นโยบายเกลือหลวงรูปแบบใหม่กระจายไปทั่วเมืองจัวอย่างรวดเร็ว ไม่นานก็ถึงหูบรรดาตระกูลใหญ่ดังติดปีก และร้านเกลือหลวงในเมืองจัวทั้งหมดถูกเฉินผิงควบคุมตั้งแต่นาทีแรกแล้ว ภายใต้ความร่วมมือของหลิวเป้ย นโยบายเกลือหลวงรูปแบบใหม่ถูกผลักดันอย่างแข็งขัน หลังจากจัดการเรื่องเกลือหลวงเมืองจัวเสร็จ หลิวเป้ย เฉินผิงและคนอื่น ๆ ก็เร่งเดินทางไปยังเมืองอู่โจว เพราะเพิ่งจะได้เมืองอู่โจวกลับคืนมา จำเป็นต้องมีกำลังคนและป้องกันอย่างเข้มงวดภายใต้การดำเนินงานขององค์ชายใหญ่ เพิ่งถึงตอนกลางวัน ด้วยเรื่องขาดแคลนเกลือ ชาวบ้านเมืองอู่โจวเริ่มก่อตัวแล้ว ภายใต้การยั่วยุของคนกลุ่มหนึ่ง คนไม่น้อยรวมตัวกันอยู่หน้าร้านเกลือหลวงตอนที่ผ่านร้านเกลือหลวง ฉินอวิ๋นฟานมองด้วยสายตาเย็นชาแวบหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยปากอย่างดูถูก “พี่ใหญ่ข้าไม่เบาเลยนี่ แค่ห้าวันก็ยื่นมือเข้าเมืองอู่โจวได้แล้ว ควบคุมร้านเกลือหลวง”“นั่นสิ ฝีมือการควบคุมเกลือหลวงของตระกูลเริ่นร้ายกาจจริง ๆ”อู่จ้านก็ทึ่งเหมือนกัน“พวกเขาได้ใจอีกไม่นานหรอก นับจากวันนี้ ร้านค้าทั่วแคว้น เกลือละเอียดของข้าจะแทนที่เกลือหลวงในกำมือเขาโดยสิ้นเชิงแบบไฟลามทุ่ม”ฉินอวิ๋นฟานพ
ฉินอวิ๋นฟานตอบรับเรียบ ๆ “พบหน้าครั้งแรก หรือไม่ทุกท่านก็แนะนำตัวเองสักหน่อยเถอะ?”กล่าวจบ ชายหนุ่มคนหนึ่งลุกขึ้นยืน พูดด้วยความเคารพ “เรียนรัชทายาทต้าเฉียน ข้าน้อยชื่อหนานกงเซิ่ง มากตระกูลหนานกงแห่งราชวงศ์ต้าฉู่ และเป็นผู้รับผิดชอบหลักของสมาคมการค้าต้าฉู่ด้วยขอรับ”“อื่ม!”ฉินอวิ๋นฟานพยักหน้าเล็กน้อยเป็นการยอมรับและต้อนรับ!“รัชทายาทต้าเฉียน ข้าน้อยชื่อเหมียวเยี่ยน มาจากเผ่าเหมียวแห่งแคว้นเหมียวซีเจียง ข้าน้อยได้รับพระบัญชาจากฮ่องเต้หญิงแคว้นเหมียวให้มาร่วมมือทางการค้ากับท่าน ให้ความร่วมมือกับทุกเรื่องกับท่านขอรับ”เหมียวเยี่ยนกำมัดทั้งสองข้าง พูดด้วยความเคารพสูงสุด“อ้อ? พระบัญชาจากฮ่องเต้หญิงแคว้นเหมียว? เหมียวชิงอี?”ฉินอวิ๋นฟานประหลาดใจมาก การปรากฏตัวของเหมียวเยี่ยนทำให้เขาตะลึงอย่างหนัก และถ้อยคำของเหมียวเยี่ยนก็กำลังบอกกับเขาอย่างชัดเจนว่าได้รับคำสั่งมาจากฮ่องเต้หญิงแคว้นเหมียวให้มาร่วมมือกับเขาทุกเรื่องนี่ทำให้ในใจของฉินอวิ๋นฟานเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม แม่สาวคนนี้จะมาไม้ไหนอีก? ก่อนหน้านี้ยังทำท่าดูถูกดูแคลนเขาอยู่เลย ทำไมตอนนี้จู่ ๆ ก็เปลี่ยนท่าทีร้อยแปดสิบองศาเล่า?
“นี่มิใช่ของขวัญชิ้นใหญ่ธรรมดา นี่มันแทบจะเป็นการพลิกโฉมระบบเกลือทั้งหมดของโลก!”เหมียวเยี่ยนพูดด้วยความตื่นเต้น “เกลือละเอียดชั้นเยี่ยมยอดนี้ดีกว่าก้อนเกลือขาวมากกว่าร้อยเท่า สามารถแปรรูปเกลือได้สมบูรณ์แบบเช่นนี้ รัชทายาทต้าเฉียนช่างเป็นมนุษย์เทพโดยแท้!”นาทีนี้ ทุกคนในที่นั้นต่างแตกตื่น ทันทีที่เกลือบริโภคชนิดนี้เข้าสู่ตลาด จะต้องทำให้เกิดคลื่นยักษ์ได้แน่ เปลี่ยนแปลงระบบเกลือของโลกโดยสิ้นเชิงสำหรับพวกเขา สินค้าโฉมใหม่เช่นนี้จะเป็นการปฏิวัติธุรกิจขนานใหญ่ และเกลือบริโภคยังเป็นสิ่งสำคัญของบ้านเมือง คือสิ่งจำเป็นในการดำรงชีวิต มันจะส่งผลกระทบต่อผลประโยชน์และการเมืองของทุกแคว้นเห็นทุกคนตื่นเต้น ให้คำวิจารณ์เกลือรูปแบบใหม่ของเขาสูงเช่นนี้ ฉินอวิ๋นฟานรู้สึกพอใจมาก เขาเอ่ยปาก “ทุกคนยังไม่ค่อยเข้าใจเกลือละเอียดของข้าเท่าไร ข้าจะให้ความรู้พื้นฐานต่อทุกคนก่อนแล้วกัน”“คาดว่าทุกคนคงทราบดี ไม่ว่าจะเป็นเกลือสมุทรหรือบ่อเกลือก็บริโภคโดยตรงไม่ได้ ต้องแปรรูปอย่างดีแล้วจึงจะเข้าสู่ท้องตลาด ให้ประชาชนได้ใช้”“ก้อนเกลือคือทักษะการแปรรูปเกลือที่ทันสมัยที่สุดของโลกในปัจจุบัน แต่มันยังมีสิ่งเจือปน
“รัชทายาทต้าเฉียน เชิญกล่าวความต้องการมาเถิด!”เจียงเหวินอวี่เอ่ยปากถาม“อย่างแรก หลังจากร่วมมือกับเครือต้าเฉียนเหิงไท่ของข้าแล้ว จะร่วมมือกับสมาคมการค้าที่เป็นพันธมิตรกับต้าเยียนไม่ได้อีก ทันทีที่พบ จะถูกถอนสิทธิ์เป็นตัวแทนทันที!”ฉินอวิ๋นฟานเอ่ยเสียงหนัก“อะไรนะ? จะร่วมมือกับสมาคมการค้าอีกยี่สิบห้าแห่งไม่ได้หรือ?!”ครั้นทุกคนได้ฟัง สีหน้าเปลี่ยนเป็นปั้นยากทันที เมืองอู่โจวถือเป็นเมืองเส้นทางการค้า ที่นี่มีการแลกเปลี่ยนมากมายทุกวัน สมาคมการค้าใหญ่ทั้งหลายต่างแลกเปลี่ยนกันเป็นประจำ ทันทีที่ตัดขาดความร่วมมือกับสมาคมการค้าอื่น จะส่งผลกระทบต่อกันอย่างใหญ่หลวง“รัชทายาทต้าเฉียน นี่เกรงว่าจะไม่เหมาะกระมัง?”ตอนนี้เอง ชายร่างกำยำหนวดเฟิ้มเอ่ยปากขึ้นทันที เขาชื่อปาถู เป็นผู้รับผิดชอบสมาคมการค้าแคว้นเหมิงกู่“ลองว่ามา!”ฉินอวิ๋นฟานพูดชืด ๆ“คือเช่นนี้ พวกเราแคว้นเหมิงกู่ดำรงชีพด้วยการเลี้ยงสัตว์ สิ้นค้าทั้งหมดต้องซื้อและแลกเปลี่ยนในเมืองอู่โจวทั้งหมด ทันทีที่ตัดการแลกเปลี่ยนกับสมาคมการค้าอื่น จะส่งผลกระทบกับแคว้นเรามาก จะเกิดปัญหาใหญ่โตได้”ปาถูอธิบายฉินอวิ๋นฟานเคยศึกษาแคว้นเหมิงก
“พวกเขาจะมาขอร้องเราหรือ? นี่หมายความว่ายังไง?”ปาถูใบหน้างงงันมองไปทางฉินอวิ๋นฟาน เห็นเพียงฉินอวิ๋นฟานมั่นใจขึงขัง ท่าทางเหมือนกุมทุกอย่างอยู่ในกำมือ เต็มไปด้วยความลึกลับ“สหายปาถู ให้ข้าอธิบายเองเถอะ”ไม่รอให้ฉินอวิ๋นฟานเอ่ยปาก เจียงเหวินอวี่กลับยิ้มน้อย ๆ และพูด “เมื่อครู่ข้าพิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้ว ที่รัชทายาทต้าเฉียนกล่าวมาไม่ผิดจริง ๆ ต้าเยียนใช้ศักยภาพอันแข็งแกร่งของตัวเองข่มสมาคมการค้าอื่น ๆ เป็นการบีบบังคับ ข่มต้าเฉียนก็เพื่อบรรลุเป้าหมายควบคุมธุรกิจในเมืองอู่โจว”“แต่พวกเรากลับหันหลังให้ความต้องการของพวกเขาและร่วมมือกับเครือต้าเฉียนเหิงไท่แทน สมาคมการค้าต้าเยียนและขั้วอิทธิพลเบื้องหลังพวกเขาต้องไม่พอใจแน่นอน”“ตามที่ข้ารู้มา เพื่อผูกมัดต้าเฉียน ผู้รับผิดชอบหลักของสมาคมการค้าต้าเยียน ซือหม่าหนานผู้นำตระกูลซือหม่าและลูกชายซือหม่าเจา พร้อมด้วยหลัวเทียนเป้าคุณชายสี่ตระกูลหลัวซึ่งเป็นตระกูลขุนศึกอันโด่งดังถึงกับออกหน้าเอง เพิ่มแรงกดดันสมาคมการค้าต่าง ๆ อย่างหนัก”“ดังนั้นต่อให้พวกเรายินดีร่วมมือกับพวกเขา ก็ไม่แน่ว่าพวกเขาจะร่วมมือกับเรา นี่ก็คือความเผด็จการของต้าเยียน พวกท่าน
ในยุคปัจจุบัน ฉินอวิ๋นฟานรู้ดีว่าการคว่ำบาตรทางเศรษฐกิจน่ากลัวเพียงไร โดยเฉพาะในสถานการณ์ที่ความสัมพันธ์ของอุปสงค์และอุปทานต่างกันมาก ใครกุมหัวใจหลักของเทคโนโลยีก็จะมีสิทธิ์มีเสียง ก็คือนายใหญ่หัวเว่ยเนื่องจากถูกจำกัดทางเทคโนโลยี ถูกสหรัฐอเมริกาบีบคั้นจนยอดขายตกฮวบ ปริมาณการขายโทรศัพท์มือถือดิ่งลงเหว กระทั่งเผชิญกับการถอนตัวออกจากตลาดและที่ฉินอวิ๋นฟานใช้ก็คือจุดนี้ เขามีเทคโนโลยีเกลือบริโภคที่ทันสมัยที่สุดในโลกนี้ นี่คือสิ่งที่เกี่ยวพันกับความเป็นอยู่พื้นฐานของคนถัดมาก็คือผูกขาดการส่งอู่เหลียงเย่โดยสิ้นเชิง ครั้นทุกคนติดอู่เหลียงเย่ ขอเพียงกินอาหารก็ต้องมีมัน นี่ก็คือความปรารถนาของปากท้องสุดท้ายก็คือความต้องการอย่างยิ่งยวดของจิตวิญญาณ โบราณว่าไว้ เมื่ออิ่มท้องมักเกิดความปรารถนาคิดชั่ว เมื่อคนมีทรัพย์สินและอำนาจล้นฟ้าแล้ว การระบายความปรารถนาตามสัญชาตญาณก็คือความสุขีสโมสรอันยิ่งใหญ่ของเขาดังนั้นโรงแรมห้าดาวต้าเฉียนจึงให้พวกเขาได้ปลดปล่อยความปรารถนาสุดขั้วนี้ตามประสงค์ ทันทีที่สิ่งเหล่านี้อยู่ในกำมือของฉินอวิ๋นฟาน จะเท่ากับเขากุมจิตวิญญาณอันอ่อนไหวของพวกเขาด้วย“สวรรค์! ต้องขอบ
“ก็ไม่ถือว่าขาดทุน ข้าแค่อยากให้สวัสดิการกับประชาชนแคว้นพวกท่านนิดหน่อยเท่านั้น”ฉินอวิ๋นฟานหัวเราะแห้ง “ยามที่คนใหญ่คนโตพวกนี้ของพวกท่านได้กินเกลือละเอียด ก้อนเกลือขาวก็จะไม่มีคนต้องการ ดังนั้นพวกท่านกินเนื้อก็ต้องให้ชาวบ้านมีน้ำแกงดื่มกระมัง”“จุดประสงค์ที่ข้าทำเช่นนี้ชัดเจนมาก หวังว่าพวกท่านจะนำก้อนเกลือขาวที่ไม่ต้องการแล้วแลกเปลี่ยนกับก้อนเกลือสีเหลืองของพวกชาวบ้านในอัตราส่วนหนึ่งต่อเจ็ด เพิ่มคุณภาพชีวิตของพวกเขาสักหน่อย ให้พวกเขาอยู่ดีกินดีหน่อย”“แน่นอน ข้าแค้นคนที่ใช้อำนาจในมือบีบบังคับการซื้อขายข่มเหงรังแกประชาชนพวกนั้นมาก หวังว่าพวกท่านจะซื่อตรงกับเรื่องนี้”“ถ้าข้ารู้ว่าแม้แต่เรื่องแค่นี้ก็ยังมีคนทำได้ไม่ดี ยังข่มเหงรังแกประชาชน ทั้งยังฉกชิง เช่นนั้นก็ต้องขออภัย ข้าจะดำเนินการคว่ำบาตรอย่างเด็ดขาดและแข็งกร้าวกับคนผู้นั้น ตัดการส่งอู่เหลียงเย่และถอนโรงแรมห้าดาวต้าเฉียนตลอดกาล” “เคยได้ยินว่ารัชทายาทต้าเฉียนห่วงใยพสกนิกรใต้หล้านัก วันนี้ได้พบเป็นเช่นนั้นจริง แม้ไม่ใช่ประชาชนของต้าเฉียน ท่านก็ยังมีเมตตากรุณายิ่งใหญ่ เหวินอวี่เลื่อมใส!”เจียงเหวินอวี่กำหมัดทั้งสองและพูด“หน
เห็นฉินอวิ๋นฟานไม่อนาทรร้อนใจ ความตื่นตระหนกของทุกคนจึงผ่อนคลายลงเล็กน้อย ทว่าประชาชนที่มาชุมนุมกันเพิ่มจำนวนมากขึ้นทุกที บางคนมาดูความสนุก บางคนถูกบรรยากาศพาไปแน่นอน ฉินอวิ๋นฟานรู้ว่าใครกันแน่ที่เป็นตัวการที่แท้จริง การแก้ไขปัญหาเช่นนี้ง่ายมาก ขึ้นอยู่กับฝีมือของหลิวเป้ยแล้ว!เป็นไปตามคาด ยังไม่ถึงหนึ่งก้านธูปพวกหลิวเป้ยก็เร่งมาแบบด่วนจี๋ ครั้นเห็นว่ามีคนมาชุมนุมอยู่หน้าประตูเครือต้าเฉียนเหิงไท่นับพันก็สะดุ้ง“เจ้าเมืองจัวอยู่ที่นี่ ข้าจะดูสิว่าใครกล้ากำแหง!”หลิวเป้ยตวาดเสียงดังก่อนจะมาถึงตรงหน้าฝูงชน เห็นเพียงหลิวเป้ยองอาจน่าเกรงขาม เนื้อตัวบนล่างเปล่งรัศมีแห่งอำนาจ เขากวาดสายตามองทุกคนชั่วพริบตาและเอ่ยเสียงเข้ม “ใครคือผู้นำเรื่องในครั้งนี้?! จงบอกความต้องการของพวกเจ้ามา!”สิ้นเสียง ฝูงชนที่เอะอะโวยวายเงียบกริบทันควัน เห็นเพียงชายร่างใหญ่หน้าบาก แววตามีเงามืดซึ่งผู้เป็นหัวหน้า มองปราดเดียวก็รู้ว่าเป็นพวกกร้านโลกเขายิ้มมุมปากเล็กน้อย พูดด้วยท่าทางท้าทาย “เจ้าเมืองหลิว ใช่ว่าเราหาเรื่อง แต่เป็นเจ้าขุนนางสุนัขที่ไม่เปิดทางรอดให้พวกเราต่างหาก!”“หือ?”หลิวเป้ยหรี่ดวงตาทั้งสองข