แชร์

บทที่ 717

ผู้เขียน: เจว๋เหริน
หลังจากซูหยิงเซี่ยและเฉินหลิงเหยาเลิกงาน พวกเขาก็จับมือกันเดินออกจากบริษัท ไม่จำเป็นต้องพูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างสองคนนี้สนิทกันมาเป็นเวลาหลายปี ยิ่งไปกว่านั้น เด็กผู้หญิงจะไม่รู้สึกขัดขืนเมื่อเดินจับมือกันบนถนน ซึ่งเด็กผู้ชายไม่สามารถทำได้

เมื่อเฉินหลิงเหยาเห็นรถสปอร์ตจอดอยู่หน้าบริษัท เธอก็ประหลาดใจเล็กน้อย เธอไม่คิดว่ารถคันหรูคันนี้จะมุ่งเป้ามาที่เธอ แต่ข่าวการหย่าร้างของซูหยิงเซี่ยเพิ่งแพร่กระจาย จะมีคนมาไล่ตามเธอเร็วขนาดนั้นเลยเหรอ ไม่น่าเชื่อ

“หยิงเซี่ย เสน่ห์ของเธอยังแรงเหมือนเดิมเลยนะ เธอเพิ่งหย่าก็มีคนไล่ตามจีบแล้ว” เฉินหลิงเหยากล่าวด้วยรอยยิ้ม

สำหรับผู้หญิงคนอื่น ๆ เธออาจจะพอใจกับเรื่องนี้ แต่สำหรับซูหยิงเซี่ยแล้ว ไม่ใช่สิ่งที่น่ายินดี แต่มันจะกลายเป็นปัญหาและเป็นภาระของเธอ

แต่การหย่าแบบนี้ ก็เป็นวิธีปกป้องเธอของหานซานเฉียน เป็นไปไม่ได้อย่างยิ่งที่ซูหยิงเซี่ยจะยอมรับความรักของผู้ชายคนอื่นในเวลานี้

หานเฟิงยืนพิงประตูรถ ฉากของหนุ่มหล่อกับรถหรูดึงดูดความสนใจของผู้คนมากมาย เด็กสาวหลายคนในบริษัทต่างพากันอิจฉา ใครจะไม่อยากมีแฟนรวยและหล่อแบบนี้? แต่พวกเธอก็รู้ว่าเขาอยู่ระด
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 718

    “ไม่ ไม่มีอะไร แค่พูดลอย ๆ” เฉินหลิงเหยารีบปกปิดมัน แล้วเปลี่ยนเรื่องและถามว่า “เธอคิดว่าวันนี้อีหยุนจะมาในรูปแบบไหน ครั้งที่แล้วเธอสวยมากถึงขนาดที่ แม้แต่ฉันเองก็ยังละอายใจ” เมื่อพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นครั้งล่าสุด ซูหยิงเซี่ยยิ้มเล็กน้อย เมื่อฉี๋อีหยุนถอดแว่นตา เธอช่างงดงามอย่างน่าอัศจรรย์จริง ๆ แม้แต่เธอก็ไม่กล้าเปรียบเทียบ แต่คนเหล่านี้คือเพื่อนรักของเธอเอง ซูหยิงเซี่ยจึงไม่รู้สึกถึงภัยคุกคามใด ๆ ตรงกันข้าม เธอมีความสุขมาก ยิ่งฉี๋อีหยุนสวยมากเท่าไหร่ การหาคนที่ดีก็ง่ายขึ้นเท่านั้น ตอนที่ซูหยิงเซี่ยยังเรียนอยู่ เธอหวังเป็นอย่างยิ่งว่าฉี๋อีหยุนจะเจอผู้ชายที่ดี ที่จะแต่งงานกันในอนาคตเพื่อที่เธอจะได้ไม่ต้องทนทุกข์ไปตลอดชีวิต “ฉันหวังว่าเธอจะไม่ใส่แว่น จะได้หาแฟนได้ง่ายขึ้น” ซูหยิงเซี่ยกล่าว “ไม่เพียงแต่ง่ายเท่านั้น ยังมีแมลงวันมากมายที่ต้องการจะบินวนรอบตัวเธออีกด้วย” หลังจากที่เฉินหลิงเหยาพูดจบ เธอก็ถอนหายใจและพูดต่อว่า “ไม่เหมือนฉัน ไม่ว่าฉันจะแต่งตัวสวยแค่ไหน ฉันก็ถูกเธอสองคนบดบังอยู่ดี สงสัยฉันคงต้องเป็นโสดตลอดชีวิตแล้วล่ะ” ซูหยิงเซี่ยมองไปที่เฉินหลิงเหยาด้วยรอยยิ้มและพูดว

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 719

    เห็นได้ชัดว่าคำพูดของเฉินหลิงเหยากระทบกับฉี๋อีหยุน แต่ฉี๋อีหยุนไม่หวั่นไหวเลยแม้แต่น้อย เพราะเธอรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าเรื่องนี้น่าลำบากใจแค่ไหน และความสัมพันธ์ระหว่างคนสองคนนี้ไม่สามารถถูกทำลายได้ด้วยการแทรกกลาง ยิ่งไปกว่านั้น ความรักของหานซานเฉียนที่มีต่อซูหยิงเซี่ยนั้นแข็งแกร่งยิ่งกว่าทองคำ แม้ว่าจุดประสงค์ของการติดต่อครั้งแรกของฉี๋อีหยุนกับหานซานเฉียน คือการให้หานซานเฉียนช่วยเหลือตระกูลฉี๋ บางครั้งฉี๋อีหยุนยังถามตัวเองว่าเธอมีความรู้สึกต่อหานซานเฉียนจริง ๆ หรือไม่ เธอไม่สามารถให้คำตอบกับตัวเองได้ ฉี๋อีหยุนก็เข้าใจว่าความตั้งใจเดิมของตัวเองสั่นคลอน และไม่ต้องการเพียงแค่ใช้หานซานเฉียนอีกต่อไป ในระหว่างมื้ออาหาร เฉินหลิงเหยาเริ่มพูดถึงหัวข้อนี้ และหลีกเลี่ยงการพูดถึงเรื่องที่เกี่ยวข้องกับหานซานเฉียน หลังจากรับประทานอาหารแล้ว เฉินหลิงเหยาไปส่งฉี๋อีหยุนกลับไปที่โรงแรม และปล่อยให้ซูหยิงเซี่ยกลับบ้านไปพักผ่อนก่อน เมื่อใดก็ตามที่ซูหยิงเซี่ยนึกถึงคำว่ากลับบ้าน เธอจะรู้สึกว่างเปล่าในใจ เพราะไม่เห็นหานซานเฉียนในบ้านนั้นอีก จึงทำให้ซูหยิงเซี่ยไม่มีความรู้สึกเป็นเจ้าของอีกต่อไป จนกระทั

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 720

    ลิฟต์ปิดลงอย่างช้า ๆ หัวใจของมี่เฟยเอ๋อร์จุกอยู่ที่ลำคอ เพราะกลัวว่าจะมีใครเดินเข้ามา จนกระทั่งประตูลิฟต์ปิดสนิท มี่เฟยเอ๋อร์ก็โล่งอก และรู้สึกได้ทันทีว่าโลกทั้งใบสดใสขึ้นมาก กลับถึงบ้าน หยางเหมิงได้เตรียมอาหารเช้าไว้แล้ว และกำลังมองคอมพิวเตอร์บนโต๊ะอาหารพร้อมกับขมวดคิ้ว “เธอเป็นอะไรหรือเปล่า? หน้าบึ้งแต่เช้า เธอไม่กลัวเป็นริ้วรอยเหรอ” มี่เฟยเอ๋อร์ถามหยางเหมิง “พี่เฟยเอ๋อร์ ใครเป็นเจ้านายของบริษัทเรา ทำไมฉันหาไม่เจอเลย” หยางเหมิงถามมี่เฟยเอ๋อร์อย่างสงสัย เธอไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับบริษัทอสังหาริมทรัพย์ลั่วเฉวมาก่อน แต่ตอนนี้เธอกำลังจะไปที่บริษัทอสังหาริมทรัพย์ลั่วเฉว ในการทำงาน เธอต้องเข้าใจสถานการณ์ของบริษัทก่อน แต่เมื่อค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับบริษัทอสังหาริมทรัพย์ลั่วเฉวบนอินเทอร์เน็ต กลับพบว่าคอลัมน์ของประธานว่างเปล่า ไม่มีชื่อของใครสักคน และคนที่มีอำนาจมากที่สุดคือจงเหลียง ไม่ใช่เจ้านายตัวจริง “เธอโง่เหรอ ลืมไปแล้วเหรอที่ฉันเคยบอกเธอเรื่องเบื้องหลังของบริษัทอสังหาริมทรัพย์ลั่วเฉว?” มี่เฟยเอ๋อร์พูดอย่างหมดหนทาง “แน่นอนฉันจำได้ ไม่ใช่ตระกูลหานในเหยียนจิงเหรอ ฉันพยายามค้นหาแล้ว

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 721

    "หยางเหมิง ฉันเตือนเธอแล้ว อย่าเข้าใกล้คนแบบนี้มากเกินไป เขาแค่แสแสร้งแกล้งทำเป็นเป็นคนใสซื่อ เพื่อโกหกผู้หญิงตัวเล็ก ๆ แบบเธอ" มี่เฟยเอ๋อร์เตือนหยางเหมิง "พี่เฟยเอ๋อร์ ทำไมพี่ต้องอคติกับเขาขนาดนี้" หยางเหมิงถามอย่างไม่เข้าใจ ตั้งแต่เธอได้พบกับหานซานเฉียนเป็นครั้งแรก มี่เฟยเอ๋อร์ก็เกลียดหานซานเฉียนมาก แต่ในความเห็นของหยางเหมิง หานซานเฉียนกลับไม่ 'ไม่ได้มีอะไรที่ผิดปกติ เขาแตกต่างจากผู้ชายคนอื่นด้วยซ้ำ และเขาไม่ได้มองพวกเธอด้วยสายตาว่างเปล่า หยางเหมิงชอบหานซานเฉียนที่เป็นแบบนี้ แต่ดูเหมือนว่ามีเฟยเอ๋อร์จะรู้สึกแตกต่างไปจากเธออย่างสิ้นเชิง มี่เฟยเอ๋อร์ไม่รู้ว่าเธอเริ่มเกลียดหานซานเฉียนมาจากไหน อันที่จริงลึก ๆ ในใจของเธอนั้น ได้ซ่อนหัวใจที่อยากอยู่ภายใต้แสงสปอตไลท์ แม้ว่าเธอจะไม่ยอมรับ แต่เธอก็หวังว่าจะเป็นจุดสนใจในทุก ๆ ที่ที่เธอไป แต่เมื่อเธอได้พบกับหานซานเฉียน ครั้งแรกหานซานเฉียนไม่ได้มองเธอด้วยซ้ำ ซึ่งทำให้มี่เฟยเอ๋อร์อารมณ์เสียอย่างมาก แต่เธอก็คิดแค่ว่าหานซานเฉียนแสร้งทำเป็นจริงจัง และแล้วหมาป่าในคราบลูกแกะแบบนี้ มี่เฟยเอ๋อร์ก็ระบุว่าเป็นบุคคลอันตราย ตามธรรมชาติของเธอ นี่แ

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 722

    เมื่อชิงอวิ๋นเห็นหานซานเฉียน น้ำมูกน้ำตาของเขาก็ไหลออกมา และที่ประตูสถานกักกัน เขากอดต้นขาของหานซานเฉียนและร้องไห้อย่างขมขื่น จ้องมองเจ้าหน้าที่ของรัฐด้วยความงุนงง คงจะสงสัยว่าผู้ชายคนนี้บ้าหรือเปล่า “พี่ ในที่สุดพี่ก็มาสักที พี่ไม่รู้หรอกว่าฉันถูกทำร้ายมามากขนาดไหน และฉันก็เกือบถูกข่มขืน” ชิงอวิ๋นเช็ดน้ำตา ดูเหมือนเจ็บปวดหัวใจ "นายสมควรได้รับการลงโทษ แม้แต่คนที่อยู่ในห้องขังก็ทนไม่ได้ในสิ่งที่นายทำ" หานซานเฉียนพูดอย่างเหยียดหยาม แม้ว่าจะเป็นนักโทษในสถานกักกัน หรือเรือนจำ แต่ก็มีการแบ่งชนชั้นเช่นกัน ซึ่งที่ชิงอวิ๋นโดนก็ถือเป็นเรื่องปกติที่จะถูกดูถูกรังแกอยู่ข้างใน “พี่ครับ ผมไม่ได้ทำอย่างนั้นจริง ๆ ผมผิดเอง พวกเธอจีบผมก่อน แต่เมื่อเห็นว่าผมไม่มีเงิน ไม่อยากโดนเอาเปรียบ พวกเขาเลยลอบกัดผม" ชิงอวิ๋นร้องไห้อย่างอดไม่ได้ "โลกนี้มีของฟรีด้วยเหรอ? นายคิดว่านายเป็นผู้ชายที่หล่อจนไม่มีใครเทียบได้ และผู้หญิงทุกคนจะยอมตกอยู่ในอ้อมแขนของนาย" หานซานเฉียนกล่าว ชิงอวิ๋นถอนหายใจและพูดว่า "พี่ ถ้าฉันมีรูปร่างหน้าตาของพี่ ฉันก็คงกอดซ้ายกอดขวาได้อย่างง่ายดาย น่าเสียดายที่เรามันช่างต่างกันเหลือเ

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 723

    วันนี้ในหยุนเฉิง มีคนมากมายที่จับตามองซูหยิงเซี่ย นี่ไม่ใช่คำพูดที่ตื่นตระหนกของม่อหย่าง ในฐานะผู้หญิงที่สวยที่สุดในหยุนเฉิง ซูหยิงเซี่ยมีอิทธิพลอย่างมาก แม้ว่าจะมีข่าวลือว่ามีผู้หญิงที่สวยกว่า แต่คนส่วนใหญ่ไม่เคยเห็นด้วยตาของตัวเอง ดังนั้นในใจของหลาย ๆ คน ซูหยิงเซี่ยยังคงเป็นเทพธิดาอันดับหนึ่ง นอกจากนี้การพัฒนาของบริษัทตระกูลซูในหยุนเฉิงนั้นดีขึ้นกว่าเดิมมาก ในฐานะประธาน ซูหยิงเซี่ยจึงเป็นที่ต้องการของผู้คนจำนวนมากขึ้นไปอีก สาวสวยที่มีอาชีพการงานกลับมาโสดอีกครั้ง แล้วจะไม่มีใครไล่ตามจีบเธอได้อย่างไร? สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ข่าวที่เผยแพร่โดยเจี่ยงหลานได้ดึงดูดคู่ครองเหล่านั้น เทพธิดาในระดับนี้ยังคงสมบูรณ์แบบ และไม่มีอะไรหรือสิ่งใดสามารถเทียบเทียมได้ อย่างไรก็ตาม หานซานเฉียนไม่ได้คำนึงถึงประเด็นเหล่านี้ เขาเชื่อในตัวซูหยิงเซี่ย และการบ่มเพาะความสัมพันธ์เป็นเวลาสามปี ไม่ใช่สิ่งที่ใคร ๆ จะสามารถมีได้ คลับเมจิกซิตี้เปิดตรงเวลาเก้าโมงเช้า และมีคิวยาวที่ประตูตั้งแต่ตอนแปดโมงครึ่ง ในหยุนเฉิงไม่มีไนต์คลับที่ใดที่จะสามารถสร้างความตื่นเต้น และไม่ธรรมดาแบบนี้ได้ "เฟยเอ๋อร์ คืนนี้เราจ

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 724

    “ไม่ต้องกังวล ฉันไม่ได้ขอให้นายจ่ายเงินคืน ดังนั้นอย่าแสร้งทำเป็นยากจนต่อหน้าฉัน” หานซานชียนพูดอย่างรู้ทัน ม่อหยางยกยิ้มช้า ๆ และพูดย้ำอีกครั้ง "ฉันไม่ได้ทำเงินได้มากมายนักหรอก" “เอ๊ะ” เมื่อมองลงไปข้างล่าง จู่ ๆ หานซานเฉียนก็ทำหน้าสงสัย “เจอคนรู้จักเหรอ?” ม่อหยางถามอย่างสงสัย "เพื่อนบ้านน่ะ ฉันไม่นึกว่าเธอจะมาสถานที่แบบนี้" หานซานเฉียนพูดอย่างคาดไม่ถึง การปรากฏตัวของมี่เฟยเอ๋อร์ในสถานที่แบบนี้เกินความคาดหมายของเขาจริง ๆ เป็นไปได้ไหมว่าเจ้าหญิงภูเขาน้ำแข็งองค์นี้จะเย็นชาแค่ภายนอก จริง ๆ แล้วในใจเธอนั้นยังมีไฟซ่อนอยู่ มองตามสายตาของหานซานเฉียน ม่อหยางก็เห็นมี่เฟยเอ๋อร์และคนอื่น ๆ แต่คนที่สะดุดตาที่สุดคือมี่เฟยเอ๋อร์อย่างไม่ต้องสงสัย และพูดด้วยรอยยิ้ม "เพื่อนบ้านของนายสวยมาก นายจะไม่เข้าไปหน่อยเหรอ?" "ฉันจะมีสิทธิ์อะไรไปยุ่ง เธอมีท่าทีเป็นศัตรูกับฉันมาก ในสายตาของเธอ ฉันก็คงเป็นแค่ไอ้กระจอก" หานซานเฉียนพูดด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ กระจอก! คำสองคำนี้ทำให้ม่อหยางประหลาดใจ มีคนยังมองว่าหานซานเฉียนเป็นไอ้กระจอกอยู่อีกหรอ? ไม่ต้องพูดถึงตัวตนที่แท้จริงของหานซานเฉียน เพียงแค่รูปร่าง

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 725

    "ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร ขอโทษเพื่อนของผมด้วย" ในช่วงเวลาที่สำคัญ ฉินจ้าวก้าวไปข้างหน้า นี่เป็นโอกาสของเขาที่จะเป็นฮีโร่เพื่อกอบกู้ชื่อเสียง และเขาย่อมไม่พลาด ชายหนุ่มมองไปที่ฉินจ้าวอย่างดูถูกและพูดว่า "คุณเกี่ยวอะไร?" ฉินจ้าวไม่ต้องการเป็นปฏิปักษ์กับไอ้สารเลวแบบนี้ แต่เขาจะไม่ถอยต่อหน้ามี่เฟยเอ๋อร์ ถ้าเขาไม่สามารถปกป้องแบบลูกผู้ชายได้ เขาจะใช้อะไรเพื่อจีบมี่เฟยเอ๋อร์ในอนาคต? ฉินจ้าวคว้าคอเสื้อของชายหนุ่ม และขู่ด้วยการกัดฟัน "ไอหนู ฉันจะเตือนแกเป็นครั้งสุดท้าย ขอโทษเพื่อนของฉันซะ" ชายหนุ่มก็รู้สึกโกรธเช่นกัน แม้ว่าเขาจะไม่มีเงินหรืออำนาจ แต่เขาก็ให้ความสำคัญศักดิ์ศรีมากกว่าสิ่งอื่นใด อาจกล่าวได้ว่าเขามีชีวิตอยู่เพื่อศักดิ์สรี ถ้าเขาต้องอับอายในที่สาธารณะ ในอนาคตเขาจะทำอย่างไร? “ไอ้บ้า คิดจะสู้กับฉัน มีความสามารถหรอ” ชายหนุ่มเตะหน้าท้องของฉินจ้าว ฉินจ้าวที่ไม่ทันตั้งตัว ถอยหลังไปหลายก้าว และล้มลงบนฟลอร์เต้นรำ ความขัดแย้งเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้ ในกรณีที่ไม่บานปลาย คลับเมจิกซิตี้จะไม่เข้ามาแทรกแซง ความขัดแย้งเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้จะเกิดขึ้นทุกวัน และพวกเขาสามารถแก้ปัญหาได้ด้วยตัวเอ

บทล่าสุด

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1455

    เมื่อเผชิญกับทัศนคติเช่นนี้ของเฟยหลิงเอ๋อร์ หานซานเฉียนก็ไม่รู้ว่าจะจัดการกับนางอย่างไรขอทานตัวน้อยคนนี้จงใจปกปิดตัวตน การเก็บนางไว้จะเป็นเรื่องดีหรือร้ายกันนะ?แต่นางรู้ข่าวเกี่ยวของเจียงหยิงหยิงและรู้ตัวตนของไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ด้วย ดังนั้นหานซานเฉียนจึงไม่สามารถขับไล่นางไปได้แต่ถ้าอยากรู้ตัวตนของนาง นางก็พูดเอาไว้อย่างชัดเจนแล้วว่าต้องเก็บนางเอาไว้ถึงจะรู้ได้ว่านางเป็นใคร“เจ้ามาหาข้าเพราะเหตุใด” หานซานเฉียนถาม และหลังจากถามคำถามนี้ เขาก็เตือนอีกว่า “ข้าจำเป็นต้องรู้ หากเจ้าไม่เต็มใจที่จะตอบข้าอย่างตรงไปตรงมา ข้าจะไม่ยอมให้เจ้าอยู่ด้วย”“ข้าคิดว่าท่านมีพลังมาก เหตุผลนี้เพียงพอหรือไม่” เฟยหลิงเอ๋อร์กล่าวนี่...หานซานเฉียนพูดไม่ออก และทันใดนั้นก็รู้สึกว่าคำถามของเขาไม่จำเป็นเลย และเขาก็ไม่สามารถได้รับคำตอบที่ลึกกว่านี้ได้แต่สิ่งหนึ่งที่หานซานเฉียนแน่ใจก็คือ เฟยหลิงเอ๋อร์ต้องซ่อนความลับบางอย่างไว้ สำหรับสิ่งที่นางต้องการนั้น บางทีอาจต้องรู้จักกันสักพักถึงจะสามารถรู้ได้“ท่านคงไม่คิดที่จะเก็บนางไว้จริง ๆ หรอกใช่หรือไม่?” ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์มองหานซานเฉียนด้วยท่าทางเป็นกังวล นาง

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1454

    “เจ้าเป็นใครกันแน่ ข้าไม่คิดว่าเจ้าเป็นขอทาน” หานซานเฉียนถามเฟยหลิงเอ๋อร์อย่างตรงไปตรงมาเฟยหลิงเอ๋อร์ยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า "ถ้าอยากรู้ว่าข้าเป็นใคร ก็เก็บข้าไว้ แล้วท่านจะได้รู้ในภายหลัง"หานซานเฉียนขมวดคิ้วเล็กน้อย สิ่งที่เด็กหญิงตัวน้อยพูดมันชัดเจนมาก นางยอมรับว่าตัวเองไม่ใช่ขอทาน แต่ถ้าหานซานเฉียนอยากรู้ เขาก็ต้องเก็บนางไว้ข้างกาย“นี่เป็นข้อตกลงอย่างนั้นหรือ?” หานซานเฉียนถามพลางขมวดคิ้วเฟยหลิงเอ๋อร์ยิ้มและพยักหน้า“หากข้าไม่สงสัยเกี่ยวกับตัวตนของเจ้า ข้าก็ไล่เจ้าไปได้ใช่หรือไม่?” หานซานเฉียนกล่าวต่อราวกับว่านางไม่คิดว่าหานซานเฉียนจะพูดแบบนั้น เฟยหลิงเอ๋อร์ย่นจมูกและดูครุ่นคิด เห็นได้ชัดว่ากำลังคิดอะไรบางอย่างเพื่อตอบโต้หานซานเฉียน“เราไม่อยากรู้เกี่ยวกับเจ้า รีบออกไปซะ” ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์อดไม่ได้ที่จะพูดขึ้น“ไม่ ท่านต้องสงสัยเกี่ยวกับตัวข้าแน่” เฟยหลิงเอ๋อร์กล่าวหานซานเฉียนยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ เขาไม่ได้คาดหวังว่าสาวน้อยคนนี้จะผยองเช่นนี้ แต่เขาได้รับไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์เอาไว้แล้วหนึ่งคน และตัวตนของนางก็พิเศษมากด้วย เขาจะยอมให้เฟยหลิงเอ๋อร์อยู่ด้วยได้อย่างไร?หานซานเฉีย

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1453

    เมื่อหานซานเฉียนกลับมาที่ลานบ้าน ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์กำลังนั่งอยู่บนบันไดศาลาลานด้วยความงุนงงราวกับว่านางเสียสติไปแล้ว“เป็นอะไรไป?” หานซานเฉียนเดินเข้ามาก่อนจะถามขึ้นไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ชี้ไปข้างหน้าและไม่พูดอะไรเมื่อมองไปทางนิ้วของไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ หานซานเฉียนก็พบแผ่นหลังของหญิงสาวผมหางม้า นางดูตัวเล็กมาก แต่เมื่อมองจากด้านหลังก็เดาได้ว่านางเป็นคนที่สวยงาม“นางเป็นใคร?” หานซานเฉียนถามอย่างสงสัยไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ได้สติ นางเงยหน้าขึ้นมองหานซานเฉียนแล้วพูดว่า “นางคือขอทานตัวน้อยคนนั้นไงเจ้าคะ”ขอทานตัวน้อย!หานซานเฉียนก้าวไปข้างหน้าและตะโกนเรียกขอทานตัวน้อย “หันกลับมาให้ข้าดูหน่อยสิ”ขอทานตัวน้อยตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงหันกลับมาอย่างเขินอาย ใบหน้าของนางแดงราวกับแอปเปิลประณีต ไร้ที่ติ นี่เป็นคำจำกัดความที่สมบูรณ์แบบที่สุดที่หานซานเฉียนนึกถึงได้เด็กผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาเหมือนกับตุ๊กตา ไม่เพียงแต่ผิวพันของนางจะเนียนสวยไร้ที่ติเท่านั้น แต่หน้าตาของนางก็ปราณีตมาก ในชีวิตของหานซานเฉียน ไม่มีใครเทียบความงามของฉี๋อีหยุนได้ แต่ด้วยการปรากฏตัวของขอทานตัวน้อยคนนี้ ดูเห

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1452

    เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ฮวงเซียวหย่งก็รู้สึกเป็นกังวล ท่านอาจารย์มาหาเขาที่จวนของเจ้าเมืองเป็นครั้งแรก แต่ถูกขัดขวางโดยคนโง่เหล่านี้!“เจ้าพวกโง่ กล้าดียังไงมาขวางอาจารย์ของข้า!” ฮวงเซียวหย่งตะโกนยามดูเสียใจและพูดว่า “คุณชายฮวง พวกเราแค่กลัวว่าเขาจะโกหกน่ะขอรับ”ฮวงเซียวหย่งตบหัวยามคนนั้นแล้วพูดว่า “เจ้านี่ช่างโง่เขลาจริง ๆ ใครจะกล้ามาแสร้งทำเป็นอาจารย์ของข้าที่จวนเจ้าเมืองอีก เว้นเสียแต่ต้องการตาย”เมื่อยามได้ยินสิ่งนี้ เขาก็รู้สึกได้ทันทีว่ามันสมเหตุสมผลฮวงเซียวหย่งคือใคร เขาเป็นบุตรชายของเจ้าเมืองเชียวนะ!จะมีใครกล้ามาแกล้งทำเป็นอาจารย์ของเขาได้อย่างไร?ซึ่งหมายความว่าชายหนุ่มที่อยู่นอกประตูนั้นเป็นปรมาจารย์สามอันดับหลังจริง ๆ ทันใดนั้นเหงื่อเย็นก็ไหลลงมาที่หลังของยาม เมื่อนึกถึงสิ่งที่เขาเพิ่งพูดกับหานซานเฉียนไปเมื่อครู่ เป็นไปได้ไหมว่าเขาได้ผ่านประตูนรกไปแล้ว!ถ้าหานซานเฉียนมีนิสัยดุร้าย เกรงว่าพวกเขาคงตายไปนานแล้วฮวงเซียวหย่งวิ่งไปจนสุดทางของจวนเจ้าเมือง ไม่กล้าแม้แต่จะพักหายใจ เมื่อเขาเห็นหานซานเฉียนถูกพวกโง่เขลาขวางไว้ เขาก็โกรธมาก“พวกเจ้ากำลังทำอะไร กล้าดียังไงมา

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1451

    “เจ้ากำลังทำอะไร รู้หรือไม่ว่านี่คือที่ไหน นี่คือจวนของเจ้าเมือง เจ้าไม่สามารถเข้าไปได้!”จวนของเจ้าเมืองหานซานเฉียนถูกยามขวางเอาไว้ยามในชุดเกราะหลายคนดูมีพลังราวกับสายรุ้ง โดยมีออร่าที่แม้แต่ราชาแห่งสวรรค์ก็ไม่สามารถหยุดยั้งพวกเขาได้หานซานเฉียนรู้สึกคุ้นเคยกับความรู้สึกนี้มาก และทันใดนั้นเขาก็อดหัวเราะไม่ได้นี่มันเหมือนกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ประตูของคลับระดับไฮเอนด์ หรือโรงแรมบนโลกปัจจุบันที่พยายามขวางเขาไม่ให้เข้าประตูเลยไม่ใช่เหรอเมื่อนึกถึงความจริงที่ว่าหานซานเฉียนเคยพบกับสิ่งต่าง ๆ มากมายบนโลกมาก่อนแล้ว เขาไม่คิดเลยว่าสถานการณ์เช่นนี้จะเกิดขึ้นกับเขาในโลกเชวียนหยวนด้วย ดูเหมือนว่าธรรมชาติของมนุษย์จะเป็นเช่นนี้ ไม่ว่าโลกไหน ๆ ก็มักจะมีคนที่ดูถูกคนอื่นอยู่เสมอ“ข้ามาหาฮวงเซียวหย่ง ไปบอกเขา แล้วเขาจะมาพบข้าเอง” หานซานเฉียนกล่าวพวกยามดูไม่พอใจ ตอนนี้ฮวงเซียวหย่งคือความภาคภูมิใจของจวนเจ้าเมือง ฮวงเซียวหย่งมีความแข็งแกร่งระดับโคมห้า แม้แต่ยามเหล่านี้ก็ดูเหมือนด้พึ่งบารมีของเขาไปด้วยเมื่อเอ่ยถึงและผู้ชายที่อยู่ข้างหน้ากลับพูดอย่างโจ่งแจ้งว่าต้องการพบฮวงเซียวหย

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1450

    ตระกูลเฉินเคยรุ่งโรจน์อย่างยิ่งในเมืองหลงหยุน และเฉินเถี่ยซินซึ่งเป็นบุตรชายคนโตของตระกูลเฉินก็มีสถานะที่ไม่ธรรมดา แต่ตอนนี้เขาได้รับความทุกข์ทรมานจากจุดจบเช่นนี้ แม้ว่ามันจะเป็นความผิดของเขาเอง แต่ก็ยังทำให้หลายคนถอนหายใจด้วยความเสียดาย“แค่มีเงินก็เปล่าประโยชน์ โลกเชวียนหยวนความแข็งแกร่งคือการรับประกันที่ยิ่งใหญ่ที่สุด”“เฉินเถี่ยซิน โอ้อวดมากเกินไป ถึงกับบอกว่าเขาจะสามารถเข้าสู่ราชสำนักได้อย่างแน่นอน แต่กลับต้องมาเสียชีวิตอย่างไม่คาดคิดตั้งแต่ยังเยาว์วัย”“เขาเดินทางจากเมืองหนึ่งไปอีกเมืองหนึ่งเพื่อตามหาอาจารย์ แต่อาจารย์ที่แท้จริงก็อยู่ข้าง ๆ เขา แต่เขากลับทำลายโอกาสนี้เสียเอง ไม่มีที่สำหรับความเห็นอกเห็นใจจริง ๆ”“ใครจะคิดว่าคนไร้ค่าที่ถูกตระกูลเฉินขับไล่ออกไปจะเป็นคนที่มีอำนาจได้ขนาดนี้ ฮวงเซียวหย่งเลื่อนขึ้นสู่ระดับโคมห้าในช่วงเวลาสั้น ๆ ความแข็งแกร่งของเขาจะต้องอยู่ในสามลำดับหลังอย่างแน่นอน”ประโยคนี้ได้รับการยอมรับจากหลาย ๆ คน ไม่มีใครคาดคิดถึงความแข็งแกร่งของหานซานเฉียนจริง ๆ เพราะการแสดงของเขาในตระกูลเฉินนั้นดูไร้ค่าโดยไม่มีความเชี่ยวชาญใด ๆ เลยแต่ตอนนี้พวกเขารู้แล้

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1449

    ในการรับรู้ของทุกคน หานซานเฉียนเป็นคนไร้ค่าที่ถูกไล่ออกจากตระกูลเฉิน ตอนนั้นเขาถูกคนนับไม่ถ้วนหัวเราะเยาะแต่ตอนนี้ จู่ ๆ เขาก็เปลี่ยนไป และกลายเป็นอาจารย์ของฮวงเซียวหย่ง!ความสามารถในการทำให้ฮวงเซียวหย่งเลื่อนจากระดับโคมสองทะลวงไปสู่ระดับโคมห้าได้ในช่วงเวลาสั้น ๆ ปรมาจารย์คนนี้จะต้องทรงพลังมากเพียงใดแล้วชายที่แข็งแกร่งเช่นนี้จะกลายเป็นคนไร้ค่าในตระกูลเฉินได้อย่างไร?“คุณ...คุณชายฮวง ล้อเล่นหรือไม่?”“หานซานเฉียน คุณชายกำลังพูดถึงหานซานเฉียนที่เรารู้จักหรือเปล่าขอรับ”“ถ้าเขาเป็นคนที่ทรงพลัง เหตุใด...เขาถึงถูกเฉินเถี่ยซินขับไล่ออกไปล่ะขอรับ?”ทุกคนถามฮวงเซียวหย่งด้วยความไม่เชื่อ เพราะเรื่องนี้อยู่นอกเหนือขอบเขตที่คนธรรมดาจะเข้าใจได้โดยสิ้นเชิงเขาเป็นคนทรงพลัง แต่ถูกเฉินเถี่ยซินที่อยู่เพียงระดับโคมสองรังแก มันช่างไม่มีเหตุผลเอาซะเลย“พวกเจ้าได้ยินไม่ผิด และข้าก็ไม่ได้ล้อเล่น อาจารย์ของข้าคือหานซานเฉียนจริง ๆ สำหรับสาเหตุที่เขาอยู่ในตระกูลเฉิน และเหตุใดถึงถูกเฉินเถี่ยซินขับไล่นั้น เป็นเพราะว่าอาจารย์ของข้าขี้เกียจเกินกว่าจะโต้เถียงด้วย” ฮวงเซียวหย่งกล่าวเมื่อเห็นว่าทุกคนยังค

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1448

    หานซานเฉียนยิ้มและไม่พูดอะไร ทำไมเขาต้องจำเฉินเหยียนหรันด้วยล่ะ? ผู้หญิงคนนี้ไม่คู่ควรที่จะมาครอบครองพื้นที่ใดในใจของเขาเลย“ไม่กล้าตอบข้ามาตรง ๆ ท่านกลัวงั้นหรือ” ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ถามอย่างไม่เต็มใจ“อย่าว่าแต่นางเลย แม้แต่เจ้า ข้าก็จะลืมไปในไม่ช้า คำตอบนี้พอใจแล้วหรือไม่” หานซานเฉียนหัวเราะเบา ๆจู่ ๆ ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ก็โกรธ นางถามเกี่ยวกับความคิดของหานซานเฉียนที่มีต่อเฉินเหยียนหรัน แล้วมันจะเกี่ยวอะไรกับนาง แถมยังพูดจาทำร้ายจิตใจคนฟังเช่นนี้อีก“ข้าจะทำให้มันเป็นที่น่าจดจำสำหรับท่านอย่างแน่นอน และทำให้ท่านไม่มีวันลืมข้าไปตลอดชีวิต” ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์พูดผ่านไรฟันหานซานเฉียนขี้เกียจเกินกว่าจะคุยกับไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ จึงกลับไปที่ห้องของเขาตอนนี้ราชสำนักตระหนักถึงการดำรงอยู่ของเขา และแม้แต่จักรพรรดิซุนก็ยังต้องการเอาใจเขา ในสายตาของคนอื่น ๆ นี่เป็นสิ่งที่ดี แต่หานซานเฉียนคิดว่าสิ่งต่าง ๆ กำลังพัฒนาเร็วเกินไป และกำลังจะอยู่เหนือการควบคุมของเขา ราชสำนักเป็นหนึ่งในสามแกนหลักของโลกเชวียนหยวน หานซานเฉียนยังไม่ค่อยมีความรู้เกี่ยวกับ โลกเชวียนหยวนมากนัก การเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องระด

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1447

    “ท่านเป็นอะไรไป?”"เกิดอะไรขึ้น!"การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันของโหยวไห่ทำให้ปี่ยางและฝูซานสับสน เพราะพวกเขาไม่รู้สึกอะไรเลย“ข้า...ข้าไม่รู้” เหงื่อเย็นหยดลงมาราวกับหยดลงมาราวกับเม็ดฝนบนหน้าผากของโหยวไห่ แรงกดเมื่อครู่นี้แทบจะทำให้เขาระเบิดตาย“เมื่อครู่...เมื่อครู่ ข้ารู้สึกถึงแรงกดอย่างรุนแรงจนเกือบจะบดขยี้ข้าได้” โหยวไห่อธิบายให้ทั้งสองคนฟังหลังจากสูดลมหายใจเข้าแรงกด?ทันใดนั้นสีหน้างุนงงของปี่ยางก็แปลเปลี่ยนเป็นความตื่นตระหนก ก่อนจะพูดกับทั้งสองคน “รีบออกไปจากที่นี่เร็วเข้า”เมื่อเผชิญกับความตื่นตระหนกของปี่ยาง แม้ว่าฝูซานและโหยวไห่จะสับสนเล็กน้อย แต่ก็ไม่อยู่ที่นี่นานลานบ้านของหานซานเฉียนเฉินเถี่ยซินยังคงตัวสั่นเทาคุกเข่าอยู่บนพื้นเขาไม่เคยคิดฝันว่าแผนการที่สมบูรณ์แบบของเขาจะจบลงเช่นนี้แม้ว่าศพจะถูกพบแล้ว แต่ปี่ยางก็ยังไม่ตัดสินโทษ แถมยังเป็นความเห็นชอบจากจักรพรรดิซุนอีกด้วย นี่แสดงให้เห็นว่าแม้ว่าหานซานเฉียนจะยังไม่ได้ไปที่ราชสำนัก แต่เขาก็ได้รับความสนใจจากจักรพรรดิซุนเป็นอย่างมากแล้วและเขาก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะไปต่อกรกับบุคคลดังกล่าวตอนนี้เมื่อเขาทำให้หานซานเฉ

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status