บทที่ 614

เมื่อเทียนหลิงเอ๋อร์กลับถึงบ้าน เทียนฉางเฉิงกำลังดื่มชาในห้องรับแขก แม้ว่าเขาจะดูสบาย ๆ แต่เห็นได้ชัดว่าเขากำลังรอเทียนหลิงเอ๋อร์

ในวันเดียวกัน เทียนหลิงเอ๋อร์สังเกตเห็นว่าเทียนฉางเฉิงกำลังมองตัวเองจากหางตา เธอจงใจไม่ทักทายเทียนฉางเฉิง และเดินตรงไปที่ห้องของตัวเอง

เทียนฉางเฉิงเริ่มหมดความอดทนเมื่อเห็นสถานการณ์แบบนี้ เขาอยากถามว่ามื้ออาหารเป็นอย่างไรบ้าง และมาส่งเทียนหลิงเออร์ได้อย่างไร

“หลานสาวที่รัก อยากลองชาใหม่ของปู่ไหม?” เทียนฉางเฉิงถาม

“ลองชาใหม่หรือคุยเรื่องร้านอาหารคะ?” เทียนหลิงเอ๋อร์หยุดชะงักและพูด

ความคิดของเทียนฉางเฉิงถูกมองผ่าน เขาเก้อเขินและพูดว่า “ปู่ไม่ได้เป็นห่วงหนูหรอก มาเร็ว ๆ มาเล่าให้ปู่ฟังหน่อยเป็นยังไงบ้าง”

เทียนหลิงเอ๋อร์ก้มหน้าไหล่ตก และเดินไปด้านหน้าของเทียนฉางเฉิง

เมื่อมองไปที่ก้นบึ้งหัวใจ เทียนฉางเฉิงรู้ว่าเทียนหลิงเอ๋อร์ไม่มีความสุขหลังจากได้ไปกินข้าวมื้อนี้ แต่ก็ไม่มีอะไรแปลก เพราะหานซานเฉียนเคยปฏิเสธอย่างชัดเจนมาก่อน

“เขาบอกว่าเขาคิดกับหนูแค่น้องสาวค่ะ” เทียนหลิงเอ๋อร์พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง

เทียนฉางเฉิงถอนหายใจและพูดว่า “อันที่จริง หนํน่า