70

“ฉันพูดจริง ๆ นะคะ แดน...มันต้องการแค่ชีวิตของฉันคนเดียว มันต้องการทำลายออโซลย่า ส่วนคุณไม่เกี่ยว”

“ผมมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วย ให้ตายเถอะ!”

เสียงแผดลั่นของเขาทำให้หญิงสาวชะงัก เธออยากจะร้องไห้แต่ไม่อาจฟูมฟายได้ดังคิด อลินทิราไม่เคยหวั่นกลัวอะไรเท่านี้มาก่อน เธอไม่ได้กลัวว่าตัวเองต้องตายแต่คนที่เธออยากปกป้องชีวิตเอาไว้คือแดเนียล

“ซอนญ่า...คุณต้องฟังผม ถ้าคุณคือสายลับมือหนึ่งของไซออนเนต คุณต้องรู้ว่าไอ้พวกเดนตายนั่นมันคิดจะทำอะไร แต่ที่สำคัญมันไม่ปล่อยให้เราสองคนรอดไปได้แน่”

“อาจจะเป็นคุณที่รอดค่ะ แดน...คุณไม่ใช่เป้าหมายของมัน”

“พระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่ามันจะฆ่าใคร แต่ถึงยังไง...ผมต้องปกป้องคุณ”

ร่างสูงทำให้หญิงสาวตีบตันขึ้นมาในทันใดด้วยการดึงมือเรียวบางไปกุมไว้และบีบจนแน่น อลินทิราถึงกับน้ำตาไหล ไม่เคยมีใครทำให้เธอรู้สึกมั่นคงมากเท่านี้

“แดนคะ” เจ้าของนัยน์ตาสีน้ำตาลแกมเขียวจับจ้องไปยังถนนเบื้องหน้าด้วยความแน่วแน่ก่อนพูด

“เฟลรอฟเป็นนักฆ่ามือหนึ่งขององค์กร เขามีนิสัยอย่างหนึ่งคือตามล่าเหยื่อได้อย่างไม่ลดละ เขามีความพยายามและอดทนสูง แต่...เขามีจุดอ่อนอยู่อย่างหนึ่งค่ะ นั่นคือความประมาท”

“ถ้าอย่างนั้นเราไปกัน ผมก็อยากรู้ว่าไอ้นักฆ่าเดนตายมันจะตามเราไปได้ถึงไหน!”

พูดจบนักนิวเคลียร์ฟิสิกส์หนุ่มก็หักพวงมาลัยรถฝ่าเข้าไปตามเส้นทางซึ่งเป็นทุ่งทรายสีน้ำตาลแดงอันร้อนระอุ โชคดีที่รถคันนี้ขับเคลื่อนสี่ล้อ แต่กระนั้นก็ยังทิ้งห่างรถที่ตามมาด้านหลังไม่มาก ร่างบอบบางรู้สึกถึงแรงสะเทือนจากรถที่โยกโยนไปตามเส้นทางลาดชันและขรุขระในขณะที่เสียงปืนด้านหลังดังตามมาเป็นระยะ มันสะท้อนไปมาในหุบเขาที่รถไล่ล่ากันไปไม่หยุดหย่อน อลินทิราเป็นห่วงบุรุษหลังพวงมาลัยมากขนาดที่เจ็บจุกในช่องท้องเมื่อความเครียดม้วนตัวภายในนั้น

“แดน...แดนคะ”

“ถ้าจะบอกให้ผมปล่อยคุณลงที่นี่มันสายไปแล้วซอนญ่า เราสองคนมาไกลเกินกว่าจะทิ้งใครคนใดคนหนึ่งแล้ว”

แดเนียลพูดเสียงดังแข่งกับเครื่องยนต์ที่เขาเร่งความเร็วในระดับสูงสุด

“หมอบลง!” เขาออกคำสั่งพร้อมใช้มือข้างหนึ่งกดศรีษะหญิงสาวให้ก้มต่ำ อลินทิราได้ยินเสียงปืนดังชัดเจนขณะใบหน้าอยู่ชิดคอนโซล เธอเห็นนัยน์ตาสีน้ำเงินอมม่วงสะท้อนความเด็ดเดี่ยวก่อนจะเห็นเขาเลื่อนมือหนาแตะหน้าจอมอนิเตอร์ใกล้พวงมาลัย

“ระบบจีพีเอสนำทางเริ่มเปิดใช้งาน”

เมื่อสัญญาณการใช้งานดังขึ้นร่างบางก็เห็นระบบนำทางแสดงแผนที่บนหน้าจอ

“มันเป็นระบบนำทางอัจฉริยะ” แดเนียลกล่าวขึ้นขณะเหลือบไปมองรถอีกคันทางกระจกมองหลัง “มันมีเซ็นเซอร์ตรวจวัดระยะทางและสิ่งกีดขวางที่แม่ยำมาก คิลเลียนมักจะเตือนให้ผมเปิดใช้มัน ตอนนี้ผมไม่นึกรำคาญเสียงเตือนของมันอีกแล้วล่ะ”

“แดนคะ...ข้างหน้าไม่มีสิ่งกีดขวางค่ะ แต่...พระเจ้า! มันมีเหวลึก...ตรงนั้น!”

อลินทิรารีบบอกและจับแขนหนาเอาไว้แน่นเมื่อเหลือบไปเห็นสิ่งที่ปรากฏบนหน้าจอพร้อมเสียงเตือน

“ระวัง กรุณาเปลี่ยนเส้นทางด่วน อีกห้าร้อยเมตรข้างหน้า อันตราย...อันตราย...เปลี่ยนเส้นทางด่วน”

“แดน!” หญิงสาวร้องออกมาและบีบเกร็งไปหมดในช่องท้อง แดเนียลไปตามระบบนำทางแต่ไม่ยอมปฏิบัติตามคำเตือนนั้น ร่างบางเงหน้าขึ้นมองภาพมุมกว้างเบื้องหน้าที่รถทะยานไปด้วยความเร็วยิ่งกว่าพายุ เสียงจากหน้าจอยังเตือนไม่ยอมหยุดแต่ชายหนุ่มกลับไม่ยี่หระต่อสิงใดทั้งสิ้น

“ตามมาเลย ไอ้พวกเดนตาย!”

แดเนียลคำรามและเร่งเครื่องยนต์ในระยะทางร้อยเมตรสุดท้ายที่หญิงสาวตาเบิกโพลงเมื่อมองเห็นยอดเขาสีน้ำตาลแดงเสียดยอดขึ้นสู่ท้องฟ้าทว่าอยู่อีกฟากที่แสนไกล

“แดน...แดน”

“เชื่อผม...ซอนญ่า...คุณต้องเชื่อผม”

“แดน...กรี๊ด!!”

เสียงกรีดร้องของหญิงสาวดังขึ้นพร้อมกับเสียงเบรคในระยะกระชั้นชิดเมื่อแดเนียลหักพวงมาลัยกะทันหันทำให้รถหมุนเป็นวงกลมก่อนหยุดลงริมหน้าผาและนั่นเองทำให้รถอีกคันที่ตามมาเสียหลักพุ่งตกลงไปในหุบลึกแทน

ตูม!! เสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหวดังอยู่เบื้องล่างหุบผาทั้งลึกและชันพร้อมเปลวเพลิงและกลุ่มควันที่พวยพุ่งขึ้นมา นักนิวเคลียร์ฟิสิกส์หอบหายใจขณะหลับตานิ่ง กลิ่นไหม้จากการเบรกรุนแรงอวลไอขึ้นมาแตะจมูก เขารอกระทั่งเสียงระเบิดสงบลงจึงลืมตาโดยมือทั้งสองข้างยังจับพวงมาลัยไว้แน่น ร่างสูงถึงกับถอนใจโล่งก่อนหันไปทางหญิงสาวที่นั่งเอาศรีษะพาดอยู่กับคานประตู