Share

บทที่ 193

เดิมทีคิดว่าจะนอนไม่หลับเมื่ออยู่ในวิลล่าตระกูลลู่ แต่กลับหลับไปอย่างง่ายดายเมื่อหัวถึงหมอน พอตื่นขึ้นมาอีกทีก็เป็นเช้าวันใหม่ หลินเซียงล้างหน้าแปรงฟันเสร็จก็ออกมาจากห้อง พอดีกับลู่สือเยี่ยนที่ออกมาจากห้องนอนเช่นกัน สายตาของทั้งคู่สบกัน หลินเซียงหลบตาไปก่อนแล้วเดินลงบันได

ลู่สือเยี่ยนมองเธอด้วยสายตาลุ่มลึก เมื่อเห็นว่าเธอจะไปก็พูดขึ้นอย่างใจเย็น “อยู่กินข้าวก่อนสิ”

หลินเซียงชะงักไปเล็กน้อย และพูดว่า “ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันจะไปทำงานสาย”

ลู่สือเยี่ยนตอบกลับ “ตอนนี้คุณไม่มีงานที่ต้องทำซะหน่อย รีบไปทำงานทำไม?”

เขาไม่พูดเรื่องนี้ก็ไม่เป็นไร แต่พอเขาพูดขึ้นมา ดวงตากลมใสของเธอก็เต็มไปด้วยความเย็นชา “คุณเป็นคนสั่งให้หัวหน้าฝ่ายเอาชื่อฉันออกจากทีมโปรเจกต์ของเฉิงต๋าใช่ไหม?”

ลู่สือเยี่ยนสีหน้าเรียบเฉย “ใช่”

หลังจากเกิดเรื่องวางยา เขาก็สั่งให้หลินเซียงหยุดทำงานสำคัญ เพราะตอนนั้นเขาคิดไปเองว่าหลินเซียงเป็นคนวางยา จึงอยากสั่งสอนบทเรียนให้กับเธอ

หลินเซียงหัวเราะเยาะ “ทำไมคุณไม่ไล่ฉันออกไปให้รู้แล้วรู้รอดซะเลยล่ะ?”

จะได้ไม่ต้องไปทำงานทุกวัน ต้องเจอกับการกลั่นแกล้งจากคนอื่น ๆ มันน่าเบื่อเหลือเกิน

บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status