Share

บทที่ 636

เหมือนว่าเซี่ยมู่จะมองอะไรบางอย่างออก เวินเหลียงรู้จักกับผู้หญิงที่ไร้เหตุผลที่ชื่อหลินอี้หน่วนตรงหน้าคนนี้

ฉวยโอกาสในตอนที่ทั้งสองคนมีปากเสียงกัน เวินเหลียงส่งสายตาให้เธอ บอกเป็นนัยว่าให้เธอออกไปก่อน

เซี่ยมู่ไม่ไป ถ้าเธอออกไปหลินอี้หน่วนได้ไปคิดบัญชีเวินเหลียงแทนแน่

หลินอี้หน่วนคงไม่คิดจะแจ้งตำรวจจริง ๆ เธอจ้องมองเวินเหลียงเขม็งทีหนึ่ง ก่อนจะหมุนตัวเดินออกไป

เห็นเงาเบื้องหลังของเธอหายไปตรงมุมโค้ง เวินเหลียงก็ชักสายตากลับมาแล้วหันไปยิ้มให้เซี่ยมู่ “ไม่เป็นไรใช่ไหม?”

“ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณนะคะคุณเวิน”

“ไม่เป็นไรค่ะ เมื่อกี้ฉันได้ยินคุณบอกว่า วันนี้จะมาทำงานที่นี่เป็นวันสุดท้าย?”

“อืม” เซี่ยมู่อธิบาย “ก่อนหน้านี้พ่อฉันสุขภาพไม่ค่อยดี ฉันเลยดรอปเรียนเอาไว้ ตอนนี้สุขภาพพ่อฉันดีขึ้นมากแล้ว ฉันเลยอยากไปทำเรื่องเข้าเรียนใหม่น่ะค่ะ”

“ดีใจด้วยนะคะที่คุณลุงหายแล้ว”

“ขอบคุณค่ะ ฉันไปเอาไม้กวาดมากวาดตรงนี้ก่อนนะคะ”

“ไปเถอะค่ะ”

เวินเหลียงเองก็จะไปห้องน้ำเช่นกัน

หลังกลับมาจากห้องน้ำ เธอก็เห็นว่าที่นั่งตรงหน้าฟู่เจิงที่เดิมที่ตนเคยนั่งมีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่

พอเข้าไปมองใกล้ ๆ เป็นหลินอี้หน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status