บทที่ 374

หานซานเฉียนเดินไปอยู่ด้านข้างของซูหยิงเซี่ย แล้วยื่นถุงสินค้าให้กับซูหยิงเซี่ย

“หยิงเซี่ย เธอไม่เปิดดูหน่อยเหรอ? อยากรู้จังว่าเขาจะซื้ออะไรมา” เจี่ยงหว่านพูดอย่างประหลาดใจ

ไม่ว่าเขาจะซื้ออะไรมา สำหรับซูหยิงเซี่ยนั้นไม่สำคัญ เพียงแค่เป็นของที่หานซานเฉียนมอบให้ เธอก็ชอบหมด

“กลับบ้านไปค่อยดูค่ะ” ซูหยิงเซี่ยกล่าว

เจี่ยงหว่านอยากเปิดโปงความไร้ค่าของหานซานเฉียน เธอไม่สามารถอดทนรอจนถึงบ้านแล้วค่อยเปิดดู ไม่อย่างนั้นภายในใจของเธอจะสงบลงได้อย่างไร?

เพราะเรื่องการขายหน้าของคุณถังจงเมื่อครู่นี้ เธอจึงจำเป็นต้องรักษาภาพลักษณ์ของตัวเองให้คืนกลับมาถึงจะรู้สึกดี

เจี่ยงหว่านแย่งของที่อยู่ในมือซูหยิงเซี่ยไป แล้วพูดว่า “ไม่ใช่ของที่มีลับลมคมในอะไร ทำไมต้องรอให้ถึงบ้านล่ะ หรือเธอกลัวว่าของมันจะราคาถูกเกินไปจนรู้สึกอับอายขายหน้า?”

“เจี่ยงหว่าน อย่าทำตัวให้มันมากเกินไปนะ” ซูหยิงเซี่ยพูดอย่างไม่พอใจ การที่เธอเรียกชื่อเจี่ยงหว่านอย่างตรงไปตรงมาแบบนี้ นั่นหมายความว่าเธอกำลังโกรธมาก

การกระทำของเจี่ยงหว่านมันเกินไปจริง ๆ อีกทั้งยังไม่มีมารยาทแม้แต่น้อย แต่เธอไม่สนใจและพูดว่า “หยิงเซี่ย เธอเปลี่ยนไปเป็นค