Share

บทที่ 194

หลินเซียงลุกขึ้นยืน ตั้งท่าจะออกไป

ลู่สือเยี่ยนไม่ได้ขัดขวางเธอไว้ จนกระทั่งไม่เหลือกลิ่นอายของเธออยู่ในห้องรับประทานอาหาร ดวงตาของเขาก็เริ่มอ่อนลง

ทันใดนั้น พ่อบ้านก็เข้ามาพูดว่า “คุณชายสาม ของพวกนั้นเก็บไว้ในโกดังแล้ว จะให้จัดการยังไงต่อครับ?”

ลู่สือเยี่ยนพูดเบา ๆ ว่า “เก็บไว้ก่อน”

พ่อบ้านพยักหน้า จากนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรอีก

หลินเซียงออกจากวิลล่าตระกูลลู่ ที่นี่ค่อนข้างเปลี่ยว ต้องเดินประมาณสองกิโลเมตรถึงจะถึงป้ายรถเมล์

เดินไปได้ประมาณห้านาที ก็ได้ยินเสียงเครื่องยนต์รถยนต์ดังมาจากด้านหลัง

“บี๊บ!”

เสียงแตรดังขึ้น หลินเซียงเหลือบมองไปด้านข้าง แล้วก็สบตากับใบหน้าที่เย็นชาและเฉียบคมของลู่สือเยี่ยน

“ออกมาตั้งนานแล้ว มาถึงแค่ตรงนี้เองเหรอ?”

สีหน้าของหลินเซียงดูไม่จืดเลย “บ้าหรือเปล่า?”

ลู่สือเยี่ยนหัวเราะเยาะ และเหยียบคันเร่ง รถแล่นฉิวออกไปอย่างรวดเร็ว

ทิ้งควันไอเสียไว้ให้หลินเซียงสำลักเล่น

หลินเซียงโกรธจนกระทืบเท้าเร่า ๆ แล้วเดินต่อไปอย่างไม่แสดงสีหน้าอะไร

แต่เมื่อใกล้จะถึงป้ายรถเมล์ รถคันนั้นก็ถอยกลับมา ประตูรถเปิดออก ผู้ชายคนนั้นไม่ได้มองหน้าเธอด้วยซ้ำ แค่พูดอย่างเย็นชาว่
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status