Share

บทที่ 115

วันที่เขาเพิ่งกลับมาจากทำงานนอกสถานที่ตอนต้นเดือน เวินเหลียงยังคงรอเขาอยู่ที่โซฟาจนหลับไป

เพียงแต่ภายหลัง หลังจากที่เขาพูดเรื่องการหย่าขึ้นมา ก็ไม่เคยมีภาพเช่นนั้นปรากฏขึ้นอีก เขากลับมาตอนเย็น ห้องรับแขกก็มืดสนิท เต็มไปด้วยความรู้สึกอ้างว้าง

“คุณผู้ชายคะ คุณกลับมาแล้วเหรอคะ” เมื่อคุณป้าได้ยินเสียงในห้องรับแขก ก็ตั้งใจเดินออกมาดู

“อืม”

“คุณดื่มเหล้าเหรอคะ จะให้ฉันไปต้มซุปสร่างเมาให้คุณสักถ้วยไหม ?”

“ไปเถอะ”

ฟู่เจิงดื่มน้ำเข้าไปหนึ่งอึก แล้วนั่งลงบนโซฟา พิงตัวลงไปที่พนัก หลับตา แล้วลูบขมับด้วยความเหนื่อยล้า

สักพัก คุณป้าก็ยกน้ำซุปสร่างเมาออกมาวางไว้ที่โต๊ะน้ำชาในห้องรับแขก แล้วปลุกฟู่เจิงให้ตื่น : “คุณผู้ชาย รีบดื่มตอนร้อน ๆ เถอะค่ะ”

“อืม” ฟู่เจิงลืมตาขึ้น ขานรับเบา ๆ หนึ่งครั้ง แต่กลับไม่เคลื่อนไหว

เมื่อคุณป้าเห็นว่าซุปสร่างเมามีควันพวยพุ่งอยู่ ก็เดินกลับไปที่ห้องครัวอีกครั้ง ไม่นานนัก ก็ยกจานผลไม้สดออกมา แล้ววางไว้ตรงหน้าฟู่เจิง “คุณผู้ชาย ถ้าคุณไม่ยอมดื่มน้ำซุปสร่างเมา ก็กินผลไม้สักหน่อยเถอะค่ะ”

ผลไม้ที่อยู่ในจาน มีหลายอย่างที่มีสรรพคุณทำให้สร่างเมาได้

“ลำบากแล้ว”

“ไม่ลำบา
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
ปา ปารณีย์ ชีวิตมีหวังเสมอ
ซื้อเหรียญแล้ว ไมอ่านไม่ได้
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status