Share
บทที่ 578 สารเลว
Related chapter
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 579 ข้าอยากย้ายออกไปอยู่ข้างนอก
กวนเซี่ยวไม่นึกว่าท่านปู่ที่รักเขามาโดยตลอด จะลงมือกับเขาได้ เขาถูกตบกระเด็นออกไปหลายก้าวแต่กระนั้นผู้เฒ่ากวนยังไม่หายโกรธ เขาถลาเข้า เงื้อมือขึ้นตบอีกครั้งรองอาจารย์ใหญ่ที่เคยเป็นแม่ทัพขุนนางอาวุโส มีความสัมพันธ์อันดีกับผู้เฒ่ากวน เมื่อเขาเห็นชายชราบ้าคลั่งทุบตีหลานชาย เขาก็รีบพาคนเข้ามารั้งตัวกวนฮั่นหลินไว้“เหล่ากวน เจ้าก็แก่แล้ว เหตุใดถึงยังอารมณ์ร้ายอยู่ มีหลานชายเชื่อฟังอย่างเซี่ยวเอ๋อร์ เจ้ายังไม่พอใจอะไรอีก”ผู้เฒ่ากวนโกรธจัด ดึงมือรองอาจารย์ใหญ่ออก แล้วพุ่งเข้าไปทุบตีเขาอีกไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาจะโกรธจัดเพียงนี้ ทุกคนต่างก็รู้ว่าเจียงวูและต้าโจวสู้รบอย่างดุเดือดมานาน กวนเซี่ยวกินดีหมีหัวใจเสือมาหรืออย่างไร ถึงได้กล้ามีความรักกับนางถ้าถอยออกมาอีกก้าว แม้ว่าสตรีคนนั้นจะไม่ได้มาจากเจียงวู แต่นางก็ได้เข้าวังแล้ว ไม่ว่าฝ่าบาทจะชอบหรือไม่ นางก็เป็นผู้หญิงของฮ่องเต้ เจ้าเด็กบ้านี่ดันบอกว่าจะไปขอคนจากเขา นี่มันเสียหน้าตระกูลกวนไปกันใหญ่แล้วผู้เฒ่ากวนทำงานโปร่งใสเปิดเผยบริสุทธิ์มาตลอดชีวิต เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ โทสะของเขาแทบจะระเบิดออกมา แทบอยากจะทุบตีกวนเซี่ยวให้ตายไปตรง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 580 ครอบครัว
อินสิงอวิ๋นเหลือบมองนาง นัยน์ตาเฉยชาฉายแววขอบคุณ“นี่...”อินจ้งทำใจปล่อยลูกชายคนโตไม่ได้ แต่ก็รู้สึกว่าสิ่งที่อินชิงเสวียนพูดนั้นมีเหตุผล ในช่วงนี้เขาเดินไปไหนมาไหนคนเดียว ไม่ได้กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตาครอบครัว บุคลิกเปลี่ยนไปมากจริงๆอินชิงเสวียนพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ท่านพ่อไม่ต้องห่วง พี่ใหญ่แค่สูญเสียความทรงจำ ไม่ใช่ว่าจะดูแลตัวเองไม่ได้เสียหน่อย ถ้าท่านพ่อไม่วางใจ ก็หาเรือนที่ใกล้กับจวนอินหน่อยก็ได้”อินจ้งคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “งั้น...งั้นก็ได้ แต่เจ้าอย่าไปอยู่ไกลนักนะ ไง่เช่นนั้นพ่อจะเป็นห่วง”“อืม”อินสิงอวิ๋นพยักหน้า ถือว่ารับปากแล้วอินชิงเสวียนกำลังจะกล่าวลา แล้วแวะไปเยี่ยมสำนักศึกษาหลวง แต่นางเห็นอินจื่อลั่ววิ่งเข้ามาจากด้านนอก เมื่อนางเห็นอินชิงเสวียน ก็รีบวิ่งไปหาอย่างดีใจ“พี่หญิง ท่านกลับมาทำไมไม่บอกข้าสักคำ”อินจื่อลั่วเบะปาก สีหน้าน้อยใจอินชิงเสวียนกอดน้องสาว พลางตบหลังนางเบาๆ “พี่ก็เพิ่งมาถึงเมื่อครู่นี่เอง”อินจื่อลั่วเงยหน้าขึ้นแล้วถามว่า “พี่หญิง ท่านจะกลับไปเล้วหรือเจ้าคะ”“อืม จื่อลั่วมีอะไรหรือเปล่า”เมื่อเห็นเด็กสาวตัวน้อยกอดเอวแน่น อินชิงเสว
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 581 เหยียบจมูกขึ้นหน้า
บนถนนเทียนเต็มไปด้วยของที่น่าตื่นตาตื่นใจ ต้องการสิ่งใดก็มีทุกอย่าง ซึ่งร้านข้าวของเหล่าหลิวไท่ไท่ก็อยู่ที่ด้านบนสุดของถนนเทียนเช่นกันในเมื่อออกมาแล้ว อินชิงเสวียนจึงตัดสินใจแวะเข้าไปดูพอเข้าไปในร้านก็เจอลูกค้ากำลังซื้อข้าว หลานสาวคนโตกำลังช่วยทำงานอยู่ ไม่ได้เจอนางแค่เพียงพริบตาเดียว กิริยาวาจาของต้าฮวาก็เรียบร้อยมากขึ้น มีเด็กน้อยสองคนวิ่งเล่นอยู่ข้างๆ ต่างถือขนมน้ำตาลปั้นอยู่ในมือ เห็นได้ชัดว่าชีวิตเริ่มดีขึ้นจริงๆหลิวเหล่าไท่ไท่เคยเห็นอินชิงเสวียนในชุดบุรุษแล้ว จึงปรี่เข้ามารับอย่างมีความสุขทันที“คุณชายเสวียน เชิญเข้ามานั่งเร็ว”อินชิงเสวียนพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่นั่งแล้ว ข้าแค่เข้ามาดูเฉยๆ”หลิวเหล่าไท่ไท่คิดว่านางมาที่นี่เพื่อเก็บเงิน จึงรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นก็รอข้าสักครู่”หลังจากพูดจบก็วิ่งไปที่เรือนด้านหลัง แล้วหยิบตั๋วเงินออกมาจากถุงข้าวที่มีรหัสลับ“นี่คือรายได้ในช่วงนี้ ข้าไม่ได้เก็บเศษเงินไว้เลย”นางดึงดันจะให้เศษเงินเล็กไปด้วยทุกครั้ง แต่อินชิงเสวียนก็ปฏิเสธทุกครั้ง เหล่าหลิวไท่ไท่จึงพยายามอย่างเต็มที่ที่จะรวบรวมเศษเงิน และแลกทั้งหมดเป็นตั๋วเงินให้“ไม่ต้
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 582 คราวหน้าเป็นวันตายของเจ้า
“ไม่เป็นไร แม่รองจะพยายามดูแลอย่างดีที่สุด เจ้าไม่ต้องห่วงเรื่องที่บ้าน”ซูหมิงหลานจับมืออินชิงเสวียน พูดเสียงอ่อนโยน ดวงตาเต็มไปด้วยความรักอันอบอุ่นยิ่งนางมีเหตุผลมากเท่าไหร่ อินชิงเสวียนยิ่งรู้สึกว่าอินจ้งผิดต่อกับสตรีคนนี้มากขึ้นเท่านั้น“ในเมื่อนางเป็นลูกสาวของท่านพ่อ ก็ปล่อยให้เขาจัดการเอง ท่านแม่รองก็ไม่ต้องกังวล ถ้ารู้สึกว่าอยู่ในบ้านเบื่อๆ ข้าจะหาธุรกิจให้ท่านแม่รอง ไม่ทราบว่าท่านแม่รองเต็มใจหรือไม่”ดวงตาของซูหมิงหลานเป็นประกาย“ธุรกิจ?”นางได้เรียนรู้วิธีการทำธุรกิจจากตระกูลซูตั้งแต่ตอนอายุไม่กี่สิบปี ตอนนี้ลืมไปหมดแล้ว แต่ยังคงมีแสงสว่างริบหรี่อยู่ในใจถ้าออกไปได้ ย่อมดีกว่าอุดอู้อยู่ในบ้านแน่นอน“เป็นธุรกิจอะไรหรือ...ข้าจะทำได้หรือไม่”อินชิงเสวียนพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ท่านแม่รองเก่งเรื่องการเย็บปักถักร้อย ต้องทำได้แน่ ข้ามีผ้าลายปักมากมายที่ไม่เคยมีมาก่อนในต้าโจว เป็นลวดลายที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ท่านแม่รองไม่ต้องปักอะไร แค่หาคนมาตัดตามแบบก็พอ และไม่จำเป็นต้องแสดงตัว จ้างผู้ดูแลร้านที่ไว้ใจได้ แล้วท่านก็เข้าไปดูเป็นครั้งคราว”ซูหมิงหลานพยักหน้าโดยพลัน“เรื่องทำงานข
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 583 ข้าทำใจไม่ได้
อินชิงเสวียนมองย้อนกลับไป แต่ก็ไม่เห็นใครอยู่จึงจับมือเล็กป้อมของลูกขึ้นมา แล้วถามด้วยรอยยิ้ม “จ้าวเอ๋อร์คิดถึงเสด็จพ่อหรือลูก”เสี่ยวหนานเฟิงยังคงชี้ออกไปด้านนอก“เด็จพ่อ มามา~”อวิ๋นฉ่ายวิ่งไปดูที่ประตู แล้วพูดอย่างพิศวง “ไม่มีใครอยู่นะ?”ทันทีที่พูดจบ ก็มีเสียงฝีเท้ามั่นคงดังมาจากนอกประตูมีร่างหนึ่งผลักเปิดประตูเข้ามา ซึ่งก็คือเย่จิ่งอวี้ในชุดเสื้อคลุมผ้าสีดำลายสีเข้มเรือนผมสีดำสนิทถูกรวบขึ้นด้วยปิ่นกลัดมวยผมสีดำ ดูสุขุมเรียบร้อย ทำคนทั้งคนมีกลิ่นอายดุดันน่าครั่นคร้ามขึ้นอวิ๋นฉ่ายและจังอวี้จิ่นออกไปทันที พร้อมกับปิดประตูให้อย่างใส่ใจเย่จิ่งอวี้อุ้มลูกชายขึ้นมาแล้ว จิ้มจมูกเล็กๆ ของเขา แล้วถามว่า “วันนี้จ้าวเอ๋อร์เป็นเด็กดีหรือไม่”เสี่ยวหนานเฟิงมองดูลวดลายรูปมังกรสีเข้มที่สวยงามบนเสื้อผ้าอย่างสนใจใคร่รู้ แล้วพูดเสียงนุ่มนิ่ม “ดีๆ”เย่จิ่งอวี้เขย่าตัวเสี่ยวหนานเฟิงในอ้อมแขนเบาๆแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “จ้าวเอ๋อร์เป็นเด็กดีจริงๆ”อินชิงเสวียนอดสงสัยไม่ได้ว่า เสี่ยวหนานเฟิงแค่พูดส่งเดช หรือเขามีความสามารถในการรับรู้ล่วงหน้า?น่าเสียดายที่ตอนนี้ลูกยังเด็กเกิน
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 584 ขอน้ำพุวิญญาณ
อินชิงเสวียนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยดึกดื่นป่านนี้แล้ว จอมพลเฒ่ามาทำอะไรที่นี่“มาเข้าเฝ้าฝ่าบาทหรือ”องครักษ์กล่าวอย่างพินอบพิเทา “มิได้พ่ะย่ะค่ะ จอมพลเฒ่าต้องการพบกุ้ยเฟย”“โอ้ ข้ารู้แล้ว”จอมพลเฒ่ากวนไม่ใช่คนนอก ดังนั้นอินชิงเสวียนจึงสวมชุกพรางตัวออกจากตำหนักไปที่ทางเข้าประตูจิ้งอาน อินชิงเสวียนเห็นชายชรากำลังเดินกลับไปกลับมาทันใดนั้นนางก็นึกถึงฟางรั่ว จอมพลเฒ่ามาที่นี่ คงจะมาด้วยเรื่องของกวนเซี่ยวแต่ทำไมไม่มาที่นี่ตอนกลางวันล่ะ กลัวโดนหัวเราะเยาะงั้นหรือแม้ว่ากวนฮั่นหลินจะอายุปูนนี้แล้ว แต่เขาก็มีหูตาว่องไว ทันทีที่ได้ยินเสียงฝีเท้า ก็หันหน้ามาทันที“กระหม่อมถวายพระพรกุ้ยเฟยพ่ะย่ะค่ะ”อินชิงเสวียนเดินเร็วๆ ไปช่วยประคองผู้เฒ่ากวนลุกขึ้น“อัคราจารย์ไม่ต้องมากพิธี เข้าวังมาดึกขนาดนี้ เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือ”กวนฮั่นหลินรู้สึกกระอักกระอ่วนเขาเข้าวังมาเพื่อขอน้ำ เนื่องจากความเดือดดาลของเขาทำให้กวนเซี่ยวได้รับบาดเจ็บสาหัส ตอนนี้กำลังนอนอยู่ที่บ้านกวนฮั่นหลินจำได้ว่าตอนที่ตัวเองได้รับบาดเจ็บ อินชิงเสวียนเคยให้ดื่มน้ำบางชนิด ภายหลังจากนั้นเขาก็ฟื้นตัวอย่างรวดเร็วชายชร
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 585 ยอดฝีมือประมือกัน
แล้วผู้ที่อยู่ตรงข้าม คือผีแคระหลายคนกำลังเฝ้าดูอย่างกระตือรือร้นนี่คือการต่อสู้ระหว่างยอดฝีมือ ทั้งสองฝ่ายต่างมองหาจุดอ่อนของกันและกัน ที่สามารถสังหารได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวในชั่วพริบตา เวลาก็ผ่านไปนานถึงสามสิบนาทีลมหนาวยามค่ำคืนทำให้เสื้อผ้าของหลายๆ คนส่งเสียงพึ่บพั่บดังขึ้น ไม่เพียงแต่ทุกคนจะไม่เคลื่อนไหว แต่การหายใจยังช้าลงเล็กน้อยอีกด้วยในบรรดาคนเหล่านี้ อินปู้อวี่มีนิสัยใจร้อนที่สุด แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เมื่อมีฝ่าบาทองค์ปัจจุบันและท่านอ๋องยืนอยู่ด้วย หากมีแค่พวกเขาสองพี่น้อง อินปู้อวี่คงลงมือไปนานแล้ว พวกนั้นเป็นเพียงคนตัวเตี้ยที่สูงไม่เท่าไหร่ มีอะไรให้กลัวเมื่อเขาทนไม่ไหวอีกต่อไป สีหน้าของผีแคระที่อยู่ตรงหน้าเขาก็เปลี่ยนไป พูดเป็นภาษาของพวกเขา “มีกลิ่นของสุนัข คนเหล่านี้ต้องมีกำลังเสริม เราต้องรีบจบการต่อสู้โดยระ...”ยังไม่ทันได้เอ่ยคำว่าเร็ว เย่จิ่งอวี้ก็เคลื่อนไหวแล้ว แสงกระบี่นั้นเป็นประกายราวกับน้ำใส ที่ลากแสงอันสุกใสเข้าหาผีแคระหลายตัว“บากะยาโร่ (ไอ้บ้าเอ้ย)!”คนหนึ่งสบถสาปแช่ง แล้วร่างก็หายไปทันที อีกคนแยกออกเป็นสองร่าง ยังมีอีกคนที่กลายร่างเป็นสีเขียว
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 586 ศัครูของศัตรูคือมิตร
ในเวลาเดียวกัน อินชิงเสวียนก็พาไป๋เสวี่ยตามมาถึงนอกชายป่าแล้ว บังเอิญพบกับเย่จิ่งอวี้ที่เหาะออกมาจากด้านในพอ“ฝ่าบาท ท่านไม่เป็นอะไรนะ คนอื่นล่ะ”“เสวียนเอ๋อร์ ทำไมเจ้าถึงมาที่นี่”เย่จิ่งอวี้จรดฝีเท้าอย่างมั่นคง แล้วขมวดคิ้วนี่ไม่ใช่เรื่องเล่นสนุกผีแคระพวกนี้ชั่วร้ายมาก แม้ว่าพวกเขาจะฆ่าไปสองคน แต่ก็สิ้นเปลืองพลังงานไปมากจริงๆอินชิงเสวียนรู้ว่าเขาเป็นห่วงนาง นางจึงหยิบขวดน้ำแร่ที่บรรจุน้ำพุวิญญาณออกมา เขย่าแล้วพูดว่า “หม่อมฉันเป็นห่วงพวกท่าน จึงนำน้ำพุวิญญาณมาให้ที่นี่ พวกท่านได้รับบาดเจ็บหรือไม่”เขามองดูลูกตาดำที่ตัดกับตาขาวชัดเจนนั้น ดวงตาคู่นั้นเป็นสุกใสราวกับน้ำพุ เย่จิ่งอวี้ก็ต่อว่าไม่ลงในเมื่อเขาเป็นห่วงนาง อินชิงเสวียนก็ห่วงเขาได้เช่นกัน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่ามีพี่ชายสองคนของนางมาร่วมศึกในคราวนี้ด้วยเขาพูดด้วยน้ำเสียงเนิบช้าลงเล็กน้อย “เสวียนเอ๋อร์ไม่ต้องห่วง ทุกคนเรียบร้อยดี เดิมทีอาจฆ่าพวกเขาทั้งหมดได้ในคราวเดียว แต่จู่ๆ ควันกำมะถันก็ปรากฏขึ้นในป่า ข้ากลัวจะเกิดการระเบิดหรือเพลิงไหม้ จึงให้เสด็จอาและคนอื่นๆ ถอยออกมาก่อน”อินชิงเสวียนก็ได้กลิ่นกำมะถันเช่น
Latest chapter
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1312 ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1311 ค่ายกล
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1310 สิ่งที่ทุกคนปรารถนา
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1309 ความสงสัยของเฮ่อยวน
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1308 ในตำราไม่ได้กล่าวไว้
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1307 ครอบครัวฝ่ายสามีกับครอบครัวฝ่ายภรรยา
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1306 หรือว่าชอบพ่อของนาง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1305 นักปราชญ์กล่าวว่า
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1304 เป็นโชคดีของใต้หล้า
