เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1097
บทที่เกี่ยวข้อง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1098
เจย์ชะงักไป อันที่จริงที่เธอพูดก็มีเหตุผลหลังจากทำธุระเสร็จแล้ว แองเจลีนก็ล่ามเขาไว้กับขาเตียงอีกรอบ เขานั้นนั่งอยู่ขณะที่เธอยืนค้ำเขาอยู่พร้อมจ้องมองเขา“เราเป็นสามีภรรยากันจริง ๆ เหรอ?” เจย์ถามอย่างระแวงสงสัยแองเจลีนพยักหน้าเจย์ดูจะทำใจรับความจริงข้อนี้ได้ยาก “ทำไมผมถึงไม่รู้สึกใจเต้นวูบวาบอะไรเลยล่ะ เวลาที่มองคุณ”แองเจลีนตีหน้าเข้ม “ก็เพราะคุณตาบอดไงล่ะ”เจย์ “...”เจย์มองแองเจลีนใกล้ ๆ ด้วยอารมณ์สับสน ผู้หญิงอย่างมาริลินและเซร่านั้นหน้าบางมาก เขาแค่พูดอะไรที่เปิดเผยนิดหน่อย พวกเธอก็เขินอายแล้วส่วนแองเจลีนนั้นหน้าหนาเหมือนกับกำแพงปูนเลย ไม่ว่าเขาจะล้อเลียนเธอแค่ไหน เธอก็ยังคงตอบโต้ได้โดยไม่สะทกสะท้านสักนิดแม้ว่าเขาจะไม่ชอบที่เธอมักจะระเบิดอารมณ์ต่าง ๆ ท่วมท้น รวมถึงสีหน้าร้ายกาจบ้าอำนาจของเธอด้วย แต่เขาก็กลับไม่รู้สึกรังเกียจขยะแขยงตอนที่เธอจูบเขาบางทีพวกเขาอาจจะเป็นสามีภรรยากันจริง ๆ ก็ได้?เจย์นึกสนุกและคิดว่าจะทดลองดูว่าแองเจลีนจะทนได้แค่ไหน “ในเมื่อคุณบอกว่าเราเป็นสามีภรรยากัน ไหนล่ะหลักฐาน?”แองเจลีนเริ่มปลดกระดุมเสื้อของเธอเจย์ตะลึงงัน “คุณจะทำอะไรเนี่ย?”
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1099
มีเสียงดังบี๊ปขึ้นสองครั้ง มือถือถูกปลดล็อกแล้วเจย์ลุกขึ้นนั่งอย่างตื่นตระหนก “เอามือถือผมมา”แองเจลีนยกมือถือขึ้นและกระโดดลงจากเตียง และเพราะว่าเขายังถูกล่ามกุญแจมือ เจย์จึงทำได้แค่เพียงมองเธออย่างกระวนกระวายแองเจลีนกดเข้าไปที่อัลบั้มรูปและเห็นรูปที่อยู่ในนั้น จังหวะที่เธอได้เห็นก็ทำให้อึ้งงันไปภาพนั้นคือภาพเธอที่ไม่ได้แต่งหน้า มีคิ้วที่ดูอ่อนโยนและสายตาเปี่ยมรัก ท่าทางไร้กังวลและเรียบง่ายทำให้เธอดูใสบริสุทธิ์ราวกับเด็ก ชัดเจนว่านี่คือรูปวาดของเธอสมัยที่ยังเป็นเด็กแม้ว่าเจย์บี้จะความจำเสื่อม แต่เขาก็ยังจำได้ว่าเธอเคยหน้าตาแบบไหนความอบอุ่นท่วมท้นหัวใจของแองเจลีน…ริมฝีปากบางของเจย์เม้มแน่น เมื่อเขาเห็นแองเจลีนสีหน้าแข็งทื่อ เขาก็ยิ่งตระหนก“นี่ เอาโทรศัพท์ผมคืนมา แองเจลีน”แองเจลีนยกมือถือขึ้นสูง “นายชอบเธอเหรอ?”เจย์เงียบไม่พูดอะไรแองเจลีนปกปิดแววตายินดีเอาไว้ไม่ได้เธอหยิบม้านั่งมาแล้วก็นั่งลงตรงหน้าเขา ก่อนเริ่มสอบสวน “ความซื่อสัตย์เป็นเรื่องสำคัญมากระหว่างสามีภรรยา ถ้านายยอมร่วมมือและตอบคำถามฉันดี ๆ ฉันก็ไม่ว่าอะไรที่นายนอกใจ”เจย์ดูสิ้นหวังมาก ชายหนุ่มตัวสูงแบบเ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1100
แองเจลีนพูดด้วยน้ำเสียงมีอำนาจ “คำว่า ‘หย่าร้าง’ ไม่มีอยู่ในพจนานุกรมของฉัน ถ้านายต้องการจะหย่า ก็คงต้องรอชาติหน้า”เธอยกมือสัมผัสใบหน้าและมองรองพื้นหนาที่ติดปลายนิ้ว คิดว่าอาจจะถึงเวลาที่เธอต้องลบเครื่องสำอางแล้วแองเจลีนหลุดยิ้ม “ฉันจะไปอาบน้ำก่อนนะ รอฉันด้วยล่ะ” จากนั้นเธอก็หยิบชุดนอนและเดินเข้าห้องน้ำไปเมื่อเธอเดินไปถึงประตูห้องน้ำ เธอหันกลับมาและยิ้มให้เจย์อย่างมีความหมาย “รอเซอร์ไพรส์จากฉันนะเจย์บี้”เมื่อเจย์มองเห็นชุดผ้าบางเบาในอ้อมแขนเธอ เขารู้สึกราวกับว่าจะมีไดโนเสาร์ใส่ชุดนอนนั่นออกมากระโจนใส่เขา เจย์ขนลุกไปทั่วร่าง“ผมเป็นคนขี้ขลาดนะแองเจลีน อย่าทำให้ผมกลัวสิ” เจย์พูดรอยยิ้มแองเจลีนยิ่งลึกซึ้งและมีความหมายยิ่งขึ้น จากนั้นเธอก็เดินเข้าห้องน้ำและล็อกประตูเมื่อเจย์ได้ยินเสียงน้ำดังลอดออกมา สีหน้าเขาก็ยิ่งดำทะมึนขึ้นทุกทีเขาเริ่มที่จะศึกษาดูกุญแจมือที่ใส่อยู่เขาเป็นคนที่ออกแบบกุญแจมือพวกนี้แล้วก็กลไกของมันด้วย เหมือนว่าพระเจ้ายังเข้าข้างเขา ดังนั้นเขาจึงปลดกุญแจออกได้ในชั่วพริบตาเมื่อเจย์เป็นอิสระ เขาก็มองประตูห้องน้ำที่ปิดสนิทอยู่ด้วยสีหน้าเย้ยหยันพร้อมสบถเบา ๆ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1101
สตีเฟนมองเซร่าด้วยสายตาว่างเปล่าก่อนหัวเราะอย่างชั่วร้าย “เธอพิสูจน์ตัวเองแล้วว่าเป็นลูกสาวฉันจริง ๆ เธอนั้นทั้งอาฆาต เลือดร้อน บ้าคลั่ง แล้วก็ชั่วร้ายพอ ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะรับเธอเป็นลูกสาว”เซร่าอึ้งไป นี่มันเป็นตอนจบหักมุมแบบคาดไม่ถึงจริง ๆสตีเฟนบอก “ตระกูลเบลโดนพวกอาเรส เอนเตอร์ไพรส์กดหัวมานานหลายปีแล้ว แต่เราจะมีปัญญาทำอะไรได้ในเมื่อคนรุ่นหลังของตระกูลมีแต่พวกมือสมัครเล่น? เซร่า เธอมั่นใจไหมว่าจะสามารถล้มแกรนด์ เอเซียแล้วก็สร้างเบล เอนเตอร์ไพรส์ขึ้นมาใหม่กับฉันได้?”มีความมุ่งมั่นทะเยอทะยานในดวงตาของเซร่า “ตลอดชีวิตของฉัน ฉันอยู่เพียงเพื่ออย่างเดียวเท่านั้น นั่นก็คือล้มแองเจลีนค่ะ คุณพ่อ”สตีเฟนมองเห็นแววตามมุ่งมั่นที่ผุดขึ้นในดวงตาของเซร่าก่อนพูด “ฉันเคยได้ยินเรื่องเธอมาหมดแล้ว เธอพยายามจะเอาชนะแองเจลีน แล้วก็ต้องเสียพรหมจรรย์ไปอย่างไม่ตั้งใจตอนนั้น ฉันไม่โทษเธอหรอก ก่อนนี้ฉันก็แค่ทดสอบเธอ หวังว่าจะไม่ถือสา”เซร่ายิ้ม “ไม่ค่ะ”สตีเฟนพูด “ฉันได้ยินมาว่าแองเจลีนนั้นต้องทรมานจากอาการวิตกกังวลอย่างหนัก ถ้าเธอมีเรื่องสะเทือนอารมค์อาจจะส่งผลให้ตาบอดหรือเป็นอัมพาตได้”“ส่วนเจย์น
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1102
เมื่อคุณหญิงเซเวียร์และนายท่านเซเวียร์ได้ยินเสียงร้องของเชอร์ลีย์ดังเข้ามาในห้องนั่งเลย พวกเขาก็ตกใจจนรีบวิ่งผลุนผลันออกไปด้านนอกเซร่ารีบหลบอยู่ในครัวและทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นเรื่องที่เกิดขึ้น เธอวิ่งออกไปที่ระเบียงครัวพร้อมกับคุณเซเวียร์และคนอื่น ๆ“นี่? เกิดอะไรขึ้นคะ?” เซร่าทำเป็นไม่รู้เรื่องเชอร์ลีย์นอนอยู่ที่ด้านล่างของบันได สลบไม่ได้สติคุณหญิงเซเวียร์นั้นตกใจมากจนเป็นลมไปทันทีนายท่านเซเวียร์สั่งให้คนรับใช้ในบ้านรีบพาเซอร์ลีย์ที่หมดสติอยู่ไปส่งที่โรงพยาบาลแกรนด์เอเซียในทันทีเมื่อเซร่าเห็นว่าครอบครัวเซเวียร์ปั่นป่วนกันแค่ไหน รอยยิ้มอย่างผู้ชนะก็ฉายในดวงตาเธอในเมื่อแองเจลีนและเชอร์ลีย์ต่างก็สนิทกันมาก แองเจลีนต้องใจสลายอย่างแน่นอนเมื่อได้รู้เรื่องอุบัติเหตุของเชอร์ลีย์ยิ่งเธอใจสลายมากเท่าไร เซร่าก็ยิ่งสบายใจมากเท่านั้นที่ตึกสำนักงานแกรนด์เอเซียในเมืองอิมพีเรียลการประชุมสรุปประจำเดือนของแกรนด์เอเซียกำลังเข้มข้นอยู่ แต่ละแผนกต่างก็ส่งตัวแทนของตนขึ้นไปรายงานผลการทำงานของเดือนที่ผ่านมา เมื่อถึงตาของแผนกการรักษาความปลอดภัยทางไซเบอร์ เกรย์สันก็ขึ้นไปด้วยหน้าหม่นเศร้า“ผมเ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1103
เมื่อเห็นว่าแองเจลีนไม่ตอบอะไรหลังจากผ่านไปเป็นเวลานาน เซย์นก็ดึงแขนของแองเจลีนมาคล้องคอของตนไว้ จากนั้นก็รีบพุ่งไปโรงพยาบาลโดยแบกแองเจลีนไว้บนหลังเขาวิ่งไปจนถึงลิฟต์ของโรงพยาบาลโดยมีแองเจลีนอยู่บนหลังจากนั้นเขาก็วางเธอลงแล้วก็จับแขนเธอไว้อย่างระมัดระวัง “เธอเป็นอะไรไหม แองเจลีน?”ใช้เวลาสักครู่ใหญ่กว่าที่แองเจลีนจะได้สติ ดวงตาสีดำสนิทของเธอเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้งก่อนจะพึมพำ “ฉันไม่เป็นไร เซย์น”เซย์นเช็ดเหงื่อเม็ดโตออกจากหน้าผากของตน เมื่อเขาได้ยินคำตอบของเธอ เขาก็โมโหจนแทบกระอัก“แล้วทำไมก่อนหน้านี้เธอไม่พูดอะไรล่ะ แองเจลีน? รู้ไหมว่าฉันกังวลแค่ไหนตอนที่ฉันแบกเธอวิ่งจากสำนักงานมาที่โรงพยาบาลนี่น่ะ? ดูสิว่าฉันวิ่งจนเหงื่อท่วมตัวหมดแล้ว”แองเจลีนตอบ “ฉันก็ไม่ได้บอกว่าตัวฉันมีอะไรผิดปกติซะหน่อยนี่”เซย์นคำราม “แล้วทำไมเธอถึงอึ้งไปหลังจากที่รับโทรศัพท์ตอนที่อยู่บริษัทล่ะ? เธอรู้ไหมว่าดูน่ากลัวแค่ไหน?”แองเจลีนงึมงำ “มีเรื่องเกิดขึ้นกับพี่สาว”ตอนนั้นเองที่เซย์นเป็นฝ่ายอึ้งเงียบไปเหมือนพระเข้าฌาณแองเจลีนลากเซย์นออกมาจากลิฟต์อย่างยากลำบากเชอร์ลีย์ถูกเข็นเข้าห้องผ่าตัด ทั้งคุ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1104
หมอตอบ “ถ้าเราพูดถึงเรื่องอาการบาดเจ็บก็ไม่มีปัญหาอะไรเลยครับ แต่เรื่องที่เรากังวลก็คืออวัยวะที่หายไปของคนไข้”“อะไรนะ?” แองเจลีนงงมากเซย์นก้มหน้า ท่าทางสำนึกผิดแองเจลีนถามเสียงเย็น “มีอะไรหายไป?”“ไตเธอครับ”แองเจลีนมองเซย์นด้วยสายตาว่างเปล่า เมื่อเธอเห็นเขาน้ำตาคลอ แองเจลีนก็รู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นเธอโบกมือให้หมอออกไป “ฉันเข้าใจแล้ว คุณไปได้”หมอถอยไปอย่างสงบเสงี่ยมแองเจลีนถามเซย์น “ไตของพี่ใหญ่หายไปไหน เซย์น?”น้ำตาเซย์นไหลพรากใบหน้าขณะที่เขาชี้เอวตนเอง “อยู่ที่ฉัน”แองเจลีนมองเขาอย่างไม่อยากเชื่อ เธอเคยสงสัยว่าต้องมีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับร่างกายของเซย์น แต่ก็ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องร้ายแรงแบบนี้“แล้วไตของนายล่ะ?” แองเจลีนถามเสียงสะอื้นเซย์นมองแองเจลีนด้วยสายตาเว้าวอน “เลิกถามเถอะ ฉันขอร้อง”แองเจลีนเริ่มร้องไห้ “อยู่ที่โจเซฟินใช่ไหม?”ดวงตาเซย์นเบิกกว้างด้วยความตระหนก “เธอ… เธอรู้ได้ยังไง?”แองเจลีนตอบ “โจเซฟินบอกฉันว่าเธออาการโคม่าหลังจากที่โดนรังแก แล้วเมื่อเธอตื่นขึ้นมามันก็ผ่านไป 20 วันแล้ว นายเคยบอกว่านายเสี่ยงชีวิตตัวเองเพื่อช่วยโจเซฟินกลับมา หวังว่าเธอจะม
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1105
เมื่อเชอร์ลีย์ฟื้น เธอก็บอกกับหมอว่าขอพบแองเจลีนแองเจลีนเปลี่ยนมาใส่ชุดฆ่าเชื้อแล้วก็เข้าไปหาเชอร์ลีย์หัวของเชอร์ลีย์มีผ้าพันแผลพันไว้จนหนา ผมสีดำยาวของเธอปล่อยลงมาปรกหน้าอก ทำให้หน้าเธอยิ่งดูขาวซีด“พี่ใหญ่” แองเจลีนนั่งลงตรงหน้าเธอแล้วเรียกเสียงเบาเชอร์ลีย์ยิ้มอย่างอ่อนแรง “แองเจลีนน้อย ฉันคิดว่าฉันคงอยู่ได้อีกไม่นานแล้ว มีบางเรื่องที่ฉันต้องบอกเธอไม่อย่างนั้นฉันคงตายไม่เป็นสุข”“พี่ต้องไม่เป็นอะไรพี่ใหญ่ เชื่อมั่นในเทคโนโลยีของโรงพยาบาลแกรนด์เอเซียเถอะ” แองเจลีนน้ำตาเอ่อเชอร์ลีย์เอื้อมมือสั่นเทาของเธอออกมา แองเจลีนรีบคว้าไว้ทันใด “พูดต่อเถอะค่ะ พี่”เชอร์ลีย์บอก “บอกเซย์นว่าเขาไม่ต้องรู้สึกผิดเพราะว่าการที่ให้ไตเขาไปเป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดในชีวิตฉันแล้ว ฉันรู้สึกขอบคุณเขาด้วยซ้ำเพราะในช่วงสุดท้ายของชีวิต เขาได้มอบบ้านที่อบอุ่นและเปี่ยมรักให้ฉัน บ้านที่มีพ่อเข้มงวด แม่ที่รักใคร่แล้วก็น้องสาวน้อย ๆ ใจดีน่ารักอย่างเธอ ชีวิตฉันไม่มีอะไรให้เสียใจแล้ว”แองเจลีนสะอื้นไห้ “อย่าพูดเรื่องอะไรร้าย ๆ แบบนั้นสิคะพี่ ฉันกลัวนะ ได้โปรดเถอะ พี่ต้องรอดมาให้ได้นะ ฉันขอร้อง”ถึงอย่างนั
บทล่าสุด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
