เมื่อเข้ามายังห้องของคอนโด คนตัวเล็กที่อุ้มไอ้ต้าวตัวน้อยไว้แนบอกขณะที่ไอ้ต้าวตัวน้อยยังอยู่ห้วงในนิทรา อันนิการีบสาวเท้าเข้าห้องนอนเพื่อว่างไอ้ต้าวตัวน้อยให้นอนบนเตียงก่อนจะพาตัวเองออกมาเมื่อออกมาถึงก็เห็นของที่ซื้อมาอยู่บนโต๊ะอาหารในโซนที่จัดเป็นครัวทำอาหารแต่กับไร้เงาของคนใจดี จนได้ยินเสียงบานประตูห้องน้ำเปิดออก สายตาคู่หวานมองไปยังห้องน้ำถึงได้รู้ว่าหลังจากคนใจดีว่างของที่ซื้อมาห้างไว้บนโต๊ะเรียบร้อยแล้ว คนใจดีนั้นได้เดินเข้าไปยังห้องน้ำแต่เขารู้ได้อยากไรว่าห้องน้ำอยู่ตรงไหนแต่ก็เลือกเก็บความสงสัยไว้ในใจไม่ได้ถามคนใจดีออกมาคนใจดีสาวเท้าเข้าไปนั่งที่โซฟารับแขกเรียบร้อยแล้วฉันถึงเลือกที่จะเดินเข้าไปยังโซนห้องครัว เก็บของสด และอาหารที่ต้องแช่เย็นไว้ในตู้เย็นก่อนที่ จะหยิบขวดน้ำรินน้ำเปล่าใส่แก้วแล้วถือมาให้คนใจดีโดยไม่ลืมจะที่กล่าวขอบคุณ เอาจริงถ้าไม่ได้เขาฉันก็แย่เหมือนกัน"น้ำคะ""ขอบคุณครับ.คุณชื่ออันใช่ไหม ส่วนผมชื่อเจแปนนะครับ"เจแปนรับแก้วน้ำไว้ในมือก่อนจะเอ่ยขอบคุณพร้อมกับถามชื่อและแนะนำตัวเองเสร็จสรรพและนี่คือการแนะนำตัวครั้งแรกของเราทั้งสองคนก็ว่าได้เจแปนได้แต่คิด"ขอบคุณคุ
จากตอนแรกที่คิดว่าจะกลับไปนอนที่คอนโดของตัวเอง แต่ไม่รู้ทำไมเจแปนถึงหันหัวรถยนต์ไปยังบ้านของตัวเองแทนเมื่อมาถึงบ้านก็พบกับความเงียบสนิทคาดเดาว่าคนในบ้านน่าจะหลับกันหมดแล้ว ตัวเองเลยเลือกที่จะขึ้นไปนอนเช่นกันช่วงสายของวันเจแปนตื่นขึ้นมาก็เดินลงมาจากชั้นสองของบ้านกับพบว่าคนเป็นแม่ที่นั่งเล่นอยู่ในห้องนั่งเล่น กำลังเปิดดูอัลบั้มรูปที่แม่จะชอบเก็บไว้ในห้องนั่งเล่น"ทำอะไรอยู่ครับแล้วนั้น ดูรูปอะไรอยู่เหรอ"คนเป็นแม่หันไปตามเสียงเรียกพร้อมส่งยิ้มอย่างอ่อนโยนให้คนเป็นลูกชายที่นาน ๆ ทีลูกชายจะกลับมานอนบ้านสักครั้งแต่รอบนี้มาแปลกทำไมถึงกลับมานอนบ้านได้"ทำไมถึงกลับบ้านได้ล่ะเรา มาแปลกนะถ้าแม่ไม่เรียกมาหาก็ไม่อยากที่จะกลับบ้านหรอก"คนเป็นแม่เอ่ยออกมาปนน้อยใจนิด ๆ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากเพราะเข้าใจดีว่าลูกชายต้องทำงานขณะที่เจแปนที่ได้ยินแม่เอ่ยถึงกับยกยิ้มก่อนจะสาวเท้าเข้ามานั่งโซฟาตัวเดียวกับคนเป็นแม่ก่อนจะกอดเอวและซบลงหัวไหล่คนเป็นแม่อย่างออดอ้อน"คิดถึงแม่ครับเลยมานอนบ้าน แล้วนี่ดูอะไรอยู่ครับแม่"สายตาคมมองไปยังอัลบั้มรูปที่แม่เปิดค้างไว้เขายังจำได้ดีคือรูปตอนเขายังเป็นเด็กแต่ก็ยังแกล้งถามคน
อันนิกานั่งรถพี่ชายมาถึงคอนโดแห่งหนึ่งที่คาดว่าจะเป็นของพี่ชายตัวเอง โดยไม่รู้เลยว่ากำลังมีรถอีกคันขับตามมาเมื่อพี่ชายอย่างออกัสขับมายังลานจอดรถของคอนโดคนร่างบางของน้องสาวก็ก้าวลงจากรถก่อนที่คนเป็นลูกอย่างไอ้ต้าวตัวน้อยจะลงรถตามคนเป็นแม่มา"อุ้มหน่อย ซีนายเหนื่อย แดดดี้อุ้มซีนายหน่อยครับ"เสียงใสเอ่ยออดอ้อนคนเป็นลุงเมื่อเห็นคนเป็นลุงลงจากรถ แล้วทำท่าจะเดินนำเข้าไปด้านในคอนโด"เรานี่จริง ๆ เลยนะโตขนาดยังจะให้อุ้ม"เสียงทุ้มของคนเป็นลุงบ่นออกมาเบา ๆ แต่ก็ยอมอุ้มไอ้ต้าวตัวน้อยไว้ในอ้อมกอดก่อนจะเดินนำฉันเข้าไปด้านในคอนโดขณะที่ฉันถึงกับส่ายหน้าเบา ๆ กับการกระทำของไอ้ต้าวตัวน้อยก่อนจะเดินตามหลังพี่ชายไปติด ๆด้านเจแปนผมขับรถตามรถที่คนตัวเล็กนั่งมาจนถึงคอนโดหรูแห่งหนึ่ง หัวใจผมชาวาบหรือเขาคนนั้นจะเป็นสามีของคนตัวเล็กถ้าอย่างงั้นสิ่งที่ผมคิดเอาไว้ว่าน้องซีนายเป็นลูกของผม ก็เป็นเรื่องที่ผมคิดไปเองนะซิผมขับรถมาจอดในลานจอดรถของคอนโดที่มีความรักษาความปลอดภัยอย่างเข้มงวด จึงทำให้ผมเข้าไปภายในคอนโดนั้นไม่ได้ ขนาดจะเข้ามายังพื้นที่ลานจอดรถยังต้องแลกบัตรเลย แล้วอย่าคิดว่าผมจะเข้าไปยังภายในอาคารของคอ
ตี 5 ของวันใหม่ฉันรีบตื่นมาแต่เช้ามืดเพื่อต้องการจะปลุกคนหน้ามึนให้ตื่นก่อนไอ้ต้าวตัวน้อยจะตื่นขึ้นมาเพื่อไปโรงเรียนสองขาวาดลงจากเตียงก่อนจะสาวเท้าด้วยความเร็วออกไปทิศทางของโซฟาที่ตอนนี้เป็นที่นอนให้กับคนที่เป็นพ่อของลูก ก่อนจะยื่นฝ่ามือบางเขย่าร่างหนาที่ตอนนี้หลับไม่รู้เรื่อง"คุณ คุณ ตื่นเถอะ กลับไปก่อนเดี๋ยวน้องซีนายตื่นมาเจอ"ขณะที่เจแปนนั้นรู้สึกตัวตั้งแต่คนตัวเล็กเปิดประตูออกมาแล้วแต่เจ้าตัวกับทำตัวเจ้าเล่ห์แกล้งหลับตาเสมือนว่าตัวเองนั้นยังนอนหลับยังไม่ตื่น"อืม..."เสียงทุ้มเปล่งออกมาทำเหมือนรำคาญแต่ในใจกับยกยิ้มก่อนที่เจแปนจะวาดท่อนแขนพร้อมกับส่งฝ่ามือหนาดึงคนตัวเล็กเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด"ว๊าย..."เสียงหวานเปล่งออกด้วยความตกใจ ก่อนจะตั้งสติได้ก็พบว่าตัวเองอยู่ในอ้อมกอดของคนตัวสูงอีกทั้งตอนนี้ใบหน้าทั้งสองอยู่ห่างกันไม่ถึงเซน จนรับรู้ถึงกลิ่นไอลมหายใจของกันและกัน สายตาคู่สวยกวาดมองไปที่ใบหน้าหล่อที่ตอนนี้ปิดเปลือกตาสนิท ด้วยความสงสัยในพฤติกรรมอดที่จะคิดไม่ได้ว่าคนตรงหน้าหลับจริงหรือไม่"หลับจริงหรือเปล่านี่ คุณตื่นเถอะเดี๋ยวน้องซีนายตื่นมาเห็น""....." คนที่แกล้งกับแสดงออกมาอย่าเ
รถยนต์คันหรูขับเข้ามาจอดยังคอนโดแม่ของลูกถึงแม้ตอนแรกคนเป็นแม่จะปฎิเสธเสียงแข็งไม่ให้มาส่ง แต่พ่อของลูกกับดึงดันมาส่งให้ได้ พร้อมกับหอบหิ้วอาหารที่ทานยังไม่หมดกลับมาด้วย"ขอบคุณคะ ที่มาส่ง"เสียงหวานเอ่ยขึ้นขณะรถจอดสนิทร่างบางตั้งท่าจะลงจากรถ แต่คนด้านข้างกับเอ่ยเสียงทุ้มขึ้นมาขัดเสียก่อนทำให้อันนิกาหยุดชะงักก่อนจะส่งสายตาดุไปหาคนข้าง ๆ"เดี๋ยวผมช่วยถือของไปส่งคุณที่ห้องดีกว่า"พ่อของลูกบอกเหมือนจะหวังดี แล้วคนเป็นแม่จะเชื่อใจได้อย่างไรขนาดเมื่อคืนยังกดรหัสเข้ามาในห้องแบบไม่ได้รับอนุญาตเลย และเรื่องนี้ก็ยังไม่ชำระความด้วยคุยแต่เรื่องลูกลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท"ไม่ต้อง ฉันขึ้นไปเองได้ส่วนของที่คุณห่อกลับมาด้วยก็เอาไปกินเถอะ ฉันคงกินไม่หมดหรอกมันเยอะเกินไป""ถ้างั้นก็ได้ตอนเย็นผมมารับไปรับลูกด้วยกันนะ"คนตัวเล็กพยักหน้าหงึก ๆ เป็นการตอบรับก่อนจะพาตัวเองลงจากรถขณะที่เจแปนเห็นคนตัวเล็กลงจากรถเรียบร้อยเลยขับรถออกไปทำงานอันนิกากลับเข้ามายังคอนโดคิดว่าจะนอนพักเอาแรงสักนิดเพราะว่าไอ้ต้าวตัวน้อยจะเลิกเรียนก็อีกหลายชั่วโมง แต่ขณะที่กำลังจะกลับกันมีข้อความที่แอพพลิเคชั่นแจ้งเตือนขึ้นมาเสียก่อน มือเ
เจแปนพาอันนิกามารับลูกอย่างที่ตั้งใจ เขาได้คิดเอาแล้วว่าจะชดเชยเวลาที่เสียไปให้แก่ลูกชายถึงแม้ลูกชายคนนี้จะไม่ได้ตั้งใจให้เขาเกิดมาก็ตาม ส่วนแม่ของลูกนั้นเขาก็ตั้งใจที่จะเริ่มเดินหน้ารุกจีบเต็มที่เพราะเขาไม่ได้อยากจะเป็นแค่พ่อของลูกอย่างเดียวเขาต้องการคนตัวเล็กที่เป็นแม่ของลูกด้วยทันทีที่ไอ้ต้าวตัวน้อยขึ้นรถมากับคนเป็นแม่ด้านหลังคนขับ ด้วยความขี้สงสัยว่าทำไมผู้ชายคนนี้ถึงมารับตัวเองได้ เสียงใสจึงเอ่ยถามแม่ทันทีโดยไม่ลืมสวัสดีผู้ชายคนขับรถตามมารยาทสองมือน้อยยกขึ้นแนบอกพร้อมกับก้มหัวก่อนจะเอ่ยเสียงใสให้บุคคลไม่คุ้นเคย"สวัสดีครับ"ขณะที่เจแปนมองไอ้ต้าวตัวน้อยด้วยแววตาเอ็นดูแถมยังชื่นชมคนเป็นแม่ที่เลี้ยงลูกขึ้นมาเป็นเด็กที่ดีไม่ ก้าวร้าว"หิวไหมครับ อยากทานอะไรเดี๋ยวลุงพาไปทาน"แต่กับกายว่าไอ้ต้าวตัวน้อยจะหันมาตอบคนเป็นพ่อแต่หันมาตอบคนเป็นแม่แทน"ซีนายอยากกินผัดสปาเก็ตตี้คาโบนาร่าครับ มี้ทำให้กินหน่อย"จากที่คิดเอาไว้ว่าจะพาไอ้ตัาวตัวน้อยไปทานของอร่อยที่ตั้งใจเอาไว้ก็ต้องพับเก็บไว้ตามระเบียบเมื่อได้ยินเสียงหวานของคนเป็นแม่สั่งให้ตัวเองขับรถกลับคอนโด"ได้ครับ/คุณเจแปนไปส่งอันกับลูกที่คอน
รถยนต์คันหรูขับเคลื่อนมาจอดที่ลานจอดรถของโรงพยาบาลเอกชนชื่นดัง ทันทีเมื่อรถจอดสนิทคนเป็นพ่ออย่างเจแปนช้อนอุ้มไอ้ต้าวตัวน้อยไว้ในอ้อมกอด ก่อนจะสาวเท้ายาวมาตามทางเดินเพื่อที่จะพาลูกชายสุดที่รักมาหาหมอ โดยมาอันนิกาแม่ของลูกเดินตามมาติด ๆ ด้วยเพราะเป็นโรงพยาบาลเอกชนการให้บริการจึงรวดเร็วมากกว่าโรงพยาบาลรัฐเมื่อมาถึงอันนิกาเดินเรื่องเอกสารส่วนเจแปนนั่งรอคุณหมออยู่หน้าห้องตรวจไม่ถึง 10 นาทีพยาบาลเรียกคุณพ่อให้พาไอ้ต้าวตัวน้อยเข้ามาตรวจอาการคนเป็นพ่ออุ้มไอ้ต้าวตัวน้อยที่ตอนนี้มีอาการซึมจากพิษไข้เดินเข้ามาในห้องตรวจก่อนคนเป็นแม่จะก้าวเท้าเข้ามาในห้องตรวจหลังจากเดินเรื่องเอกสารเสร็จ"คุณหมอครับลูกผมเป็นอะไร"ประโยคแรกของคนเป็นพ่อเอ่ยถามอาการของลูกชายด้วยความเป็นห่วงขณะที่คุณหมอสาวกำลังตรวจอาการของไอ้ต้าวตัวน้อยอยู่"เป็นไข้คะ เดี๋ยวหมอสั่งยาลดไข้แล้วคุณพ่อคุณแม่หมั่นเช็ดตัวน้องบ่อย ๆ ถ้าอาการยังไม่ดีขึ้นค่อยพามาหาหมออีกรอบนะคะ"คุณหมอบอกก่อนหันมาบันทึกอาการและใบสั่งยาลงคอมพิวเตอร์หลังจากตรวจเสร็จด้วยอาการที่ไม่ค่อยหนักมากคุณหมอเลยไม่ใช้แอดมิทขณะที่เจแปน อันนิกาเมื่อรับฟังอาการของไอ้ต้าวตัวน้อย
ปลายนิ้วมือกดรหัสเข้าห้องอย่างคุ้นเคยก่อนจะผลักบานประตูสาวเท้ายาวเข้ามาในห้อง แต่สายตาคมกับสะดุดกับชายร่างสูงที่นอนอยู่บนโซฟา ถอดเสื้อเชิ้ตพาดไว้บนพนักพิง ความคิดติดลบทันทีมือหนาของคนเป็นพี่ชายอย่างผมกระชากคนที่นอนอยู่บนโซฟาให้ลุกขึ้นพร้อมสบถคำหยาบคายออกมา"ไอ้เชี่ยมึงมาทำอะไรที่ห้องนี้"ขณะที่ร่างสูงของไอ้เจแปนลอยตามแรงกระชากของผมดวงตาของมันเบิกกว้างใบหน้าซีดเผือกผมยังกำคอเสื้อกล้ามไว้แน่นพร้อมส่งสายตาคมจ้องมองไปที่ไอ้เพื่อนตัวดีพร้อมคาดคั้นหาคำตอบ"กูถามว่าทำไมมึงถึงมาห้องน้องกู มึงบอกกูมาไอ้เจแปน""...."มันกับเงียบทำให้ผมมีถึงกับกัดฟันกร่อนความโกรธเพิ่มทวีคูณไปอีกมันจ้องผม ผมจ้องมันกลับแม่งไม่มีปากหรือไงถามก็ไม่ตอบ"มึงไม่มีปากหรือไง ทำไมไม่ตอบกู"ผมตะโกนถามมันด้วยความเดือนดาลกว่ามันจะบอกผมได้อารมณ์โกรธผมก็ขึ้นแล้วขึ้นอีก"มึงปล่อยกูก่อนกูหายใจไม่ออก"ผมที่เริ่มตั้งสติได้รีบเอ่ยบอกไอ้ออกัส ขณะที่มือของมันยังกำคอเสื้อผมไว้แน่นเกือบจะหายใจไม่ออกแล้วเวลานั้นมันกำลังคลายมือออกจากคอเสื้อผมแต่สิ่งไม่คิดก็เกิดขึ้นเมื่อไอ้เพื่อนตัวดีดันเหวี่ยงกำปั้นเข้าแก้มของผมอย่างแรงส่งผลให้ตัวผมล้มไปก
รุ่งเช้าของวัน ความบันเทิงก็เกิดขึ้นเมื่อฉันกำลังหลับอยู่ในอ้อมกอดคนเป็นสามี แต่แล้วเหมือนได้ยินเสียงแหวกเข้ามาในโสตประสาทของหูแต่ก็ไม่ถึงกับดังมาก ฉันค่อย ๆ ลืมตาตื่นจับโฟกัสก่อนจะเห็นว่าคุุณพ่อกับคุณแม่พี่เจแปนยืนอยู่ข้างเตียง ฉันยกมือขึ้นไหว้ก่อนปลายนิ้วจะสะกิดลงที่ท่อนแขนของคนตัวสูงเรื่องของเรื่องคือ เมื่อคุณปู่คุณย่าทราบข่าวว่าลูกสะใภ้ให้กำเนิดลูกสาวตัวน้อยทั้งสองตั้งใจออกจากบ้านมาตั้งแต่เช้าตรู่เพื่อตั้งใจจะมาหลานสาวตัวน้อย แต่เมื่อเข้ามาด้านในห้องพักฟื้นก็ทำให้คุณย่าถึงปรี๊ดแตก จากอารมณ์ดีใจที่จะได้เห็นใบหน้าหลานสาวตัวเล็กแต่กับเห็นคนเป็นพ่อที่นอนหลับอยู่บนเตียงลูกสะใภ้ด้วยความว่าจะทำให้ลูกสะใภ้นอนหลับพักผ่อนไม่เต็มที่ เสียงกร่นด่าจึงลอยออกมาจากปากคุณย่าอย่างต่อเนื่องแต่ไอ้ลูกชายกับนอนนิ่งไม่ไหวติ่ง คนเป็นย่าจึงใช้ฝ่ามืออรหันต์ฟาดลงต้นแขนจนเสียงดัง เปี๊ยะ!ฝ่ามือร้ายกาจทำให้คนเป็นลูกสะดุ้งตื่น พร้อมร้องออกมาจนเสียงดัง "โอ้ย" ก่อนจะยกมือลูบต้นแขนตัวเองปรอย ๆ ยังงงอยู่ว่าทำไม่แม่ตัวเองถึงส่งฝ่ามืออรหันต์ใส่ตัวเองก่อนจะบ่นออกมาไม่เต็มเสียง"เจ็บนะแม่""เจ็บสิดี มีอย่างที่ไหนแย่งเ
ช่วงกลางดึกของคืนหนึ่งขณะสองสามีภรรยานอนกอดก่ายกันอยู่บนเตียงอยู่ ๆ ไอ้ก้อนกลม ๆ ที่อยู่ในท้องก็เริ่มแผลงฤทธิ์ ส่งสัญญาณให้คนเป็นแม่ว่าตัวเองอยากจะออกมาลืมตาดูโลกแล้ว"พี่เจแปนอันปวดท้อง"มือบางสะกิดคนเป็นสามีที่นอนข้างกาย ขณะที่คนตัวสูงดีดลุกขึ้นนั่งก่อนจะประคองสติได้"อันจะคลอดแล้วเหรอ"ผมมองไปที่คนตัวเล็กที่ตอนนี้เริ่มมีเหงื่อไหลซึมออกมาเต็มดวงหน้าใสก่อนจะได้ยินเสียงหวานเอ่ยบอกด้วยความเจ็บปวด มือเรียวกุมหน้าท้องนูนป่องเอาไว้"อืม..น่าจะใช่...อันปวดท้อง"ผมเริ่มตั้งสติได้ก่อนจะวาดเท้าลงจากเตียงคว้าเอกสารสำคัญ ที่น้องอันจะวางไว้ที่หัวเตียงเพื่อมีเหตุฉุกเฉิน ก่อนจะยัดลงกระเป๋าขนาดย่อมที่คนตัวเล็กจัดของใช้บ้างส่วนที่เกี่ยวกับลูกสาวไว้ด้านใน มือหนาจับหูกระเป๋าคล้องลงบนไหล่ ก่อนจะสาวเท้ามาช้อนอุ้มร่างตุ้ยนุ้ยของคนเป็นภรรยาเดินออกจากห้องทั้งนั้นไม่ลืมที่จะบอกคนเป็นตากับยายถึงเหตุการณ์ฉุกละหุกที่เกิดขึ้นเสียงเข้มตะโกนเรียกพวกท่านอยู่บริเวณหน้าประตูห้องนอนของท่านที่อยู่ฝั่งตรงข้ามห้องนอนผมและคนตัวเล็กนึกถึงตอนนั้นที่พ่อตาแม่ยายสั่งให้ทั้งผมและคนตัวเล็กพาไอ้ต้าวตัวน้อยย้ายมาอยู่ด้วยกัน โดยท่
เวลารุ่งเช้าฉันที่ตื่นขึ้นมาก่อนจะนอนมองคนตัวสูงที่เล่นบทรักกับฉันเมื่อคืนณะตอนนี้กำลังนอนหลับตาพริ้มอย่างสบายใจ ขณะท่อนแขนแกร่งโอบกอดเอวฉันไว้ตลอดทั้งคืน มือเรียวสวยลูบไล้ใบหนาคมไล้ลงมาที่จมูกที่โด่งคมเป็นสันและมาหยุดที่ริมฝีปากหนา พลั้นก็รู้สึกชุมชื่นหัวใจอิ่มเอมกับความสุขให้กระชุ่มกระชวยจิตใจขณะดวงตาคู่คมกระพริบถี่ ๆ ก่อนจะเปิดม่านตาออกเพื่อรับแสงสว่าง"ตื่นแล้วเหรอ..." เสียงแหบพร่าของคนที่ตื่นนอนใหม่ ๆ ถามขณะที่ฉันดึงท่อนแขนออกก่อนคนตัวกับรวบเอวคอดฉันอยู่ในอ้อมกอดเหมือนเดิม"ลุกเถอะคะเช้าแล้ว"คนตัวสูงดีดตัวขึ้นเหมือนคิดอะไรบ้างอย่างได้"จริงสิ วันนี้พี่ต้องพาอันไปหาหมอ ไม่รู้ว่าลูกเราที่อยู่ในท้องอันจะเป็นอย่างไงบ้าง"พูดจบคนตัวสูงก็ช้อนอุ้มฉันเข้าไปอาบน้ำ ขณะที่ฉันเอ่ยปฎิเสธความหวังดีของคนตัวสูงแต่เหมือนคนตัวสูงกับไม่ยอมแค่บอกว่า"อาบน้ำพร้อมกันไวกว่าไม่เสียเวลา อีกอย่างพี่กลัวเราลื่นล้มในห้องน้ำด้วยพี่เป็นห่วงเรากับลูกในท้อง"ฉันจึงยอมจำใจให้คนตัวสูงอาบน้ำให้ ถึงแม้ฝ่ามือหนาจะเน้นย้ำถูลูบไล้จุดสงวนและหน้าอกคู่สวยของฉันเป็นพิเศษก็ตามทีกว่าจะเสร็จก็ร่วมชั่วโมงกว่าเราสองคนจะออกจากห้
พิธีการที่ผมรอมาเกือบจะทั้งวันก็ต้องเป็นพิธีการส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวนั้นแหละ ทันทีที่แม่ผมมาบอกว่าถึงฤกษ์แล้ว ผมไม่รอช้ารีบสาวเท้าเข้าไปเรียกคนตัวเล็กที่ยืนคุยในกลุ่มเพื่อนของน้องด้วยความไว ถึงแม้จะโดนเพื่อนสนิทอย่างไอ้เหนือกับไอ้ออกัสฉุดรั้งผมไว้ก็ตาม ก่อนหน้านั้นก่อนที่ผมจะสาวเท้าเข้าไปหาเจ้าสาวแสนสวยของผม"มึงจะรีบไปไหน ไอ้น้องเขย"มือหนาของออกัสฉุดรั้งท่อนแขนของผมไว้ เมื่อมันเห็นว่าผมจะแยกตัวไป ตอนนี้มันเป็นพี่เขยผมเต็มตัวแล้ว พอผมได้เป็นน้องเขยมันแม่งเบ่งชิบหาย"แม่มาบอกว่าถึงฤกษ์ส่งตัวแล้วกูจะไปตามเจ้าสาว""เลทออกไปสัก 5 นาทีไม่เป็นไรหรอกมั่ง"ไอ้เหนือมันพูดบ้างผมรู้แหละว่ามันสองตัวแกล้งผม มันรู้ดีว่าโบราณเขาถือเรื่อง ฤกษ์ยามแค่ไหนใครเขาให้เลทกัน"ไอ้เหนือ ไอ้ออกัสมึงสองตัวแต่งงานอย่าแกล้งกู จริงไหมคุณลิตา"ผมที่อยากหลุดพ้นไอ้เพื่อนสองคนนี้จึงหันไปหาตัวช่วยที่ตอนนี้คุณลิตามีศักดิ์เป็นพี่สะใภ้ผมเพราะไอ้ออกัสผู้ไม่กลัวใครนอกจากเมียมันก็คือคุณลิตาที่ยืนอยู่ข้างมันแหละ"พี่ออกัสอย่าแกล้งคุณเจแปนสิคะ"ไม่นานคำขอผมก็เป็นผลเมื่อคุณลิตาเอ่ยปราบไอ้เพื่อนตัวดีที่ตอนนี้ขยับสถานะมาเป็นพี่เขยผมเ
หนึ่งอาทิตย์ต่อมาพ่อแม่พี่เจแปนเดินทางมาพบพ่อแม่ฉันที่บ้าน เพื่อมาขอโทษแทนลูกชายและมาสู่ขอฉันตามประเพณี การเจรจาพูดคุยเป็นไปอย่างราบรื่น คุณพ่อกับคุณแม่ไม่ได้เรียกสินสอดอะไรมากมายแต่ขอให้สมน้ำสมเนื้อในฐานะลูกสาวคนเดียวของบ้านและในฐานะลูกสาวนักธุรกิจใหญ่ ทางคุณพ่อกับคุณแม่ของพี่เจแปนก็ไม่ติดขัดอะไรพร้อมจัดสินสอดให้โดยที่ทางเราไม่เรียกร้องเห็นแต่สมควร"ผมดีใจนะครับที่ทางคุณยกโทษและให้อภัยลูกชายผม แต่ในเมื่อคุณไม่เรียกสินสอดทางเราจัดสินสอดให้เองแต่ถ้าคิดว่าน้อยไปเรียกเพิ่มเลยนะครับ"พ่อพี่เจแปนที่ทำหน้าเป็นเถ้าแก่มาสู่ขอเมียให้ลูกชายขณะแม่พี่เจแปนนั่งอยู่ข้าง ๆ กัน"ใช่คะทางเราคุยกันแล้วว่าจะให้ เงิน 10 ล้าน ทอง 100 บาท เครื่องเพชร 1 ชุด และแหวนเพชร 10 กะรัต ทางคุณคิดว่าน้อยไปหรือเปล่า หรือจะเรียกเพิ่มเรียกได้ตามสบายเลยนะคะ"คุณแม่พี่เจแปนเอ่ยขึ้นฉันถึงกับตาเบิกกว้างไม่คิดว่าทั้งสองจะให้สินสอดฉันเยอะขนาดนี้"เราสองคนคุยกันแล้วว่าจะไม่เรียก แล้วแต่ทางคุณจะให้"แม่ฉันเอ่ยขึ้น"แม่คะไม่เยอะไปเหรอคะ"ฉันรีบแย้งขึ้นทันทีเพราะดูเหมือนสินสอดที่พ่อแม่พี่เจแปนให้มันเยอะไปจริง ๆ ขณะพี่เจแปนที่นั่งบนโ
บ้านอันนิกาผมสั่งให้เลขาจัดหาพานดอกไม้ธูปเทียน เพื่อถือมาขอขมาท่านทั้งสองที่ได้ล่วงเกินคนตัวเล็กจนพลาดท้องขึ้นมา เมื่อก้าวท้าวเข้ามาในบ้าน คุณแม่ของคนตัวเล็กเอ่ยทักทายเหมือนกับไม่มีเรื่องอะไรที่ทำให้ขุ่นเคืองหัวใจ และยังยิ้มรับการมาของผมด้วย"สวัสดีครับคุณแม่""จ๊ะสวัสดีเข้ามาก่อน"ไม่น่าเชื่อว่าท่านยิ้มตอบรับไมตรีจากผม ขณะคุณพ่อที่นั่งอยู่บนโซฟาชักสีหน้าไม่พอใจนิดหน่อยสายตาคู่คมของคุณพ่อมองที่ผมแวบนึงก่อนจะหันไปสนใจน้องซีนาย"มาแล้วเหรอ คิดถึงจังเลยมาหาตาเร็ว"พ่อของคนตัวเล็กเรียกน้องซีนาย ไม่น่าเชือว่าท่านเป็นคนต่างชาติที่สามารถพูดภาษาไทยได้อย่างดีเลยทีเดียว ขณะที่น้องซีนายวิ่งเข้านั่งข้างคุณตา"สวัสดีครับคุณพ่อ"ผมทักทายท่านและอีกเช่นเคยพ่อน้องอันพยักหน้าเพียงเล็กใบหน้าช่างดูเรียบตึง จนทำให้ผมรู้สึกเกร็ง ๆ ขึ้นมา ขณะสายตาท่านมองมาที่ผมชั่วขณะหนึ่งก่อนจะหันไปสนใจน้องซีนายต่อ คนตัวเล็กที่น่าจะเข้าใจสถานการณ์ดีเอื้อมมือบางมาบีบมือผมเบา ๆ เหมือนให้กำลังใจ"ได้ข่าวว่าไปเที่ยวทะเลสนุกไหมน้องซีนาย"เสียงทุ้มของคุณตาเอ่ยถามไอ้ต้าวตัวน้อยยิ้มก่อนที่เอ่ยเสียงใสเล่าเป็นฉาก ๆ ให้คุณตาฟัง"สนุกมาก
เราเดินทางกลับกรุงเทพช่วงบ่าย แต่แทนที่คนเป็นพ่อของลูกจะพากลับคอนโด แต่กับเลี้ยวรถเข้ามาที่บ้านหลังหนึ่งที่มีขนาดใหญ่ กว้างขวาง พอ ๆ กับบ้านของฉันที่ประเทศไทย"บ้านใครคะ "ฉันถามด้วยความสงสัยขณะคนตัวสูงเลี้ยวรถเข้ามาจอดยังโรงจอดรถเรียบร้อยแล้ว"บ้านพี่เอง พี่โทรบอกพ่อกับแม่แล้วว่าจะพาอันกับลูกมาหา"ฉันถึงตกใจไม่น้อยแทนที่จะบอกกันก่อนจะได้เตรียมตัว ก่อนจะก้มมองดูชุดตัวเองที่ใส่แค่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ธรรมดาดูแล้วไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่กับการมาพบผู้ใหญ่"ทำไมไม่บอกกันก่อนคะ ดูสิแต่งตัวก็ไม่เรียบร้อย และยังไม่มีของติดไม้ติดมือมาฝากท่านทั้งสองอีกด้วย""พ่อแม่พี่ใจดีไม่ต้องกังวลหรอก"คนตัวสูงพูดจบก็ลงจากรถทำให้ฉันต้องก้าวลงจากรถตามคนตัวสูง ก่อนจะเปิดประตูรถด้านหลังรถที่ตอนนี้มีไอ้ต้าวตัวน้อยนั้นนอนหลับอยู่ขณะที่ฉันกำลังโน้มตัวอุ้มไอ้ต้าวตัวน้อยออกจากรถได้ยินเสียงหวานที่ดังออกมาจากทางด้านหลัง'มากันเหรอลูก"ผู้หญิงวัยน่าจะไรเรี่ยกับแม่ของฉันเอ่ยทักทายทำให้ฉันหันไปตามทิศทางของเสียงนั้น"อันนี้แม่พี่"คนตัวสูงแนะนำ"สวัสดีค่ะ"ฉันยกมือขึ้นไหว้ท่านก่อนที่ท่านจะส่งยิ้มอย่างอบอุ่นมาให้"สวัสดีจ๊ะ หนูอันต
หลังจากบทรักจบลงคนตัวเล็กถึึงกับหมดเรี่ยวแรงยืนขาสั่น จนผมต้องประคองไว้ในอ้อมกอด มือหนาบีบสบู่เหลวถูให้เกิดฟองก่อนจะลูบไล้ตามผิวกายจนทั่วทั้งตัวแม้แต่จุดซ่อนเร้นที่ผมล่วงล้ำไปเมื่อกี้ผมก็ล้างทำความสะอาดให้อย่างดี ก่อนจะใช้น้ำล้างคราบฟองสบู่ให้สะอาดหมดจดผ้าเช็ดตัวที่แขวนบนราวในห้องน้ำถูกดึงออกนำมาเช็ดซับน้ำตามผิวกายของคนตัวเล็กและของผมพร้อมหยิบเสื้อคลุ่มที่ทางรีสอทร์พับว่างเตรียมไว้สำหรับแขกที่จะเข้ามาพักมาส่วมใส่ให้ร่างบางเพราะกลัวว่าคนตัวเล็กจะไม่สบายก่อนจะช้อนอุ้มคนไม่มีแรงมาว่างไว้บนที่นอนนุ่มดึงผ้าห่มมาคลุมให้ความอบอุ่มแก่รางกาย ขณะผมหันหน้านอนตะแครงข้างกอดคนตัวเล็กที่ตอนนี้เหนื่อยจากบทรักในห้องน้ำจนเวลาล่วงเลยสักพักใหญ่คนตัวเล็กที่นอนอยู่กับเริ่มที่จะมีแรง มือบางดึงผ้าห่มที่ผมคลุมให้ออกจากตัวก่อนจะดึงมือของผมที่กอดเอวคนตัวเล็กออกพร้อมลุกขึ้นนั่งตั้งท่าจะลุกเดินออกจากเตียงทว่าผมรีบคว้าท่อนแขนฉุดรั้งไว้ก่อนที่จะเอ่ยถามด้วยความสงสัย "จะไปไหน""อันจะไปนอนกับลูก"คนตัวเล็กบอกพร้อมดึงมือของผมที่จับท่อนแขนไว้แกะออก"นอนด้วยกันไม่ได้เหรอ พี่อยากนอนกอดหนูทั้งคืน"เสียงทุ้มเอ่ยอย่างอ้อนวอ
และแน่นอนท่าที่ผมชอบคือท่านี้ยามเธอนั่งอยู่บนตักผมทำให้ผมคิดถึงท่วงท่าลีลาอันเร้าร้อนในวันนั้นขณะที่คนตัวเล็กเมื่อฟังผมพูดจบกับก้มหน้างุดด้วยความเขินอายแต่ก็ไม่ได้เอ่ยอะไรกับผม ขณะที่ฝ่ามือหนาของผมถอดเสื้อของตัวเองออกก่อนหันมาถอดเสื้อยืดสีขาวและบราเชียร์คนตัวเล็กออกด้วยความไวจนตอนนี้ด้านบนของเราทั้งสองนั้นเปลือยเปล่า ก่อนผมจะก้มใบหน้าคมส่งจมูกโด่งคมเป็นสันปัดป่ายสูดดมกลิ่นไอความหอมที่เนินเนื้อก้อนกลมทั้งสองข้าง อีกทั้งยังส่งริมปากหนาดูดดึงจุกสีหวานทั้งสองข้างสลับไปมา"อืม..."ขณะที่ใบหน้าหวานของคนตัวเล็กเชิดขึ้นก่อนเสียงครางอันหวานลื่นหูขึ้นอีกทั้งที่มือเรียวทั้งสองข้างจับไหล่ผมแน่นพร้อมใช้เล็บจิกลงบ่าไหลผม ยามผมใช้ฟันคู่คมขบเม้นจุกสีหวานเบาๆ"เสียวเหรอคนดี"ผมล่ะออกจากอกก้อนกลมเสยใบหน้าคมเอ่ยถามด้วยเสียงกระเส่าก่อนจะก้มใบหน้าหล่อคมพร้อมส่งริมฝีปากหนาใช้เรียวลิ้นวนเล่นที่จุกหวานอีกครั้งทว่าคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดไม่เอ่ยตอบ ทำเพียงส่งเสียงหวานครางเป็นระยะ เป็นระยะ พร้อมส่งสายตาหวานหยาดเยิ้มเหมือนชวนเชิญให้ผมล่วงล้ำในขั้นตอนต่อไปมือหนาที่ตอนแรกลูบไล้อยู่แผ่นหลังขาวเนียนขยับลูบเลื่อนม