”บอกสิว่าจะให้ฉันช่วยเธอยังไง?” คุณนายอาเรสปลอบเซร่าพูดทั้งน้ำตา “หนูแน่ใจว่าคุณรู้ว่าสิ่งเดียวในชีวิตที่หนูต้องการคืออะไร นั่นก็คือเจย์ หนูต้องทนทุกข์สารพัดและโดนเหยียดหยามมากมายเพื่อเขา หนูขอร้องนะคะคุณนายอาเรส ช่วยทำให้หนูสมปรารถนาได้ไหมคะ?” หลังจากพูดจบเซร่าก็เริ่มลงไปเกาะเท้าคุณนายอาเรสคุณนายอาเรสรู้สึกเจ็บปวดใจเมื่อเห็นแบบนี้ เธอดึงเซร่าให้ลุกขึ้นและแนะนำอย่างจริงจัง “เซร่า หนูรู้ดีกว่าใครว่าเจย์รักแค่แองเจลีนเท่านั้น”เซร่าตอบ “ถ้าเขายังเป็นเหมือนเดิม หนูก็ไม่ใจกล้าหน้าด้านมาขอหรือคาดหวังหรอกค่ะ คุณนายอาเรสคะ ตอนนี้เขาความจำเสื่อมแล้วก็มีข่าวลือมาว่าเขาเย็นชาแล้วก็ไม่ใส่ใจแองเจลีนแล้ว บางทีพระเจ้าอาจจะให้โอกาสหนูอีกครั้งก็ได้นะคะ?”คุณนายอาเรสเริ่มลังเลเซร่าอ้อนวอนอย่างน่าสงสาร “คุณเป็นคนเดียวในโลกนี้ที่ดูแลหนูอย่างดี คุณนายอาเรสคะถ้าแม้แต่คุณยังหันหลังให้หนู หนูก็คงเหลือแค่ทางตายเท่านั้น”“โอเค ฉันจะช่วยเธออีกสักครั้ง”เซร่าหลุดยิ้มคุณนายอาเรสถาม “หนูรู้เหรอว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน?”เซร่าพยักหน้าด้วยความช่วยเหลือของยูมิ เธอก็หาที่อยู่ของเจย์ได้ไม่ยากที่ห้องทำงาน
ทันใดนั้นออดหน้าบ้านก็ดังขึ้น เจย์วางยี่หร่าไว้บนโต๊ะกาแฟก่อนลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูคุณนายอาเรสและเซร่ายืนอยู่หน้าประตู เซร่านั้นเกาะแขนของคุณนายไว้อย่างสนิทแนบแน่น วันนี้ตัวเธอเองก็ดูสวยสง่ามีระดับเพราะเธอทุ่มเทความคิดไปกับการแต่งตัววันนี้มากเจย์เปิดประตูที่มีระบบนิรภัยออกมาและงุนงงไปเล็กน้อยเมื่อเห็นพวกเธอ“ลูกแม่” เมื่อคุณนายอาเรสได้เห็นเจย์อีกครั้งหลังจากที่ไม่ได้เจอกันมานาน เธอก็รู้สึกตื้นตันอารมณ์ท่วมท้นจนน้ำตาไหลพรากเธอพยายามจะเอื้อมมือไปสัมผัสใบหน้าเจย์ แต่เจย์ก็หันหน้าไปด้านข้างเพื่อหลบการสัมผัสนั้นเมื่อเซร่าเห็นว่าเจย์นิ่วหน้า เธอก็รีบอธิบายให้เขาฟังอย่างเร็วว่า “เธอเป็นแม่ของคุณค่ะ เจย์บี้”เจย์ยังคงจ้องพวกเธอหลังจากที่โดนมาริลินหลอกและยังมาโดนพวกนักฆ่าทำร้าย เจย์ก็ได้รับรู้ว่าเขามีตัวตนที่ไม่ธรรมดา ดังนั้นตอนนี้เขาจึงระมัดระวังทุกคนที่เข้ามาหาเขาคุณนายอาเรสไม่รู้ถึงความกังวลใจของเจย์ เธอเริ่มแนะนำตนเองกับเขา “นี่ลูกจำพวกเราไม่ได้แล้วเหรอ ลูกแม่? แม่เป็นแม่ของลูกไงและนี่… เป็นผู้หญิงที่ลูกรักที่สุด”เจย์หันไปมองหน้าเซร่าพอเป็นพิธี ความรู้สึกเฉยชาในใจก็ทำให้ตัวเ
เซร่าร้องรับลูก “เจย์บี้คะ ถ้าคุณคิดว่าเราเข้าหาคุณด้วยเจตนาแอบแฝง ทำไมคุณไม่ลองทดสอบเราดูล่ะ? แม่เป็นคนที่เลี้ยงคุณมานะ เธอรู้นิสัยของคุณทุกอย่าง”คุณนายอาเรสพยักหน้า “ใช่แล้วลูก แม่รู้ว่าลูกแพ้แอลกอฮอล์แล้วก็ท้องไส้ไม่ดี ลูกกินอาหารรสจัดไม่ได้ ไม่สูบบุหรี่ ไม่ดื่มเหล้า แล้วก็ไม่มีงานอดิเรกที่ไม่ดี ลูกชอบอ่านหนังสือชุดอาณาจักรแฮกเกอร์ ชอบเล่นเปียโน แล้วก็มีทักษะเหนือชั้น…”แววตาเย็นชาดุจน้ำแข็งของเจย์เริ่มอ่อนลงทุกอย่างที่คุณนายอาเรสพูดมาถูกเกือบหมดเขาคงทำไม่ถูกถ้าด่วนตัดสินแค่เพียงเพราะเด็กผู้หญิงในรูปดูไม่เหมือนเซร่า“คุณชื่ออะไร?” เขาถามเซร่า“เซร่า เซเวียร์ค่ะ”เจย์เลิกคิ้ว “คุณนามสกุลเซเวียร์เหรอ?”ทำไมเขาถึงหนีจากพวกเซเวียร์ไม่พ้นเลยนะ?เซร่าอธิบาย “เจย์บี้ค่ะ ตระกูลของฉันเป็นตระกูลเก่าแก่ในเมืองนางแอ่น พี่สาวฉันก็คือแองเจลีน เซเวียร์ประธานของแกรนด์ เอเซีย เพราะงั้นถ้าคุณเคยได้ยินนามสกุลนี้มาก่อนก็ไม่แปลก”สีหน้าเจย์มืดครึ้ม “แองเจลีน เซเวียร์เป็นพี่สาวคุณเหรอ?”เซร่าพยักหน้าพร้อมยิ้ม “ค่ะ”เจย์เริ่มคิดทบทวน นี่เขามีคำสาปความรักอะไรกับสามสาวพี่น้องตระกูลเซเวียร์กัน
เซร่าเกาะแขนคุณนายอาเรสอย่างเจียมตัว ราวกับว่าเธอกำลังกลัวแองเจลีนเมื่อเห็นเซร่าเป็นแบบนี้ คุณนายอาเรสก็รู้สึกปวดใจ เธอตำหนิแองเจลีนด้วยสีหน้าโกรธขึ้ง “ตอนที่เซร่าบอกว่าเธอทำตัวจองหองหลังได้ขึ้นเป็นประธานแกรนด์เอเซีย ตอนแรกฉันก็ไม่เชื่อหรอกนะ ตอนนี้เหมือนเธอไม่ใช่แค่จองหองแต่ยังทำตัวนักเลงข่มขู่คนอื่นด้วย”แองเจลีนเข้ามาหาคุณนายอาเรสและเชิดหน้าขึ้น “ถ้าคุณอยากให้ฉันนับถือคุณนะ คุณนายอาเรส คุณเองก็ต้องทำตัวให้สมวัยด้วย”คุณนายอาเรสโมโหเดือด “แองเจลีน เซเวียร์ นี่… นี่ เธอกล้าดียังไงมาใช้น้ำเสียงถือดีพูดกับฉัน?”ขณะที่บรรยากาศระหว่างคุณนายอาเรสและแองเจลีนเริ่มร้อนระอุ จู่ ๆ เซร่าก็เดินเข้ามาเพื่อตบหน้าแองเจลีนแต่แองเจลีนจับข้อมือเธอไว้ได้อย่างสบาย ๆเซร่าต่อว่าแองเจลีน “แองเจลีน เซเวียร์ ฉันรู้มาตลอดว่าเธอเป็นพวกชอบใช้อำนาจจอมบงการ แต่การทำตัวหยาบคายกับคุณนายอาเรสแบบนี้ไม่ใช่แค่เธอไร้มารยาทเท่านั้น ยังเหมือนเป็นพวกไร้การศึกษาด้วย”แองเจลีนบีบข้อมือเซร่าแน่นจนเซร่าหน้าซีดด้วยความเจ็บปวด“โอ๊ย” เซร่าร้องอย่างเจ็บปวดคุณนายอาเรสร้อง “ปล่อยเธอนะ แองเจลีน”“ได้เลย”พร้อมคำพูด เธอ
ขณะที่เจย์และคนอื่น ๆ กำลังยืนรอลิฟต์ แองเจลีนนั้นโมโหมากจนเหมือนเลือดไม่ขึ้นไปเลี้ยงสมองเมื่อเจย์ก้าวเข้าไปในลิฟต์ก่อนที่ประตูจะปิด จู่ ๆ แองเจลีนก็ตะโกนก้อง “ฉันเป็นภรรยาตัวจริงของนายนะ”ดวงตาเซร่าฉายแววเยาะเย้น เธอคิดว่าเจย์ไม่มีทางเชื่อสิ่งที่แองเจลีนพูดมาแน่ ๆ ดูจากความเกลียดชังที่เขามีต่อแองเจลีนที่เธอเห็นวันนี้แองเจลีนก็แค่รนหาที่เท่านั้นหล่อนมีใบหน้าที่สวยสะกดใจ แต่ดันยืนกรานที่จะแต่งหน้าหนา ๆ น่าเกลียดกลบไว้แล้วเจย์จะไปชอบผู้หญิงบ้าแบบนี้ได้อย่างไรกัน?ขณะที่เซร่ากำลังคิดไปไกลนั้น เธอก็รู้สึกว่าแขนที่เธอกำลังเกาะไว้แน่นหลุดไปจากการเกาะกุมของเธอ ขณะต่อมาแขนเรียวนั้นก็ยื่นไปขวางประตูลิฟต์โดยไม่บอกกล่าวเจย์ก้าวออกไปเซร่ารีบดึงคุณนายอาเรสตามออกไปเจย์เดินไปหาแองเจลีนแล้วถามอย่างเกรี้ยวกราด “เมื่อกี้คุณว่าอะไรนะ?”แองเจลีนจ้องลึกไปในดวงตาเขา…ดวงตาสีดำเข้มของเธอมีแววกระจ่าง สว่างใสทันใดนั้น เธอก็ยื่นมือออกมาจากด้านหลังแล้วใส่กุญแจมือเจย์อย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะใช้อีกด้านใส่กุญแจมือตัวเองไว้เจย์ถอนหายใจ “ลูกไม้เดิมอีกแล้วเหรอ? นี่คุณไม่อายบ้างเลยเหรอไง?”แองเจลีน
เจย์ขมวดคิ้ว เมื่อเขาเห็นท่าทางแข็งขืนของหล่อนเมื่อได้ยินเรื่องการตรวจ DNA เขาก็รู้ทันทีเลยว่าหล่อนต้องไม่ใช่แม่แท้ ๆ ของเขาเบื้องลึกเบื้องหลังต้องมีเรื่องอะไรอีกแน่ด้วยสายตาคมกล้าของเจย์ที่มองมา คุณนายอาเรสจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมรับ “ใช่แล้วลูก แม่เป็นแค่แม่เลี้ยง”เจย์นิ่งอึ้งและหันไปมองแองเจลีนเพื่อยืนยัน และเห็นว่าเธอก็ยอมรับอยู่ในทีเมื่อดูจากที่เธอไม่โวยวายอะไรเจย์พูด “ไม่ว่าเธอจะเป็นแม่ผู้ให้กำเนิดผมหรือไม่ ผมก็ต้องมีความกตัญญูให้เธอเพราะว่าเธอก็เลี้ยงดูผมมา”คุณนายอาเรสตื้นตัน “แม่ดีใจมากเลยที่ลูกยอมรับแม่”แองเจลีนแค่นเสียง “ใช่แล้ว ผู้หญิงคนนี้เป็นแม่เลี้ยงของคุณ แต่ว่าแม่เลี้ยงในโลกนี้ก็มีทั้งที่ดีและเป็นนางมารนี่ อย่าเพิ่งผลีผลามมอบความรักให้ไปจะดีกว่านะ”คุณนายอาเรสโมโหมาก “นี่เธอหมายความว่ายังไงกัน แองเจลีน เซเวียร์? เธอบอกว่าฉันจะทำร้ายเขาเหรอ?”แองเจลีนพูด “แหม ก็ถ้าเขาเป็นลูกชายคุณ คุณก็คงจะไม่ทำอันตรายอะไรเขาหรอก แต่ไม่ว่าเขาจะใกล้ชิดกับคุณแค่ไหน เขาก็คงจะเทียบลูกแท้ ๆ ของคุณไม่ได้ ทีนี้คุณจะทำร้ายลูกเลี้ยงเพื่อลูกแท้ ๆ ของตัวเองหรือไม่ นั่นมันก็อี
”หลบไปเกรย์สัน” เจย์ว่าเกรย์สันเกรย์สันกำลังจะขยับหลบเมื่อแองเจลีนสั่ง “คุณอย่าคิดเชียวนะ เธอตบฉัน ฉันอยากให้คุณตบเธอคืน ชื่อเสียงในฐานะประธานแกรนด์เอเซียของฉันไม่ใช่ของที่ใครหน้าไหนจะมาเหยียบย่ำได้”ความดุร้ายฉายวาบผ่านดวงตาเกรย์สันและเขาก็ตบหน้าคุณนายอาเรสฉาดใหญ่เจย์โมโหแทบคลั่ง เขายกมือที่มีกุญแจขึ้นและตะคอก “ปล่อยผม แองเจลีน เซเวียร์”แองเจลีนหายใจแรง “กลับบ้านกับฉัน”เจย์คำราม “ผมอยากกลับบ้าน แต่ไม่ใช้บ้านคุณ บ้านแม่ผมต่างหาก”แองเจลีนไม่สนใจเขาและกระชากกุญแจมืออย่างแรง จนเจย์ต้องตามมาเธอลากเจย์มาตลอดทางและยัดเขาเข้าไปที่เบาะหลังของรถเฟอร์รารี่เจย์มองกุญแจมือด้วยดวงตามืดครึ้ม…“ปลดกุญแจ แองเจลีน”“ฉันจะปลดให้ก็ต่อเมื่อนายเริ่มเชื่อฟังคำพูดของฉัน”เชื่อฟังคำพูดของเธออย่างนั้นเหรอ?ริมฝีปากเย้ายวนของเจย์แค่นยิ้ม “คงจะชาติหน้ามั้ง”แองเจลีนแค่นเสียง “งั้นฉันก็จะปลดให้นายชาติหน้าแล้วกัน”เจย์ “...”เจย์ยังคงคอยหันหลังไปมองแม่เลี้ยงที่โดนลากตัวออกไป เมื่อเห็นแบบนั้นเขาก็รู้สึกเวทนาสงสารยิ่งคุณนายอาเรสดูน่าสงสารแค่ไหน แองเจลีนก็ยิ่งดูดุร้ายมากขึ้นเท่านั้น เจย์พูดด
เจย์ถือดอกทานตะวันขึ้นมาด้วยสีหน้าสงสัย “ผมให้ดอกไม้นี่คุณเหรอ?”ดอกทานตะวันเพชรเป็นตัวแทนของความสุขชั่วนิรันดร์เขาคงจะรักเธอเขาก็เลยให้คำอวยพรที่แสนอบอุ่นแบบนี้กับเธอสินะ?แองเจลีนซึมและยังคงนั่งเงียบตลอดการเดินทางในเวลาเดียวกันนั้น…ทางด้านคุณนายอาเรส หลังจากที่เที่ยวตามหาเซร่าไปทั่ว หล่อนก็ได้พบเธอนั่งร้องไห้ปิ่มจะขาดใจอยู่ใต้สะพานเมื่อเซร่าเห็นคุณนายอาเรส สายตาเธอไม่มีทั้งความซาบซึ้งหรือความรู้ผูกพันฉันท์แม่ลูกอยู่เลย มีแค่เพียงความขมขื่นโศกเศร้าเท่านั้น เธอตะโกนต่อว่าคุณนายอาเรส“สรุปว่าที่คุณทำดีกับหนู ก็เพราะว่าคุณเป็นแม่หนู”“ในที่สุดหนูก็เข้าใจว่าทำไมถึงเอาชนะแองเจลีนไม่ได้สักเรื่อง เพราะว่าหนูแพ้มาตั้งแต่เกิด หนูมันเป็นแค่ลูกนอกสมรสที่คุณมีกับคนอื่น ด้วยสถานะแบบนี้หนูคงไม่มีทางจะเงยหน้ามองใครได้อีกแล้ว”“หนูเกลียดคุณ”คุณนายอาเรสน้ำตาอาบหน้า “ทำไมต้องด้อยค่าตัวเองแบบนั้นด้วยเซร่า? แม้ว่าหนูจะเป็นลูกนอกสมรส แต่พ่อของลูกก็เป็นคนที่มีชื่อเสียงนะ”ดวงตาเซร่ามีความโหยหาอีกครั้ง “เขาเป็นใคร?”คุณนายอาเรสตอบ “เขาคืออดีตประธานของเบล เอนเตอร์ไพรส์ สตีเฟน เบล”เซร่าไม่เ