Share
บทที่ 601
Related chapter
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 602
เห็นฉินอวิ๋นฟานไม่อนาทรร้อนใจ ความตื่นตระหนกของทุกคนจึงผ่อนคลายลงเล็กน้อย ทว่าประชาชนที่มาชุมนุมกันเพิ่มจำนวนมากขึ้นทุกที บางคนมาดูความสนุก บางคนถูกบรรยากาศพาไปแน่นอน ฉินอวิ๋นฟานรู้ว่าใครกันแน่ที่เป็นตัวการที่แท้จริง การแก้ไขปัญหาเช่นนี้ง่ายมาก ขึ้นอยู่กับฝีมือของหลิวเป้ยแล้ว!เป็นไปตามคาด ยังไม่ถึงหนึ่งก้านธูปพวกหลิวเป้ยก็เร่งมาแบบด่วนจี๋ ครั้นเห็นว่ามีคนมาชุมนุมอยู่หน้าประตูเครือต้าเฉียนเหิงไท่นับพันก็สะดุ้ง“เจ้าเมืองจัวอยู่ที่นี่ ข้าจะดูสิว่าใครกล้ากำแหง!”หลิวเป้ยตวาดเสียงดังก่อนจะมาถึงตรงหน้าฝูงชน เห็นเพียงหลิวเป้ยองอาจน่าเกรงขาม เนื้อตัวบนล่างเปล่งรัศมีแห่งอำนาจ เขากวาดสายตามองทุกคนชั่วพริบตาและเอ่ยเสียงเข้ม “ใครคือผู้นำเรื่องในครั้งนี้?! จงบอกความต้องการของพวกเจ้ามา!”สิ้นเสียง ฝูงชนที่เอะอะโวยวายเงียบกริบทันควัน เห็นเพียงชายร่างใหญ่หน้าบาก แววตามีเงามืดซึ่งผู้เป็นหัวหน้า มองปราดเดียวก็รู้ว่าเป็นพวกกร้านโลกเขายิ้มมุมปากเล็กน้อย พูดด้วยท่าทางท้าทาย “เจ้าเมืองหลิว ใช่ว่าเราหาเรื่อง แต่เป็นเจ้าขุนนางสุนัขที่ไม่เปิดทางรอดให้พวกเราต่างหาก!”“หือ?”หลิวเป้ยหรี่ดวงตาทั้งสองข
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 603
“ก็แค่ตัวตลกคนหนึ่งก็กล้ายุให้รำ ตำให้รั่ว? รนหาที่ตายแล้ว!”หลิวเป้ยตะคอกใส่ พวกจางเฟยดำเนินการฉับพลัน จับกุมตัวชายร่างใหญ่หน้าบากทันที ต่อหน้าพวกจางเฟย ฝูงอันธพาลไร้ซึ่งกำลังขัดขืน ถูกกดลงกับพื้นทั้งหมด!“พะ พะ พวกเจ้าทำอะไรน่ะ? พวกเจ้าเผด็จการ พวกเจ้ารังแกประชาชน พวกเจ้าทำแบบนี้จะทำให้ชาวบ้านโกรธแค้นนะ!”ชายสักลายลนลานแล้ว รีบพูดจาข่มขู่แต่หลิวเป้ยไม่หลงกลเขาหรอก นับจากสามเดือนก่อนที่ถูกฉินอวิ๋นฟานตำหนิ หลิวเป้ยเปลี่ยนแปลงโดยสิ้นเชิง วิธีการเด็ดขาดมากขึ้น ยามที่ควรมีเมตตาก็มีเมตตา ยามที่ควรแข็งจะไม่ใจอ่อนเด็ดขาด“ลงมือ!”หลิวเป้ยแววตาไร้คลื่น ท่าทีเด็ดขาดเจียงเหวินอวี่ หนานกงเซิ่งและคนอื่น ๆ ที่มองดูจากชั้นบนเห็นสภาพเช่นนี้แล้วก็พลันเบิกตาโพลง ตะลึงอย่างหนัก หลิวเป้ยผู้นี้ไม่กลัวว่าประชาชนจะโกรธแค้นหรือ?ในช่วงพิเศษนี้ ไม่ควรปลอบโยนก่อนแล้วค่อยจัดการ และคิดบัญชีหลังฤดูใบไม้ร่วงในท้ายที่สุดหรือ?“ผลัวะ...”ภายใต้เสียงคำสั่ง จางเฟยออกแรงเต็มกำลัง หวดไม้พลองลงบนบั้นท้ายของชายหน้าบากผู้นั้น เดิมจางเฟยก็กำยำอยู่แล้ว กอปรกับพลังวิถียุทธ์ระดับแปดสูงสุดของเขา หนึ่งไม้ลงไป คนธรรม
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 604
“ใครบอกว่าข้าไม่แก้ไขเรื่องเกลือหลวง?”หลิวเป้ยกวาดสายตามองทุกคนแล้วเอ่ยเสียงเข้ม “ก่อนที่พวกเจ้าจะสังเกตรู้ว่าสถานการณ์เกลือผิดปกติ พวกเราหรือจะไม่รู้? สำหรับแผนการแก้ไข พวกเราก็กำหนดเอาไว้นานแล้ว อีกทั้งวันนี้ไม่ว่าพวกเจ้าจะมาชุมนุมที่หน้าเครือต้าเฉียนเหิงไท่หรือไม่ วันนี้พวกเราก็จะแก้ไขเรื่องนี้ให้เรียบร้อยอยู่ดี!”“หา! พวกเรา พวกเราคงไม่ได้ถูกหลอกจริง ๆ หรอกนะ?”ท่ามกลางฝูงชน จู่ ๆ ก็มีคนหนึ่งบ่นขึ้นมา เมื่อนั้นชาวบ้านจึงคิดขึ้นมาได้“รีบลากก้อนเกลือขาวมาเร็วเข้า!”ไม่รอให้ชาวบ้านทันตอบสนอง หลิวเป้ยตวาดทีหนึ่ง คนกลุ่มหนึ่งลากก้อนเกลือสิบกว่าลำรถออกมาช้า ๆ ไม่นานก็วางอยู่ตรงหน้าของทุกคน!“ก้อน ก้อนเกลือขาว? ชาวบ้านตาสีตาสาอย่างเราจะมีปัญญากินได้ยังไง?”ครั้นทุกคนเห็นก็พากันทำหน้าเจื่อน ก้อนเกลือถูกลำเลียงมาแล้ว หากไม่เกี่ยวข้องอันใดกับพวกเขา เกลือบริโภคชั้นดีเหล่านี้มีแต่คนใหญ่คนโตเท่านั้นจึงจะคู่ควรใช้“ไม่มีปัญญากิน? เช่นนั้นพวกเจ้าเคยคิดหรือไม่ว่าทำไมพวกเจ้าถึงไม่มีปัญญากิน? แต่คนอื่นกลับกินได้?”หลิวเป้ยเอ่ยเสียงหนัก“หึ! นี่ยังต้องถามอีกหรือ? พวกเขาคือขุนนาง พวกเราคือ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 605
“ท่าน ท่านว่าอะไรนะ?! ทำให้พวกเรากินก้อนเกลือขาวได้? ข้าไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม?!”เมื่อชาวบ้านทุกคนได้ยินก็แสดงสีหน้าเหลือเชื่อออกมาในพริบตา ครั้นมองก้อนเกลือขาวหลายลำรถนั่น ทันใดนั้นพวกเขาตระหนักถึงบางอย่าง มิเช่นนั้นจู่ ๆ เจ้าเมืองจะพูดถึงจอหงวนแดงในเวลานี้ทำไม?“พวกเจ้ารู้สึกเหลือเชื่อมากใช่หรือไม่?”หลิวเป้ยหัวเราะเล็กน้อยแล้วพูด“สวรรค์ เจ้าเหมืองหลิว ท่านไม่ได้ล้อเล่นกับพวกเรานะ? ถึงเกลือหลวงสีขาวจะไม่ใช่ของดีเลิศอะไร แต่การจะทำให้บริสุทธิ์ได้มันจำกัดมาก ปริมาณการผลิตก็เช่นกัน ในสภาพการณ์ปกติ ไม่มีทางตกมาถึงชาวบ้านอย่างพวกเราได้หรอก”“นั่นสิ ก้อนเกลือสีขาวล้ำค่าสำหรับเราเกินไป ขนาดคิดยังไม่กล้าคิดเลย สามารถกินก้อนเกลือสีเหลืองได้ก็ดีมากแล้ว ไหนเลยจะกล้าหวังสูง”“ถ้าขายก้อนเกลือสีขายให้พวกเราถูก ๆ ได้เหมือนกับจอหงวนแดง จะต้องมีเกลือหลวงที่ดีกว่าออกมาจึงจะสามารถทำได้ มิเช่นนั้น ไม่มีทางที่เราจะหวังก้อนเกลือสีขาวได้”......เห็นท่าทางตื่นเต้นดีใจแต่ก็กังวลของชาวบ้าน หลิวเป้ยรู้สึกเหมือนพวกเขาเหมือนกัน ก่อนจะรู้จักฉินอวิ๋นฟาน เขาก็เป็นแค่คนต่ำต้อยคนหนึ่ง สามารถเลี้ยงปากเลี้ยงท้อ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 606
หลิวเป้ยเห็นภาพนี้แล้วก็สะเทือนใจเหมือนกัน พวกเขาเป็นแค่คนยากคนจนที่ดำรงชีพอยู่ชั้นล่าง ไม่มีความรู้ความเข้าใจและวิสัยทัศน์กว้างไกล นโยบายและสวัสดิการที่เอื้อกับพวกเขานิดหน่อยก็ทำให้พวกเขาประทับใจจนน้ำตานองหน้าได้แล้วและฉินอวิ๋นฟานก็คือผู้บุกเบิก คือเขาที่พยายามเปลี่ยนแปลงปฏิรูปทุกอย่างสุดชีวิต หนทางนี้ยาวไกลและหนักหนายิ่งนัก!เจียงเหวินอวี่ หนานกงเซิ่งและคนอื่น ๆ ที่อยู่ชั้นสองตาโตอ้าปากค้าง ชาวบ้านหัวร้อนก่อจลาจลกลับถูกลูกน้องของฉินอวิ๋นฟานแค่คนเดียวกำราบได้อย่างรวดเร็วที่สำคัญไปกว่านั้นคือ เขาซื้อใจประชาชนแทนฉินอวิ๋นฟานในเวลาพอเหมาะพอเจาะที่สุด และถ่ายทอดเจตนารมณ์ของฉินอวิ๋นฟานที่ทำเพื่อประชาชนในเวลาเดียวกัน เรียกได้ว่ายิงนัดเดียวได้นกสองตัว!เห็นการทำงานรวดเร็วและหัวในการปกครองของหลิวเป้ย ฉินอวิ๋นฟานพึงพอใจมาก หากเทียบกับความห่วงหน้าพะวงหลังเมื่อสามเดือนก่อน หลิวเป้ยในวันนี้ถอดรกเปลี่ยนกระดูกโดยสิ้นเชิง!ยังไม่ต้องกล่าวถึงหลิวเป้ยในประวัติศาสตร์ว่าเป็นคนเช่นไร แต่ในโลกใบนี้ หลิวเป้ยแสดงความสามารถและการข่มขวัญออกมาแล้ว เป็นขุนนางผู้สร้างคุณูปการที่แข็งแกร่งทรงพลังได้อย่างไม่ม
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 607
“ยอมรับ พวกเรายอมรับ...”เห็นหลิวเป้ยปลอบพวกชาวบ้านได้เร็วเช่นนี้ หนำซ้ำยังทำให้พวกเขาศิโรราบโดยสมบูรณ์ นอกจากนี้ เห็นชัดว่าหลิวเป้ยยังคิดจะฆ่าพวกเขาจริง ๆ นี่ทำให้พวกเขาตื่นตระหนกทุรนทุรายอย่างหนัก ชายร่างใหญ่ทุกคนต่างผงกศีรษะงก ๆ ดังโขลกกระเทียม ยังกล้าปิดบังอีกที่ไหน?“ตอนนี้ยอมรับแล้ว? มันสายไปแล้ว!”หลิวเป้ยแสยะยิ้ม ในดวงตาคือความดูแคลน“ฮะ? สายไปแล้ว? ไม่ ไม่ ไม่ เจ้าเมืองหลิว ขอร้องละ ให้โอกาสพวกเราอีกสักครั้งเถอะ พวกเราถูกคนหลอกใช้จริง ๆ ไม่อย่างนั้นด้วยความกล้าของเราจะจะกล้าปลุกระดมชาวบ้านให้มาบุกล้อมเครือต้าเฉียนเหิงไท่ได้ยังไง? จะมาบุกล้อมรัชทายาทได้ยังไง?!”ครั้นชายสักลายได้ยินหัวใจพลันหล่นตุบ เขารีบขอร้องพลางอธิบายเห็นเพียงหลิวเป้ยเฉยชา พูดด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก “เจ้าจะพูดว่า หลายวันก่อนจู่ ๆ ก็มีคนมาหาและมอบเงินก้อนโตให้เจ้า ให้เจ้าเป็นตัวตั้งตัวตีปลุกระดมชาวบ้านให้ก่อจลาจล?”“ทะ ทะ ท่านรู้ได้ยังไง?”ไม่รอให้พวกเขาเอ่ยปาก หลิวเป้ยมอบคำตอบให้พวกเขาก่อน อีกฝ่ายตกใจจนหน้าถอดสี เรื่องลับเช่นนี้ หลิวเป้ยรู้ได้อย่างไร?“ฮึ! เรื่องพรรค์นี้เดายากหรือ?”หลิวเป้ยแค่นฮึเ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 608
“เอาละ พวกเจ้ารีบกลับไปเอาก้อนเกลือสีเหลืองที่บ้านแล้วไปแลกที่ร้านเกลือหลวงหรือเครือต้าเฉียนเหิงไท่เถอะ มีให้มากพอทุกวัน!”หลังจากแก้วิกฤตได้แล้ว หลิวเป้ยก็โบกมือและตรงไปยังชั้นสองของเครือต้าเฉียนเหิงไท่ ก่อนจะคุกเข่าเรียงรายต่อหน้าฉินอวิ๋นฟานหลิวเป้ยพูดอย่างจริงจังที่สุด “เรียนรัชทายาท ระงับเหตุจลาจลได้แล้วขอรับ ร้านเกลือหลวงในเมืองจัวก็ถูกพวกเรารับช่วงมาแล้วเช่นกัน การแลกเปลี่ยนเริ่มดำเนินไปอย่างขยันขันแข็งขอรับ”“อื่ม ดี ดีมาก!”ฉินอวิ๋นฟานยกมุมปากเล็กน้อย “ลุกขึ้นมาเถอะ การทำงานของพวกเจ้าในวันนี้ ข้าพอใจมาก!”“ขอบคุณรัชทายาท!”เมื่อนั้นหลิวเป้ยและคนอื่น ๆ จึงลุกขึ้นยืนอย่างนอบน้อม“รัชทายาท เกลือละเอียดเตรียมพร้อมแล้วขอรับ แลกเปลี่ยนได้ทุกเมื่อ!”เฉินผิงเอ่ยปาก“อื่ม ดีมาก!”ฉินอวิ๋นฟานพยักหน้าพูด “หัวหน้าสมาคมทุกท่าน ที่ควรพูดข้าก็ได้พูดไปหมดแล้ว คาดว่าพวกท่านน่าจะเข้าใจดีแล้วกระมัง?”“ถ้าไม่มีปัญหาก็ไปแลกเถอะ แต่ละวันทุกสมาคมการค้าจะจำกัดปริมาณอยู่ที่สองหมื่นชั่ง และอย่าลืมว่าต้องเอาก้อนเกลือเหลืองมาชดเชยให้ครบในหนึ่งอาทิตย์ อัตราส่วนคือหนึ่งต่อเจ็ด ห้ามใช้อำนาจบังคับ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 609
“เฮ้ย! ถ้าเป็นแบบนั้นจริงก็เกิดเรื่องใหญ่แล้ว! รีบไปหารือกับผู้นำตระกูลซือหม่าที่สมาคมการค้าต้าเยียนเร็วเข้า!”เดิมเป็นแผนเล่นงานฉินอวิ๋นฟาน ไม่นึกว่านอกจากฉินอวิ๋นฟานจะไม่เป็นอะไรสักนิดแล้ว ยังจะทำให้การค้าของฉินอวิ๋นฟานดังพลุแตกอีก?คราวนี้ทุกคนนั่งไม่ติดแล้ว!ไม่ถึงหนึ่งชั่วยาม หัวหน้าสมาคมการค้าทั้งยี่สิบกว่าสมาคมต่างมาชุมนุมอยู่ที่สมาคมการค้าต้าเยียนครบ ทุกคนเต้นเป็นเจ้าเข้าแล้ว บางคนเสียใจอย่างสุดซึ้ง ทำไมตอนนั้นถึงต้องยืนอยู่ฝั่งต้าเยียนร่วมเล่นงานฉินอวิ๋นฟานด้วย?“ท่านผู้นำตระกูลซือหม่า ท่านคือผู้อาวุโสระดับสูงของวงการค้า ตอนนี้จู่ ๆ ก็เกิดเหตุเช่นนี้ ท่านรีบหาทางให้พวกเราเถอะ!”“นั่นสิ ท่านผู้นำตระกูลซือหม่า พวกเราทำตามที่พวกท่านต้องการ ตอนนี้กลับดี กลายเป็นว่าถูกฉินอวิ๋นฟานคว่ำบาตรแล้ว แถมทางสมาคมการค้าเหมิงกู่ก็ยุติความร่วมมือทั้งหมดกับเราด้วย ทันทีที่ข่าวนี้ส่งไปถึงแคว้น ฝ่าบาทต้องถลกหนังของข้าแน่!”“อย่าว่าแต่ท่านแล้ว สมาคมการค้าเราก็ถูกคว่ำบาตรเหมือนกัน ไม่มีม้าศึก วัว แกะของเหมิงกู่รวมถึงผ้าไหมของแคว้นเหมียว มันจะเป็นผลเสียกับเรามาก ท่านผู้นำตระกูล ท่านต้องช่วยพวกเ
Latest chapter
