บทที่ 1228 ต้องสืบให้กระจ่าง

ใบหน้าของกงซวินอวิ๋นเฟิ่งซีดลงด้วยความตกใจ นิ้วมือเริ่มสั่นเทา

“วิชาต้องห้ามอะไรที่หายไปงั้นหรือ”

“ระบำสวรรค์ดาวสีเงิน ไปดูที่หอลับกันก่อน”

หลังจากที่เฮ่อยวนพูดจบ เขาก็รีบเดินออกจากประตูไป

อินชิงเสวียนและเย่จิ่งอวี้มองหน้ากัน แม้ว่านางจะเป็นลูกสาวของเฮ่อยวน แต่ก็เพิ่งได้รู้จักกัน อาศัยอยู่เพียงวันเดียว เมื่อสิ่งของของพวกเขาหายไป ก็รู้สึกประดักประเดิดจริงๆ

เฮ่อยวนก้าวไปสองก้าว ดูเหมือนจะรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาหันหน้ามาแล้วพูดว่า “พวกเจ้าไม่จำเป็นต้องคิดมาก มาด้วยกันเถอะ”

กงซวินอวิ๋นเฟิ่งยิ้ม พูดกับทั้งสองคนว่า “หอลับไม่มีอะไรพิเศษ มีแค่หนังสือไม่กี่เล่ม ในเมื่อมาที่อิ๋นเฉิงแล้ว ก็ควรไปดูสักหน่อย”

เมื่อทั้งคู่เชื้อเชิญแบบนี้ ถ้าไม่ไป กลับยิ่งดูเหมือนคนร้อนตัว อินชิงเสวียนจึงพยักหน้าให้เย่จิ่งอวี้

พวกเขาทั้งสี่มาถึงหอลับ ประตูยังคงลงกลอนอยู่ กลอนประตูนั้นใหญ่เท่ากับอิฐ ดูเหมือนจะหนักมาก

เฮ่อยวนเอื้อมมือไปคว้ากลอนประตู แสงสีขาวจางๆ ลอดผ่านเข้าไป จากนั้นก็ขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้

กงซวินอวิ๋นเฟิ่งถามด้วยท่าทางกังวลว่า “ท่านพี่สืบอะไรได้บ้าง”

เฮ่อยวนรับกุญแจจากกงซวินอวิ๋นเฟิ่ง