Share
บทที่ 150
Related chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 151
ตั้งแต่เอมิเนนท์ ออเนอร์ นั้นต้องการจ้างเธอมาก บางทีเธออาจจะลองต่อรองเพื่อขอค่าจ้างล่วงหน้าดู? หากทั้งสองฝ่ายเห็นพ้องต้องกัน แบบนั้นปัญหาเร่งด่วนของเธอก็จะถูกจัดการลง'ด้วยความสัตย์จริง เอมิเนนท์ ออเนอร์ ไม่ใช่ตัวเลือกแรกของเรา อย่างไรก็ตาม เราต้องการเงินอย่างเร่งด่วน ถ้าเอมิเนนท์ ออเนอร์ สามารถให้ค่าจ้างล่วงหน้าสองปีได้ เราก็จะยอมทำงานกับบริษัทของพวกเขา' โรสลังเลอยู่นานก่อนที่เธอจะกัดฟันแล้วกดปุ่มส่งอีกฝ่ายไม่แม้แต่จะลังเล และรีบตอบมาทันที 'ไม่มีปัญหา'ต่อมา พวกเธอจำเป็นต้องคุยกันเรื่องสัญญาจ้างงาน ชั่วโมงทำงาน และอื่น ๆโรสคิดว่าเธอนั้นจำเป็นต้องดูแลเด็ก ๆ ทั้งสาม เธอเสนอขอทำงานที่บ้าน และเธอจะส่งงานล่วงหน้าจากเวลาที่บริษัทกำหนดสำหรับเซย์น เขาต้องการเก็บโรสไว้มาก ดังนั้นเขาจึงตอบรับข้อตกลงทั้งหมดเขาแม้กระทั่งเริ่มการโอนเงินเดือนสองปีของโรส ซึ่งมีมูลค่า 600,000 มันมาทันทีหลังจากที่เธอเซ็นสัญญาเสร็จสิ้น ซึ่งนั่นแสดงให้เห็นว่าเซย์นต้องการจองตัวของแฮ็คเกอร์ระดับพระกาฬแบบโรสขนาดไหนโรสแปลกใจที่เธอได้รับเงิบจำนวนมาก เธอตอบ 'ไม่กลัวว่าฉันจะโกงเหรอ?'อีกด้านหนึ่ง เซย์นแสยะยิ้ม 'ใค
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 152
ห้วงความคิดของโรสพลันถูกขัดจังหวะจากเสียงนาฬิกาปลุกเธอถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะมุ่งหน้าลงไปชั้นล่างเพื่อเตรียมมื้อเช้าแสนอร่อยให้กับเด็ก ๆวันนี้ พวกเธอต้องไปสมัครเรียนให้เด็ก ๆ ที่โรงเรียนอนุบาลใหม่ ดังนั้น มันจึงมีหลายอย่างที่พวกเธอต้องทำโรสแต่งชุดให้เซ็ตตี้ด้วยชุดเจ้าหญิงแสนสวย เซ็ตตี้มีเครื่องประดับบนผมมากมาย โรสผูกผมของเซ็ตตี้เป็นมวยและตกแต่งมันด้วยรัดเกล้าสีเงินอันจิ๋วเซ็ตตี้มีรูปร่างที่เนียนและงดงาม เธอดูเหมือนภูติแฟรี่ที่ลงมายังโลก บริสุทธิ์และงดงามเมื่อโรสอุ้มเซ็ตตี้ลงมาข้างล่าง มนุษย์ผู้ชายสามคนต่างถูกเซ็ตตี้ดึงดูดสายตา "น้องเล็ก น้องดูสวยมากวันนี้" ร็อบบี้น้อยเอ่ยปากชมเซ็ตตี้เซ็ตตี้ตอบอย่างน่ารัก "ขอบคุณนะร็อบบี้น้อย"แม้ว่าเจนสันจะยังคงเงียบ แต่เขาก็พงกหัว แสดงความเห็นด้วยกับคำพูดของร็อบบี้น้อยแม้แต่ยังงงงันไปชั่วขณะในตอนนั้น เขาค่อนข้างผิดหวังเลยที่โรสมอบลูกชายให้เขาเพียงสองคน แต่ไม่ได้มอบลูกสาวด้วย'จะดีแค่ไหนถ้าแฟรี่แสนน่ารักคนนี้เป็นลูกสาวฉันด้วย?'อย่างไรก็ตาม เจย์พลันกลับมาสู่ความเป็นจริง 'มันอาจจะไม่ใช่เรื่องดีนักหากเซ็ตตี้เป็นลูกสาวเรา''บุคลิกเราไม่ถู
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 153
โรสวางเซ็ตตี้น้อยลงแล้วกล่าวกับเธอ "เดินด้วยกันกับพี่ ๆ ของลูกนะ"หลังจากที่ร็อบบี้น้อย, เจนสัน, และเซ็ตตี้จับมือกันเดินไปด้านหน้า โรสก็จงใจเดินข้างเจย์ เธอมีบางอย่างอยากจะบอกกับเจย์ เธอหวังว่าเขาจะวางอคติที่มีต่อเซ็ตตี้ลงและหลีกเลี่ยงทุกอย่างที่จะทำร้ายจิตใจเด็กน้อยอย่างไรก็ตาม เจย์มองเธออย่างระมัดระวัง ภาพแบบนี้ทำให้พวกเขาดูเหมือนครอบครัวเจย์ อาเรส ไม่ชอบโรสและลูกของเธอจากก้นบึ้งของหัวใจ เขามั่นใจว่าเธอมาเพื่อเลียแข้งเลียขาของเขา และเพื่อทำให้พวกเขาดูเหมือนสนิทสนมกันมาก"โรส ถ้าเธอพยายามจะเสแสร้งโดยการใช้ชื่อเสียงของฉัน ฉันขอแนะนำให้หยุดซะ คนที่อาศัยอยู่ในโฮไรซอน คอลเลอร์ เป็นเหมือนเพื่อนบ้านกัน มันใช้เวลาไม่นานในการรู้ความจริง… ที่เธอเป็นแค่คนใช้ของบ้านอาเรส"โรสตะลึง'หมอนี่เดาความคิดฉันด้วยมุมมองสกปรกแบบนั้นเหรอ?'โรสฝืนคำพูดที่เธอต้องการกล่าวกลับไป แล้วถอยหลังออกจากเจย์ทันที เธอรอให้เจย์เดินห่างออกไปก่อน แล้วเธอจึงค่อยเดินต่อด้วยความไม่พอใจที่โรงเรียนอนุบาล ยามรักษาความปลอดภัยไม่ได้สร้างปัญหาให้เธอมากนัก บางทีเจย์อาจจะแจ้งพวกเขาก่อนแล้ว เธอจึงตามเจย์ทันที่ห้องธุรการในโ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 154
โรสเริ่มตั้งสติได้ เธอจ้องเจย์ที่ดูโกรธ เธอหันไปพูดกับเจ้าหน้าที่ "เซ็ตตี้ของฉันอาจดูเด็กกว่าพี่ชายของเธอ แต่พวกเขาอยู่ในห้องเดียวกันเสมอ ฉันหวังว่าพวกเขาจะสามารถอยู่ด้วยกันในห้องเรียนระดับสูงในโรงเรียนอนุบาลฮอไรซอนได้"เจ้าหน้าที่รู้สึกอึดอัดใจเล็กน้อย "แต่เซ็ตตี้อายุไม่มากพอจะอยู่ในห้องเรียนระดับสูงนะคะ"โรสรั้น "กฏถูกสร้างโดยมนุษย์ เราต้องพิจารณาความเหมาะสมก่อนจะให้เธอเข้าเรียน คุณไม่คิดแบบนั้นเหรอ?"เจ้าหน้าที่ไปโน้มน้าวโรสไม่ได้ ดังนั้นพวกเธอจึงหันไปมองครูใหญ่แอสเพนแทน ครูใหญ่จึงมองเจย์อีกต่อเจย์มองโรสด้วยสายตาเอาเรื่อง!เซ็ตตี้น้อยนั้นเห็นว่าพวกผู้ใหญ่กำลังมีสถานการณ์น่าอึดอัดกันเพราะเธอ เธอเดินไปที่หน้าครูใหญ่แอสเพน แล้วประกาศเหตุผลของเธออย่างคล่องแคล่วว่าทำไมเธอถึงควรถูกจัดให้อยู่ในชั้นเรียนระดับสูง"คุณปู่ครูใหญ่คะ หนูอาจจะยังเด็ก แต่หนูรู้มาว่ามหาวิทยาลัยชื่อดังมากมายเองก็รับนักศึกษาที่อายุน้อยตราบใดที่พวกเขาเฉลียวฉลาด หากมหาวิทยาลัยทำแบบนั้นได้ ทำไมโรงเรียนอนุบาลจะยกเว้นให้เด็กฉลาดไม่ได้บ้างล่ะคะ?"ครูใหญ่แอสเพนทึ่ง "ช่างเป็นทักษะการอธิบายที่น่าอัศจรรย์ ฉันจะยกเว้นให
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 155
ความเข้าใจของเขาต่อเธอนั้นไม่เคยเกิดขึ้นมาตั้งแต่คืนนั้นเมื่อเจ็ดปีก่อน เธอทำให้ตัวเองเป็นคนโง่ในงานแต่งงาน โรส ลอยล์ ในฐานะว่าที่ภรรยาของเจย์ เธอควรที่จะเป็นจุดสนใจของคืนนั้น แต่เธอกลับกรีดร้องเมื่อเธอเห็นเขาเหมือนเธอเห็นผี ท่าทางของเธอในวันนั้นเหมือนกับแฟนคลับที่เพิ่งเจอไอดอลที่ชื่นชอบ เธอทั้งกอดและคลอเคลียเขาต่อหน้าทุกคนมันเหมือนพวกเขาเป็นคู่รักที่ได้พบกันอีกครั้งหลังจากแยกจากกันมานานเขาเสียภาพลักษณ์ทั้งหมดเพราะเธอในวันนั้นจากนั้นมา เขาก็พิจารณาให้ลูกสาวนอกสมรสของตระกูลลอยล์เป็นคนบ้านนอกไร้อารยะหลังจากการแต่งงาน เขาก็ไล่เธอไปห่าง ๆ เหมือนรองเท้าเก่า ๆเขาหวังว่าเขาจะผ่านมรสุมวิกฤษการเงินไปแล้วหย่ากับเธอ โชคไม่ดี แม่สาวบ้านนอกไร้อารยะในสายตาของเขานั้นไม่ได้ใสซื่อไร้เดียงสาแบบที่เขาคิดไว้ เธอจัดฉากแล้วฉกเอาความบริสุทธิ์ไปจากเขาจากนั้นมา ความเกลียดชังต่อเธอของเขาก็เข้มข้นมาก ความโกรธของเขาบดบังคุณธรรมทั้งหมดของเธอหลังจากตำหนิการกระทำต่าง ๆ ของเธอซ้ำ ๆ ในที่สุดเจย์ก็สังเกตได้ว่าเขาอาจจะเข้าใจเธอผิดไปมันเป็นความจริงที่เธอเป็นลูกสาวนอกสมรสของรอยอัน ลอยล์ แต่เขาไม่รู้ว่าว่าก
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 156
'งั้นเธอก็ไม่ได้หวังเงินหรือความรักจากฉัน แต่ต้องการเพียงแค่ให้ฉันปฏิบัติกับเซ็ตตี้น้อยให้ดีขึ้นเล็กน้อย?'อย่างไรก็ตาม เจย์นั้นไม่พอใจเท่าไหร่กับการอธิบายของโรส เขาขมวดคิ้วแล้วถามโรสอย่างเย็นชา "อะไรที่เธอหมายถึง 'ความคาดหวังที่เป็นไปไม่ได้'?"โรสมองความโกรธเคืองของเขาแล้วกล่าวอย่างเขินอาย "ท่านอาเรส นายคงคิดว่าฉันต้องการแต่งงานกับนายอีกครั้ง และนั่นเป็นเหตุผลที่ฉันบอกให้เซ็ตตี้น้อยเป็นมิตรกับนายสินะ ไม่ต้องห่วง ท่านอาเรส มันจะไม่มีทางเกิดขึ้น""ฉันมีสติเพียงพอที่จะไม่กลับไปหาอดีต ท่านอาเรส นายไม่ได้แสดงความสนใจต่อฉันเลยหกปีก่อน และฉันเองก็ไม่ได้หวังให้นายมาสนใจฉันอยู่แล้ว""ฉันจะไม่แต่งงานกับนายอีกแล้ว ฉันแค่หวังจะเห็นเด็ก ๆ ของฉันเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดี เท่านี้ชีวิตฉันก็ไม่เสียใจอีกแล้ว"ดวงตาของโรสเต็มไปด้วยความเศร้าโศกเมื่อเธอกล่าวคำพูดพวกนั้นด้วยน้ำเสียงที่เปล่าเปลี่ยวมันเป็นสัญญาณของการยอมรับความจริงที่เจ็บปวดของชีวิตเจย์ไม่ได้พูดอะไร เขาเพียงแค่มองโรส เธอไม่เคยเดินผ่านชีวิตแต่งงานที่ล้มเหลสถึงสองครั้งได้เลย มันคงยากสำหรับเธอมาก"ฉันขอถามหน่อย… พ่อของเซ็ตตี้อยู่ที่ไหน?"
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 157
เจย์ไม่เคยรู้สึกเจ็บปวดขนาดนี้มาก่อนในชีวิตมันทรมานขนาดนี้เขา ผู้ที่เป็นชายที่กล้าหาญ ไม่กล้าที่จะยืนยันศพของเธอ และไม่กล้าไปเข้าร่วมงานศพหรือแม้แต่เยี่ยมหลุมศพของเธอ...เขาไม่กล้าเข้าใกล้ทุกอย่างที่ทำให้เขานึกถึงเธอ และเขาก็ระมัดระวังในการเก็บงำความรู้สึกเอาไว้เขาเก็บความรู้สึกทุกข์ทนในใจที่แสดงออกมาทางสายตาและคงท่าทางสุขุมและเมินเฉยของเขา "เธอไม่ใช่ฉัน เธอจะรู้ได้ยังไงว่าฉันรู้สึกแบบไหน?" เขากล่าวด้วยน้ำเสียงต่ำโรสเบะปากที่งดงามและฉ่ำของเธอเล็กน้อย 'ถ้านายรู้ว่ารักคืออะไร ทำไมนายถึงปล่อยให้แองเจลีน เซเวียร์ ตัวฉันในอดีต ต้องใช้ชีวิตอยู่ในสถานการณ์กดดันแล้วตายอย่างไม่ได้รับการเปิดเผย?' เธอกระซิบกับตัวเองในใจตลอดการเดินทางกลับคฤหาสน์เงียบงัน จากระยะห่าง พวกเขาเห็นโจเซฟินยืนอยู่ที่หน้าประตูและสวมชุดเดรสสั้นสีแดง ประดับประดาด้วยเครื่องประดับ ท่าทางสง่างามและสูงส่งของเธอพังครืนลงเมื่อเธอเห็นเจย์และโรสเดินมา เธอโบกมือให้พวกเขาด้วยสองแขนของเธอแล้วตะโกนอย่างตื่นเต้น"พี่! พี่สะใภ้!"ใบหน้าของเจย์พลันกลายเป็นหงุดหงิดอย่างน่ากลัว เขาเดินจ้ำอ้าวไปที่น้องสาวเขาแล้วกล่าวด้วยท่าทางมืดมน
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 158
'เอ่อ...'ปัญหานี้ไม่ได้เข้ามาในหัวของโรส การเตือนของเจย์นั้นทันเวลาพอดี เธอไม่มีชุดที่เหมาะสมกับงานสังสรรของสังคมชั้นสูงจริง ๆ เธอหลบอยู่ที่บ้านมาตลอดหลายปี เธอพยายามอย่างที่สุดเพื่อเลี้ยงเด็ก ๆ ดังนั้นเธอเลยไม่ต้องการชุดพวกนั้นโจเซฟินเป็นลูกสาวของตระกูลอาเรส และงานวันเกิดของเธอก็จะต้องฟุ่มเฟือยแบบสุด ๆ ผู้เข้าร่วมงานย่อมต้องเป็นบุคคลร่ำรวยและประสบความสำเร็จในธุรกิจของตัวเอง หากเธอใส่เสื้อผ้าธรรมดา ไม่ใช่เพียงแค่เธอจะโดนเหยียดหยาม แต่โจเซฟินจะต้องอับอายเพราะเธอด้วย"โจเซฟิน ฉันขอโทษด้วย ฉันคงไม่..." สัญชาตญาณแรกของโรสคือการปฏิเสธคำเชิญของโจเซฟินทันทีอย่างไรก็ตาม โจเซฟินคว้ามือของโรสและไม่ปล่อย "พี่เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน โรส พี่เป็นคนเดียวที่ฉันพูดเปิดอกอย่างจริงใจได้หลังจากที่ฉันกลับมาที่ประเทศนี้ ถ้าพี่ไม่อยู่ที่นั่น งานก็คงน่าเบื่อและไม่น่าสนใจ ถ้าพี่ไม่มีชุดหรือเครื่องประดับ ฉันจะให้พี่เอง ได้โปรดมาเถอะ ได้ไหม?" เธอกล่าวอย่างออดอ้อนกับโรสโรสถูกรั้งไว้ระหว่างงานของเธอกับคำเชิญของโจเซฟินเจย์จนปัญญาเมื่อเขามองน้องสาวของตัวเอง "เธอจะอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีผู้หญิงคนนี้ในชีวิตร
Latest chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
