Share

บทที่ 635

ไหนจะเอสเอไร้มารยาทที่ร้านเสื้อผ้านั่นอีก!

เจียงเฉิงนี่มันเมืองเฮงซวยอะไรกัน ทำไมถึงมีแต่พนักงานแปลก ๆ!?

ยิ่งคิดเธอก็ยิ่งโกรธ เธอเอ่ยขึ้นอย่างเดือดพล่านว่า “เธอเดินยังไงของเธอเนี่ย? ไม่รู้จักดูตาม้าตาเรือบ้างหรือไง?! ชุดของฉันชุดนี้ราคาสี่แสนเชียวนะ เธอชดใช้ไหวเหรอ?”

พนักงานเสิร์ฟรีบเอ่ยขอโทษ “ขอโทษนะคะ ขอโทษจริง ๆ ค่ะ คุณส่งชุดไปร้านซักรีดได้เลยค่ะ ฉันจะชดใช้ค่าซักรีดให้คุณเองค่ะ...”

“ค่าซักรีด? ฉันขาดแคลนค่าซักรีดแค่ไม่กี่สตางค์นั่นหรือไง? ชดใช้เงินมาสี่แสน ห้ามขาดไปแม้แต่บาทเดียว!”

พนักงานหน้าซีดเผือด “คุณใจเย็น ๆ ก่อนนะคะ...”

“ฉันใจเย็นมาก ฉันมีข้อเรียกร้องเพียงข้อเดียวคือชดใช้เงินมาซะ!”

“ขอโทษด้วยนะคะ ต้องข้ออภัยด้วยค่ะข้อนี้ฉันทำไม่ได้จริง ๆ”

“ผู้จัดการของพวกเธอล่ะ?!”

“ฉันจะไปเรียกเขามาให้คุณเดี๋ยวนี้ค่ะ ถึงยังไงเดิมทีฉันก็จะลาออกอยู่แล้ว วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่มาทำงานแล้ว”

ใครจะไปรู้ได้ว่าจะซวยขนาดนี้ ที่ต้องมาเจอคนตรงหน้าคนนี้ ตัวเองเดินมาชนเองแท้ ๆ ยังมาเรียกร้องเยอะแยะอีก

“เธอ...ฉันจะแจ้งตำรวจ!”

“แจ้งตำรวจให้มาจับตัวคุณเองเหรอ?” เวินเหลียงเดินเข้าไป

หญิงสาวหันหน้
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status