บทที่ 456

สามวันต่อมา มีข่าวดีมาจากเตาสือเอ้อร์ว่าติดต่อคนในเรือนจำตี้ซินได้แล้ว แถมพวกเขาจะส่งคนไปที่จีนให้เร็วที่สุด เรื่องนี้เป็นข่าวที่สำคัญมากสำหรับหานซานเฉียน และมันเกี่ยวโยงกับการที่เขาจะสามารถรู้ข่าวสารของหานเทียนหยางหรือไม่

ถ้าหากหานเทียนหยางยังมีชีวิตอยู่ และถูกขังไว้ที่เรือนจำตี้ซิน ไม่ว่าองค์กรนั้นจะลึกลับขนาดไหนหานซานเฉียนก็จะไปค้นหาพวกมันจนพลิกแผ่นดิน

ณ คลับเมจิกซิตี้

ในห้องทำงานของม่อหยาง มีเพียงเตาสือเอ้อร์และม่อหยางที่อยู่ที่นี่เท่านั้น วันนี้แม้แต่หลินหย่งก็ไม่สามารถที่จะอยู่ที่นี่ได้

“พี่ซานเฉียน เราจำเป็นต้องส่งเพื่อนของพี่ไปยังสถานที่ที่พวกมันกำหนดตามความต้องการของพวกมัน หากเกิดเหตุสุดวิสัยในช่วงเวลาดังกล่าว พวกมันจะกลับทันที” เตาสือเอ้อร์บอกกับหานซานเฉียน

เดิมทีหานซานเฉียนคิดว่าเขาจะสามารถพบกับคนจากเรือนจำตี้ซินได้ด้วยตัวเขาเอง แต่เขานึกไม่ถึงเลยว่าพวกนั้นจะระวังตัวขนาดนี้

ทันใดนั้นเองเตาสือเอ้อร์ก็หยิบยาสองชนิดออกมา

“นี่คืออะไร?” หานซานเฉียนถาม

“มันสามารถทำให้คนหมดสติได้” เตาสือเอ้อร์อธิบาย

แม้จะไม่ได้พูดออกมาตรง ๆ แต่หานซานเฉียนก็เข้าใจความหมายของเตาสือเอ้อร์เป็