เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 48 เลือกฝ่าย
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-27 21:25:46
บทที่เกี่ยวข้อง
สวนท้อสวรรค์ของเหยาจี ตอนที่ 49 ราบรื่น
เรือสามลำที่มีเรือของอ๋าวหลวนหลงอยู่ตรงกลางแล่นมาถึงบริเวณรอบเกาะลอยแล้วก็หยุดค้างอยู่ตรงนั้นแน่นิ่งทุกสายตาจ้องมองไปยังฝูซีที่ยืนกำหมัดแน่นใบหน้าเดี๋ยวดำเดี๋ยวแดงคล้ายกับกำลังมีเปลวเพลิงโหมกระหน่ำอยู่ในร่างกายที่พร้อมจะระเบิดออกมาได้ทุกเมื่อด้วยความงุนงง“ท่านอาฝูซี ท่านกำลังทำสิ่งใดอยู่” หูกุ้ยเอื้อมมือไปกระตุกชายเสื้อของอีกฝ่ายเบาๆ เพื่อเรียกสติของอีกฝ่าย“บัดซบ!! เหลวไหลสิ้นดี!! กล้าหาญกันเหลือเกิน!!” ฝูซีระเบิดเสียงออกมาเป็นชุดทำให้หูกุ้ยต้องกระโดดถอยหลังห่างออกมาหลายก้าว“ข้าไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย ข้าก็แค่อยากจะถามว่าเราต้องทำอะไรกันต่อแค่นั้น” หูกุ้ยแทบจะร้องไห้ เขาแค่สะกิดเบาๆ จริงๆนะ“ข้าไม่ได้ว่าเจ้าอากุ้ย!! ข้ากำลังตำหนิพวกมันอยู่ต่างหากเล่า!!” ฝูซียังคงชี้ไม้ชี้มือก่นด่าไม่หยุดปากผู้ฝึกตนจากเรืออีสองลำด้านข้างมองไปยังผืนน้ำว่างเปล่าที่มีคลื่นเบาๆ เป็นระลอกด้วยความสับสนงุนงง ยามนี้พวกเขาไม่เห็นปลาหมึกยักษ์ ปลาหรือนกสักตัวก็ยังหายหัวไปราวกับพวกมันไม่เคยมีอยู่มาก่อนด้วยความสงสัย แล้วฝูซีกำลังพร่ำบ่นผู้ใดกันอยู่แน่?“เหยาจี! สี่เสิน! คอยดูเถิดข้าจะจับเจ้าสองคนมาตีให้ก้นลายเลยท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-27สวนท้อสวรรค์ของเหยาจี ตอนที่ 50 เจ้าทุกข์
“พวกท่านจะคุยกันอีกนานไหม ข้าปวดระบมไปทั้งตัวแล้ว ยังไม่รีบพาข้าไปหาที่พักอีกหรือ?” อ๋าวหลวนหลงลืมตาตื่นขึ้นมาตั้งแต่ตอนที่พวกเกาโหลวช่วยจับเขาวางบนลากเลื่อนแล้ว แต่เป็นเพราะร่างกายของเขาบอบช้ำมาจากการเดินทางจนไข้ขึ้น รอยช้ำบริเวณหน้าอกก็เจ็บหนักยิ่งกว่าเก่า เขาจึงได้แต่นอนหลับตานิ่งฟังฝูซีและสี่เสินถกเถียงกันอยู่นานสองนาน และในที่สุดก็ทนไม่ไหวฝูซีรู้สึกอับอายจนหน้าเขียว ด้วยหน้าที่เขาสมควรจะเป็นห่วงเป็นใยอ๋าวหลวนหลงเป็นอันดับหนึ่ง แต่เมื่อเห็นสี่เสินก็เผลอดีใจจนลืมตัวไปเช่นกัน“สี่เสิน ยามนี้หลวนหลงคือคนสกุลอ๋าว เจ้าจะเรียกเขาว่าคุณชายสี่ก็ได้”“ดูสิข้ามัวแต่ดีใจจนเสียมารยาทแล้ว! ขออภัยด้วยคุณชายสี่ข้าคิดว่าท่านยังคงหลับอยู่ ท่านอาช่วยพาเขากลับไปที่เรือนกันก่อนเถิดขอรับ”เกาโหลวและชาวบ้านระบายลมหายใจกันออกมาเล็กน้อยด้วยความโล่งใจ พวกเขายืนมึนงงกันอยู่นานจนรากจะงอกอยู่แล้ว ในที่สุดก็จะได้กลับไปพักผ่อนให้โล่งใจกันเสียทีกว่าจะพาอ๋าวหลวนหลงมาถึงเรือนพัก ชายหนุ่มก็ต้องสลบไปอีกครั้งเพราะพิษไข้และแรงสั่นสะเทือนจากการเคลื่อนย้ายร่างกายอันบอบช้ำหลายครั้งหลายหนมู่เหยาจีแอบมองดูเหตุการณ์อยู
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-27สวนท้อสวรรค์ของเหยาจี ตอนที่ 51 ทอดทิ้ง
“ไม่ต้องแต่แล้ว! พวกเราต้องรีบไป อ้อ! จริงสิ! ยังมีอีกเรื่องที่เจ้าควรรู้ไว้ด้วย ท่านมหาเทพมู่ซียกเมล็ดพันธุ์ท้อสวรรค์ที่เจ้าเอาติดตัวมาด้วยให้เป็นความรับผิดชอบของอ๋าวหลวนหลง เจ้าเองก็ต้องรอให้เขาเป็นผู้ตัดสินว่าควรจะทำอะไรกับเมล็ดพันธุ์ชิ้นนั้น เชื่อฟังเขาเข้าใจหรือไม่”มู่เหยาจียืนพยักหน้าหงึกหงักคล้ายว่าจะรับรู้ ว่าแต่..ฝูซีว่าอะไรนะ? ให้นางเชื่อฟังอ๋าวหลวนหลง “เหยาจี ข้าไม่อยู่เจ้ามีอะไรก็ปรึกษาคุณชายอ๋าวก็แล้วกัน ฝูซีบอกว่าเขาเป็นคนดี เจ้าวางใจได้ฝูซีไม่หลอกพวกเราหรอก หลังจากนี้เราคงต้องส่งคนมารับผลท้อเป็นระยะแล้วข้าจะส่งข่าวมาถึงเจ้าเอง เราต้องรีบไปแล้ว เชื่อฟังเขาแทนข้าก็แล้วกันนะ”หญิงสาวหันซ้ายทีขวาทีฟังสองทูตสวรรค์สั่งความไม่หยุด พับผ่าเถิด! พวกท่านจะสั่งความอันใดก็ช่วยถามความเห็นนางสักหน่อยได้หรือไม่!!!“ประเดี๋ยวก่อนหลานชาย”เสียงเรียกของเกาโหลวดังขึ้นมาทำให้มู่เหยาจีรู้สึกขอบคุณยิ่งนัก บางทีท่านอาเกาอาจช่วยพูดให้นางได้ไปกับพี่ชายแล้วพวกเขาจะดูแลอ๋าวหลวนหลงแทนนาง“พวกเราก็จะขอไปด้วย ข้าอยากลองทดสอบดูว่าข้าจะเป็นผู้ฝึกตนได้หรือไม่ หากไม่ได้ข้าก็จะกลับมารอเจ้าอยู่ที่เกาะจิง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-28สวนท้อสวรรค์ของเหยาจี ตอนที่ 52 สงสาร
“ท่านลุง ท่านช่วยพยุงข้าให้ลุกนั่งสักครู่เถิด ข้านอนจนหลังเจ็บไปหมดแล้ว” อ๋าวหลวนหลงขอร้องให้ชายชราที่นำจานผลท้อมาส่งช่วยเหลือ “ลุกได้หรือ ข้าเห็นว่าเนื้อตัวท่านยังเขียวช้ำอยู่เลยนะ” ชายชราไม่กล้าให้อ๋าวหลวนหลงขยับตัวมากนัก เขาเป็นคนมาช่วยอีกฝ่ายผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้า เคยเห็นร่องรอยบอบช้ำบนร่างกายที่น่าหวาดเสียวนั่นชัดเจน ไม่รู้ว่าชายหนุ่มอดทนกับบาดแผลได้อย่างไร“ไม่ไหวก็ต้องไหว ให้ข้าได้ลุกบ้างเถิด” อ๋าวหลวนหลงไม่ยินยอม จะว่าไปแม้ว่ารอยช้ำยังคงดูน่ากลัวแต่เขารู้สึกว่าหายใจได้สะดวกขึ้นและไม่ได้เจ็บปวดทรมาณเหมือนวันแรกๆ แล้ว อ๋าวหลวนหลงมั่นใจว่าการเปลี่ยนแปลงที่รวดเร็วนี้เกิดจากผลท้อที่ตนกินเข้าไปทุกวันแน่นอน“เอาอย่างนี้แล้วกัน ประเดี๋ยวข้าจะออกไปตามคนมาช่วยจัดเตียงอีกหลังหนึ่งตรงริมหน้าต่าง ท่านจะได้นอนมองท้องฟ้ามองบรรยากาศภายนอกจากทางหน้าต่างได้” “ขอบคุณขอรับท่านลุง” อ๋าวหลวนหลงรู้สึกขอบคุณชายชราอย่างสุดซึ้ง แม้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาจะดีขึ้น แต่ก็คงจะอีกหลายวันกว่าจะลุกนั่งได้เอง หากได้เปลี่ยนไปนอนริมหน้าต่าง ได้เห็นอะไรที่ไม่น่าเบื่ออย่างหลังคาเรือนก็คงจะดีไม่น้อยเลยทีเดียวชายชราคนเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-28สวนท้อสวรรค์ของเหยาจี ตอนที่ 53 พบหน้า
มู่เหยาจีข่มกลั้นความหวาดวิตกเปิดประตูห้องพักเข้ามาเบาๆ พยายามก้าวเท้าให้เบาที่สุดมาหยุดอยู่กลางห้องพลางมองดูร่างหนาที่นอนผินหน้าออกไปนอกหน้าต่าง“คุณชายสี่ ข้าขอโทษเจ้าค่ะ” มู่เหยาจีวางชามโจ๊กลงบนโต๊ะแล้วนั่งคุกเข่าลงกับพื้นเอ่ยปากขอโทษอ๋าวหลวนหลงก่อน“ผลท้อมันหลุดติดมือข้า ข้าจะต่อมันกลับไปดังเดิมไม่ได้ข้าเลย…”“-”ความเงียบอันน่าขนลุกจากอีกฝ่ายทำให้มู่เหยาต้องเอ่ยปากชวนคุยขึ้นมาอีกครั้ง“ข้าผิดไปแล้วเจ้าค่ะ ข้าแก้ไขอันใดไม่ได้แล้วด้วย ท่านอย่าโกรธเลยนะ” “ข้าอยู่ที่นี่มากี่วัน? เจ้าเพิ่งคิดจะมาขอโทษเอาวันนี้ ข้าควรต้องขอบคุณเจ้าหรือไม่เล่า?” อ๋าวหลวนหลงหลับตาลงแสร้งทำเป็นไม่ใส่ใจ เขาจำได้ว่ายามที่นางยอมรับผิดบนแดนสวรรค์ นางขอโทษท่านมหาเทพทั้งสามซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่กับตนนางทำเพียงส่งสายตาขอโทษขอโพยมาแต่ยังไม่เคยเอ่ยปากออกมาเลยสักครั้ง“เพราะข้ารู้ตัวว่าครั้งนั้นข้ายังไม่ได้ขอโทษท่านต่างหาก ข้าเลยยังรู้สึกผิดอยู่ แต่เป็นเพราะเวลานั้นข้าไม่รู้ความเจ้าค่ะ”“ยามนี้เจ้าก็ยังอ้างว่ายังไม่รู้ความดังเดิมสินะ?”มู่เหยาจีแสบจมูกแสบตาไปหมด นางรู้ว่านางผิดต่ออ๋าวหลวนหลงแต่หลังจากมาใช้ชีวิตอยู่บน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-28สวนท้อสวรรค์ของเหยาจี ตอนที่ 54 แตกต่างอย่างลงตัว
“พอแล้ว ข้าอิ่มแล้ว” อ๋าวหลวนหลงรู้สึกว่าใบหน้าของตนหดลงจนเล็กกว่าฝ่ามือ แต่ยังแสร้งทำหน้าบึ้งเอาไว้ดังเดิม มู่เหยาจีไม่เพียงไม่โต้เถียงแต่นางกลับดูแลเอาใจใส่เขาเป็นอย่างดี พอมีข้าวเลอะติดปากก็ยังเช็ดมุมปากให้เขาอย่างเอาใจใส่จนเขารู้สึกขัดเขินเป็นที่สุด“เมื่อวานท่านกินโจ๊กหมดชามเลยนี่เจ้าคะ นี่เพิ่งหมดไปไม่ถึงครึ่งเองอิ่มแล้วหรือ ถ้าเช่นนั้นกินผลท้ออีกหน่อยนะเจ้าคะ”อ๋าวหลวนหลงอยากจะกัดลิ้นให้ตายไปเสียเดี๋ยวนั้น รู้สึกว่าตนทำเรื่องผิดพลาดครั้งใหญ่ที่ให้นางมาคอยช่วยเหลือ กลิ่นกายหอมกรุ่นที่ยังวนเวียนอยู่ในลมหายใจกับการเอาใจใส่ที่ไม่เคยมีใครทำให้เช่นนี้มันช่างน่าอึดอัดนักภาพในความทรงจำเดิมของตน มู่เหยาจีก็เป็นเพียงเด็กน้อยคนหนึ่ง แต่ยามนี้นางเป็นหญิงสาววัยแรกแย้มจะไม่ให้เขาคิดเลยเถิดไปบ้างก็ไม่ได้ในเมื่อตนก็เป็นชายหนุ่มเต็มตัวแล้วเช่นกันจะขับไล่นางไม่ให้มาคอยช่วยเหลือก็เท่ากับกลืนน้ำลายตัวเอง แล้วเขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนหากผู้อื่นรู้ว่าเขาเขินอายจนใจสั่นไปหมด!! คิดยังไม่ทันถึงไหน ผลท้อชิ้นเล็กหวานฉ่ำก็ถูกส่งเข้าปากโดยที่อ๋าวหลวนหลงทำได้เพียงอ้าปากรับอย่างว่าง่าย สรุปแล้วเป็นเขาที่ควบ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-28สวนท้อสวรรค์ของเหยาจี ตอนที่ 55 ขาวผ่อง
ตลอดทางเดินอ๋าวหลวนหลงได้เห็นต้นผลไม้หลากชนิดมีฝูงสัตว์เล็กออกหากินตามธรรมชาติอยู่มากมาย พอเริ่มเข้าใกล้น้ำตกอากาศก็เย็นสบายขึ้นมีเสียงน้ำไหลรินพร้อมกับเสียงนกร้องแว่วมาเป็นระยะมู่เหยาจีเลือกให้เขานั่งลงตรงโขดหินเรียบ มีก้อนหินใหญ่หลายก้อนโอบล้อมบดบังสายตาที่นางเคยใช้เป็นสถานที่อาบน้ำเป็นประจำเมื่อครั้งที่ยังไม่ได้สร้างเรือนนางหันไปจัดการกับตะกร้าเสื้อผ้าที่เตรียมมาสำหรับให้อ๋าวหลวนหลง แต่เมื่อหันกลับมาอีกทีหญิงสาวก็ต้องตกใจจนร้องเสียงหลง“กรี๊ด!!” หญิงสาวยกสองมือขึ้นปิดบังใบหน้าเอาไว้แน่น “ท่านทำบ้าอะไรกันเนี่ย อยู่ดีๆ มาถอดเสื้อกลางป่ากลางเขาไม่รู้จักอับอายบ้างหรือไร!”“ข้าผิดตรงไหน? ข้าก็แค่จะอาบน้ำ หรือเวลาอาบน้ำเจ้าไม่ถอดเสื้อผ้า”มู่เหยาจีปิดตาเอาไว้แน่น แต่นางรับรู้ได้ถึงการเคลื่อนไหวที่อยู่รอบตัวชัดเจน อ๋าวหลวนหลงขยับตัวเข้ามาประชิดตัวนางในระยะห่างไม่ถึงฉื่อจนรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นร้อนของเขาชัดเจน“อย่าเข้ามาใกล้ข้านะ!” มู่เหยาจีถอยหลังกรูด เป็นเพราะมองไม่เห็นและตั้งหลักไม่ทันร่างงามจึงลื่นล้มลงไปกองกับพื้น“เหยาจี!!” อ๋าวหลวนหลงใจหายวาบ เขาก็แค่คิดจะหยอกล้อนิดหน่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-28สวนท้อสวรรค์ของเหยาจี ตอนที่ 56 น้อยใจ
“พี่สี่!!” มู่เหยาจีเพิ่งจะตกใจกับเหตุการณ์เมื่อครู่ ไม่ทันไรเด็กสาวอีกสองคนก็วิ่งพรวดพราดมาล้อมหน้าล้อมหลังอ๋าวหลวนหลงไว้อีกคู่หนึ่งนางเอียงคอข้ามลำตัวของท่านอาเกาโหลวมองไปยังกลุ่มสตรีทั้งสามที่ยังคงชื่นชมอกขาวผ่องเป็นยองใยของอ๋าวหลวนหลงด้วยความรู้สึกโหวงหวิวพิกล ที่แท้คุณชายสี่ก็มักจะเปิดเผยเนื้อตัวให้ผู้อื่นเห็นเป็นประจำสินะ เป็นนางเองที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอันใดและคิดฟุ้งซ่านไปคนเดียว“หยุดให้หมด!! พวกเจ้าตามข้ากลับไปที่เรือนเดี๋ยวนี้เลย!!” อ๋าวหลวนหลงใช้สองมือมาปกปิดรอยขาดขนาดใหญ่บนแผงอกเอาไว้แน่น สภาพน่าอายเช่นนี้เขายืนอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ไหวแล้ว“ส่วนท่าน..” ชายหนุ่มยังไม่รู้จักเกาโหลว เพราะยามนั้นเขายังไม่มีสติดีแต่เห็นอีกฝ่ายพูดคุยกับมู่เหยาจีอย่างสนิทสนมก็พอจะเดาได้ว่าเป็นชาวบ้านที่อาศัยอยู่บนเกาะลอย“ข้าเกาโหลว เป็นหัวหน้าของชาวบ้านเหล่านี้ขอรับ พวกเรา 15 คนที่เดินทางไปที่เมืองหลงเทียนล้วนสามารถเข้ารับการฝึกฝนเป็นผู้ฝึกตนได้ แต่ข้าต้องเดินทางกลับมาด้วยเพราะไม่มีผู้ใดชำนาญทิศทางเดินเรือเท่าข้าแล้ว”“เช่นนั้นท่านก็ตามข้ากลับไปที่เรือนด้วยเลย ผลไม้เหล่านั้นปล่อยให้พวกนั้นทำกันไป
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-29
บทล่าสุด
สวนท้อสวรรค์ของเหยาจี ตอนที่ 93 ตอนจบ
“นี่พวกเจ้าไม่คิดจะทำสิ่งอื่นนอกจากเกี้ยวพาราสีกันทุกเมื่อเชื่อวันเช่นนี้บ้างหรือไร!” เสียงหวานใสของซินหรูอี้ดังมาแต่ไกล“หรูอี้!! ข้าบอกเจ้ากี่ครั้งแล้วให้พูดแต่คำหวานๆ รักษากิริยาให้สำรวมไว้หน่อยเถิด หากลูกในท้องติดนิสัยโผงผางเช่นเจ้ามาข้าคงต้องกลั้นใจตายสักวันเป็นแน่” เวยวั่งซูชักสีหน้าไม่พอใจแต่สองมือก็ประคองปกป้องร่างภรรยารักเอาไว้ราวกับไข่ในหิน“ท่านก็เลิกวุ่นวายกับชีวิตข้าเสียทีเวยวั่งซู!! ข้ามันคิดผิดจริงๆ ที่ยอมแต่งให้ท่าน ดูสิทุกวันนี้ข้าต้องไปใช้ชีวิตอยู่ในแดนเหนือที่หนาวเย็นจนถึงกระดูก คลอดลูกออกมาเมื่อใดข้าจะย้ายมาอยู่กับเหยาจีที่ทางใต้เสียให้รู้แล้วรู้รอด”“ก็ข้าเป็นผู้ฝึกตนสายน้ำแข็งนี่นา ไม่อยู่กับหิมะจะให้ข้าไปอยู่ในกองเพลิงหรือไร แล้วเมื่อครู่เจ้าว่าอะไรนะ? คลอดบุตรแล้วเจ้าจะมาอยู่ทางใต้ คิดจะทิ้งเราสองพ่อลูกไว้ทางเหนือเพียงลำพังเช่นนั้นหรือ? ฝันไปเถิด!!" “เจ้าจะหงุดหงิดอันใดนักหนาเล่าวั่งซู นางยังไม่ทันคลอดด้วยซ้ำ ข้าแนะนำให้เอง!! กลับไปแดนเหนือคราวนี้ไม่สู้เจ้าแช่แข็งนางเอาไว้เป็นไร นางจะได้ไม่หนีไปเที่ยวเล่นที่ใดได้อีก”ซินหรูอี้ใช้สองมือประคองท้องกลมโตเดินอาดๆ ม
สวนท้อสวรรค์ของเหยาจี ตอนที่ 92 3,000 ปี
หญิงสาวก้าวออกมายืนด้านหน้าผู้คนแทนที่อ๋าวหลวนหลง“ชัยชนะของพวกเราในครั้งนี้จะไม่สำเร็จโดยง่ายหากปราศจากพวกเขาเช่นกัน” มู่เหยาจีผายมือไปด้านขวาของนาง สายตามองไปยังสัตว์เลี้ยง 12 ตัวที่ยังรอดชีวิตอยู่“สัตว์ปราณทั้ง 12 ตัว ได้รับผลท้อไปแล้ว 5 ตัว ข้าจะไม่ลังเลเลยที่จะมอบผลท้อสวรรค์อีก 7 ผลให้กับพวกมันอย่างยุติธรรม วันใดที่มนุษย์ไม่อาจไว้วางใจกันเอง พวกท่านโปรดจำเอาไว้ว่าสัตว์ทั้ง 12 จะเป็นผู้ที่ปกป้องท่านจากภยันตรายทั้งปวง”สิ้นคำกล่าวของหญิงสาว ผีเสื้อเกล็ดแก้ว 7 ตัวก็โบยบินออกไปส่งมอบผลท้อสวรรค์ให้วานรสองตัว สุนัขจิ้งจอกสองตัว หวางผาง เต่าและปลาหมึก“ท้อสวรรค์ 7 ผลที่เหลือข้าจะให้ผีเสื้อเกล็ดแก้วเป็นผู้คัดเลือกผู้โชคดีขึ้นมาตามแบบอย่างที่เคยทำในแดนสวรรค์ และจากนี้ไปผลท้อที่สุกออกมาทั้งหมดก็จะใช้วิธีเดียวกันนี้เช่นกัน”มู่เหยาจีวาดเรียวแขนงามออกมาโบกสะบัดชายแขนเสื้อยาวกรุยกรายสยายออกเป็นวงกว้างในอากาศพร้อมกับมีร่างของผีเสื้อเกล็ดแก้วลำตัวใสกระจ่างระยิบระยับเจ็ดตัวโบยบินไปวนเวียนอยู่เหนือศีรษะกลุ่มผู้ฝึกตนที่รวมกลุ่มกันอยู่ผู้โชคดีทั้งเจ็ดคนมีทั้งอดีตเซียนที่ลงมาจากแดนสวรรค์และผู้ฝึกต
สวนท้อสวรรค์ของเหยาจี ตอนที่ 91 ชัยชนะ
“ยามนี้บนเกาะลอยที่เหลือเพียงครึ่งไม่มีผลท้อธรรมดาที่สามารถช่วยรักษาอาการบาดเจ็บเลยสักผล ทำอย่างไรดีพี่สี่เสิน หวางเซี่ยเจ้าต้องหยุดพักรักษาตัวก่อน เราจะหาทางกลับไปเอาผลท้อมาช่วยเจ้ากันเอง!!” หญิงสาวละล่ำละลัก หันพูดทางนั้นทีทางนี้ทีตัดสินใจทำสิ่งใดไม่ถูก“น้องสาว ผลท้อธรรมดาไม่อาจรักษาอาการบาดเจ็บของหวางเซี่ยได้หรอก ต่อให้เจ้าฝืนเด็ดผลท้อสวรรค์ที่ยังไม่สุกหยิบยื่นให้เขาก็ยังไม่อาจรักษาบาดแผลที่สาหัสนั้นได้ ปล่อยให้เขาทำสิ่งที่เขาต้องการต่อไปเถิด”“ผลท้อช่วยไม่ได้ เช่นนั้นลูกแก้วมังกรของพี่หลวนหลงก็ต้องช่วยได้สิเจ้าคะ ท่านลองส่งสารบอกผีเสื้อเกล็ดแก้วดู ให้พวกเขาพาคุณชายสี่กลับมาที่นี่ก่อน” น้ำตาสองสายไหลออกมาเต็มใบหน้างาม อ้อนวอนร้องขอความช่วยเหลืออย่างน่าเวทนา“เจ้าตั้งสติให้ดีๆ อวัยวะภายในของหวางเซี่ยเสียหายรุนแรงเกินไป หาใช่ขาดแล้วเชื่อมต่อใหม่ได้เหมือนอย่างเส้นเอ็นของหลวนหลง เจ้าดูดวงตาของฝูซีสิ สิ่งที่ขาดหายไปแล้วน้ำลายมังกรไม่อาจสร้างมันขึ้นมาใหม่ได้”ไม่ต้องอธิบายมากไปกว่านี้มู่เหยาจีก็รับรู้ได้ถึงความรุนแรงอันหนักหน่วงบนร่างกายสหายรักใต้น้ำสองพี่น้องเดินลงไปที่ชายหาดจุดเดิมที
สวนท้อสวรรค์ของเหยาจี ตอนที่ 90 สาหัส
การเคลื่อนไหวอันทรงพลังของนกอินทรียักษ์รวดเร็วประหนึ่งสายฟ้าฟาด เพียงไม่นานมันก็พาอ๋าวหลวนหลงมาพบกับกลุ่มผีเสื้อเกล็ดแก้วที่กำลังรุมล้อมรอบเกาะลอยพุ่งโจมตีไส้เดือนปีศาจยี่สิบตัวกันไม่ยั้งมือ“นั่นมัน!!” ดวงตาคมกริบของอ๋าวหลวนหลงเบิกค้างอย่างไม่อยากจะเชื่อ คำพูดที่กำลังจะเอ่ยออกมาก็พลันถูกกลืนลงคอไปด้วยความตื่นตะลึงชายหนุ่มขยี้ตาซ้ำๆ อีกหลายครั้งและสุดท้ายก็ต้องเชื่ออย่างสนิทใจว่าเขาตาไม่ฝาด ยามนี้บนต้นท้อสวรรค์มีผลท้อสีเขียวอมชมพูส่งกลิ่นหอมตลบอบอวลล่องลอยไปทั่วบริเวณ“เป็นไปได้อย่างไรกัน! ท้อสวรรค์ออกผลอีกแล้ว! ฮ่าๆๆๆ ผลงานของเหยาจีนี่ดูท่าจะลูกดกดีแท้!!” กล่าวจบชายหนุ่มก็ต้องรีบจับขนหลังคอนกอินทรีตัวเขื่องเอาไว้แน่น เจ้านกยักษ์แกล้งบินลงต่ำกะทันหันด้วยความหมั่นไส้กับคำพูดที่กำกวมของมนุษย์ไร้ขนที่ขี่หลังมันอยู่“ข้าหมายถึงผลท้อ เจ้าจะขัดเคืองอันใดนักหนา!!” อ๋าวหลวนหลงเอื้อมมือไปตบหัวนกอินทรีทีหนึ่งอย่างอดไม่ได้ แต่ใบหน้าคมกลับแดงก่ำที่ถูกจับได้ว่าแอบคิดนอกลู่นอกทางในยามคับขัน“พวกเขาจัดการเจ้าหนอนเหล่านี้ได้แน่นอน เราต้องไปช่วยทางนั้น” อ๋าวหลวนหลงชี้มือไปยังบริเวณชายหาดเพิกเฉยกับการต
สวนท้อสวรรค์ของเหยาจี ตอนที่ 89 หวาดกลัว
“ข้ายังมีพลังอ่อนด้อยเกินไป ไม่สามารถติดต่อกับผีเสื้อเกล็ดแก้วที่อยู่ทางใต้ไม่ได้ แต่การที่หวางเซี่ยและคู่ของมันลุกขึ้นมาสู้สุดใจเช่นนี้อาจเกิดเรื่องกับทางหลวนหลง” ฝูซีเอ่ยปากอย่างร้อนรน“คุณชายสี่อยู่ทางนั้นเพียงลำพังหรือเจ้าคะ” มู่เหยาจีก็เพิ่งรู้ว่าอ๋าวหลวนหลงไม่ได้อยู่ร่วมการต่อสู้ทางชายหาดบริเวณนี้“ใช่ เขาต้องรีบผนึกรอยแยกใต้ทะเล ทางนี้พวกเราตกลงกันแล้วว่าจะปล่อยให้พวกมันขึ้นมาบริเวณน้ำตื้นเพื่อจัดการมันได้ง่ายหน่อย แต่จะไม่ยอมปล่อยให้มันขึ้นฝั่ง การที่หวางเซี่ยพาเกาะลอยกลับลงทะเลลึกอยู่นอกเหนือจากที่เราตกลงกันไว้”“เช่นนั้นข้าจะส่งนกอินทรีออกไปสืบข่าว” ต้าโหวจื้อกระโดดลงจากหลังนกอินทรี แล้วปล่อยให้นกยักษ์บินกลับไปเพียงลำพังเพราะตัวเขายังมีประโยชน์ในการสู้รบกับกลุ่มปีศาจมากมายที่มารวมตัวกันบริเวณนี้ไม่มีเวลาให้ทุกคนได้ไตร่ตรองสิ่งใดต่อไป สัตว์ปีศาจที่เล็ดลอดออกจากรอยแยกใต้ทะเลรวมกับกลุ่มที่หลอกล่อให้มนุษย์หลงไปผิดทางก็มีไม่น้อย พวกเขายังไม่สามารถจัดการมันได้ทั้งหมดหากปราศจากความช่วยเหลือจากผีเสื้อเกล็ดแก้วที่แข็งแกร่งทั้งหกพันตัวอินทรียักษ์บินเลยผ่านหวางเซี่ยที่เคลื่อนตัวไปได้
สวนท้อสวรรค์ของเหยาจี ตอนที่ 88 สละชีวิต
เมื่อเห็นหวางเซี่ยพยายามชิงพื้นที่การควบคุมเกาะลอยใต้น้ำไว้อย่างยากลำบาก ผู้ฝึกตนระดับสูงทั้งหกคนก็มุ่งเข้ามาช่วยเหลือปูยักษ์สองสามีภรรยาโดยพร้อมเพรียงกัน“เหยาจี!! เป็นอย่างไรบ้าง” มู่สี่เสินทะยานขึ้นไปบนเกาะไปหาน้องสาวเป็นคนแรก“พี่สี่เสินข้าปลอดภัย พวกมันกำลังพยายามจะขึ้นไปบนฝั่งเจ้าค่ะ”“ฝูซีก็คาดเดาเรื่องนี้ไว้แล้วเช่นกัน เราจะไม่ยอมให้พวกมันเอาต้นท้อสวรรค์กลับลงไปยังแดนปีศาจได้สำเร็จแน่นอน”“พวกเราต้องช่วยหวางเซี่ย ไส้เดือนปีศาจเหล่านั้นแข็งแกร่งมากอีกไม่นานหวางเซี่ยอาจจะทนต่อไปไม่ไหวเจ้าค่ะ”หญิงสาวสงสารและเป็นห่วงปูยักษ์จับใจ ขาทั้งแปดของหวางเซี่ยขยับเขยื้อนได้เพียงเล็กน้อย ความสามารถในการป้องกันตัวแทบจะเป็นศูนย์ แต่โชคดีที่มันมีร่างกายใหญ่โตกว่าไส้เดือนตาบอดเหล่านั้นจึงยังใช้กระดองดันไส้เดือนปีศาจให้อยู่รอบนอกโดยมันควบคุมพื้นที่ใต้เกาะลอยส่วนใหญ่เอาไว้ได้พอดิบพอดีมู่สี่เสินคว้ามือของน้องสาวย่อตัวลงเล็กน้อยและออกแรงกระโดดขึ้นไปอยู่บนร่างของวานรทั้งสองตัวเพื่อเข้าร่วมการต่อสู้กับปีศาจไส้เดือนที่กำลังพยายามยึดเอาเกาะลอยกลับคืนมาจากหวางเซี่ย……….รอยแยกใต้ทะเลลึกผีเสื้อเกล็ดแก้
สวนท้อสวรรค์ของเหยาจี ตอนที่ 87 จุดอ่อน
ทางด้านบนนกอินทรีสองตัวก็ได้ยินคำสั่งของมู่สี่เสินแล้วเช่นกัน พวกมันส่งเสียงร้องเรียกสมาชิกสัตว์ปีกในบริเวณใกล้เคียงออกมาทั้งหมดฝูงนกจำนวนมหาศาลไม่ว่าเล็กหรือใหญ่คาบก้อนหินไว้ในปากแล้วทิ้งลงไปในน้ำเป็นการเปิดฉากการต่อสู้และสกัดกั้นให้ปีศาจเคลื่อนตัวได้ช้าลง หวางเซี่ยและคู่พามนุษย์เต็มแผ่นหลังแหวกว่ายขึ้นสู่ชายฝั่งทางทิศตะวันออกได้ก่อนที่ศัตรูจะฝ่าฝนหินขึ้นสู่ชายหาดได้ทันเวลา มันสองสามีภรรยาหันหลังให้กับท้องทะเลใช้กระดองอันใหญ่โตปกป้องผู้ฝึกตนให้รอดพ้นจากหนามแหลมคมที่สลัดออกมาจากสัตว์ปีศาจคล้ายเม่น“สร้างแนวป้องกันไว้อย่าให้พวกมันขึ้นมาได้!!""โจมตี!!”“โจมตี!!”"กี้ดดดด!!!เสียงกรีดร้องจากสัตว์ปีศาจดังระงมขึ้นมาในชั่วพริบตา พวกมันเป็นเป้าหมายที่ถูกโจมตีทั้งในน้ำบนบกและทางอากาศพร้อมกันในขณะที่ยังตั้งตัวไม่ทัน“กี้ดๆๆๆๆๆ!!!”“พวกมันกำลังส่งสัญญาณถึงกัน อีกไม่นานพวกมันจะมุ่งหน้ามาทางนี้เพิ่มขึ้น จัดการพวกที่อยู่ตรงนี้ให้เร็วที่สุด!!”แม้อ๋าวหลวนหลงจะสั่งเอาไว้ว่าให้พวกเขารอจนกว่าเขาและผีเสื้อเกล็ดแก้วจะมาถึง แต่สถานการณ์ที่เปลี่ยนไปทำให้ฝูซีจำต้องขัดคำสั่ง เขาจะปล่อยให้ปีศาจเหล่านี้ขึ้
สวนท้อสวรรค์ของเหยาจี ตอนที่ 86 หลอกล่อ
ต้าโหวจื้อขึ้นขี่หลังนกอินทรีและออกไปสำรวจเส้นทางเบื้องหน้า ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วยามนกอินทรีก็บินโฉบมาที่เรือของฝูซีเพื่อรายงานข่าว“พวกมันไม่ได้มุ่งหน้าไปกลางมหาสมุทร แต่กำลังอ้อมไปขึ้นฝั่งอีกด้านหนึ่งทางตะวันออก” “มันกำลังล่อเราให้มุ่งหน้าไปผิดทาง!!” เวยวั่งซูเข้าใจได้ในทันที กลุ่มสัตว์ปีศาจที่ออกจากรอยแยกก้นทะเลทำทีว่าพวกมันต้องการติดตามต้นท้อสวรรค์ไปจนแทบจะไม่สนใจเข้าร่วมการต่อสู้กับกลุ่มมนุษย์ ที่แท้สัตว์ปีศาจไส้เดือนมีเกล็ดกลับแยกออกไปอีกทางหนึ่งเพื่อหาทางนำต้นท้อสวรรค์ขึ้นบก“พวกมันดึงต้นท้อผ่านรอยแยกใต้ทะเลไปแดนปีศาจไม่ได้จึงต้องหาทางกลับเข้าฝั่ง” ฝูซีประเมินความคิดของศัตรูได้อย่างแม่นยำ“ต้าโหวจื้อ! เจ้าแน่ใจหรือไม่ว่าไม่มีรอยแยกบนแผ่นดินเพิ่มขึ้นมาอีก”“วางใจได้ข้าสำรวจอย่างถี่ถ้วนดีแล้ว ที่พวกมันไม่ส่งสัตว์ปีศาจออกมาจากรอยแยกบนแผ่นดินเพิ่มก็เพื่อลวงเราให้คลายการป้องกันเป็นแน่”“เราจะทิ้งกำลังคนส่วนหนึ่งแสร้งลอยเรือไล่ตามพวกมันไปดังเดิม ส่วนสัตว์ทุกตัวก็ให้ซ่อนกำลังคนส่วนใหญ่กลับเข้าฝั่ง” ฝูซีออกคำสั่ง“พวกเราจะกลับไปป้องกันรอยแยกทั้งสองแห่งเอาไว้ใช่หรือไม่ฝูซี” ซินหรูอี้กั
สวนท้อสวรรค์ของเหยาจี ตอนที่ 85 สำเร็จ
อ๋าวหลวนหลงเดินตามฝูซีและกลุ่มพี่น้องเข้ามาในเรือนด้วยหัวใจที่เต้นกระหน่ำไม่เป็นส่ำ เมื่อเข้ามาด้านในก็พบร่างของมู่สี่เสินกำลังก้มหน้านิ่งสีหน้าเคร่งเครียด เวยวั่งซูและซินหรูอี้ประกบอยู่ข้างกายเขาและกำลังพูดคุยกันเสียงเบาคล้ายกำลังปลอบประโลมอีกฝ่ายอยู่ก้อนโทสะและความหวาดกลัวอันแน่นไปทั่วร่างของชายหนุ่ม คาดเดาการหายไปของเกาะลอยบางส่วนได้อย่างรวดเร็ว“คนที่ได้กินผลท้อสวรรค์ทุกคนล้วนอยู่ที่นี่ยกเว้นมู่เหยาจี!!” อ๋าวหลวนหลงกัดกรามเอาไว้แน่น จ้องมองไปที่ดวงตาของมู่สี่เสินไม่กะพริบ หากมู่สี่เสินมีน้ำตาไหลออกมาแม้แต่หยดเดียว เขาก็พร้อมจะระเบิดอารมณ์ออกมาไม่ยั้งเช่นกัน!!ลมหายใจของอ๋าวหลวนหลงขาดห้วงไปนานหลายอึดใจ และในที่สุดมู่สี่เสินก็เงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขาดีเหลือเกิน!! แววตาของมู่สี่เสินมีเพียงความโกรธแค้นและทุกข์ใจหาได้มีน้ำตาไหลออกมาเฉกเช่นคนที่สูญเสีย!!อ๋าวหลวนหลงถึงกับพรั่งพรูลมหายใจออกมายาวเหยียด หัวใจที่แขวนเอาไว้สูงเมื่อครู่ค่อยๆ ลดลงมาถึงระดับปกติ แต่สีหน้ายังคงมีความกังวลใจอยู่ไม่น้อย“ข้าพร้อมแล้วฝูซี เล่ามา!!”ฝูซีเล่าเหตุการณ์ในช่วงสี่วันที่อ๋าวหลวนหลงหลับไม่ได้สติออกมาช้าๆ
