บทที่ 638

แม้เวินเหลียงจะบอกว่าไม่มีความคิดจะกลับไปแต่งงานใหม่กับเขา แต่ฟู่เจิงยังสัมผัสได้เช่นเดิมว่า ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเวินเหลียงดูแน่นแฟ้นขึ้นมาก

ดูสนิทกว่าตอนยังไม่หย่าเสียด้วยซ้ำ

ตอนนั้นโดยพื้นฐานแล้วเธอจะไม่โต้เถียงเขา หรือปฏิเสธเขา

เรียกได้ว่าเชื่อฟัง และเรียกได้ว่าห่างเหิน ขี้เกรงใจ มีมารยาท

ทว่าตอนนี้เธอเริ่มสนิทสนมกับเขามากขึ้นเรื่อย ๆ เธอเผยอารมณ์ขี้หงุดหงิด นิสัยเอาแต่ใจของตัวเองต่อหน้าเขา มันยิ่งทำให้เขาชอบ และไม่จงใจใช้คนอย่างเมิ่งเซ่อ เฮ่อหมิงมายั่วให้เขาโกรธอีก

บางทีถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อย ๆ ต้องมีสักวันที่เวินเหลียงจะคืนดีกับเขา

ทว่าตอนนี้เขาจำเป็นต้องจัดการสิ่งกีดขวางระหว่างพวกเขาอย่างหนึ่งก่อน

ขณะที่ฟู่เจิงเยื้องย่างเข้าไปในห้องพักผู้ป่วย ฟู่ชิงเยว่กำลังกินข้าวเที่ยงอยู่

เธอยิ้มพลางมองฟู่เจิงทีหนึ่ง “อาเจิงมาแล้วเหรอ? กินข้าวเที่ยงหรือยัง ไม่งั้นมากินด้วยกันไหม?”

ฟู่เจิงมองเธอลงไปจากเบื้องบน “ไม่ละครับ คุณอา ผมมาพูดไม่กี่ประโยคเดี๋ยวก็ไปแล้ว”

ฟู่ชิงเยว่สัมผัสได้ถึงความเย็นชาที่อยู่ในน้ำเสียงของฟู่เจิง เธอเงยหน้าขึ้นมาด้วยทีท่าจริงจัง “เธอจะพูดอะไร?”

ฟู่เจิงโ