บทที่ 588

“เตรียมน้ำไว้แล้วหรือ?”

ฉินอวิ๋นฟานเอ่ยปากถาม

“หา เตรียม เตรียมแล้วเจ้าค่ะ...”

เมื่อนั้นซิ่วเอ๋อร์จึงสะดุ้ง รีบยกน้ำเข้าไป มองดูฉินอวิ๋นฟานล้างหน้าล้างตาจนเสร็จ นางทั้งคนยังอยู่ในภาวะงงงันอยู่

ในตอนที่ฉินอวิ๋นฟานเดินมาถึงข้างตัวซิ่วเอ๋อร์ จู่ ๆ ก็หยุดฝีเท้า ยกยิ้มเล็กน้อยก่อนจะถาม “ซิ่วเอ๋อร์ ข้าเป็นอย่างไรบ้าง?”

“หา อะไรเป็นอย่างไรเจ้าคะ?”

ซิ่วเอ๋อร์สะดุ้ง ไม่รู้ว่าฉินอวิ๋นฟานหมายความว่าอะไรกันแน่ คราวนี้ฉินอวิ๋นฟานเก้อเขินแล้ว ใบหน้าแข็งทื่อ นาง...ไม่รู้?

“เอ่อ ไม่มีอะไร!”

ฉินอวิ๋นฟานนิ่งไปสองสามวินาทีก่อนจะดึงสติกลับมา นางเป็นแค่เด็กสาววัยสิบหก เฉกเช่นกระดาษขาว ไม่เคยมีประสบการณ์จะไปเข้าใจอะไรได้? เรื่องลามกจกเปรตเช่นนี้ นางก็ต้องไม่เข้าใจอยู่แล้ว!

“จริงสิ ห้ามพูดเรื่องนี้กับคนอื่นนะ!”

ฉินอวิ๋นฟานทิ้งคำพูดหนึ่งจึงออกไป ทิ้งซิ่วเอ๋อร์ที่ใบหน้าสับสนงงงันอยู่ตรงนั้น นางราวกับปลดภาระหนักหน่วง เมื่อนั้นจึงฉุกคิดขึ้นมาได้ พึมพำกับตัวเองอย่างประหลาดใจ “รัช รัชทายาทคงไม่ได้หมายถึง...อะไรของเขานั่นหรอกนะ?”

มองทิศทางที่ฉินอวิ๋นฟานจากไป ดวงหน้าหมดจดของซิ่วเอ๋อร์แดงซ่านอีกหน

......