สิ้นสุดคำว่ารัก(หย่ารัก)

โรงแรม ll มีงานแต่งงานใหญ่โต

“ลัทสวยมากเลยลูก”หญิงสาวที่หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูกำลังสวมชุดแต่งสีขาวยาวอย่างสวยสง่า พร้อมกับใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส

“ลัทสวยเพราะแม่ไงค่ะ แม่สวยลูกสาวก็ต้องสวย”ลัทได้หันไปกอดแม่ตัวเอง

“ไปเถอะลูก ถึงเวลาแล้ว” 

ทั้งคู่พากันไปยังห้องโถงใหญ่ มีแขกมากมายพ่อของลัทได้เดินจับมือลัทเพื่อที่จะพาไปส่งที่เจ้าบ่าว

แต่พอลัทหันหน้าไปสายตาที่คุ้นเคยได้หันมา สายตาอันเย็นชาและไม่ได้ยินยอมจะแต่งงานกับลัทแม้แต่น้อย

“พ่อฝากลูกสาวพ่อด้วยนะแทนคุณ”พ่อลัทพูดจบก็ยื่นมือลัทให้แทนคุณ แทนคุณรับมาด้วยสีหน้าเรียบเฉย

[ฉันกับพี่แทนคุณแต่งงานกันเพราะธุรกิจ พี่แทนคุณไม่ได้ชอบฉันแม้แต่น้อย]

หลังจากเสร็จพิธีทั้งคู่ก็เข้าห้องหอกัน ตั้งแต่เข้ามาในห้องทั้ง2คนยังไม่พูดอะไรสักคำ

“เออ..พี่แทนค่ะเดียวลัทนอนที่โซฟาเองค่ะ”

“ไม่ต้อง ” พูดจบแทนคุณแต่งตัวแล้วเดินออกจากห้องทันที

[วันเเรกฉันโดนพี่เเทนคุณทำขนาดนี้ แล้ววันต่อไปฉันจะทำยังไง] 

ลัทนั่งคิดว่าจะทำยังไงต่อในขณะที่เเทนคุณออกจากบ้านเเล้วไปผับทันที

"เห้ยไอ่เเทนมึงเทเจ้าสาวได้ไงว่ะ"

"เรื่องของกู!!!"

"มึงก็รู้เจ้าสาวคนเดียวที่มันอยากเเต่งงานด้วยคือใคร"

"เออจริงว่ะ" 

"😒"

[หลังจากเจอไอ่วินกับไอ่ทัชผมก็กลับมานอนคอนโดของผม หลายคนอาจจะคิดว่าผมใจร้ายกับลัท แต่ผมมีเหตุผล ผมไม่ได้รักเธอคนที่ผมรักคือเจน เจนคือผญ.ที่ผมรักและอยากเเต่งงานด้วย] 

เเทนคุณคิดถึงใบหน้าเจนเเละเวลาที่เขาอยู่กับเจนมันผุดขึ้นมา

"เจนรักเเทนนะ"

"แทนก็รักเจนเหมือนกัน"

"เเทนเป็นผช.ที่ดีที่สุดของเจน"

"เจนจะไม่ไปไหน จะอยู่กับเเทน"

"เเทนไม่ต้องเครียดนะ"

"แทนไม่ต้องกลัวนะเจนจะอยู่ข้างๆเเทนเอง"

คำพูดเหล่านี้มันผุดขึ้นมาทำให้เเทนคุณคิดถึงเจนมากขึ้น

"ฮื่อๆเจนนนผมรักคุณ" แทนคุณนั่งกอดรูปเจนในห้องตัวเองพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมา ส่วนลัทเธอเองก็นั่งร้องไห้กอดชุดแต่งเช่นกัน

หลังจากเเทนคุณนั่งกอดรูปถ่ายเขากับเจนจนหลับไปเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

"แทน!!!!!แกปล่อยให้หนูลัทอยู่คนเดียวได้ไง"เเม่ของเเทนคุณโทรมาต่อว่าเขา

"แกกลับมาเดียวนี้เลยนะ!!!!"

"........."แทนคุณไม่พูดอะไรได้เเต่ฟังที่แม่เขาพูดแล้วกลับบ้านทันที

เมื่อเเทนคุณเดินเข้าบ้านเขาเห็นแม่ของเขานั่งรอเขาอยู่

"แก!!!!!ทำแบบนี้ได้ไง!!!!"

"แม่!!!!ผมทำสิ่งที่แม่ต้องการเเล้วเเม่จะเอาอะไรอีก"แทนคุณพูดจบเขาเดินขึ้นห้องทันที เขาเข้ามาในห้องเเห่งลัทกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่

"พี่เเทนกลับมาเเล้วเหรอค่ะ"เธอรีบลุกขึ้นเดินไปหาเเทนคุณทันที

"เธอ!!!!!เลิกยุ่งกับฉันสักที!!!!"เขาตวาดใส่หน้าเธอ

"พี่เเทนน..ลัทขะขอ.."

"อ่อเเล้วก็เลิกขี้ฟ้องเรื่องฉันให้เเม่สักทีเถอะ ฉันเเต่งงานกับเธอเพราะธุรกิจท่องไว้ ฉันไม่ได้รักเธอ!!!!!"เขาเดินเข้าไปแล้วเขย่าไหล่ทั้ง2ข้างของลัทอย่างเเรงเเล้วผลักเธอจนล้ม

"โอ้ยยย😣"เขาหันมามองเเต่ก็ไม่สนใจเหมือนเดิมเขาปล่อยลัทไว้ในห้องอย่างนั้นเเล้วเดินออกไป