Novels by ลาสไอซ์(เมอลิอาห์)

ตอนพิเศษ2 ปีผ่านไป~~~งานแต่งงานที่จัดขึ้นนะ ตึกที่สูงที่สุดในประเทศไทย ทุกคนต่างพากันมาร่วมแสดงความยินดีกับคู่บ่าวสาว“คุณแม่ คุณแม่ เสร็จรึยังค่ะ”สาวน้อยหน้าตาน่ารัก แต่งชุดเจ้าหญิงวิ่งมาพร้อมกับ ดอกไม้ช่อโต“เสร็จแล้วค่ะ คุณแม่สวยไหม”ลิตาเจ้าสาวของงานนี้ยืนขึ้น พร้อมกับโอบกอด ลูกสาวของตน“สวยมากค่ะ คุณพ่อเองก็หล่อมากเช่นกัน”“จริงเหรอ”สาวน้อยกระซิบบอกกับผู้เป็นแม่“ช่ายค่ะ แต่คุณลุงปรินหล่อกว่าค่ะ”ลิตาได้ยินเช่นนั้นถึงกับหัวเราะออกมาก เพราะพี่ปรินเองก็ติดสาวน้อยดาเนียร์เอามากๆ ทุกครั้งที่เขากลับมาประเทศไทย เขาจะ รีบมาหาดาเนียร์ทันที“ปะ เราไปกันเถอะ”เสียงเพลงงานแต่งกดังขึ้น ลิตาเจ้าสาวเดินออกมาพร้อมกับลูกสาวของตน“ล๊า ลา ลา ล๊า ลา”ดาเนียร์ฮัมเพลงตามเสียงดนตรีที่ในงานได้เปิดขึ้น ลิตาเองก็ได้แต่อมยิ้มเมื่อเมื่อเห็นลูกสาวฮัมเพลงอย่ามีความสุข“ลุขปริน...”ทันทีที่สาวน้อยได้เห็นปรินเข้าก็ได้ปล่อยมือลิตาและรีบไปหาปรินทันที“คิดถึงลุงไหม...”“มากค่ะ”จากนั้นดาเนียร์ก็ไม่ได้สนใจใครอีกเลยตัดภาพมาบนเวที เจ้าบ่าวสาวเริ่มสวมแหวนให้กันจากนั้น ลิตาก้มลงกราบโดยที่กรคุณเอามือรองเอาไว้“น่ารักจริ

บทที่ 41 เป็นแฟนกันนะ เสียงเปียโนดังขึ้น ทุกสายตาจับจ้องมาที่ฉัน ส่วนพี่ปรินก็มีท่าทางแปลกๆ อยู่ก็หยิบดอกไม้ขึ้นมา ทั้งๆที่ตอนเข้ามาฉันไม่เห็นมันด้วยซ้ำ“ลิตาครับ”“เอออ....”เหมือนฉันจะรู้ว่าเขาคิดจะทำอะไร“เป็นแฟนกับพี่นะ”ทุกสายจับจ้องมาที่ฉัน“เป็นแฟนกับพี่นะครับ”“..........เอออ”“เออ........”ฉันควรทำยังไงดี ถึงความรู้สึกที่ฉันมีต่อพี่ปรินมันมากขึ้น แต่มันก็ไม่ได้พอที่จะทำให้ฉันตอบรับคำขอของเขา“เออ......”“โอเค พี่เข้าใจแล้วครับ ไม่เป็นไรครับ ถ้าอย่างนั้นช่วยรับดอกไม้จากพี่ก็พอ”พี่ปรินพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้กับฉัน“พี่ปรินไม่โกรธลิตาใช่ไหมคะ”“ไม่ครับ พี่เข้าใจ😊”หลังจากทานขข้าวกันเสร็จ ฉันกับพี่ปรินก็มานั่งคุยกันในรถ“ลิตาขอโทษพี่จริงๆนะคะ”“ลิตารู้ไหมว่าพี่รู้สึกดีใจที่สุดเลยที่ลิตาปฏิเสธพี่”“ทำไมเหรอค่ะ”“ก็เพราะพี่อยากให้ลิตาชอบพี่ด้วยใจจริง ไม่ใช่เพราะพี่ดีกับลิตา”“ทำไมเราไม่เจอกันให้เร็วกว่านี้ค่ะ”“เจอกันเวลาไหนถ้าคนมันไม่ใช่มันก็ไม่ใช่”“แต่พี่ขอพูดอะไรหน่อยได้ไหม”“อะไรคะ”“เรื่องของกรคุณ”“พี่รู้ลิตายังรักเขาอยู่ทำไมถึงไม่กลับไป”“ลิตาไม่อยากเจ็บอีกแล้วค่ะ”

บทที่ 40 คำขอร้อง ก่อนหน้านี้ประมาณ 2 เดือนที่แล้ว พี่ปรินได้คุยกันกับฉัน เรื่อง โปรเจคที่ต่างประเทศ เขาขอร้องให้ไปทำถึงที่ เพราะตอนแรกเราตกลงกันไว้ว่าเราจะทำที่ไทย แต่ตอนนี้มันข้อเสนอดีๆ ที่เขาเสนอมาที่ให้ฉันทำงานที่นู้น บอกตอนแรกไม่คิดจะไปหรอก ไหนจะลูก ไหนจะอาหารการกิน แต่พอเกิดเรื่องของพี่คุณขึ้น ฉันเลยคิดที่จะไปอยู่ที่นั้นขึ้นมา เขาตามง้อฉันหนักมาก ฉันกลัวใจตัวเอง เลยคิดที่จะหนีเขาไปก่อนตัวเองจะกลับอยู่ในสภาพจิตใจแบบเดิมๆ แต่มีอีกเรื่องนึง ที่ฉันต้องคิดหนัก เรื่องยัยแสบ ดูเหมือนเธอจะโกรธฉันมาก แต่ฉันไม่มีเวลาที่จะอธิบาย เอาไว้ให้ฉันจัดของ เก็บของเสร็จแล้วฉันจะไปคุยกับยัยแสบ “เห้อออ เสร็จซะที“อ้าว ยัยแสบไปไหนมา”“กินข้าว”เธอพูดจบก็เดินเข้าห้องทันที“แสบๆ มาคุยกับพี่ก่อน”“เรื่องอะไรคะ”เธอเปิดประตูมาด้วยสีหน้าไม่พอใจ“มานี่”ฉันเลยพาแสบเดินมายังห้องนั่งเล่น พร้อมกับให้เธอนั่งข้างๆกับฉัน“ฟังพี่ก่อนนะ”“😒”ฉันเลยเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้กับแสบฟัง ว่าฉันไม่อยากกลับไปหาพี่คุณอีกแล้ว และนี้เป็นวิธีเดียวที่ทำให้พี่ตัดใจจากเขาได้“โดย

บทที่ 39 คิดดี ฉันเดินลงมาจากดาดฟ้าด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด เดินลงมาก็เจอแจงยืนรออยู่“พี่ลิตาเป็นไงบ้างค่ะ”“พี่ขออยู่คนเดียวสักพักนะ”ฉันพูดจบก็เดินเข้าห้องทันที“ทำไมต้องกลับมาเจอกันด้วย มาอธิบายอะไรตอนนี้มันก็ไม่ทันแล้ว เหอะหงุดหงิดชะมัด”ก๊อกๆ....“ทำอะไรอยู่ครับ”“คุณปริน....”“น้อยใจจริงๆ”“เออ...พี่ปริน...”“5555555 เป็นไงบ้าง อารมณ์ดีขึ้นยัง”“คะ?”เขามองหน้าฉันก็รู้แล้วเหรอ“ปะไปกินข้าวกัน”ร้านอาหาร“ตามสบายเลยนะ”พี่ปรินพูดขึ้นพร้อมกับยื่นเมนูมาให้ฉัน เขาเป็นแบบนี้มาตลอด“จริงๆพี่ปรินไม่ต้องตามใจลิตามากขนาดนี้ก็ได้นะคะ อยากกินอะไรก็สั่งเลยค่ะ”“ลิตากินอะไรพี่ชอบหมดแหละ เพราะอะไรรู้ไหม”“เพราะอะไรคะ?”“ก็เพราะลิตาคือคนที่พี่ชอบไง”ฉันเผลออมยิ้มออกทันที เขาหยอดฉันจนฉันเริ่มจะรู้ทันขึ้นเรื่อยๆ“ไม่เขินเหรอ”“ลิตาชินแล้วค่ะ”“อ้าว....แล้วเมื่อไหร่จะรับรักพี่หละ”“เออ......”คำถามของเขาทำให้ฉันสตั้นไปสักพัก“5555พี่ไม่รีบ เรากินข้าวเถอะ”“ค่ะ😊”ฉันเคยคุยเรื่องแบบนี้กับพี่ปรินแล้ว ฉันไม่อยากคบกับเขาเพราะเพียงเพราะว่าเขาดีกับฉัน ต่อให้หลายๆคนพูดว่าคบกันไปเดียวก็รักกันเอง ฉ

บทที่ 38 ความจริง 5 เดือนผ่านไป ความรู้สึกฉันมีดีขึ้นเยอะ เพราะคุณปริน ฉันมีคุณ ปรินคอยดูแล ส่วนท้องของฉันก็เริ่มโตขึ้น ยัยแจงก็น่ารักเธอช่วยฉันทำงาน ส่วนยัยแสบตอนนี้ติดพี่บอสมาก เพราะทั้ง2คน ตกลงเป็นแฟนกันแล้ว ส่วนพี่คุณ ฉันได้ยินว่าเขาควงผู้หญิงไปทั่ว พี่เคอร์บี้ชอบโทรมาบอกฉันบ่อยๆว่าพี่คุณเป็นหนักกว่าเมื่อก่อน แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้สนใจเขาแล้ว เพราะว่าสิ่งเดียวที่สำคัญสำหรับฉันคือ ลูก “คุณแม่ดูอารมณ์ดีขึ้นมากเลยนะครับ ส่วนลูกก็แข็งแรงขึ้นเรื่อยๆ ดีมากครับ”ฉันได้แต่อมยิ้มและลูบท้องตัวเอง ลูกฉันต้องแข็งแรงและปลอดภัย“เสร็จแล้วเหรอ”“ค่ะ คุณปรินรอนานไหมคะ”“ขออะไรอย่างได้ไหม”“อะไรเหรอค่ะ”“เรียกพี่สิ เรียกคุณแล้วดูห่างเหินยังไงไม่รู้”“ค่ะพี่ปริน”พี่ปรินยิ้มออกมาทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของฉัน“ปะ...พี่เริ่มหิวแล้ว”ฉันกับพี่ปรินเดินกำลังจขะเดินออกจากโรงพยาบาลแต่ก็ต้องหยุดชะงักเพราะพี่คุณกับพี่ขวัญเดินมา“พี่คุณ....”ฉันหน้าเสียทันทีหมับบ...พี่ปรินคว้ามือฉันมาจับและเดินตรงไปหาทั้ง 2 คน“หึ....”“อ้าวน้องลิตา”“สวัสดีค่ะพี่ขวัญสวัสดีค่ะคุณกรคุณ”“..

บทที่ 37 คนใจดีและคนอบอุ่น บริษัทเซนโทรไวฟ์ จริงๆมีงานอีกเยอะที่จะต้องทำ มันเลยทำให้ฉันต้องลุกขึ้นแต่งตัวและมาทำงาน แต่ก็แอบโดนคุณปรินดุไปนิดหน่อย “พี่ลิตา สวัสดีค่ะ”แจงเดินเข้ามาทักฉัน“อืม”“พี่ลิตาไม่สบายหรือคะ”“อืมนิดหน่อย”“เออ....”เหมือนแจงมีเรื่องจะพูดกับฉัน แต่เธอก็มั่วแต่อ่ำๆอึ้งๆ“มีเรื่องอะไรก็พูดมา”“คือเมื่อคืน....”“พูดมาสิ ฉันรอฟังอยู่”“เมื่อคืน แจงเห็นคุณกรเข้า....”“พี่เลิกกับเขาแล้ว”ไม่ทันให้เธอได้พูดจบ ฉันเลยพูดบอกเธอไป“จริงเหรอคะ”“อืม”“ดีใจไหม”“ดีใจมากค่ะ”ฉันถึงขั้นขมวดคิ้วทันที“พี่ลิตา ฟังแจงก่อนค่ะ แจงมีเรื่องจะเล่าให้พี่ฟัง”หลังจากนั้น ฉันกับแจงมานั่งปรับความเข้าใจกัน เธอขอโทษฉันที่ก่อนหน้าที่เธอทำตัวไม่น่ารักกับฉัน เธอบอกเธออิจฉาฉันแต่ในขณะเดียวกันเธอก็รักฉันเหมือนพี่สาว เธอบอกเธอหลงผิดเพราะผู้ชายคนเดียว นั้นก็คือพี่คุณ แต่พอเธอได้รู้จักพี่คุณเธอเลยเกลียดเขามากจริงๆ“แจงขอโทษพี่จริงๆ แจงรู้สึกผิดจริงๆ”เธอร้องไห้ออกมาหนักมาก จนฉันต้องเข้ามากอดเธอ“อืมไม่เป็นไรพี่เข้าใจ”“ที่แจงบอกพี่ว่าแจงดีใจที่พี่เลิกกับคุณกร แจงมีเ

บทที่ 33 เด็กดีของพี่แค่คนเดียว โอ้ยยย...รู้สึกปวดหัวมากๆ ฉันตื่นมาก็เจอคุณหมอและพี่ๆพยาบาลเต็มไปหมด “คนไข้เป็นไงบ้างครับ” “ปวดหัวนิดหน่อยค่ะ” “คนไข้นอนพักผ่อนก่อนนะครับไม่ต้องคิดอะไรมาก” “ค่ะ” “หมอค่ะ”พยาบาลคนนึงหันไปเรียกหมอ “คนไข้ที่โดนตีหัว2วันก่อนกลับมาจำเหตุการณ์ได้แล้วนะคะ” “อ่อครับ เดียวผมตามไปนะครับ” “ค่ะคุณหมอ” “คนไข้นอนพักผ่อนก่อนนะครับ” “ค่ะ”ฉันพูดจบก็มีบุรุษพยาบาลมาเข็นฉันไปยังห้องพักทันที “อะ อืออ....”ฉันตื่นมาก็เห็นคนมากมายอยู่ในห้องของฉัน “เอล....เป็นไงบ้างง”พี่จัสเหมือนกับคนไม่ได้นอน น่าสงสารจัง “เออ..คุณเป็นใครค่ะ?”แต่ฉันอยากจะแกล้งลองใจพี่จัสสักหน่อย ถ้าเกิดฉันจำอะไรไม่ได้จริงๆพี่จัสยังจะอยู่ข้างฉันอีกไหม หลังจากที่พี่จัสขอแยกตัวไปหาคุณหมอฉันเลยต้องบอกความจริงกับทุกคน “คุณพ่อค่ะ” “ว่าไงลูก” “ก่อนอื่นหนูต้องขอโทษคุณพ่อก่อนนะคะ” “จะขอโทษพ่อทำไม

บทที่ 32 คนที่ไม่รู้จัก โรงพยาบาล ผมรีบพาเอลมาโรงพยาบาลทันที เพราะสิ่งที่พี่ลิต้าทำมันมากเกินไป “เป็นเพราะผมแท้ๆ” “จัสนายไม่ผิดคนที่ผิดคือลิต้า” สิ่งที่พี่ลิต้าทำกับเอลก็คือเขาหยิบแจกันที่อยู่ในห้องพร้อมกับฟาดบนหัวเธออย่างแรง “เอลพี่ขอโทษ” “เป็นไงบ้าง”ไอ่ครามวิ่งหน้าตาตื่นมาหาผม “หมอยังไม่ออกมาเลยว่ะ” “อืม เอลต้องปลอดภัย แล้วมึงจะเอายังไงต่อกับพี่ลิต้า” “กูจะเอาเรื่องเขาให้ถึงที่สุด กูยอมไม่ได้จริงๆ” “อืม” ผมไม่มีวันให้อภัยพี่ลิต้าและลาตาเด็ดขาดจะโกรธจะเกลียดผม ผมไม่ว่าแต่อย่ามาทำแบบนี้กับคนที่ผมรัก ไม่นานคุณหมอก็เดินออกมา “คุณหมอครับแฟนผมเป็นไงบ้าง” “แฟนคุณปลอดภัยแล้วครับ” “เห้อออ....”ทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นต่างพากันโล่งอก ผมโทรไปเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้กับคุณแม่ของเอลฟังท่านไม่โกรธผมแถมเข้าใจผม ยิ่งทำให้ผมรู้สึกเสียใจมากขึ้นจริงๆส่วนเจนิสพอรู้ข่าวก็รีบบินมาภูเก็ตทันที พ่อผมก็เช่นกัน

บทที่ 31 ขวาร้ายซ้ายดี เอล พี่จัสขึ้นไปตามยัยนั้นนานแล้วนะ ทำไมยังไม่ลงมา ตาฉันก็ยิ่งกระตุ้กอยู่ด้วยแล้วดันกระตุ้กแต่ข้างขวาด้วยซิ “เป็นอะไรไป”พี่เจหันมาถามฉัน “รู้สึกมันต้องมีเรื่องแน่ๆเลยค่ะพี่เจ” “เออ..เอลขอขึ้นไปตามพี่จัสหน่อยนะคะ” “ให้พี่ไปเป็นเพื่อนไหม” “ไม่เป็นไรค่ะ” พี่เจดูเป็นคนดีมากเขาใจดีกับฉันที่สุดในทริปนี้ อาจจะเป็นเพราะเขาเป็นเพื่อนกับพี่จัสก็ได้ “ชั้นไหนนะ”ฉันยืนมองตัวเลขสักพัก “เอล!!!” “พี่คราม” “อิ่มแล้วเหรอ แล้วไอ่จัสหล่ะ” “เออ...พี่ครามค่ะช่วยขึ้นไปเป็นเพื่อนเอลหน่อยได้ไหม” “ได้สิ ว่าแต่มีอะไรป่าว” “คือพอดีพี่จัสขึ้นไปตามผู้หญิงคนนึงนานแล้วค่ะ” “ลาตาเหรอ” “ใช่ค่ะ พี่ครามรู้ได้ไงค่ะ” “ก็ไอ่จัสมันชวนพี่ไปด้วยแต่พี่ติดงานอยู่” “อ่อค่ะ” ฉันกับพี่ครามเราตรงไปห้องลาตาทันที ห้องที่ฉันอยู่กับห้องของยัยลาตาอยู่คนละชั้นกันด้วยซ่ำ

บทที่ 31 สระสำหรับคนรักกัน 20+ ผมเปิดประตูห้องเข้ามาห้องสวยมากกกก แถมมีสระว่ายน้ำให้อีก นี้มันโรงแรม10 ดาวชัดๆ “โห...สวยมากกก” “ใช่สวยมาก” “พี่จัสเอลอยากเล่นน้ำค่ะ” “อืมเอาสิ” เอลดูดีอกดีใจเธอรีบไปเปลี่ยนชุดแล้วกระโดดลงสระทันที “พี่จัสมาเล่นด้วยกันสิค่ะ” “อืมๆเดียวพี่ตามไป”ผมรีบเปลี่ยนชุดและกระโดดลงน้ำตามเธอไป ตู้ม!!!! “😳”“เป็นอะไรค่ะพี่จัส”“ทำไมเราแต่งตัวแบบนี้”“แบบไหนค่ะ”เธอใส่ทูพีชสีดำสนิทซึ่งมันทำให้เธอเซ็กซี่มากกกกกกก“มันเซ็กซี่มากกก มานี้!!!”ฟึ่บบบ....ผมเลยลากเธอเข้าหาผม“จะยั่วพี่เหรอหื้มมม”“ใช่ค่ะ เอลใส่มายั่วพี่นั้นแหละ”“หึ แล้วรู้ไหมถ้าใส่มายั่วแล้วจะโดนอะไร”“โดนอะไรเหรอค่ะ”“ก็โดนแบบนี้ไง!!!”ฟึ่บบบ...ผมดึงเชือกด้านหลังเธอออก มันเลยทำให้ทูพีชของเธอหลุดและทำให้เห็นเต้านมทั้ง2ข้างอย่างชัดเจน“พี่จัส...เดียวคนมาเห็นนะคะ”“เห็นอะไร มันห้องส่วนตัว มาให้พี่กินส่ะดีๆ”ผมรีบลากเธอเข้าหาตัวเองและเริ่มที่เล้าโลมเอลทันที ผมค่อยๆใช่ปากจูบไปบนเนินอกของเอล “อะอื

บทที่ 30 บังเอิญ สนามบิน ผมเอลและพี่ๆที่บริษัทต่างเตรียมตัวที่จะออกทริปกัน ทางบริษัทตัดสินใจว่าจะไปเที่ยวทะเลใต้กัน ผมเลยแนะนำที่พักโรงแรมของไอ่ครามมันทุกคนก็ตกลง แต่ตอนนี้ใกล้จะถึงเวลาขึ้นเครื่องแล้วแต่พี่ลิต้ายังไม่มาเลย “จัสแฟนสวยนะเนี่ยย” “พี่เจก็สวยเหมือนกันค่ะ😊” “วรั้ยยยย ลูกสาวมองแม่ออกเหรอ” “พี่จัสชอบเล่าให้เอลฟังค่ะ ว่ามีเพื่อนที่ฝึกงานด้วยสวยมาก”อยู่เป็นสุดๆ “5555จัสก็พูดเกินไป แต่เอาจริงๆป่ะเรากลิ่นตัวหอมมากทำยังไงถึงหอมขนาดนี้” “ใช่ไหม พี่บอกแล้วว่าเราหนะตัวหอมมาก” “55555มีเคล็ดลับค่ะ” “อะไรเหรอ บอกแม่ได้ไหมลูกสาว” “สวดมนต์ก่อนนอนค่ะ” “จริงเหรอ” “เอลล้อเล่นค่ะพี่เจ เอลก็ใช้น้ำหอมปกติทั่วไปนี้แหละค่ะ” “อ่อ” “สวัสดีค่ะทุกคนนนนน” “มาสักทีนะลิต้า” “ลาตา😳” “พอดีรอน้องสาวตัวดีแต่งตัวอยู่หนะ” “สวัสดีค่ะพี่ๆ สวัสดีค่ะพี่จัสส!!!ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ”

บทที่ 29 ประจำเดือนไม่มีผล 20+ คอนโด “ไหนหล่ะของขวัญ” “พี่จัสใจเย็นสิค่ะ ให้เอลได้อาบน้ำก่อน” “นั้นอาบน้ำพร้อมกัน” “พี่จัส!!!” “ก็ได้ๆ” 1 ชั่วโมงผ่านไป~ผมและเอลเราอาบน้ำกันเสร็จเรียบร้อย “อยากรู้จังจะได้ของขวัญอะไรน้า🙄” “อยากรู้จริงๆเหรอค่ะ”เธอเดินเข้ามาใกล้ๆกับผมก่อนที่จะผลักผมลงบนเตียง “😏”ผมกระตุ้กยิ้มขึ้น เอลเริ่มที่จะใช้มือลูบไล้ไปยังเป้ากางเกงของผม มันทำให้ผมเสียงมากจริงๆ “อื้มม~~”เธอเริ่มที่จะถอดกางเกงผมออกจนหมด จนเห็นอนาคอนด้าสุดที่รักของผม “😊”เธอส่งยิ้มหวานให้ผม ก่อนที่จะใช้ลิ้นลงเลียท่อนเอ็นของผม“อ่าส์~”ซี๊ดด อ่าส์~”ผมส่งเสียงร้องออกมานั้นทำให้ เอลส่งยิ้มให้ผม เธอเริ่มใช้ปากอมท่อนเอ็นของผมลึกจนถึงคอของเธอ เสียงดูดมันดังออกมา“ซี้ดดด...อ่าส์ อ่าส์ อะ อ่าส์”มันเสียวจริงๆ เธอเริ่มที่จะเล่นถุงทองของผมทั้ง2ถุง เธอดูดมันไปมา และสลับกับอมทอนเอ็นจนถึงคอหอยของเธอ“พี่จะไม่ไหวแล้วนะ อ่าส์~~ อ่าส์”สิ้นสุดเสียงของผมเธอเริ่มทำมันเร็วขึ้นเ

บทที่ 21 แต่งงานกันนะ สตรีมของ มิล่า บัตเตอร์ฟาย.....ได้เริ่มถ่ายทอดสด..แคปชั่น “คิดถึงหนูมั้ยคะ พี่ๆ”“สวัสดีค่ะพี่ๆ”[คิดถึงจังเลยคนสวยยย][คนสวยมากแล้ว][คิดถึงที่สุดดด][มาสักที่พวกเรารอน้องมิล่าเสมอนะ][กลับมาแล้วเย้!!!!][มาแล้วววว][คิดถึงงงง]“มิล่าก็คิดถึงพี่ๆค่ะ”“สวัสดีครับ”หมอชินที่โผล่เจข้ามาทักทายในกล้องก้ได้แต่อมยิ้มและยกมือบายๆ[มาคู่เลย][มาสตรีมด้วยกันบ่อยๆนะคะ][ชอบอ่า][หล่อกับสวย][เหมาะสมมาก]“ขอบคุณพี่ๆทุกคนนะคะ”“ขอบคุณมากๆนะครับ โชว์ห้องพี่ๆเขาสิ”“ค่ะ พี่ๆโรงแรมของพี่ชินสวยมากค่ะ นี่ไง”มิล่าแพลนกล้องไปรอบๆ และวิวรอบๆ[สวยมากจริงๆ][สวย][ที่ไหนคะ][สวยมาก][บอกพิกัดได้ไหมคะ][พิกัดด่วน]“โรงแรมชินครับ”หมอชินพูดขึ้น[ขอบคุณมากค่ะ][อ่อ โรงแรมที่ดาราชอบมาพักมั้ยนะ][อ่อโรงแรมนี่หรูมาก][น่าจะแพงน่าดู]“ทุกคนครับ ผมมีโปรโมชั่นมาแนะนำครับ ถ้าเกิดใครอยากมาพัก บอกพนักงานเลยครับว่าเป็นแฟนคลับของมิล่า ผมจะลดให้ 70%เลยครับ”หมอชินพูดขึ้น“จริงเหรอคะพี่ชิน”“อืม”“ขอบคุณมากนะที่รักกกก จุ้บบบ”มิล่าหอมแก้มหมอชินทันที[น่ารักกกก][รักกันมากมั้ยคะ][เห้ออ เบื่อคนมีแฟน][

บทที่ 20 อยากจะกินเธอทั้งวัน 20+ สิ้นสุดคำพูดของมิล่า หมอชินก็ปลดกระดุมเสื้อขอเธอ ก่อนจะจูบลงไปบนเนินอก เขาเริ่มใช้มือทั้ง 2 ข้างบีบและจับไปตรงเต้านมทั้งคู่ “อ่าส์.....”มิล่าเริ่มส่งเสียร้องออกมา หมอชินใช้มือปลดตะขอชั้นในก่อนที่จะก้มลงใช้ลิ้นตวัดไปตวัดมา “อ่าส์....พี่ชินนนน สะเสียวววจังเลยค่ะ” “ชอบมั้ยคะ”คนตรงถามขึ้น มิล่าได้แต่พยักหน้าตอบด้วยความเขินอาย “ถ้าอย่างนั้น พี่จะกินมิล่าทั้งวันเลยดีมั้ยคะ”หมอชินพูดแต่ไม่วายใช้มืออีกข้าง ลูบไปตรงเป้ากางเกงใน “อ่าส์ สะเสียววว...”เขาก้มหน้าลงไปเลียหน้าอกของมิล่าอีกครั้ง ก่อนที่จะใช้มือ ล้วงเข้าไปในกางเกง แลใช้นิ้วแยงไปทางช่องลับ “อือออ...สะเสียวววว”หมอชินเริ่มใช้นิ้วชัดเข้าชักออก มิล่าเองก็ร้องออกมาเสียงหลงจนทำให้หมอชิน ยิ้มเพราะพึ่งพอใจกับสิ่งที่ตัวเองทำ “ที่รักก หนูจะไม่ไหวแล้วนะคะ” “ไม่ไหวแล้วใช่มั้ยคะ”หมอชินถาม มิล่าพยักหน้าจากนั้น หมอชินก็เอาท่อนเอ็นสุดรักของตัวเองออกมา ก่อนที่จำใช้มันเขี่ยไปเขียนมาตรงน้องสาวของมิล่า

บทที่ 19 จบดราม่า วันนี้เป็นวันที่ทนายและหมอชินนัดร่วมตัวทุกคนที่เข้ามาร่วมคอมเมนต์แย่ๆ ร่วมแล้วประมาณ20กว่าคน ที่สามารถมาได้ ส่วนคนที่อยู่ต่างจังหวัดจะมีหมายศาลถึงโดยเร็วที่สุด ทุกคนจะได้รับโทษทุกคน ทุกคนต่างใส่แมสเพื่อปกปิดใบหน้า และร้องห่มร้องไห้ส่วนหมอชินที่เอาแต่หมอหน้าทุกคนโดยเฉพาะคนที่ถ่ายคลิปวันนั้น [ผมไม่รู้สึกสงสารพวกเขาเลยครับ ทำไมไม่คิดก่อนที่จะคอมเมนต์อะไรแย่ๆนี่ดีนะที่เป็นพวกผม ถ้าเป็นคนที่เป็นซึมเศร้าละ ผมไม่อยากจะคิดเลยว่าจะเกิดเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น] “ทำเพื่ออะไรครับ ผมอยากรู้”หมอชินเอ่ยถามทันที “คือออ....”คนถ่ายคลิปเอาแต่อ้ำๆอึ้งๆ “พี่ชินใจเย็นๆนะคะ” “ไม่เป็นไรครับ ผมไม่อยากรู้แล้วครับ พี่ทนายจัดการตามที่ผมบอกเลยครับ”หมอชินหันไปพูดกับทนาย ทนายเองก็ได้แต่พยักหน้าตอบรับ “พี่ขอโทษได้มั้ยคะ สงสารพี่เถอะพี่ไม่มีเงิน” “พี่จะไม่ทำอีกแล้ว” “หนูขอโทษได้มั้ยคะ” “หนูยังเรียนอยู่เลยค่ะ” “พี่เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว” “ผมไม่มีเงินจริ

บทที่ 18 ง้อ [นี่ฉันพูดอะไรผิดไป.....พี่ชินถึงกับนิ่งและเงียบ แถมมองหน้าฉันด้วยสายตาแบบนั้นอีก ก็ทั้งยัยฟางและหมอเคต่างไปกินข้าวที่บ้านของฉันบ่อย เพราะทั้งคู่คบกัน แถมแม่ของฉันก็รักยัยฟางเหมือนลูกอีกคน เพราะยัยฟางตัวคนเดียวพ่อกับแม่เสียไปตั้งแต่พพวกเราเรียนจบ มันผิดตรงไหนกันถ้าพี่หมอเคจะมาทานข้าวด้วย] “เป็นอะไรหรือเปล่าคะ” “เหอะยังจะถามอีก”มิล่าทำสีหน้างงเล็กน้อยก่อนที่เดินเข้าไปกอดหมอชินจากด้านหลัง “ที่รักก...หนูทำอะไรผิดเหรอ”เสียงอ่อนๆ เสียงหวานกับแววตาอันใสซื่อได้แสดงขึ้น “เออ....ไม่ๆ” [ทำแบบนี้แล้วใจผมจะใจอ่อนตลอด ยิ่งเสียงออดอ้อนกับดวงตาที่กลมโตพร้อมกับใบหน้าอันใสซื่อ จะตายอยู่แล้วครับ] “น้าค้า....” “ก็ทำไมไอ่เคถึงไปทานข้าวบ้านมิล่าบ่อยทั้งๆที่พี่ไปแค่ครั้งเดียว” “อ่อ ก็พี่หมอเคเขามากับยัยฟางค่ะ ยัยฟางถือเป็นลูกสาวแม่อีกคนเลยสนิทกับแม่ ยัยฟางเลยชวนพี่หมอเคมาด้วยไงค่ะ” “ใช่อันนั้นพี่รู้ แต่ที่พี่งอนคือทำไมเราถึงไม่ชวนพี่ไปบ้าง พี่งอนนะรู้มั้ย” “อ่อ งอ

บทที่ 17 ดราม่า 2 หลังจากที่มิล่าได้กินท่อนเอ็นอันมหึมา แล้วทั้งคู่ก็จัดกันต่ออีก 2 น้ำ ทำให้ทั้งคู่มีความเหนื่อยล้าและอ่อนเพลีย “หิวจัง พี่ว่าเราสั่งพิซซ่ามากินมั้ย” “ค่ะ เอออ...มิล่าขออาหารญี่ปุ่นด้วยนะคะ” “ครับผมมม” อาหารมาตั้งเต็มต๊ะ มิล่าเองก็รีบไปหยิบน้ำหยิบช้อน และจานมา หลังจากนั้นนั่งลงตรงข้ามกับหมอชิน “555555”อยู่ๆหมอชินก็หัวเราะออกมา “พี่ชินเป็นอะไรเหรอเปล่าคะ อยู่ๆก็หัวเราะออกมา” “ก็ตอนแรกเราจะมาทำอาหารด้วยกัน แต่ตอนนี้เรากับเหนื่อยกันทั้งสองคนและที่สำคัญสุดท้ายเราก็สั่งอาหารจากด้านนอกมาอยู่ดี” “ใช่ ก็ที่รักนั้นแหละทำเอาเพลียยย” “ไม่ได้ยินคำนี้เลยขออีกครั้งสิ” “ที่รักๆๆๆๆๆ” “555555ชอบจัง แต่เดียวนะมีเรื่องนึงที่ ที่รักพูดผิด”หมอชินพูดขึ้นพร้อมกับวางพิซซ่าไว้บนจาน “อะไรคะ” “มิล่าต่างหากที่ทำพี่เพลีย” “แค่กๆๆๆ”มทิล่าที่กำลังเคี้ยวแซลม่อนก็สำลักทันที “พี่ชิน!!!!!!!” “ก็เรื่องจ

บทที่ 16 หวานจังแหะ20+ หลังจากที่มิล่าได้นั่งทานอาหารกับแม่ของหมอชินเสร็จแล้ว มิล่าก็เดินกลับเข้าไปหาชินที่ห้องทันที ส่วนแม่ของหมอชินเองก็ขอตัวกลับบ้าน “อ้าวว....วันนี้พี่ชินไม่มีงานหรอคะ”มิล่าเดินขึ้นมาเธอเจอหมอชินที่กำลังนั่งอ่านหนังสือ “ไม่มีครับ เป็นไงบ้างกับคุณแม่” “ดีค่ะ คุณแม่ใจดีมากแถมเมื่อกี้พวกเราก็อัดคลิปถ่ายซันซันคู่กันด้วยนะคะ”มิล่าพูดด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม “ใช่คุณแม่ชอบเต้น และชอบเล่นแอพซันซันมาก แถมยังชวนพี่เต้นอีกหลายๆครั้งเลย” “5555555 น่ารักนะคะ” “แน่นอน” “มิล่าหมายถึงคุณแม่ค่ะ” “เหอะ มันน่าน้อยใจจริงๆ” “โอ๋ๆก็พี่ชินไม่ได้น่ารักจริงๆนิคะ”มิล่าพูดพร้อมกับนั่งลงข้างๆหมอชิน ก่อนที่จะเอาหัวมาซบบนอกขอบหมอชิน “เหอะ!!!!!” “แต่พี่ชิน หล่อ เท่ และที่สำคัญอร่อย”หมอชินที่ได้ยินก็ถึงกลับกระตุ้กยิ้ม ก่อนที่วางหนังสือที่และหันมามองหน้ามิล่า “ถ้าอย่างนั้น กินอีกมั้ยครับ”หมอชินยื่นหน้าเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ “พี่ชินจะทำอ

ตอนพิเศษ เมื่อพายุอยากมีน้องหลังจากที่ทั้งคู่เเต่งงานกันอีกรอบ เเทนคุณก็ดูรักเละเอ็นดูลัทมากขึ้นเรื่อยๆ จนพายุลูกชายคนเดียวของทั้งคู่เริ่มที่จะรำคาญพ่อของเขาเอง"ยุทำตามเเผนที่ย่าบอกนะ"เเม่ของเเทนคุณกระซิบบอกพายุ"ได้ครับคุณย่า ยุเองก็อยากมีน้องไว่เป็นเพื่อนเล่นเหมือนกันครับ" หลังจากพายุพูดจบเขาก็รีบวิิ่งขึ้นไปบนห้องของทำงานของเเทนคุณทันที พายุเปิดประตูเข้ามาก็เจอกับลัทที่นั่งอ่านหนังสือบนโซฟาเเละเเทนคุณที่นั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะทำงานของเขา เเต่ทั้งคู่ยังคุยเเละหยอกล้อกันอย่างน่ารัก "คุณพ่ออออ.....คุณเเม่ครับบบบบ"พายุเข้ามาในห้องก็เห็นลัทกับเเทนคุณกำลังนั่งคุยกันอย่างกระนุ้งกระนิ้ง"คุณเเม่....ยุคิดถึงคุณเเม่จังเลยยย"พายุทำท่าทางกำลังจะเดินเข้ามาหาลัทเเต่ต้องหยุดชะงักเอาไว้เพราะเเทนคุณรีบวิ่งมาหาลัทก่อน"พ่อ พ่อหยุดหอมเเม่ได้เล้วนะ!!!!"พายุที่กำลังทำสีหน้าไม่พอใจที่ได้เห็นเเทนคุณพ่อของเขากำลังทั้งกอดเเละหอมลัทคนเป็นเเม่อยู่"ทำไมพ่อจะหอมเเก้มเเเม่ไม่ได้ "เเทนคุณพูดทั้งยังกอดตัวลัทอยู่ส่วนลัทเองก็หัวเราะออกมาด้วยความเอ็นดูของ 2 คนพ่อลูก"คุณเเม่ทำไมต้องเข้าข้างคุณพ่อด้วยครับ"พายุพูดด้ว

หลังจากเเทนคุณออกจากโรงพยาบาลเข้าก็กลับมาทำงานเเละดูแลลัทเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือห่วงลัทหนักมาก เขาเเทบจะไม่ให้ลัทอออกไปไหนมาไหนคนเดียวเลย และที่สำคัญแทนคุณมีอาการเเปลกๆ นั้นก็คือเขาแพ้ท้องเเทนลัท"ลัทพี่อยากกินมะม่วงอีก""พี่เเทนพอก่อนสิพี่เเทนกินไปเยอะเเล้วนะ"เเทนคุณทั้งอ้วกทั้งอยากกินของเปรี้ยว ส่วนลัทเธอแทบจะไม่เป็นอะไรเลย นี้สินะที่เข้าเรียกว่าเเพ้ท้องเเทนเมีย ระหว่างรอลัทคลอดเเทนคุณเลยอยากพาลัทไปเที่ยวเขาเลยพาไปลัทไปทะเล"สวยจังเนอะพี่เเทน""ใช่สวยมาก"แทนคุณเอาเเต่มองหน้าลัท"พี่เเทนชอบมาทะเลหรือค่ะ"ลัทกำลังหันไปหาเเทนเเต่ตรงหน้าลัทเป็ฯเเหวนเพชรวงนึง"พี่เเทนจะทำอะไรค่ะ""แต่งงานกับพี่นะ""พี่แทนจะบ้าเหรอ เราแต่งกันเเล้วนะ""รอบที่เเล้วพี่ไม่ได้เป็นคนขอนิ""แล้วตกลงว่าไงจะเเต่งไหม""ก็พูดดีๆ หน่อยสิค่ะ ขอสาวเเต่งงานนะคะ""โอ้ๆ 555555""ลัทแต่งงานกับพี่นะ จุ้บ"พูดจบเเทนคุณหันมาจูบลัททันที3 ปีผ่านไปงานเเต่งงานแห่งหนึ่งที่จัดริมทะเลมีดอกไม้สีข้าวไปทั่วทั้งงาน"คุณย่าค้าบๆ แม่ผมสวยมากเลยครับ""จริงเหรอพายุหลานย่า""ใช่ค้าบๆ""คุณยายยุคิดถึงคุณยายมากๆ เลย"เด็กน้อยรีบวิ่งไปหาเเม่ของล

"ผมเองครับคุณหมอเอาเลือดผมไปได้เลยครับ""พี่กร""ไม่ต้องห่วงนะลัท""ลัทขอบคุณพี่กรมากนะคะ"กรรีบเข้าห้องเตรียมตัวจะบริจาคเลือดให้กับเเทนคุณ"ลัทท""คุณแม่ลัทขอโทษ เพราะลัทเเท้ๆ เลยฮื่อๆ""ถ้าพี่เเทนไม่มาช่วยลัทคงไม่เป็นเเบบนี้หรอกกฮื่ออ"เธอกอดเเม่ของเเทนคุณ"โอ้ๆ หนูลัท ไม่ใช่ความผิดของหนูลัทเลย หนูลัทไม่ต้องโทษตัวเองสิลูก""ฮื่อๆๆ"ลัทเอาเเต่นั่งโทษตัวเอง [ขอให้พี่เเทนปลอดภัย ขอให้พ่อของลูกแม่ปลอดภัย] สักพักหมอก็เดินออกมา"คุณหมอค่ะพี่เเทนเป็นไงบ้างค่ะ""คนไข้พ้นขีดอันตรายเเล้วนะครับ"พอลัทได้ยินเเบบนั้นเธอดีใจมาก"ลูกพ่อปลอดภัยเเล้วนะ"เธอลูบท้องของเธอ"คุณแม่ค่ะ"ลัทเข้าไปกอดแม่ของเเทนคุณ"ไปกันเถอะเราไปรอเจ้าเเทนกันเถอะ""ค่ะคุณแม่"ระหว่างที่รอเเทนคุณฟื้นเเม่ของเเทนคุณเลยขอกลับก่อนเหลือเเค่ลัทที่นั่งเฝ้าเเทนคุณเอาไว้"อ่าวพี่กร""เป็นไงบ้างเเทนฟื้นยัง""ยังเลยค่ะ เเล้วพี่กรเป็นไงบ้างค่ะ""พี่ไม่เป็นไรจ้ะ""ลัทขอบคุณพี่กรอีกรอบนะคะ ขอบคุณจริง""ไม่เป็นไรหรอก พี่กลับก่อนดีกว่านะมันดึกเเล้วด้วย""ค่ะ พี่กรขับรถดีๆ นะคะ""จ้ะ เดียวพี่มาใหม่นะพรุ่งนี้""ค่ะ"ระหว่างที่รอเเทนคุณฟื้นลัทก็ค่อยเ

2,3วันผ่านไปลัทได้กลับมาอยู่ในบ้านของเเทนคุณ ความสัมพันธ์ของทั้ง2คนดีขึ้นเลยๆ ทุกอย่างกับลังจะดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด"ฮัลโหล่ ว่าไงลัท""พี่เเทนค่ะลัทว่าจะออกไปซื้อของสักแปปค่ะ""เดียวพี่พาไป ขอประชุมก่อนนะ""ไม่เป็นไรค่ะเดียวลัทไปเอง""ไม่เอาเดียวพี่พาไป""ตรงนี้เองพี่เเทน ที่หน้าตลาดเองค่ะ""อ่อ....นั้นก็ได้รีบไปรีบกลับมานะ""ค่ะ"ลัทออกจากบ้านเพื่อที่จะไปซื้อของตรงเเถวๆ ตลาด เธอเลือกของสักพักเธอก็เจอกับเจน"อ่าวพี่เจน""ลัทพี่ขอช่วยลัทหน่อยสิ""ได้สิค่ะ"ลัทเดินตามเจนมาอยู่มีรถตู้มาจอดตรงหน้าของเธอและอุ้มเธอขึ้นรถไป"นี้มันอะไรค่ะ พี่เจน"เธอหันไปดูคนที่นั่งอยู่กับเธอเป็นขุน"ขุน""ว่าไงลัท ไม่เจอกันนานเลย""ขุนอย่าทำแบบนี้เลยนะ""ลัทไม่ต้องพูด""ขุนเชื่อลัทเดียวลัทจะไปคุยกับพ่อให้""บอกว่าให้หุบปากไง!!!!""เห้ยเอาอะไรมายัดปากมันดิ"ขุนเอาสก๊อตเทปมาปิดปากลัทเเละเอาผ้ามาปิดตาเธอ เขาผ้าเธอมาที่บ้านร้างเเห่งหนึ่ง เข้ามัดเธอไว้กลางบ้านแล้วถ่ายรูปส่งไปให้เเทนคุณเสียงไลน์ดังขึ้นในขณะที่เเทนคุณกำลังประชุม เข้าเปิดดูไลน์ที่เด้งเข้ามา"ลัท"เขาวิ่งออกจากห้องทันที"ลัทรับสายหน่อยสิ ลัท""ไอ่ชั่วม

ขณะที่ทุกคนกำลังมีความสุขเเต่บ้างคนกำลังจะโดนตำรวจจับ พ่อของลัทพาตำรวจมารวบตัว2พ่อลูกที่โกงเงินไปทั้งหมด70ล้าน"ผมมีหมายจับมาจับคุณอดิศักดิ์กับคุณชานนท์ครับ""ไหนเหรอหมายจับ ไหนหลักฐานล่ะ""ทำไมผมกับพ่อต้องทำตามพวกคุณด้วย""นี่ไงหมายจับ ส่วนหลักฐานอยู่ที่ฉัน"พ่อของลัทเดินเข้าพร้อมกับเเม่ของเเทนคุณ"คุณป้าครับช่วยพวกเราด้วย""รอบนี้ป้าช่วยไม่ได้จริงๆ""คุณป้า!!!!!!!""คุณบอกพี่สาวคุณสิให้ช่วยผมหน่อย""ฉันพยายามพูดเเล้วแต่เขาไม่ยอม"ระหว่างนั้นตำรวจก็รวบตัวทั้ง2"ไปสถานีตำรวจเเต่ระหว่างทางขุนได้หนีลงจากรถทำให้เหลือแค่พ่อของเขาเเทน"พ่อผมจะเเก้เเค้นเเทนพ่อให้ได้!!!!!!"ขุนไม่รู้จะไปไหนเลยไปหาเจนที่คอนโด"ก๊อกๆ""ขุนมาได้ไง คุณถูกตำรวจออกหมายจับอยู่นิ""ชู้ๆ เบาๆ สิ""อืมๆ คุณต้องร่วมมือกับผม"เจนทำหน้าสงสัย"ร่วมมืออะไร""ผมจะจับตัวลัทมาเรียกค่าไถ่""ห้ะจะดีเหรอ ถึงฉันจะไม่ชอบนางนั้นเเต่ฉันก็ไม่ได้อยากจะทำอย่างนั้น""ดีสิ คุณคิดดูสินางนั้นทำให้ชีวิตคุณพังนะ ทำให้คุณต้องเลิกกับเเทนคุณ ทำให้คุณไม่ได้อยู่สบายเเถมเงินของคุณก็จะหายไปอีก"เจนเธอคิดถึงเรื่องต่างๆ เเละภาพที่เธอเห็นว่าเเทนคุณกับลัทกอด

[ผมวิ่งตามรันมามาถึงลานจอดรถ] "รัน รัน เดียวก่อน"รันหยุดเเล้วหันหน้ามาหาแทนคุณ"มีอะไร มึงได้สิ่งที่มึงต้องการเเล้วนิ จะมาอะไรกับกูอีก""กูขอพูดอะไรกับมึงหน่อยได้ไหม""อะไร""กูขอสัญญาเลยว่ากูจะไม่ทำให้ลัทเสียใจอีก ถ้ากูทำให้ลัทเสียใจกูจะเป็นคนหายไปจากทุกคนเอง"รันนิ่งกับคำพูดของเเทนคุณ"มึงทำให้ได้แบบที่มึงพูดก็แล้วกัน"รันพูดจบขับรถกลับบ้านทันทีแทนกลับมาหาลัทที่ห้องตอนนี้กรกลับไปแล้วเหลือแต่แม่กับลัท"เป็นไงบ้างแทน""เหมือนจะใจอ่อนแต่ก็....."เเทนคุณส่ายหัว"ให้เวลารันหน่อยนะ เดียวเขาก็เข้าใจเอง""ครับ""แม่กลับก่อนนะ ดูแลตัวเองด้วยนะลัท""ค่ะ""แม่กลับก่อนนะแทนฝากน้องด้วยนะ""ครับคุณแม่" หลังจากเเม่ของลัทกลับไปเเทนคุณกับลัทก็อยู่กัน2คน"มองอะไร"แทนคุณเอาแต่มองหน้าลัท"มองเเม่ของลูกไงครับบบบบบ""หึ ใครบอกจะเป็น แค่บอกขอดูพฤติกรรมก่อน"ลัททำเป็นไม่สนใจเเล้วหยิบหนังสือมาอ่าน"จริงเหรอออ จริงอะ"เเทนคุณเดินเข้าไปหาลัทเเล้วเอานิ้วเขี่ยเเก้มไปมา"พี่เเทนพอได้เเล้ว แก้มช้ำหมดเเล้วเนี่ยยย""แม้....พี่ทำแค่นี้เองงงง ถ้าเเบบนี้ต่างหาก"แทนคุณโน้มตัวลงมาเเล้วจับเเก้มของลัทมาหอมไปหอมมา"พะ พี่เเทน