LOGINShare
บทที่ 142
Related chapters
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 143
เกรย์สันรายงาน "ท่านประธาน เราได้ตรวจสอบข้อมูลทั้งหมดของโรส ลอยล์ แล้ว แต่เราไม่สามารถหาข้อมูลของเธอตั้งแต่เจ็ดปีก่อนจนถึงวันนี้ได้เลย คุณไม่คิดว่ามันน่าตลกเหรอครับ?"ดวงตาเหยี่ยวของเจย์กลายเป็นเฉียบคม ด้วยความสงสัยที่ห่อหุ้มดวงตาเย็นชาทรงลูกพีชของเขาในสังคมปัจจุบันที่อินเทอร์เน็ตเป็นข้อได้เปรียบ มันเป็นเรื่องปกติที่จะมีข้อมูลของใครหายไป มากไปกว่านั้น สิ่งที่หายไปคือข้อมูลของโรส ซึ่งไม่ได้นานมากนักในสมัยที่อินเทอร์เน็ตยังไม่ได้พัฒนามาก มันไม่กี่ปีเท่านั้นเอง นี่แปลว่ามีคนน่าสงสัยอยู่ในเรื่องนี้"สืบต่อไป!" เจย์สั่ง"รับทราบครับท่านประธาน"เจย์จัดการงานของเขาก่อนจะเข้านอนเมื่อเขาปิดตาลง หัวของเขาก็แสดงเสียงของโรสที่กำลังท่อง 'ถึงต้นโอ๊ก' อย่างไม่น่าเชื่อ สำเนียงที่นำมาซึ่งการรักษาอันอบอุ่น มันทำให้เขาหยุดตัวเองไม่ให้คิดเรื่องแองเจลีนไม่ได้เลยนอกจากเนื้อเสียงที่ต่างกัน โทนเสียงของแองเจลีนและโรสตอนที่ท่องกวีนั้นเหมือนกันจนน่าตกใจเจย์กลิ้งไปมา มันยากที่เขาจะทำใจนอนได้ ในที่สุด เขาก็เปิดแอปเสียง เขาสวมหูฟัง แล้วฟังเสียงฝนตลอดทั้งคืน เขาไม่รู้ว่าเขาผลอยหลับไปตอนไหนบางทีอาจเป็นเ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 144
เจย์ขยี้หัวลูกชายของเขา แต่เมินเฉยตัวตนของเซ็ตตี้ เขาไม่ได้สังเกตเลยว่าความไม่รับรู้ของเขานั้นทำให้ความอาฆาตพยาบาทของเซ็ตตี้มากขึ้นเจย์เดินขึ้นชั้นบนแล้วเคาะประตูห้องของโรส ดวงตาซึมเซาของโรสพบเข้ากับเจย์ที่กำลังโกรธ "ท่านอาเรส มีอะไรเหรอ?""มื้อเช้า" เขาพูดออกมาแค่สองพยางค์ลอดไรฟันออกมาโรสพลันตื่นเต็มที่ "อ้า ฉันขอโทษ ฉันจะไปทำให้เดี๋ยวนี้"อย่างไรก็ตาม เธอยังอยู่ในชุดผ้าฝ้าย แขนสั้น ชุดนอนของเธอ เธอต้องการเปลี่ยนมันและออกจากห้อง แต่เจย์ยังอยู่ที่ประตู ดูเขาไม่ต้องการจะไปไหนเจย์ดูรูปปิกาจูบนชุดนอนเธอ มีความหยอกล้อในสายตาเขาโรสปิดลายเด็กน้อยบนอกของเธอแล้วหน้าแดง "หยุดมองได้แล้ว!"เจย์กล่าวอย่างเย็นชา "ไม่ต้องห่วง ต่อให้เธอแก้ผ้าต่อหน้าฉัน ฉันก็ไม่สนใจหุ่นแบน ๆ ของเธอหรอก"ดวงตาของโรสเบิกกว้าง 'ฉันหุ่นแบนเหรอ? เหลวไหล ร่างกายของฉันมีสัดส่วนสมบูรณ์แบบ ก็แค่ชุดนอนนี่หลวมไปเลยปิดทรวดทรงของฉันต่างหาก'ในขณะที่เจย์กำลังจะหันหลังจากไป...เจนสันลุกออกจากเตียง เมื่อเจย์เห็นเจนสัน เขาก็จ้องโรส "ทำไมเจนสันมาอยู่ห้องเธอ?" 'ชัดเจนว่าโรสมีเจตนาที่ไม่ดูในการเข้าหาเจนสัน'เมื่อเห็นความระ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 145
มีคนไม่มากนักในโลกนี้ที่จะได้รับการปฏิบัติอย่างอ่อนโยนจากความเย็นชาและไร้หัวใจของเจย์ ชีวิตก่อนของเธอ แองเจลีน เซเวียร์ ได้เสียสละตัวเองต่อก็ยังไม่สามารถทำให้หัวใจเหล็กกล้าเย็น ๆ ของเขาอบอุ่นขึ้นได้ไม่มีใครรู้ว่าเขาจะกลายเป็นอ่อนโยนขนาดนี้กับลูกของเขาโรสคิดเรื่องไร้สาระไปเรื่อยจนเจย์เตือนเธออย่างเย็นชา "ไปทำมื้อเช้า"โรสเข้าใจว่าเธอจะไม่มีทางได้รับความอ่อนโยนจากเขา ในชีวิตที่แล้วของเธอเป็นยังไง ชีวิตนี้ก็เป็นแบบนั้นโรสพุ่งลงไปชั้นล่างเจย์เดินไปในห้องแล้วนั่งลงบนขอบเตียงก่อนจะขยี้หัวเจนสัน เขาสอบถามอย่างนุ่มนวล "ลูกฝันร้ายอีกแล้วเหรอ?"สายตาของเขาเจนสันมืดลง เขามีขอบตาดำรอบดวงตา เป็นเครื่องยืนยันว่าเขานอนไม่ค่อยหลับดีนัก เจนสันมองเจย์ แม้ว่าปากเขาจะสั่นเล็ก ๆ แต่ก็ไม่มีคำพูดหลุดออกมาเจย์กอดลุกเขาอย่างอ่อนโยน "เจนส์ มีอะไรกำลังรบกวนลูกอยู่รึเปล่า?"เจย์คิดไม่ออกว่าทำไมเจนส์ถึงยอมบอกเรื่องฝันร้ายกับโรส แต่ปฏิเสธจะบอกกับเขาเจย์ยอมรับว่าเขาไม่ได้ยิ้มเป็นปกติ และมักจะมอบความรู้สึกเฉยเมยให้คนอื่น อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาอยู่กับลูก ๆ ของเขา เขาก็เปลี่ยนเป็นคนละคน—อ่อนโยนและมอบความร
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 146
"คุณลุง ถ้าคุณไม่ชอบนมถั่วเหลืองกับปาท่องโก๋ คุณก็ไม่ต้องกินมันสิคะ ไม่มีใครบังคับให้คุณกินมันเสียหน่อย" เสียงแผ่วเบาและน่ารักของเซ็ตตี้นั้นกลับก้องกังวาลในหูของเจย์ ซึ่งมันทำให้เขารู้สึกเหมือนชีวิตเขาเริ่มไร้ความหมายเด็กน้อยคนนี้มักต่อรองกับเขาเสมอเจย์ขมวดคิ้วแล้วมองเซ็ตตี้น้อย "แม่ของเธอไม่สอนเหรอว่าไม่ควรพูดตอนกินข้าว?"ไม่มีใครคาดคิดว่าเซ็ตตี้จะยกหัวของเธอขึ้นมาแล้วสวนกลับ "คุณลุง งั้นทำไมคุณถึงยังไม่หยุดพูดล่ะคะ?"เจย์หมดคำพูดโรสช่วยไม่ได้ที่จะต้องจับหัวของเซ็ตตี้อย่างนุ่มนวล การกระทำของเธอมันชัดเจนว่าเธอกำลังให้กําลังใจเซ็ตตี้ดวงตาดั่งลูกศรของเจย์พุ่งเข้าใส่โรสรอยยิ้มบนใบหน้าโรสหยุดนิ่ง เธอรีบก้มหน้าแล้วเคี้ยวปาท่องโก๋ต่อหลังจากมื้อเช้า เจย์นั้นไม่ได้รีบไปทำงานมากนัก เขาเรียกโรสมา เสียงของเขาไม่ได้ดูกระตือรือร้นในการปรึกษา เขาแค่อยากจะบอกเธอว่าเธอต้องพาร็อบบี้น้อยกับเจนสันไปสมัครโรงเรียนอนุบาลใหม่ข่าวนี้เหมือนฟ้าผ่ากลางวันแสก ๆ มันทำให้โรสกระอักกระอ่วน"แล้วเซ็ตตี้ล่ะ?" โรสโพล่งออกมามีความยินดีในสายตาของเจย์เมื่อมองไปที่โรส "ฉันไม่คิดว่าฉันจะต้องรับผิดชอบและเลี
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 147
เจย์พบผู้คนในทางเดินชีวิตมามากมาย คนประเภทที่เขาพบมากที่สุดคือพวกคนที่จนและไม่มีอะไรเป็นของตัวเอง แต่พวกเขาก็ยังทะนงตัว เมื่อความจริงอันโหดร้ายตบเข้าที่หน้าของพวกเขา พวกเขาก็จะเปลี่ยนจากจนแค่ภายนอกเป็นจนทั้งจิตใจและวิญญาณโรส ลอยล์ เคยถูกเจย์กำหนดว่าเป็นคนแบบนั้นเจย์ไม่ได้คิดมากอีกเมื่อโรสขอกู้เงินจากเขา "รอจนกว่าจะถึงวันที่เธอมีปัญญาพอ แล้วค่อยมาคุยเรื่องความรับผิดชอบหน้าที่กับฉัน"โรสกัดริมฝีปากของเธอ เจย์ดูถูกเธอและไม่เชื่อว่าเธอจะสามารถจ่ายคืนเขาได้ตอนนี้ เธอมีปัญหาเร่งด่วนเพิ่มขึ้น ปัญหาเรื่องโรงเรียนของร็อบบี้น้อยและเจนสันถูกจัดการแล้ว อย่างไรก็ตาม เซ็ตตี้นั้นจะไม่ได้เข้าร่วมกับโรงเรียนอนุบาลในเครือของโฮไรซอน คอลเลอร์โรงเรียนอนุบาลในเครือของโฮไรซอน คอลเลอร์ นั้นโดยหลักแล้วถูกก่อตั้งขึ้นให้เจ้าของที่ดินในโฮไรซอน คอลเลอร์ได้ใช้ มันมีที่ว่างจำกัดมากสำหรับเด็กที่มาจากด้านนอกโฮไรซอน คอลเลอร์ คนที่อยากเข้ามาโฮไรซอน คอลเลอร์ ต้องมีเส้นสายที่ดีภายใน และพวกเขาต้องจ่ายค่าธรรมเนียมเข้าโรงเรียนเพิ่มมากขึ้นด้วยสำหรับเจย์ ความประทับใจของเขาต่อเซ็ตตี้คือ ลูกสาวของภรรยาเก่า ซึ่งเป็นลูก
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 148
"คุณแม่ขา เขาพาแค่ร็อบบี้น้อยกับเจนสันออกไปเล่น แต่ทิ้งหนูอยู่บ้าน" เซ็ตตี้หันมองแม่ของเธอ ความผิดหวังในดวงตาของเธอไม่หายไปไหน"เซ็ตตี้ ลูกอยากออกไปเล่นไหม? แม่พาลูกออกไปดีไหม?" โรสเดินมาแล้วนั่งข้างเซ็ตตี้เซ็ตตี้มองดูบ้านหลังโตที่สวยงาม เธอพลันรู้สึกเศร้าแล้วถอนหายใจ "คุณแม่ หนูไม่ชอบที่นี่เลย"โรสตะลึงระยะห่างระหว่างเซ็ตตี้และโรสกว้างขึ้นเร็วมาก หากปล่อยให้เป็นแบบนี้ มันอาจกว้างและลึกจนสุดท้ายก็ไม่มีวันรักษาหาย"เซ็ตตี้ ลูกอยากให้คุณพ่อของลูกรู้เรื่องลูกไหม?" โรสถามอย่างกังวลเธอลังเลอยู่นานกับคำถามนี้ ในอดีต เธอตั้งใจเก็บเด็กทั้งสองไว้อย่างเห็นแก่ตัวเพื่อที่เธอจะไม่มีวันพรากจากพวกเขา ยังไงก็ตาม เรื่องไม่ได้เป็นไปตามที่เธอวางไว้ เธอพลาดในการซ่อนร็อบบี้น้อย ปล่อยให้ร็อบบี้น้อยและเจย์รู้จักกันต่อมา เธอก็ตัดสินใจซ่อนเซ็ตตี้จากเขา อย่างน้อยถ้าเซ็ตตี้อยู่กับเธอ เธอก็ยังมีใครให้พึ่งพา อย่างไรก็ตาม แต่ละครั้งที่เธอเห็นความผิดหวังและความเศร้าในดวงตาของเซ็ตตี้ ครั้งใดที่เธอถูดเมินโดยพ่อของเธอ โรสก็เริ่มสั่นไหวเธอรู้สึกว่าเธอเห็นแก่ตัวจนทำร้ายเซ็ตตี้ เธอกังวลว่าหากเธอถูกเมินจากพ่อข
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 149
เจย์มองดูตุ๊กตาในมือของเขาด้วยใบหน้าเคร่งขรึม จากนั้น เขาก็จ้องไปที่ห้องของหมั่นโถวน้อย หลังจากเซ็ตตี้เข้าห้องไป เธอก็กระแทกประตูเสียงดังจนสะเทือนไปทั้งบ้าน มันชัดเจนเลยว่าเธอกำลังอยู่ในอารมณ์บูดแบบสุด ๆเจย์รู้สึกว่าอารมณ์ของหมั่นโถวน้อยนั้นรุนแรงและแปลก เขาเดาว่าเธอคงเกิดมาแบบนั้น และมันคงไม่มีอะไรให้เขาต้องทำอารมณ์ของเขาดีขึ้นหลังจากเขาปลอบใจตัวเองภายในห้องนอน เซ็ตตี้ซ่อนตัวใต้ผ้าห่มและปาดน้ำตาเงียบ ๆ โรสมองดูมนุษย์ตัวน้อยที่กำลังรู้สึกเสียใจอย่างมาก และรู้สึกว่าเธอคงไม่สามารถเมินเฉยต่อสุขภาพจิตของเซ็ตตี้ได้เพียงเพราะเธอต้องการเก็บเซ็ตตี้ไว้กับเธอ"เซ็ตตี้น้อย ลูกอยากให้เขาพาลูกออกไปด้วยใช่ไหม?" โรสนั่งข้างเซ็ตตี้น้อย เสียงของเธออ่อนโยนและผ่อนคลายเซ็ตตี้ยกใบหน้าขึ้นมาจากน้ำตาแล้วพยักหน้า เสียงอ่อน ๆ และน่ารักของเธอเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและสงสัย "คุณแม่ ทำไมคุณลุงถึงไม่ชอบหนู?"โรสคิด เธอจะตอบยังไงดี? เหตุผลที่เจย์ไม่ชอบเซ็ตตี้ก็เพราะโรสเอง เพราะเขาไม่ชอบโรส เขาจึงไม่ชอบลูกสาวของเธอด้วยเช่นกันทำไมเจย์ถึงไม่ชอบโรส? เพราะว่าเขาเป็นพวกทะนงตนที่ไม่สนใจคนแบบโรสที่เกิดมาอย่างผิดธ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 150
ท้องของโรสเต็มไปด้วยความโกรธที่ย่อยไม่ลง ไม่ต้องพูดถึงการปลดปล่อย เด็กทั้งสามมองเธออย่างใสซื่อ ดังนั้นเธอจึงไม่มีทางเลือกนอกจากเก็บความโกรธอันขมขื่นลง เธอยิ้มกว้างให้เจย์ "ท่านอาเรส นายพูดถูก"เหตุผลที่เจย์มักจะดูหมิ่นเธอก็เพราะเธอนั้นจน โรสสาบานในใจว่าเธอจะทำให้สถานการณ์เปลี่ยนไป เธอจะเปลี่ยนตำแหน่งในใจเขาที่จัดให้เธออยู่ในจุดต่ำสุดของพีรามิดชนชั้นสังคมมื้ออาหารเป็นไปอย่างน่าอึดอัดเมื่อดินเนอร์จบลง โรสก็ทำความสะอาดครัวและกลับไปที่ห้องของเธอ เธอเปิดอีเมลเพื่อดูว่ามรบริษัทไหนตอบกลับเรซูเม่ที่เธอส่งไปบ้างบางทีอาจเป็นเพราะมันยังไม่นานที่เธอส่งอีเมลไป จึงยังมีบริษัทไม่มากที่ตอบเธอกลับมา อย่างไรก็ตาม มีอีเมลหนึ่งที่ทำให้เธอสนใจการตอบกลับเขียนว่า "ผมเห็นเรซูเม่ของคุณแล้ว แต่ผมต้องตรวจสอบระดับของทักษะการแฮ็คกิ้งของคุณ ถ้าคุณผ่านการทดสอบของผมได้ ผมจะจ้างคุณในค่าจ้างสองเท่าของที่เงินเดือนคุณขอ"โรสดีใจและรีบตอบกลับทันที "ฉันยินยอมจะรับการทดสอบทุกแบบ""ผมต้องการข้อมูลของประธานแกรนด์เอเซีย" อีกฝั่งตอบกลับโรสหัวเราะกับบททดสอบของเธอนี่เธอต้องแฮ็คเข้าไปในฐานข้อมูลของแกรนด์เอเซียเพื่อเ
Latest chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
