Share
บทที่ 584
Related chapters
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 585
แองเจลีน เซเวียร์ เริ่มเกลี้ยกล่อมเกรย์สันด้วยวิธีการว่าด้วยเหตุผลและอารมณ์ “นายเห็นไหม เกรย์สัน เจ้านายของนายอาจดูเข้าไม่ถึงด้วยท่าทางที่ไม่แยแสของเขาและทั้งหมดที่เขาเป็น แต่ฉันเข้าใจเขามากที่สุด เขาไม่ได้รู้สึกไร้ความรู้สึกอย่างที่เห็น อันที่จริงเขาห่วงใยมากและเป็นห่วงพวกนายทุกคนมากด้วยซ้ำ”คำพูดของแองเจลีนเข้าไปถึงส่วนลึกของหัวใจของเกรย์สัน ท่านประธานอาจเข้มงวดกับพวกเขามาก แต่เขายังให้เกียรติและพวกเขาได้เรียนรู้มากมายจากเขาในขณะที่เขาดูเลือดเย็นต่อบุคคลภายนอก การแสดงออกที่ไม่มีใครแตะต้องได้เป็นเพียงส่วนหนึ่งของหน้าที่ที่เขาต้องทำต่อไปเมื่อต้องพูดถึงต่อหน้าลูกน้องของเขาแองเจลีนยังพูดเสริมเรื่องดี ๆ ขึ้นมาอีก “บางครั้งฉันสงสัยว่าเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังความเงียบของเขานั้นเกิดจากความคิดที่ไม่ได้รับการพัฒนาตั้งแต่อายุยังน้อยของเขาหรือเปล่า เขาอาจให้ภาพลวงตาแก่พวกนายว่าเขาต้องดูดุร้ายมาก แต่ฉันรับประกันกับนายเลยว่าทุกอย่างที่เขาทำเป็นเพียงการเก่งแต่ดุว่าคนอื่นแต่พอถึงเวลาจริงกลับไม่ทำร้าย ใคร มันไม่มีอะไรต้องกลัวเลย นายต้องมีความกล้าหาญและเข้าไปเถอะ เกรย์สัน”ดวงตาของเกรย์สันเบิกกว้
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 586
“ฉันไม่สนหรอกว่าเป็นใคร ฉันต้องการออกจากโรงพยาบาลและไม่มีใครจะมาหยุดฉันได้”ดวงตาสีแดงก่ำด้วยความโกรธจ้องไปที่เกรย์สัน “นายจะต้องไปเอาใบรับรองออกจากโรงพยาบาลมา หากนายต้องการทำงานกับฉันต่อ”เกรย์สันรีบพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “ได้ครับ ได้ แน่นอน ท่านประธาน ผมจะทำให้เดี๋ยวนี้”เกรย์สันลุกขึ้นแล้วรีบตะกายออกไปจากห้องและกลับพบกับแองเจลีนแบบประจันหน้ากัน“เป็นไงบ้าง? ท่านประธานเปลี่ยนใจหรือเปล่า?”อาการตกใจยังคงอยู่บนใบหน้าของเกรย์สันขณะที่เขาส่ายหัวอย่างงุนงง “ท่านประธานตัดสินใจแล้ว นายหญิง ไม่มีอะไรที่ผมสามารถทำได้”เมื่อมองไปที่แองเจลีน เกรย์สันอ้อนวอนอย่างน่าสมเพชว่า “ท่านประธานรับฟังคุณเสมอ นายหญิง ผมแน่ใจว่าเขาจะเปลี่ยนใจถ้าคุณเป็นคนโน้มน้าวเขา”แองเจลีนรู้สึกหวั่นไหว “ช่างเป็นคนหัวรั้นจริง ๆ ทำไมเขาไม่ฟังเหตุผลบ้าง? บางทีฉันควรต้องเข้าไปเกลี้ยกล่อมเขาแทนแล้วใช่ไหม?”เกรย์สันถอนหายใจอย่างโล่งอกแองเจลีนเดินเข้ามาใกล้ประตูห้องอย่างช้า ๆ แม้จะเป็นระยะทางเพียงไม่กี่ก้าว แต่การเดินนั้นก็รู้สึกเหมือนนานแสนนานด้วยเหตุผลที่เธอไม่รู้ในความต้องการที่รุนแรงของเจย์ อาเรสนั้นสะท้อนอยู่ในใจ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 587
ประตูห้องพักฟื้นเริ่มเปิดออกพร้อมเสียงเอี๊ยดอ๊าดฟังดูเหมือนเสียงคนผายลมออกมา เป็นหนึ่งเดียวกับความเฉื่อยชาเจย์ขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ อารมณ์ร้อนรนที่เขารู้สึกอยู่ได้เพิ่มขึ้นในทันทีเขาส่งสายตาเย็นชาและหมดความอดทนไปที่ประตูห้อง เขามองดูช่องว่างที่กำลังเปิดกว้างเพียงนิดเดียวของประตูขณะที่มันเปิดออกอย่างช้า ๆหลังจากนั้นไม่นาน มันก็เปิดกว้างขึ้นจนกว้างเท่าฝ่ามือเจย์รู้สึกอารมณ์ของเขาค่อย ๆ แย่ลงด้วยเสียงลั่นดังเอี๊ยดที่ประตูด้วยอารมณ์ที่ควบคุมได้ เขาระงับความโกรธที่เดือดพล่านอยู่ภายในและรอใครบางคนที่ประตูเข้ามาด้วยความอดทนอย่างร้ายกาจเขากำลังจะได้ไปชำระเงินสำหรับเครื่องมือทรมานเหล่านี้เพื่อออกจากโรงพยาบาลในขณะนั้นเองจู่ ๆ มือที่สวมถุงมือผ่าตัดสีขาวได้ปรากฏขึ้นในทางเข้าช่องประตูนั่น มือที่มีขนาดเล็กบ่งบอกได้ถึงว่าเธอคือผู้หญิงเจย์ยืนยันกับสิ่งที่เห็นได้ทันทีว่าเป็นพยาบาลผู้ดูแลเขาเลื่อนสายตาเพื่อจ้องไปที่เพดาน รูปหน้าด้านข้างที่ชัดเจนยิ่งขึ้นของเขาส่องประกายไปด้วยความสิ้นหวังเมื่อเธอเข้ามาในห้องเดินอย่างเบา ๆ แองเจลีนพบว่าเจย์นอนอยู่บนเตียงโดยเอาแขนทั้งสองข้างหนุนอยู่ใต้หัว
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 588
อารมณ์ขีดสูงสุดของแองเจลีนพุ่งสูงขึ้น “เนื่องจากเราไม่สามารถดำเนินการเรื่องขอออกจากโรงพยาบาลใด ๆ ได้ในตอนนี้ ท่านประธาน คุณอยู่ต่ออีกวันได้ไหมคะ?”“ออกไป!” น้ำเสียงของเจย์สั่นด้วยความโกรธแองเจลีนยอมจำนนทันที “ได้ค่ะ ตกลง อย่าโกรธเลยนะ อารมณ์เชิงลบจะไม่ดีต่อการฟื้นตัว ฉันจะออกไป ฉันจะออกไปเดี๋ยวนี้ค่ะ”จากนั้น เธอก็วิ่งออกไปโดยไม่รอช้าการตื่นตระหนกของเธอ ทำให้เธอลืมปิดประตูห้องตามหลังดวงตาของเจย์เป็นประกายการสนทนากระซิบระหว่างเกรย์สันและแองเจลีนจากประตูลอยผ่านเข้ามาในห้องของเขา“ท่านประธานเป็นยังไงบ้าง นายหญิง?” เกรย์สันถามอย่างกังวลใจ“ฉันไม่แน่ใจมากนัก เขาโกรธ แต่นั่นอาจเป็นเพราะฉันไม่เห็นด้วยกับการขออกจากโรงพยาบาลของเขา” แองเจลีนตอบอย่างสับสนจากนั้นเธอก็พูดเสริม โดยไม่แน่ใจในคำอธิบายของเธอเองว่า “อารมณ์นั่นเว้นแต่ว่าเขาเหมือนจะเป็นวัยหมดประจำเดือนสินะ?”ริมฝีปากของเกรย์สันกระตุกเมื่อเขานึกตามที่เธอพูด “ถ้าอย่างนั้นท่านประธาน กำลังอยู่ในช่วงเวลาสำคัญ นายหญิง! วัยหมดประจำเดือนกำลังจะหมดไป”เมื่ออ่านสีหน้างุนงงของนายหญิง เกรย์สันถามอย่างระมัดระวัง “ท่านประธานจำคุณได้หรือ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 589
หลังจากจัดการเอกสารรับรองขอออกจากโรงพยาบาลแล้ว เกรย์สันพบว่าตัวเองทำอะไรต่อไม่ถูกเลยร่างกายของท่านประธานเพิ่งจะทรงตัวและหมอได้พูดถึงความเป็นไปกับสถานะที่อาจดูไม่แน่ใจนักว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากท่านประธานมีอาการทรุดลงอีกหลังจากกลับไปที่ อสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีน? แล้วเขาจะทำยังไง?เกรย์สันไปเจรจาแผนการที่ยากจะทำให้เสียหายได้กับเจ้าหน้าที่ฝ่ายบริหารโรงพยาบาล ซึ่งในที่สุด พวกเขาก็ตัดสินใจว่าจะให้หมอเฉพาะทางคนสำคัญที่เกี่ยวข้องไปดูแลที่ อสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนในท้ายที่สุดคนกว่า 20 คนยืนรอที่ประตูห้องพักฟื้นของโรงพยาบาล ตั้งแต่วิศวกรทางการแพทย์ แพทย์ไปจนถึงเจ้าหน้าที่ดูแลขณะที่เกรย์สันหันไปถามความเห็นของท่านประธาน เขาก็พบว่าคน ๆ นั้นกำลังจ้องมองมาที่เขาเหมือนหมีแพนด้า “ผมอาจจะย้ายโรงพยาบาลครบวงจรไปที่อสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีน”เกรย์สันน่าจะรู้ว่าท่านประธานไม่มีวันเห็นด้วยกับเรื่องนี้ถึงอย่างนั้น เกรย์สันปฏิเสธที่จะถอยกลับ เมื่อเขาได้ดึงความมุ่งมั่นยืนหยัดอย่างทหารออกมา เขาเริ่มเกลี้ยกล่อมท่านประธานด้วยทุกสิ่งที่เขามี “ผมเข้าใจว่าคุณไม่ชอบการถูกกั้นรอบ ๆ สำหรับตัวคุณเอง ท่านประธานคร
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 590
ดวงตาของเกรย์สันเบิกกว้าง “แล้วคุณคุ้นชินกับสิ่งนี้ไหมครับ?”แองเจลีนยังคงเงียบ หัวใจของเธอพลันเต้นระรัวอย่างรุนแรงเกรย์สันเข้าใจแองเจลีนผิด เขาเชื่ออย่างจริงจังว่าเธอเป็นนางเอกแห่งยุคที่ไม่กลัวอะไรเลย เขาตัดสินใจอย่างเร็วตามคำสั่งของเธอเมื่อถึงเวลาที่เกรย์สันจัดทีมหมอขึ้นรถและกลับไปที่ห้องพักฟื้นของโรงพยาบาล เขาพบว่าเจย์กำลังรอเขาอยู่ด้วยสีหน้าที่บูดบึ้งอย่างมาก“นายไปไหนมา? อะไรที่ทำให้นายใช้เวลานานมากแบบนี้?” น้ำเสียงของเจย์เย็นชาเป็นพิเศษเกรย์สันตอบอย่างระมัดระวังว่า “เจ้าหน้าที่ผู้ดูแลของโรงพยาบาลค่อนข้างยุ่ง ดังนั้นมีเพียงมือใหม่เท่านั้นที่สามารถมีเวลาในการดูแลคุณได้ แต่เธอไม่เก่งเท่าคนอื่น ๆ หรอกครับ”เจย์ลืมตาอันมืดมิดขึ้นเมื่อจ้องมองไปที่ประตู เขาพบชุดเครื่องแบบสีน้ำเงินเข้มที่มองมาจากด้านข้างของประตูกำลังเดินวนเวียนไปมาเจย์พบว่าตัวเองนึกภาพใบหน้าของคน ๆ นั้นออกว่ากำลังรู้สึกไม่สบายใจได้อย่างง่าย ๆ และการตัดสินใจที่ล่าช้าเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ในตัวเขาถึงแม้ว่าจะไม่สามารถมองเห็นบุคคลนั้นได้ด้วยตนเอง“เข้ามาสิ” เจย์ร้องเรียกแองเจลีนได้ยินแบบนั้นเธอเลยเข้ามาพ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 591
หลังจากที่แองเจลีนพาเจย์ขึ้นรถเข็นได้แล้ว เธอก็พูดอย่างภาคภูมิใจว่า “ท่านประธาน ดิฉันไม่มีประโยชน์อย่างอื่น แต่ดิฉันมีพละกำลังมหาศาลนะคะ เหมาะที่สุดที่จะเป็นผู้ดูแลคนที่มีความบกพร่องในการเคลื่อนไหวอย่างคุณ”เจย์และเกรย์สันตกใจกับความแข็งแกร่งของแองเจลีนถ้าเป็นผู้หญิงร่างใหญ่และสูงที่มีพลัง พวกเขาคงไม่แปลกใจมากเท่าไหร่แต่แองเจลีนดูผอมมาก เธอเป็นคนที่มีเพียงความงามที่งดงาม แล้วยังเป็นคนละเอียดอ่อนและน่าทึ่ง อีกทั้งยังเปรียบเหมือนดอกไม้เรือนกระจกชนิดหนึ่งที่ดึงดูดผู้ชมล้อมรอบอีกด้วยถึงกระนั้น เธอก็สามารถอุ้มเจย์ได้ด้วยตัวของเธอเอง ฉากนั้นมันช่างขัดแย้งกันเกินไปความแปลกใจแวบเข้ามาในดวงตาของเจย์และมันหายวับไป ในไม่ช้าใบหน้าของเขาก็กลับคืนสู่สภาพที่เย็นชาอีกครั้ง“ดีล่ะ เธอแข็งแกร่งมาก” เขาชมอย่างไม่จริงใจแองเจลีนกระซิบเบา ๆ “ท่านประธาน ดิฉันไม่ได้แข็งแรงมากหรอก แต่ว่าคุณนั่นแหละที่ผอมเกินไป”ริมฝีปากของเจย์กระตุกอย่างรุนแรงเธอพูดแหย่ใส่เขาเพราะความผอมเกินไปงั้นเหรอ?เกรย์สันกลัวว่าทั้งสองจะทะเลาะกันและรีบเร่งไกล่เกลี่ยสถานการณ์ “ท่านอาเรส ไปกันเถอะครับ รถรออยู่ข้างนอกแล้ว”
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 592
เสียงโวยวายของพวกเขาทำให้ปลุกเจย์ตื่นขึ้น เขาหายง่วงในทันทีแล้วมองดูบอร์ดี้การ์ดจากในรถในขณะที่แสงยามเย็นสาดส่องเข้ามาสถานะของเขาที่มีอยู่ในตระกูลอาเรสเมื่อพูดถึงตอนนี้คือ?!พวกเขาปฏิบัติต่อเขาราวกับว่าเขาเป็นคนพิการอย่างแท้จริงอย่างนั้นเหรอ?“เกรย์สัน สิ่งที่พวกมันหน้าไหนมีผลกระทบต่อตัวฉันแม้แต่นิดเดียว เอามันออกไปให้หมด”มีเสียงช้า ๆ มาจากกระจกรถสีดำ มันทำให้บอร์ดี้การ์ดเริ่มหมดหนทางในขณะที่พวกเขาเริ่มตัวสั่นขึ้นมาทันทีเมื่อได้รับคำสั่งจากท่านอาเรส ซึ่งเกือบจะเหมือนสายฟ้าฟาด เกรย์สันก็เข้าไปบิดมือของบอร์ดี้การ์ดที่อยู่ใกล้ ๆ จนกระดูกเคลื่อนทันทีลูกน้องคนอื่น ๆ หลายคนที่อยู่ที่นั่นต่างก็ตกใจจนหน้าซีดเกรย์สันเดินไปหาพวกเขา ทันใดนั้นพวกเขาก็คุกเข่าลงบนพื้นเพื่อขอความเมตตา “นายท่าน เราต้องขอโทษด้วย เรารู้ว่าเราผิดไปแล้ว”“สายเกินไปแล้ว” เจย์พูดคำเย็นชาออกมาจากระหว่างริมฝีปากและฟันของเขาเกรย์สันเตะคนพวกนั้นไปที่แขน หลังจากได้ยินเสียงดัง ‘แคร้ก’ ตอนนี้เขารู้เลยว่าแขนของพวกเขาก็เหมือนไร้ประโยชน์ไปแล้วทันทีคนอื่น ๆ อีกหลายคนทำโทษตัวเองด้วยการบิดแขนเกรย์สันกล่าวว่า “จะดีกว่า
Latest chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
