หลังจากงานเสร็จสิ้น มาร์คหันมาถามริคในรถด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
"ได้ข่าวว่ามีของเล่นใหม่?"
น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความสนใจ ริคเหลือบมองมาร์คก่อนจะอมยิ้มเล็กน้อย ไม่ได้ปฏิเสธหรือยอมรับ เพียงแค่ยิ้มอย่างมีเลศนัย
มาร์คมองริคอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่แฝงความเป็นห่วง
“ระวังไว้นะ... ของเล่นชิ้นนั้นอาจกลายมาเป็นจุดอ่อนของนาย”
เขายิ้มมุมปาก แต่สายตากลับเต็มไปด้วยความจริงจัง ราวกับรู้ว่าเรื่องนี้อาจทำให้ริคสะดุดในเกมที่พวกเขาเล่นอยู่
ริคนั่งนิ่งในรถ สายตาของเขาเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง แต่ความคิดกลับวนเวียนอยู่กับเด็กหนุ่มที่เขาเพิ่งจากมา เขายังไม่รู้... ริคคิดในใจ แต่ที่แน่ ๆ ฉันหวงเด็กนั่นมาก... มากจนไม่อยากให้ใครเข้าใกล้หรือแตะต้อง
ความรู้สึกนี้มันล้ำลึกเกินกว่าที่เขาจะคาดคิด ความหวงแหนที่ไม่เคยมีต่อใครมาก่อน ริคกัดฟันเล็กน้อย รู้ดีว่าความรู้สึกนี้อาจกลายเป็นจุดอ่อน เป็นสิ่งที่เขาไม่ควรมีในโลกที่เต็มไปด้วยอันตรายและการทรยศ แต่เขาห้ามตัวเองไม่ได้...
……………………………………………………..
ริค คอนติ พาจีนมายืนอยู่หน้าสะพานถอนหายใจ (Bridge of Sighs) สถานที่ที่โด่งดังแห่งเวนิส สะพานเชื่อมระหว่างพระราชวังดอจ (Doge's Palace) และคุกเก่า โครงสร้างสะพานบาโรกที่งดงามสะท้อนแสงแดดอ่อนยามเย็น ริคยืนอยู่ใกล้จีน พลางเล่าเรื่องราวของสะพานนี้ให้ฟังด้วยเสียงนุ่มนวล
"ที่นี่ว่ากันว่าผู้ต้องโทษจะถอนหายใจครั้งสุดท้าย มองออกไปยังเวนิสก่อนจะถูกคุมขังชั่วชีวิต..."
จีนฟังอย่างเงียบๆ พร้อมมองออกไปทางช่องหน้าต่างเล็ก ๆ ของสะพาน ที่เผยให้เห็นภาพทิวทัศน์ของคลองเวนิส เขานิ่งไปครู่หนึ่ง ราวกับกำลังจินตนาการถึงอดีตที่สะพานนี้เคยผ่าน ริคหันมามองจีนและจ้องใบหน้าของเขาด้วยความอ่อนโยน แสงอาทิตย์ยามเย็นที่ใกล้ลับขอบฟ้า สะท้อนผืนน้ำในคลอง ส่องกระทบดวงตาของจีนจนทำให้เขาดูมีเสน่ห์และน่าหลงใหล
ในความเงียบที่เต็มไปด้วยความรู้สึกอันอบอุ่น ริคค่อยๆ ขยับเข้าไปใกล้ ริคดึงจีนเข้ามาใกล้มากขึ้นจนร่างของทั้งสองแนบชิดกัน หัวใจของจีนเต้นแรง ริคโน้มตัวลงมากระซิบข้างหูเสียงแผ่วเบา แต่เต็มไปด้วยแรงปรารถนา
“ฉันต้องการนาย...มากกว่าที่นายคิด”
คำพูดของเขาทำให้จีนรู้สึกถึงความร้อนแรงที่ซ่อนอยู่ภายใน ร่างของจีนเริ่มสั่นไหวเบาๆ
ไม่ทันที่จีนจะตอบ ริคก็ก้มลงประทับจูบที่ริมฝีปากของเขา จูบที่ล้ำลึกและหวานล้ำยากจะลืม ความรู้สึกเหมือนโลกภายนอกหายไป เหลือเพียงการสัมผัสที่แสนดื่มด่ำ ริคค่อยๆ สอดลิ้นเข้าไปประสานกับลิ้นของจีน จังหวะของจูบค่อยๆ ช้าแต่ลึกซึ้ง ทั้งสองแลกเปลี่ยนความรู้สึกผ่านการสัมผัส จนทุกอย่างรอบตัวดูเหมือนเลือนลาง เหลือเพียงความต้องการที่รุนแรงและแรงดึงดูดที่ไม่อาจหักห้ามริคกระชับอ้อมแขนรอบตัวจีนมากขึ้น ร่างของทั้งสองแนบชิดจนแทบไม่มีช่องว่าง เสียงหัวใจของจีนที่เต้นเร็วทำให้เขายิ่งรู้สึกได้ถึงความต้องการที่เพิ่มขึ้น ริคกระซิบเบาๆ ข้างหูด้วยน้ำเสียงที่แฝงความเย้ายวน “ฉันเองก็อยากขังนายไว้...ไม่ให้ใครได้เห็น เหมือนกัน” คำพูดของริคทำให้จีนรู้สึกเสียวซ่านไปทั่วร่าง หัวใจเต้นแรงขึ้นในทุกคำที่ได้ยิน
ดวงตาของริคเปล่งประกายด้วยความรู้สึกที่ยากจะหักห้าม เขาก้มลงประทับจูบอีกครั้ง รสสัมผัสที่ลึกซึ้งยิ่งกว่าครั้งก่อน เหมือนเขาต้องการจะผูกมัดและครอบครอง จูบนี้ไม่ใช่เพียงแค่ความหวาน แต่เป็นการแสดงออกถึงความเป็นเจ้าของ ความปรารถนาที่จะไม่ยอมให้ใครแย่งชิง
ริคดึงหนุ่มน้อยในอ้อมแขนออกจากจูบอย่างช้าๆ รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความมั่นใจปรากฏบนใบหน้าของเขา
"นายนี่ทำให้ฉันแข็งได้ตลอดนะ" เขากระซิบเสียงต่ำ มีความรู้สึกที่แฝงอยู่ในน้ำเสียงนั้น
จีนรู้สึกหน้าแดงระอุ เขาหลีกเลี่ยงสายตา แต่กลับรู้สึกเหมือนหัวใจเต้นแรงจนแทบจะออกจากอก ความรู้สึกอายและตื่นเต้นผสมกันไปหมด ความต้องการที่ไม่อาจปฏิเสธได้กำลังชัดเจนในอากาศ และจีนรู้ดีว่าเขาเองก็มีความรู้สึกนั้นอยู่เช่นกัน
ริคมองจีนด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหมาย ใบหน้าหวานที่แดงก่ำทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นมากขึ้น ริครู้ว่าตัวเองได้เข้าไปอยู่ในโลกที่เต็มไปด้วยอารมณ์และความร้อนแรง ที่เขาไม่อาจจะหวนกลับไปอีกครั้ง เขาจะไม่ปล่อยให้โอกาสนี้หลุดมือไปแน่
"สักรอบไหมในรถ?” ริคถามด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความชั่วร้ายและยิ้มยั่วอย่างมีเสน่ห์
"บ้า!"
จีนพูดออกมาเสียงดัง เขาไม่แน่ใจว่าจะรู้สึกอย่างไรระหว่างความตื่นเต้นและความกลัวที่ผสมปนเปกันอยู่ในหัวใจ
ริคไม่ยอมให้คำตอบนั้นทำให้เขาหยุด เขายิ้มร้ายและโน้มตัวเข้าไปใกล้
“บ้าเหรอ? หรือแค่กลัวว่าสิ่งที่เราทำจะทำให้ใจนายเต้นแรงเกินไปกันแน่?” น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความยั่วยวน
“ไปกันเถอะ” ริคพูดเสียงทุ้ม ก่อนจะกุมมือน้อยๆ ของจีนอย่างเบาๆ ดึงเขาไปยังรถ ร่างของจีนถูกดึงเข้ามาใกล้ในขณะที่พวกเขาเดินไปด้วยกัน ความรู้สึกอบอุ่นจากการสัมผัสทำให้หัวใจของจีนเต้นแรงมากขึ้น
“จะไปไหน?” จีนถามอย่างระมัดระวัง แต่ในใจกลับรู้สึกตื่นเต้นกับการที่อยู่ใกล้ริค
“มีอะไรที่เราต้องจัดการกันอีกมาก” ริคตอบ พร้อมกับแอบยิ้มที่มุมปาก “แต่ตอนนี้ฉันแค่อยากใช้เวลากับนายก่อน”
…………………………………………
“บ้าริค!”
จีนบ่นเสียงแผ่ว ขณะรู้สึกถึงปลายนิ้วที่ค่อยๆ เขี่ยเบาๆ บนหัวนมเล็กๆ ของเขา การสัมผัสที่ทำให้เขารู้สึกกระสันและร้อนรุ่มยิ่งขึ้น ขณะที่เขานั่งอยู่บนตักของริค ความรู้สึกแปลกใหม่และร้อนแรงนี้ทำให้ใจของเขาเต้นแรงขึ้นอย่างไม่อาจควบคุม
“ทำไมล่ะ หนูน้อย? มันไม่ดีเหรอ?”
ริคถามด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ พลางยิ้มอย่างมีเสน่ห์ ร่างกายของจีนตอบสนองด้วยความต้องการที่ลึกซึ้ง ทั้งอายและรู้สึกหวิวๆ ในใจ เขาไม่รู้จะตอบอย่างไร แต่ยิ่งริคทำแบบนี้ เขายิ่งรู้สึกถูกดึงดูดมากขึ้น
“มัน… มันทำให้ผมรู้สึกแปลกๆ”
จีนพูดขณะกัดริมฝีปากเพื่อไม่ให้เสียงครางหลุดออกมา รู้สึกถึงความร้อนที่ไหลผ่านร่างกาย ขณะที่ร่างกายของเขาตอบสนองต่อการกระทำที่เสียวซ่านของริค
“งั้นก็แปลว่าฉันทำถูกแล้ว”
ริคพูดเสียงทุ้ม ขณะที่เขาเริ่มเลื่อนนิ้วไปตามผิวเนียนของจีน ทำให้จีนรู้สึกเหมือนถูกไฟลุกโชน แต่กลับเป็นความรู้สึกที่อุ่นใจและมีความสุข
“อา…”
จีนถอนหายใจออกมา รู้สึกถึงความรู้สึกที่เริ่มปะทุขึ้นในอก ขณะที่เขาเอนตัวไปข้างหน้า ปล่อยให้ความปรารถนาเข้าครอบงำ จิตใจเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกตื่นเต้นที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน
ริคโน้มตัวเข้าไปใกล้มากขึ้น ริมฝีปากของเขาแผ่วเบาบนลำคอของจีน
“อย่าไปไหนเลยนะ”
เสียงกระซิบของริคชวนให้จีนรู้สึกอ่อนระทวย ความรู้สึกที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขาช่างมีพลังเหลือเกิน
“กะ ก็ได้ ”
จีนตอบเสียงสั่น รู้สึกถึงแรงดึงดูดที่ทำให้เขาไม่สามารถหลีกหนีจากริคได้ ริคยิ้มอย่างมีความหมาย ขณะที่เขาค่อยๆ ลากนิ้วไปตามร่างกายของจีน ทำให้ทุกสิ่งรอบตัวพวกเขาหายไป
ในความมืดของค่ำคืนที่แสงจากแม่น้ำสะท้อนเป็นประกาย ความรักที่ลุกโชน
ริคโน้มตัวลงไปใกล้และเผยให้เห็นความต้องการที่ลุกโชนอยู่ในสายตาของเขา เขาก้มลงไปดูดกลืนแก่นกายของจีนด้วยความกระหาย ขบกัดและเลียวนด้วยความชำนาญ ริมฝีปากของเขาเคลื่อนที่อย่างเชื่องช้าแต่มั่นใจ ทำให้จีนรู้สึกถึงความตื่นเต้นที่ไม่อาจห้ามใจได้
“อาา…”
จีนครางเสียงเบา รู้สึกถึงความวาบหวิวที่ส่งผ่านจากปลายนิ้วจนถึงปลายเท้า ริคเคลื่อนตัวเข้าไปใกล้มากขึ้น ความรู้สึกอุ่นร้อนจากปากของริคทำให้จีนต้องเกร็งร่างกาย เขาไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน
“ชอบไหม?”
ริคถามด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความยั่วยวน เขายังคงทำให้จีนรู้สึกเหมือนตกอยู่ในห้วงแห่งความรักอันร้อนแรง ขณะที่จีนตอบกลับด้วยการขยับตัวอย่างไม่รู้ตัว หมายจะบอกว่ามันมากเกินไป แต่ในขณะเดียวกันกลับอยากให้ริคทำต่อไป
“ริค… อืม…”
จีนพึมพำเสียงสั่น อารมณ์ที่ปะทุอยู่ในใจทำให้เขาไม่สามารถคิดอะไรได้อีกแล้ว เขาเพียงแต่รู้สึกว่าอยากให้ริคอยู่กับเขาในช่วงเวลานี้ตลอดไป
“หนูน้อย…”
ริคกระซิบด้วยเสียงทุ้มต่ำ ปลายลิ้นของเขาโลมไล้ไปตามเส้นสายอย่างช่ำชอง ความรู้สึกที่เขาก่อขึ้นเหมือนจะทำให้จีนแทบขาดใจ ทุกสัมผัสทำให้ร่างกายของเขาโอนเอนเข้าใกล้ความต้องการอันรุนแรง รู้สึกถึงอารมณ์ที่มีแต่จะทวีความรุนแรงมากขึ้น
“อย่า… อย่าหยุด”
เสียงของจีนสั่นเทา เขารู้สึกเหมือนกำลังจะหลุดลอยไปจากความเป็นจริง
พายุรักเร่าร้อนสงบลงและความเงียบสงบเริ่มแผ่ไปทั่วพื้นที่ ทั้งสองนั่งอยู่บนเนินเขาเล็กๆ ที่มองลงไปเห็น Rio di Palazzo คลองที่เชื่อมระหว่าง พระราชวังดอจ (Doge's Palace) กับ คุกเก่า (Old Prisons) โดยตรง แสงจันทร์ส่องสะท้อนบนผืนน้ำทำให้บรรยากาศโรแมนติกยิ่งขึ้นจีนซบอยู่บนร่างใหญ่ของริคอย่างเหนื่อยอ่อน รู้สึกถึงความอบอุ่นจากตัวเขา ริคนั่งพิงรถ มือข้างหนึ่งโอบรัดเอวของจีนแน่น ส่วนอีกมือยกซิการ์ขึ้นดูดพลางปล่อยควันออกมาอย่างเยือกเย็น"อย่าคิดหนีไปจากฉันอีก นายเป็นของฉันแล้ว" ริคพูดเสียงแหบพร่า ลมหายใจยังร้อนจากแรงปรารถนาที่คุกรุ่นอยู่ข้างใน เขาลูบแขนจีนเบาๆ ขณะจ้องมองใบหน้าของเด็กหนุ่มที่ยังคงหลงเหลือรอยอ่อนล้าจากช่วงเวลาที่ผ่านมาจีนหายใจหอบเล็กน้อย ขมวดคิ้วแล้วบ่นออกมา "อย่างกะคุณจะให้ผมหนีได้" เสียงของเขามีทั้งความขบถและความรู้สึกที่ผสมปนเปกัน ทั้งดื้อรั้นและเง้างอนในเวลาเดียวกันริคหัวเราะหึๆ เสียงทุ้มลึกของเขาก้องไปในความมืด “ใช่แล้ว ไม่มีทางที่ฉันจะปล่อยนายไป” เขากระซิบเบาๆ ก่อนจะโน้มตัวลงมาใกล้ สัมผัสริมฝีปากที่แข็งแรงของเขาแนบชิดกับใบหูของจีน ทำให้เด็กหนุ่มต้องหลับตาแน่น ปล่อยให
หลังจากจิบกาแฟหอมๆ จีนรู้สึกมีชีวิตชีวาและตื่นเต้นที่จะสำรวจพิพิธภัณฑ์คาเรซซิโอ (Ca' Rezzonico) พิพิธภัณฑ์ศิลปะที่ตั้งอยู่ริมคลองกรันเด เขาเดินออกจากคาเฟ่ที่เต็มไปด้วยบรรยากาศอบอุ่นและเสียงหัวเราะของผู้คนที่มารวมตัวกัน ก่อนจะมุ่งหน้าไปยังพิพิธภัณฑ์ที่มีชื่อเสียงเมื่อเข้าไปในพิพิธภัณฑ์ จีนถูกดึงดูดโดยความงดงามของสถาปัตยกรรมอันประณีตและงานศิลปะที่จัดแสดงอย่างพิถีพิถัน ภายในอาคารที่ส่องแสงทองอร่าม เขารู้สึกเหมือนกำลังเดินเข้าสู่โลกแห่งประวัติศาสตร์และความสวยงามที่สร้างสรรค์มาอย่างช้านานจีนเดินไปตามห้องต่างๆ ที่เต็มไปด้วยภาพวาดที่มีชีวิตชีวา เขาหยุดมองภาพวาดที่สื่อถึงความรักและความงาม โดยเฉพาะภาพของหญิงสาวที่มีสีสันอ่อนโยน รอยยิ้มที่มีเสน่ห์ซึ่งทำให้เขารู้สึกตื้นตัน ความรู้สึกนี้พาเขาย้อนกลับไปถึงช่วงเวลาที่เขาเคยมีความรักอันงดงามและท้าทายเสียงก้าวเท้าของผู้คนและเสียงกระซิบเบาๆ ของนักท่องเที่ยวเป็นพื้นหลังที่ช่วยเติมเต็มบรรยากาศให้มีชีวิตชีวามากขึ้น เขาเฝ้าดูรายละเอียดของแต่ละชิ้นงาน ศิลปินได้ถ่ายทอดอารมณ์และความรู้สึกผ่านสีสันและเส้นสายทำให้เขารู้สึกถึงแรงบันดาลใจและความหลงใหลในศิลปะ
ริคที่มัวเมาอยู่กับร่างบอบบางที่เขาได้มาครอบครองครั้งแล้วครั้งเล่า รู้สึกเหมือนกับว่ามันเป็นมากกว่าการเสพติด มันกลายเป็นความต้องการที่เพิ่มพูนขึ้นเรื่อยๆ จากที่เคยแค่ต้องการเขาในบางเวลา ตอนนี้กลับแทบต้องการตลอดเวลาทุกครั้งที่เขาได้สัมผัสกับผิวเนียนนุ่ม ความรู้สึกตื่นเต้นก็จะซัดเข้ามาในหัวใจ จนทำให้เขาหยุดคิดไม่ได้ ว่านี่มันอะไรกันแน่? ความรู้สึกนี้เหมือนกับไฟที่กำลังลุกโชน ลามไปทั่วร่างกาย ส่งผลให้เขาเกิดความร้อนรุ่มที่ไม่อาจหักห้ามใจได้คนอย่างริค ที่มักจะมีคนมาปรนเปรอรักให้แทบไม่ขาดสาย แต่ไม่มีใครเคยทำให้เขามัวเมาได้ขนาดนี้ เขาเคยมีความสัมพันธ์มากมายที่เต็มไปด้วยความเร่าร้อนและอารมณ์ แต่กลับไม่มีใครที่ทำให้เขารู้สึกเหมือนถูกดึงดูดเข้าสู่ความลุ่มหลงอันลึกซึ้งแบบนี้ภายในห้องนอนกว้าง ริคยืนอยู่ริมหน้าต่าง มือหนึ่งถือแก้วไวน์แดงสีเข้ม ขณะที่อีกมือจุดซิการ์ ควันลอยฟุ้งในอากาศ สะท้อนแสงอาทิตย์ยามเย็นที่สาดส่องเข้ามา ร่างของจีนที่นอนหลับอยู่บนที่นอนสีเข้ม เขาดูสงบและน่าอภิรมย์ ผมสั้นเรียบเนียนแนบไปกับหมอน ริมฝีปากที่เคยส่งเสียงครวญครางในคืนที่เต็มไปด้วยความรักตอนนี้ถูกปิดเงียบพวกเขาอยู่
ริคยืนพิงราวสะพานริอัลโต (Rialto Bridge) อย่างสง่างาม ดวงตาคมกริบของเขากวาดมองไปยังผืนน้ำของแกรนด์คาแนลที่ทอดยาวออกไป เรือกอนโดลาล่องลอยอย่างเงียบงาม ผืนน้ำสะท้อนเงาของอาคารเก่าแก่สไตล์เวนิสที่มีสีสันและแฝงไปด้วยประวัติศาสตร์ สะพานหินอ่อนที่เขายืนอยู่ได้กลายเป็นจุดหมายปลายทางของนักท่องเที่ยวมากมาย แต่ในตอนนี้ ริคมีความคิดเพียงอย่างเดียว—การรอคอยการมาถึงของจีน สายลมอ่อนๆ จากคลองพัดมากระทบใบหน้า เขาไม่แสดงอาการกังวลออกมาให้เห็นแม้เพียงน้อย แต่ภายในเขาเต็มไปด้วยความคาดหวังและแผนการที่หมุนวนอยู่ในหัว ขณะที่เขาสังเกตเรือกอนโดลาที่ลอยผ่านไปมาในน้ำ เขาก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงความสำคัญของสะพานแห่งนี้ สะพานริอัลโตเป็นศูนย์กลางเชื่อมต่อผู้คนของเวนิส นับตั้งแต่สร้างเสร็จในปลายศตวรรษที่ 16 จากการเป็นทางเชื่อมที่สำคัญของการค้า มาจนถึงวันนี้ที่ยังคงมีชีวิตชีวาด้วยตลาดอาหารทะเลสดๆ และสินค้าท้องถิ่น ที่อีกฟากหนึ่งของสะพาน เสียงตลาดริอัลโตดังก้องด้วยความคึกคัก เสียงแม่ค้าพ่อค้าขายปลาสดๆ และผลไม้ตามฤดูกาลดังแทรกผ่านความเงียบของริค ทว่าเขาแทบไม่ได้ใส่ใจต่อบรรยากาศรอบตัวมากนัก ในใจเขากลับจดจ่ออยู่กับการป
ริค คอนติ มาเฟียหนุ่มหล่อทรงอิทธิพลแห่งอิตาลี ขับรถสปอร์ตคันหรูฝ่าแสงแดดบ่ายที่สาดส่องลงมายังเมืองฟลอเรนซ์ รอยยิ้มเย็นชาแตะที่มุมปากขณะที่เขามุ่งหน้าไปทำธุรกิจที่เต็มไปด้วยความลับและอำนาจ ทุกสิ่งในชีวิตของริคถูกกำหนดไว้อย่างชัดเจน จนกระทั่งสายตาเฉียบคมของเขาหยุดนิ่งเมื่อเห็นร่างเล็ก ๆ ที่เดินอยู่ริมถนนเด็กหนุ่มคนนั้นทำให้หัวใจของริคสะดุด จีน หนุ่มน้อยจากประเทศไทยที่ย้ายมาเรียนต่อในอิตาลี ผิวขาวละเอียด ร่างบอบบาง และใบหน้าหวานจนเกินจะมองข้าม ท่ามกลางผู้คนมากมาย จีนกลับดูโดดเด่นราวกับแสงที่สาดส่องผ่านหมอกในยามเช้า ความงามอันบริสุทธิ์และท่าทีไร้เดียงสาเหล่านั้นทำให้ริคแทบจะลืมหายใจหัวใจของริคเต้นแรงขึ้น มือที่จับพวงมาลัยแน่นด้วยความปรารถนาที่เริ่มก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว ความเย็นชาที่เคยมีถูกแทนที่ด้วยความกระหายที่จะครอบครอง เขาเฝ้ามองร่างเล็กที่ก้าวเดินไปอย่างไร้เดียงสา จังหวะทุกย่างก้าวของจีนราวกับจะดึงริคให้ติดตาม จีนไม่เหมือนใครในโลกนี้ ริคไม่เคยพบใครที่ทำให้เขารู้สึกถูกท้าทายและล่อลวงได้เช่นนี้“เด็กคนนี้…” ริคพึมพำในลำคอ เสียงทุ้มต่ำเต็มไปด้วยความกระหาย เขารู้ทันทีว่าสิ่งที่เขาต้อง
ในยามเช้าของฟลอเรนซ์ เมืองที่เปี่ยมไปด้วยศิลปะและความงดงาม เสียงนกร้องประสานกับลมเบาๆ ทำให้บรรยากาศสดใสยิ่งขึ้น ถนนที่ปูด้วยหินเรียบถูกตัดผ่านด้วยแสงแดดทองอร่าม อาคารสถาปัตยกรรมอันทรงคุณค่าทั้งหลายตั้งตระหง่าน ดึงดูดสายตาผู้คนที่เดินผ่านมา จีน เด็กหนุ่มที่มีหัวใจเต็มไปด้วยความรักศิลปะ เดินผ่านเส้นทางที่เคยเป็นความฝัน เขามาอยู่ที่นี่เพื่อค้นหาตัวตนใหม่ หลังจากสูญเสียพ่อแม่ไปจากอุบัติเหตุ เขาเลือกฟลอเรนซ์ เมืองที่มีแต่ศิลปะ และประวัติศาสตร์เพื่อหลบหนีจากความเจ็บปวดในอดีต ทุกก้าวของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น เมื่อเขาหยุดยืนหน้าโบสถ์ซานตามาเรียเดลฟิโอเร โดมที่งดงามและประติมากรรมที่ประณีตทำให้หัวใจเขาเต้นรัว ภาพของศิลปินอย่างเลโอนาร์โด ดา วินชี และไมเคิลแองเจโลปรากฏในจินตนาการ ราวกับว่าเขาได้ยินเสียงของพวกเขาเชื้อเชิญให้เขาเข้าไปในโลกแห่งความคิดสร้างสรรค์“ฟลอเรนซ์…” เขาพึมพำกับตัวเอง รู้สึกถึงพลังแห่งความฝันที่ลอยอยู่ในอากาศ “เมืองที่เต็มไปด้วยศิลปะ ทุกสิ่งในที่นี้มีชีวิต”กลิ่นหอมของกาแฟและขนมอบยั่วยวนใจเขา ในขณะที่เสียงหัวเราะและการพูดคุยของผู้คนรอบตัวทำให้เขารู้สึกสดชื่น และขณะนั้น
เสียงปืนดังขึ้นอย่างกึกก้องในตรอกแคบ เสียงที่แทรกเข้าไปในความตึงเครียดของการต่อสู้ กระแทกใจทุกคนที่อยู่ในบริเวณนั้น เสียงปืนแต่ละนัดแผดออกมาอย่างเฉียบขาด สะท้อนให้เห็นถึงความรุนแรงที่เกิดขึ้นในค่ำคืนนี้“ปัง!” เสียงปืนแรกดังขึ้น เสียงปืนที่คมชัดเหมือนฟ้าผ่าท่ามกลางความเงียบ ทุกคนหันไปมองยังจุดที่เสียงนั้นเกิดขึ้น ด้วยความหวาดกลัวและตื่นเต้น เมื่อการต่อสู้เริ่มจะเลวร้ายลง“ปัง! ปัง!” เสียงปืนอีกสองนัดตามมาทันที บรรยากาศที่แวดล้อมไปด้วยเสียงกรีดร้องและเสียงเหล็กกระทบกัน ทำให้เกิดความสับสนอย่างมาก สมาชิกในแก๊งต่างพยายามหาที่กำบัง ขณะเสียงปืนสะท้อนทั่วบริเวณ เสียงของกระสุนที่พุ่งเข้าชนกับผนังและพื้นถนนสร้างเสียงดังที่น่าหวาดกลัว“ระวัง!” เสียงหนึ่งตะโกน ขณะที่คนหนึ่งวิ่งหลบกระสุนที่พุ่งผ่านไปอย่างเฉียดฉิว“ปัง! ปัง!” เสียงปืนยังคงดังก้อง ทุกคนต่างพยายามหาทางหนีหรือหาที่กำบัง สายตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวในความไม่แน่นอนของสถานการณ์ ขณะที่อาเล็กซ์และพวกพ้องของเขาเข้ามาในภาพ การเคลื่อนไหวของพวกเขาเป็นไปอย่างรวดเร็วและมีระเบียบ ในเมืองเก่าแก่ที่ตระกูล ดิอังเจโล และ คอนติ ต่างมีรากฐานที่หยั
อเล็กซ์ ดิอังเจโล(Alex D'Angelo) รูปร่างสูงใหญ่สง่างามในแบบของผู้ดีอิตาลีแท้ ๆ ใบหน้าคมเข้มหล่อเหลาราวกับภาพวาดจากยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา ทุกอณูของเครื่องแต่งกายถูกจัดสรรอย่างประณีต สูทสีดำที่เขาสวมใส่ถูกตัดเย็บมาอย่างดีเข้ารูปพอดีตัว บ่งบอกถึงความพิถีพิถันและสถานะที่สูงส่งเขายืนอยู่ริมหน้าต่างบานใหญ่ ภาพแสงไฟของเมืองอันสว่างไสวทอดยาวออกไปไกลสุดสายตา สายตาของเขาจ้องมองออกไปยังทิวทัศน์ด้านนอก แต่ภายในจิตใจกลับเต็มไปด้วยความคิดถึงเหตุการณ์หนึ่งที่เขาไม่อาจลืมได้ วันที่ชายหนุ่มเอเชียผู้เรียบง่าย แต่กล้าหาญและเด็ดเดี่ยวคนนั้นก้าวเข้ามาช่วยเหลือเขาจีน ชื่อของชายหนุ่มนั้นสะท้อนก้องในหัวของอเล็กซ์ ความทรงจำของการช่วยเหลือในวันที่อันตรายโอบล้อมยังคงชัดเจนในใจ แม้ว่าจะมีเหตุผลหลายประการที่ทำให้คนอย่างเขาไม่ต้องพึ่งพาใคร แต่ในวันนั้น จีนก็ได้พิสูจน์ให้เห็นถึงคุณค่าของเขา การพบเจอในครั้งนั้นทิ้งร่องรอยบางอย่างไว้ในใจของอเล็กซ์ ความรู้สึกที่ยากจะนิยามได้ ระหว่างความรู้สึกขอบคุณและความชื่นชมในความกล้าหาญของชายหนุ่มผู้แสนธรรมดาแต่พิเศษเหลือเกินอเล็กซ์หลับตาลงครู่หนึ่ง ปล่อยให้ความคิดและความรู้สึกเหล
ริคยืนพิงราวสะพานริอัลโต (Rialto Bridge) อย่างสง่างาม ดวงตาคมกริบของเขากวาดมองไปยังผืนน้ำของแกรนด์คาแนลที่ทอดยาวออกไป เรือกอนโดลาล่องลอยอย่างเงียบงาม ผืนน้ำสะท้อนเงาของอาคารเก่าแก่สไตล์เวนิสที่มีสีสันและแฝงไปด้วยประวัติศาสตร์ สะพานหินอ่อนที่เขายืนอยู่ได้กลายเป็นจุดหมายปลายทางของนักท่องเที่ยวมากมาย แต่ในตอนนี้ ริคมีความคิดเพียงอย่างเดียว—การรอคอยการมาถึงของจีน สายลมอ่อนๆ จากคลองพัดมากระทบใบหน้า เขาไม่แสดงอาการกังวลออกมาให้เห็นแม้เพียงน้อย แต่ภายในเขาเต็มไปด้วยความคาดหวังและแผนการที่หมุนวนอยู่ในหัว ขณะที่เขาสังเกตเรือกอนโดลาที่ลอยผ่านไปมาในน้ำ เขาก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงความสำคัญของสะพานแห่งนี้ สะพานริอัลโตเป็นศูนย์กลางเชื่อมต่อผู้คนของเวนิส นับตั้งแต่สร้างเสร็จในปลายศตวรรษที่ 16 จากการเป็นทางเชื่อมที่สำคัญของการค้า มาจนถึงวันนี้ที่ยังคงมีชีวิตชีวาด้วยตลาดอาหารทะเลสดๆ และสินค้าท้องถิ่น ที่อีกฟากหนึ่งของสะพาน เสียงตลาดริอัลโตดังก้องด้วยความคึกคัก เสียงแม่ค้าพ่อค้าขายปลาสดๆ และผลไม้ตามฤดูกาลดังแทรกผ่านความเงียบของริค ทว่าเขาแทบไม่ได้ใส่ใจต่อบรรยากาศรอบตัวมากนัก ในใจเขากลับจดจ่ออยู่กับการป
ริคที่มัวเมาอยู่กับร่างบอบบางที่เขาได้มาครอบครองครั้งแล้วครั้งเล่า รู้สึกเหมือนกับว่ามันเป็นมากกว่าการเสพติด มันกลายเป็นความต้องการที่เพิ่มพูนขึ้นเรื่อยๆ จากที่เคยแค่ต้องการเขาในบางเวลา ตอนนี้กลับแทบต้องการตลอดเวลาทุกครั้งที่เขาได้สัมผัสกับผิวเนียนนุ่ม ความรู้สึกตื่นเต้นก็จะซัดเข้ามาในหัวใจ จนทำให้เขาหยุดคิดไม่ได้ ว่านี่มันอะไรกันแน่? ความรู้สึกนี้เหมือนกับไฟที่กำลังลุกโชน ลามไปทั่วร่างกาย ส่งผลให้เขาเกิดความร้อนรุ่มที่ไม่อาจหักห้ามใจได้คนอย่างริค ที่มักจะมีคนมาปรนเปรอรักให้แทบไม่ขาดสาย แต่ไม่มีใครเคยทำให้เขามัวเมาได้ขนาดนี้ เขาเคยมีความสัมพันธ์มากมายที่เต็มไปด้วยความเร่าร้อนและอารมณ์ แต่กลับไม่มีใครที่ทำให้เขารู้สึกเหมือนถูกดึงดูดเข้าสู่ความลุ่มหลงอันลึกซึ้งแบบนี้ภายในห้องนอนกว้าง ริคยืนอยู่ริมหน้าต่าง มือหนึ่งถือแก้วไวน์แดงสีเข้ม ขณะที่อีกมือจุดซิการ์ ควันลอยฟุ้งในอากาศ สะท้อนแสงอาทิตย์ยามเย็นที่สาดส่องเข้ามา ร่างของจีนที่นอนหลับอยู่บนที่นอนสีเข้ม เขาดูสงบและน่าอภิรมย์ ผมสั้นเรียบเนียนแนบไปกับหมอน ริมฝีปากที่เคยส่งเสียงครวญครางในคืนที่เต็มไปด้วยความรักตอนนี้ถูกปิดเงียบพวกเขาอยู่
หลังจากจิบกาแฟหอมๆ จีนรู้สึกมีชีวิตชีวาและตื่นเต้นที่จะสำรวจพิพิธภัณฑ์คาเรซซิโอ (Ca' Rezzonico) พิพิธภัณฑ์ศิลปะที่ตั้งอยู่ริมคลองกรันเด เขาเดินออกจากคาเฟ่ที่เต็มไปด้วยบรรยากาศอบอุ่นและเสียงหัวเราะของผู้คนที่มารวมตัวกัน ก่อนจะมุ่งหน้าไปยังพิพิธภัณฑ์ที่มีชื่อเสียงเมื่อเข้าไปในพิพิธภัณฑ์ จีนถูกดึงดูดโดยความงดงามของสถาปัตยกรรมอันประณีตและงานศิลปะที่จัดแสดงอย่างพิถีพิถัน ภายในอาคารที่ส่องแสงทองอร่าม เขารู้สึกเหมือนกำลังเดินเข้าสู่โลกแห่งประวัติศาสตร์และความสวยงามที่สร้างสรรค์มาอย่างช้านานจีนเดินไปตามห้องต่างๆ ที่เต็มไปด้วยภาพวาดที่มีชีวิตชีวา เขาหยุดมองภาพวาดที่สื่อถึงความรักและความงาม โดยเฉพาะภาพของหญิงสาวที่มีสีสันอ่อนโยน รอยยิ้มที่มีเสน่ห์ซึ่งทำให้เขารู้สึกตื้นตัน ความรู้สึกนี้พาเขาย้อนกลับไปถึงช่วงเวลาที่เขาเคยมีความรักอันงดงามและท้าทายเสียงก้าวเท้าของผู้คนและเสียงกระซิบเบาๆ ของนักท่องเที่ยวเป็นพื้นหลังที่ช่วยเติมเต็มบรรยากาศให้มีชีวิตชีวามากขึ้น เขาเฝ้าดูรายละเอียดของแต่ละชิ้นงาน ศิลปินได้ถ่ายทอดอารมณ์และความรู้สึกผ่านสีสันและเส้นสายทำให้เขารู้สึกถึงแรงบันดาลใจและความหลงใหลในศิลปะ
พายุรักเร่าร้อนสงบลงและความเงียบสงบเริ่มแผ่ไปทั่วพื้นที่ ทั้งสองนั่งอยู่บนเนินเขาเล็กๆ ที่มองลงไปเห็น Rio di Palazzo คลองที่เชื่อมระหว่าง พระราชวังดอจ (Doge's Palace) กับ คุกเก่า (Old Prisons) โดยตรง แสงจันทร์ส่องสะท้อนบนผืนน้ำทำให้บรรยากาศโรแมนติกยิ่งขึ้นจีนซบอยู่บนร่างใหญ่ของริคอย่างเหนื่อยอ่อน รู้สึกถึงความอบอุ่นจากตัวเขา ริคนั่งพิงรถ มือข้างหนึ่งโอบรัดเอวของจีนแน่น ส่วนอีกมือยกซิการ์ขึ้นดูดพลางปล่อยควันออกมาอย่างเยือกเย็น"อย่าคิดหนีไปจากฉันอีก นายเป็นของฉันแล้ว" ริคพูดเสียงแหบพร่า ลมหายใจยังร้อนจากแรงปรารถนาที่คุกรุ่นอยู่ข้างใน เขาลูบแขนจีนเบาๆ ขณะจ้องมองใบหน้าของเด็กหนุ่มที่ยังคงหลงเหลือรอยอ่อนล้าจากช่วงเวลาที่ผ่านมาจีนหายใจหอบเล็กน้อย ขมวดคิ้วแล้วบ่นออกมา "อย่างกะคุณจะให้ผมหนีได้" เสียงของเขามีทั้งความขบถและความรู้สึกที่ผสมปนเปกัน ทั้งดื้อรั้นและเง้างอนในเวลาเดียวกันริคหัวเราะหึๆ เสียงทุ้มลึกของเขาก้องไปในความมืด “ใช่แล้ว ไม่มีทางที่ฉันจะปล่อยนายไป” เขากระซิบเบาๆ ก่อนจะโน้มตัวลงมาใกล้ สัมผัสริมฝีปากที่แข็งแรงของเขาแนบชิดกับใบหูของจีน ทำให้เด็กหนุ่มต้องหลับตาแน่น ปล่อยให
หลังจากงานเสร็จสิ้น มาร์คหันมาถามริคในรถด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ "ได้ข่าวว่ามีของเล่นใหม่?" น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความสนใจ ริคเหลือบมองมาร์คก่อนจะอมยิ้มเล็กน้อย ไม่ได้ปฏิเสธหรือยอมรับ เพียงแค่ยิ้มอย่างมีเลศนัย มาร์คมองริคอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่แฝงความเป็นห่วง “ระวังไว้นะ... ของเล่นชิ้นนั้นอาจกลายมาเป็นจุดอ่อนของนาย” เขายิ้มมุมปาก แต่สายตากลับเต็มไปด้วยความจริงจัง ราวกับรู้ว่าเรื่องนี้อาจทำให้ริคสะดุดในเกมที่พวกเขาเล่นอยู่ริคนั่งนิ่งในรถ สายตาของเขาเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง แต่ความคิดกลับวนเวียนอยู่กับเด็กหนุ่มที่เขาเพิ่งจากมา เขายังไม่รู้... ริคคิดในใจ แต่ที่แน่ ๆ ฉันหวงเด็กนั่นมาก... มากจนไม่อยากให้ใครเข้าใกล้หรือแตะต้องความรู้สึกนี้มันล้ำลึกเกินกว่าที่เขาจะคาดคิด ความหวงแหนที่ไม่เคยมีต่อใครมาก่อน ริคกัดฟันเล็กน้อย รู้ดีว่าความรู้สึกนี้อาจกลายเป็นจุดอ่อน เป็นสิ่งที่เขาไม่ควรมีในโลกที่เต็มไปด้วยอันตรายและการทรยศ แต่เขาห้ามตัวเองไม่ได้... …………………………………………………….. ริค คอนติ พาจีนมายืนอยู่หน้าสะพานถอนหายใจ (Bridge of Sighs) สถานที่ที่โด่งดังแห่งเวนิส สะพานเชื่อมระหว่าง
“อาา… ริค!” จีนส่งเสียงออกมาในขณะที่ริมฝีปากของริคสัมผัสกับผิวของเขา ร่างกายของเขาสั่นสะท้านเมื่อริคเริ่มปลดกระดุมเสื้อของเขาอย่างไม่รีบร้อนในขณะที่ด้านนอกห้องทำงานกำลังคุกรุ่นด้วยสถานการณ์ที่ตึงเครียด เสียงกรีดร้องและการทะเลาะวิวาทดังมาจากข้างนอก แต่ภายในห้องกลับร้อนแรงดั่งไฟ สองร่างกำลังอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน“ให้ฉันทำให้มันร้อนขึ้นอีก” ริคกระซิบเสียงต่ำ ริมฝีปากของเขาไล่ต่ำลงไปตามแนวกรามของจีน ขณะที่มือของเขาก็สัมผัสไปที่ต้นขา ทำให้จีนรู้สึกถึงความร้อนที่เริ่มลามไปทั่วร่างกาย“ไม่… ริค…” จีนพยายามจะขัดขืน แต่เสียงของเขากลับเต็มไปด้วยความหวั่นไหว สถานการณ์ภายนอกดูเหมือนจะไม่เป็นปัญหาในขณะนี้ เขารู้สึกว่าตัวเองตกอยู่ในบ่วงแห่งความเร่าร้อน“ไม่ต้องห่วง” ริคพูดเสียงลึกล้ำ “ไม่มีใครจะมารบกวนเรา” เขาใช้มืออีกข้างหนึ่งบีบแก้มของจีนอย่างเบามือ แต่เต็มไปด้วยความมั่นคง “แค่มีเรา… และความต้องการนี้”“อาา…” จีนครางออกมาอีกครั้งเมื่อริคโน้มตัวเข้ามาใกล้และจูบเขาอย่างดุเดือด จีนตอบสนองด้วยการยืดตัวเข้าหา ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยไฟที่ลุกโชนริคไม่สามารถควบคุมความต้องการของเขาได้อีกต่อไป
ริคยืนพิงราวสะพานริอัลโต (Rialto Bridge) อย่างสง่างาม ดวงตาคมกริบของเขากวาดมองไปยังผืนน้ำของแกรนด์คาแนลที่ทอดยาวออกไป เรือกอนโดลาล่องลอยอย่างเงียบงาม ผืนน้ำสะท้อนเงาของอาคารเก่าแก่สไตล์เวนิสที่มีสีสันและแฝงไปด้วยประวัติศาสตร์ สะพานหินอ่อนที่เขายืนอยู่ได้กลายเป็นจุดหมายปลายทางของนักท่องเที่ยวมากมาย แต่ในตอนนี้ ริคมีความคิดเพียงอย่างเดียว—การรอคอยการมาถึงของจีนสายลมอ่อนๆ จากคลองพัดมากระทบใบหน้า เขาไม่แสดงอาการกังวลออกมาให้เห็นแม้เพียงน้อย แต่ภายในเขาเต็มไปด้วยความคาดหวังและแผนการที่หมุนวนอยู่ในหัว ขณะที่เขาสังเกตเรือกอนโดลาที่ลอยผ่านไปมาในน้ำ เขาก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงความสำคัญของสะพานแห่งนี้ สะพานริอัลโตเป็นศูนย์กลางเชื่อมต่อผู้คนของเวนิส นับตั้งแต่สร้างเสร็จในปลายศตวรรษที่ 16 จากการเป็นทางเชื่อมที่สำคัญของการค้า มาจนถึงวันนี้ที่ยังคงมีชีวิตชีวาด้วยตลาดอาหารทะเลสดๆ และสินค้าท้องถิ่นที่อีกฟากหนึ่งของสะพาน เสียงตลาดริอัลโตดังก้องด้วยความคึกคัก เสียงแม่ค้าพ่อค้าขายปลาสดๆ และผลไม้ตามฤดูกาลดังแทรกผ่านความเงียบของริค ทว่าเขาแทบไม่ได้ใส่ใจต่อบรรยากาศรอบตัวมากนัก ในใจเขากลับจดจ่ออยู่กับการประช
เสียงของรถยูวีสีดำหลายคันดังขึ้นเมื่อมันจอดลงที่โกดังขนาดใหญ่ กลิ่นของน้ำมันและเหล็กเปลี่ยนเป็นกลิ่นอายที่คุ้นเคยในพื้นที่ซึ่งเต็มไปด้วยความเงียบเหงาและความลึกลับ ไฟฟ้าในโกดังสลัวสลัว ทำให้เกิดเงาที่เคลื่อนไหวไปมาอย่างน่าสงสัยเมื่อประตูรถเปิดออก ชายฉกรรจ์ในชุดดำเริ่มก้าวออกมาอย่างรวดเร็ว ทุกคนมีท่าทางมั่นใจและเป็นมืออาชีพ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมีภารกิจสำคัญที่ต้องทำ การเคลื่อนไหวของพวกเขาเรียบง่าย แต่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น“ตรวจสอบพื้นที่!” เสียงหนึ่งตะโกนออกมา เขาสั่งการด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด ทุกคนพยักหน้าและแยกย้ายกันไปตรวจสอบบริเวณรอบๆ ขณะที่บางคนเริ่มยกกล่องและอุปกรณ์ออกจากรถโกดังนี้เป็นที่รู้จักในฐานะสถานที่ซึ่งใช้ในการทำธุรกิจที่ไม่เปิดเผย จึงไม่แปลกที่การเฝ้าระวังจะเข้มงวดและมีการเคลื่อนไหวที่แอบซ่อนอยู่ในเงามืด ความตึงเครียดในอากาศทำให้ทุกอย่างดูน่ากลัวและเต็มไปด้วยความคาดเดาไม่ได้เสียงเหล็กกระทบกันและเสียงพึมพำของการสื่อสารระหว่างกันทำให้บรรยากาศในโกดังรู้สึกเหมือนถูกปกคลุมไปด้วยเงามืดของความลับที่ไม่มีใครสามารถเข้าใจได้ การประสานงานกันของชายฉกรรจ์ทำให้รู้สึกถึงการเตรียมพร้อมส
ริคที่ไม่เคยพอกับการรักจีน ไม่ว่าจะกี่ครั้งก็ไม่อิ่ม เหมือนถูกดึงเข้าไปในโลกที่เต็มไปด้วยความปรารถนาและความร้อนแรงทุกครั้งที่เขาได้สัมผัสร่างบาง ร่างใหญ่ไม่เคยรู้สึกเบื่อหน่ายกับการค้นหาความรู้สึกใหม่ๆ ที่มาจากร่างบอบบางแต่แสนเร่าร้อนใต้ร่างนี้ ความรู้สึกนี้ไม่เคยลดน้อยลงเลย แต่กลับเพิ่มทวีความเร่าร้อนรุนแรงขึ้นเรื่อยๆในที่สุด จีนก็เริ่มรู้สึกถึงการถูกหลอกที่ริคสร้างขึ้นมาอย่างมิดชิด หลังจากที่เขาได้ยินคำสัญญาเกี่ยวกับการพาไปนั่งเรือ เขาก็รู้สึกตื่นเต้นกับความคิดที่จะได้สัมผัสลมทะเลและแสงแดด แต่ตอนนี้สิ่งที่เขาเผชิญคือความร้อนแรงจากการกระทำของริคที่ไม่ยอมหยุด“นี่… เราไม่ไปนั่งเรือกันเหรอ?” จีนถามอย่างไม่แน่ใจ ขณะที่เขานั่งอยู่บนเตียง ใบหน้าของเขายังคงร้อนระอุจากสัมผัสของริคที่ไม่ยอมห่างไปไหนริคหัวเราะในลำคอ รอยยิ้มของเขาเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ “อืม… ฉันเปลี่ยนใจแล้ว” เขากระซิบเสียงต่ำ ในขณะที่มือเขาเริ่มเคลื่อนไหวอย่างชำนาญ“หลอกอีกแล้ว!” จีนพูดเสียงสั่นขณะที่โดนกระหน่ำรักจากด้านหลัง น้ำเสียงของเขาผสมไปด้วยความหวานและความหงุดหงิด ขณะที่แรงกระแทกทำให้เขารู้สึกเหมือนร่างกายกำลังจ