MasukShare
บทที่ 121
Bab terkait
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 122
ฉู่ซืออี๋มองเวินเหลียงด้วยความหวังเดิมทีฉู่ซืออี๋ก็ทำให้เธอรู้สึกขยะแขยงมากพออยู่แล้วพอได้ยินฟู่เจิงพูดอย่างนี้อีก เวินเหลียงขยะแขยงจนคลื่นไส้ทำเป็นจิตใจดีอยากชดเชยให้เธอน่าขำชะมัดใช้คำว่าจิตใจดีมาบรรยายฉู่ซืออี๋ ทำให้คำนี้แปดเปื้อนจริง ๆเห็นเวินเหลียงเงียบ ฉู่ซืออี๋จึงพูดต่อ “อาเหลียง ฉันรู้ว่าเธอยังโทษฉันอยู่..ถ้าเธอไม่เอาก็ให้ฉันเถอะ ฉันจะเอาไปทิ้ง”ว่าแล้วฉู่ซืออี๋ก็เอาถุงกระดาษกลับมาจากมือของเวินเหลียง“ช่างเถอะ ฉันรับไว้แล้ว คุณไปซ้อมเถอะ” เวินเหลียงพูดเรียบแถวนี้ไม่ได้มีแต่ฟู่เจิง ยังมีสตาฟคนอื่น ๆ และกล้องวงจรปิดอีก ถ้าเธอดื้อดึงไม่รับ จะทำให้เกิดประเด็นได้ง่ายไม่แน่ว่าพรุ่งนี้ภาพกล้องวงจรปิดอาจถูกอัปขึ้นในอินเทอร์เน็ต ตำหนิว่าเธอรังแกฉู่ซืออี๋ฉู่ซืออี๋ยิ้มด้วยความดีใจ “ขอบใจนะ อาเหลียง”“อาเจิง ฉันไปซ้อมก่อนนะคะ คุณอย่าลืมจับตาดูอาเหลียงกินเค้กด้วยล่ะ”ว่าแล้วฉู่ซืออี๋ก็เดินไปกับผู้ช่วยด้านหลังเวินเหลียงวางเค้กลงบนโต๊ะแบบสบาย ๆ ในตอนที่เธอกำลังคิดจะไป ฟู่เจิงก็เรียกเธอไว้ “เธอทำงานมาตั้งนาน นั่งพักก่อนแล้วกินเค้กไม่ดีกว่าเหรอ?”ฟู่เจิงพูดพลางเอากล่องขน
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 123
คอมเมนต์ในช่องไลฟ์สดของแต่ละแพลตฟอร์มเด้งขึ้นมาเร็วมากมีคนพูดว่า “โอ้โฮ ฟู่เจิงหล่อจังเลย”และมีคนพูดว่า “ผู้ชายสารเลว”ต่อจากฟู่เจิงก็คือผู้บริหารระดับสูงสองสามคนของฟู่ซื่อ ตามด้วยเวินเหลียงคลิปของเวินเหลียงที่เผยแพร่อยู่มากที่สุดในอินเทอร์เน็ตก็คือคลิปที่ถูกสื่อสัมภาษณ์แถว ๆ โรงพยาบาลเนื่องจากกล้องทำให้หน้าจืดและเวินเหลียงในตอนนั้นสีหน้าไม่สู้ดี บวกกับความละเอียดของคลิปแย่จนแม่ยังจำไม่ได้ ถูกคนตัดเอามาทำเป็นปกเปรียบเทียบความงามกับฉู่ซืออี๋แต่ครั้งนี้เวินเหลียงสู้หน้ากับสื่ออย่างเป็นทางการลำดับต่อไปเธอจะขึ้นเวทีแนะนำผลิตภัณฑ์ในฐานะโฆษกของแบรนด์ และทำกิจกรรมกับแขกรับเชิญ แต่งหน้าทำทรงผมเพื่องานนี้โดยเฉพาะ ในกล้อง เธอใบหน้าราบเรียบ มีความเป็นธรรมชาติพอเวินเหลียงโผล่มา คอมเมนต์ก็วุ่นไปกันหมด มีคนชมก็ต้องมีคนด่า มีคนเริ่มตบตีกันในจอสาธารณะ และมีแฟนคลับไม่เข้าใจว่าทำไมเวินเหลียงถึงออกมาก่อนฉู่ซืออี๋?งานแถลงข่าวกระแสมียอดวิวมากขึ้นเรื่อย ๆ คอมเมนต์เลื่อนขึ้นไม่หยุดคอมเมนต์ราวกับมดแตกรัง กระทั่งกล้องจับไปที่ฉู่ซืออี๋ คอมเมนต์สนับสนุนของคนจำนวนมากดันคอมเมนต์ขึ้นไปสองรายการ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 124
พิธีกรพูดขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น “วันนี้โชคดีจริง ๆ เลยนะคะ พอจับก็สุ่มได้ประธานฟู่เลย ขอเชิญคุณฟู่ขึ้นเวทีด้วยค่ะ”สื่อมวลชนถ่ายภาพกันใหม่ แสงแฟลชกะพริบไม่หยุดคอมเมนต์ระเบิดแล้ว“ตบตาจังเลย”“วางแผนมาแล้วมั้ง?”“มีเรื่องสนุกให้ดูแล้วสิ”ฟู่เจิงขึ้นเวที“ก่อนจะเริ่ม พวกเรามาสัมภาษณ์กันเล็กน้อยก่อนนะคะ คุณฟู่คะ ไม่ทราบว่าคุณทราบไหมว่าเกมแรกคืออะไร?”“ไม่ครับ” ฟู่เจิงส่ายหน้าเขาไม่รู้จริง ๆฟู่ซื่อกรุ๊ปมีส่วนร่วมกับทุกธุรกิจ มีแบรนด์มากมาย เขามักร่วมกิจกรรมประเภทนี้บ่อย ๆ เคยชินนานแล้ว เมื่อก่อนพอขึ้นกล่าวสุนทรพจน์จบก็จะออกงานเลย ไม่เคยให้ความสนใจกับการดำเนินกิจกรรมของทั้งงาน“งั้นคุณน่าจะทราบว่าต้องเล่นกับผู้อำนวยการเวินใช่ไหมคะ? คุณลองพูดสักหน่อยว่าคุณมีภาพจำเกี่ยวกับผู้อำนวยการเวินยังไงบ้างคะ?”ฟู่เจิงมองเวินเหลียงที่อยู่ด้านข้างทีหนึ่ง “ความสามารถสูง ถ้าไม่มีเวินเหลียง เอ็มคิวก็ไม่มีความสำเร็จในวันนี้ ผมขอขอบคุณเธอจากใจจริง ณ ที่นี้ด้วยครับ”พิธีกรกระแอมกระไอ จงใจมองบรรดาสื่อที่อยู่ข้างล่าง “ประธานฟู่ คุณก็ทราบว่าพวกเราไม่ได้อยากฟังเรื่องนี้”ฟู่เจิงไม่คิดว่าพิธีกรจะถา
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 125
เวินเหลียงสบตากับฟู่เจิงทีหนึ่ง เริ่มกระบวนการสนเข็มฟู่เจิงกัดเข็ม หันรูและขยับไปทางด้ายของเวินเหลียง ส่วนเวินเหลียงก็ให้ความร่วมมือหน้าผากของทั้งสองแทบจะติดกันแล้ว ปลายจมูกแตะกัน บรรยากาศละมุนละไมช่างภาพรู้งานมาก จงใจซูมใบหน้าของทั้งสองอย่างไม่ได้ตั้งใจ ริมฝีปากของทั้งสองเฉียดกันไปตอนนี้เอง ผู้กำกับไม่ลืมที่จะส่องกล้องไปทางฉู่ซืออี๋คอมเมนต์เดือดพล่านแล้วเกมนี้มีความยากประมาณหนึ่งเกือบจะสำเร็จหลายที แต่ดันคลาดไปนิดเดียวเอง“แม่เอ๊ย ยัยนี่จงใจแกว่งใช่ไหม?”“ขนาดนี้แล้ว ถ้าไม่ได้กิ๊กกันฉันไม่เชื่อหรอก”“ความจริงนี่ก็ไม่มีอะไรสักหน่อย แค่เกมไม่ใช่เหรอ?”หน้าจอใหญ่เริ่มนับเวลาถอยหลังสุดท้ายก็สนเข็มสำเร็จในสิบกว่าวินาทีสุดท้ายชนะเกม“ยินดีด้วยค่ะ ประธานฟู่กับผู้อำนวยการเวินไม่ต้องถูกลงโทษ เฮ้อ น่าเสียดายจัง ลำดับต่อไปเชิญประธานฟู่กลับที่นั่งสักครู่นะคะ พวกเราจะสุ่มแขกรับเชิญท่านที่สองมาร่วมเล่นเกมต่อ”จอภาพใหญ่เริ่มหมุน และสุ่มได้ฉู่ซืออี๋ตามความคาดหมาย“ต้องล็อกเอาไว้แล้วแน่เลย”“รู้จักวางแผนจริง ๆ”ฉู่ซืออี๋ขึ้นเวทีท่ามกลางสายตาผู้คนกล้องทำกรอบให้ฉู่ซืออี๋กั
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 126
“เฮ้ย นี่จะสร้างเรื่องเก่งเกินไปแล้วมั้ง?”กล้องจับที่ใบหน้าของฟู่เจิง สีหน้าราบเรียบ แววตาลุ่มลึก คาดเดาอารมณ์ไม่ออกเขาเดินขึ้นเวทีภายใต้การจับตามองของทุกคนและยืนอยู่ข้างฉู่ซืออี๋ถึงฉู่ซืออี๋จะใส่รองเท้าส้นสูง แต่ความสูงของทั้งสองยังห่างกันหนึ่งคืบสื่อถ่ายภาพพวกเขารัว ๆผู้กำกับให้กล้องจับอยู่ที่ตัวพวกเขาตลอด พร้อมตัดภาพมาที่เวินเหลียงล่างเวทีเป็นครั้งคราวพิธีกรยิ้มตาหยี “ตอนนี้ดิฉันจะถามคำถามคุณฉู่แทนเพื่อน ๆ ทุกคนหน่อยนะคะ เมื่อกี้คุณบอกว่าเจอกับผู้อำนวยการเวินครั้งแรกในตอนผู้อำนวยการเวินอายุสิบหก ไม่ทราบว่าพวกคุณเจอกันครั้งแรกที่ไหนคะ?”คำถามนี้ผู้กำกับเป็นคนบอกกับพิธีกรผ่านหูฟังฉู่ซืออี๋เม้มริมฝีปากแล้วมองฟู่เจิงที่อยู่ด้านข้างแวบหนึ่ง“ในเมื่อคุณฉู่ไม่อยากตอบก็เลือกที่จะไม่ตอบได้ค่ะ แต่ดิฉันว่าทุกคนน่าจะเข้าใจกันแล้ว เพราะดิฉันก็เข้าใจแล้ว แล้วแฟนคลับทางบ้านล่ะคะ พวกคุณเข้าใจหรือยัง?”คอมเมนต์บอกว่าเข้าใจขึ้นเต็มหน้าจอ“คำถามต่อไปจะถามประธานฟู่ค่ะ ไม่ทราบว่าคุณรู้จักกับคุณฉู่เมื่อไรคะ?”ฟู่เจิงชะงักแพล็บหนึ่งแล้วตอบ “มหาลัยครับ”พิธีกร “อ้อ” คำหนึ่งด้วยความหมายล
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 127
สัมภาษณ์ที่ใช้อีคิวดึงดูดแฟนคลับกลุ่มหนึ่งเวินเหลียงไม่มีแพลนว่าจะสัมภาษณ์ต่อ จึงจัดเก็บงานตอนท้ายกับสตาฟมีนักข่าวและช่างภาพของสื่อมาคุยกับเวินเหลียง อยากสัมภาษณ์เธอ แต่ถูกเวินเหลียงปฏิเสธนักข่าวไม่ตื้อ เพราะได้ประโยชน์จากงานแถลงข่าวที่ว่านี้มากแล้วกระแสของเอ็มคิวพุ่งทะยาน ดัชนีการค้นหาในเฟซบุ๊ก กูเกิลเพิ่งขึ้นพรวดพราด หลังจบงานยังคงติดการค้นหายอดฮิตทั้งวันเก็บงานเสร็จ เวินเหลียงให้สตาฟเลิกงานก่อนเวลาจนถึงวันนี้ การประชาสัมพันธ์ผ่านไประยะหนึ่งแล้ว ต่อไปคือวางผลิตภัณฑ์เข้าตลาด ยังต้องระมัดระวังอยู่เวินเหลียงออกมาจากสตูดิโอและได้รับข้อความไลน์จากฟู่เจิง “ฉันรอเธอที่ลานจอดรถชั้นใต้ดิน”พอเห็นข้อความนี้แล้วเวินเหลียงก็เลิกคิ้วเมื่อกี้ตอนเก็บงานเธอไม่เห็นฟู่เจิง นึกว่าเขาไปกับฉู่ซืออี๋แล้วคนอื่นอาจมองไม่ออก แต่เธอกลับมองออก ตอนที่ฟู่เจิงอยู่บนเวทีเขาหน้าตึงแล้วในบรรดาลูกผู้รากมากดี ฟู่เจิงจัดว่าค่อนข้างเก็บตัวถึงเขาจะมีแฟนคลับนับไม่ถ้วน แต่ก็ไม่สมัครเฟซบุ๊กส่วนตัวถึงชาวเน็ตจะด่าว่าเขานอกใจก็ปล่อยให้พวกเขาด่า เขาไม่จำเป็นต้องอธิบายเรื่องส่วนตัวกับชาวเน็ตแต่แผนงานแถ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 128
หรือว่าโรคที่ว่าของฉู่ซืออี๋จะเกิดจากเรื่องนี้?“มันผ่านไปไม่ได้ ไม่ได้”ฉู่ซืออี๋ร้องไห้โฮ “พอฉันหลับตาลงก็จะนึกถึงภาพในตอนนั้น ฉันลืมไม่ลง ฉันตะโกนเรียกชื่อคุณ หวังว่าคุณจะมาช่วยฉัน...”ฟู่เจิงเงียบเวินเหลียงยืนอยู่ตรงมุม ไม่ได้ออกไปข้างนอกมีเสียง ‘ปัง’ เสียงร้องไห้ถูกคั่นด้วยประตูรถเวินเหลียงเป่าลมกับมือทั้งสองที่แข็งไปเล็กน้อย เบี่ยงตัวมองข้างนอก คาเยนน์สีดำออกจากที่จอดรถชั้นใต้ดินแล้วเวินเหลียงมองหน้าจอโทรศัพท์ ถอนหายใจเบา ๆ มีความรู้สึกว่าเรื่องจบลงแล้วเธอรู้แต่แรกแล้วว่าฟู่เจิงต้องยอมฉู่ซืออี๋เธอไม่คาดหวังกับฟู่เจิงแล้ว ดังนั้นจึงไม่รู้สึกผิดหวัง กลับมีความหดหู่และเศร้าหมองเล็กน้อยมีความรู้สึกว่ามันเป็นอย่างที่คิดเธอรักเขา กลับไม่กล้าคาดหวังกับเขาเวินเหลียงกลับเข้าลิฟต์ไปชั้นหนึ่งอีกครั้ง แล้วจึงออกไปโบกรถกลับบ้านระหว่างทางมีข้อความของฟู่เจิงส่งมา “ขอโทษนะเวินเหลียง ฉันมีธุระนิดหน่อยจะไปก่อน”“ค่ะ ฉันจะโบกรถกลับบ้าน” เวินเหลียงตอบ“ตอนเย็นกลับบ้านรอฉันกินข้าวด้วย”“ค่ะ”เวินเหลียงตอบกลับข้อความ ทว่าเธอไม่ใส่ใจที่แล้วมาฟู่เจอถูกฉู่ซืออี๋เรียกตัวไปหลา
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 129
อีกอย่าง เห็นฉู่ซืออี๋พูดบนเวทีว่ารู้จักกับเวินเหลียงมานานแล้ว แถมน้ำเสียงยังดูเหมือนเห็นเวินเหลียงเป็นน้องสาวด้วยคนทั่วไปจะพูดกับชู้ด้วยน้ำเสียงอย่างนี้ได้เหรอ?แต่แฟนคลับของฉู่ซืออี๋ก็ยังกัดเวินเหลียงไม่ปล่อยตอนถ่ายรูปหมู่ เหยียบกระโปรงของฉู่ซืออี๋จนเกือบจะล้มตอนนั้นผู้กำกับหันกล้องมา หลังจากฟู่เจิงประคองฉู่ซืออี๋ยืนดี ๆ ได้แล้วก็มองเวินเหลียงแวบหนึ่งชาวเน็ตเห็นไม่ชัดว่าใครเป็นคนเหยียบกระโปรง แต่ฉู่ซืออี๋เห็นชัดนี่ดังนั้นการมองนี้ แฟนคลับจึงโยนเรื่องเหยียบกระโปรงมาที่เวินเหลียงเฟซบุ๊กของเวินเหลียงมีคอมเมนต์เรื่องสดใหม่ในวันนี้เพิ่มขั้นมาเยอะ ดีที่เธอปิดอินบอกซ์เอาไว้ ไม่อย่างนั้นวันนี้ต้องได้เดือดอีกแน่แต่คอมเมนต์พวกนี้ไม่ส่งผลถึงเธอ เธอแค่ดูแบบสบาย ๆ นิดหน่อยก็ปิดและวางโทรศัพท์มือถือลงไม่สนว่าจะเป็นคำชมหรือคำด่า มีกระแสก็พอนอกห้องมีเสียงเคาะประตูดังขึ้น “คุณผู้หญิงคะ มื้อเย็นเสร็จแล้วค่ะ”“ค่ะ รู้แล้ว”เวินเหลียงขานรับแล้วขึ้นจากอ่างอาบน้ำ ใส่ชุดลำลองสบาย ๆ แล้วลงไปกินข้าว“คุณผู้หญิงคะ คืนนี้คุณผู้ชายจะกลับมาไหมคะ? ต้องเก็บกับข้าวเอาไว้ให้เขาไหม?”“เขาคงไม่กล
Bab terbaru
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 945
อิเลียลุกขึ้นพรวด พลางมองเยี่ยนหวยอย่างเหลือเชื่อ“ถ้าเธอยังเห็นฉันเป็นพี่ชายของเธออยู่ ก็เชื่อฟังฉัน แล้วกลับไปเมืองฟิลาเดลเฟียพรุ่งนี้ซะ!” เยี่ยนหวยนั่งตัวตรงพลางเงยหน้ามองเธออยู่บนโซฟา“ฉันไม่กลับ!” อิเลียเดือดดาลจนแค่นเสียงฮึออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะกลับไปนั่งตรงมุมโซฟา “อยากกลับพี่ก็กลับไปเองซะเลยสิ!”“ฟู่เจิงไม่ใช่คนดี ต่อให้ระหว่างพวกเธอมีลูกด้วยกัน เขาก็ไม่มีทางคบกับเธอ”ก่อนหน้านี้ฟู่เจิงเคยมีเรื่องอื้อฉาวว่ามีชู้ ตอนนี้ก็มีอดีตภรรยาที่มีความสัมพันธ์คลุมเครือมาอีกคน ขอให้เป็นผู้ใหญ่ที่รักลูกสาว ก็จะไม่มีวันเลือกเขาทั้งนั้น“พี่รู้ได้ยังไงว่าเขาไม่ใช่คนดี? พี่รู้ได้ไงว่าเขาจะไม่คบกับฉัน? วันนี้ตอนเที่ยงเรายังไปกินข้าวด้วยกันอยู่เลย!”เมื่อเห็นอิเลียดื้อดึง ในใจของเยียนหวยก็รู้สึกไม่ได้ดั่งใจ เขาแสยะยิ้มออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า “พวกเธอไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกันตามลำพัง แต่ฟู่ซือฝานอยู่ข้าง ๆ ใช่ไหม?”ในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ ฟู่เจิงจะมากินข้าวกับอิเลียตามลำพังได้ยังไง? นอกเสียจากเขาคิดจะเลิกกับเวินเหลียงจริง ๆ“...ใช่ ก็เขาเป็นลูกของพวกเรานี่” เมื่อเห็นว่าถูกเดาทางถูก อิเลียก็พูดอึ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 944
แต่หลังจากเดินตามแผนแล้วถึงได้พบว่า นี่มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เลยถ้าพ่อแม่คุณลุงคุณป้ารู้ว่าเธอมีลูกนอกสมรสข้างนอก ต้องเข้ามาแทรก และไม่แน่ว่าจะพาตัวเธอกับลูกกลับไป“อิเลีย ผมเข้าใจนะครับคุณในฐานะแม่แท้ ๆ คุณอยากรีบกระชับความสัมพันธ์กับฝานฝาน แต่ก็อย่าตื่นตระหนกจนทำอะไรไม่ถูก โดยเฉพาะมักจะไปหาฝานฝานที่โรงเรียนอนุบาล แบบนี้จะส่งผลกระทบกับชีวิตของเธอได้นะครับ”“ฉันรู้แล้วค่ะ ต่อไปจะไม่ไปหาเขาที่โรงเรียนอนุบาลอีก ฉันเห็นว่าคุณกินน้อยมาก อาหารที่เหลือไม่ถูกปากหรือเปล่า?”ฟู่เจิง “...ก่อนมาผมกินมาบ้างแล้ว”หลังกินข้าวเที่ยงเสร็จ ฟู่ซือฝานรบเร้าขอกลับกับฟู่เจิงเธอล้วงกลยุทธ์ร้องไห้งอแงชักดิ้นชักงออยู่ที่พื้นของเด็กห้าขวบออกมาอย่างล้ำลึก ไม่มีเหตุผล ทว่าอิเลียฝืนเธอไม่ได้อิเลียทำได้เพียงกลับไปที่บ้านของเซี่ยเจิน“อิเลีย เธอกลับมาแล้วเหรอ?”เมื่อเห็นอลิซนั่งอยู่บนโซฟา อิเลียเดินมานั่งลง “เป็นยังไงบ้าง? ครั้งนี้เธอไปเมืองซีกับซีซาร์ ได้แสร้งทำเป็นเจอโดยบังเอิญ แล้วไปกินข้าวกับเขาอะไรหรือเปล่า?”อลิซเบะปาก “เปล่า”“ทำไมล่ะ? โอกาสดีขนาดนั้นทำไมเธอไม่คว้าเอาไว้?”“เขางานยุ่งมาก ฉันกล
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 943
อิเลียจัดผมด้วยท่าทางราวกับไม่มีเจตนาอื่น หน้าตาเผยความตื่นเต้นออกมาดูท่าเธอจะเลือกวิธีถูกจริง ๆในตอนนี้เธอเพิ่งเข้าใกล้ฟู่ซือฝานไม่เท่าไร ท่าทีของฟู่เจิงเขาก็ผ่อนคลายลงเยอะแล้วผ่านไปยี่สิบนาที ฟู่เจิงก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องรับรองนี่เป็นการเจอกันครั้งที่สองหลังจากวันนั้นเขานั่งลงข้าง ๆ ฟู่ซือฝาน พลางพยักหน้าให้อิเลียเบา ๆ “รบกวนแล้ว ไม่ถือสาที่ผมมาร่วมโต๊ะด้วยใช่ไหม?”“ไม่ถือสา นั่งเถอะค่ะ”สีหน้าของอิเลียเย็นชา ราวกับยังอยู่ต่อหน้าคุณหญิงและฟู่ชิงเยว่ครั้งก่อน เธอไม่ได้โกรธที่ฟู่เจิงปฏิเสธเธออย่างไร้ความปรานี“งานผมยุ่งมาก ยากที่จะใส่ใจคุณกับฝานฝานได้มากขนาดนั้น”“ฝานฝานเป็นลูกของฉัน นี่เป็นสิ่งที่สมควรอยู่แล้ว ฉันไม่รู้ว่าคุณจะมา ก็เลยสั่งอาหารไปสุ่ม ๆ เดี๋ยวอาหารมาเสิร์ฟคุณก็ดูแล้วกันว่าอยากจะสั่งเพิ่มไหม”“ผมไม่เลือกกิน” ฟู่เจิงตอบจากนั้นพนักงานก็เริ่มมาเสิร์ฟอาหารฟู่เจิงมองเนื้อแพะที่มาเสิร์ฟเต็มโต๊ะ เขาเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก้มหน้าไปมองฟู่ซือฝานฟู่ซือฝานก้มศีรษะน้อย ๆ อย่างกระวนกระวายอิเลียหยิบตะเกียบขึ้นมา “ไม่ต้องเกรงใจ กินเลยค่ะ”ฟู่เจิงลังเลอยู่ครู่หนึ่
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 942
เจียงเฉิงเที่ยงวันศุกร์ อิเลียไปรับฟู่ซือฝานออกไปกินข้าวเที่ยงที่คฤหาสน์ย่านซิงเหอวานเธอฉีกยิ้มพลางพูดกับฟู่ซือฝานว่า “เมื่อวานแม่ว่าจะไปรับหนูที่โรงเรียนอนุบาล จู่ ๆ ก็นึกถึงคำพูดของหนูเมื่อครั้งก่อนได้ ก็เลยมาวันนี้ วันนี้ตอนบ่ายแม่จะพาหนูไปเล่นดี ๆ เป็นยังไงจ๊ะ?”ฟู่ซือฝานเอียงคอพลางครุ่นคิด “ตอนบ่ายหนูต้องทำการบ้าน แค่กินข้าวเที่ยงก็พอแล้วค่ะ”“ก็ได้ งั้นหนูคิดไว้หรือเปล่าว่าอยากกินอะไร?”“ไปร้านอาหารที่มีเมนูเนื้อแพะแนะนำแล้วกันค่ะ” ฟู่ซือฝานเอ่ยขึ้นด้วยทีท่าจริงจัง “วันนี้คุณลุงบอกว่าจะไปกินข้าวเที่ยงเป็นเพื่อนหนู ไม่รู้ว่าจะมาไหม”นัยน์ตาอิเลียวาบความปลื้มปีติออกมา “จริงเหรอ?”“เขาเคยบอกไว้แบบนี้ค่ะ คุณน้าคะ ที่คุณน้ารับหนูออกมา ไม่ใช่เป็นเพราะอยากกระชับความสัมพันธ์กับหนูสองต่อสองเหรอคะ? ทำไมถึงหวังให้คุณลุงมาด้วยล่ะคะ?”เจ้าตัวน้อยเอ่ยถามขึ้นด้วยใบหน้าจริงจัง“น้า...น้ามีเรื่องอยากพูดคุยกับพ่อของหนูน่ะ แล้วก็หวังว่าเราจะได้กินข้าวด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัว” อิเลียรีบหาข้ออ้างทันทีเจ้าเด็กคนนี้ หูตาเฉียบแหลมจริง ๆ“อ้อ”“น้าจะหาร้านอาหารเนื้อแพะเดี๋ยวน
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 941
“เรียกฉันทำไม?” เยี่ยนหวยมองเธอด้วยสีหน้าไร้เดียงสา“ตอนนี้มันฤดูร้อน”ผ่านฤดูใบไม้ผลิมาแล้ว“ฉันแค่นึกถึงวันนั้นที่ไปติวให้เธอแล้วเจอแม่เธอเข้าโดยบังเอิญ เธอคิดไปถึงไหน?” เยี่ยนหวยเลิกคิ้วถังซือซือชะงักไปมีครั้งหนึ่งตอนที่เธอติวอยู่ในบ้าน แล้วบังเอิญเจอแม่ของเธอเข้าจริง ๆ แต่นั่นมันเรื่องตอนเทอมที่สองเยี่ยนหวยต้องจงใจพูดถึงวันนั้นตอนเทอมแรกแน่ ๆ ให้เธอเข้าใจผิดถ้าเธอชี้ไปเลยว่าเยี่ยนหวยจำผิด ก็จะเข้าแผนของเยี่ยนหวย เหมือนว่าเธอยังไม่เคยลืมเรื่องในอดีต คิดถึงเรื่องราวเหล่านั้นของเธอกับเยี่ยนหวยอยู่ตลอด“ตอนนี้ไม่ใช่ฤดูร้อนเหรอ? นายคิดไปถึงไหนอีก?” เธอปัดตกเรื่องนี้ไปอย่างมั่นใจทันทีหลังพูดจบ เธอก็หมุนตัวเดินไปด้านหน้าต่อ “ไม่พูดแล้ว รีบไปร้านถัดไปเถอะ”อยู่ข้างนอกจนถึงสี่ทุ่ม ทั้งสองคนถึงกลับไปยังโรงแรมด้วยกันถังซือซืออยากเรียกรถกลับไปเอง ไม่อยากให้เยี่ยนหวยไปส่งเธอเยี่ยนหวยจึงเอ่ยไปตามตรงว่า “ฉันพักอยู่ที่โรงแรมเดียวกันกับเธอ”ถังซือซือ “...”นี่ไม่ใช่ครั้งแรกแล้วคราวก่อนตอนที่เวินเหลียงถ่ายรูปเยี่ยนหวยรูปแรกที่เมืองฟิลาเดลเฟีย เวินเหลียงก็ถามว่าช่วงนี้เยี่ยนหวย
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 940
เมืองซีในฐานะเมืองใหญ่ของเจียงหนาน ประเภทของกินเล่นมีมากมาย ของกินเอกลักษณ์ที่ขึ้นชื่อไปทั่วประเทศอาทิ เต้าหู้เหม็น ไส้กรอกยักษ์ เส้นหมีเฝิ่น กุ้งเผ็ดเป็นต้นถังซือซือเคยมาเมืองซีตอนมาทำงานต่างถิ่นก่อนหน้านี้ เวลาค่อนข้างกระชั้นชิด จึงทำได้เพียงเดินช็อปปิงที่อื่น แต่เพิ่งเคยมาถนนคนเดินที่นี่เป็นครั้งแรกเธอซื้อไส้กรอกยักษ์สองชิ้นก่อน และแบ่งให้เยี่ยนหวยหนึ่งชิ้นกินไปได้เพียงครึ่งเดียว ถังซือซือก็หยุดอยู่ตรงหน้าร้านขายขนมฉือปา เธอกลืนน้ำลายแล้วถามขึ้นว่า “รู้ไหมคะว่าตรงไหนมีถังขยะบ้าง?”“ที่เหลือเธอไม่กินแล้วเหรอ?”“อืม”“ไม่อร่อย?”“ไม่ใช่ อร่อยมาก แต่ว่ายังมีของอร่อยอื่น ๆ อีกเยอะแยะ ฉันอยากเก็บท้องเอาไว้”เยี่ยนหวย “...”“เอามาให้ฉันก็ได้” เยี่ยนหวยรับไส้กรอกครึ่งชิ้นที่เหลืออยู่มาจากในมือของเธอ ก่อนจะเติมเข้าไปในท้องอย่างไม่มีภาระใด ๆถังซือซือซื้อขนมฉือปาแล้วเธอทำตัวอย่างกับโจร แต่ละร้านไม่ยอมปล่อยไปเลย ทว่าก็ชิมเพียงสองสามคำ ทั้งหมดที่เหลือก็โยนให้เยี่ยนหวยอย่างสบายใจเยี่ยนหวยเพลิดเพลินกับพฤติกรรมพรรค์นี้ ในใจเข้าใจได้ในทันที ราวกับกลับไปเมื่อเจ็ดปีก่อนหลังเรียนอย
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 939
“มันเรื่องอะไรกันแน่?”ก่อนหน้านี้ที่เยี่ยนหวยอยู่ที่เจียงเฉิง กลับไม่ได้สังเกตเท่าไรว่าอิเลียกำลังทำอะไรอยู่ เธอออกไปข้างนอกทุกวัน เยี่ยนหวยคิดเพียงแค่ว่าเธอกำลังไปเที่ยวเล่นถังซือซือไม่ใช่คนที่จะกุเรื่องมั่วซั่ว เธอพูดแบบนี้ ต้องรู้อะไรบางอย่างแน่ ๆ“พูดไปแล้วก็ยาว ตอนแรกฟู่ชิงเยว่อาของฟู่เจิงรับเลี้ยงเด็กกำพร้าอยู่ที่เมืองนอก ตอนนี้อายุห้าขวบแล้ว ปีที่แล้วอาเหลียงแท้ง แล้วฟู่ชิงเยว่ติดธุระพอดี เลยส่งเด็กคนนั้นกลับประเทศมาให้ฟู่เจิงดูแลช่วงหนึ่ง ฟู่เจิงเลยให้เด็กคนนั้นอยู่ในประเทศไปเลยเพื่อง้ออาเหลียง ปกติจะมาอยู่เป็นเพื่อนอาเหลียง และเด็กคนนั้นเองก็เข้าไปอยู่ในทะเบียนบ้านของฟู่เจิง แต่ว่า...”เยี่ยนหวยเดาเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อไปออกแล้ว จึงรับช่วงเอ่ยขึ้นต่อว่า “แต่ว่าจู่ ๆ ก่อนหน้านี้ก็มีข่าวบอกว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกของฟู่เจิงกับอิเลีย?”“ใช่ รายละเอียดฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน เหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับอาของฟู่เจิงนิดหน่อย เธอรู้ตัวตนของเด็กผู้หญิงคนนั้นมาตั้งแต่แรก และไม่ชอบอาเหลียงมาโดยตลอด ยังไงตอนนี้อาเหลียงก็อยู่กับฉัน เขากับฟู่เจิงทะเลาะกันอีกแล้ว”เยี่ยนหวยเอ่ยควา
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 938
“เยี่ยนหวย!!”ประตูลิฟต์เปิดออก ทั้งสองคนเข้าไปกันตามลำดับ แล้วลงไปยังลานจอดรถใต้ดินตรงมุมเลี้ยว ในหัวของผู้หญิงสวมหน้ากากอนามัยวาบภาพที่เห็นเมื่อครู่ขึ้นมา หมัดที่ห้อยอยู่กำขึ้นแน่น เธอก้มหน้าทั้งดวงตาที่ประกายความอำมหิตออกมาหากเวินเหลียงอยู่ตรงนี้ คงจะจำได้แน่ ๆ ว่าผู้หญิงที่สวมหน้ากากอนามัยคนนี้ก็คืออลิซที่เธอมาเจียงเฉิง ก็เพราะเยี่ยนหวย เยี่ยนหวยมาเมืองซีเมื่อสองวันก่อน เธอเองก็ตามมาเช่นกันอิเลียถามเลขาของเยี่ยนหวย เมื่อรู้โรงแรมของเขาก็บอกกับอลิซทีแรกอลิซคิดว่าเยี่ยนหวยมาทำธุระที่เมืองซี จากนั้นก็ค่อย ๆ พบว่ามันไม่ชอบมาพากลเยี่ยนหวยไม่ยุ่งเลยสักนิดแถมยังมีเวลาไปสอบถามร้านอาหารท้องถิ่น ถนนคนเดิน จุดชมวิวของเมืองซีเป็นต้น อีกต่างหาก ไม่เหมือนมาทำงานต่างถิ่น แต่เหมือนมาเที่ยวเสียมากกว่าจนกระทั่งวันนี้ เมื่อได้เห็นภาพนั้น อลิซถึงเข้าใจทุกอย่างที่แท้คนที่ซีซาร์ชอบไม่ใช่เฟย์ แต่เป็นถังซือซือเพื่อนของเฟย์!ที่แท้เขาไม่ได้มาทำงานต่างถิ่นที่เมืองซี แต่มาเพื่อตามจีบถังซือซือ!ที่เขาสอบถามร้านอาหารและจุดชมวิวของเมืองซี ก็เพื่อพาถังซือซือไปวันนี้!ในใจอลิซอิจฉาเป็นอย่างม
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 937
เมื่อเยี่ยนหวยได้ยินดังนั้น ก็รู้ในทันทีว่าเวินเหลียงไม่ได้รักษาคำมั่นสัญญาแต่เขาก็เตรียมตัวไว้นานแล้ว วันนั้นหลังจากกลับไปก็ให้คนไปตรวจสอบกล้องวงจรปิด แล้วตัดคลิปมาใส่ไว้ในโทรศัพท์เมื่อได้ยินถังซือซือถามขึ้น เขาก็รีบส่งให้เธอทันที “ก็แค่คนที่ไม่สลักสำคัญอะไรคนหนึ่ง ฉันปฏิเสธเขาไปแล้ว”ถังซือซือดูคลิปรอบหนึ่ง ก่อนจะเบะปาก “อยู่ต่างประเทศคุณเยี่ยนมีสาวมาชอบเพียบเลยนะคะ”“แต่ฉันสนใจอยากจะครอบครองแค่เธอ”“จะยอมให้ฉันครอบครองไหม คุณถัง?”เยี่ยนหวยนั่งเอี้ยวตัว แขนข้างหนึ่งพาดอยู่บนพนักพิงเก้าอี้ เขาโน้มตัวเข้ามา ตัวท่อนบนใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ กลิ่นหอมฉุยจาง ๆ และกลิ่นอายของชายหนุ่มที่มาพร้อมกับการบุกรุกโอบล้อมเธอเอาไว้เขาดันแว่นตากรอบทอง สีหน้าอบอุ่น ฉีกยิ้มทว่าก็ราวกับไม่ยิ้ม มุมปากกระตุกรอยยิ้มเล็กน้อย ค่อนข้างมีความรู้สึกประเภทหน้าเนื้อใจเสือถังซือซือเหม่อไปครู่หนึ่ง“คุณถัง?”ใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าขยายใหญ่ขึ้นอีกครั้ง ไออุ่นร้อนปะทะเข้ามาที่หน้า ในที่สุดถังซือซือก็ได้สติกลับมา เธอเอนหลังพลางตบหน้าอก “นายทำฉันตกใจหมด...ไป ไปเดินหาของกินเล่นกันเถอะ”เธอลุกขึ้นและเดินออกไปอย่าง
