชังที่ทำให้เธอกลายเป็นแบบนี้เธอก็ไม่อยากเป็นคนใจร้ายหลินเซียงก้มหน้าลงเล็กน้อย ในดวงตาฉายแววเศร้าลู่สือเยี่ยนมองเห็นแล้วรู้สึกไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกเจ็บปวดมากมองดูผมยาวที่เปียกชื้นของเธอ เขาลุกขึ้นยืนแล้วจากไป ครู่หนึ่งก็กลับมาพร้อมกับไดร์เป่าผม“ผมเป่าผมให้”หลินเซียงขมวดคิ้วแล้วปฏิเสธ “ไม่ต้อง ฉันทำเองได้”ลู่สือเย

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 502

    บนรถหลินเซียงคลึงข้อมือของตัวเอง การถูกมัดเป็นเวลานานทำให้ข้อมือของเธอบวมแดง ทุกครั้งที่สัมผัสก็รู้สึกเจ็บปวดสีหน้าของเธอซีดเผือด เสื้อผ้าเปียกโชกลู่สือเยี่ยนหยิบผ้าเช็ดตัวมาเช็ดหน้าและคอของเธอหลินเซียงรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย รับผ้าขนหนูมา และพูดว่า “ฉันทำเองก็ได้”ลู่สือเยี่ยนกลับพูดว่า “คุณไม่ได้ตอบตกลงแล้วหรอกเหรอ? เริ่มปรับตัวตั้งแต่นี้ไปเถอะ”หลินเซียงชะงัก ก้มหน้าลงแล้วพูดว่า “ทำแบบนี้จะได้ผลจริงเหรอ?”ลู่สือเยี่ยน “ผมก็ไม่กล้ารับประกัน แต่มีบางคนไม่อยากเห็นเราสองคนรักกัน งั้นเราก็ยิ่งต้องแสร้งทำเป็นรักกันให้มาก”หลินเซียงเม้มปาก ไม่พูดอะไรอีกลู่สือเยี่ยนเช็ดผมให้เธออย่างเบามือ รถขับกลับไปที่วิลล่าโดยตรงความรู้สึกเย็นและเหนอะหนะตามร่างกายทำให้เธอรู้สึกไม่สบายตัว หลินเซียงพูดว่า “ฉันขอไปอาบน้ำก่อน เรื่องอื่นค่อยคุยกันทีหลัง”“อืม ไปเถอะ”ลู่สือเยี่ยนตอบรับ จากนั้นก็สั่งให้ห้องครัวต้มน้ำขิงแม้ว่าหลินเซียงจะไม่ได้จมน้ำทะเล แต่ก็อยู่ในตู้คอนเทนเนอร์หลายชั่วโมง ลมทะเลเย็นมาก อาจเป็นหวัดได้ง่ายเมื่อหลินเซียงออกมาก็เห็นน้ำขิงวางอยู่บนโต๊ะลู่สือเยี่ยนถอดเสื้อนอกออกแล

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 501

    ลู่สือเยี่ยนเอื้อมมือไปดึงเทปที่ปิดปากของเธอออก“อื้อ!”หลินเซียงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด หายใจเข้าลึก จากนั้นก็พูดว่า “ลู่สือเยี่ยน ฉันคิดดูแล้ว เรื่องที่คุณเสนอ ฉันตกลง”ลู่สือเยี่ยนเลิกคิ้วขึ้นด้วยความประหลาดใจ และถามว่า “ทำไมถึงคิดได้กะทันหันล่ะ?”หลินเซียงเม้มปาก กำลังจะพูดอะไรบางอย่างก็มีเสียงตะโกนดังมาจากระยะไกล“นี่!”“อย่าเพิ่งคุยกันตรงนั้นได้ไหม!”“น้ำกำลังขึ้นนะ เฮ้ย!”“…”หลินเซียงชะงัก และพูดว่า “เราไปจากที่นี่กันก่อนเถอะ”ลู่สือเยี่ยนก้าวขายาว ๆ อุ้มเธอเดินไปเข้าฝั่งเพิ่งวางเธอลงบนรถ ซ่งซ่งก็พุ่งเข้ามากอดเธอ ร้องไห้เสียงดัง “ฮือฮือฮือ เซียงเซียง เธอทำให้ฉันตกใจแทบตาย! ฉันนึกว่าจะไม่ได้เจอเธออีกแล้ว!”หลินเซียงถูกกอดจนเซไปด้านหลัง ไอสองสามครั้งพูดว่า “แค่ก ๆ อย่าทำแบบนี้ ฉันไม่เป็นอะไรแล้ว”เสียงเย็นของฟู่จิ่นซิ่วดังขึ้น “ถ้าเอาแต่กอดเธอแบบนี้ อาจจะไม่ได้เจอเธอแล้วจริง ๆ ก็ได้”พูดจบเขาก็ขมวดคิ้ว เขาพูดกับเธอแบบนั้นได้ยังไงนะ?แต่ผู้หญิงคนนี้มักจะลืมคิดเสมอว่าอะไรควรไม่ควร…ซ่งซ่งไม่มีอารมณ์สนใจฟู่จิ่นซิ่ว รีบปล่อยหลินเซียงออกพลางสะอื้นไห้ “ขอโทษ ขอโทษ ฉัน

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 500

    “ปัง!”“ปัง ปัง!”ตู้คอนเทนเนอร์ถูกถีบจนเกิดเสียง พยายามให้เสียงนั้นกลายเป็นที่สนใจแต่บริเวณนี้เป็นชายหาดด้านในสุดของท่าเรือร้าง เปล่าเปลี่ยวไร้ผู้คนบนชายหาดเต็มไปด้วยขยะ ตู้คอนเทนเนอร์หลายตู้ตั้งตระหง่านอยู่บนชายหาด น้ำทะเลซัดเข้าหาฝั่งระลอกแล้วระลอกเล่า ค่อย ๆ ท่วมตู้คอนเทนเนอร์ห่างออกไปไฟหน้ารถสว่างจ้าบนถนนภายในรถเซี่ยหว่านถือกล้องส่องทางไกล มองดูตู้คอนเทนเนอร์ในความมืด บนใบหน้าปรากฏรอยยิ้มร้ายกาจ!รออีกสองชั่วโมง หลินเซียงก็จะจมน้ำตาย!ผู้หญิงใจร้ายคนนี้สมควรตายไปนานแล้ว!เป็นเพราะเธอที่ทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของลู่สือเยี่ยน ทำให้จิตใจของลู่สือเยี่ยนว้าวุ่น ถึงหย่ากันไม่สำเร็จสักที!ถ้าไม่มีผู้หญิงใจร้ายคนนี้เข้ามาแทรกแซง เธอกับลู่สือเยี่ยนคงแต่งงานกันไปนานแล้ว และเธอก็คงกลายเป็นคุณผู้หญิงสามของตระกูลลู่!เซี่ยหว่านเห็นน้ำทะเลหนุนสูง ก็ยกยิ้มอย่างพอใจ วางกล้องส่องทางไกลลง จากนั้นก็พูดกับคนขับรถว่า “ไปกันเถอะ”“ครับ คุณหนู”…น้ำใต้ร่างเริ่มเพิ่มระดับขึ้นเรื่อย ๆแววตาของหลินเซียงปรากฏความหวาดกลัวเธอดิ้นรนอย่างสุดกำลัง พยายามดิ้นให้หลุดจากเชือกที่มัดมือและเท้า

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 499

    คุณย่าลู่พูดอย่างเย็นชา “แกหย่ากับเธอแล้วไม่ใช่หรือไง? เธออยู่ที่ไหน ทำอะไร ดูเหมือนจะไม่เกี่ยวกับแกแล้วนี่?”ลู่สือเยี่ยนก้มตัวลงเล็กน้อย วางมือทั้งสองข้างบนปลายเตียง มองเธอด้วยดวงตาเรียวคมที่เต็มไปด้วยความเย็นชา “คุณย่า วิธีการเดิมกับตอนที่ใช้บีบบังคับให้ผมหย่า ตอนนั้นผมไม่ต่อต้าน แต่ถ้ามีครั้งที่สอง ผมคงไม่มีความอดทนขนาดนั้นแล้ว ในเมื่อตอนนั้นลู่จิ้นหนานตายต่อหน้าต่อตาผม ผมยังไม่เสียน้ำตาแม้แต่หยดเดียว คุณย่าคิดว่าผมจะสนใจชีวิตของคุณย่าได้นานแค่ไหน?”“แก!”เมื่อคุณย่าลู่ได้ยินคำพูดของเขา สีหน้าก็ยิ่งดูบิดเบี้ยวมากขึ้น มือที่สั่นระริกชี้ไปที่เขา “ลู่สือเยี่ยน แกมันหลานอกตัญญู!”ลู่สือเยี่ยนยกยิ้ม “ผมเป็นแบบนี้มาตลอด คุณย่าลืมไปแล้วเหรอ?”บนร่างกายของเขามีออร่าเย็นเยียบ ในดวงตาปรากฏความมืดมนและความบ้าคลั่ง ความโหดเหี้ยมเวลาที่ไม่บรรลุเป้าหมายปรากฏออกมาคุณย่าลู่นึกขึ้นได้ ลู่สือเยี่ยนเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก!เขาเป็นเหมือนลูกหมาป่าตัวน้อย!ใครเข้าใกล้ เขาก็พร้อมจะข่วนทุกคน!ตอนเด็ก ๆ เขาไม่เคยเป็นที่ชื่นชอบของใคร!มีเพียงลู่จิ้นหนานที่อยู่เคียงข้างเขาเสมอ แม้จะถูกเขาทำร้ายจนบ

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 498

    ฟู่จิ่นซิ่วหรี่ตาลง สังเกตเห็นได้อย่างเฉียบคมว่าท่าทีของซ่งซ่งที่มีต่อตนนั้นผิดปกติมากเขาไม่ปล่อยมือ กลับมองซ่งซ่งและถามว่า “ทำไมคุณทำท่าทีแบบนี้กับผม?”ซ่งซ่ง “คิดว่าฉันสนิทกับคุณมากนักเหรอ?”“หึ!”ฟู่จิ่นซิ่วแค่นเสียงขำออกมาด้วยความโกรธ!ไม่สนิทเหรอ?พวกเขาผ่านเรื่องราวมากมายมาด้วยกัน เธอกลับบอกว่าไม่สนิท?กระทั่งขึ้นเตียงด้วยกันแล้ว เธอกลับบอกว่าไม่สนิท?ฟู่จิ่นซิ่วบีบนิ้วที่จับแขนของเธอแน่นขึ้น แต่เมื่อเห็นใบหน้าเย็นชาของเธอ เขาก็หัวเราะเยาะ ไม่พูดอะไร แล้วปล่อยมือออกในเมื่อเธอบอกว่าไม่สนิทก็ไม่สนิท!ใครเถียงกับเธอ คนนั้นได้เป็นประสาทตายพอดี!ซ่งซ่งขยับแขนตัวเอง จากนั้นก็มองไปที่ลู่สือเยี่ยน “นี่ พูดอะไรหน่อยสิ!”เมื่อกี้ยังตามหาหลินเซียงอยู่ ทำไมตอนนี้ถึงจะไปบ้านใหญ่ตระกูลลู่?ลู่สือเยี่ยนมองเธออย่างเย็นชา “ถ้ารอดี ๆ ไม่ได้ ก็ลงไปซะ!”หลินเซียงไม่อยู่ที่นี่ ไม่มีใครปกป้องเธอได้!“นาย!”เมื่อซ่งซ่งได้ยินก็แสดงสีหน้าเหลืออดทันที!นี่มันท่าทีแบบไหน?เซียงเซียงหายตัวไปเพราะใคร?ไม่ใช่เพราะคนตระกูลลู่ของเขาหรอกเหรอ?เขากลับทำตัวหยิ่งผยองแบบนี้!ซ่งซ่งหยิบโทรศัพท์

DMCA.com Protection Status