Share

บทที่ 186

อวิ๋นหลานออกจากร้านเสริมสวยไปแล้ว ช่วงไม่กี่วันมานี้หลินเซียงพักผ่อนน้อยมาก เธอนอนลงบนเตียง ปล่อยให้ช่างนวดศีรษะ ก่อนที่เธอจะผล็อยหลับไปโดยไม่รู้ตัว

พอตื่นขึ้นมาอีกที ท้องฟ้าก็มืดแล้ว

หลินเซียงออกจากร้านเสริมสวย และหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเตรียมพร้อมจะเรียกรถ

ตอนที่มาเธอไม่ได้สังเกต ตอนนี้ถึงได้รู้ว่าร้านเสริมสวยแห่งนี้อยู่แถวชานเมือง เรียกรถยากมาก

หลินเซียงยืนอยู่ข้างทาง รออยู่นาน จนกระทั่งเห็นรถแท็กซี่คันหนึ่งขับมาอย่างช้า ๆ

“ไปไหนครับ?”

หลังจากขึ้นรถแล้ว คนขับก็ถาม

หลินเซียงตอบว่า “เฟิงหลินหย่วน”

พูดจบ เธอก็ดูข้อความในโทรศัพท์ ซ่งซ่งส่งข้อความมาบ่นเรื่องฟู่จิ่นซิ่ว

แต่ข้อความสุดท้าย ทำให้หลินเซียงเลิกคิ้วขึ้น

ซ่งซ่ง [ที่รัก เธอมีแอคเคาท์วีแชทที่ไม่ได้ใช้ไหม?]

หลินเซียง [จะเอาไปทำอะไร?]

ซ่งซ่ง [ไอ้เวรนี่มันรังแกฉันขนาดนี้ ถ้าฉันไม่แก้แค้นก็ไม่ใช่คนแซ่ซ่ง ถ้าได้แอคเคาท์วีแชทเมื่อไหร่นะ รอดูละครหลังข่าวได้เลย!]

หลินเซียง [อย่าทำอะไรที่มันเกินเลยล่ะ ถ้าทำให้เขาโกรธ เธอก็จะเดือดร้อนซะเอง]

ซ่งซ่ง [สบายใจได้ ฉันมีสติครบถ้วน]

หลินเซียงตอบ “อืม” แล้วก็ไม่พูดอะไรอีก

เธอส่งหลักฐานเรื
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status